[ΑΡΧΗ]η επίθεση στον Higuma μερος Β

Ενώ περνούσε ο καιρός βρισκόμενος εγώ στην απραξία μετά την ήταν μου από τον higuma συνήθως στο κρεβάτι σκεφτόμενος και απογοητευμένος η άλλοτε να τριγυρνάω δίχως λόγο στους δρόμους του χωριου σαν όταν ένα φάντασμα τριγυρνάει δίχως λόγο δίχως σκοπό είχα καταντήσει η σκιά του εαυτού μου και τίποτα δεν μπορούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα.

συχνά πυκνά πήγαινα προς στην θάλασσα που εκι συνήθως βρισκόταν ο jack που πάντα από μικρό παιδί ήταν εκεί για οποτε τον χρειαζόμουν μετά από το θάνατο τον γονιών μου που έγινε στο παρελθόν από κάποιους επικίνδυνους pirates που πέρασαν από το νησί προσπαθώντας να με προστατέψουν θυσίασαν τις ζωές τους μετά από αυτό είχα κλειστεί στον εαυτό μου και δεν μιλούσα με κανένα τότε ήταν όταν πρώτο γνώρισα το jack και με τον δικό του μοναδικό τρόπο με έκανε να νιώσω καλύτερα.

ενώ καθόμουν κοντά στην θάλασσα πάνω σε μια πετρα και αμήχανα πετούσα πετρούλες μέσα στην θάλασσα άκουσα βήματα στο πίσω μέρος μου αλλα δεν με ένοιαξε ακόμα και τα τσιράκια του higuma να ήταν δεν ήθελα πια να ζήσω μετά από αυτήν την ήττα μου χωρίς τα όνειρα μου χωρίς τις ελπίδες μου για περιπέτεια το αίμα μου έβραζε τα ζητούσε αυτά αλλα τίποτα δεν μπορούσε να γίνει τώρα πια ήμουν ένας άχρηστος που έχασε τόσο εύκολα από έναν αντίπαλο ποτε δεν θα κατάφερνα έτσι τίποτα.

τότε ξαφνικά με χτύπησε στην πλάτη και εγώ ξαφνιάστηκα και μπήκα σε θέση μάχης ασυναίσθητα τότε κοιτάζοντας ότι ήταν ο jack
με τρόμαξες!
γεμάτος απορία με ρώτησε
τι έχεις σε βλέπω εδώ σκεπτικό και έχουμε καιρό να τα πούμε τι έπαθες έτσι ξαφνικά?
δεν είναι τίποτα απλά πιστεύω ότι ποτε δεν θα τα καταφέρω να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου
και τότε εγώ ένιωσα ακόμα χειρότερα
γιατί το λες αυτό?
δεν μπορώ να σου πω το μονο που θα σου πω είναι ότι θέλω να πεθάνω
δεν το νομίζω αν αλήθεια ήθελες να πεθάνεις πριν που σε ξάφνιασα δεν θα πεταγόσουν έτσι στον αέρα μήπως δεν το έχεις σκεφτεί καλά?! θες να μου πεις τι έγινε?

Τελικά ηπα να του πω παρόλο που ήξερα ότι ήταν παράνομο σxετικα αυτό που έκανα και καλύτερα να το είχα αφήσει στο ναυτικό του εξιστόρησα όλη την ιστορία και πως ακριβώς είχα γίνει τα πράγματα με το που τελειωσα την ιστορία μου πέταξε ένα πλάτη χαμόγελο και με έκανε να νευριάσω λίγο γιατί νόμιζα ότι με κορόιδευε και ότι την έβρισκε αστεία και το κατάλαβε αυτό ο jack.

Αλλα ύστερα μου λέει:
Και γι αυτό μονο έχασες τις ελπίδες σου?είσαι ακόμα πολύ μικρός και έχεις πολλά ακόμα να μάθεις και να εξελιχτείς και να γίνεις πιο δυνατός και καλύτερος τίποτα δεν πρέπει να σου καταστρέψει τα όνειρα γι αυτό υπάρχουν τα όνειρα για να δημιουργούνται και να μας βοηθούν να προχωράμε ξεχνατο και διεκδίκησε τα όνειρα σου.
είναι αργά πια δεν μπορώ είμαι πολύ αδύναμος για να γίνουν τα όνειρα μου πραγματικότητα
ακούμε τίποτα δεν είναι αργά μέχρι εμείς να έχουμε προσπαθήσει τα πάντα ώστε να δούμε ότι όντως γίνετε σήκω τώρα και προσπάθησε

Αυτά τα λόγια του μου έδωσαν ελπίδες όταν τα καλο σκέφτηκα τον ευχαρίστησα λοιπόν και ξεκίνησα πάλι από την αρχή την εντατική προπόνηση στην διάρκεια τις προπόνησης μέρα με την μέρα ένιωθα τον εαυτό μου πιο δυνατό και εξέλιξα και τις δύναμης του φρούτου μου για λίγο καιρό χάρις στην ζημια που του είχα κάνει του higuma που είχα σκοτώσει πολλά από τα τσιράκια του στην τελευταία μάχη μας δεν με είχαν ενοχλήσει κανεις τους για αρκετό καιρό.

Βεβαια ήξερα ότι κάποια στιγμή θα ξανά έρθουν όταν ανασυνταχτεί σιγά μην με άφηνε στην ησυχία μου αλλα αυτό δεν με ένοιαζε τα τσιράκια του δεν ήταν πραγματικό πρόβλημα το πραγματικό πρόβλημα ήταν ο ίδιος ο higumaμετά από κάποιες βδομάδες προπόνησης εμφανίστηκαν κάποια τσιράκια ενώ περπατούσα στο δρόμο μοναχος το περίμενα ότι δεν θα με αφήσει έτσι εύκολα στην ησυχία μου μετά από ότι ξέφυγα στο tsack από αυτόν αλλα όπως και το ηπα δεν κατάφεραν να μου κάνουν τίποτα η μάχη ήταν γρηγορη τόσο γρηγορη που any μια και μονο γροθιά πέσαν ξεροί στο πάτωμα δεν τους σκότωσα για να γυρίσουν πίσω και να πουν για το ποσο δυνατός είμαι στο higuma μήπως κατάφερνα να βρω την ησυχία μου και μετά να αντιμετωπίσω όταν γίνω πάλι δυνατός με την ησυχία μου.

Εξάλλου ήθελα να τρομοκρατήσω και τα αλλα τσιράκια όταν θα διαδοθεί η ιστορία μαζί με την προηγουμενη μάχη μου μαζί τους μάλλον πια θα με φοβούνται και δεν θα έρχονται με άνεση να με πολεμήσουν μονο όταν θα τους ανάγκαζε ο higuma έτσι πίστευα τουλάχιστον ότι θα γινόταν αλλα μέχρι τώρα έμαθα να μην υπολογίζω τίποτα ως δεδομένο και ότι όλα αλλάζουν από την μια στιγμή στην ali αυτό το είχα μάθει καλά.

ύστερα γύρισα σπίτι έφαγα χαλαρός και κοιμήθηκα μετά από κάποιες μέρες αποφάσισα να πάω πάλι στην ταβέρνα και εκεί αντίκρισα την μεγαλύτερη μου έκπληξη στο bar καθόταν ο higuma φυσικά επειδή κανεις δεν ήξερε την φάτσα του γιατί συνήθως ποτε δεν εμφανιζόταν δημόσιος μονο εγώ το είχα καταλάβει βλέποντας τον είχα εξαγριωθεί και αρχίνισα να φωνάζω.

δεν θα μου την γλιτώσεις, αυτή την φορα θα σε νικήσω δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά χάσω από σένα!
τριγύρω όλοι κοιτούσαν απορημένοι δεν είχαν καταλάβει γιατί ξεσπούσα έτσι απότομα.
παρόλα αυτά ο higuma χαλαρός απαντάει
τελικά είδες πως τα φέρνει η τύχη εκείνη εκεί την μέρα μου ξέφυγες αλλα "πιστεψεμε" αυτή την φορα σίγουρα θα πεθάνεις από τα χερια μου

πίστεψε με αυτή την φορα είμαι πιο δυνατός και έτοιμος για να σε αντιμετωπίσω δεν υπάρχει περίπτωση να χάσω δεύτερη φορα από εσένα
καλά όπως νομίζεις πιτσιρίκο απλά ηρέμησε και θα συναντηθούμε σε δυο ορε στο δασος γιατί εδώ δεν γίνετε
η ανυπομονησία μου για εκδίκηση είχε φλομώσει το μυαλό μου και ήθελα εκδίκηση εδώ και τώρα αλλα καταλάβαινα ότι δεν γίνετε οποτε συμφώνησα.

ύστερα από δυο ώρες ενώ η ανυπομονησία μου ώστε να νικήσω τον higuma αυτή την φορα ήταν μεγάλη συναντήθηκα σε ένα ξέφωτο στο δασος που εκεί με περίμενε με ένα χαμόγελο
είσαι έτοιμος μικρέ?αυτή την φορα κανεις δεν θα σε σώσει θα πεθάνεις στα σίγουρα
πίστεψε με δεν χρειάζομαι κανένα για να με σώσει αυτή την φορα θα σε νικήσω στα σίγουρα θα χάσεις
μετά αρχίνισε να γελάει ειρωνικά και αυτό με εκνεύριζε ακόμα περισσότερο έπρεπε να τελειώνω μια και καλή με αυτόν οποτε δεν έχασα άλλο χρόνο πήρα στάση μάχης και ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω την μάχη.