[Τέλος] The Hell

Βρισκόμουν αραχτός και ξαπλωμένος στην ξαπλώστρα του πλοίου καθώς περίμενα να σταματήσει το πλοίο το νησί στο οποίο έφτανα! Τελικά μου άρεσε που δεν υπηρετούσα σε πλοίο πλέον! Όχι ακόμα τουλάχιστον! Μου είχαν πει πως θα πρέπει να πάω στο νησί Micqueot για να πάρω μαζί μου μια μικρή ομάδα Marine και να συνεργαστώ μαζί τους , όπως επίσης και να τους εκπαιδεύω... Όμως προερχόμουν απο πολλές δύσκολες αποστολές και μάχες και δεν είχα σκοπό να πάω κατευθείαν στο Micqueot...Έτσι , χάραξα πορεία για την West Blue, μια θάλασσα που δεν είχα εξερευνήσει και ταξιδέψει πολύ..Το νησί λεγόταν Illusia....Το καράβι σταμάτησε γλυκά πάνω στην άμμο της παραλίας... Αφου προετοιμάσα τον εξοπλισμο μου, κατέβηκα απο το καραβι και άρχισα να περπατώ προς την δασική έκταση που απλωνόταν μπροστά μου....Κοίταξα τον χάρτη ..Η κοντινότερη πόλη απείχε αρκετά σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου κάτι που με έκανε να κουραστω και μόνο ππυ ειδα την απόσταση...Ηταν νύχτα και εγω ήμουν κουρασμένος απο το ταξίδι..Επιπλέων είχα απομακρινθεί αρκετα απο το καράβι και βαριόμουν να γυρίσω πίσω...Έτσι ξάπλωσα ανάμεσα απο κάτι χαμηλούς θάμνους , με τις παλάμες μου να κρατάνε το κεφάλι μου(να είναι απο πισω του δλδ) ...Ξαφνικά, μετά απο μια περίπου ώρα ξύπνησα και προσεκτικά κοίταξα τριγύρω...Είχα ακούσει βήμματα..Το ουρλιαχτό του ανέμου πλημμύριζε την νύχτα με μια ανεπαίσθητη οσμή , που νόμιζες οτι θα άλλαζε τον κόσμο.. Ένας ψηλός άντρας που φορούσε μια κουκούλα, σήκωσε το κεφάλι του και οσμήστικε τον αέρα. Με αυτή του την κίνηση φάνηκε το γεμάτο ουλές πρόσωπό του .Όμως δεν ήταν μόνο αυτό , είχε μια τρομερή και απόκοσμη όψη .Μισόκλεισε τα κόκκινα μάτια του έκπληκτος σαν να είχε καταλάβει οτι σε λίγη ώρα θα περνούσε απο το σημείο στο οποίο βρισκόταν ,αυτός που περίμενε.
-Σκορποστείτε αμέσως,κρυφτείτε πίσω απο δέντρα και θάμνους...Αν φανερωθειτε χωρίς το σήμα μου η προδώσεται την θεση σας, σας περιμένει ο θάνατος...

Σπόιλερ:

Γύρω του περιφερονταν δέκα άντρες με μανδυες, κρατώντας στα χέρια τους σπαθιά και στρογγυλές σιδερένιες ασπίδες διακοσμημένες με καφετιά σύμβολα. Οι άντρες ξεχύθηκαν προς τα χαμόκλαδα και κρύφτηκαν τρεκλίζοντας. Τα θροΐσματα κόπασαν γρήγορα και το δάσος τυλίχτηκε πάλι στην σιωπή.Χωρίς να γνωρίζω τα σχέδιά τους, προχωρούσα προσεκτικά προς το μέρος τους

Πίσω απο το χοντρό κορμό ενώς δένρου ξεπρόβαλε προσεκτικάτο κεφάλι του άντρα με την κουκούλα. Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να διακρίνει οτιδήποτε μέσα σε τόσο πυκνό σκοτάδι, γι αυτόν όμως , το αχνό φως του φεγγαριού , φαίνονταν πως ήταν σαν ηλιαχτίδες που σκόρπιζαν λουρίδες φωτός ανάμεσα στα δέντρα. Απο το ερςυνητικό του βλέμμα δεν ξέφευγε η παραμικρή λεπτομέρια.Παρέμενε αφύσικα ήρεμος κρατώντας το μακρύ , αιχμηρό σπαθί του στο δεξί του χέρι..Το όπλο με την κυρτή κοφτερή λεπίδα ήταν αρκετά λεπτό για να μπορεις να το μπήξεις ανάμεσα σε δυο πλευρά , αλλα και αρκετά γερο για να διαπεράσει ακόμα και την πιο σκληρή πανοπλία
Οι υπόλοιποι άντρες δεν έβλεπαν τόσο καλά όσο ο κουκουλοφόρος..Κινούνταν σαν τυφλοί ζητιάνοι, αδέξια, ψηλαφιστά, με την βοήθεια των όπλων τους..Η στριγγλιά μιας κουκουβάγιας , έσπασε τη σιωπή. Η προσοχή όλων εντάθηκε μέχρι να περάσει το πουλί..Τότε οι άντρες , όπως και εγώ που τους παρακολουθούσα κρυμένος, ρίγισαμε μέσα στην κρυα νύχτα.. Ένας απο αυτούς πάτησε ένα ξερόκλαδο με την βαριά μπότα του.Ο κουκουλοφόρος γρήλισε αγριεμένος..Οι άλλοι μαζεύτηκαν τρομοκρατημένοι κι έμειναν ακίνητοι

Εκείνοι συγκρατισαν την αηδία τους, όπως και μετα απο λια δευτερολεπτα κι εγω..Ένα αεράκι έφερε απο το μέρος αυτου του άντρα μια μυροδιά σαπιου κρεατος

Σπόιλερ:

..Τους γύρισε την πλάτη.. Ήταν τα εργαλεία του,. τίποτε παραπάνω
Ο κουκουλοφόρος μόλις που κατάφερνενε συγκρατήσει την ανηπομονησία του καθώς τα λεπτά κυλούσαν .Δεν επετρεπε στους άντρες του να σηκωθούν ή να προσπαθήσουν να ζεσταθούν..Ακόμα και στον εαυτό του αρνήθηκε αυτές τις πολυτέλειες κι έμενε καρφωμένος εκεί, πίσω απο το δέντρο, παρακολουθώντας και περιμένοντας ..Τι να τον έκανε να περιμένει άραγε με αυτό το ζήλο...Μέσα απο το δάσος ξεχύθηκε άλλη μια ριπή αέρα..Η οσμή ήταν πιο έντονη ετούτη τη φορά..Ενθοθσιασμένος, ανασήκωσε το κεφάλι του και γρυλίσε...
-Ετοιμαστείτε... Ψιθύρισε...Δονήσεις διαπερνούσαν όλο του το κορμί, κουνούσε συνέχεια κυκλικά τη μύτη του σπαθιού του.Φαινόταν ανηπόμονος...
Κάτω απο την κουκούλα του, τα μάτια του έλαμψαν.. Ακούστικαν κάποιοι αχνοι ήχοι, οι άντρες ετοιμαζαν τα όπλα τους

Ο κουκουλοφόρος άκουσε έναν ήχο, όπως καο γω..Σαν κάτι να είχε χτυπήσει πάνω σε πέτρα.Αχνές φιγούρες αναδύθηκαν μέσα απο το σκοτάδι ακολουθώντας το μονοπάτι.. Τρία λευκά άλογα με τους αναβάτες τους κατευθύνονταν με ελαφρύ τριποδισμό προς το σημείο της ενέδρας . Οι ιππείς κρατούσαν ψηλά το κεφάλι, αγέρωχοι , με τους μανδύες τους να θροΐζουν κάτω απο το φεγγαρόφωτο, σαν υγρό ασήμι..
Ο ιππέας του πρώτου αλόγου ήταν ένας άντρας . Το σώμα του ήταν λεπτό αλλά δυνατό, θύμιζε σίστομο ξίφος.Στην πλάτη του κρεμόταν ένα καλοφτιαγμένο τόξο.Στην μια πλευρά του σώματός του, πάνω απ τον μηρό τπυ , υπήρχε ένα σπαθί, και στην άλλη μια φαρέτρα με διακοσμημένα βέλη. Ο δεύτερος ιππέας είχε εξίσου ευχάριστο πρόσωπο και γωνιώδη χαρακτήριστηκα..Κρατούσε ένα μακρύ δόρυ στο δεξί του χέρι και είχε περασμένο ένα λευκό στιλέτο στερεομένο στην ζώνη του.Στο κεφάλι, φορούσε ένα κράνος εξαιρετικά καλοδουλεμένο που φαινόταν σαν να ήταν φτιαγμένο απο χρυσο

Ανάμεσά τους ίππευε μια γυναίκα με κατάμαυρα γυαλιστερά μαλλιά , που ζύγιαζε αγέρωχη το χώρο γύρω της..Πλαισιωμένα απο μακριούς μάυρους βοστρύχους, τα μάτια της με το βαθύ της βλέμμα, έλαμπαν απο μια εσωτερική δύναμη..Τα ρούχα της , ήταν απέριττα χωρίς αυτό όμως να αφαιρεί απολύτως τίποτα απο την ομορφιά της..Στο πλευρό της είχε ένα σπαθί και στην πλάτη της ένα μακρύ τόξο και τη φαρέτρα . Μπροστά της κρεμόταν ένα σακούλι , στο οποίο έριχνε συχνά ματιές λες και ήθελε να βεβαιώνεται συνέχεια οτι παρέμενε στη θέση του..
Ο ιππέας με το χρυσαφένιο κράνος, μίλησε ήρεμα, αλλα ο κουκουλοφόρος, όπως και γω που ήμουν λιγο πιο πίσω, δεν καταφέραμε να ακούσουμε τα λόγια του..Η γυναικα απάντησε με ύφος ππυ δήλωνε σαφώς την εξουσία που είχε πάνω στους συνοδούς της κι αυτοί άλλαξαν θέσεις μεταξύ τους..Εκείνος που φορούσε κράνος μπήκε μπροστά πιάνοντας σφιχτά το δόρυ του για να βρίσκεται σε μεγαλύτερη ετοιμότητα..Μηπως είχαν καταλάβει οτι τους έστησαν ενέδρα?? Εγώ τι έπρεπε να κάνω?

Δεν γνώριζα αν ο κουκουλοφόρος και οι άλλοι αν ηταν καλοι η όχι, όμως έδειχναν πιο ύποπτοι απο τους ιππείς.. Έτσι αποφάσισα να καθισω και να παρακολουθισω την πορεία, και αν χρειαστει, θα επέμβω..Οι Ιππείς προσπέρασαν την κρυψώνα του κουκουλοφόρου καο των πρώτων αντρών του χωρις να πάθουν τίποτα..Μα καλα, τι περιμένουν άραγε?Σκέφτηκα...Μήπως τελικά δεν ήταν αυτοί οι τρείς ο στόχος τους?
Ο άνεμος άλλαξε ξαφνικά κατέυθυνση και γύρισε προς τους ιππείς κουβαλώντας μαζι την βαριά μποχα του κουκουλοφόρου..Τα άλογα ρουθούνισαν τρομαγμένα , χλιμιντρίζοντας σαν τρελά..Οι αναβάτες τους τέθηκαν σε επιφυλακή την ίδια στιγμή και σαρώνοντας το τοπίο με τα μάτια που πετούσαν σπίθες έστρεψαν τα άλογα τους προς την αντίθετη κατεύθυνση ,. σε έναν ξέφρενο καλπασμό.
Το άλογο της γυναίκας ξεχύθηκε μπροστά αφήνοντας τους φρουρούς της πίσω...Ξαφνικα ο κουκουλοφόρος άρχιζε να φωνάζει!
-Τώρα ,. πυρ!

Εγκαταλείποντας τα κρησφύγετά τους , οι άντρες του κουκουλοφόρου σηκώθηκαν όρθιοι κι έστειλαν στο κατόπι τους ένα χείμαρρο απο μαύρα βέλη.Ο κουκουλοφόρος άφησε την κρυψώνα του πίσω απο τα δέντρα. , σήκωσε ψηλά το δεξί του χέρι με το οποίο κρατούσε το όπλο του και πυροβόλησε ένα δέντρο που βρισκόταν 10 μέτρα απο το σημείο στο οποίο κατευθυνόταν η γυναίκα..Ξαφνικά έγινε μια τεράστια έκρηξη σε εκείνο το σημείο, πρεπει να είχε χρησιμοποιήσει πυρίτιδα για να καλύψει το δέντρο.Το άλογό της στην θέα της φωτιάς άρχισε να χλιμιντριζει σαν τρελο ενω. παραπατουσε προς τα πισω..Αμεσωε μετα ακούστικαν ακομα δυο πυροβολισμοι...Ο κουκουλοφορος ειχε πετύχει το άλογο..Εκείνο σωριάστηκε στο έδαφος λυγίζοντας τα μπροστινά του πόδια..(το μερος που το είχε πετυχει) ..Σκέφτηκα οτι για να το κανει αυτο πρεπει να ηταν δεινος σκοπευτης.. Η γυναικα πήδηξε απο το ζώο με ταχύτητα αστραπής , προσγειώθηκε ελαφρά στη γη κι έστρεψε το βλέμμα της προς τα πίσω, αναζητώντας τους συνοδούς της.

Τα βέλη που εκτόξευσαν οι αντρες του κουκουλοφόρου χτύπησαν θανάσιμα τους δυο φύλακες..Έπεσαν στο έδαφος , μέσα σε μια λίμνη αίματος που σχηματίστηκε στο χώμα.Καθως οι άντρες κατευθύνονταν προς τους νεκρους ιππείς ο κουκουλοφόρος ούρλιαξε
- Πίσω της! Αυτήν θέλω!
Οι άντρες , σαν πιονια ξεχύθηκαν στο κατόπι της ακολουθώντας τις εντολες του αφέντη τους..Μια κραυγή ξέφυγε απο τα χείλη της γυναίκας όταν είδε τους νεκρους συντροφους της.. Έκανε ένα βήμα προς το μέρος τους έχοντας το χέρι στο στόμα της ..Αμέσως μετά καταράστηκε τους εχθρούς της και όρμησε να χαθεί στο δάσος..
Ενω οι άντρες ξεχύνονταν προς τα δέντρα, ο κουκουλοφόρος σκαρφάλωσε με ιδιαίτερη ευκολία σε έναν γρανιτένιο βράχο που υψόνονταν πάνω απο τα κεφάλια μας.. Απο εκείνη την θέση είχε καλή ορατότητα του δάσουςτριγύρω. Έσκηψε και σηκωσε μια φαρέτρα και ένα τόξο..Πέρασε ένα βέλος στο τόξο του και έσκηψε πάλι στο έδαφος.. Όταν σήκωσε το τόξο του είδα πως το βέλος ήταν φλεγόμενο! Χωρις να το σκεφτεί και πολύ το έριξε προς την κατεύθυνση στην οποία κατευθυνόταν η γυναίκα..Την ιδια στιγμή, απο το σημείο που έπεσε το βέλος ,άρχισε να υψώνεται ένα πύρινο τοίχος

Σπόιλερ:

Πρέπει να είχε χρησιμοποιησει πάλι το κόλπο με την πυρίτιδα..Πολύ εξυπνη στρατιγικη! Μετα απο κάποιες στιγμές , σχεδον τετρακοσια μέτρα δάσους παραδόθηκαν στις φλόγες...Με μια απαίσια γκριμάτσα στο πρόσωπο , ο κουκουλοφόρος συνέχισε να πυρπολεί τα δέντρα του δάσους , ώσπου γύρω απο το σημείο της ενέδρας σχηματίστηκε ένας πύρινος δακτύλιος που κάλυπτε απόσταση μισης λεύγας.Οι φλόγες υψώνονταν σαν λιωμένο στέμμα πάνω απο το δάσος.Ικανοποιημένος , παρακολουθούσε τον δακτύλιο με προσήλωση, ελέγχοντας μήπως και σε κάποιο σημείο δεν υπήρχε φωτιά και απο εκεί μπορουσε να αποδράσει η γυναίκα..
Ανέβηκα στο δέντρο όσο πιο ήσυχα μπορούσα ωστε να παρακολουθώ τις εξελήξεις..Η πύρινη λορίδα πύκνωσε , σχηματίζοντας το σαφές περίγραμμα της περιοχής που έπρεπε να ψάξουν οι άντρες του.Ξαφνικά , ακούστηκαν κραυγιές κι ένα άγριο ουρλιαχτό

Σπόιλερ:

.Γύρισα αμέσως το βλέμμα μου απο τον κουκουλοφόρο προς εκείνο το σημείο

Ανάμεσα στα δέντρα διέκρινα τρεις απο τους δικούς του να πέφτουν στο έδαφος ο ένας δίπλα απο τον άλλο, τραυματισμένοι θανάσιμα.Διέκρινα και τημ γυναίκα που έτρεχε προσπαθώντας να ξεφύγει απο τους υπόλοιπους.
Κατευθυνόταν προς τον γρανιτένιο βράχο με ιλιγγιώδη ταχύτητα.Ο κουκουλοφόρος κοίταξε διερευνητικά το έδαφος που απλωνόταν περίπου έξι μέτρα κάτω απο τον βράχο του , έπειτα πήδηξε και προσγειώθηκε ακριβώς μπροστά της..Μα πως επέζησε απο αυτή την πτώση?? Κανένως φυσιολογικου άντρα δεν θα άντεχαν τα πόδια αυτήν την πτώση..Τι είναι αυτος ο κουκουλοφόρος άραγε?? Σίγουρα αρκετά δυνατος ..Μήπως είναι χρηστης φρουτου του διαβόλου?
Η γυναίκα , μόλις αντίκρισε τον κουκουλοφόρο, γύρισε απότομα και όρμξσε προς την αντίθετη κατεύθυνση..Απο το σπαθί της έσταζε το κόκκινο αίμα των αντρών του κουκουλοφόρου , λεκιάζοντας το σακούλι που κρεμόταν πάνω απο τον γοφό της.

Απο το δάσος ξεπρόβαλαν οι άντρες του κουκουλοφόρου που την περικύκλωσαν, αυτη την φορα προετοιμασμένοι, με τις ασπίδες τους ψηλά..Της απέκλεισαν τον μοναδικό δρόμο που της είχε απομείνει..Το κεφάλι της γύριζα σπασμωδικα προς όλες τις κατευθύνσεις καθώς αναζητούσε μια οδό διαφυγής.Βλέποντας οτι δεν υπήρχε ελπίδα , στάθηκε ακίνητη, ορθώνωντας περίφανα το σώμα της..Ο κουκουλοφόρος την πλησίασε κρατώντας το χέρι του σηκωμένο ψηλά, απολαμβάνοντας την αδυναμία της..
-Πιάστε την..Είπε με ένα χαιρέκακο τόνο..
Καθώς οι άντρες κατευθύνονταν προς το μέρος της, η γυναίκα άνοιξε το σακούλι, έχωσε το χέρι της μέσα και μετα το άφησε να πέσει στην γη...Στις παλάμες της κρατούσε ένα πράγμα που έμοιαζε με φρουτο του διαβόλου!Το φρουτο είχε ενα μπλε χρωμα όμως κοκκινιζε καθως αντανακλουσε το θυμωμένο χρώμα της φωτιάς

Το σήκωσε πάνω απο το κεφάλι της και με δυναμη το πέταξε στο έδαφος με αποτέλεσμα να γινει 1000 κομμάτια, αμεσως μετα άρχισε να το πατάει με τα ποδια της..Ο κουκουλοφορος άρχιζε να ουρλιάζει μέσα στην νύχτα βγάζοντας έναν απόκοσμο ήχο..Ήταν σαν να ούρλιαζε λύκος..Κινήθηκε αμείλικτος προς το μέρος της μ ένα μανιασμένο ουρλιαχτο εκσφενδονίζοντας το σπαθι του προς ένα δέντρο.Αυτό καρφώθηκε με δύναμη στον κορμο και τον έσκισε στην μέση..Έμεινε εκεί παλλόμενο..Έβγαλε το τόξο του και άρχισε να πετυχένει τους άντρες του εναν έναν μέχρι που τους σκότωσε όλους...Χτύπξσε με κουτουλια την γυναίκα και εκείνη έπεσε στο έδαφος αναίσθητη, κοντα στην λίμνη αίματος που είχε δημιουργηθει απο τους νεκρους πλέον άντρες του κουκουλοφόρου..μετά , ελευθέρωσε το ξιφος του απο το δέντρο και αρχισε να τρέχει προς την πεσμένη γυναίκα...Κατα την διάρκεια αυτού του γεγονότος, με ένα άλμα ,. πήδηξα στο έδαφος και πήρα την μορφή του κέρβερου.. Αθόρυβα , πλησίασα σε απόσταση βολης ετσι ωστε αν προσπαθησει να σκοτωσει την γυναικα, να τον σκοτώσω εγω

Απο το στόμα του ξεπηδούσαν λέξεις εκδίκησης σε μια άθλια γλώσσα που μόνο εκείνος φαινόταν να γνώριζε... Έσφιξε τα λεπτά του χερια και ατενισε με άγριο βλέμμα τον ουρανό..Τα παγωμένα αστέρια ανταπέδωσαν το βλέμμα, άγρυπνα, σαν φύλακες ενως άλλου κόσμου.Τα χείλη του τρεμούλιασαν απο αηδία όταν ξαναστραφηκε προς την γυναίκα.Η ομορφιά της που θα μπορούσε να μαιγέψει κάθε κοινο θνητό πλάσμα δεν ασκούσε καμία έλξη πάνω του.Αφού βεβαιώθηκε οτι το φρούτο είχε πράγματι κομματιαστει και ήταν αδυνατον να συλεχθουν όλα τα κομμάτια του,τράβηξε το άλογό του απο την κρυψώνα του ανάμεσα στα δέντρα..Έδεσε την αναίσθητη γυναίκα στη σέλα, ανέβηκε κι αυτός και ξεκίνησε για να διασχίσει το δάσος...Έκανε μια αναστροφή και άρχησε να κατευθύνεται προς την αντίθετη μερια απο την οποία είχαν έρθει οι αναβάτες (που καιγόταν) .. Εγώ γεμάτος περιέργεια για την συνέχεια με την μορφη κέρβερου άρχισα να τους ακολουθώ , απο κοντά..Ήταν απιστευτο το πως μπορούσα να τρεχω χωρις να δημιουργείτε ο παραμικρος θόρυβος...Ξαφνικά, μια ριπή αέρα μου έφερε μια μυροδιά που τάραξε τα πνευμόνια μου...
Ευτυχως η μυροδιά ήταν ακόμη αραιή .Στο βάθος άκουσα τα χλιμιντρίσματα του αλόγου του κουκουλοφόρου καο άκουσα καλπασμούς προς το μέρος μου... Έκανα δυο βήμματα προς τα πίσω και πήδηξα προς ένα δέντρο και καθως προσγειονόμουν στο κλαδί έπενα την ανθρώπινη μορφή μου ωστε να μην σπάσει..Το αριστερο γόνατό μου ακούμπισε στο κλαδι και το δεξί πατούσε πάνω του λυγισμένο.. Με το αριστερό μου χέρι στηριζόμουν στον κορμό ενω με το άλλο έπιανα το κατανα μου..Ο χαρακτηριστικός ήχος που έκανε το άλογο καθώς βάδιζε προς το ξέφωτο στο οποίο είχα κρυφτει , άρχισε να δυναμώνει...Μετα απο λίγες στιγμές , φάνηκε το άλογο μαζί με τους αναβάτες του.. Έστριψαν προς τα δεξιά και μπήκαν μέσα σε μια σπηλιά που δεν είχα προσέξει την ύπαρξή της νωρίτερα.Η γυναίκα ήταν ακόμη αναίσθητη ενω ο κουκουλοφόρος είχε ακόμη εκείνο το βλέμμα που δήλωνε μίσος...Όταν βεβειώθηκα πως έχουνε εισέρθει στην σπηλιά, εγκατέληψα την κρυψώνα μου και μπήκα μέσα κρατώντας πάντα σε επιφυλακή το ξίφος μου... Η σπηλιά ηταν σκοτεινή στην αρχή και έτσι εβλεπα με δυσκολία...Μετά απο κάποια μέτρα όμως, είχε κρεμασμένες δάδες στα τοιχώματα ..Ο ήχος του καλπασμόυ του αλόγου είχε δώσει την θέση του σε έναν αργο βημματισμό..Πρέπει ο κουκουλοφόρος να είχε φτασει στον προορισμό του

Η ανυπομονησία μου μεγάλωνε καθώς περίμενα να δω τι θα γίνει ... Ξαφνικά ο καλπασμός σταμάτησε... Αυτό ήταν το σήμα που έκανε την εγρήγορση μου να είναι στο φουλ... Περπατούσα σιγά σιγά μέσα στην σπηλιά με που είχε αρκετές στροφές ... Υπήρχε η μυροδιά της αποσύνθεσης και του αίματος σε κάποια σημεία που είχε αντικαταστήσει την προηγούμενη δυσάρεστη που είχα οσφριστει πριν...Μόλις έφτασα στο τέλος τις είδα τον κουκουλοφόρο να κατεβάζει την γυναίκα απο το άλογο...Ο χώρος τριγύρω, ήταν μεγάλος και κυκλικός....Μέσα θα χωρούσαν άνετα 3 οικογένειες να ζήσουν...Υπήρχαν αρκετά όπλα και τρόφιμα τριγύρω ,. όπως και πανοπλίες για να ντυθεί μια ντουζίνα αντρων...Θα πρέπει να φορούσαν οι στρατιώτες του κουκουλοφόρου που τώρα ήταν νεκροί..Στο δωμάτιο, προς μεγάλη μου έκπληξη, υπήρχε ακόμα ένας άντρας...Εκείνος, ήταν ηλικιας περίπου 45-50 ετών, μεσαίου αναστήματος και ελαφρά γεροδεμένος... Πάνω απο τα αριστοκρατικά ρούχα του, φορούσε μια αλυσιδωτη πανοπλία που κάλυπτε τον θώρακά του...Στο κεφάλι του φορούσε ένα περίτεχνο κράνος , διακοσμημένο με ρουμπίνια και διαμάντια...Στην πλάτη του ήταν δεμένη μια πορφυρή μπέρτα και στην ζώνη του υπήρχε δεμένο ένα μακρύ katana...
Παρατηρούσα την συζήτηση των άντρων με προσοχή... Έλεγαν κάτι για το φρούτο του διαβόλου που είχε αποτύχει να πάρει, και για μια διαμάχη ανάμεσα στον άντρα με την βασιλική εμφάνιση και κάποιον Thalassa lucas..... Η γυναίκα άρχισε να συνέρχεται απο την λιποθυμία της και ο κουκουλοφόρος άρχισε να κατευθύνεται προς αυτή με το σπαθί του έτοιμο... Η γυναίκα μόλις τον είδε , άρχισε να κάνει βήματα προς τα πίσω , προσπαθώντας να ξεφύγει απο την λεπίδα που προοριζόταν γι αυτή...Όμως έφτασαν σε γωνία.. Η πλάτη της γυναίκας χτύπησε τον τοίχο ...Ο κουκουλοφόρος την πλησίαζε ενω ο άλλος άντρας απλώς τους κοιτούσε..Σήκωσε το σπαθί του πάνω. απο το κεφάλι του έτοιμος να χτυπήσει..Τότε ήρθε η ώρα να επέμβω...Πήρα την μορφή του κέρβερου και με την βοήθεια των πίσω ποδιών εκτινάχτηκα προς το μέρος του...Μόλις έγινε η εκτίναξη με την κατάλληλη φόρα, πήρα ξανά την ανθρώπινη μορφή μου (ενω βρισκόμουν στον αέρα) και έπεσα με δύναμη πάνω του... Εκείνος μετά την σύγκρουση πετάχτηκε στον τοίχο δημιουργώντας μια τεράστια ρωγμή...Ξαφνικά , κομμάτια βράχου άρχισαν να πέφτουν απο την οροφή της σπηλιάς ..Σε λίγες στιγμές θα έπεφτε όλη η οροφή!

Η γη άρχισε να πάλλεται βίαια! Σκόνη και χώμα άρχισαν να συνοδεύουν την πτώση των βράχων δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα πανικού. Ο άντρας με την μπέρτα είχε αρχίσει να τρέχει προς την έξοδο ..Καβάλησε το άλογό του κουκουλοφόρου και άρχισε να καλπάζει.. Γύρισα προς την γυναίκα και την είδα να προσπαθεί να σηκωθεί...Με μια κίνηση , πετάχτηκα απο το έδαφος και άρχισα να τρεχω προς αυτην για να της σώσω..Την σήκωσα στον ωμο μου ,. πηρα την μορφη κέρβερου και άρχισα να τρεχω προς την έξοδο...Στον δρομο η γυναικα έβγαλε το σπαθι της και αποκεφάλισε τον αντρα με την μπερτα..Την ρωτησα τον λογο και τοτε άρχισε να μου εξιστορεί το τι ειχε γινει στο νησι της...Είχαμε βγει απο την σπηλια και τρεχαμε μεσα στο δασος ενω μου ελεγε πως αυτη ειναι πριγκίπισσα και το καθήκον της ειναι να πηγαινει μια φορα καθε χρονο σε ενα μερος που λέγεται Manovlia και να παίρνει ενα φρουτο του διαβόλου το οποίο πωλείτε στης World Government...Επίσης μου εξηγησε οτι ο αντρας με την μπερτα ηταν ο παλιος βασιλιάς και ο κουκουλοφορος που νίκησα, ο Hiku the wolfman...Η τουλάχιστον νομιζα οτι νίκησα...Ξαφνικά απο πίσω μου άρχισα να ακουω έναν λύκο να ουρλιάζει ...Σταμάτησα αστραπιαία και πηρα την ανθρώπινη μορφή μου... Έδωσα το κατανα μου στην πριγκίπισσα επειδη γνωριζε να χειρίζεται σπαθια οπως ειχα διαπιστώσει κατα την διάρκεια της μάχης με τους άντρες του κουκουλοφόρου.. Της είπα να κρυφτει και εκείνη αρνήθηκε...Πήρα ξανά την μορφη του κέρβερου κοιτάζοντας το σημείο απο το οποιο προήρθε το ουρλιαχτο, και με τα πλαηνα κεφάλια, κοιτούσα αριστερά και δεξιά... Μες το σκοτάδι διέκρινα μια τεράστια φιγούρα λύκου να έρχεται προς το μέρος μου... Στεκόταν στα 2 ποδια και ειχε αυξημένη μυηκή μαζα στο πανω μερος του σώματος του..Πως το έκανε άραγε αυτο...?
Η μάχη που ακολούθισε ήταν σκληρή..Ορμήσαμε ο ενας με δύναμη προς τον άλλο .Δάγκωσα τα πλευρα του και τον λαιμο του με τα 3 κεφαλια μου και εκείνος έχωσε τα νυχια του στο στομάχι μου...Η πτωση ήταν βαρια και για τους δυο...Πέσαμε στο έδαφος δημιουργώντας ένα χωμάτινο πέπλο επειδή συρθήκαμε...Με όση δύναμη μου είχε απομείνει όρμηξα ξανα... Τον δάγκωνα ξανα και ξανα και εκείνος με γρατζουνούσε με τα νύχια του δημιουργώντας μου αρκετες βαθιες πληγες...Τώρα έβλεπα με δυσκολία μπροστα μου...Τα μάτια μου άρχιζαν να θολώνουν...Τα μπροστινα μου ποδια λύγισαν...Σιγα σιγά έπερνα την ανθρώπινη μορφή μου...Το τελευταίο πράγμα που κατάφερα να δω ήταν τον αντίπαλό μου να πέφτει στο έδαφος μετα απο κάποιους πυροβολισμους που ακούστικαν...Το επόμενο πρωι ξύπνησα μεσα σε μια σκοινή! Δίπλα μου ήταν η ωραία πριγκίπισσα ...Κατευθειαν την ρωτησα που βρισκόμαστε και εκείνη μου απάντησε" σε ένα ασφαλες μέρος!!" με ένα μεγαλο χαμόγελο... Δοκίμασα να σηκωθω αλλα δεν μπορουσα..Έτσι με βοήθησε εκείνη...Βγήκαμε εξω και αντίκρυσα έναν μικρο καταυλισμο ,. ακριβως έξω. απο το καράβι μου!
Πέρασα μερικές μέρες στο μερος εκείνο μέχρι να αναρώσω πλήρως, η πριγγιπισσα εδειχνε να νοιάζεται πολύ για μενα και έτσι αντεπέδωσα το ενδιαφέρον χωρις ομως να το παρατραβήξω...Την μέρα που ήταν να φύγω,. μου ειπε πως θα ερθει και εκείνη μαζί μου! Η χαρα μου ήταν μεγάλη ! Ετσι, μετα τις προετοιμασιες και τα δωρα που μου έφεραν απο τον βασιλιά, αναχωρήσαμε απο την Ilusia! Τώρα πια δεν έπλεα μόνος!

Όνομα: Vergil
Haki Points: -
Player of the Month Points:9
Beli: 28.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Πολύ ωραία ιστορία,τα πόστ σου ήταν μια χαρά,έκανες καλή περιγραφή και η ιστορία σου είχε ενδιαφέρον και λίγη αγωνία.