Two steps from hell[ΤΕΛΟΣ]

Ειχα φτασει στα συνορα της θαλασσας και σκεφτηκα οτι μιας και ειχα αλλαξει βαρκα ,ειχα και προμυθιες και θα ηταν μια ευχαριστη αλλαγη να παω σε καποια αλλη θαλασσα.Ουτος η αλλως ηθελα να εχω εμπειρεια απο ολες τις θαλασσες που μπορουσα να επισκευτω.Οποτε ανοιξα το πανι μιας και ειχε και δυνατο ανεμο και η βαρκα σχεδον πεταξε.Δεν ειχα καποιο συγκεκριμενο προορισμο αλλα οτι και να ηταν ηξερα οτι κατι θα με περιμενε εκει.Ταξιδευα για αρκετες ωρες στην θαλασσα ωσπου επιτελους φανηκε ενα νησι στο βαθος.Ειχα επιτελους προορισμο και ας μην ηξερα που πηγαινα.Το μονο συγουρο ηταν οτι θα χρειαζομουν παλι εξοπλισμο για την θαλασσα αυτη και ηλπιζα οτι θα καταφερνα να βρω μερικα πραγματα στο νησι αυτο.

Μετα απο περιπου μια ωρα εμπαινα επιτελους στο λιμανι το οποιο ηταν σχεδον ερημο,οποτε δεν δυσκολευτηκα να βρω να αφησω καπου την βαρκα μου.Πηρα τα πραγματα μου και αρχησα να περπαταω στον κεντρικο δρομο για να βρω καποιο πανδοχειο,αλλα κατι δεν μου πηγαινε καλα.Οι κατοικοι ηταν περιεργοι και με αποφευγαν και γενικοτερα υπηρχε πολυ μιζερια στο νησι.Ευτυχως δεν θα εμενα πολυ στο νησι οποτε δεν με ενοιαζε και συνεχησα να περπαταω για να βρω καπου να μεινω το βραδυ.Μετα απο λιγο επιτελους βρηκα ενα πανδοχειο και χωρις πολυ σκεψη μπηκα μεσα.Ο πανδοχεας ετρεμε απο τον φοβο του σαν να ειχε δει φαντασμα και προσπαθησα να τον ηρεμησω....
-Ειστε καλα?Να σας φερω λιγο νερο?
-Εκανε παλι επιθεση στο χωριο σημερα.....ειναι αδιστακτος!!
-Ποιος?Ποιος το εκανε αυτο?Μπορω να βοηθησω?

Εκεινος δεν μιλησε αλλα συνεχησε να τρεμει και καταλαβα οτι μαλλον θα επρεπε να δωσω ενα χερι βοηθειας στους κατοικους για αλλη μια φορα.Το να βοηθαω κοσμο δεν μου ηταν προβλημα για αυτο και το εκανα με ευχαριστηση.Πηγα και αφησα τα πραγματα μου και τα εβαλα για πλυσιμο και κατεβηκα αμεσως κατω για να μαθω πληροφοριες σχετικα με αυτον που εκανε την ζωη των αλλων δυσκολη.Αφου μου ειπε ολα οσα ηθελα ανεβηκα πανω στο δωματιο και εκανα και εγω ενα μπανακι και ξυριστηκα.Ειχα ακουσει πολλα και διαφορα σε ολες τις θαλασσες που ειχα παει αλλα μερικα πραγματα δεν υπηρχαν λογια να τα περιγραψεις.Σκεφτομουν για αρκετα λεπτα πως θα μπορουσα να βοηθησω τους ανθρωπους αυτους που καταπιεζονταν τοσο πολυ και καταλαβα οτι αν πηγαινα εγω σε αυτον θα ημουν στα δικα του λιμερια και θα μπορουσε να με δυσκολεψει πολυ περισσοτερο,οποτε θα ηταν πιο ευκολο να τον νικησω εδω στην πολη....

Καθησα στο κρεβατι και μεχρι να με παρει ο υπνος σκεφτομουν πως θα μπορουσα σε ενα τετοιο μερος να του στησω παγιδα.Δεν ηξερα με τι ειχα να κανω,αλλα υπεθεσα οτι θα ειναι σαν τους υπολοιπους μανιακους δολοφονους που ειχα αντιμετωπισει και στο παρελθον.Τελικα δεν καταφερα να κοιμηθω και τσαντηστικα με τον εαυτο μου γιατι χρειαζομουν ξεκουραση μετα απο ολα οσα ειχα περασει και ποσο μαλλον με αυτα ειχα να περασω στο αμμεσο μελλον.Φορεσα καποια ρουχα που ειχαν στεγνωσει και αποφασησα να παω να ρωτησω ,καποια συγκεκριμενα πραγματα για τον εχθρο μου ,τον πανδοχεα.Αν ηθελα να βοηθησω επρεπε να παθω με τι ειχα να κανω....

Κατεβηκα κατω και πηγα να τον βρω αλλα ηταν αφαντος,οποτε ρωτησα την γυναικα του, η οποιοα με κοιτατουσε με απορριμενο υφος, για το που θα μπορουσα να τον βρω.Εκεινη μου εδειξε την μπυραρια που ηταν απεναντι απο το πανδοχειο και μου ειπε οτι θα τον βρω εκει.Δεν εχασα χρονο και ξεκινησα για να βρω τον πανδοχεα.Οτα βγηκα ειχε ελαχιστη κινηση στους δρομους και πιθανοτατα να ηταν αποτελεσμα της σημερινης επιθεσης.Μπηκα μεσα στην μπυραρια και κοιταζα που ηταν ο πανδοχεας.Τελικα τον βρηκα να κατεθεται στο Bar και να κατεβαζει σφυνακια.
-Πιστεψε με δεν καταφερνεις τιποτα ετσι...
-Ειναι ενας προσωρινος τροπος να ξεχαστω....τι μπορω να κανω για σενα...?
-Θελω και αλλες πληροφοριες....

Εκεινος τοτε γουρλωσε τα ματια του και με κοιταζε επιμονα.Μαλλον με θεωρουσε αρκετα τρελο για να θελω αν βοηθησω σε μια τετοια κατασταση,οχι πως ηξερε τι μπορουσα να κανω εγω αλλα αυτο ηταν μια αλλη ιστορια στο θεμα αυτο.Το τελειο αποτελεσμα για μενα θα ηταν να μην με παρουν χαμπαρι αλλοι.
-Εισαι τρελος...μηπως εχεις πιει?
-Οταν θα εχω πιει θα το καταλαβεις!...του απαντησα με σοβαρο υφος....
-Ωραια λοιπον τι θες να μαθεις?Θα σου πω βασικα οτι ξερω.Ειναι ενας τρελος και αδιστακτος ο οποιος θελει να του δινουμε οτι εχουμε και μας καταπιεζει ολους.Οσοι δεν υπακοουν απλα εχουν ως τιμωρια τον θανατο.Δεν υπολογιζει αν εχουμε οικογενεια ή το οτιδηποτε.Δεν αντεχουμε αλλο και το προβλημα ειναι οτι κανεις δεν κανει τιποτα για να τον σταματησει.....

Δεν ηθελα να μαθω μονο αυτα γιατι πολυ απλα δεν θα με βοηθουσαν στην μαχη,αλλα και ο πανδοχεας δεν ηταν σε καλυτερη κατασταση να μου δωσει τις πληροφοριες που ηθελα.Οποτε πηρα μια μπυρα και πηγα πισω στο ξενοδοχειο,οσο για την μαχη πιθανοτατα θα αυτοσχεδιαζα. Ηταν ομως νωρις για να γυρησω πισω οποτε πηγα και πηρα μια το σπαθι μου και πηγα βολτα στο νησι.Ειχε αρχησει και ειχε και παλι κοσμο στους δρομους και αυτο ηταν μια ευχαριστη αλλαγη στην ολη υποθεση.Συνεχησα τον δρομο μου ομως και μετα απο λιγο εφτασα στην πλατεια της πολης και καθησα σε ενα παγκακι να απολαυσω την μπυρα μου.Σε αντιθεση με αυτο που παρουσιαζε ο πανδοχεας σχετικα με το καθαρμα η πολη ειχε αναπτυξη και μου εκανε εντυπωση που δεν αντιστεκονταν.Στην τελικη ηταν μονο ενας.....

Καθησα αρκετη ωρα και κοιτουσα τους κατοικους να πηγαινουν στις δουλειες τους και ξαφνικα θυμηθηκα οτι επρεπε να παρω καποια πραγματακια μιας και ημουν σε μια νεα θαλασσα.Οποτε σηκωθηκα και πηγα σε ενα μαγαζι που πουλουσε εξοπλισμο πλοηγων και το οποιο ητνα κοντα στο πανδοχειο.Οταν μπηκα μεσα ημουν σχεδον μονος οποτε μιας και ηξερα τι ηθελα εκανα τα ψωνια μου ησυχος.Στην συνεχεια πηγα στο ταμειο να πληρωσω αλλα δεν υπηρχε κανεις,οποτε για να μην χανω χρονο αφησα τα χρηματα στο ταμειο και διπλα ενα σημειωμα.Σκεφτηκα οσο λιγοτεροι με εβλεπαν τοσο το καλυτερο για μενα και την προσωπικη μου ασφαλεια,οποτε καθε εμποδιο σε καλο.....

Πηρα τα πραγματα μου και ξεκινησα για να πηγαινω προς το πανδοχειο και να τα αφησω.Δεν ηξερα τι θα εκανα μετα αλλα συγουρα κατι θα εβρισκα μιας και ηταν ακομα νωρις.Οσο κουρασμενος και αν ημουν δεν γινοταν να χαραμισω μια βολτα ακομα στο νησι.Οταν μπηκα στο πανδοχειο βρηκα τον πανδοχεα στο σαλονι και πηγα να τον ρωτησω αν ειχε ακουσει τιποτα ή αν ειχε γινει καποια επιθεση αλλα εκεινος μου ειπε οτι ολα ηταν ηρεμα προς το παρον.Ανεβηκα πανω στο δωματιο και αφησα τα πραγματα αλλα καλου κακου πηρα και το σπαθι μου για να ειμαι συγουρος και προετοιμασμενος.Κατεβηκα κατω και τον ρωτησα αν ηθελε να ερθει μαζι μου για καμια μπυρα αλλα εκεινος ειχε δουλεια στο πανδοχειο οποτε δεν του ηταν και ευκολο.Δεν τον πιεσα και ανοιξα τον δρομο και συνεχησα την βολτα μου.Δεν ηξερα που θα πηγαινα αλλα μαλλον θα εκανα καμια βολτα στο λιμανι....

Δεν ειχε και πολυ κοσμο οποτε ειχα την ευκαιρια να σκεφτω και καποια πραγματακια για τα επομενα ταξιδια.Ημουν ακομα μονος και τα ταξιδια μου γινονταν σιγα σιγα μονοτονα και βαρετα.Ηξερα οτι δεν ειχα και πολλες επιλογες στην παρουσα φαση,οποτε εκανα υπομονη μεχρι να μου δινοταν η ευκαιρια να ταξιδεψω με καποιον αλλο στις θαλασσες που ηταν μπροστα μου.Η ιδεα να ταξιδεψω στην Μεγαλη Γραμμη ηταν σαν ονειρο απιαστο καποτε,οχι πως δεν ηταν τωρα.Επρεπε να γινω πιο δυνατος,αν ηθελα να επιβιωσω.Ακουγονταν διαφορα για αυτη την θαλασσα και η αληθεια ηταν οτι με φοβηζε η ολη ιδεα.Συνεχιζα να περπαταω στο δρομακι ωσπου ακουσα κραυγες και τοτε τα ματια μου γουρλωσαν αμεσως.Μαλλον ειχε ερθει η ωρα για λιγη δραση.Σε καθε μαχη δοκιμαζα τον ευατο μου,οπως και τωρα,χαμογελασα και πηγα προς την πλατεια οπου ακουστηκαν οι κραυγες....

Συνεχισα να περπαταω ωσπου ειδα μια γυναικα να τρεχει με το μωρο της και εναν καβαλαρη να την καταδιωκει.Τα ματια μου γουρλωσαν γιατι δεν μπορουσα να πιστεψω αυτο που εβλεπαν τα
ματια μου.Πηρα φορα και με ενα τεραστιο σαλτο κλοτσησα τον καβαλαρη απο το αλογο και τον εστειλα αρκετα μετρα πισω λογο της συγκρουσης.Σηκωθηκα αμεσως κρατωντας ακομα το σπαθι μου στα χερια μου σφυχτα.Εκεινος τοτε σηκωθηκε χωρις ιδιαιτερη δυσκολια, αν και ηλπιζα οτι η κλοτσια μου θα του εκανε εστω λιγη ζημια αλλα μαλλον η πανοπλια του τον εκανε να μην παθει ουτε γρατζουνια.Βλαστημησα και εβγαλα το σπαθι μου απο την θηκη του και πηρα θεση μαχης....
-Μην ανακατευεσαι μικρε αλλιως μετα θα ειναι σειρα σου....
-Μαλλον ηρθε η δικη σου η σειρα!!
-Χαχαχα.....τι σε κανει να πιστευεις οτι μπορεις να με αντιμετωπησεις...ποσο μαλλον να με νικησεις?
-Τι σε κανει να πιστευεις οτι δεν μπορω?...και χαμογελασα καπως σατανικα.....

Εβγαλε και εκεινος με την σειρα του το σπαθι μου και μου ορμησε με μεγαλη ταχυτητα αλλα καταφερα να το αποφυγω με ενα μικρο σαλτο που με εκανε να μοιαζω σαν βαρεμενο,αλλα επρεπε να παρω στα σοβαρα τον αντιπαλο μου οτι και να ηταν αυτο που αντιμετωπιζα. Σεφτομουν πως θα μπορουσα να του κανω επιθεση αν ειχε την πανοπλια αυτη,οποτε μαλλον θα εκανα τα κλασικα χτυπηματα στα ποδια για να μην μπορει να κουνηθει.Ηταν σειρα μου και ορμησα με μεγαλη ταχυτητα και τελευταια στιγμη με εναν καλο ελιγμο περασα απο διπλα του και τον καρφωσα στην γαμπα.Εκεινος ουρλιαξε αλλα δεν εδωσα σημασια και εκανα το λαθος να χαλαρωσω λιγο και βρηκε την ευακαιρια και μου εχωσε κλοτσια με αποτελεσμα να πεσω πισω. Σηκωθηκα αμεσως και προσπαθησα να κερδησω εδαφος αλλα το ειχα ηδη κερδησει με το χτυπημα που ειχα κανει....

Δεν του ηταν ευκολο να σηκωθει και τοτε καταλαβα οτι το χτυπημα μου εκανε κατι παραπανω απο καλη δουλεια.Εκεινος τοτε εφτυσε λιγο αιμα και με ενα μεγαλο σαλτο προσπαθησε να χτυπησει αλλα πλεον ηταν αρκετα αργος για να μου καταφερει καποιο χτυπημα.Ειχε πεσει παλι κατω στο εδαφος και παλευε να σηκωθει αλλα δεν ειχα σκοπο να του κανω την χαρη.Πηρα φορα και ενα μεγαλο σαλτο επεσα πανω και βρηκα ανοιγμα στην πανοπλια του και του καρφωσα το σπαθι στον θωρακα.Ηταν και το αποτελειωτικο για αυτον....

-Ησουν καλος....αλλα μαλλον σε εχουν υπερτιμησει εδω....Τραβηξα το σπαθι μου και το καθαρησα πανω στο παντελονι του γιατι κολυμπουσε στο αιμα.Το εβαλα παλι στην θηκη του και χαθηκα μεσα στα στενα.....

Οταν εφτασα στο ξενοδοχειο απο την πισω πλευρα σκρφαλωσα στο δωματιο μου απο μια σκαλα που ηταν ξεχασμενη στο διπλανο σπιτι και ανεβηκα και πηρα τα πραγματα μου.Εκανα οσο το δυνατο περισσοτερη ησυχια μπορουσα.Ο λογος που εφευγα ηταν οτι ενα πλοιο των marine ερχονταν στο νησι και αν μαθαινοταν τι ειχα κανει μαλλον δεν θα την γλυτωνα.Τα ειχα βαλει με αρκετα ατομα αλλα ποτε δεν ηξερα αν μπορουσα να τα βαλω με ενα ολοκληρο πλοιο.Αφησα τα χρηματα πανω στο κρεβατι για να τα βρει ο πανδοχεας οταν θα με αναζητουσε.Οπως ανεβηκα με τον ιδιο τροπο κατεβηκα και αφησα την σκαλα οπως ηταν.Ευχομουν να μην με επαιρνε κανενα ματι πρεφα,γιατι δεν ειχα ορεξη για επιπλεον φασαριες.....

Δεν θα εκανα το λαθος να βγω απο την αρχη στον κεντρικο δρομο γιατι φοβομουν μηπως με αναγωριζαν.Δεν ηξερα ποιος με ειχε δει να σκοτωνω τον ψυχακια οποτε ειπα να μην το ρισκαρω και συνεχησα να περπαταω μεσα απο στενα μεχρι να φτασω στο λιμανι.Δεν αργησα να φτασω και ελενξα το δρομο πριν βγω και για καλη μου τυχη δεν ειχε κινηση.Το καλο στην ολη υποθεση ηταν οτι δεν ειχε βραδυασει ακομα,οποτε θα μου ηταν πιο ευκολο να φυγω απο το νησι.Εβαλα μεσα τα πραγματα μου και ανοιξα το πανι για να ξεκινησω ακομα πιο γρηγορα και λιγα λεπτα αργοτερα ειχα βγει απο το λιμανι γιατι δυστυχως δεν ειχε ιδιαιτερο αερα.Ενα νεο ταξιδι ειχε ξεκινηση και μια μου περιπετεια ειχε τελειωσει.....

Όνομα: Black_Luster
Haki Points: -
Player of the Week Points:6
Beli: 20,000
Bounty/Fame Points:+1,000,000
Post:3000