Nobeard Pirates: First adventure after the reunion[Τελος]

Ειχα αρχισει πραγματικα να εχω μεγαλο ενδιαφερον γι αυτη τη μαχη απο κει που δεν το περιμενα! Παρακολουθουσα με μεγαλη προσοχη τις κινησεις και των 2 λες και ημουν κοοθτς καποιου μποξερ! Καταλαβα την αδυναμια της Bounty Hunter αλλα αν την ελεγα δυνατα στον Luster θα την ακουγε κι εκεινη και θα φιλαγοταν καλυτερα.
- Μακαρι να ηταν μποξ για να επαιρνα ταιμ αουτ! :[m082]: σκεφτηκα χωρις να μπορω να κανω κατι.
Το μονο που μπορουσα να κανω ειναι να συνεχισω να παρακολουθω αυτη την τοσο ενδιαφερουσα μαχη!

Η μαχη συνεχιζοταν με πολυ γρηγορους ρυθμους...αλλα οπως κουραζομουν και εγω...το ιδιο κουραζοταν και εκεινη.....

-Τελικα....(ειπα καθως επαιρνα μια ανασα).....η μαχη μαλλον ειχε ξεκινησει νωριτερα....
-Παλι καλα που το καταλαβες...(ειπε και εκεινη καθως επαιρνε ανασες..)...αλλα δεν τα πας και ασχημα....
-Ουτε εσυ....δεν εχω αντιμετωπησει ποτε τοσο δυνατο αντιπαλο...και δεν περιμενα να ηταν και κοπελα....ειπα χαμογελωντας....
-Μην με υποτιμας επειδη ειμαι κοπελα....
-Θα ηταν λαθος μου.....


Ανεβασαμε παλι τα σπαθια ομως....και συνεχισαμε την μαχη....και για καποιο λογο πολεμουσαμε και οι 2 με αλλη διαθεση

Καθως παρακολουθουσα την μαχη ακουσα φωνες απο μακρυα.
- Πρεπει να ειναι η οι πολιτες αυτου του χωριου η... Ωχ κι αλλοι μπελαδες αν ειναι οι ψαρανθρωποι! σκεφτηκα.
Ετοιμαστηκα για μαχη και γυρισα πλατη προς τους αλλους 2 που συνεχιζαν με αμειωτους ρυθμους την μονομαχια τους. Οταν αρχισαν να πλησιαζουν αρκετα σιγουρευτηκα για την φυση των πλασματων που πλησιαζαν.
- Για να σας δουμε τι μπορειτε να κανετα ψαρακια!! ειπα. Αμεσως γυρισα στους αλλους 2 και τους φωναξα:
- Οϊ!! Αφηστε λιγο την ενδιαφερουσα μαχη σας!! Εχουμε παρεα! και ξανακοιταξα τους ψαρανθρωπους που πλησιαζαν!

Στην αρχη δεν πηρα πρεφα αυτο που ειπε ο Τεο...αλλα μετα απο κατι κλασματα δευτερολεπτου συνηδητοποιησα τι μας ειχε πει....

Κατεβασαμε τα σπαθια μας...
-Μην νομιζεις οτι γλυτωσες....ειπε
-Ουτε εσυ....και απλα της χαμογελασα...
-Οταν τελειωσουμε με αυτους θα συνεχησουμε....
-Δεν ειπα το αντιθετο.....απλα εχω την αισθηση οτι με τεσταρεις....κανω λαθος....?
-Απλα θελω αν δω αν οντως αξιζεις τοσα πολλα....
-Και τι πιστευεις....μεχρι στιγμης...?
-Κατι κανεις ειπε γελωντας....

Γυρησα το βλεμμα μου με ενα χαμογελο....και ορμηξα στους μεζεδες.....δεν με ενοιαζε τι δυναμεις ειχαν....στην συνεχεια το ιδιο εκανε και ο Τεο....αλλα και η κοπελια.....

Πλησιασαν αρκετα και σταματησαν ολοι στα 10 μετρα μακρυα απο μας τους 3... Ο πιο ψηλος και γεροδεμενος απο αυτους (ειχε και την φατσα ξιφια) μας ειπε:
- Μαθαμε οτι πολεματε! Γιατι σταματησατε?? Συνεχιστε!!
- Πρωτα θα καθαρισουμε εσας!! ειπε η κοπελια γεματη αυτοπεποιθηση.
Δεν ηξερα που την εβρισκε. Ισως στις ικανοτητες του φρουτου της που ηταν ατρωτοι απο χτυπηματα!
- Εσεις οι 2... ειπε γυριζοντας προ το μερος μας. Θα σας αναλαβω μετα απο αυτους. Δεν με νοιαζει με ποιανου το μερος ειστε μονο μην σταθειτε εμποδιο μου σε αυτη την μαχη!!
- Δεν θα σε ρωτησουμε κιολας... της ειπα κοιτοντας την με μισο ματι...

Η κοπελια τελικα δεν αστειευοταν....ειχε πολλες ικανοτητες και αυτο ηταν συγουρο..δεν εκατσα ομως με σταυρωμενα τα χερια....δεν ειχα σκοπο να χασω τον μεζε που ειχα δει μπροστα μου....


Ετσι ορμησα με την σειρα μου....και μαζι μου και ο Τεο....
-Μην νομιζεις οτι θα την γλυτωσεις επειδη με βοηθας....?
-Απλα δεν θελω να χασω εναν τετοιο μεζε...και επιπλεον να μην παθει κατι η αντιπαλος μου και δεν μπορει να πολεμησει.....
-Γιατι θες τοσο πολυ να συνεχισουμε την μαχη....?
-Γιατι θελω να δοκιμασω τα ορια μου....δεν ειχα την ευκαιρια να το κανω σε καποια αλλη μαχη....οποτε δεν θα χασω την ευκαιρια....

Panteraaaaaaaaaaaaa.....Assasination!!!!!και εριξα κατω 2 απο τους ψαρανθρωπους...

- Για να σας δουμε τι αξηζετε ψαρακια... ειπα και ορμηξα!
- Ittoryu TATSUMAKII!! φωναξα προκαλοντας εναν ανεμοστροβιλο με τον τροπο που χτυπησα τον αερα και παρεσυρε 3 ψαρανθρωπους μαζι του...
- Πφφ... τιποτα δεν εξιζετε... ειπε απογοητευμενος με την δυναμηκοτητα του αντιπαλου!
- Εισαι απο ατσαλι ε?? Τοτε εισαι ο αντιπαλος που εψαχνα! ειπε ενα χταποδι βλεποντας τις λεπιδες στα χερια μου!
Εγω εβλεπα ολα αυτα τα ψαρια μπροστα μου και ειχα αρχησει να πειναω!!
- Ναι ειμαι!! Κι εσυ εισαι το μεσημεριανο μου ε?? Τοτε κι εσυ εισαι ο αντιπαλος που εψαχνα!
- ΓΚΡΡΡ!! Μονο και μονο επειδη εισαι ρατσιστης θα σε λιωσω!! ειπε και μου επιτεθηκε.
- Θα εχει ενδιαφερον αν το δω αυτο... ειπα και του ορμηξα κι εγω!

Ηταν αρκετα καλοι αντιπαλοι....παρ' ολο που πολεμουσαν στην ξειρα....ειχαν γρηγορα αντανακλαστηκα...φαντασου να ηταν μεσα στο νερο....


Καναμε και οι 3 επιθεσεις....και σιγα σιγα βλεπαμε οτι το αποτελεσμα ηταν υπερ μας....αλλα και παλι δεν ηταν ευκολοι αντιπαλοι.....ειμασταν και οι 3 χρηστες φρουτων...και αυτο μας εδινε ενα πλεονεκτημα....

Ενω οι αλλοι 2 πολεμουσαν με αρκετους ψαρανθρωπους εγω πολεμουσα με εναν απο τους πιο δυνατους απο οτι καταλαβα μετα απο λιγη ωρα μαχης.
- Ωστε 6 σπαθια ε??? δεν θα σε βοηθησουν ιδιαιτερα εναντιον μου ακομα και να με πετυχεις!
- Θα σε νικησω χωρις να το καταλαβεις καν! ειπε αλλα λογικα ηταν λογια του αερα.
Οσο και να με πετυχαινε στα χερια κυριως, αφου τα χρησιμοποιουσα σαν οπλα, δεν μπορουσε να μου κανει ουτε γρατζουνια!
- Κοιτα να δεις... επειδη εχω και αλλες δουλειες να κανω τελειωνω εδω αυτη την μαχη.
Εκανα μια περιστοφικη κινηση γυρω του και προσπαθησα να τον ακρφωσω με τον ενα χερι. εκεινη τη στιγμη εφερε και 2 απο τα χερια πισω απο την πλατη και με απεκρουσε... Ομως κανοντας το ποδι μου λεπιδα του εκοψα το ενα ποδι. Μετα επεσε κατω κι εγω απο πανω του για να τον καρφωσω με τα χερια!!

Ο Τεο ή πεινουσε....ή πεινουσε...το συγουρο ηταν οτι αν μου ελεγε να τους ψησουμε εγω αυτο το πραγμα δεν το ετρωγα :[m011]:

Η κοπελια ειχε αναλαβει 5 ψαρανθρωπους....ηταν ακρετα γρηγορη....αλλα επρεπε να συγεντρωθω στους δικους μου αντιπαλους...ετσι ορμησα στον πλησιεστερο αντιπαλο μου και του καρφωσα με ολη μου την δυναμη το κατανα μου

Η κοπελια πολεμησε τον ξιφια!
- Αμαν ολους τους καλους αντιπαλους παιρνει αυτη!
Μετα απο ενα 10λεπτο ειχε τελειωσει μαζι του. Μολις εχασε αυτος ολοι οι αλλοι αρχισαν να υποχωρουν. Τους κυνηγησαμε μεχρι που τους σκοτωσαμε ολους! Δεν εμεινε κανεις τους... Επειτα η κοπελια γυρισε προς το μερος μας...
- Τωρα η σειρα σας!! ειπε και συνεχισε την μαχη με τον Luster ου μπηκε παλι στη μεση λιγο πριν με χτυπησει η κοπελια!

Την κοιταξα με περιεγο υφος....αλλα μεσα στα ματια...
-Εμεις οι 2 εχουμε αφησει καποιες εκρεμοτητες....δεν νομιζεις?
-Χααα οκ θα σου κανω την μαχη να εισαι εσυ πρωτος....

Εκανα μια γκριματσα και γυρισα το βλεμμα μου αλλου.....και εκανα καπακι επιθεση μηπως την εφνιδιασω...και το καταφερα....της εκανα ενα κοψιμο στο αλλο χερι....αλλα ηταν ανουσιο γιαιτι κρατουσε το σπαθι στο αλλο χερι....

-Εισαι πονηρος τελικα...τελικα μαλλον τωρα αρχιζει η μαχη....

Αρχισαν παλι να πολεμουν. Αυτη τη φορα κατι ειχα αλλαξει... η δυναμεις τους ηταν πιο λιγες και οι κινησεις και των 2 πιο αργες. Οχι μονο οι αμυνες αλλα και οι επιθεσεις τους. Ετσι η μαχη ειχε αρχισει να ξαναγινεται βαρετη...
- Αναθεματισμενοι ψαρανθρωποι... Πανω στο καλυτερο την εκοψαν την μαχη! Πφφ...
Συνεχισαν τις επιθεσεις ο ενας στον αλλο. Εγω κοιτουσα προς τα εκει αλλα δεν προσεχα τι κανανε! Σκεφτομουν εναν τροπο να γλυτωσουμε απο αυτη την ιστορια! Ομως ολη αυτη η σκεψη δν κατεληξε πουθενα... Δεν ειχαμε κανεναν τροπο να φυγουμε και οι 2 με ασφελεια απο τ νησι...

Το σωμα μου μετα απο λιγο δεν αντεχε...επρεπε ομως να δοκιμασω τα ορια μου...τα οποια δεν νομιζω οτι ηταν και πολυ μακρυα....αλλα δεν περιμενα οτι θα αντεχα και τοσο...τελικα η προπονηση ειχε κανει δουλεια.....

Κοιταξα για αλλη μια φορα την αντιπαλο μου και με ενα σαλτο βρεθηκα διπλα της και απλα προσπαθησα να της βαλω τρικλοποδια αλλα ααντισοτιχα και εκεινη με απφυγε....δεν ηξερα τι αλλο μπορουσα να κανω για να κερδησω αυτη την μαχη....

Το προβλημα μου ηταν οτι η αντιπαλος μου οχι μονο εδειχνε συγουρη για τον εαυτο της...αλλα ηταν και ολας.....δεν ειχα αυτη την δυναμη και το ηξερα....αλλα ηξερα επισης οτι με ενα θαυμα θα νικουσα αυτη την μαχη.....

Εκανε πολλαπλες επιθεσεις σε μια φαση της μαχης....με αποτελεσμα να μην κοιταξει την αμυνα της....ετσι βρηκα την δυναμη και την καρφωσα στον ωμο....πιστευα οτι ακομα υπηρχε ελπιδα....

Ο Luster τελικα αποδειχθηκε πολυ καλυτερος αντιπαλος απο οτι τον ειχα φανταστει. Υπολογιζα πως ο μονος κουφιος κινδυνος ηταν ο Messi D. Teo και κουφιος γιατι ειχα αρρηκτο πλεονεκτημα απεναντι του. Ομως εκανα λαθος...
Δεν μπορω να πω οτι τα ειχα βρει σκουρα, αλλα μου δημιουργησε αρκετους μπελαδες που δεν περιμενα! Χωρια την υπουλη επιθεση του βρωμο-Arlong που νομιζε πως μπορουσε να μας ξεγελασει.... Αλλα δεν πειραζει. Με εναν σμπαρο δυο τριγωνια οπως λενε. Θα τελειωνω μια ωρα αρχιτερα....
Αλλα αυτη η σκεψη μου αποσπασε την προσοχη και δεχτηκα το χτυπημα στον ωμο(που γραφτηκε ακριβως πανω)
Εβγαλα μια μικρη κραυγη πονου και πεταχτηκα προς τα πισω. Δεν ημουν συνηθισμενη στον πονο...
Εβαλα το χερι μεσα στην τσαντα μου και πηρα με τα δαχτυλα μια ιαματικη αλοιφη που την ετριψα πανω στην πληγη για να σταματισει η αιμοραγια.
Πηρα μια βαθια ανασα και ετοιμαστικα. Ηταν ωρα να τελειωνω!

Βγαζω το πιστολι μου και ριχνω μια πανω του. Το βαζω αμεσως μεσα και γινομαι αερας. Ο Luster αποφευγει την σφαιρα γερνοντας στα πλαγια.
Εμφανιζομαι πισω του και ετοιμαζομαι να τον καρφωσω. Βαζει το σπαθι του μπροστα και με την πλατια μερια με σταματαει.
Καθως προσπαθω να τον πιεσω παραπανω, του χτυπαω δυνατα τα ποδια για να πεσει, αλλα δεν πεφτει, παρα μονο χανει λιγο την ισσοροπια του.
Εκεινη την στιγμη, διχως να μπορει να αντιδρασει...
ΝΤΑΝΚ!!!!!!!
Του χωνω ενα κουτουλιδι και πεφτει κατω τελειως ζαλισμενος. Πεταγομαι απο πανω του, γυρναω το σπαθι απο την μερια της λαβης και τον χτυπαω διχως να τον σκοτωσω, παρα μονο αφηνοντας τον αναισθητο.
Η μαχη ειχε πλεον τελειωσει....

Ο Teo ειχε γουρλωσει τα ματια! Ολα ειχαν γινει τοσο γρηγορα που δεν ηταν και ο ιδιος σιγουρος αν τα ειχε προλαβει ολα. Στεκοταν εκει και προσπαθουσε να καταλαβει τι ακριβως εγινε.

Σηκωθηκα εγω, εβαλα το κατανα μεσα και επιασα τον αυχενα μου που πονουσε απο την αποτομη κινηση της κουτουλιας.
-Λοιπον, Teo... Εισαι ετοιμος?
-Τι εννοεις?
-Πως ειναι η σειρα σου φυσικα. Θες να το παμε με τον σκληρο τροπο, η με τον μαλακο?
Ειπα και εβγαλα ενα ζευγαρι χειροπεδες Kairoseki.
Ο Teo εμεινε λιγες στιγμες σκεπτικος.... Σκεφτοταν τι θα ηταν υπερ του. Να μεταφερθει σε ενα καραβι αναισθητος, ή να ειχε κανονικα τις δυναμεις του και να επιχειρησει να ελευθερωσει τον Luster και τον εαυτο του? Ζυγιζοντας τα πραγματα ειπε:
-Καλα λοιπον. Παραδινομαι. Με νικησες.
Και απλωσε τα χερια. Πηγα διπλα του, του φορεσα τις χειροπεδες, εκανα το ιδιο και στον Luster και εβγαλα το Den Den Mushi και καλεσα τον Επικεφαλη Μαριν που ειχα συναντησει τις προηγουμενες ημερες στο χωριο

Μετα απο λιγη ωρα αναμονης...
-Παρακαλω?
-Τον Lieutenant Commander Mark.
-Ποια τον ζητει?
-Sakura Erlic
-Αμεσως!
....
-Sakura?? Τι εγινε?? Εισαι ζωντανη??!
-Φυσικα και ειμαι ζωντανη. Τι περιμενες?
-Χαχα! Ποσο χαιρομαι που το ακουω αυτο!
-Που βρισκεσαι αυτην την στιγμη?
-Στην θαλασσα. Εχω νεο πληρωμα και ερχομαι στο Commi. Σε μιση ωρα το πολυ θα ειμαι εκει. Τι εγινε?
-Τζαμπα το πληρωμα Mark... Ο Αρλονγκ τελειωσε. Αυτος και το πληρωμα του ειναι πλεον νεκροι και αναισθητοι.
-Αληθεια?????
-Και δεν ειναι μονο αυτο. Ακου καλα τα δυο παρακατω ονοματα:
Messi D. Teo. Black Luster. Τι σου λενε?
-Μα... Το δυνατοτερο πληρωμα στην East Blue! Οι Nobeard Pirates!!
-Ακριβως... Βρισκονται μπροστα μου, αλυσοδεμενοι και ετοιμοι να τους παραλαβεις....
-Δεν το πιστευω αυτο το πραγμα..... Κρατα τους και ερχομαι!

Καθομασταν στην μεση του χωριου και περιμεναμε τον Mark να φτασει.
Ο Luster συνηλθε μετα απο λιγο και ειδε θολα καθως ανοιγε τα ματια του, τον Teo να ειναι καθισμενος, με τις αλυσιδες και σκυμμενο το κεφαλι. Οταν καταλαβε ο τελευταιος οτι ο Luster ξυπνησε, εσπευσε να τον βοηθησει να καθισει. Αυτος με κοιταξε μια στιγμη και μετα εσκυψε και αυτος το κεφαλι. Ψυθιρισε κατι στον Teo, αυτος του εγνεψε και απο κει περα επικρατησε ησυχια.
Λιγο αβολη ησυχια αλλα φαινεται πως ηταν προτιμοτερη για ολους.

Το Μαρινοπλοιο δεν αργησε να φανει στον οριζοντα. Εφτασε στο νησι και ειδαμε τους ναυτικους να μας πλησιαζουν.
Οταν βρεθηκαν και αυτοι στο σημειο και αφου ανταλλαξα δυο κουβεντες με τον καπετανιο τους, μαζεψαν τους ψαρανθρωπους και τελευταιους πηραν και τους δυο πασιγνωστους πειρατες. O mark με ευχαριστησε εγκαρδια και μου εδωσε τα λεφτα που αναλογουσαν στα κεφαλια τους και μετα εφυγε.

Ειχα νικησει ψαρανθρωπους, Μαριν, αναγνωρισμενους πειρατες, ημουν πλουσια.... Αλλα ξανα στο τελος ημουν μονη... Ποσο ζηλευα αυτους τους πειρατες που ηταν μαζι, πληρωμα... Αραγε θα βρω και εγω καποιον που θα μπορουμε να πορευτουμε μαζι σε αυτην την περιπετεια??
Γυρισα πλατη και με σφιγμενες τις γροθιες μου αρχιζα να κατηφοριζω για να φτασω στην βαρκα μου.

Ενα δακρυ κυλισε και εβρεξε το ταλαιπωρημενο προσωπο της...
Μακαρι να μην ημουν μονη...
Ψιθυρισε.....