Best is yet to come...[PART 3][ΤΕΛΟΣ]

Αφου τελειωσα την μαχη μου και ο γιγαντας ηταν πεσμενος κατω στο εδαφος ,επρεπε να ανακτησω καπως τις δυναμεις μου.Φοβομουν ομως να χασω και αλλο χρονο γιατι το αποτελεσμα μπορουσε να ειναι μοιραιο. Σκεφτηκα ομως οτι θα ηταν δυσκολο να αντιμετωπισει καποιος εναν γιγαντα ετσι απλα, οποτε οι κυνηγοι συγουρα θα δυσκολευοντουσαν να τον νικησουν ή να τον τραυματησουν. Εγω παλι ειχα το πλεονεκτιμα οτι ημουν logia οποτε μπορουσα να αποφυγω τα δυνατα χτυπηματα του γιγαντα.Δεν του ειχα κανει τρελη ζημια και ημουν συγουρος οτι τον αφησα απλα αναισθητο επειδη χτυπησε το κεφαλι του στους βραχους που ειχε η σπηλια.Παρ ολα αυτα σαν αντιπαλος αξιζε και χαρηκα που μου δωθηκε η ευκαιρια να δοκιμασω για αλλη μια φορα τις δυναμεις μου σε μια μαχη οπως αυτη.Μεσα στην σπηλια υπηρχε κατι σαν μικρη λιμνουλα νερου και σχεδον ετρεξα για να γεμησω στο παγουρι.Τοσες μερες που ημουν στην θαλασσα ειχε σαν αποτελεσμα να στερεψουν τα βαρελια με το νερο που ειχα.Οποτε θεωρησα οτι ηταν μια καλη ευκαιρια να τα γεμησω...

Αφου γεμησα τα παγουρια με δροσερο νερο καθησα διπλα στην λιμνη και στην συνεχεια ξαπλωσα λιγο.Καθε δευτερολεπτο που περνουσε ηταν αναζωογονητικο γιατι επιτλεους ισιωνα λιγο την πλατη μου.Οι αντιπαλοι μου με ειχα αποδυμωσει πολυ και αν ηθελα να εχουν καποιο νοημα η επομενες μαχες επρεπε να ξεκουραστω λιγο, ασχετα αν με πιεζε ο χρονος.Για καποιο λογο ειχα καταφερει να ηρεμησω.Μαλλον οι μαχες με εκαναν να ξεσπασω και να διωξω ολα τα νευρα που ειχα το τελευταιες μερες.Ηξερα βεβαια οτι δεν επρεπε να κανω κατι τετοιο, ουτε ηταν σωστη λυση.Επρεπε να αντιμετωπιζω τα προβληματα μου γιατι ετσι εβγαινα πιο δυνατος και τα ειχα καλυτερα με τον εαυτο μου.Η πιεση που δεχομουν τις προηγουμενες μερες ηταν κατι που με διελυσε.Τουλαχιστον τωρα πλεον ολα ανηκαν στο παρελθον και επρεπε να δω το παρον και το κοντινο μελλον...

Χωρις να δω τους αντιπαλους μου δεν μπορουσα να εχω καποιο σχεδιο αλλα συγουρα στην χειροτερη περιπτωση θα εδινα οτι ειχα στο πεδιο της μαχης.Οι πειρατες επρεπε να ειναι ενωμενοι σε δυσκολες καταστασεις και αυτο φυσικα ηταν αρκετα δυσκολο.Δεν υπηρχε εμπιστοσυνη ουτε τιποτα και οι πιο πολλοι κοιτουσαν την παρτυ του και το πως μπορουσαν να σκοτωσουν.Δεν μου ειχε φανει κακος ο γιγαντας που ειχα πολεμησει πιο πριν, αν και πιστευα επειδη αποτελουσαν απειλη για την κυβερνηση ,λογω του μεγεθους τους και των ικανοτητων ,να τους ηθελε με το μερος της και αυτοι πιθανοτατα να αρνηθηκαν.Η αντιδραση του γιγαντα οταν τον βρηκα ηταν απροβλεπτη θα ελεγα, ποσο μαλλον που δεν με αφηνε να φυγω. Τελικα η απομονωση ειχε τα καλα της αλλα και τα κακα της.Ενα αλλο κακο ηταν οτι η επικυρηξη δεν σβηνοτανε ποτε παραμονο αν σε θεωρουσαν νεκρο, οποτε κατα καποιο τροπο σε ακολουθουσε μια ζωη ως καταρα...

Αφου περασαν λιγα λεπτα σηκωθηκα παλι και πηρα τα 2 μου σπαθια αν και ηξερα οτι αδικα τα κουβαλουσα αν ηταν να πολεμησω τον αλλο γιγαντα.Ηταν τελειως αχριστα σε τετοιου ειδους μαχες.Η τεχνικη της μπουνιας καπνου ειχε αποδειχτη αρκετα καλη και με ειχε σωσει αρκετες φορες οταν αντιμετωπιζα αντιπαλους μεγαλυτερους απο εμενα.Επρεπε ομως να βρω και νεες τεχνικες και να δυναμωσω τις ηδη υπαρχουσες γιατι ποτε δεν ηξερε κανεις σε ποιες καταστασεις μπορουσαν να μου φανουν χρησιμες.Μερικες απο τις τεχνικες μου της ειχα φτιαξει σε στιγμες που ημουν υπο πιεση και μπορω να πω οτι ειχα βολευτει γιατι σε σχεδον ολες μου τις μαχες εκανα με την ιδια σειρα τις συνδιαστικες επιθεσεις που ηξερα.Καταντουσε ομως μονοτονο και δυστυχως καθε φορα που αντιμετωπιζα εναν πιο δυνατο αντιπαλο εβλεπα αδυναμιες....

Βγηκα εξω απο την σπηλια και αρχησα να περπαταω προς την αλλη μεγαλη σπηλια που ειχα δει οσο ημουν πανω στο κεφαλι της σαυρας.Θεωρητικα σκεφτηκα οτι εκει πρεπει να βρισκοταν ο αλλος γιγαντας.Αρχησα να ανοιγω το βημα μου μετα απο λιγο.Ηλπιζα οτι ολα θα πηγαιναν τελικα καλα και δεν θα χρειαζοταν να δωσω και αλλες μαχες αλλα επειδη δεν ηταν στο χερι μου σταματησα να κανω τετοιου ειδους σκεψεις γιατι ημουν συγουρος οτι στο τελος θα απογοητευομουν.Ευτυχως η πεδιαδα ειχε αραιωσει και τα πιο πολλα ζωα τωρα πλεον μαζευονταν με την "αγελη" τους.Σαν θεαμα ηταν αρκετα ομορφο γιατι εβλεπες μαζεμενα τα ζωα με τα μικρα τους και την μεγαλη προστασια που τους παρειχαν.Μερικες φορες ντρεπομουν πουν ημουν ανθρωπος με ολα αυτα τα εσχη που εκανε το ειδος μου. Μεσα μου ηξερα οτι επρεπε να προσπαθω για κατι καλυτερο και να ειμαι εστω μια εξαιρεση για μερικους μερικους....

Η πεδιαδα ηταν αρκετα μεγαλη οποτε αναγκαστηκα να περπαταω για αρκετη ωρα μεχρι να την διασχησω ολοκληρη.Στον δρομο σκεφτομουν διαφορα και εξεταζα διαφορα σεναρια σχετικα με τους εχθρους μου.Καθε εχθρος ηταν και διαφορετικος και σχεδον ολοι χρησιμοποιουσα διαφορετικες τεχνικες για αυτο και πολλες φορες αναγκαζομουν να κανω μια υπερβαση σε καποια πραγματα.Η μαγεια στο πεδιο της μαχης ομως ηταν αυτη,η υπερβαση δηλαδη.Συντομα θα σταματουσα σε καποιο νησι για προπονηση και ημουν συγουρος οτι πολλα θα αλλαζαν.Η αποφασηστικοτητα μου με ενθαρρυνε ακομα πιο πολυ και με εκανε να εχω καποιο στοχο που καθε λεπτο το ηθελα και πιο πολυ.Λιγο αργοτερα ειχα φτασει σχεδον στην μεση πεδιαδας και κοιταξα πισω μου μηπως ειχε εμφανηστει καποιος απο τους εχθρους μου και δεν τον ειχα παρει πρεφα...

Ευτυχως δεν ειχε εμφανηστει κανεις αν και μπορουσε να παρακολουθει καποιος απο τους κυνηγους και εγω τον οδηγουσα αθελα μου στον γιγαντα.Αυτο θα ηταν το πιο καταστροφικο σεναριο και τοτε δεν ηξερα ποσο θα αντεχα στο πεδιο της μαχης.Αυτο που ηξερα παντως ηταν οτι δεν θα επεφτα ετσι απλα, αλλα με μαχη μεχρι τελικης πτωσης. Βεβαια δεν θα τον χαλαγε τον κυνηγο να με βρει και εμενα, αν και ειχα καταφερει να αποφυγω αρκετα το τελευταιο διαστημα την κυβερνηση.Βεβαια συγουρα θα ειχε πληροφορηθει οτι περασα απο το Water 7.Ηταν ενα ενδεχομενο αλλα και να το ειχε πληροφοριθει εγω συνεχιζα να ειμαι ελευθερος.Η επικυρηξη μου το τελευταιο διαστημα ειχε αυξηθει δραματικα και δεν ειχα κανει μεχρι στιγμης κατι τρελο εναντια στην κυβερνηση. Δηλαδη αν εκανα καποια εμφανη επιθεσης εναντια της τι θα γινοταν?Παντως θα ειχε αρκετο ενδιαφερον να επιτεθω με τον Τεο σε καποιο νησι της κυβερνησης.Συγουρα δεν θα περιμεναν κατι τετοιο...

Σχεδον μεσημαριαζε και εκανε υπερβολικη ζεστη σε σημειο που αναγκαστηκα να βγαλω και την μπλουζα μου.Δεν μπορουσα να προβλεψω με καμια δυναμη τον καιρο της Μεγαλης Γραμμης και πολλες φορες βρισκομουν προεκπληξεως.Αφου εβγαλα την μπλουζα μου την εβαλα μεσα στην τσαντα που ειχα στον ωμο μου και συνεχησα τον δρομο μου.Ηταν πολυ καλυτερα χωρις αυτην και συνεχησα πιο ανετα τον δρομο μου προς στην σπηλια.Φαινοταν απο μακρυα αλλα δεν ηξερα αν ο γιγαντας ηταν μεσα.Δεν ειχα εξετασει το ενδεχομενο να μην ειναι μεσα στην σπηλια, αλλα και αν κυκλοφορουσε συγουρα θα τον εβλεπα απο μακρυα. Ενας γιγαντας ποτε δεν μπορουσε να περασει απαρατηρητος απο το οπτικο πεδιο καποιου.Υπολογησα οτι σε λιγα λεπτα επιτλεους θα εφτανα.Τουλαχιστον απολαμβανα την βολτα και ηταν και ενας τροπος να ξεκουραστω...

Λιγα λεπτα αργοτερα εφτασα επιτελους στην σπηλια η οποια ηταν αρκετα πιο επιβλητικη απο την αλλη. Ανατριχιασα λιγο στο θεαμα αλλα χωρις να διστασω μπηκα μεσα με αρκετη αποφασηστικοτητα.Η καρδια μου αρχησε να χτυπαει πιο δυνατα αλλα με μειρκες βαθιες ανασες επανηλθα στην αριχκη μου κατασταση. Ηταν αρκετα σκοτινα μεσα στην σπηλια αλλα μετα απο λιγο τα ματια μου συνηθησαν στο σκοταδι και αυτο που εδωσε την ικανοτητα να δω πιο καθαρα απ οτι πριν.Ο γιγαντας ευτυχως βρισκοταν εκει και εψηνε το φαγητο του σε μια μεγαλη φωτια.Απο το μεγεθος του θυραματος καταλαβα οτι πρεπει να ειχε σκοτωσει καποια μεγαλη σαυρα απ αυτες που ειχα συνεντησει πιο πριν.Δεν ειχε καταλαβει οτι ειχα μπει μεσα στην σπηλια του και αρχησα να πηγαινω προς το μερος του.Ηταν πιο λεπτος απο τον αλλο γιγαντα αλλα πολυ πιο ψηλος.Αυτο σημαινε οτι λογικα θα επρεπε να ηταν πιο γρηγορος.Παρ ολα αυτα οι τεχνικες που θα χρησιμοποιουσα μου ηταν ηδη γνωστες οποτε δεν θα εκανα αλλα πειραματα σε περιπτωση που θα πολεμουσα μαζι σου...

Πηγα και καθησα διπλα στην φωτια που ειχα φτιαξει και γυρησα το βλεμμα μου προς το μερος του.Στην συνεχεια γυρησε το βλεμμα του και εκεινος προς εμενα αλλα περιεργος δεν εκανε τιποτα.Παρ ολα αυτα ημουν προετοιμασμενος για να δεχτω καποιο χτυπημα γιατι αυτο ημουν σε ετοιμοτητα να γθνω καπνος, γιατι με σαλτο δεν θα μπορουσα να αποφυγω ενα τετοιο χτυπημα.Εκεινος τοτε γυρησε για αλλη μια φορα το βλεμμα του προς εμενα....
-Δεν ειναι σωστο να μπαινεις στο σπιτι καποιου χωρις να ρωτας....
-Εχω λογο που εχω ερθει εδω περα.Τελειωσε την δουλεια που κανεις γιατι θελω να σου μιλησω....
-Τι εχω να ακουσω εγω απο σενα...και ποιος νομιζεις οτι εισαι για να μπορεις να μου δινεις διαταγες για το τι θα κανω?
-Οπως ειπα εχω λογο που εχω ερθει εδω.Ο αλλος ο γιγαντας δεν δεχτηκε να με βοηθησει και ηλθα εδω μηπως μπορεις εσυ...
-Τις εφαγες απο τον Broggy και ηρθες εδω να κλαψεις?χαχαχααχχα
-Νικησα τον Broggy οπως λες και για την ακριβεια τον αφησα αναισθητο γιατι θα ηταν μεγαλο προβλημα αν εμενε με τις αισθησεις του.Επιπλεον μου επιτεθηκε...

Ο γιγαντας δεν ειπε τιποτα αλλο εκεινη την στιγμη και απλα με κοιταζε επιμονα. Μαλλον δεν περιμενε οτι θα ειχα την δυναμη να κανω κατι τετοιο και πιθανοτατα δεν του γεμιζα και το ματι.Επιπλεον θα μπορουσε να μην με πιστεψει αλλα υποτιθεται οτι και οι 2 ζουσαν εδω μυστικα, οποτε για την επιβιωση τους θα σκοτωναν.Η ζωη τελικα ηταν σαν την αγρια φυση, για να ζησεις επρεπε να σκοτωσεις καποιον αλλον.Ηταν σκληρο και συγουρα απανθρωπο αλλα πιστευω οτι και εγω σε κατι τετοιες καταστασεις θα εκανα κατι τετοιο, κυριως οταν εχανα τον ελεγχο.Σε κατι τετοιες καταστασεις δεν μπορουσα ουτε και εγω να φανταστω τι μπορουσα να κανω, σημειο που τρομαζα....
-Πως το εκανες αυτο?Ενα πλασμα σαν εσενα δεν θα μπορουσε να εχει ελπιδα εναντια σε πλασματα σαν εμας...
-Αυτο ειναι το λαθος σας....υπερτιματε τους εαυτους σας και υποτιματε τους αντιπαλους σας.Μην ανησυχεις ο φιλος σου ειναι μια χαρα.Εχει ερθει στο νησι μια ομαδα κυνηγων με σκοπο να σας πιασει.Το προβλημα ειναι και εγω ειμαι πειρατης και αν καταφερουν να νικησουν εσας ενδεχεται να νικησουν και εμενα.Οποτε ειναι καθαρα θεμα επιβιωσης....

Κατεβασε το κεφαλι σκεπτικος και εγω απλα συνεχησα να κοιταζω την φωτια.Απο μεσα μου ευχομουν να δεχτει να συνεργαστει μαζι μου.Δυστυχως δεν ειχε μιλησει για αρκετα λεπτα αλλα επιτελους μετα απο λιγο μου εδωσε την απαντηση που περιμενα να μαθω...
-Μικρε τα επιχειρηματα σου ειναι αρκετα καλα και με προβληματησες αρκετα θα ελεγα.Αλλα οπως θα εχεις καταλαβει μπορουμε να τα βαλουμε με ολους μας τους εχθρους.Οποτε δεν χρειαζομαι την βοηθεια σου οποιος και να ερθει.Αλλα οπως θα σου ειπε και ο Broggy αφου ηρθες εδω πρεπει να πεθανεις.Ζουμε μυστικα ολα αυτα τα χρονια και δεν μπορουμε να διακινδυνεψουμε κατι πολυ βασικο για εμας...την ασφαλεια.Τελος δεν γνωριζω αν λες την αληθεια σχετικα με τους κυνηγους αλλα και αν ακομα ειναι αληθεια αν ερθουν θα παρουν αυτο που τους αξιζει....και τοτε εβγαλε το ξιφος του και πηρε την ασπιδα του στα χερια του....
-Ας ειναι...θα εχω την συνειδηση μου ησυχη οτι προσπαθησα...και εγινα καπνος...

Εκεινος εμεινε εκπληκτος και σημαδεψε το σπαθι του τον καπνο που ειχε παρει την θεση μου κλασμτα δευτερολεπτων πιο πριν.Εκανε μερικους περιεργους ηχους αλλα δεν ανησυχησα.Δεν μπορουσε να με ακουμπησει γιατι απλα δεν ειχε τα μεσα.Εκανε μερικα βηματα αλλα δεν εκανα τιποτα.Περιμενα την καταλληλη στιγμη για να επιτεθω.Εκεινος κρατουσε παντα σφυχτα την ασπιδα του και απο την ολη σταση που εχει παρει καταλαβα οτι πρεπει να ηταν καλυτερος απο τον προηγουμενο, απο αμυντικης αποψης τουλαχιστον....
-Μικρε εχεις και κολπτα εεε....δεν θα σε σωσουν....εμφανησου και πολεμα σαν ανδρας....
-Εσυ και ο φιλος ειστε κουραστηκοι γιατι αναγκαζομαι να λεω τα ιδια πραγματα 2 φορες.Εισαι λιγο ψηλοτερος ξερεις....ειναι ενα μικρο πλεονεκτιμα βλεπεις...
-Δεν εχει σημασια ή εισαι πολεμηστης ή οχι...
-Εσυ το επελεξες...και τοτε σχηματιστηκα ακριβως μπροστα στο προσωπο του και του εχωσε μια δυνατη μπουνια καπνου.Στην συνεχεια σκεφτηκα να ριξω καπνο στα ματια του για να μην μπορει να δει και του διαλυσω ακομα πιο γρηγορα την αμυνα του....

Το αποτελεσμα της μπουνιας μου ηταν να τον κανει να χτυπησει το κεφαλι του πισω στον βραχο και τοτε βρηκα την ευκαιρια και του εριξα καπνο στα ματια.Ολα τωρα πλεον ηταν ευκολη υποθεση αφου αρχησα να τον χτυπαω σε συγκεκριμενα σημεια με μπουνιες καπνου.Ειχε μαζεψει ολα τα ακρα του για να μην τον χτυπαω παω σε κρησιμα για αυτο σημεια.Μετα απο λιγο σταματησα τα χτυπηματα γιατι και εγω κουραστηκα και τοτε εκεινος ορμησε πανω στον καπνο.Το αποτελεσμα ηταν να βγει εξω απο την σπηλια και εμ την φορα που ειχε πηγε και χτυπησε με δυναμη πανω σε κατι βραχους και δεντρα.Απο μεσα μου αρχησα να γελαω γιατι η επιθεση του ηταν τελειως ανωφελη.Αμεσως ομως σοβαρευτηκα γιατι παρατηρησα οτι η αμυνα του ειχε πλεον διαλυθει κατι που ηλπιζα να εχω καταφερει πριν.Με εκρικτικη ταχυτητα βρεθηκα ακριβως απο πανω του και τον χτυπησα με δυναμη στο κεφαλι με αποτελεσμα να ξαναχτυπησεο το κεφαλι του στο εδαφος.Αλλη μια μαχη ειχε τελειωσει ουσιαστικα αλλα περιμενα και τα χειροτερα...

Αφου τον αποτελειωσα σχηματιστικα παλι και βρεθηκα διπλα του.Ειχε δεχτει χτυπηματα τα οποια δεν περιμενε και αυτο ηταν το λαθος του.Χαρικα ομως που εδωσα μια ακομα τετοια μαχη.Πηγα παλι μεσα στην σπηλια και πηρα τα πραγματα μου και τα σπαθια μου.Ηξερα οτι συντομα θα αντιμετωπιζα τους κυνηγους και ξαφνικα ακουσα ενα φρικιαστικο γελιο να ακουγεται σε ολη την πεδιαδα.Οι κυνηγοι ειχαν ξεκινησει και συντομα θα εροχντουσα προς το μερος του αλλου γιγαντα.Θα τον χρησιμοποιουσα ως δολωμα για να τους νικησω.Το μονο που ευχομουν τωρα ηταν να μην ειχαν βρει την μικρη γιατι τοτε θα μαθαιναν για την παρουσια μου στο νησι.Αν δεν το ειχαν μαθει τοτε ολα θα ηταν πιο ευκολα γιατι δεν θα περιμεναν να τους επιτεθω.Το προβλημα ηταν οτι τους παρεδωσα τον αλλο γιγαντα στην παρουσα φαση αφου λογικα τον βρηκαν αναισθητο.Η τελικη μαχη ηταν μπροστα μου....

Όνομα: Black_Laster
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 8
Beli: 17,000
Bounty/Fame Points: 0