Η Συνάντηση [ΤΈΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ]

Καταιγίδα! Η βροχή πέφτει καταρρακτωδώς. Βρίσκομαι στο νησί Doom. Το νησί αυτό διασχίζει ένα μεγάλο ποτάμι το οποίο στην ουσία το χωρίζει σε δύο μέρη. Το βόρειο και το νότιο! Στο νότιο κομμάτι του νησιού βρίσκεται μια μεγάλη πόλη. Δεν έχω που να πάω... Δεν έχω μέρος να μείνω. Τα λεφτά μου τελείωσαν μαζί και όλες οι ελπίδες μου να βρω κάπου να μείνω την νύχτα και να αγοράσω κάτι να φάω. Τα μόνα μου υπάρχοντα είναι τα ρούχα που φοράω και αγαπημένη μου καμπαρτίνα με την κουκούλα που με προστατεύει από την βροχή. Βρίσκομαι στην μέση της πλατείας της πόλης. Είναι βράδυ και οι δρόμοι έχουν ερημώσει, όλοι βρίσκονται μέσα στα ζεστά τους σπίτια.



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΓΏ- ΚΑΦΈ
ΆΛΛΟ ΠΡΌΣΩΠΟ- ΠΡAΣΙΝΟ

Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να έρθω σε επαφή με ένα άτομο. Έψαξα πολύ, ήταν επικίνδυνο, αν ήξεραν οι marines τι έκανα θα με είχαν συλλάβει, αλλά ήταν ένα ρίσκο που ήμουν διατεθειμένος να πάρω. Είχε έρθει πλέον ο καιρός! Νομίζω πως κάτι κατάφερα στην προσπάθεια μου. Όταν έψαχνα με βρήκαν κάποιοι άνθρωποι και μου είπαν σήμερα να ψάξω να τους βρω. Προχωράω καθώς ομίχλη αρχίζει και τυλίγει τα πόδια μου. Περιμένω να δω κάτι, κάτι σαν σινιάλο για να μου δείξει που να πάω... πρέπει να συναντήσω ΑΥΤΟ το άτομο σκέφτομαι. ΝΑ ΤΟ! Από ένα σκοτεινό σοκάκι έβλεπα ένα φως να διακρίνεται μέσα από την ομίχλη και να αναβοσβήνει.

Αυτό πρέπει να είναι σκέφτηκα και το ακολούθησα. Όταν πλησίασα είδα ένα μεσήλικα καραφλό άντρα με μια ελαφρά κύρτωση στην πλάτη σαν καμπούρα να κρατάει ένα φανάρι. Όταν έφτασα με κοίταξε διαπεραστικά σε όλο μου το σώμα από πάνω μέχρι κάτω για να δει αν οπλοφορούσα και μετά καρφώθηκε στα μάτια μου. Ένα λεπτό πέρασε όταν μου έδειξε με τον δείκτη του χεριού του μια πόρτα στο τέλος του στενού. Προχώρησα με προσοχή κοιτώντας τριγύρω μου και άνοιξα την πόρτα. Μπήκα μέσα σε ένα μικρό χολ όπου ο μόνος φωτισμός που υπήρχε ήταν μιας σκονισμένης λάμπας πετρελαίου.

Το φως τρεμόσβηνε μα μπορούσα να δω ξεκάθαρα τον χώρο. Ήταν ένα στενόχωρο δωμάτιο χωρίς κανένα παράθυρο, δεν υπήρχαν έπιπλα παρά μόνο κάτι που φαινόταν σαν καλόγερος και ήταν σκεπασμένος με ένα σκονισμένο λευκό σεντόνι. Το πάχος της σκόνης στο πάτωμα ήταν τόσο μεγάλο που κάποιος θα μπορούσε να μπερδευτεί και να θεωρήσει ότι υπάρχει χαλί. Το σπίτι κατάλαβα πως πρέπει να ήταν χρόνια εγκαταλελειμμένο. Στο τέλος του διαδρόμου υπήρχε μια κλειστή πόρτα όπου αριστερά και δεξιά της στεκόντουσαν δυο ψηλοί άντρες με τουφεκια στα χέρια. Συνέχισα το βήμα μου και πλησίασα την πόρτα.

Ο άντρας από τα δεξιά έπιασε το πόμολο και μου την άνοιξε, προσπερνώντας τον, είδα ότι του έλειπε ένα αφτί κοίταξε με άγριο βλέμμα μα δεν του έδωσα σημασία και μπήκα στο επόμενο δωμάτιο. Με το πρώτο βήμα που έκανα προς τα μέσα άκουσα τον ήχο από τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε όπλων να με σημαδεύουν και σταμάτησα. Ακούστηκε ένας ήχος, κάποιος άναψε ένα σπίρτο και το έριξε σε ένα τζάκι που υπήρχε εκεί. Επιτέλους φως! Κοίταξα τριγύρω μου και είδα δεκαπέντε άντρες με καμπαρτίνες και τουφεκια να με σημαδεύουν. Το δωμάτιο ήταν αρκετά ευρύχωρο με δυο παράθυρα στον δεξιά τοίχο.

Δεν υπήρχαν έπιπλα ούτε σε αυτό το δωμάτιο, μόνο ένα στρογγυλό τραπέζι βρισκόταν μπροστά από το τζάκι με μια καρέκλα πίσω του. Στην καρέκλα κάθισε ο άντρας που είχε ανάψει το τζάκι, δεν μπορούσα να διακρίνω το πρόσωπο του διότι φορούσε και αυτός μια καμπαρτίνα, μαύρη σε χρώμα, αλλά και την κουκούλα, το φως από το τζάκι δεν περνούσε από μέσα της και έτσι το πρόσωπο του ήταν τυλιγμένο στο σκοτάδι.Μου έκανε νόημα να πλησιάσω το τραπέζι, προχώρησα και σε απόσταση ενός μέτρου άκουσα τα τουφεκια που με σημάδευαν να οπλίζουν και σταμάτησα. Ο άντρας με την κουκούλα μίλησε με βαθιά φωνή.

-Ποιος είσαι και ποιος είναι ο σκοπός που βρίσκεσαι εδώ;
Όταν σταμάτησε την ερώτηση του μια αστραπή φώτισε τον ουρανό απέξω, το φως πέρασε από τα παράθυρα και φώτισε το πρόσωπο του!!!
Δεν μπορούσα να συγκρατήσω την έκπληξη μου, προσπάθησα όμως να μην την δείξω στο πρόσωπο μου και ξεκίνησα να μιλάω
-Το όνομα μου είναι Dragneel σε κάποιους είμαι γνωστός και ως Dragneel The Bad Omen. Είμαι εδώ με σκοπό να συναντήσω τον αρχηγό των επαναστατών και να μπω στις παρατάξεις των επαναστατών.
-Χα χα χα!!!!!!
Ο άγνωστος ξέσπασε σε γέλια.

Δεν περίμενα τέτοια αντίδραση αλλά και πάλι ήταν αναμενόμενο
-Τι σε κάνει να νομίζεις πως ο αρχηγός μας θα ερχόταν σε αυτό εδώ το νησί τόσο μακριά για σένα; Και επιπλέον τι σε κάνει να νομίζεις ότι σε χρειαζόμαστε
Όταν σταμάτησε την δεύτερη ερώτηση έδειχνε να είχε σοβαρευτεί και ξεκίνησα να μιλάω
-Έχω μεγάλο άχτι στην παγκόσμια κυβέρνηση, θεωρώ ότι δεν είναι σωστή η δικαιοσύνη που υποστηρίζει και θέλω να την ανατρέψω. Επιπλέον είμαι δυνατός πολεμιστής που θα φανεί χρήσιμος στον στρατό σας.
-ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!
ο άγνωστος ξανά ξέσπασε σε βροντερά γέλια
-Και γιατί το νομίζεις αυτό;

-Γιατί είμαι ο άνθρωπος που έχει φάει το τελευταίο Logia φρούτο του διαβόλου που υπήρχε στον κόσμο. Είμαι ο χρήστης του Toro Toro no Mi!
Όλοι στο δωμάτιο αναστατώθηκαν και άρχισαν να κοιτάνε ο ένας τον άλλο. Ο άγνωστος μίλησε σοβαρά πλέον
-Είναι αλήθεια ότι τα φρούτα του διαβόλου τύπου Logia είναι πολύ σπάνια και ότι η δύναμη σου θα είναι μεγάλο υπέρ στις δυνάμεις μας.
Αλλά που ξέρω ότι λες την αλήθεια, ότι πραγματικά έχεις αυτή τη δύναμη και ότι θες να μας βοηθήσεις;
Όταν σταμάτησε την ερώτηση του χαμογέλασα. Γδύθηκα και πέταξα τα ρούχα μου κάτω, όλοι παραξενεύτηκαν.

Αμέσως μεταμορφώθηκα σε υγρή ουσία, ξεκίνησα να τρέχω προς τους άντρες με τα τουφεκια, εκείνοι τρομοκρατήθηκαν και ξεκίνησαν να πυροβολάνε αλλά μάταια, όλες οι σφαίρες πέρασαν μέσα από το σώμα μου χωρίς να με τραυματίσουν. Με ένα γρήγορο πέρασμα έκανα τον κύκλο του δωματίου περνώντας από κάθε φρουρό. Όταν έφτασα ξανά στο σημείο που ξεκίνησα ξαναπήρα την μορφή μου. Άνοιξα τα χέρια μου και πέταξα στο έδαφος όλα τα τουφεκια των φρουρών. Οι φρουροί κοιτούσαν έντρομοι. Ξαναντύθηκα, ο άγνωστος με κοιτούσε με σοβαρό ύφος, δεν είχε κουνήσει καθόλου όλη αυτή τη διάρκεια.

-Έχεις κάποιες ικανότητες.
Μου είπε
-Παρά όλα αυτά οι προθέσεις σου είναι άγνωστες σε μένα, που ξέρω ότι θες να μας βοηθήσεις; Μπορεί να δουλεύεις για την κυβέρνηση και να είσαι κατάσκοπος!
Όλα αυτά που έλεγε ήταν σωστοί ισχυρισμοί και είχαν βάση, δεν με ξέρουν και είναι λογικό να σκέφτονται έτσι για εμένα. Πρέπει να επιλέξω προσεκτικά τα επόμενα λόγια μου γιατί θα είναι καθοριστικά. Το βρήκα!
-Η ιστορία που θα σου πω είναι ο πόνος που με στοιχειώνει από μικρό παιδί αλλά και ο λόγος που θέλω να γίνω επαναστάτης.

Έσκυψα το κεφάλι, τα μάτια μου μαύρισαν και όταν πήγα να ξεκινήσω να μιλάω ο άγνωστος με διέκοψε
-Γιατί να κάτσω να ακούσω την ιστορία σού Δεν έχω ώρα να ακούω ιστορίες!
Ξαφνιάστηκα!
-Περίμενε! Η ιστορία αυτή εξηγεί γιατί θέλω να γίνω επαναστάτης και θα καταλάβεις ότι δεν λέω ψέματα. Η ιστορία αυτή είναι ότι πολυτιμότερο έχω, είναι ο λόγος που ζω και ο λόγος που βρίσκω δύναμη για να επιβιώνω. Όλα για χάρη της εκδίκησης.
-Εκδίκησης;
-Θα λυθεί η απορία σου μαζί με πολλές άλλες όταν ακούσεις την ιστορία μου.
-Άλλο με προβληματίζει Mr. Dragneel. Ότι η δίψα σου για εκδίκηση αν είναι μεγάλη μπορεί να βρεθεί εμπόδιο στις επιχειρήσεις των επαναστατών.

-Δεν χρειάζεται να φοβάσαι κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως μπορεί να έχουμε ακόμα και τους ίδιους στόχους εγώ και οι επαναστάτες, αλλά ακόμα και να μην ισχύει κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται να ανησυχείς διότι μπορεί να μου δοθεί η ευκαιρία να εκπληρώσω την ευχή μου όσο είμαι μαζί σας αλλά θα το κάνω μόνο όταν ξέρω ότι δεν θα βρεθώ εμπόδιο στα σχέδια σας.
-Ακούω.
Ο άγνωστος έδειχνε πλέον πρόθυμος να ακούσει την ιστορία μου. Αυτή είναι η ευκαιρία μου σκέφτηκα. Πείρα βαθιά ανάσα. Μου είναι δύσκολο να μιλάω για το παρελθόν μου, είναι όλο πικρές αναμνήσεις. Μα δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, αυτή είναι η ευκαιρία μου να εκπληρώσω το όνειρο μου.

Πρέπει να βάλω τα δυνατά μου και να συνεχίσω, όλη μου η ζωή ήταν προετοιμασία για να τα καταφέρω σήμερα. Ήρθε η ώρα να μπω στο δρόμο της εκπληρώσεις του ονείρου μου και ο μόνος τρόπος είναι να ενταχθώ στους επαναστάτες. Τα τελευταία χρόνια εκπαιδευόμουνα δούλευα και ζούσα με σκοπό τώρα που είμαι έτοιμος να κάνω αυτό που θέλω.
-Πρώτου πω την ιστορία μου θέλω να ρωτήσω… Εσύ μπορείς να με βάλεις στους επαναστάτες;
-Για αυτόν τον λόγο είμαι εδώ, στείλανε εμένα να σε συναντήσω και να σε αξιολογήσω αν αξίζεις για να σε βάλουμε.
-Και αν αξίζω;
Ο άγνωστος γέλασε και μου απάντησε
-Τότε θα σου πω καλωσόρισες και θα φύγουμε μαζί από εδώ

Είπε αυτά που ήθελα να ακούσω. Με στεναχωρεί η σκέψη που πρέπει να διηγηθώ το παρελθόν μου αλλά είμαι σίγουρος πως έτσι θα τους πείσω και θα με δεχθούνε. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Θα μπω στους επαναστάτες, θα εκπαιδευτώ και θα γίνω δυνατότερος. Το όνομα μου θα σκορπάει φόβο και τρόμο και όταν γίνω επιτέλους έτοιμος θα προκαλέσω ΑΥΤΟ το άτομο! Το άτομο που είναι η αιτία που για την δύσκολη παιδική μου ηλικία και για το μαύρο μου παρελθόν.
-Πως είναι το όνομα σου άγνωστε;
-Hiruma
Για άλλη μια φορά βυθίστηκα στον πόνο των αναμνήσεων μου και ξεκίνησα να μιλάω
-Λοιπόν Hiruma, η ιστορία μου ξεκινάει ως εξής…

Όνομα: KatsiQ
Haki Points: -
Player of the Week Points: 8
Beli: 21.000
Bounty: -
Post: 3.000