Best is yet to come...[PART 2][ΤΕΛΟΣ]

Η σαυρα ερχοταν απειλητικα προς τα πανω μου.Εγινα καπνος πριν με δαγκωσει και το αποτελεσμα ηταν να δαγκωσει μονο καπνο.Τοτε αστραπιαια σχηματιστηκα στον αερα ακριβως πανω απο το κεφαλι του και σχηματησα μια μπουνια καπνου και της σφυριξα για να γυρησει επιτιδες το κεφαλι της.Ευτυχως επεσε στην παγιδα μου και την βαρεσα με ολη μου την δυναμη με αποτελεσμα να σοριαστει κατω το εδαφος διχως να προλαβει να αντιδρασει. Αποτελεσμα ηταν να ακουστει ενας δυνατος θορυβος αλλα η μπουνια μου δεν εδειχνε να του εχει κανει μεγαλη ζημια, αντιθετα να την εχω τσαντησει ακομα περισσοτερο.Τοτε ουρλιαξε προς το μερος μου και ετοιμαστηκε για μια ακομα επιθεση. Φυσικα το ιδιο εκανα και εγω με την σειρα μου και εκανα ενα σαλτο προς το μερος της.Λιγο πριν φτασω κοντα της εκανα εναν ελιγμο προς τα δεξια για να αποφυγω το μεγαλο της στωμα, το οποιο ερχοταν για αλλη μια φορα απειλητικα προς το μερος μου....

Βρεθηκα εκει που ακριβως ηθελα, δηλαδη κατω απο το σαγονι της, εκει πλεον που δεν μπορουσε να μου κανει κατι με την φορα που ειχε αποκτησει .Αφου ειχα αποφυγει το κεφαλι της σαυρας, τωρα επομενος μου στοχος ηταν τα ποδια της και εκτοξευτικα με μεγαλη ταχυτητα προς τα εκει και με μια περιστορφικη του εκανα 2 βαθυα κοψιματα στο σημειο που ειχα ως στοχο.Το δερμα της ηταν σκληρο και η επιθεση μου δεν ειχε το αποτελεσμα που θα ηθελα ,αλλα αποδειχτηκε οτι τα κοψιματα εκαναν εν μερη την δουλεια που ηθελα γιατι η σαυρα σοριαστηκε στο εδαφος.Το τερας ομως δεν εδειχνε να ειναι ετοιμο να τα παρατησει και σηκωθηκε παλι παρα τον τραυματισμο που του ειχα προκαλεσει.Αυτο βεβαια ηταν κατι ανησυχιτικο γιατι θα χρειαζοταν ακομα περισσοτερα χτυπηματα για να νικηθει.Εκει που νομιζα οτι ολα θα ηταν χαλαρα ειχα βρεθει σε πεδιο μαχης 2 φορες σε λιγοτερο απο μιση ωρα.Τελικα καθε φορα που ελεγα κατι το μετανοιωνα μετα.Παρ ολα αυτα η σαυρουλα ηταν αξιος αντιπαλος και μπορουσα να δοκιμασω καποιες νεες τεχνικες που ειχα σκεφτει....

Η σαυρα σταθηκε απεναντι μου και απλα περιμενα να μου κανει επιθεση πρωτη. Θα εκμεταλευομουν για αλλη μια φορα την ταχυτητα μου και την δυναμη του φρουτου μου για να αποφυγω το μεγαλο σαγονι της.Αυτη την φορα ειχα σκοπο να δοκιμασω το αδυνατο, αλλα δεν εχανα τιποτα να δοκιμασω ακομα εναν συνδιασμο για να την αποδυναμωσω.Η επιθεση της δεν αργησε να ερθει και αρχησε να τρεχει πιο απειλιτικα απο ποτε προς το μερος μου.Ειχα τσαντησει το κτινακι για να τα καλα και ειχα σκοπο να το εκμεταλευτω αυτο.Ο θυμος φυλακιζε τον αντιπαλο και δεν τον αφηνε να σκεφτει καθαρα.Αν και με ειχε κυριευσει πολλες φορες ο θυμος μου παντα εβρισκα μια λυση στο τελος επειδη χρησιμοποιουσα το μυαλο μου.Δεν σημαινε οτι θα εκανε το ιδιο και η σαυρα ομως....

Με την μορφη καπνου απεφυγα το σαγονι της και βρεθηκα παλι κατω απο τον λαιμο της.Τοτε αρχησε να ριχνω προς τα πανω ,οπου εκει βρσικοταν ο λαιμος της, με μεγαλη δυναμη καπνο και προσπαθησα να κανει ο κπανος αυτος περισοτρφικη κινηση με αποτελεσμα να δημιουργηθει κατι σαν ανεμοστροβυλος καπνου.Το κεφαλι της σαυρας αμεσως ανεβηκε προς τα πανω.Η δυναμη του κτηνους ηταν απιστευτη και μπορουσα να το καταλαβω ανετα γιατι και οι 2 μας πιεζαμε ολο και περισσοτερο.Τωρα πλεον η μαχη δεν ηταν θεμα επιβιωσης αλλα θεμα εγωισμου και τσαγανου.Καταφερα μετα απο περιπου 2 λεπτα να το γυρησω αναποδα και τοτε ο θωρακας της ηταν τελιως αφυλακτος και ηταν η καταλληλη στιγμη για να επιτεθω.Εκανα ενα σαλτο στον αερα και εκανα περιτροφικη και συνδιαστικη επιθεση με τα σπαθια μου.Κλασματα δευτερολεπτου αργοτερα βρισκομουν ηδη απο πισω της και πιδακες αιματος πεταχτηκαν απο τον θωρακα του κτηνους....

Ειχα χρησιμοποιησει ολη μου την δυναμη για να του κανω οσο το δυνατον βαθυτερο κοψιμο.Το αποτελεσμα ηταν καλο εως ικανοποιητικο αφου ειχα καταφερει αν βγαλω εκτος μαχης την σαυρα.Τελικα δεν ειχε τοσο μεγαλη σημασια το μεγεθος αλλα το πεισμα. Μπορουσε να πετυχει πολλα κανεις με κατι τετοιο αρκει φυσικα να ειχε και καποια ορια και να μην γινει αυτοκαταστροφικος. Παντως επρεπε να ξεκουραστω γιατι η μαχες που ειχα δωσει με ειχαν εξαντλησει λιγακι.Επρεπε να κανω κατι με την αντοχη μου γιατι ηξερα οτι στο μελλον θα αντιμετωπιζα πολλους αντιπαλους συνεχομενα και τοτε δεν θα ειχα την πολυτελεια ουτε ξεκουρασης ουτε τιποτα.Συνεχως εβρισκα διαφορες αδυναμιες στον εαυτο μου και στον τροπο που πολεμουσα και επρεπε να κανω κατι αμεσα για αυτο.Καθησα λιγακι διπλα σε ενα δεντρο που οι ριζες του σχηματιζαν κατι σαν καθισμα....

Επιασα το κεφαλι μου και με τα δυο μου χερια και εμεινα εκει για αρκετα λεπτα γιατι ηθελα να ηρεμησω.Δεν ειχα βρει τον χρονο ουτε να ηρεμησω ουτε να βαλω σε μια ταξη τα συναισθηματα μου και τις σκεψης μου.Ηξερα οτι αυτο δεν θα μου εβγαινε σε καλο και συντομα θα με επιανε καμια κριση.Δεν επρεπε να χασω αλλο χρονο ομως γιατι αυτο σηκωθηκα και πηγα να παρω τα σπαθια μου που ηταν λιγο πιο περα.Η αναζητηση των πειρατων συνεχιζοταν και μαλιστα με εντατικους ρυθμους γιατι ηθελα να προλαβω και να πετυχω το αδυνατο.Αρχησα να τρεχω παλι μεσα στην αγρια χλωριδα προσπαθοντας παντα να μην κανω θορυβο.Οι κυνηγοι μπορουσαν να ειναι παντου για αυτο ειχα και το νου μου για τυχον επιθεση.Ειχε γινει κουραστικο αλλα δεν ειχα πολλες επιλογες.Τωρα πλεον ηταν καθαρα θεμα επιβιωσης και μυαλου, αν και ειχα ηδη αρκετα μεγαλη εμπειρεια πλεον οταν αντιμετωπιζα τετοιου ειδους καταστασεις...

Δεν αργησα να φτασω στο εσωτερικο του νησιου και μολις εφτασα εκλεισα τα ματια μου.Σχεδον στραβωθηκα με αποτομη αλλαγη φωτος γιατι ηταν πολυ σκοτεινα κατω απο τις σκιες των δεντρων.Ευτυχως μετα απο κλασματα δευτερολεπτων συνηθησα και μπορεσα να δω καθαρα.Στο εσωτερικο του νησιου υπηρχε μια μεγαλη πεδιαδα και κατοικουταν απο πολλα ζωα.Εμοιαζαν ολα με σαυρες και μερικα απο αυτα ειχαν πολυ μεγαλο μεγεθος απο τα υπολοιπα.Παρ ολα αυτα συνεχησα το δρομο μου προσπαθοντας παντα να μην τα τρομαξω και αναστατωθουν γιατι θα αρχηζε να τρεμει ολο το νησι. Ηξερα ομως πως θα μπορουσα να τα αποφυγω λογω εμπειρειας για αλλη μια φορα οποτε ηθελα να πιστευω οτι δεν θα δυσκολευομουν. Αλλα στο σημειο που βρισκομουν δεν μπορουσα να δω και πολλα οποτε επρεπε να ανεβω καπου ψηλα για να εχω καλυτερο οπτικο πεδιο....

Εγινα καπνος και πεταξα στον αερα και πηγα και σταθηκα σε ενα ψηλο δεντρο που υπηρχε λιγο πιο περα.Ηταν απο τα πιο ψηλα οποτε θα μπορουσα να δω πολυ καθαρα πλεον τι βρισκοταν στο νησι.Οταν εφτασα ανατριχιασα στο θεαμα γιατι ενοιωσα πολυ μικρος στην θεα και μονο.Μπορουσα να δω σχεδον ολοκληρο το νησι απο αυτο το σημειο και το χαζευα για αρκετα λεπτα.Ξαφνικα ομως ενοιωα κατι να κουνιεται αλλα υπεθεσα οτι καποιο ζωο θα ειχε πεσει πανω στο δεντρο. Συνεχησα να κοιταζω αποροφημενος το θεαμα και τοτε παρατηρησα οτι ειχα μετακινηθει γυρο στα 30 μετρα.Κοιταξα προς τα κατω και ειδα κατι ποδια να περπατανε...
-Απο ποτε τα δεντρα εχουν ποδια?...σκεφτηκα απο μεσα μου και ξανακοιταξα μηπως με ειχαν ξεγελασει τα ματια μου.Τελικα δεν ειχα κανει λαθος και οντως υπηρχαν ποδια στην βαση του δεντρου και τοτε κοιταξα λιγο καλυτερα το υπολοιπο δεντρο.Τελικα αυτο στο οποιο στεκομουν πανω ηταν παντα εκτος απο δεντρο....

Βρισκόμουν πανω σε μια ακομα σαυρα η οποια μασουλουσε την τροφη της ενω περπατουσε.Δεν περιμενα οτι θα εβλεπα ποτε κατι τετοιο στην ζωη μου και το κοιτουσα με ανοιχτο το στωμα.Ευτυχως δεν ειχε καταλαβει οτι βρισκομουν πανω στο κεφαλι του ή πολυ απλα δεν με θεωρουσε απειλη.Παντως εγω απολαμβανα την βολτα και κοιτουσα συνεχεια δεξια και αριστερα.Το προβλημα ηταν οτι δεν θα μπορουσα να δω ευκολα καποιον ανθρωπο γιατι το μεγεθος του θα ηταν πολυ μικρο απο τετοιο υψος που βρισκομουν.Για αυτο με τον ιδιο τροπο που ανεβηκα, κατεβηκα και σχηματιστηκα παλι στο εδαφος και συνεχησα πεζος να ψαχνω. Τουλαχιστον ειχα δει μια γενικη εικονα του νησιου. Ακρετη ωρα αργοτερα εφτασα σε μια σπηλια ακρετα μεγαλη θα ελεγα και αρκετα πιο ψηλη απο την σαυρα που πριν απο λιγο συναντησα.Δεν ηταν το μονο περιεργο πλασμα που ειχα δει στο νησι και υπαρχαν διαφορες τετοιες σαυρες.Αλλες σαρκοφαγες και αλλες φυτοφαγες.Τι αλλο ομως μπορουσα να συναντησω?

Δεν ηξερα αν θα ηταν καλη ιδεα να μπω μεσα στην σπηλια γιατι ενδεχοταν να ηταν η κατοικια καποιων μεγαλων ζωων.Η προστασια της φωλιας ηταν το παν για μερικα και οι αντιδρασεις των ζωων σε τετοιες περιπτωσεις ηταν απροβλεπτες.Παρ ολα αυτα ειχα τα μεσα να τα αντιμετωπησω και να τα αποφυγω και δεν ειχα και τιποτα να χασω.Δεν ειχα αποκλεισει το ενδεχομενο να ειχαν βρει καταφυγιο εκει μεσα οι πειρατες.Μπηκα μεσα και ενοιωσα να βγαινει ενα δυνατο ρευμα αερα και ενας περιεργος ηχος που εμοιαζε με ροχαλιτο.Βεβεια δεν ειχα ξανακουσει τοσο δυνατο ροχαλιτο στην ζωη μου και απλα υπεθεσα οτι θα ηταν ενα μεγαλο ζωο που κοιμοταν.Αλλα υπηρχε αλλο ενα προβλημα.Δεν ειχα ξανασυντησει ενα ζωο που να μοιαζει απελπιστικα πολυ με ανθρωπο. Κοιταξα λιγο καλυτερα ολη την σπηλια και τοτε βλαστημισα.Γιατι σε αυτο το νησι ολα ηταν υπερβολικα μεγαλα?Μπροστα μου βρισκοταν ενας γιγαντας ο οποιος ροχαλιζε σαν γουρουνι και τελικα το ρευμα του αερα που ειχα νοιωσει πιο πριν ηταν η ανασα του...

Δεν νομιζω οτι ηταν το ατομο που εψαχνα, οποτε γυρησα την πλατη και εφυγα ετσι ωστε να μην τον ξυπνησω και μπω σε αλλους μπελαδες.Δεν ειχα την πολυτελεια να χασω και αλλο χρονο.Καθως περπατουσα ομως προς την εξοδο της σπηλιας ενοιωσα κατι να κινειται πισω μου και αμεσως παγωσα.Μαλλον δεν ειχα καταφερει να φυγω απαρατηρητος και αρχησα να τρεχω προς την εξοδο της σπηλιας με οση δυναμη ειχα.Τοτε ενα χερι απο το πουθενα μπηκε στο οπτικο μου πεδιο και προσπαθησε να με πιασει αλλα τελευταια στιγμη εκανα ενα σαλτο προς τα μπροστα και το απεφυγα.Γυρησα το βλεμμα μου προς το γιγαντα ο οποιος ειχε μολις σηκωθει στα ποδια του.Εδειχνε πολυ πιο μεγαλο οταν ηταν ορθιος και πραγματικα ενοιωσα μικρος μπροστα του.Δεν ηξερα τις προθεσεις του οποτε δεν εκανα καποια κινηση και απλα περιμενα....

Εκεινος εμεινε εκει ακινητος και με κοιτουσε επιμονα και μαλιστα εξεταστικα.Το ιδιο εκανα και εγω, αν και κοιτουσα περισσοτερο τα χερια του και τα ποδια του μηπως μου επιτεθει με αυτον τον τροπο.Συγουρα δεν του γεμιζα το ματι και αυτο μου εδινε ενα μικρο πλεονεκτιμα.Ποτε δεν επρεπε να μην παιρνεις στα σοβαρα εναν αντιπαλο γιατι μπορουσε να μην σου εβγαινε σε καλο.Για αυτο λοιπον καλυτερα να ειχα τον νου μου να ειμαι συγουρος.Το μεγεθος του συγουρα του εδινε μεγαλο πλεονεκτιμα αλλα κλασικα κατι θα εβρισκα για να τον νικησω.Ποσο θα μου επαιρνε ομως να βρω καποια του αδυναμια?
-Τι θες μικρε?Γιατι ηθρες εδω?
-Εεεε για να ειμαι ειλικρινης ψαχνω 2 πειρατες...
-Τι θες....?Μηπως θελεις να μας αντιμετωπησεις?
-Δεν ειχα σκοπο να το κανω....στην αναγκη ισως...αλλα εδω εχουμε εναν κοινο αντιπαλο.Μαλλον εισαι ενα απο αυτους που ψαχνω....
-Πως μπορω να σε εμπιστευτω?Πως ξερω οτι λες την αληθεια?Και αλλοι εχουν ερθει εδω και θελουν τα κεφαλια μας...
-Ειμαι και εγω πειρατης και μαλιστα Supernova και οπως ειπα εχουμε εναν κοινο εχθρο και πηρα την πρωτοβουλια και να ερθω ως εδω για να συνεργαστουμε.Δεν ξερω τι μεσα εχουν...
-Αυτο δεν μου λεει κατι αυτο και θα ελεγα οτι η δικαιολογια σου ειναι πολυ φτηνη. Εχουν προσπαθησει και αλλοι με τετοια μεσα να μας πιασουν.....

Ειχε ενα δικιο και ελειψη εμπιστοσυνης μονο προβληματα μπορουσε να μου φερει, αλλα ηξερα οτι οι επιλογες μου δεν ηταν πολλες.Τουλαχιστον αν δεν δεχοταν την βοηθεια μου θα εφευγα προσπαθοντας να μην μπω σε αλλους μπελαδες και να βρω τον αλλο πειρατη μηπως μπορεσω να του αλλαξω εκεινου την γνωμη και να συνεργαστουμε για να νικησουμε τους κοινους εχθρους μας.Αλλα ματαια γιατι η επιθεσης απο τον γιγαντα δεν αργησε να ερθει.Ευτυχως ομως που ημουν προετοιμασμενος και για αυτο το ενδεχομενο και καταφερα να το αποφυγω...
-Δεν θα φυγεις απο εδω ζωντανος αφου με βρηκες....Φαινεται οτι αυτοι οι πειρατες ειχαν απομονωθει ολα αυτα τα χρονια σε αυτο το νησι της Μεγαλης Γραμμης για να μην τους κυνηγαει η κυβερνηση.Εξυπνη τακτικη σκεφτηκα απο μεσα μου αν και την ειχα σκεφτει και εγω στο νησι που αντιμετωπησα τον Heracles....

Με το που βρηκα χρονο εβγαλα τα σπαθια μου αλλα δεν περιμενα να του κανω ιδιαιτερη ζημια με τα σπαθια μου βεβαια και μαλλον θα προσπαθουσα να κανω την δουλεια μου με μπουνιες καπνου γι αυτο και τα ξαναεβαλα παλι στις θηκες τους.Το αλλο ενδεχομενο ηταν να προσπαθησω να τον σηκωσω στον αερα αλλα δεν μπορουσα να σηκωσω ακομα ενα τοσο μεγαλο ον. Ηθελε πολυ προπονηση για να φτασω σε αυτο το επιπεδο και ηταν ενα ακομα πραγματα που προσθεσα στην λιστα μου.Παρ ολα αυτα επρεπε να του σπασω την αμυνα για να μπορω εστω με τις μπουνιες να τον νικησω.Αυτο θα ηταν λιγο δυσκολο αν και ειχα σκεφτει ηδη κατι.Δεν εχασα χρονο και εγινα καπνος με αποτελεσμα να θολωσει ολη η σπηλια.Αν ηταν αρκετα εξυπνος θα μπορουσε να βγει εξω απο την σπηλια βεβαια αλλα ευχομουν να πιασει το κολπο.Αν εμενε εδω μεσα θα ηταν ευκολος μεζες και η αμυνα του θα γινοταν χιλια κομματια πολυ γρηγοροτερα απ οτι περιμενα....

Εκεινος αρχησε να κανει περιστροφικες κινησεις χτυποντας ουσιαστικα τον καπνο και χωρις να μπορει να μου κανει κατι.Τοτε ηταν η ωρα για ενα δυνατο χτυπημα πισω απο το γονατο για να λυγισει.Τελικα οχι μονο λυγησε αλλα εβαλε και το χερι του κατω γιατι μαλλον δεν το περιμενε.Τοτε διχως να χασω αλλο χρονο εκανα μια μπουνια καπνου και τον χτυπησα κατω απο το σαγονι με αποτελεσμα να φυγει λιγο πιο πισω και χτυπησε το κεφαλι του στον βραχο.Εκεινος τοτε ουρλιαξε και σηκωθηκε σχεδον αμεσως και αρχησα να χτυπαει τον αερα ασταματητα....
-Μπορεις να με εμπιστευτεις?Δεν στο λεω για κακο...
-Πολεμαμε σαν ανδρας...
-Εχεις ενα μικρο πλεονεκτιμα στο μεγεθος αν σου λεει κατι αυτο....
-Θα το μετανοιωσεις που ηρθες εδω!!...Σκεφτηκα τοτε οτι πιο ασφαλες θα ηταν εδω περα παρα αν εβγαινε εξω μαζι μου.Οποτε οτι και να εκανα επρεπε να το κανω γρηγορα χωρις να χασω χρονο....

Στην παρουσα φαση ηξερα οτι θα μπορουσα να πολεμησω καλυτερα μονος μου και οχι με καποιον συμμαχο οποτε προτειμησα να τον αφησω εδω περα και να προσπαθησω να βρω καποια αλλη λυση.Οι αντιπαλοι μου ηταν περισσοτεροι γιατι ειχα ακουσει να μιλανε 2 ατομα μεσα στο σπιτακι που ειχα βρει στο δασος μεσα πριν απο αρκετη ωρα.Επιπλεον δεν ηξερα αν ειχαν βρει και την μικρη και σε τι κατασταση βρισκοταν.Αν ηταν σε θεση να πολεμησει και αυτη τοτε θα ειχα προβλημα.Το θεμα ηταν οτι εχανα χρονο ετσι χωρις να εχω καποιο αποτελεσμα οποτε αποφασησα να ακολουθησω το ενστικτο μου αν και ηξερα οτι μπορουσα να γινω αυτοκαταστροφικος ετσι, αλλα δεν το εβαλα κατω.Προς το παρον επρεπε να τελειωσω μια μαχη που με καθυστερουσε.Σχηματησα αλλες 2 μπουνιες καπνου και τον χτυπησα σε διαφορετικα σημεια.Η μια ηταν μεση και η αλλη ηταν στο προσωπο οπου τον εκανε να πεσει κατω για αλλη μια φορα ομως.Μετα απο αυτο τρανταχτηκε σχεδον ολη η σπηλια ενω ταυτοχρονα ακουστηκε ενας δυνατος θορυβος. Ο γιγαντας δεν κουνηθηκε μετα απο αυτα τα χτυπηματα μου.Η μαχη ειχε τελειωσει....

Όνομα: Black_Luster
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 9
Beli: 19,000
Bounty/Fame Points: 0

Πολυ καλη ιστορια. Καλη περιγραφη. Μονο μια ερωτηση? Η μαχη με την σαυρα διερκησε περισσοτερο απο την μαχη με τον γιγαντα? :D