Nobeard pirates και ο εγκληματιας marine

Μετα απο την τελευταια περιπετεια ταξιδευαμε στον ωκεανο για 2 μερες απλως για να ειμαστε σιγουροι οτι μας εχασαν οι ανθρωποι της κυβερνησης. Τοτε καταλαβαμε οτι τελειωναν οι προμηθειες. Ετσι βαλαμε πλωρη για το πιο κοντινο νησι. Αυτο δεν ηταν αλλο απο το Shell Town. Καθως πλησιασαμε ειδα στην κορυφη του νησιου μια βαση των marines. "**** την ατυχια μου" σκεφτηκα. Τελικα αραξαμε στο νησι οχι πολυ μακρια απο την πολυ αλλα σε καποια αποσταση ασφαλειας για το πλοιο.

Κατεβηκαμε απο το πλοιο και πηρα τον δρομο για την πολη....Ειχαμε φορεσει και κουκουλες για να μην μας αναγνωρισει κανεις...θελαμε να παρουμε μονο προμυθιες και αν την κανουμε οσο τον δυνατον γρηγοροτερα μπορουσαμε.....

Καθως μπηκαμε μεσα στην πολη βρηκαμε κλασικα marines να κανουν περιπολια στους κεντρικους δρομους.....δεν δωσαμε σημασια και συνεχισαμε τον δρομο μας προς την αγορα....

Καθως προχωρουσαμε στον κεντρικο δρομο ακουσαμε φωνες μα ερχονται απο καποιο στενο....αμεσως και των 2 τα χερια πιασανε τις λαβες των katana μας....

Πλησιασαμε στην περιοχη και ειδαμε 5-6 marines να βρισκονται πανω απο δυο κοπελες! Ενας αλλος καθοταν λιγο πιο πισω. Αυτος ηταν αρκετα περιεργος αφου αντι για ενα χερι ειχε τσεκουρι.
- Πως τολματε να αψηφατε την εξουσια μου! ειπε ο τυπος με το τσεκουρι. και συνεχισε:
- Πως τολματε να αψηφατε την εξουσια ενος καπετανιου του ναυτικου! Γιατι δεν πληρωσατε τους φορους που εχω επιβαλει?
- Δ...Δεν εχουμε τοσα χρηματα! απαντησε η μια φοβισμενη.
- ΨΕΜΑΤΑ! Βαλτε τες στη φυλακη μεχρι να μαθουν να μην λενε ψεματα σε εμενα!
Ειχαμε μεινει εκπληκτοι απο το θεαμα. Ειμασταν ετοιμοι να ορμηξουμε μεχρι που ειπε οτι ειναι καπετανιος. Πρεπει να ειναι δυνατος για να εχει τετοιο τιτλο.

Παρ' ολα αυτα το θεωρησα μεγαλη αγενεια και εβγαλα αρκετα beli απο την τσεπη μου και ειπα ηρεμα.....

-Πιστευω οτι αυτο το ποσο καλυπτει τους φορους των δεσποινιδων και οχι μονο....δεν συμφωνειτε κυριε....?
-Ποιος εισαι εσυ με ρωτησε με ειρωευτικο υφος....
-Δεν εχει σημασια νομιζω αφου πηρες τα λεφτα σου......
-Δικιο εχεις....εχω και με καλυτερα πραγματα να ασχολειθω στην παρουσα φαση....


Και εφυγε γελοντας με τους υπολοιπους marines.....

Δεν εδωσα σημασια και γυρησα το βλεμα μου στον Τεο με ενα μελανχολικο υφος.....και ειπα ηρεμα....

-Αυτο το καθικι φερετε ασχημα σε ολους μονο και μονο για να ικανοποιησει την τσεπη του....θεωρουν εμας εγκληματιες επειδη εχουμε ενα ονειρο.....
-Εχεις δικιο αλλα ο θυμος σου δεν θα σε βοηθησει αυτη την στιγμη δεν νομιζεις.....?απαντησε ο Τεο....

Και εγνεψα καταφατικα.....και τοτε μιλησε η μια απο της κοπελες.....

-Σας ευχαριστουμε κυριε δεν ηταν αναγκη να το κανετε αυτο....ουτος ή αλλως καποια στιγμη ολοι φυλακη καταλειγουμε με τον αυτον τον αθλιο....

Η αλλη κοπελα ειπε:
- Ελατε σπιτι μας για φαγητο ειναι το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε για να σας το ξεπληρωσουμε.
- Ευχαριστως!! απαντησε ο Luster κι εγω ονειρευομουν ηδη το φαγητο.
Πηγαμε στο σπιτι τους και περιμεναμε να ετοιμασουν το φαι. Το σπιτι ηταν ενα παραξενο σπιτι. Ειχε ενα μικρο σαλονι αλλα μεγαλη κουζινα μεσα στην οποια ειχε και 2 κρεβατια. Σερβιραν το φαγητο (κρεας αν και δεν καταλαβα τι ακριβως) το οποιο μυριζε υπεροχα!!
Εγω: :[m174o]:
Black_Luster: :[m174o]:

Ειχαμε να φαμε πολυ καιρο φρεσκο...σπιτικο....και πανω απο ολα νοστιμο φαγητο.....σε σημειο που οταν ειδαμε το φαγητο καναμε λες και δεν ειχαμε ξαναδει φαγητο στην ζωη μας......αμεσως οι κοπελες εβαλα τα γελια......αλλα δεν μας ενοιαζε....


Καθως τρωγαμε ομως η μια κοπελα ειπα ηρεμα.....

-Εσεις δεν ειστε οι ΝΟΒΕΑRD pirates.....?

Κοιταχτηκα με τον Τεο και τοτε εγνεψα καταφατικα....
-Ακουσαμε για αυτο που κανατε στο Tequila Wolf...ολοι το συζητουσαν εδω και 2 μερες.....
-Δεν περιμενα να γινει τοσο γρηγορα γνωστο....αλλα οπως και να εχει σημασια εχει το αποτελεσμα απαντησα με ενα χαμογελο....
-Σωστα Luster....ετσι δεν σε φωναζουν?
-Ναι....αληθεια θα μας χαρισετε τα ονοματα σας?

Και οι 2 τους τοτε χαμογελασαν και απαντησε η μια απο τις 2....

- Εμενα με λενε Sophie και απο εδω η αδερφη μου Anna......

- Τωρα που γνωριστηκαμε πειτε μου τι συμβαινει με αυτον τον καπετανιο! ειπα ανυπομονος. Κοιταχτηκαν για λιγο μεταξυ τους και η anna πηρε αυτη τη φορα το λογο:
- Μεχρι πριν 5 χρονια το νησι δεν ειχε βαση των marines και δεχοταν συνεχεια επιθεσεις απο πειρατες. Ετσι απο τα καντρικα εστειλαν τον captain Morgan για να μας προσταευσει. Οταν προτοηρθε στο νησι ολοι νομιζαν οτι θα προστατευε το νησι και θα ζουσαμε μια ευτυχισμενη ζωη. Η αληθεια ειναι οτι οι επιδρομες σταματησαν αλλα τα πραγματα εγιναν πολυ χειροτερα απο οτι περιμεναμε. Αρχισε να φερεται αλλαζονικα και δικτατορικα. Τωρα ελεγχει ολοκληρωτικα το νησι και κανει οτι θελει. Μαλιστα θα εκτελεσει τον αραβονιαστικο μου επειδη δεν εχει να πληρωσει τους εξωπραγματικους φορους που μας επιβαλει! Οσο περνουσε η ωρα ολο και περισσοτερα δακρυα κυλουσαν στο προσωπο της. Εκεινη τη στιγμη ειδα τον Luster να σφηγγει τοσο πολυ το ποτηρι που κρατουσε, απο το θυμο του, μεχρι που το εσπασε.

Δεν μπορουσα να ελενξω τον θυμο μου για αλλη μια φορα....γιατι για αλλη μια φορα οι marines καταπιεζαν ανθρωπους και κοιταζαν το συμφερον τους....

Η Sophie εφερε επιδεσμους για να μου δεσει το χερι.....ενω ο Τεο ειχε κατεβασει το κεφαλι και προσπαθουσε να παραμεινει ψυχραιμος.....Τοτε μου ειπε....

-Luster....?Πρεπει να μιλησουμε.....τοτε τον ακολουθησα στο καθηστικο και οταν καθησαμε μου ειπε....

-Ισως πρεπει να κανουμε ακομα ποιο γνωστο το ονομα μας δεν νομιζεις....?

Στην αρχη δεν καταλαβα τι εννοουσε αλλα οταν μου εξηγησε το σχεδιο του....οχι μονο συμφωνησα αλλα ημρεμησα......

Το σχεδιο ηταν να μπουκαρουμε στη βαση των marines. Μιας και τον ειδα πολυ θυμωμενο θα αφηνα τον Luster να πλακωσει τον Morgan. Εγω θα σκωτωνα οσο περισσοτερους Marines μπορουσα μεχρι να σωσω τον αραβονιαστικο της Anna. Επισης θα πηγαινα να ψαξω για στοιχεια που θα με βοηθουσαν να βρω τον δολοφονο των γονιων μου, τον Nezumi. Οσο τον σκεφομουν τοσο πιο πολυ θυμωνα και αναζητουσα εκδικηση.
- Ειμαστε ετοιμοι για αναχωρηση ειπα στις κοπελες.
- Μην ανυσηχεις! Θα σωσουμε τον αρραβονιαστικο σου! ειπα στη Anna προσπαθοντας να την ηρεμησω. Εκεινη εκανε νευμα οτι με καταλαβε αν και πολυ αμφιβαλω γι αυτο.

Καθως επαιρνα τα πραγματα μου ηρθε η Sophie διπλα μου και μου ειπε....

-Ολα αυτα που κανετε ειναι ανεκτημητα....αλλα καντε μου μια χαρη.....
-Πες μου τι χαρη θες και θα σου πω....απαντησα ηρεμα
-Γυριστε πισω ζωντανοι.....

Της εκλεισα το ματι και της ειπα....μην ανησυχεις....

Τοτε εφυγα μαζι με τον Τεο γεματος ελπιδα για κατι καλυτερο....και καθως προχωρουσαμε του ειπα...

-Αυτο που θα κανουμε θα εχει πλακα....και απο τι πληροφορηθηκα η εκτελεση ειναι στις 2...αρα εχουμε 2 ωρες μπροστα μας....

Εκεινος εγνεψε καταφατικα....μια ακομα περιπετεια ειχε αρχησει....και μια μεγαλη μαχη ηταν μπροστα μας.....

Προχωρουσαμε προσεκτικα και φορωντας κουκουλες για να μην μας ανακαλυψουν και μπλεχτουμε σε καυγαδες και να διατηρησουμε δυναμεις για την επικειμενη μαχη. Καποιοι τυποι μας παρατηρουσαν αλλα δεν δωσαμε σημασια. Μετα απο λιγο σταματησαν μας κοιτανε και αυτοι. Φτασαμε μπροστα απο τη βαση και βγαλαμε τις κουκουλες. 2 marines ας ειδαν και χτυπησαν το συναγερμο! Τωρα δεν μας ενοιαζε. Αυτος ηταν ο σκοπος μας ουτως η αλλως. Μπουκαραμε μεσα στο κτηριο σπαζοντας και οι 2 μαζι την πορτα με μια δυνατη κλοτσια. Η μαχη ειχε μολις αρχισει...

Βγαλαμε και οι 2 τα katana μας και ορμησαμε....ο Τεο μου ανοιγε δρομο για να προλαβω τον Μorgan πριν την εκτελεση.....

Οι marines ηταν αμετριτοι....αν και αυτο δεν μας ηταν προβλημα.....οι δυναμεις μασ , μας προστατευαν καθε φορα....Οσπου καποια στιγμη ακουσα.....

-Που ειναι ο Μorgan
-Μετεφερε την εκτελεση στην πλατεια της πολης για παραδειγματισμο στους πολιτες....

Κοιταχτηκα τοτε με τον Τεο....και ετρεμα.....τοτε μου φωναξε....
-Τρεχα να προλαβεις....δεν εχει τελειωσει τιποτα......

Καθως εφευγα....μου εκλεισε το ματι και εστραψε το προσωπο στους αντιπαλους του....
-Αυτο θα εχει πλακα.....και ορμησε ενω εγω ετρεχα να προλαβω.....

Ορμηξα κατα πανω τους και καρφωσα 2 στο στηθος. Επρεπε να βρω γρηγορα κατι για τον Nezumi αλλιως δεν θα προλαβαινα να βοηθησω στη διασωση του αρραβονιαστικου της Anna. Ετσι βιαστηκα να φτασω στο γραφειο του Morgan, καθως εκει θα υπηρχαν πληροφοριες αν υπηρχαν. Απεφυγα 2 που πηγαν να με καρφωσουν και πετυχα τον ενα στην πλατη. συνεχισα με τον αλλο να με καταδιωκει αλλα τελικα με μια κινηση τον καρφωσα και αυτον.
Συνεχισα την πορεια μου και επιασα εναν απο τους marines του εβαλα το katana στο λαιμο και τον ρωτησα:
- Που ειναι το γραφειο του Mοrgan??
- Ειναι 1η πορτα αριστερα!! μου ειπε φοβισμενος.
Τον μαχαιρωσα στο χερι και επεσε κατω απο τον πονο.

Ετρεξα οσο πιο γρηγορα μπορουσα κι εφτασα στο γραφιεο του Morgan. Μπηκα μεσα και ειδα 3 marines να περιμενουν. Σκωτωσα τον ενα και ειπα στους αλλους:
- Η μου λετε που ειναι ο Nezumi η πεθαινετε και οι 2!! Με πυροβολισαν 2 φορες αλλα οι σφαιρες εξοστρακιστηκαν. Τοτε πειστηκαν οτι επρεπε να μου πουν αφου δεν μπορουσαν να με τραυματισουν.
- Ακουσα τον captain να λεει κατι για την Loguetown πριν μια βδομαδα που μιλησαν.
- Ευχαριστω αλλα πρεπει να πεθανετε. και με μια κινηση επεσαν και οι 2 νεκροι. Ετσι πηρα το δρομο της επιστροφης προς την πλατεια.

Δεν ειχε πολυ δρομο μεχρι να φτασω στην πλατεια....αν και δεν ηταν το θεμα να φτασω εκει....το θεμα ηταν να περασω μεσα απο το πληθος...και ετσι ανεβηκα για αλλη μια φορα τις στεγες των σπιτιων.Αυξησα την ταχυτητα μου για να ειμαι συγουρος οτι θα προλαβω....

Τοτε ακουσα τον Μοργαν να μιλαει στο πληθος...αγνοησα ομως το τι ελεγε και επικεντροθηκα στον κοσμο μου.....οταν εφτασα στην ακρη της στεγης που ηταν διπλα η πλατεια ειδα τον αραβωνιαστικο της Αnna....

Toτε απλα περιμενα την καταλληλη στιγμη να κανω και εγω την κινηση μου.....

Καθως ο Morgan διαβαζε τον λογο του ειδα την Sophie και την Anna που ηταν ακριβς απο κατω μου....και τους εκανα νοημα να βρεθουμε....στην ταρατσα....

-Τελικα μεταφερανε την εκτελεση και το μαθαμε λιγα λεπτα αργοτερα....ο Τεο ειναι ακομα στο αρχηγειο και προσπαθει να κερδησει χρονο...
Αλλα πριν συνεχισω παρατηρησα οτι η Anna εκλαιγε.....

-Σου δωσαμε μια υποσχεση....μην ανησυχεις...εχουμε κανει και χειροτερα με τον Τεο....δεν θα κολησουμε σε μια μικρη επιθεση...τοτε ενα αχνο χαμογελο εμφανιστηκε στο προσωπο της και εγειρε στην αγκαλια στης αδερφης της

Κλασματα δευτερολεπτου αργοτερα ο Morgan τελειωσε τον λογο του και τα τυμπανα αρχησαν...ενας απο τους marines πηγε με το τσεκουρι στον αραβωνιαστηκο της Anna για να τον εκτελεσει αλλα τελευταια στιγμη πηρε την θεση του ο Morgan...

Δεν εχασα καιρο...πιδηξα απο την μικρη ταρατσα και βρεθηκα ακριβως μπροστα του ενα ταυτοχρονα ειχα βγαλει ηδη το katana μου και σταματησα το τσεκουρι-χερι του Morgan...


-Τι θες εσυ εδω μικρε.....ποιος εισαι?με ρωτησε απειλητηκα...
Τοτε εβγαλα την κουκουλα....και ειπα....
-Το ονομα μου ειναι Black_Luster....και ανηκω στους NOBEARD pirates....απαντησα ηρεμα....

Τοτε τα ματια γουρλωσαν ενω επιφωνηματα θαυμασμου ακουστηκα απο τον λαο.....

Καθως προσπαθουσα να προλαβω την εκτελεση δεν συναντησα κανενα εμποδιο. Ολοι ηταν στην πλατεια και δεν ειδα κανενα στο δρομο. Ετσι εφτασα σχετικα γργορα στην πλατεια. Δεν δυσκολευτικα να βρω τον Luster. Ηταν πανω στη σκηνη συμαδευοντας τον Morgan με το katana του. "Αρχισε το παρτυ χωρις εμενα" σκεφτηκα. Εσπρωξα μερικους απο το πληθος για να παω πιο μπροστα αλλα ματαια. Ετσι ανεβηκα πανω στη σκεπη ενος σπιτιου και προς μεγαλη μου εκπληξη ειδα πανω την Sophie και την Anna.
- Ο Luster μας ειπε να ανεβουμε εδω. μου εξηγησε η Anna.
- Με συγχωρειτε αλλα δεν πρεπει να χασω το παρτυ τους ειπα και πηδηξα στο πληθος. Για καλη μου τυχη απο κατω μου υπηρχαν marines που κατευθυνονταν προς την πλατφορμα για να σταματησουν τον Luster. Ετσι προσγειοθηκα ομαλα και χωρις τραυματα. Δεν θα ελεγα το ιδο και για 2 marines οι οποιοι επεσαν κατω λυποθυμοι.

Καθως πολεμουσα με τον Morgan, αλλοι marines ερχονταν προς το μερος μου....αλλα για καλη μου τυχη εεκεινη την στιγμη ηρθε ο Τεο στην μαχη....

-Σου ελειψα....?....με ρωτησε το Τεο γελωντας....
-Ειμαι λιγο απασχολημενος για να σου πω τωρα....και εκανα μια δυνατη επιθεση στον Morgan....ενω εκεινος ουριαζε απο τον πονο.....

Τοτε δεν εχασα καιρο....εκανα την τελικη επιθεση, αφηνοντας 3 μεγαλες και βαθιες ουλες, μια στο θωρακα...μια στην κοιλια....και ενα στο μπουτι του....


Ειχα νικησει τον αντιπαλο μου.....

Ο Morgan ειχε νικηθει. Το πληθος ειχε αρχησει να ζητοκραυγαζει και να μας επευφημει. Ηταν αραξενο συνεσθημα αφου σκοτωσαμε εναν καπετανιο του ναυτικου. Ομως, οι marines συνεχιζαν να ερχονται κατα πανω μας. Αναμεσα στις επιθεσεις τους εκανα και υποκλησεις στο πληθος. Πανω που εκανα μια υποκλιση 2 πηγαν να μας χτυπησουν αλλα με μια συγχρονισμενη κινηση ο ενας καρφωσε τον αντιπαλο του αλλου. Αρκετοι επισης προσπαθησαν να μας καρφωσουν και να μας πυροβολησουν χωρις αποτελεσμα.

Ετσι εβαλαν τα "μεγαλα" μεσα. Εφεραν διχτυα και χειροπεδες απο seastone.
- Μεγαλος μπελας αυτη η seastone. ειπα στον Luster θυμωμενος.
Μας πεταξαν ενα διχτυ αλλα κινουμενοι σε αντιθετες κατευθυνσεις το αποφυγαμε. Εκει μας περιμεναν 1 marine σε καθε μερια και μας πεταξαν κι αλλο ενα στον καθενα.
- Ittoryu Rashoumon!
- Moku Moku Hide!
ειπαμε ταυτοχρονα κοβοντας ο καθενας το διχτυ που ερχοταν προς το μερος του. Παρα την μαχη που διναμε ο αρραβωνιαστικος της Anna ακομα ηταν πανω στην πλατφορμα ετοιμας να εκτελεστει.

Δεν ειχαμε σκοπο να υποχωρησουμε....αλλα και η μαχη δεν ηταν με το μερος μας.....τοτε ολα μεσα μου σταματησαν....βρεθηκα σε ενα μερος τελειως ησυχο και ειρηνικο.....και τοτε σκεφτηκα ποιος ηταν ο σκοπος μου....και οτι αν επεφτα επρεπε να ξανασηκωθω.....


Κλασματα δευτερολεπτου αργοτερα.....επανηλθα......η μαχη συνεχιζοταν με πολυ εντονους ρυθμους....τοτε σκεφτηκα να χρησιμοποιησω τις δυναμεις μου.....

Ενας απο τους marines πηγε να μου επιτεθει με απλη λεπιδα.....τοτε αφησα την λεπιδα να περασει απο μεσα μου....και πολλα επιφωνηματα εκπληξης ακουστηκα απο παντου....

Και μολις ειχα αρχησει.....

Οσο περνουσε η ωρα τοσο πιο δυσαρεστημενο με τους marines ακουγοταν το πληθος.
- Τι καθεστε και κοιτατε?? τους φωναξα!
- Καντε κατι να μας βοηθησετε! Σταματηστε οσους marines μπορειτε!
Αρχισαν να κοιτιουνται μεταξυ τους. Χαμογελασα αχνα γιατι ηξερα οτι πετυχα τον στοχο μου και θα βοηθουσαν. Ετσι κατευθηνθηκα προς τον αρραβωνιαστικο της Anna. Στον δρομο μου μεχρι αυτον στεκονταν 2 marines με ροπαλα. Τους θεωρησα ευκολους αντιπαλους κι ετσι πηγα καταπανω τους χωρις να το πολυσκεφτω. Ομως αν και τα ροπαλα δεν μου εκαναν καμια ζημια πονουσαν πολυ. Σωριαστηκα κατω απο τον πονο. Ετσι οπως ημουν πεσμενος βλεπω και τους 2 να πεφτουν κατω. Οταν σηκωσα το κεφαλι μου να δω γιατι ειδα το πληθος να τους τραβαει απο τα ποδια.

Βλεποντας ενα τετοιο θεαμα....αρκετοι γελασαν....αλλα η μαχη συνεχιζοταν....χωρις να χασω χρονο πηδηξα πανω στο υψωμα που θα γινοταν η εκτελεση και εκοψα με μια κινηση τις αλυσιδες....

Ελευθερωσα τον αραβωνιαστηκο της Anna και τον εβαλα να στηριζεται στους ωμους μου...κλασματα δευτερολεπτου αργοτερα βρεθηκα κοντα στον Τεο.....

-Αδελφε εχουμε ακομα μαχη....

Εκεινος ενευσε καταφατικα και σηκωθηκε.......

-ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΙΣΩ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ...αλλα εκεινος σηκωθηκε και ορμησε παλι μεσα στο πληθος