(ΠΑΡΕΛΘΟΝ) Μια ιστορια απο τα παλια[ΤΕΛΟΣ]

[ΑΡΧΗ]

O Zeff ηταν μαζι με τον πατερα μου στο πρωτο του πληρωμα που πηρε τον πατερα μου ως πλοηγο... φυσικα δεν εμαθε οτι ημουν γιος του και ουτε ειχα σκοπο να του το αποκαποκαλυψω.Καθε βραδυ οταν ο μικρος ο πατερας μου με επαιρνε αγκαλια και μου ελεγε ιστοριες απο τις περιπετιες του στην θαλασσα,
ηταν ο ηρωας μου και σε καθε του ιστορια ενοιωθα οτι τον γνωριζα περισσοτερο!

Η μητερα μου μου ελεγε οτι ο πατερας μου σε σχεση με αλλους μπαμπαδες ασχολιοταν πολυ μαζι μου και ας γυρνουσε πτωμα απο την δουλεια.Εγω πιστευα οτι αυτος ο λογος που η απωλεια του μου ειχε κοστησει τοσο πολυ.Μου ελειπε απιστευτα πολυ.Υπηρχαν φορες που και ας με μαλωνε η μητερα μου εκεινος με επαιρνε αγκαλια και μου ελεγε και τις δικες του σκανταλιες οταν ηταν μικρος!

Μια μερα λοιπον αρχησε να μου λεει για την πρωτη περιπετεια στην θαλασσα!

Ηταν περιπου 22 χρονων και ειχε τελειωποιησει τις σπουδες του!Και ειχε αποφασισει οτι θελει να φυγει απο το νησι αλλα δεν ηξερε ποιον να ακολουθησει γιατι κανενας απο τους φιλους του δεν ηθελε να φυγει απο το νησι.Εκεινος ομως θεωρουσε οτι οι ικανοτητες του χαραμιζονταν οσο εμενε στο νησι.Οσπου μια μερα ηρθε ενα πειρατικο πλοιο στο νησι και εψαχνε ναυτικους χαρτες.

Ο πατερας μου ο οποιος ειχε πιασει δουλεια σε μαγαζι που πουλαγε χαρτες προσφερθηκε να βοηθησει του πειρατες οι οποιοι δεν ειχαν προκαλεσει κανενα προβλημα στο νησι να βρουν τους καταλληλους χαρτες για το ταξιξι τους.Τοτε μπηκε στο μαγαζι ο υποπλοιαρχος του πλοιου στο μαγαζι που ειχε στειλει τους ναυτες του να αγορασουν χαρτες.Τον κοιταζε προσεκτικα καθως ο πατερας μου προσπαθουσε να βρει τον πιο καταλληλο χαρτη για να βοηθησει τους ταξιωτες.

Τοτε ο υποπλοιαρχος ρωτησε τον πατερα μου....

-Μικρε απο τι βλεπω αγαπας πολυ αυτο που κανεις....και στο πλοιο μου η θεση του πλοηγου ειναι κενη....και απο τι ρωτησα το αφεντικο θελεις να φυγεις απο το νησι...!!
-Βλεπω κυριε οτι μαλλον ξερετε αρκετα για μενα....οντως θελω να φυγω....δεν θελω να μεινω αλλο εδω γιατι θελω να αξιοποιησω τις γνωσεις μου και να ταξιδεψω στα μερη για το οποια διαβαζω τοσα πολλα και μελεταω τοσα πολλα!!
-Οποτε....θες να μπεις στο πληρωμα μας μικρε?

Ο πατερας μου κομπλαρε....δεν το περιμενε...

Αρχικα διστασε....αλλα τοτε ρωτησε τον υποπλοιαρχο...!
-Ποτε φευγει το πλοιο σας?
-Αυριο το πρωι γιατι δεν θα προλαβουμε να αγορασουμε οσα θελουμε....βλεπεις δεν ειμαστε κλεφτες...και αρκετα μελη του πληρωματος ειναι συμπατριωτες σου...και εκεινοι
μου ειπαν για σενα!
-Σημερα το απογευμα θα ερθω να σου ανακοινωσω την αποφαση μου και θα σου φερω και τους χαρτες που χρειαζεσαι.Σε ευχαριστω πολυ για την προταση σου....

Του εσφηξε το χερι και ο υποπλοιαρχος εφυγε με τους ναυτες του.....

Το σκεφτοταν απιστευτα πολυ.Ηταν η πρωτη του προταση για να παρει μερος σε καποιο πληρωμα....αλλα ηταν πειρατες.Ειχε εκτημησει ομως οτι ειχαν φερθει αψογα στο κατοικους του
νησιου και δεν ηταν σαν τους αλλους πειρατες.Ο πατερας του ομως δηλαδη ο παππους μου δηλαδη ηταν αντιθετος....αλλα η γιαγια μου τον παρακινουσε να φυγει...κατι που εκανε και
με εμενα.Η γιαγια μου πιστευε οτι με αυτον τον τροπο γνωριζες καλυτερα τον εαυτο σου και αν προτειμουσες το σπιτι σου να ειναι η θαλασσα η' η στερεια!

Ο πατερας μου πηρε την αποφαση του και αποφασησε να παει στους πειρατες και να τους ανακοινωσει την αποφαση του οτι θα μπει στο πληρωμα τους!!Ηταν η πρωτη του μεγαλη αποφαση η οποια θα εκρινε την πορεια της ζωης του!!!

Το μεσημερι ο πατερας του επειδη ηταν τσαντισμενος δεν καθησε μαζι με την μητερα μου και τον πατερα μου.Εκεινη του ελεγε ποσο ξεροκεφαλος ηταν αλλα ειχε λογο που το εκανε....δεν ηθελε να τον χασει....δεν το ειχε σκεφτει αυτο ομως ο πατερας....γιατι αντιδρουσε εγωιστικα και ηθελε να κανει το δικο του.

Τελειωσαν το φαγητο τους και ο πατερας μου πηγα στον παππου μου....δεν ηθελε να φυγει και να εχει τυψεις....δεν θα το αντεχε...μπηκε στο δωματιο και τον βρηκε λυπημενο...ηξερε τι τον απασχολουσε....οποτε δεν εχασε χρονο και του ειπε...
-Πατερα ειμαι πλεον ενηλικας και υπευθυνος για τον εαυτο μου....θελω να ξερεις οτι δεν φευγω επειδη δεν σας θελω αλλα επειδη πρεπει...δεν μπορω αλλο εδω...
-Παιδι μου δεν θελω να σε χασω...υποσχεσου μου οτι θα προσεχεις....και οτι μια μερα θα γυρησεις εδω ζωντανος και τρανος με πολλες εμπειρειες και γνωσεις...
-Σου του υποσχομαι πατερα....

Τον συνοδεψε μεχρι την αυλοπορτα....τον αγκαλιασε και τον αποχαιρετησε....Ο πατερας μου πηρε τον κατυφορο προς το λιμανι....γεματος ελπιδες για ενα νεο και καλυτερο μελλον...σκεφτηκε τι να τον περιμενε αραγε...μετα απο αρκετα λεπτα εφτασε μπροστα στο πλοιο των πειρατων και φωναξε....
-ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΛΟΗΓΟΣ ΣΑΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Και τοτε δεκαδες φωνες χαρας ακουστηκαν...ενω ο πατερας μου ανεβαινε στο πλοιο...και αυτος που χαιρονταν πιο πολυ ηταν ο Zeff...ο οποιος δεν ηταν ακομα καπετανιος του πλοιου....αλλα ειχε υψηλη θεση μεταξυ των
πειρατων του πλοιου...

Την επομενη μερα ξεκινησαν το ταξιδι...η αρχη των περιπετειων του πατερα μου....δεν το πιστευε και ηταν ιδιαιτερα χαρουμενος και προθυμος να βοηθησει τον καθενα μεσα στο πλοιο και να προσφερει τις υπηρεσιες του...και ειχε διμιουργησει πολυ καλες εντυπωσεις στους υπολοιπους....

Γενικα μεσα στο πληρωμα υπηρχε πολυ καλο κλημα συνεργασιας κατι για το οποιο καμαρωνε ο καπετανιος....οσπου μια μερα ο καπετανιος ζητησε τον πατερα μου να του μιλησει ιδιαιτερος στην καμπηνα του..
-Μικρε εχεις ηδη αποδειξει οχι μονο σε μενα αλλα και σε ολο το πληρωμα...και συντομα εχω σκοπο να σου δωσω τα ιδια δικαιωματα που εχει και ο Zeff μεσα στους υπολοιπους...και πιστεψε με κανενα δεν νομιζω να εχει κανεις αντιρηση στο θεμα αυτο....και του εκλεισε το ματι...

Ηταν η πιο ευτυχησμενη μερα τις ζωης του πατερα μου...δεν ειχε σκοπο να τον απογοητευσει....και δεν αργησε η μερα που ο καπετανιος ανακοινωσε σε ολους τους υπολοιπους την αποφαση του...

Ολοι οι πειρατες χειροκτροτουσαν και φωναζαν συνθηματα υπερ του πατερα μου...σε σημειο που ο πατερας μου δακρυσε...και ολοι αρχησαν να γελανε....μαζι και ο καπετανιος...μαζι και ο ιδιος...και τοτε τους εξηγησε τι σημαινε για αυτον αυτη η θεση αναμεσα στους υπολοιπους....οτι ποτε δεν ειχε δεθει τοσο πολυ με τοσα πολλα ατομα και οτι ηταν αρκετα σημαντικο για αυτον....και οτι στοχος του ηταν να μην απογοητευσει τον καπετανιο του για αυτη την αποφαση....και οτι ειχε πολλα ακομα να δωσει στο πληρωμα αυτο!!!!

Οι μερες κυλουσαν και ειχε ταξιδεψει σε πολλα νησια σχεδον ολων των θαλασσων...και ειχαν ερθει αντιμετωποι με αρκετους αλλους πειρατες και marines...αλλα κανενας δεν μπορουσε να τους σταθει εμποδιο...Οσπου καποια μερα ο καπετανιος δεν ηταν καλα....και ουτε ο γιατρος του πλοιου δεν ηξερε τι ειχε....πηγαν σε πολλα νησια για να βρουν μια απαντηση...αλλα καθε φορα γυρνουσαν με την ιδια απορια....
Τελικα μετα απο μια βδομαδα ενας απο τους γιατρους ανακαλυψε οτι ο καπετανιος ηταν βαρια αρρωστος και οτι ειχε μια σπανια ασθενεια...οπου θεραπευοταν μονη της...αλλα υπηρχε και οι πιθανοτητα του θανατου..με αλλα λογια κορωνα γραμματα η ζωη του καπετανιου...οπου για τον πατερα μου ηταν σαν δευτερος πατερς.

Ο Zeff και ο πατερας μου ηξεραν τι θα σημαινε η απωλεια του καπετανιου τους.Ηταν ομως αισιοδοξοι για τα παντα....αλλα αυτη την φορα δεν ηξεραν τι μπορει να συνεβαινε...Ωσπου λιγες μερες αργοτερα
ο καπετανιος φωναξε τους 2 πιο υψηλους σε αξιωμα μεσα στο πλοιο...ηταν φυσικα ποιοι αλλοι?ο Ζeff και ο πατερας μου...

-Παιδια μου...εφτασε η ωρα...δεν μου μενει πολυς χρονος...

Μολις ακουσαν αυτα τα λογια και οι 2 τους εγιναν σαν μικρα παιδια και αρχησαν αν δακρυζουν.... δεν πιστευαν ποτε ο ηρωας τους...θα ελεγε κατι τετοιο.....

-Κανετε σαν γυναικουλες...ψηλα το κεφαλι ρειι...λοιπον πρεπει να σας πω καποια πραγματα....το πληρωμα δεν γινεται να κρατηθει....το ξερουμε ολοι αυτο....θελω ομως εσεις οι
2 να κανετε αυτο που θελετε να γινετε πραγματικα....και οι 2 σας εχετε τετοιεςικανοτητες...ωστε να γινεται τρανοι.....και μην στεναχωριεστε....ειναι χαρα μου να φευγω απο την
ζωη ετσι...ελευθερος....γεματος ονειρα....


Κανεις δεν μιλησε για τα επομενα 3 λεπτα...ο πατερας μου ειχε κατεβασμενο κατω το κεφαλι.... δεν μπορουσε να πει κατι....

Εφυγαν και οι 2 απο την καμπινα και φωναξαν ολο το πληρωμα....και ανειγγειλαν τα νεα και στους υπολοιπους...ολο το πληρωμα εχασε την ορεξη του....

-Το ξερω οτι η απωλεια αυτου του ατομου σας στοιχιζει οπως στοιχιζει και σε μενα....αλλα ετσι ειναι η ζωη....ειμαστε πειρατες...εχουμε ονειρα....και πρεπει να τα κυνηγησουμε
κια θα ειναι αδικο να μην το κανουμε....γιατι πιστεουμε σε αυτα...

Στην συνεχεια ο πατερας μου τους μεταβηβασε ολα οσα τους ειπε ο καπετανιος τους...καποιες φορες οταν μιλουσε κομπλαρε....αλλα ηταν φυσικο....

-Ξερουμε ολοι οτι το πληρωμα δεν μπορει να κρατηθει....εχουμε 5 πλοια και μας ηταν ηδη δυσκολο να τα θεσουμε ολα υπο ελεγχο...αλλα ειχαμε παθος και αυτο μας κρατησε ολο αυτο το διαστημα...προτεινω να ακολουθησουμε διαφορετικους δρομους...ισως ειναι ετσι καλυτερα...να κυνηγησουμε ολοι τα ονειρα μας....

Ολοι τοτε συμφωνησαν....το ιδιο βραδυ ο καπετανιος εφυγε απο την ζωη....τον κλαψανε...και ηπιανε σε εκεινον...στα ονειρα του...στα πιστευω του....και ολοι νοιωθανε τιμη που
τον ειχαν για καπετανιο....κανεις δεν κοιμηθηκε εκεινο το βραδυ....περασανε ολο το βραδυ ολοι μαζι...σαν ενα πληρωμα....σαν μια γιορτη....αλλοι εκλεγαν...αλλοι γελαγαν και χαμογελουσαν γιατι ειχαν εναν τετοιο καπετανιο,αλλοι λεγανε ιστοριες για τις μεγαλες τους μαχες....τα κατορθωματα τους.....

Αλλα κανεις δεν ηθελε να τελειωσει εκεινη η βραδυα....ισως να ηταν η τελευταια τους σαν πληρωμα....για αυτο φροντησαν να την ζησουν εντονα...χαρουμενα....ακομα και ο πατερας μου...αλλες φορες εκλεγε,αλλες φορες γελουσε....αλλα η απωλεια τον ειχε στιγματησει....

Την επομενη μερα ο Zeff επιασε τον πατερα μου για να του μιλησει....ηξεραν οτι επρεπε να γινει αυτη η συζητηση.....

-Καποιοι ξερουν που θελουν να πανε...αλλοι δεν ειναι συγουροι...εσυ τι θα κανεις?ρωτησε ο Zeff τον πατερα μου....
-Λογικα θα μπω σε καποιο αλλο πληρωμα....θελω να ζησω και αλλο την θαλασσα....μου αρεσει...για καποιο λογο με τραβαει...εσυ τι θα κανεις?...
-Θα ανοιξω ενα μαγαζι σε τουτο το σημειο....για να το θυμαμε για παντα....θα ειναι ενα μεγαλο εστιατοριο....ακομα σκεφτομαι το ονομα...

Ο πατερας μου χαμογελασε....ηξερε οτι ηθελε ο Zeff να γινει μαγειρας σε καποιο εστιατοριο...αλλα ποτε οτι θα ανοιγε δικο του...
-Θα προτεινω και σε μερικους αλλους αν θελουν....οσοι δεν εχουν που να πανε...ξερουμε καλα πως γαι αυτους το πλοιο ηταν κατι σαν σπιτι...

Ο πατερας μου κατεβασε το κεφαλι...ηξερε και καταλαβαινε τι εννοουσε....ειχε φυγει και αυτος απο το σπιτι του....

Ετσι λοιπον τα 3 πλοια εφυγαν το μεσημερι....το καθε ενα...προς διαφορετικο προορισμο....αλλοι διψασμενοι για μια νεα περιπετεια...αλλοι για μια νεα αρχη....

-ΘΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΡΩΩ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΕΔΩΩΩΩ!!!φωναξε ο πατερας μου στον Ζeff καθως εφευγε το πλοιο...
-Αρκει να πληρωσεις το γευμα σου...χαχαχαχαχαχαχααχ

Ο πατερας μου τοτε δακρυσε και γελασε....δεν ηξερε τι να πρωτοκανει....γυρησε το κεφαλι του προς την ανοιχτη θαλασσα...μυρησε τον θαλασσινο αερα....και φωναξε

-YOSHHHHHHHHHHHH!!παμε ΠΑΙΔΙΑΑΑΑΑΑΑΑ!!

[ΤΕΛΟς]