[Τέλος] Επιστοφή στη Loguetown

O καιρός ήταν καλός και το πλοίο μου έπλεε στα ήρεμα νερά της East Blue. Ο προορισμός μου ήταν η πόλη Loguetown στην οποία είχα διαταγές να δώσω ένα μύνημα στον καπετάνιο Smoker. Φυσούσε ένα αεράκι αρκετά δυνατό ώστε να μήν χρειάζεται να ασχοληθώ με τα κουπιά οπότε κοιτώντας τον ορίζοντα μπορούσα πολύ εύκολα να χαθώ στις σκέψεις μου.
“Πάνε 4 χρόνια απο τότε που ήμουν τελευταία φορα στη Loguetown. Σάν τώρα θυμάμαι τον ένα χρόνο που κάθησα εκεί. Σαν τώρα την θυμάμαι...”

Στην Loguetown είχα φτάσει περίπου 5 ημέρες αφού έφυγα απο το Gecko island. Οταν έδεσα την βάρκα μου και βγήκα στο λιμάνι έμεινα με το στόμα ανοιχτο. Έχοντας μεγαλώσει στο μικρό χωριό του Gecko Island και μην έχοντας φύγει ποτέ απο εκεί πρώτη μου φορά έβλεπα μεγάλη πόλη. Άνθρωποι να πηγαινοέρχονται με γρήγορους ρυθμούς, πολλά μαγαζιά, φωνές, φασαρία. Αφού λοιπόν έφυγε το πρώτο κύμα κατάπληξης έπρεπε να βρώ την βλαση των Marines για να ζητήσω κατάταξη. Ρωτώντας και αφού χάθηκα δυο τρέις φορές κατάφερα να φτάσω στη βάση.Υπέθεσα οτι θα έπρεπε να μιλήσω στον αρχηγό της βάσης και έτσι ζήτησα απο τον φρουρό εισόδου να με πάει σ’ αυτόν.

-O καπετάνιος Smoker είναι στην περοχή εκπαίδευσης και επιβλεπει τους εκπαιδευόμενους. Πήγαινε αφού το θές τόσο αλλα το πιό πιθανό είναι οτι θα σε πετάξει εξω με τις κλωτσιες.
Είπε γελώντας και μου έδειξε σε ποιόν φρουρό να μιλήσω για να με οδηγήσει.Όταν φτάσαμε στον χώρο εκπαίδευσης είδα έναν μεγαλόσωμο άνδρα με άσπρα κοντά μαλλιά και 2 πούρα στο στόμα να κάθεται σε μια καρέκλα και να βλέπει 2 marines που πάλευαν με ξύλινα σπαθιά.
-Καπετάνιε Smoker ο νεαρός απο εδώ λέει οτι θέλει να σας μιλήσει.
Είπε ο φρουρός που με συνόδευε.

-Και τι μπορει να θέλει απο εμένα ο νεαρός αυτός?
Ρώτησε αδιάφορα ο Smoker.
-Θέλω να καταταχθώ στους Marines για να μπορώ να κυνηγάω πειρατές και να κάνω τον κόσμο καλύτερο.
Απάντησα δυνατά προσπαθώντας να πώ τον πιο πειστικό λόγο που είχα σκεφτεί μέχρι τότε.
-Χαχαχαχαχα! Και επειδή εσυ θές σημαίνει πως θα γίνει? Εδώ δεν παίζουμε. Παίρνουμε οχι μόνο αυτούς που το θέλουν αλλα κυρίως αυτους που εχουν τη δύναμη να γίνουν άξιοι marines. Εσύ πιστεύεις οτι έχεις αυτο το πακέτο?
-Μαλιστα κυριε! Οχι μόνο το πιστεύω αλλα ειμαι σίγουρος οτι μπορώ αν γίνω ένας πολύ αξιος Marine.

-Μ’αρέσει το πείσμα σου. Ωρα λοιπόν να μου αποδείξεις την αξια σου. Tashigi αλέλαβε να τον δοκιμάσεις!
Τότε στον χώρο εκπαίδευσης μπήκε μια κοπέλα σχεδόν στην ηλικία μου με μαυρα μαλλιά που της έφταναν μέχρι τον ώμο, τετράγωνα γυαλιά και ενα κατάνα στο χέρι.
“Aυτός ο Smoker με υποτιμάει πάρα πολύ για να με βάζει να παλέψω με γυναί...”
Τις σκέψεις μου διέκοψε το γεγονός οτι η Tashigi είχε βγάλει το κατάνα απ την θήκη του και έτρεχε προς το μέρος μου με μεγάλη ταχύτητα. Πρίν προλάβω να αντιδράσω μου είχε καταφέρει ήδη ένα αρκετά βαθύ κόψιμο στο δεξι μπράτσο.

“Ok.... η κοπελιά είναι καλη! Οπότε πρέπει να σοβαρευτώ κι εγώ. Μπορεί να μην έχω εμπειρία μάχης αλλα έχω το φρούτο που με βοηθάει.”
Οπότε μετά απο λιγα δευτερόλεπτα συγκέντρωσης το τραύμα που μου είχε προκαλέσει η Τashigi τυλίχτηκε στις φλόγες και αμέσως επουλώθηκε. Στη συνέχεια πήρα πλήρη μορφη Φοίνικα και άρχισα να πετάω προς το μέρος της σαστισμένης κοπέλας. Καθώς την πλησίαζα όμως με την άκρη του ματιού μου διέκρινα κατι λευκό να έρχεται κατα πάνω μου με τεράστια ταχύτητα.. Πρίν προλάβω να γυρίσω για να δώ τί είναι, κάτι με χύπησε τόσο δυνατά στην πλάτη που έπεσα στο έδαφος και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Έκπληκτος διαπίστωσα επίσης ότι το σώμα μου είχε ξανα την ανθρώπινη μορφή του. Αργότερα θα μάθαινα τι είναι τα Kairuseki όπλα.

Ακούω λοιπόν την φωνή του Smoker να λέει πάνω απ το κεφάλι μου:
-Ok Tashigi φτανει τόσο η δοκιμή. Νεαρέ κατατάσεσαι στους Marines και αρχίζεις άμεσα την εκπαίδευσή σου. Με τη δύναμη που έχεις μπορείς να φτάσεις πολύ ψηλά αρκεί να το θέλεις.
Έτσι άρχισα την εκπαίδευσή μου ώς Marine υπο τη συνεχή επίβλεψη του καπετάνιου Smoker. Με την Τashigi κάναμε πολύ καλή παρέα αν και περίπου μια εβδομάδα πρίν ο Smoker με στείλει στο Blue Island για περαιτέρω εκπαίδευση αποφασίσαμε απο κοινού ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω απο καλή παρέα...

Αυτές τις σκέψεις έκανα καθώς έδενα το πλοίο μου στο λιμάνι. Το πλοίο αυτό μου το είχαν παραχωρήσει απο το Blue Island και είχε πάνω τα διακριτικά των Marines οπότε δεν υπήρχε πρόβλημα. Επίσης είχα μαζί μου και ένα μυνημα προς τον καπετάνιο Smoker με τη σφραγίδα των Marines σε περίπτωση που κάποιος δέν με πίστευε. Έτσι λοιπόν πήρα τον δρόμο μου πρός την βάση. Η πόλη είχε αρκετή κίνηση καθώς τα μαγαζιά είχαν ανοίξει εδω και ώρα. Ήμουν χαρούμενος που θα ξαναέβλεπα τον Smoker, αν και μου είχε κάνει τη ζωή κόλαση κατα τη διαρκεια της εκπαιδευσής μου. Όταν έφτασα στο Blue Island βέβαια κατάλαβα οτι τελικά μου είχε κάνει καλό καθως ήμουν ένας απο τους δυνατότερους εκει. Το μεγάλο μου άγχος ομως δεν ήταν ο Smoker αλλα η Tashigi.

“Πώς θα της συμπριφερθώ μετά απο 4 χρόνια απουσίας? Θα με θυμάται καθόλου? Μήπως για ‘κείνη ήταν απλώς μια εβδομάδα καλοπέρασης? Μάλλον δέν έχει νόημα να τα σκέφτομαι αυτα. Όταν την συναντήσω θα δώ...”
Με΄τα απο λίγη ώρα περπάτημα έφτασα στη είσοδο της βασης.
-Καλημέρα. Τί θα ήθελες?
-Καλημέρα. Έχω ένα γραμμα για τον καπετάνιο Smoker απο τον διοικητή της βάσης του Blue Island.
Είπα δείχνοντάς του το γράμμα που είχε πάνω την σφραγίδα των Marines καθώς και την υπογραφή του διοικητή. Έτσι ο φρουρός αφού μου είπε οτι ο Smoker ήταν στο γραφείο του με άφησε να μπώ. Έφτασα στο γραφείο του Smoker χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Το γραφείο του ήταν ακριβώς όπως το θυμόμουν. Γεμάτο καπνο...

-Καπετάνιε Smoker! Apprentice Roy Mustang αναφέρω την παράδοση προσωπικού γράμματος απο τον διοικητή της βάσης του Blue Island.
-Χαχαχαχαχα! Roy! Τι έγινε, σε έδιωξαν απο το Blue Island? Τόσο άχρηστος ήσουν?
-Όχι κύριε. Απλά ολοκλήρωσα την εκπαίδευσή μου και η πρώτη μου αποστολή ήταν να σας φέρω το γράμμα αυτο.
-Ώστε ολοκλήρωσες την εκπαίδευσή σου ε? Χαχαχα θα σε δοκίμαζα να δώ αν βελτιώθηκες καθόλου αλλα τώρα δέν εχω χρόνο. Για δώσε μου το γράμμα.

-Χμμμ μάλιστα... Την λίστα των επικυρηγμένων που έπιασα τον τελευταίο μηνα θελουν... Ναι παρέλειψα να τη στείλω, αλλα θα το κάνω τώρα... Πού είναι κι αυτή η Tashigi πια! Πέντε άχρηστους πειρατές της είπα να πιάσει και ακόμα να έρθει!
-Ω..ωστε η Τashigi είναι ακόμα εδώ ε? Είπα τραυλίζοντας ελαφρώς απο το άκουσμα του ονόματος.
-Ναι η Ensign Tashigi είναι σε αποστολή... και έχει αργήσει!
“Ensign! Aυτό σημαίνει ότι είναι μια βαθμίδα πιο πάνω απο εμένα! ”
-Roy! Σου αναθέτω ως αποστολή να βοηθήσεις την Tashigi με τους πειρατές. Τελευταία φορά τους είδαμε κοντά στην πλατφόρμα εκτέλεσης όπου και την έστειλα. Πήγαινε γρήγορα, οσο εγώ θα στέλνω τη λίστα με τους απικυρηγμένους που πιάσαμε!
-Μάλιστα κύριε!

Είπα και έφυγα τρέχοντας απο την βάση κατευθυνόμενος προς την πλατφόρμα εκτελεσεων. Μετά απο ένα δεκάλεπτο διαδρομής στα στενακια της πολης έφτασα στην πλατεία όπου είδα τους επτα, και όχι πέντε όπως είχε πει ο Smoker, πειρατές να επιτίθενται στην Tashigi ταυτόχρονα κι εκείνη με το ζόρι να αποκρούει τις επιθέσεις τους. Επίσης παρατήρησα ότι ήταν ελαφρά τραυματισμένη.
-Tashigi! Καλύψου!
Φώναξα ενώ έπερνα την πλήρη μορφή Φοίνικα και ορμούσα πάνω στους πειρατές. Εκείνη αμέσως κουλουριάστηκε στο έδαφος.

Τον ενα χρόνο που εκπαιδευόμουν στην Loguetown πολλές φορές κάναμε ομαδικές μαχες στις οποίες ήμουν στην ίδια ομάδα με την Tashigi. Οπότε το να την χρησιμοποιώ ώς δόλωμα και μετά να κάνω αντεπίθεση απο αέρος ήταν μια στρατηγικη που είχαμε εφαρμόσει άπειρες φορες, και ίσως γι αυτό η αντίδραδή της να ήταν τόσο άμεση. Με δυο συνεχόμενες επιθέσεις μου και στη συνέχεια μερικές σπαθιές απο την Tashigi στους “μισοψημένους” πειρατές ειχαμε τελειώσει.
-Roy baka! Δεν χρειαζόμουν τη βοήθειά σου! Τους κατάφερνα και μόνη μου!
-Κι εγώ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω μετά απο τέσσερα χρόνια Tashigi…
Της απάντησα ενώ δέναμε τους λιπόθυμους πειρατές για να τους παμε στη βάση.

-Ευχαριστώ παντως για τη βοήθεια Roy... και ναι χαίρομαι που σε ξαναβλέπω και μάλιστα πιο δυνατό απ ότι σε άφησα.
Στη διαδρομή προς τη βάση λοιπόν είπαμε συνοπτικά τα νέα τεσσάρων χρόνων και με χαρά μου διαπιστωσα οτι δεν ξεχάσει όλο αυτό τον καιρό ούτε εμένα αλλα ούτε και τη μια εβδομάδα που έχαμε περάσει μαζι.
Έμεινα λοιπόν για δύο ημέρες στη Loguetown κατα τίς οποίες βοήθησα τον Smoker με μερικές υποθέσεις ληστών, πειρατών και άλλων παράνομων και πέρασα αρκετές ώρες με την Τashigi συζητώντας τα χρόνια που πέρασαν αλλα και τα χρόνια που θα έρθουν.

Επιπλέον με προκάλεσε σε μάχη ο καπετάνιος Smoker με πρόφαση οτι ήθελε να δεί αν δυνάμωσα καθόλου. Η μάχη κατέληξε με εμένα στο έδαφος γεμάτο μελανιές και αμυχές που δεν μπορούσα να γιατέψω άμεσα λόγω του kairuseki όπλου του και τον Smoker απο πάνω μου χωρίς ούτε μια γρατζουνιά να λεει:
-Χαχαχαχαχα! Δυνάμωσες αρκετά Roy αλλα οχι οσο πρέπει για να μπορείς να με νικήσεις. Μονο όταν το κάνεις αυτό θα μπορείς να λές ότι έχεις φτάσει σε ένα αρκετά καλο επίπεδο, που και πάλι θα χρειάζεσαι κι άλλο εξάσκηση αφου υπάρχουν ανα τον κόσμο αντίπαλοι πολύ πιο δυνατοί απο εμενα!
Ετσι μετά τις δυο ημέρες παραμονής μου στη Loguetown πήρα όσες προμηθειες χρειαζόμουν, ενα χέρι ξύλο απο τον Smoker και ένα φιλί απ την Tashigi και ξεκίνησα για την επόμενη αποστολή μου.

Όνομα: Roy Mustang
Haki Points:0
Player of the Week Points:6
Beli:17.000
Fame Points:-