Πιο Δυνατός Στον Ορίζοντα[Τέλος]

Πόσο χαίρομαι τώρα που έμαθα την αλήθεια για τον πατέρα μου. Νιώθω πιο σίγουρος για τα ταξίδια μου. Αλλά πρέπει να προπονηθώ και να γίνω δυνατότερος. Δεν πρέπει να ξαναχάσω καμία μάχη αν θέλω να φτάσω το επίπεδό του. Έχουν περάσει σχεδόν δέκα ώρες από τη στιγμή που άφησα πίσω μου το Baterilla. Ο καιρός είναι πολύ καλός. Λέω να την πέσω για λίγο. Κοιτάω στο βάθος όμως και βλέπω ένα νησί να αχνοφαίνεται. Ωραία μόλις φτάσω θα πάω να φάω τίποτα γιατί με έχει κόψει η πείνα. Και έναν ύπνο θα τον έριχνα ευχαρίστως. Έχω φτάσει σχεδόν στο νησί. Ξαφνικά πετάγεται ένα τεράστιο τέρας μέσα από τη θάλασσα. Είναι τόσο μεγάλο που μου κρύβει τον ήλιο. Είναι μαύρο με κόκκινες ρίγες και έχει μορφή παρόμοια με αυτή καρχαρία. Έχει όμως και δύο μεγάλα κέρατα. Φοβάμαι λίγο αλλά πρέπει να το ξεπεράσω αν θέλω να πετύχω τον στόχο μου και να βρω τον πατέρα μου. Αν όμως μου επιτεθεί θα καταστρέψει τη σχεδία και μετά θα πνιγώ. Τι θα κάνω; Πως θα μπορέσω να το κερδίσω; Παίρνει θέση για να μου επιτεθεί και εγώ προσπαθώ να αμυνθώ. Ακούω μια φωνή και βλέπω έναν άντρα να πετάγεται και να τραβάει μια κλωτσιά μέσα στο πρόσωπο του θηρίου...

-Tae Kwon Do Super Ultimate Fantastic Wonderful Painful Kick.
Το τέρας πέφτει κάτω ξερό. Ο άντρας προσγειώνεται πίσω στη βάρκα του. Θέλω να μάθω ποιος είναι και τι έχει κάνει και είναι τόσο δυνατός.
-Φίλε, φίλε. Μισό λεπτό να σε ρωτήσω. Πώς σε λένε;
-Tae Kwon Do Master Hikaru. Ο πιο δυνατός άντρας που υπάρχει στο Karate Island.
-Ώστε έτσι λέγεται εκείνο το νησί. Να σου πω, τι έχεις κάνει και είσαι πολύ δυνατός;
-Προπόνηση εδώ και πόσα χρόνια. Δεν σταμάτησα στιγμή να προπονούμαι. Λοιπόν πιάσε αυτό το σκοινί και δέσε το στη σχεδία σου. Θα σε τραβήξω μέχρι το νησί.
-Σίγουρα μπορείς να το κάνεις αυτό;
-Και φυσικά. Αφού είμαι ο πιο υπέροχος, τρομερός, θαυμάσιος, νόστιμος, όμορφος, δυνατός άντρας σε όλη τη South Blue.
Δένω το σχοινί και περιμένω για λίγο μέχρι να κάνει το ζέσταμα του. Κάθεται κάτω και πιάνει τα κουπιά. Αποκλείεται να τα καταφέρει σκέφτομαι. Ξεκινάει να κάνει κουπί πάρα πολύ αργά. Ήμουν σίγουρος οτί δεν μπορούσε να το κάνει λέω από μέσα μου. Αλλά ξαφνικά γυρνάει τα χέρια τόσο γρήγορα και αποκτάμε τεράστια ταχύτητα. Πάω να πέσω αλά τελευταία στιγμή κρατιέμαι από τη σχεδία μου. Αν πάμε έτσι σε λίγα λεπτά θα είμαστε στο νησί.
-Hikaru δεν σε είπαμε;
-Ναι. εσένα πως σε λένε; Ξέχασα να σε ρωτήσω πριν.
-Jinta Silverine. Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία.
-Και εγώ το ίδιο...

Κοντεύουμε να φτάσουμε στο νησί. Ο Hikaru κάνει κουπί πολύ γρήγορα. Μιλάμε πολύ δυνατά και φωνάζουμε γιατί λόγω της ταχύτητας δεν είναι εύκολο να ακούσει ο ένας τον άλλο.
-Πώς και από τα μέρη μας; Τι σε φέρνει εδώ;
-Η εκπλήρωση ενός στόχου.
-Μπορώ να μάθω τι; Ή είναι μυστικό;
-Ναι θα σου πω. Να βρω τον πατέρα μου και να γίνω τόσο δυνατός όσο και αυτός. Ή μάλλον ακόμα δυνατότερος.
-Α, κατάλαβα. Και γιατί έρχεσαι σε αυτό το νησί συγκεκριμένα;
-Έτυχε. Η θάλασσα με έφερε σε αυτό το νησί. Πριν κάποιες ώρες έφυγα από το Baterilla.
-Θα σου φανεί πολύ ωραίο το νησί μας. Υπάρχει ένα μεγάλο και πυκνό δάσος που θα ξετρελαθείς να το δεις.
-Ανυπομονώ να το δω!
Φτάνουμε στο νησί. Καταιβαίνουμε και μπαίνουμε στο χωριό. Έχει μια μικρή αγορά και ο κόσμος ψωνίζει διάφορα πράγματα. Οι άνθρωποι φαίνονται χαρούμενοι και πολύ φιλικοί. Είναι από αυτούς που ζουν στα χωριά και είναι δεμένοι ο ένας με τον άλλο. Έχω μεγάλη περιέργεια να το εξερευνήσω και να αποκτήσω περισσότερες δυνάμεις...

Προχωράω και καταλήγω σε μία ταβέρνα. Γυρνάω να μιλήσω στον Hikaru αλλά συνειδητοποιώ ότι δεν βρίσκεται δίπλα μου. Κοιτάω γύρω μου μήπως τον πετύχει το μάτι μου αλλά πουθενά αυτός. Δεν έχω πολλά λεφτά πάνω μου. Πιστεύω να με φτάνουν να φάω τουλάχιστον. Μπαίνω μέσα στην ταβέρνα και κάθομαι να παραγγείλω. Έρχεται ο σερβιτόρος να μου πάρει παραγγελία.
-Καλησπέρα σας κύριε! Τι κάνετε, πώς είστε; Ελπίζω να σας αρέσει η ταβέρνα μας και να μείνετε ικανοποιημένος από την ποιότητα του φαγητού μας.
-Καλησπέρα και σε σας! Είμαι σίγουρος ότι είναι όλα πεντανόστιμα.
-Λοιπόν τι θα πάρετε; Έχουμε πολύ ωραία τσιπούρα, γαύρο, σαργούς και υπέροχα καλαμαράκια.
-Θα μου φέρεις μία καλαμαράκια, μία πατάτες και μία τζατζίκι.
-Μάλιστα! Θέλετε να σας φέρω να πιείτε κάτι;
-Ναι αμέ. Θα ήθελα να μου φέρεις μία μπύρα. Ελληνική κατά προτίμηση.
-Μάλιστα. Σας τα φέρνω όλα αμέσως.
Χαζεύω λίγο τον κόσμο μέχρι να έρθουν τα φαγητά. Όλοι γελάνε λες και δεν έχει καμία σκοτούρα κανένας. Όλοι τους ξέρουν όλους. Είναι φίλοι μεταξύ τους. Πιο δίπλα μια παρέα χορεύει κάτι ζεϊμπέκικα και κάτι τσιφτετέλια. Πρέπει να τα έχουν τσούξει λιγάκι. Όλα κυλάνε τόσο ήρεμα. Μπαίνει όμως μέσα στο μαγαζί ένας πειρατής. Όλοι παγώνουν και το βλέμμα τους στρέφεται κατά πάνω του...

Αυτός τραβάει το όπλο έξω και ρίχνει μία πιστολιά στον αέρα λέγοντας να του δώσουν όλοι ότι λεφτά έχουν. Κάποιοι πηδάνε από τα παράθυρα για να φύγουν και κάποιοι άλλοι δίνουν τα λεφτά τους ικετεύοντας για τη ζωή τους. Αυτός τα παίρνει γελώντας και λέει ότι αν κάποιος δεν τον πληρώσει θα το μετανιώσει πολύ πικρά. Εγώ δεν τα δίνω γιατί είναι τα μόνα μου λεφτά για να φάω. Έρχεται κατά πάνω μου για να μου ζητήσει λεφτά.
-Εσύ μικρέ! Φαίνεσαι ωραίο κομμάτι. Δώσε μου όλα τα λεφτά σου για να γλιτώσεις τη ζωή σου.
-Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Είναι τα μόνα που έχω και τα χρειάζομαι για να φάω.
-Λάθος απάντηση. μικρό αγόρι.
Με σημαδεύει με το όπλο και ετοιμάζεται να με πυροβολήσει. Δεν θα μείνω όμως άπραγος όπως τις προηγούμενες φορές. Θα τον πολεμήσω και θα τον νικήσω. Αποφεύγω τον πυροβολισμό και τρέχω κατά πάνω του για να του τραβήξω μία μπουνιά στα μούτρα. Αυτός μου πιάνει το χέρι και σταματάει το χτύπημα. Μου ρίχνει ένα μπουκέτο και με πετάει πάνω στο τραπέζι. Σηκώνομαι να του ξαναεπιτεθώ. Τώρα πάω να του ρίξω μια κλωτσιά στα τέτοια του. Κάνει λίγο αριστερά και την αποφεύγει. Μου τραβάει μία μπουνιά στο πρόσωπο και με πετάει στην απέναντι γωνιά του μαγαζιού.
-Κοιτάξτε τώρα τι θα πάθει όποιος τολμάει και τα βάζει μαζί μου. Θα το πληρώσεις μάγκα μου.
-Δεν θα πεθάνω σε ένα τέτοιο μέρος. Θα σε κερδίσω ακόμα και αν χρειαστεί να χάσω τα χέρια και τα πόδια μου.
-Χαχαχα! Θα το δούμε αυτό.
Πηγαίνω προς αυτόν αλλά αργά γιατί ο πόνος δεν με αφήνει να τρέξω. Αυτός πάει να με πυροβολήσει. Πετάγεται όμως κάποιος και τον χτυπάει στο κεφάλι. Τον χτυπάει με τέτοια δύναμη που ο πειρατής φτάνει έξω από το μαγαζί...

Όλοι στο μαγαζί φαίνονται χαρούμενοι. Ζητωκραυγάζουν:"Li, Li, Li." Ποιος να είναι αυτός ο άντρας; Πρέπει να είναι πολύ δυνατός. Κέρδισε τον πειρατή μόνο με ένα χτύπημα. Πάντως με έσωσε και θα του το χρωστάω αυτό. Δεν μπορούσα να πεθάνω σε ένα τέτοιο μέρος. Τον πλησιάζω για να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για αυτόν και το πόσο χαρούμενος είμαι που δεν έπαθα τίποτα.
-Γεια σου φίλε! Πολύ εντυπωσιακό αυτό που έκανες. Φαίνεσαι πολύ ικανός μαχητής.
-Σε ευχαριστώ πολύ και σένα. Ναι όντως είναι αλήθεια. Είναι τα τόσα χρόνια προπόνησης που έχω κάνει.
-Μακάρι να ήμουν και εγώ τόσο δυνατός.
-Μπορείς να γίνεις. Ποτέ μην το ξεχάσεις αυτό.
-Πάντως σε ευχαριστώ που μου έσωσες τη ζωή πριν. Αν δεν είχες εμφανιστεί, προφανώς θα ήμουν νεκρός τώρα.
-Τι είναι αυτά που λες; Τον είχες και εσύ από μόνος σου. Δεν χρειαζόταν να επέμβω.
-Όμως το έκανες. Και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό. Χαίρομαι που είμαι ζωντανός.
-Και εγώ. Δεν είναι ωραίο να βλέπεις νέα παιδιά γεμάτα ζωή να φεύγουν νωρίς. Και μάλιστα από κάτι σκουλήκια πειρατές σαν εκείνον.
-Ναι όντως. Δεν πρέπει να πεθάνω σε ένα τέτοιο μέρος. Πρέπει να εκπληρώσω το στόχο μου.
-Και τι στόχο έχεις; Μπορείς να μου πεις ή τον έχεις κρυφό;
-Να βρω τον πατέρα μου και να τον ξεπεράσω σε δύναμη. Δεν μπορώ να πεθάνω μέχρι να το κάνω αυτό.
-Κατάλαβα. Έχω μία πρόταση να σου κάνω λοιπόν που πιστεύω να σου αρέσει.
Μπαίνει μέσα τρέχοντας ο Hikaru και λαχανιασμένος και μας κόβει τη συζήτηση...

-Hikaru τι δουλειά έχεις εσύ εδώ; Δεν έπρεπε να ήσουν για ψάρεμα;
-Ωχ. Τι κάνεις εδώ μαζί με τον Jinta;
-Ποιόν Jinta;
-Εμένα. Το όνομά μου είναι Jinta Silverine. Δεν συστηθήκαμε νωρίτερα. Εσένα πως σε λένε;
-Kung Fu Master Li. Είμαι δάσκαλος πολεμικών τεχνών.
-Καλά αφήστε τα αυτά για αργότερα. Εγώ δεν είμαι για ψάρεμα γιατί έχουμε σοβαρό πρόβλημα τώρα.
-Τι συμβαίνει; Φαίνεσαι πολύ αναστατωμένος.
-Ελάτε μαζί μου γρήγορα. Και εσύ Jinta. Χρειαζόμαστε νέο αίμα σαν και εσένα. Θα μας φανείς χρήσιμος.
Φεύγουμε αμέσως από την ταβέρνα και κατευθυνόμαστε προς το μεγάλο και πυκνό δάσος.
-Που πηγαίνουμε; Θα μας εξηγήσεις τι έχει γίνει, Hikaru;
-Κάποιοι πειρατές έχουν έρθει στο νησί. Από ότι άκουσα έστειλαν έναν δικό τους να ληστέψει την ταβέρνα αλλά στον δρόμο για εκεί τον είδα τάβλα έξω από το μαγαζί.
-Ναι είναι αυτός που κέρδισε ο Li.
-Και λοιπόν; Παρακάτω τι έχει.
-Αυτοί οι πειρατές έχουν απαγάγει τον μέντορα μας από τη σχολή και απειλούν να τον σκοτώσουν αν δεν τους δώσουμε γρήγορα 30.000 beli. O Shinobu κέρδισε μερικούς αλλά έχουν μείνει περίπου είκοσι ακόμα. Και είναι πολύ δυνατοί. Πρέπει να πολεμήσουμε σκληρά.
-Μια στιγμή. Και γιατί δεν ψάχνουμε να βρούμε όσα beli χρειαζόμαστε να τους τα δώσουμε και να πάρουμε πίσω τον δάσκαλό μας.
-Μα τι είναι αυτά που λες; Πρέπει να τους πλακώσουμε στο ξύλο για να πάρουν το μάθημά τους. Δεν υπάρχουν λόγια και τέτοιες αηδίες.
-Δεν χρειάζεται να πολεμάμε αν υπάρχει άλλος τρόπος να εξασφαλίσουμε αλλιώς την ειρήνη.
-Εγώ θα τους επιτεθώ και εσύ κάνε ότι θέλεις.
-Ναι αλλά αφού είναι πολλοί. Πως θα καταφέρουμε να τους κερδίσουμε;
-Εδώ είναι που χρειαζόμαστε τον Jinta...

Μπαίνουμε στο μεγάλο και πυκνό δάσος. Το θέαμα που αντικρίζω είναι υπέροχο. Παντού ψηλά, γερά και καταπράσινα δέντρα. Οι ακτίνες του ήλιου ίσα που χωράνε να εισέλθουν σε αυτό το δάσος. Ακούω τους ήχους της φύσης τόσο καθαρά που ακόμα και το πέταγμα των ζουζουνιών ακούγεται πολύ δυνατά στα αυτιά μου. Τρέχουμε προς μία άγνωστη κατεύθυνση. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τους ακολουθώ και τίποτα άλλο αλλιώς θα χαθώ και μετά άντε να βρω την έξοδο. Οι ρίζες των δέντρων είναι πολύ χοντρές και οι κορμοί τους τεράστιοι. Κάποιοι από αυτούς είναι κούφιοι. Ξαφνικά πετάγεται ένας πάνθηρας πίσω από κάτι θάμνους και ορμάει στον Li. Ένα κατάμαυρο θηρίο με κίτρινα μάτια και κοφτερά δόντια. Με τα γαμψά του νύχια πάει να επιτεθεί στον Li. Ο Hikaru, όμως πηδάει στον αέρα, το κλωτσάει στην κοιλιά και το στέλνει ένα μικρό ταξιδάκι στην άλλη μεριά του δάσους. Φανταστικό αυτό που έκανε. Μακάρι να ήμουν και εγώ τόσο δυνατός. Ελπίζω μια μέρα να γίνω. Μάλλον σίγουρα θα γίνω. Θα εξασκηθώ πολύ σκληρά και θα αποκτήσω τρομερή δύναμη. Δεν θα αφήσω κανέναν να μπει εμπόδιο στο όνειρό μου να συναντήσω τον πατέρα μου. Θα τα καταφέρω σίγουρα. Έχει περάσει λίγη ώρα από τη στιγμή που μπήκαμε στο δάσος και βλέπω ένα ξέφωτο. Βγαίνουμε από το δάσος και μπροστά μου βλέπω ένα ψηλό βουνό που στην κορυφή του υπάρχει ένα κτήριο. Η επιγραφή γράφει:"Σχολή Πολεμικών Τεχνών Οι 3 Μάγκες." Είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Ίσως αφού πρώτα τελειώσουν όλα τα προβλήματα τους, να μπορούν να με προπονήσουν...

-Λοιπόν εδώ είμαστε! Μόλις φτάσουμε στη σχολή θα μας περιμένει εκεί ο Shinobu. Έχει να πέσει πού ξύλο λέμε τώρα.
-Όχι. Πρώτα θα με αφήσεις να τους μιλήσω εγώ μόνος μου και μετά αν δεν βρω καμία λύση θα τους επιτεθούμε.
-Όχι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. πρέπει να αρχίσουμε κατευθείαν το ξύλο για να βγούνε όλοι έξω και να μπει μέσα ο Jinta χωρίς να γίνει αντιληπτός.
-Ναι έχεις δίκιο σε αυτό. Τότε ας κάνουμε ότι νομίζεις καλύτερο. Εγώ το μόνο που θέλω είναι το καλό του δάσκαλου.
-Και εγώ. Για αυτό πρέπει να με εμπιστευτείς και να συνεργαστούμε αν θέλουμε να κερδίσουμε.
-Να σας πω εγώ θα έρθω μαζί σας ή θα πάω από κανά άλλο δρόμο για να μπω κρυφά μέσα στο κτίριο;
-Από αλλού θα πας. Υπάρχει ένα στενάκι στη μέση του βουνού που θα σε βγάλει ακριβώς πίσω από το κτίριο. Έτσι θα μπεις μέσα χωρίς να σε καταλάβει κανένας.
-Ωραία. Έγινε. Να σε ρωτήσω τι πρόταση ήθελες να μου κάνεις νωρίτερα;
-Όταν τελειώσουν όλα με το καλό θα σου πω!
Έτσι αρχίζουμε να ανεβαίνουμε το βουνό. Καθώς προχωράμε με σταματάει ο Li και μου λέει πως από εδώ και πέρα πρέπει να ακολουθήσω άλλο δρόμο. Πιέζει δύο κομμάτια βράχου προς τα μέσα και ανοίγει ένα μυστικό πέρασμα. Μου λέει να προχωρήσω μόνος μου και να μην φοβάμαι. Να πολεμήσω αν συναντήσω κανέναν και μου ανεβάζει το ηθικό λέγοντας μου ότι θα τους νικήσω σίγουρα.
-Όταν φτάσεις θα περιμένεις περίπου πέντε λεπτά μέχρι να τους έχουμε βγάλει εμείς έξω και μετά θα μπεις μέσα. Όχι νωρίτερα, εντάξει;
-Έγινε! Ε τι τώρα παιδιά είμαστε; Χαχαχα!
Έτσι τους αποχωρίζομαι και συνεχίζω μόνος μου για τη σχολή...

Ο δρόμος είναι σκοτεινός. Σχεδόν δεν βλέπω τίποτα. Όσο κατευθύνομαι και πιο βαθιά στη σπηλιά τόσο πιο σκοτεινά είναι. Κοιτάγομαι μήπως έχω σπίρτα πάνω μου αλλά τίποτα. Καθώς προχωράω αισθάνομαι ότι πατάω έναν διακόπτη. Ανάβουν όλα τα φώτα που υπάρχουν στον διάδρομο. Είναι λίγα αλλά κάτι κάνουν. Τώρα πλέον το ο δρόμος είναι καθαρός. Αρχίζω και τρέχω για να φτάσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα γίνεται. Αλλά αφού έτσι και αλλιώς θα πρέπει να περιμένω πέντε λεπτά οπότε να μην βιάζομαι και πολύ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Διάφορες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου . Θα είμαι άραγε ικανός να φέρω εις πέρα την αποστολή ή θα αποτύχω; Όχι! Δεν πρέπει να κάνω αρνητικές σκέψεις. Σίγουρα θα τα καταφέρω, ότι και να γίνει. Ότι και να χρειαστεί να κάνω. Βλέπω φως μπροστά μου. Φτάνω στην έξοδο και βλέπω τη σχολή. Όντως όπως μου είπαν είμαι ακριβώς πίσω της. Αλλά είμαι σε ύψωμα περίπου εκατό μέτρα πιο ψηλά από τη σχολή. Για αυτό δεν θα με έπαιρναν με τίποτα χαμπάρι οι πειρατές. Αρχίζω να κατεβαίνω προς τα κάτω. Αργά-αργά για να μην πέσω και σπάσω τίποτα. Βρίσκομαι ακριβώς πίσω από τη σχολή. Σκαρφαλώνω σε ένα μεγάλο δέντρο που υπάρχει εδώ και κρύβομαι. Περιμένω μέχρι να περάσει η ώρα. Ακούω κάτι φωνές μπροστά. Οι δύο από αυτούς είναι σίγουρα ο Li και ο Hikaru. Σαν να τσακώνονται πολλά άτομα ακούγεται. Ο Hikaru τους απειλεί ενώ ο Li προσπαθεί να τον καθησυχάσει. Περνάνε τα πέντε λεπτά και είμαι έτοιμος να αρχίσω την αποστολή...

Ψάχνω να βρω κανά μικρό παράθυρο για να μπω μέσα στη σχολή. Βλέπω ένα. Πηγαίνω από κάτω και κάθομαι για λίγο μήπως ακούσω καμιά φωνή. Δεν είναι τελικά κανένας μέσα. Πηδάω μέσα και αρχίζω το ψάξιμο για τον δάσκαλο τους. Θα είναι κανένας μεγάλος γέρος, με μακρύ μούσι και πάρα πολύ δυνατός. Λογικά άριστος στις πολεμικές τέχνες. Βρίσκω ένα δωμάτιο. Μπαίνω μέσα αλλά τίποτα. Συνεχίζω το ίδιο για άλλα δύο δωμάτια και πάλι κανένα ίχνος του δασκάλου. Βλέπω μία μεγάλη πόρτα. Υποθέτω πως θα είναι εδώ μέσα. Πάω να μπω και ένας πειρατής σταματάει το δρόμο μου. Τι θα κάνω τώρα; Πρέπει να τον νικήσω γρήγορα αλλιώς θα ειδοποιήσει τους άλλους και τέρμα το σχέδιο.
-Τι θέλεις εσύ εδώ, παλιομικρέ;
-Ήρθα να σώσω τον δάσκαλο του Li και του Hikaru. Και μην μπεις εμπόδιο αλλιώς θα τις φας άγρια.
-Εγώ από σένα; Ας γελάσω, χαχαχα! Δεν θα μου κάνεις τίποτα.
-Ναι αλλά μπορείς να με κερδίσεις μόνος σου ή θα πεις και σε άλλους να σε βοηθήσουν να νικήσεις ένα μικρό νιάνιαρο;
-Δεν θα πω σε κανέναν τίποτα. Μόνος μου είμαι υπεραρκετός για να σε κερδίσω.
-Θα το δούμε αυτό. Ας αρχίσει λοιπόν η μάχη και ας νικήσει ο καλύτερος.
Το σχέδιό μου να τον αποτρέψω από το να καλέσει άλλους πέτυχε. Τώρα έχω αρκετό χρόνο να τον πολεμήσω και ελπίζω να τον κερδίσω. Βγάζει το σπαθί του. Εγώ δεν έχω αλλά θα τον αντιμετωπίσω με άλλο τρόπο. Μου κάνει πρώτος επίθεση αλλά είναι πολύ αργός. Κάνω ένα μεγάλο βήμα προς τα δεξιά για να τον αποφύγω. Στη συνέχεια του ρίχνω κλωτσιά αλλά την σταματάει. Πάει να με τρυπήσει με το σπαθί και κάνω ένα άλμα. Αφού αποφεύγω την επίθεση του τραβάω κλωτσιά στα μούτρα και πέφτει αναίσθητος. Μπαίνω στο δωμάτιο και αντικρίζω το δάσκαλό τους...

Δεν πιστεύω στα μάτια μου. Ο δάσκαλός τους είναι ένα βιβλίο μαγειρικής. Μα καλά πως μπορούν να θεωρούν ένα απλό βιβλίο δάσκαλο; Στο εξώφυλλο γράφει:"Βιβλίο Συνταγών Για Γλυκά Και Φαγητά Ο Δάσκαλος." Τόσοι άνθρωποι να πεθάνουν μόνο για ένα απλό βιβλίο. Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική πίσω από αυτό. Το παίρνω μαζί μου και πηγαίνω να τους συναντήσω και να ζητήσω εξηγήσεις. Βγαίνω έξω από τη σχολή και βλέπω όλους τους πειρατές να είναι αναίσθητοι και τον καπετάνιο τους να ικετεύει για τη ζωή του.
-Σταματήστε! Βρήκα τον υποτιθέμενο δάσκαλό σας. Μπορείτε να τον αφήσετε να φύγει.
-Τι είναι αυτά που λες; Θα τον σπάσουμε στο ξύλο μέχρι να φτύσει αίμα και να σχηματίσει συγγνώμη.
-Μα τι είναι αυτά που λες; Όλα αυτά έγιναν για ένα απλό βιβλίο. Θα τον βασανίσετε μόνο για αυτό εδώ το πράγμα.
-Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Άσε το βιβλίο κάτω και περίμενε μας να τελειώσουμε.
-Έχουν δίκιο μικρέ. Κάνε ότι σου είπαν.
-Εσύ ποιος είσαι πάλι;
-Karate Master Shinobu. Χάρηκα για τη γνωριμία.
-Jinta. Jinta Silverine. Παρομοίως. Μα γιατί να σας ακούσω; Αν δεν μου πείτε τι συμβαίνει θα σχίσω το βιβλίο σε μικρά κομματάκια.
-Μην τολμήσεις και κάνεις κάνει τέτοιο γιατί θα σε πλακ-
-Hikaru ηρέμησε. Μας βοήθησε πολύ και είναι ένας εξαίρετος, δυνατός νέος γεμάτος πάθος για τη ζωή. Πιστεύω δεν πειράζει να του πούμε.
-Αν είναι έτσι τα πράγματα πείτε του. Εγώ πάω να τη πέσω για ύπνο. Βαρέθηκα. Εσύ παλιοπειρατή είσαι ελεύθερος να φύγεις. Να διαδόσεις σε όλους τη δύναμή μας και να τους πεις τι έπαθες που τα έβαλες μαζί μας.
-Ευχ-, ευχ-, ευχαριστώ πολύ.
Ο πειρατής σηκώνεται και φεύγει τρέχοντας προς το λιμάνι.
-Την κάνω και εγώ. Πάω στην αγορά να πλακώσω κανέναν πειρατή που θα το παίξει λίγο μαγκιά.
-Λοιπόν άσε το βιβλίο κάτω και θα στα πω εγώ όλα...

Όνομα: Jinta Silverine
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 23.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Καλή ιστορία, καλή περιγραφή. Στο ΟΡ δεν υπάρχουν κράτη, μην ξανααναφέρεις κάτι τέτοιο αν και συμφωνώ να αγοράζουμε μόνο ελληνικά προϊόντα.