I love the way you die....[PART 1][ΤΕΛΟΣ]

Το ταξιδι μου ηταν πολυ πιο ανετο απο τα προηγουμενα και η διαφορα ηταν αναμενομενη και αναμφισβητη. Κατα την διαρκεια του ταξιδιου ειχα την ευκαιρια να κανω ασκησεις για το σωμα, οπως κοιλιακους, push-ups, ασκησεις για τα ποδια και καποιες για την πλατη. Ειχαν περισεψει κατι σωληνες στο αμπαρι και τους χρησιμοποιησα για μονοζυγο.Την πρωτη μερα του ταξιδιου μου ημουν αρκετα πιασμενος μετα απο αυτες τις ασκησεις αλλα ηταν θεμα χρονου να συνηθησω.Την δευτερη μερα ειχα υπολογησει οτι θα εφτανα στο Cactus Island, ενα απο τα πολυ γνωστα νησια της Μεγαλης Γραμμης.Καθε λιγο και λιγακι ομως ελενχα την πορεια του πλοιου για να μην βγω εκτος πορειας.Υπολογιζα οτι σε λιγες ωρες λογικα το νησι θα εμπαινε στο οπτικο μου πεδιο.Ημουν αρκετα ενθουσιασμενος και περιμενα πως και πως να φτασω στο νησι....

Ειχα την ευκαιρια να ξεκουραστω και να φαω το μεσημεριανο μου με την ησυχια μου και θα σκεφτομουν τι θα εκανα στο νησι.Ειχαν ακουστει περιεργα πραγματα για το νησι αυτο και καλο θα ηταν να ειχα το νου μου.Επιπλεον στην περιγραφη νηισου ελεγε οτι ειχε σχημα κακτου.Αυτο θα ηταν κατι ενδιαφερον να κοιταξω απο κοντα.Αρκετη ωρα αργοτερα επιτελους φανηκε μπροστα μου το νησι και αρχησα να ετοιμαζω τα πραγματα μου.Ειχε αρκετους κατοικους το νησι με βαση αυτα που ελεγε στον οδηγο.Παρ ολα αυτα επρεπε να ειμαι προσεχτικος και για να ειμαι συγουρος θα αφηνα την βαρκα μου απο την αλλη πλευρα του νησιου.Για καλη μου τυχη γυρο απο το νησι υπηρχε ομιχλη, οποτε δεν θα ηταν ευκολο να με δουν καθως θα εκανα τον γυρο του νησιου....

Οταν εφτασα στην αλλη πλευρα του νησιου εδεσα την βαρκα διπλα στους βραχους αλλα σε σημειο που δεν θα κιδυνευε το πλοιο.Επιπλεον ηταν διπλα ακριβως στο δασος οποτε δεν θα ηταν ευκολο να καταλαβει κανεις οτι ηταν πλοιο.Καλου κακου ομως μαζεψα και τα πανια για να μην κανει αντιθεση και με παρει χαμπαρι κανεις. Πηρα τα πραγματα μου και το σπαθι μου και ξεκινησα για να παω στην πολη. Φορουσα και την κουκουλα μου για να ειμαι συγουρος.Υπηρχε κινδυνος να ειχε μαθει η καυβερνηση οτι περασα την Κοκκινη Γραμμη και οτι πλεον σουλατσαριζα σε αλλα νερα.Στον δρομο μου ειδα κατι βουνα και αναμεσα τους ειδα το μονοπατι το οποιο οδηγουσε στην πολη.Οποτε συνεχησα τον δρομο μου χωρις σταματημο....

Οταν εφτασα αναμεσα στα βουνα παρατηρησα τα "αγκαθια" που ειχε το νησι και θελησα να δω αν οντως ηταν καρφια.Συγουρα θα ηταν πολυ ενδιαφερον να ριξω μια ματια απο κοντα.Οταν πλησιασα λιγο ακομα δεν πιστευα στα ματια μου και νομιζα οτι μαλλον ο θαλασσινος αερας με ειχε πειραξει.Στην θεση των καρφιων υπηρχαν σταυροι απο ταφους.Το νησι αυτο ηταν ενας ταφος και οχι ενας κακτος. Καταλαβα αμεσως οτι κατι δεν πηγαινε καλα εδω και συνεχησα τον δρομο μου για την πολη.Αυτοι την φορα ομως επρεπε να ειμαι ακομα πιο προσεχτικος αν ηθελα να βγω ζωντανος.Βεβαια προς το παρον εκανα ικασιες στο μυαλο μου για το ποιος μπορουσε να ηταν υπευθυνος για αυτη την κατασταση....

Λιγο αργοτερα εφτασα στην πολη, οπου επικτρατουσε χαος.Το βλεμμα μου πηγε αμεσως στον φαρο του νησιου ο οποιος ηταν αρκετα ψηλος και μπορουσε να δει καποιος αρκετα μακρυα χωρις δυσκολια κατα την γνωμη μου.Φοροντας παντα την κουκουλα συνεχησα να διασχιζω τον δρομο ψαχνοντας καποιο πανδοχειο.Σε αντιθεση με αλλες φορες δεν χρειαζομουν να πλυνω εδω τα ρουχα μου αφου μπορουσα να κανω αυτη την δουλεια μεσα στο πλοιο ενω ταξιδευα.Μετα απο λιγο βρηκα ενα και μπηκα χωρις ιδιαιτερη σκεψη και ζητησα ενα δωματιο.Ο πανδοχεας μου εδωσε τα κλειδεια και εγω ανεβηκα στο δωματιο μου για να αφησω τα πραγματα μου.Αυτη την φορα θα ειχα την ευκαιρια να αξιοποιησω τον χρονο μου στο νησι αφου δεν θα χρειαζοταν να κοιμαμε για να ξεκουραστω απο το περασμενο ταξιδι μου...

Eκανα ενα μπανακι και ετοιμαστηκα για να βγω μια βολτα.Καλου κακου πηρα και το Katana μου για ωρα αναγκης.Αφου συγουρευτικα οτι ημουν ετοιμος βγηκα στον κεντρικο δρομο για να παω να παρω προμυθιες για το επομενο ταξιδι μου. Στους δρομους επικρατουσε ενα χαος και η κατασταση ηταν εκτος ελεγχου.Οι πιο πολλοι ηταν μεθυσμενοι και ισα ισα που μπορουσαν να περπατησουν αλλα ευτυχως δεν ηταν προβλημα αυτο για εμενα.Αρκετη ωρα αργοτερα βρηκα την αγορα και αρχησα να ψαχνω τα μαγαζια τα οποια ηθελα να επισκεφτω.Τουλαχιστον δεν επικρατουσε η ιδια κινηση η οποια επικρατουσε και στον κεντρικο δρομο και ειχα τις ανεσεις μου στο να βρω αυτα που ηθελα...

Αρκετη ωρα αργοτερα ειχα τελειωσει με τις αγορες μου και ηταν η ωρα να φαω μεσημεριανο γιατι πεινουσα σαν λυκος.Τουλαχιστον σε αντιθεση με αλλα ταξιδια μου μπορουσα να μαγειρεψω μεσα στο πλοιο σχεδον τα παντα, αλλα αυτο δεν σημαινε οτι θα με χαλουσε ενα καλο πιατο φαγητο.Καθως περπατουσα βρηκα μια ταβερνα και μπηκα αμεσως μεσα και το καλο ητνα οτι το μαγαζι ηταν αδιο.Πηγα και καθησα σε ενα τραπεζι που να μην ειναι διπλα σε παραθυρο και περιμενα τον σερβιτορο να μου παρει παραγγελεια.Λιγο αργοτερα επιτελους ηλθε και του ζητησα μια μπριζολα και σαλατα.Εκεινος τα εγραψε στο μπλοκακι του και πηγε να μου τα φερει.Στο διαστημα αυτο θα διαβαζα οσα περισσοτερα μπορουσα για το νησι στον οδηγο...

Αρκετα λεπτα αργοτερα ο σερβιτορος εφερε την παραγγελεια μου και αφησα τον οδηγο στην ακρη μεχρι να τελειωσω το μεσημεριανο μου.Στην πορεια του ζητησα και μια μπυριτσα για να συνοδεψω το φαγητο μου.Οταν τελειωσα αραξα πισω στην καρεκλα και καθως επινα την μπυρα που μου ειχε μεινει διαβαζα και τον οδηγο. Εγρφαε αρκετα πραγματα για το νησι αλλα σε καμια περιπτωση αυτο που ειχα δει στα βουνα.Στον οδηγο τους σταυρους τους αποκαλουσε "καρφια" και θυμιζει το νησι απο μακρυα να εχει σχημα κακτου.Συγουρα κατι δεν πηγαινε καλα εδω αλλα θα προσπαθουσα να μαθω τι διακριτικα.Μετα απο λιγο φωναξα τον σερβιτορο για να τον πληρωσω και να παω στο πανδοχειο να ξαπλωσω λιγο....

Βγηκα παλι στον κεντρικο δρομο και φοροντας παντα την κουκουλα μου συνεχησα τον δρομο μου.Υπηρχε ακομα πολυ κινηση και δυσκολευομουν να περασω αναμεσα απο το πληθος μερικες φορες.Ηταν ολοι μαζεμενοι γυρο απο την πλατεια και ολοι τους παρακολουθουσαν με δεος, αλλα δεν μπορουσα να καταλαβω τι.Αν ηθελα να μαθω επρεπε να σκαρφαλωσω σε καμια ταρατσα για να εχω καλο οπτικο πεδιο. Δεν ηταν δυσκολη υποθεση για μενα, γιατι εγινα καπνος και δευτερολεπτα αργοτερα ημουν πανω στην στεγη. Οταν ειδα την κρεμαλα στο κεντρο της πλατειας καταλαβα οτι προκειται για εκτελεση.Λιγα λεπτα αργοτερα εφεραν τον 1ο ανδρα ο οποιος παλευε να ξεφυγει....

Τοτε βγηκε ενας καλοντυμενος ανδρας και κρατοντας ενα χαρτι, εβγαλε λογο μπροστα στο πληθος το οποιο ζητοκραυγαζε σχεδον καθε του προταση.Λογικα πρεπει να ειχε μεγαλη επιρροη πανω τους και να τον υποστηριζαν πολλοι. Υπεθεσα οτι μαλλον πρεπει να ηταν ο δημαρχος της πολης αλλα δεν επαιρνα και ορκο γιατι απο την ενδιμασια του μπορουσε ανετα να ειναι κ διοικιτης καποιου ειδους αστυνομιας του νησιου. Περιεργως δεν ειχα δει κανεναν marine στο νησι και ηταν κατι που μου εκανε εξησου εντυπωση.Υποτιθεται οτι στην Μεγαλη Γραμμη υπηρχαν αρκετοι δυνατοι πειρατες, οποτε γιατι να μην θελει το νησι την προστασια της κυβερνησης?Βεβαια μπορουσε να ειναι ανεξερτητο σαν νησι και να ειχε την δικη του τοπικη αστυνομια....

Απο τα λεγομενα του ειχα μπερδευτει γιατι μιλουσε για ενωση, συνεργασια με τους υπολοιπους ενω σχεδον σε κανενα νησι οι κατοικοι δεν συνεργαζονταν με την "αστυνομια" του νησιου.Αλλα η απαντηση στο ερωτημα μου ηρθε πολυ πιο γρηγορα απ οτι περιμενα και εστιασα σε μια φραση που ειπε..."Εμεις οι Bounty Hunters... μπορει να ειμαστε ανεξαρτητοι και να εχουμε την ελευθερια μας...αλλα παραμονευουν πολλοι κινδυνοι.ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΩΠΙΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ!ΘΑΝΑΤΟς ΣΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΤΕΣΣΣ!!!"
Τωρα πλεον ολα εβγαζαν νοημα και για τους ταφους που ειδα και το οτι δεν υπηρχαν καθολου marine στο νησι.Κανενα νησι της Μεγαλης Γραμμης δεν θα ηθελε να μην ηταν κατω απο την προστασια της κυβερνησης και να αρκειτε σε αυτο που εχει.Εδω τα πραγματα ομως ηταν διαφορετικα...

Πηγα να γυρησω και να κατεβω κατω απο την στεγη.Δεν ειχα σκοπο να καθησω να βλεπω εναν πειρατη να πεθαινει με αυτον τον τροπο.Καθως πηγα να γυρησω ενας τυπας με επιασε απο τον ωμο και αμεσως γουρλωσαν τα ματια μου. Προσπαθησα να το παιξω ανετος και οτι και καλα ανεβηκα εδω πανω για να εχω καλυτερη θεα.Εκεινος αρχησε να γελαει και μου εσφηξε το χερι και κατεβηκαμε κατω και μου το που κατεβηκα μου εκανε επιθεση.Αυτη την φορα ομως ημουν προετοιμασμενος και του γυρησα το χερι και τον εσπρωξα μακρυα μου.Εκεινος χαμογελασε και εβγαλε τα ροπαλα του για οπλο.Αντιστοιχα και εγω εβγαλα το σπαθι μου απο την θηκη του και πηρα θεση μαχης.Δεν επρεπε οι αλλοι να μαθουν οτι ειμαι εδω.Οταν γυρησα και τον ειδα καλυτερα καταλαβα οτι ηταν ο σερβιτορος...

Προσπαθησε να μου κανει επιθεση με τα ροπαλα αλλα τα απεφευγα πολυ ευκολα. Δεν επρεπε να τον τραυματησω γιατι θα φωναζε και τοτε ηταν ειχα συγουρα βαμενη για τα καλα.Οποτε το χτυπημα μου επρεπε να ειναι δυνατο,θανατηφορο και αποτελειωτικο για αυτον.Σκεφτηκα να γινω καπνος και τον καρφωσω πισω στην πλατη ενω θα του κρατουσα το στωμα.Αυτο ηταν μια ιδεα και μαλλον θα εφαρμοζα το σχεδιο συντομα μαλιστα.Δεν επρεπε να καταλαβει οτι ημουν χρηστης Logia.Συγουρα η κυβερνηση θα ειχε ενημερωσει τους παντες οτι ημουν χρτηστης φρουτου του διαβολου αλλα οσο εμενε κρυφο τι δυναμεις ειχα αυτο ηταν υπερ μου, οχι μονο για την τωρινη μαχη αλλα και για τις μελλοντικες....

Δεν προσεχε καθολου την αμυνα του και πολλες φορες μου εδινε την ευκαιρια να τον χτυπησω αλλα το χτυπημα που θα του εκανα δεν ηταν αυτο που ηθελα. Εγινα τοτε καπνος, βρεθηκα απο πισω του και του καρφωσα το Katana στην πλατη πισω σπαζοντας του την σπονδυλικη του στυλη.Η μαχη ειχε τελειωσει και για την ακριβεια τελειωσε οταν ακουστηκε ενας μικρος θορυβος καθως επεφτε στο εδαφος. Φορεσα παλι την κουκουλα μου και εφυγα οσο το δυνατον πιο γρηγορα μπορουσα για να μην με παρει κανενα ματι.Χαθηκα μεσα στα στενα και αρκετη ωρα αργοτερα βγηκα παλι στον κεντρικο δρομο κοντα στο πανδοχειο που ειχα νοικιασει δωματιο.Επρεπε να ηρεμησω και να ξεκουραστω και να βρω εναν τροπο να φυγω απο το νησι αυτο οσο πιο γρηγορα γινοταν....

Λιγο αργοτερα μπηκα στο πανδοχειο και δεν ηταν κανεις και υπεθεσα οτι θα ειχαν παει ολοι στην πλατεια.Σεκφτηκα οτι θα ηταν καλυτερα το να μην πεφτω πανω σε ανεπειθυμιτους.Ανεβηκα αμεσως πανς και μπηκα στο δωματιο και κλειδωσα και την πορτα καλου κακου.Οχι πως θα με προστατευε κατι τετοιο απλα θα μου εδινε μερικα δευτερολεπτα παραπανω να προετοιμαστω αν γινοταν καμια στραβη. Επεσα πανω στο κρεβατι με δυναμη και αποκοιμηθηκα αμεσως χανοντας την αισθηση του χρονου γυρου μου.Επρεπε να βρω εναν τροπο να φυγω αλλα τωρα επρεπε να ξεκυραστω για να μπορω να σκεφτω καθαρα και λογικα....