Ουτε στον εχθρο μου να μην τυχει, να εχει τετοια τυχη[Τελος]

Υπολογισα οτι τα τροφιμα θα μου τελειωναν σε 1 με 2 μερες. Ετσι αποφασισα να κατευθηνθω στο πιο κοντινο νησι που θα εβρισκα για να εφοδιαστω φαϊ, νερο και μπυρες! Ετσι αλλαξα την πορεια μου και πηγα προς το Omatsuri Island. Το προηγουμενο ταξιδι μου κρατησε 3 μερες και στον χαρτη και η αποσταση απο δω που βρισκομουν τωρα μεχρι το Omatsuri Island, ηταν πολυ μικροτερη απο εκεινη αναμεσα στα 2 νησια του προηγουμενου ταξιδιου. Ετσι σκεφτηκα οτι μαλλον θα φτασω στον προορισμο μου σε περιπου 1-2 μερες.

Την πρωτη μερα του ταξιδιου η θαλασσα ηταν ηρεμη ο ηλιος ελαμπε και δεν ειχε ουτε ενα συνεφο στον οριζοντα. Ετσι πηρα μια μπυρα εκατσα σε μια καρεκλα κοντα στην ακρη του πλοιου ακουμπησα τα ποδια μου πανω στο καγκελο του πλοιου. Ετσι περασαν καποιες ωρες χαλαρωνοντας ενω κοιτουσα παραλληλα που και που την πυξιδα μου. Καποια στιγμη συνηδιτοποιησα οτι πεινουσα. Ετσι ετοιμασα το μεσημεριανο μου και εφαγα. Το υπολοιπο της μερας περασε με κιθαρα και τραγουδια. Η επομενη μερα περασε με το ιδιο σκηνικο. Υπνος, φαϊ, τραγουδια...

Το απογευμα ειδα μακρια ενα νησι! Αυτο πρεπει να ηταν το νησι που ηθελα να παω! Ηταν ενα νησι με ενα τεραστιο ηφαιστειο στη μεση! Αυτο το θεαμα με συνεπηρε. Μαλιστα φωτιζοταν και απο το φως του ηλιου που δυει. Ο ηλιος βρισκοταν ελαχιστα πανω απο το νησι και ο ουρανος εκει ειχε παρει ενα πορτοκαλι χρωμα που ταιριαζε απιστευτα με το νησι. Πλησιασα αρκετα αλλα τοτε ειχε νυχτωσει και αποφασισα οτι θα ειναι πολυ καλυτερο να περιμενω να ερθει το πρωι για να το εξερευνισω. Ετσι διανυκτερευσα στο πλοιο μου.

Η νυχτα ηταν δυσκολη. Φυσουσε πολυ στο νησι και το πλοιο κουνιοταν σαν τρελο. Επιπλεον ειχε πολυ κρυο ασχετα αν ηταν το ηφαιστειο διπλα. Που και που εκανε κι αυτο κατι θορυβους και νομιζα οτι θα εκραγει αφου δεν ειχα 3αναπλησιασει σε ηφαιστειο και δεν ηξερα πως εκανε οταν ηταν ετοιμο να εκραγει! Ετσι καθε λιγο πεταγομουν εξω και το κοιταζα. Βασανιστικη νυχτα...
Την αλλη μερα το πρωι ημουν πολυ χαλια. Ημουν σχεδον αϋπνος και ταλαιπορημενος. Ομως αποφασισα να παω για εξερευνηση του νησιου! Ετσι πηρα μερικα απαραιτητα για την οδηπορεια μου και κατευθηνθηκα προς το δασος.

Οταν εφτασα στην ακρη του πηρα μια βαθια ανασα και μπηκα μεσα. Δεν ηξερα τι με περιμενε κι ετσι μπηκα μεσα στο δασος σε μορφη ατσαλιου. Ηταν πολυ πυκνο και προχωρουσα με δυσκολια. Δεν μπορουσα να διακρινω ευκολα που παταω και τελικα πατησα πανω σε μια κυψελη γεματη μελισσες.
- Ουπς!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!! φωναξα τρεχοντας να ξεφυγω απο τις αναθεματισμενες που δεν με αφησαν σε ησυχια!
Ετρεχα μεσα στο δασος χωρις να ξερω που πηγαινω και οσο το δυνατον πιο μεγαλη ταχυτητα μπορω. Ετσι μετα απο πολυ ωρα και αφου απομακρυνθηκα αρκετα απο το σημειο που ειχα πατησει την κυψελη τους καταφερα να ξεφυγω με παρα πολλα τσιμπηματα.
- Πφφ... Κοιτα πως με εκαναν ειπα μιλοντας στον εαυτο μου.

Πονουσα αλλα δεν μπορουσα να κανω και πολλα. Με ειχαν τσιμπησει σε παρα πολλα σημεια. Ευτυχως οχι στο "επιμαχο σημειο" γιατι τωρα θα ειχα πεθανει!! Συνεχισα την αναζητηση φαγητου. Αυτη τη φορα αρκετα πιο προσεκτικα για να μην εχω παλι τα ιδια μπλεξιματα και τα διπλασια τσιμπηματα αυτη τη φορα. Μετα απο λιγα μετρα αρχισε να αραιωνει η βλαστηση και μπορουσα να κινηθω πιο ανετα. Ετσι εβλεπα και καλυτερα που παταω και υσηχασα οτι δεν θα πατησω αλλη κυψελη. Ημουν πολυ κουρασμενος κι εκατσα για δυο λεπτα σε εναν βραχο να ξαποστασω. Καθομουν και αναλογιζομουν ποσο χαλια ηταν αυτη η βδομαδα για μενα! Ξαφνικα βλεπω να περναει απο μπροστα μου ενα αγριογουρουνο.

Αμεσως σκεφτηκα οτι μπορουσε να φτιαξει λιγο η βδομαδα και αρχισα να το κινηγαω με οσες δυναμεις μου ειχαν απο μεινει.
- ΣΤΑΜΑΤΑΑΑ!! ΠΕΙΝΑΩΩ!! φωναζα αλλα δεν σταματουσε.
Το πλησιαζα ολοενα αλλα δεν μπορουσα να το φτασω. Οτι και να εκανα ηταν παντα 2-3 μετρα πιο μπροστα μου.
- ΕΙΠΑ ΣΤΑΜΑΤΑΑΑΑΑ!! φωναξα κανοντας τα χερια μου λεπιδες και με ενα πηδημα εκοψα τα 2 πισινα του ποδια. Επειτα επεσε κατω πολυ ατσαλα και εκανε παντου πληγες.

Λαχανιασμενος το πλησιασα και ειπα:
- Συγνωμη γουρουνακι αλλα εισαι πολυ νοστιμο για να αρνηθω!! Θα σε κανω νοστιμοτατα παιδακια! και το καρφωσα στην καρδια και παραλληλα το ονειρευομουν ψιμενο. Το εσυρα για ερκετα μετρα και τελικα βρηκα ενα ανοιγμα. Πηγα προς τα εκει και καταλαβα οτι οδηγουσε στην θαλασσα! Ετσι βγηκα στην παραλια και αφησα κατω το αγριογουρουνο. Προσπαθησα να αναψω φωτια αλλα τιποτα.
- Δεν θα μου συμβει και αυτο τωρα!! ειπα μην μποροντας να πιστεψω την γκαντεμια μου!
- ΠΟΣΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΒΔΟΜΑΔΑ??? φωναξα κοιταντας τον ουρανο. Ημουν απελπισμενος αλλα συνεχισα τις προσπαθειες να αναψω την φωτια...

Καποια στιγμη επιτελους αναψε!! Εβαλα πανω 2-3 κομματια που εκοψα με το χερι- λεπιδα μου και τα εβαλα για ψησιμο... Ξαπλωσα στην αμμο μεχρι να ψηθουν. Ημουν τοσο κουρασμενος που με πηρε ο υπνος. Ετσι ξυπνησα μεσα στη νυχτα πολλες ωρες μετα! Η φωτια εκαιγε ακομα και τα κομματια ειχαν γινει καρβουνο! Γυρισα προς το υπολοιπο κομματι του χειρινου αλλα ελειπε!! Καποιος το ειχε σιρει πανω στην αμμο και φαινονταν τα σημαδια... Εκοψα ενα κομματι απο την μπλουζα μου και το τυλιξα γυρω απο ενα ξυλο και το εβαλα μεσα στην φωτια. Ετσι ξεκινησα να ακολουθω τα ιχνη. Μετα απο 2 ωρες περπατηματος ειχε αρχισει να ξημερωνει αλλα ακομα ακολουθουσα τα ιχνη πανω στην αμμο. Μετα απο αλλη μια ωρα βρηκα ενα χωριο!! Τα ιχνη σταματουσαν εκει που ξεκινουσε ενας πετρινος δρομος..
- Αχχ... Παει το φαι μου! Τουλαχιστον βρηκα μια πολη ειπα και μπηκα μεσα.

Προχωρουσα στους δρομους αλλα ηταν ολοι ερημοι πρεπει να ηταν το λιμαι του νησιου αφου ηταν πολλα πλοια ακριβως διπλα στα σπιτια κοντα στην θαλασσα. Προχωρουσα σοτυς δρομους χωρις να ξερω που παω και πεινασμενος. Περασα απο εναν τεραστιο δρομο που οδηγουσε προς το κεντρο του νησιου αλλα δεν τον ακολουθησα καθως φαινοταν μεγαλη η αποσταση μεχρι τα επομενα σπιτια η γενικα το επομενο ιχνος πολιτισμου. Ετσι αραξα σε ενα παγκακι που βρηκα σε μια πλατεια που υπηρχε κολλητα με τον μεγαλο δρομο. Ειχαν αρχισει οι κατοικοι να πηγαινοερχονται και γενικα ειχε περισσοτερη φασαρια. Απο μακρυα ακογα ουρλιαχτα και κοιταξα προς τα εκει. Ηταν 3 τυποι και οποιοι τους εβλεπαν ετρεχαν να κρυφτουν. Αυτοι οι 3 τυποι ερχονταν προς το μερος μου.
- Τρεξε να σωθεις!! φωναζαν καποιοι αλλα μολις τους εριχναν μια διαπεραστικη και γεματη υπροψια ματια αμεσως σωπουσαν.

Καθομουν αραχτος στο παγκακι με τα χερια πανω στην πλατη του παγκακιου και το τελευταιο που ηθελα ηταν καποιον να με διακοψει. Πλησιασαν και σταθηκαν μπροστα μου.
- Ξενε δωσε μου τα λεφτα σου. ειπε ο πιο ψηλος απο τους 3.
- Βρε αντε φυγε απο δω που θες και λεφτα! Αντε να πιασεις δουλεια να βρεις.
Καποιοι απο το πληθος που ειχε αρχισει να μαζευεται ουρλιαξαν μονο που ακουσαν να του μιλαω ετσι. Και οι 3 που ηταν απο πανω μου αρχισαν να γελανε και να ανταλλασυν κοροιδευτικα βλεμματα.
- Μαλλον δεν με καταλαβες καλα... ειπε ο ιδιος με πριν αρκετα σοβαρος και ενω μου εδειξε ενα οπλο που ειχε στην τσεπη του
- Τα λεφτα σου και γρηγορα!

- Λοιπον για να ξεκαθαρισουμε καποια πραγματα. Αυτη η βδομαδα ειναι ισως η χειροτερη στη ζωη μου μετα απο εκεινη που πεθαναν οι γονεις μου. Πριν λιγες μερες εφυγα απο την φυλακη, παραλιγο να πνιγω, εχω να κοιμηθω δεν ξερω κι εγω ποσες μερες και το σημαντικοτερο... ΠΕΙΝΑΩ. Το πρωτο που θελω ειναι καποιον να ξεσπασω. Δεν θες να εισαι εσυ. Αυτη την φορα ειχα ξεπερασει τα ορια που αντεχαν.
- Δεν με ξερεις καλα εμενα ξενε!! Εγω βγηκα απο την φυλακη και ζω μια χαρα ζωη! Δεν θα μου χαλασεις εσυ την πιατσα!! Παιδες πανω του. ειπε ο ψηλος και οι αλλοι 2 μου επιτεθηκαν.
- Εγω προειδοποιησα ειπα και τους απεφυγα και τους 2. Σηκωθηκα ορθιος πανω στο παγκακι και αρχισα να τους κλοτσαω!

Τους κλοτσουσα μεχρι που με διεκοψε ο ψηλος.
- Τι θες ρε φιλε?? Δεν βλεπεις οτι εχω δουλ...??
Δεν προλαβα να ολοκληρωσω και μου εριξε μια μπουνια.
- Υπεγραψες την καταδικη σου. ειπα και κανοντας τα χερια μου λεπιδες του επιτεθηκα εκεινος εβγαλε το σπαθι του και απεκρουσε τα χερια μου αν και ηταν ξαφνιασμενος!
- Τι εισαι??
- Devil fruit User! Ας προσεχες με ποιον εμπλεκες. ειπα και συνεχισα να προσπαθω να τον πετυχω αλλα εκεινος κανοντας διαφορες κινησεις με απεφευγε.

Μια στιγμη χτυπησα πανω στο σπαθι του με τοση δυναμη που ο ψηλος πεταχτηκε 5 μετρα πισω. Ειχα κουραστει επειδη ειχα μερες να φαω αλλα επρεπε να απαλαξω την πολη απο ενα τετοιο αποβρασμα. Εκεινη την στιγμη τον πλησιαζει ενας τρεχοντας με ενα χαρτι στα χερια. Ο ψηλος με κοιταξε εντρομος και προσπαθησε να σηκωθει για να φυγει. Ολοι καταλαβαν οτι δεν μπορουσε να νικησει και αρχισαν να με επευφημουν χωρις να ξερουν ποιος ειμαι.
- Τελειωσε το παιχνιδι ειπα και του ορμηξα πριν απομακρυνθει.
Με 2 σχισμες στην πλατη τον νικησα και επεσε κατω απο το πονο αλλα και επειδη δεν μπορουσε να σταθει στα ποδια του. Ολοι οσοι παρακολουθουσαν την μαχη τον περικυκλωσαν και αρχισαν να τον χτυπανε με οποιο τροπο μπορουσαν. Εγω πηγα και σηκωσα το χαρτι που κοιτουσε πριν τρομαξει. Ηταν το wanted poster μου αλλα ξαφνιαστηκα κι εγω απο το ποσο που ελεγε πανω
- 117.500.000??? ΝΑΙΙΙΙΙ!!! φωναξα και ολοι νομιζαν οτι φωναζα επειδη νικησα τον ψηλο ληστη.

Με φιλοξενησαν σε ενα ξενοδοχειο και μου εδωσαν φαι τσαμπα! ετρωγα για 2 ωρες χωρις σταματημο! Αργοτερα μου ειπαν οτι ειχε bounty ο καταζητουμενος 2.000.000 beli οτι τον παρεδωσαν και μου εφεραν τα λεφτα!
- Για μενα??
- Εσυ τον νικησες σου ανηκουν ειπε ο δημαρχος και μου αφησε 2 σακια beli πανω στο τραπεζι. του εδωσα το ενα και του ειπα:
- Κρατηστε τα για οσα σας εκανε!
- Ευχαριστουμε πολυ! ειπε και υποκληθηκε!
- Πραγματικα δεν ειναι αναγκη ολα αυτα... Μονο μια χαρη θελω. Μια καλυτερη βαρκα για να φυγω!
Την επομενη μερα ειχαν μια βαρκα ετοιμη γεματη με οτι ηταν απαραιτητο για το ταξιδι συν πολυ φαγητο και μπυρα!
- Να ξαναρθεις!! φωναζαν ετσι οπως απομακρινομουν κι εγω τους χαιρετουσα! Δεν υπηρχε περιπτωση να ξαναπατησω σε αυτο το νησι οποτε απλα χαιρετουσα.