[ΑΡΧΗ]η επίθεση στον Higuma μερος Α[Τελος]

Ξυπνώντας και αποφασισμένος πια να νικήσω τον Higuma έψαχνα απελπισμένα για βοήθεια στο χωριο που όπως πάντα ήταν γεμάτο ζωή και ζωντάνια και έψαχνα για δυνατούς βοηθούς επειδή ήξερα από την αρχή ότι θα είναι δύσκολο να τα καταφέρω μονος μου ο Higuma ήταν δυνατός και είχε αρκετά τσιράκια, και ταυτόχρονα κρυβόταν στο δασος και κανεις ουσιαστικά ποτε δεν ήξερε που ακριβώς βρισκόταν οποτε ταυτόχρονα ρωτούσα,αλλα όταν το έκανα αυτό η από φόβο και μονο λέγανε ότι δεν ξέρανε και γυρνούσαν το πρόσωπο τους στην αντίθετη κατεύθυνση η αδιαφορούσαν τελείως και κάνανε ότι δεν με πρόσεχαν αυτή του η συμπεριφορά με είχε εξοργίσει ακόμα πιο πολύ αλλα έλεγα στον εαυτό μου ότι ο πραγματικός εχθρός μου είναι ο Higuma και σε αυτόν πρέπει να σπαταλήσω την δύναμη μου και έτσι ηρεμούσα ξανά και κρατούσα τον εαυτό μου χαλαρό.

συνέχιζα το απελπισμένο ψάξιμο ροτόντας συνεχεια αλλα κανεις δεν φαινόταν να μπορεί να βοηθήσει η μάλλον να είναι πρόθυμος όλοι τον φοβόντουσαν οποτε και "γιαυτο" δεν έκαναν tpt, μάλλον θα έπρεπε να το κάνω μονος εκείνη την στιγμή με διαπέρασε ένα ρίγος αρνητικών σκέψεων με φόβου αλλα δεν έπρεπε να δειλιάσω είμαι δυνατός μπορώ να τα καταφέρω και μονος μου αν οι άλλοι δειλιάζουν δεν θα κάνω και εγώ το ίδιο έριξα δυο δυνατά χαστούκια στα μαγουλα μου για να ξεσκοτίσω και συνέχιζα την προσπάθεια να βρω κάποιον.

Τελικά ενώ περιπλανιόμουνα στους δρόμους του χωριου αποφάσισα να πάω στην ταβέρνα σκέφτηκα εκεί σύχναζαν κάποιοι δυνατοί πολεμιστές που θα μπορούν να με βοηθήσουν και έτσι ξεκίνησα για την ταβέρνα κατά περίεργο τρόπο η ταβέρνα σήμερα ήταν σχεδόν άδεια ήταν μονο η Lyriam και ένα παιδί με ψάθινο καπέλο που καθόταν στο bar δεν φαινόταν ιδιαιτερα δυνατός αλλα αφού βρέθηκα μέχρι εδώ απογοητευτικά όταν δεν βρήκα άλλους και αναρωτήθηκα κιόλας γιατί?αλλα ηπα να πάω να του πιάσω την κουβέντα.

παρόλο που σύχναζα σχεδόν συχνά στην ταβέρνα δεν τον είχα ξανά δει αναρωτήθηκα αν είναι ξένος αλλα δεν μου φαινόταν για ξένος μάλλον σκέφτηκα δεν θα έτυχε να τον συναντήσω
γεια καινούργιος?
αυτός μου χαμογελάει με ένα μεγάλο χαμόγελο και μου απαντάει
όχι εσύ?
[ούτε εγώ και πως δεν σε έχω ξανά δει?
δεν ξέρω θες να γίνουμε φίλοι?
δεν ξέρω τώρα δεν έχω και χρόνο πρέπει να ξεκαθαρίσω και κάποια πράγματα πρώτα pos se lene?
loufy και κάποτε θα γίνω ο βασιλιάς τον πειρατών!!! τι μπλεξίματα έχεις?
στην αρχή γέλασα με αυτό που είπε άκου εκεί βασιλιάς τον πειρατών εγώ φαινόμουν πιο δυνατός από αυτόν αποκλείεται αυτός να γίνει πιο γρήγορα βασιλιάς τον πειρατών από εμενα μου φάνηκε εντελώς γέλιο και αρχίνισα να γελάω και για μια στιγμή ξεχάστηκα τι ήθελα να κάνω στην αρχή φάνηκε ενοχλημένος ιδιαιτερα όταν εγώ του είπα.

εγώ θα γίνω βασιλιάς τον πειρατών αποκλείεται ένας αδύναμος σαν εσένα να γίνει ποτε βασιλιάς τον πειρατών
αρχινίσαμε να τσακωνόμαστε ξαφνικά και να τραβάμε το στόμα ο ένας του αλλου μέχρι που αρχίσαμε να κουραζόμαστε και θυμήθηκα τι ήθελα
ne λένε dreamkiler και έχω προβλήματα με την συμμορία του higuma και χρειάζομαι βοήθεια
και αυτός από ότι φαινόταν ήρεμος τώρα πια με πάλι ένα μεγάλο χαμόγελο είπε
μπορεί να μην μου φαίνεται αλλα είμαι αρκετά δυνατός και μπορώ να σε βοηθήσω παρέμε μαζί σου
ένταξη δεν χάνω έτσι και αλλιώς tpt
και έτσι ξεκινήσαμε για το δασος του Higuma μπορεί να μην είχα μάθει από κάποιον την τοποθεσία του ακόμα αλλα θα μπορούσαμε να πιάσουμε κάποιο τσιράκι του η ψάχνοντας να το βρούμε.

Με το που φτάσαμε στο δασος αναγνωρίζοντας με κάτι κριμένα τσιράκια αρχίνισαν να πυροβολούν στο ξαφνικό παρόλο που ήμουν προετοιμασμένος δεν θα κατάφερνα να αποφύγω τις σφαίρες αλλα ως μεγάλη έκπληξη μου βλέπω τον lufy να μπαίνει στην μέση και η σφαίρες αντίς να του κάνουν πληγεί γύρισαν πίσω από εκεί που ήρξαν και εξουδετερώνουν τα τσιράκια εγώ με το στόμα ανοιχτό ενώ ο lufy να γελάει και να με κοιτάει με μια χαρά τον ρωτάω
έχεις δύναμης του διαβόλου?
ναι στο ηπα ότι είμαι δυνατός!!!
τώρα που το ήξερα αυτό συνεχίσαμε με πιο σιγουριά συνεχίσανε τσιράκια του higuma να μας επιτίθονται από παντού με το που ακούσανε τους πυροβολισμούς είδαν ότι κάτι γινόταν οποτε έρχονταν όλοι κατά πάνω μας.

εγώ με το Black Scorpion και με το White Snaik ποτε ποτε να πυροβόλο ποτε να ρίχνω σπαθιές και να τρέχουμε ευθεία από εκεί που ερχόταν οι αντίπαλοι που και που να χρησιμοποιώ και τις δικες μου δύναμης για να σταματήσω κάποιες σφαίρες προχωρούσαμε ο lufy οποτε έπεφτε κανόνια η για να ξεπαστρέψει πόλους αντιπαλους μαζί χρησιμοποιούσε τις δύναμης του και όλα τα άκρα του γινόταν ελαστικά και βαρούσε γροθιές ποτε δεξιά ποτε αριστερά η ποτε ποτε χρησιμοποιούσε το <>

εγώ γεμάτος απορία με τις περίεργες δύναμης του είπα να τον ρωτήσω
τι φρούτο του διαβόλου έχεις φάει?
του λάστιχου με βοηθάει να είμαι όλος λάστιχο και να μακραίνω τα άκρα μου αλλα εσύ έχεις πολύ περίεργες δύναμης
οι δικες σου είναι πιο περίεργες!!!!
αυτός αρχίνισε να γελάει ξανά όταν πια δεν βλέπαμε και πόλους αντιπαλους και πιστεύαμε ότι φτάναμε στον higuma τότε συναντήσαμε δυο αντιπαλους που μας περιμένανε μπροστά μας.

ήταν οι αδελφοί Izuma και Izuka από ότι φαίνεται μάλλον τους είχε δώσει χρήματα και τους είχε προσλάβει ο higuma για να τον προστατεύουν μας σταματάνε και μας λένε ότι:
αν θέλετε να περάσετε και να φτάσετε από στο higuma πρέπει να περάσετε από εμάς αλλα δεν θα είναι εύκολο
εγώ θυμάμαι το ξύλο που είχα φάει στο παρελθόν από αυτούς στην αρχή φοβήθηκα αλλα κοιτώντας τον lufy που δεν είχε χάσει καθόλου την αυτοπεποίθηση του και ήταν έτοιμος να πολεμήσει δειλά αλλα πήρα και εγώ θάρρος και πήρα θέσεις μάχης και εγώ.

αρχίνισαν χωρίς να χάνουν καιρό να τρέχουν γρήγορα και να επιτίθονται με τρομερή ταχύτητα και δύναμη αποφεύγοντας και αποκρούοντας εγώ με το σπαθί προσπαθούσα να αποφύγω τα χτυπήματα τους αλλα ήταν πολύ δύσκολο ήταν πολύ καλή και αρκετά δυνατή ένας αντίπαλος που ποτε δεν πρέπει να υποτίμησης τότε με μια απότομη κίνηση καταφέρνουν να κλοτσήσουν εμενα και τον lufy και μας κολλάνε σε ένα δέντρο ξεχωριστά προσπαθώντας όσο ήμασταν ζαλισμένοι να μας κόψουν με το σπαθί όρμηξαν κατά πάνω μας εγώ τελευταία στιγμή έσκυψα και έτσι κατάφερα να ξανά σηκωθώ όρθιος και ο lufy τέντωσε τα πόδια του και πήδηξε στον αέρα και τεντώνοντας τα χερια πιάνει απροετοίμαστο αυτόν που του επιτέθηκε και κατάφερε και του έκανε μια γροθιά.

βλέποντας αυτό πείρα θάρρος και εγώ και χρησιμοποιώντας τις δύναμης του φρούτου μου <> τρώγοντας μια πετρα στο έδαφος κάνοντας αυτή την κίνηση την εκτοξεύω με την δύναμη του κανονιού επάνω στον άλλον που στεκόταν ακόμα όρθιος το πέτυχα στην κοιλια και τον έριξα κάτω αλλα παρόλο που το χτύπημα ήταν δυνατό και αιμορραγούσε και ο δικός μου και ο άλλος κατάφεραν και ξανά ασxοθικαν προσπαθήσαμε με μια ξαφνική επίθεση να τους χτυπήσουμε αλλα παρόλο που ήταν σκοτισμένοι ακόμα μεν από τα χτυπήματα κατάφεραν χάρος την ευελιξία τους και την ταχύτητα τους να τα αποφύγουν.

συνεχίζαμε έτσι τα χτυπήματα ο ένας στον άλλον αλλα κανένα χτύπημα δεν φαινόταν τόσο σοβαρό ώστε να βγάλει έναν από τους δυο εκτος μάχης παρόλο που συνήθως εμείς είχαμε το πάνω χέρι τα δικά τους χτυπήματα ήταν πολύ δυνατότερα οποτε ήμασταν για την ώρα και οι δυο ομάδες σε δύσκολη κατάσταση τελικά μετά από πολύ ώρα κάνοντας μια συνδυασμένη επίθεση καταφέρνουν και μας ρίχνουν κάτω όλα φαινόταν χαμένα το σώμα αρχίνισε να μουδιάζει δεν μπορούσαμε να κινηθούμε ούτε εγώ ούτε ο lufy.

τότε επιδειχτικά ήρθαν από πάνω μας έτοιμοι να μας κόψουν ήμασταν σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση τότε σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει να χάσω όχι εγώ πρέπει να γίνω δυνατότερος για να γίνω βασιλιάς τον πειρατών με τέτοια δύναμη να χάνω από αυτούς ποτε δεν θα τα καταφέρω έτσι, τότε άντλησα όλοι την ψυχική μου δύναμη και με μια απότομη κίνηση piano το Σπαθί μου που ήταν πεσμένο λίγο πιο πέρα και καταφέρνω και σκοτώνω αυτόν που είχα από πάνω μου γεμάτος ανησυχία προσπάθησα να δω τριγύρω μου τι κάνει ο lufy δίχως ανησυχίες είδα και αυτός ότι τα είχε καταφέρει εξίσου καλά είχαμε νικήσει.

για λίγη ώρα παρόλο που έπρεπε να συνεχίσω χάρις τα ήδη τραύματα μου δεν μπορούσα να κουνηθώ ξανά έπεσα στο έδαφος και προσπαθούσα να ανακτήσω τις δύναμης μου μετά από λίγη ώρα όταν κατάφερα ξανά να κουνηθώ αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να πολεμήσω τον higuma ξέροντας ότι δεν θα βρω ali δυσκολία προχώρησα ευθεία εκεί ήταν ένα παλιό πέτρινο σπίτι pou fenotan eripomeno eksoterika fanike ipopto fantastika oti kapou eki mesa tha einai etsi lipon arxinisa na fonazw
evga ekso na me antimetopisis i mipos fobase?!!!
τότε ακούστηκε ένα σαρδόνιο γέλιο από το εσωτερικό και ύστερα ξεπρόβαλε σιγά σιγά από το σκοτάδι η φιγούρα το higuma παρόλο που πονούσα σε όλο το σώμα και ήξερα ότι μπορεί να ήταν και η τελευταία μου φορα που πολεμάω και ίσος να μην τα καταφέρω και αυτό με φόβιζε ήταν κάτι που έπρεπε να το κάνω γιαυτο δεν δείλιασα

μόλις τον ida καθαρά είπα στον lufy
mine εδώ θα τον αντιμετωπίσω μονο μου
παράλλο που στην αρχή είχε αντίρρηση μου όταν του εξήγησα ότι θέλω να τον πολεμήσω μονος μου για να δοκιμάσω την δύναμη μου κατάλαβε και έκατσε σε μια γωνια
ένταξη είναι όλος δικός σου
μεγάλο λάθος σου dreamkiller σε ξέρω είσαι καλός αλλα με τέτοια χαλια πως νομίζεις ότι θα καταφέρεις να με νικήσεις εμενα!!!
αυτό θα το δούμε
μετά από αυτό πήρα θέσεις μάχης και ετοιμάστηκα να τον αντιμετωπίσω

ενώ ξεκινήσαμε να πολεμάμε και αλλα ήμουν είδη πολύ τραυματισμένος και όλα φαινόταν ότι θα έχανα ενώ το πάλεψα πολύ παρόλα αυτά ήταν πολύ δυνατότερος και έτσι έχασα,
ενώ ήταν όλα χαμένα και είχα χάσει κυριολεκτικά ο higuma ήταν έτοιμος να με αποτελειώσει ξαφνικά μπαίνει στην μέση ο lufy και με αρπάζει και τρέχει μακριά ήμουν τόσο απογοητευμένος και τόσο νευριασμένος με τον εαυτό μου μετά τις επόμενες μέρες που πέρασαν τις πέρασα στο κρεβάτι με τα τραύματα μου και μια δόση θλίψης τίποτα δεν μπορούσε να με κάνει να συνέλθω το όνειρο μου είχε κατεστράφη παρόλο που και που σκεφτόμουν να ξανά πολεμήσω με το higuma δεν έβρισκα το θάρρος μάλλον ο χρόνος θα έδειχνε για αυτήν μόουν την απόφαση.

Όνομα: DreamKiller
Haki Points: -
Player of the Week Points: 3
Beli: 16,000
Bounty/Fame Points:+1,000,000
Post:3200