Best is yet to come...[PART 1][ΤΕΛΟΣ]

Το ταξιδι μου ηταν ακετα καλο τις τελευταιες και ηλπιζα να καταφερω να φτασω στο νησι πριν αρχησει να βραδιαζει.Ακολουθουσα την πορεια του Log Pose σταθερα χωρις να χανω την πορεια μου.Συμφωνα με τον χαρτη της Μεγαλης Γραμμης εφτανα στο Little Garden και ηθελα να πιστευω οτι δεν θα αργουσα αλλο.Επρεπε να ειχα φτασει εδω και περιπου 2 ωρες αλλα υπεθεσα οτι ηταν ολα θεμα καιρου.Ο καιρος στην Μεγαλη Γραμμη ηταν τελειως απροβλεπτος και επειδη δεν ειχα και γνωσεις πλοηγου δεν μπορουσα να κανω και πολλα. Παρ ολα αυτα ειχα την ευκαιρια να κανω διαφορες αγκαριες του πλοιου, που με αλλες συνθηκες δεν θα τις εκανα. Τουλαχιστον ειχα κατι για να σκοτωνω την ωρα μου γιατι πλεον τα ταξιδια ηταν αρκετα βαρετα ειδικα οταν ταξιδευες μονο σου.Καποια στιγμη ομως ηξερα οτι θα ξανασυναντιομασταν με τον Τεο συντομα και τοτε θα ειχαμε γινει και οι 2 πολυ πιο δυνατοι απο πριν....

Αφου δεν εβλεπα τιποτα στον οριζοντα αποφασησα να πεσω να ξεκουραστω για καμια ωριτσα αφου δεν ειχα και τιποτα για να κανω.Αργοτερα συγουρα θα εκανα λιγη γυμναστικη για να κρατιεμαι κλασικα σε φορμα και μετα λογικα θα εφτιαχνα κατι για φαω.Τουλαχιστον περνουσε η ωρα πανω στο πλοιο ευχαριστα παρ ολο που ημουν μονος.Ηθελα να μιλαω με καποιον και δεν το εκρυβα.Η ζωη και ταξιδια στην Μεγαλη Γραμμη ηταν δυσκολα και θα ηταν πολυ καλυτερα να ταξιδευεις με φιλους.Δεν ειχα ομως την πολυτελεια αυτη οποτε αρκεστηκα σε οτι μπορουσα να κανω στην παρουσα φαση.Οταν ξαπλωσα αρχησα να σκεφτομαι για ολα οσα ειχαν συμβει στο παρελθον και για καποιο λογο με βασανιζαν πολυ, λες και ημουν εγκληματιας ή ψυχρος δολοφονος.Ο μηχανικος του water 7 δεν ειχε 100% αδικο. Αφαιρουσα ζωες και δεν ημουν περιφανος για αυτο οταν εγω για αλλους ημουν εγκληματιας....

Δεν ειχα ορεξη για υπνο και ανεβηκα παλι πανω στο καταστρωμα και κοιταξα παλι τον οριζοντα.Ελενξα καλου κακου το Log Pose μηπως ειχε αλλαξει η πορεια του πλοιου μου αλλα ευτυχως ειχε κρατηθει σταθερη.Ανεβηκα πανω στο παρατηρητιριο του πλοιου για να δω μηπως φαινοταν τιποτα αλλα και παλι το αποτελεσμα ηταν το ιδιο.Δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο απο το να περιμενω.Το ταξιδι αυτο δεν ειχε τελειωμο αλλα ηταν σαν να ηθελα να φτασω στο νησι, λες και ηθελα να ξεφυγω απο κατι που με κυνηγουσε και αυτο που με κυνηγουσε ηταν μεσα μου. Επρεπε να λυσω καποιες διαφορες με τον εαυτο μου και να εξετασω καποια πραγματα απο διαφορετικη γωνια αν ηθελα να ειμαι αντικειμενικος με τον εαυτο μου.Δεν ημουν καλα και αυτο φαινοταν απο πολυ μακρυα....

Επρεπε οπωσδηποτε να κανω κατι για να απασχολησω το μυαλο μου αν και ηξερα οτι με αυτον τον τροπο μονο να ηρεμησω για λιγο μπορουσα και οχι να λυσω τα προβληματα μου.Ηλπιζα να εβρισκα τον εαυτο μου το Little Garden γιατι δεν με εβλεπα καλα.Στην συνεχεια αρχησα να σκεφτομαι αν ηταν οντως ενας μικρος κηπος ή αν ηταν κατι χειροτερο.Μεχρι στιγμης ολα τα νησια που ειχα επισκεφτει καταλαβαινα απο που ειχαν παρει το ονομα τους.Παντως ηλπιζα να εβρισκα κατι ενδιαφερον γιατι ηθελα λιγη δραση και δυνατους αντιπαλους για να γινω ακομα δυνατοτερος.Ηξερα οτι αν δεν γινομουν δυνατος δεν ειχα ελπιδες για επιβιωση στην θαλασσα αυτη και οτι αρκετοι κινδυνοι παραμονευαν ανα πασα ωρα και στιγμη και μπορουσαν να συμβουν και τα χειροτερα. Παρ ολα αυτα ηξερα οτι αυτη ηταν η γλυκα της περιπετειας και το απροοπτο συνηθως ηταν πιο ωραιο.Δεν γινοταν να ημουν παντα νικητης....

Σηκωσα το βλεμμα μου προς τον οριζοντα για αλλη μια φορα και προς μεγαλη μου εκπληξη επιτελους το νησι ειχε εμφανηστει μπροστα μου.Δεν ηξερα αν κατοικουταν ή οχι και για αυτο και αρχησα να φτιαχνω τα πραγματα μου.Στην θεα και μονο του νησιου μου αλλαξε ολη η διαθεση και ηλπιζα να κρατησει αυτο γιατι το ηθελα πολυ.Μια αλλαγη ηξερα οτι θα μου εκανε καλο μιας και το ταξιδι ειχε αρχησει να γινετε μονοτονο.Αφου εφτιαξα την τσαντα μου, εβαλα διπλα τα σπαθια μου και καθησα διπλα τους.Αν δεν εβρισκα κατι ενδιαφερον θα καθομουν στο νησι συγουρα για προπονηση γιατι θα ηταν ευκαιρια να δυναμωσω λιγο.Δεν ειχα την ευκαιρια να δυναμωσω τις επιθεσεις μου και να βρω καινουργιες τεχνικες και κολπα με την δυναμη του καπνου γιατι θα μπορουσα να κανω καποια ζημια και να τελειωνε το ταξιδι μου οριστικα.Οποτε καλου κακου εκανα μονο τα βασικα για να κρατιεμαι σε φορμα....

Ειχα μεγαλη ανυπομονησια μεχρι να φτασω σε σημειο που δεν μπορουσα να το ελενξω.Οταν εφτασα πιο κοντα δεν ειδα καποιο λιμανι ή κατι οποτε καταλαβα οτι θα ειχα φτασει σε αλλο ενα νησι που καποιος μανιακος δολοφονος θα προσπαθουσε να με σκοτωσει.Προσπαθησα ομως να μην σκεφτομαι ετσι αν και η αληθεια ηταν οτι στα προηγουμενα μου ταξιδια δυστυχως καπως ετσι γινοταν. Παρ ολα αυτα καθε ταξιδι ηταν ταυτοχρονα και διαφορετικο και σε πονταρα μηπως ζησω κατι διαφορετικο γιατι το ειχα τοσο πολυ αναγκη."Τι θα συναντουσα αραγε σε αυτο το νησι?"...σκεφτηκα απο μεσα μου και η φαντασια μου αρχησε και παλι αν οργιαζει.Ηξερα ομως οτι με τις υποθεσεις δεν καταφερνα τιποτα και ισα ισα χαλουσα και την διαθεση μου. Προσπαθουσα να κανω τον εαυτο μου να εχει υπομονη σε καποια πραγματα αλλα δεν ηταν τοσο ευκολο στα λογια....

Αρκετη ωρα αργοτερα εφτασα πολυ κοντα στο νησι και βρηκα κατι σαν περασμα και μπηκα μεσα.Απο την βλαστιση καταλαβα οτι ο "κηπος" εμοιαζε με ζουγκλα και με διαπερασε μια ανατριχιλα καθως κοιτουσα δεξια και αριστερα.Δικαιολογησα τον εαυτο μου αφου το θεαμα ηταν ανατριχιαστικο και τροματικτικο θα ελεγα. Συνεχησα ομως να διασχιζω το ποταμι που σχηματιζε το περασμα.Ακουγα ανα διαστηματα φρικιαστικους ηχους απο ζωα του νησιου και ειλικρινα τα προτιμουσα απο τα σαρκοφαγα φυτα που ειχα συναντησει στο παρελθον.Ελενξα το βαθος του ποταμιου για να μην φρακαρει η βαρκα μου απο κατω και παρταηρησα οτι ειχε αρχησει σιγα σιγα να μικραινει το βαθος του.Σκεφτηκα τοτε οτι θα ηταν καλυτερα να αφησω εδω το πλοιο μου και εριξα αμεσως την αγκυρα.Αφου το εκανα αυτο εμ μορφη καπνου σχεδον πεταξα για να κλεισω τα πανια.Δεν τα εκλεισα ολα γιατι σε περιπτωση αναγκης ισως αναγκαζομουν να φυγω βιαστικα....

Αφου τελειωσα και βεβαιωθηκα οτι ολα ηταν ενταξει με το πλοιο πηρα την τσαντα μου και τα σπαθια μου και κατεβηκα κατω.Δυστυχως το νησι δεν ηταν το καταλληλο για εκπαιδευση και προπονηση.Τουλαχιστον αυτο μου εδωσε σαν πρωτη εντυπωση αλλα δεν το συνεχησα γιατι δεν ειχα δει ολο το νησι ακομα, οποτε δεν θα ηταν σωστο να σχηματισω αποψη απο τοσο νωρις.Αρχησα να περπαταω προς την πυκνη βλαστηση του νησιου και χαθηκα μεσα στις σκιες των δεντρων.Το θεαμα ηταν πανεμορφο και δεν μπορουσα να μην το σχολιασω.Ειχα ομως παραλληλα το νου μου για τυχον επιθεση απο το οτιδιποτε και τον οποιοδηποτε. Μου ειχε γινει μαθημα απο τις τελευταιες περιπετιες μου και μπορω να πω οτι ημουν περιφανος για τον εαυτο μου για καποια πραγματα αφου μαθαινα απο τα λαθη μου και καθε φορα γινομουν και καλυτερος....

Αρκετα ζωα ειχαν βγει για να βρουν την τροφη τους αλλα κανενα δεν ειχε επιχειρησει να ερθει πιο κοντα μου.Μου εκανε εντυπωση ομως γιατι δεν ειχα δει κατι παρομιο στο παρελθον.Εμοιαζαν με μικρες σαυρες και ο κορμος τους σωματος τους επισης αξιοθαυμαστος.Ειχαν προσαρμοστει στο περιβαλλον αρκετα θα ελεγα αφου σε καθε υποπτη κινηση γινονταν ενα με το περιβαλλον τους.Διεθεταν με αλλα λογια εντυπωσιακο αμυντικο συστημα και μπορουσε να μαθει κανεις απο τα ζωα, γιατι αυτα ζουσαν στην αγρια φυση και βίωναν τον κινδυνο καθημερινα. Στην διαρκεια του ταξιδιου μου ειχα σκεφτει καποιες νεες τεχνικες με την δυναμη του καπνου και με την πρωτη ευκαιρια θα τις δοκιμαζα πανω στην μαχη.Πλεον ηξερα οτι επρεπε να αναζηταω δυνατους αντιπαλους γιατι αυτοι ειχαν αυτο που χρειαζομουν.Ηταν ουσιαστικα μια προκληση για μενα και μου εδιναν κινιτρο για να δυναμωσω...

Περπατουσα περιπου μιση ωρα μεσα στην αγρια βλαστηση και δεν ειχα βρει κατι αξιολογο ειτε για να πολεμησω ειτε για να σκοτωσω και να το χρησιμοποιησω ως τροφη.Βεβαια στην ιδεα οτι θα ετρωγα σαυρα αιδιαζα αν και ηξερα οτι στην αναγκη θα ετρωγα και κατι τετοιο.Επιπλεον οι δυνατοι πολεμιστες στις δυσκολες συνθηκες φαινονταν.Μετα απο λιγο παρατηρησα οτι υπηρχε φως στο βαθος τους δασους και καταλαβα οτι ή ειχα φτασει στο κεντρο του νησιου ή στην αλλη πλευρα του, αν και απο τι ειχα δει στον χαρτη ηταν μεγαλο νησι οποτε δεν περιμενα μεσα σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα να ειχα διασχησει τοσο μεγαλη αποσταση.Καθως περπατουσα ακουγα εναν μονοτονο ηχο που εμοιαζε με συνομιλια αλλα δεν ημουν συγουρος λογω των περιεργιων ηχων που εκανα τα ζωα.Παρ ολα αυτα για να συγουρευτω εγινα καπνος και πλησιασα περισσοτερο και μαλιστα προσεκτικα για να μην γινω αντιληπτος...

Δυστυχως ο φοβος μου οτι υπηρχε καποιος ή καποιοι στο νησι επιβεβαιωθηκε αφου εφτασα εξω απο ενα περιεργο σπιτι που ηταν φτιαγμενο απο κερι.Πλησιασα αρκετα προσεχτικα για να μην με καταλαβουν και τους ακουγα που μιλουσαν.Ακουγοταν μια ανδρικη και μια γυναικεια φωνη και η συζητηση ηταν αρκετα εντονη. Τοτε ακουστηκε μια ακομα φωνη αλλα δεν εδειχνε να ηταν παρον στο σπιτι και καταλαβα οτι πρεπει να μιλουσαν με Den Den Mushi.Δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι πραγμα μιλουσαν αλλα για να εχουν στην κατοχη τους κατι τετοιο και να μιλουν τοσο μυστικα πρεπει να ειχαν μεγαλη αξια και να ειχαν καποια θεση.Απ την συζητηση τους καταλαβα οτι κυνηγουσαν καποιους πειρατες που ηταν στο νησι αυτο.Το μυαλο μου πηγε αμεσως σε κυνηγους επικυριγμενων.Δεν ειχα συναντησει καποιον εδω και πολυ καιρο και ημουν σχεδον συγουρος οτι δεν μιλουσαν και για μενα.Ισως δεν περιμεναν οτι θα ημουν στο νησι.Παρ ολα αυτα επρεπε να ειδοποιηθουν αυτοι οι πειρατες με καποιον τροπο...

Ηξερα οτι μπορει καποιοι να ηταν αδιστακτοι και να τους αξιζε να σαπησουν στην φυλακη αλλα στην περιπτωση αυτοι οι πειρατες επρεπε να ειναι ενωμενοι αφου ειχαμε κοινο αντιπαλο και δεν κινδυνευαν μονο αυτοι.Επιπλεον δεν ηξερα ποσο δυνατοι ηταν οι κυνηγοι αυτοι και αν ηταν κυνηγοι.Μπορουσε να ηταν και marines ή καποια οργανωση που επιανε πειρατες.Θα το καταλαβαινα στην συνεχεια αυτο αλλα προς το παρον επρεπε να βρω τους πειρατες και να τους ειδοποιησω.Αρχησα να τρεχω προς το δασος και ξαφνικα μπροστα μου εμφανηστικε ενα κοριτσι. Δεν εμοιαζε να ηταν κυνηγος ή κατι αλλο αλλα σκεφτηκα οτι αποκλιεται να εμενα εδω περα ή να κυκλοφορουσε ανενοχλητη σε ενα τετοιο μερος.Εκεινη τοτε εβγαλε κατι πινελα και εκανε μια περιεργη κινηση και ξαφνικα σταματησα.Δεν μπορουσα να κουνηθω και απλα την κοιτουσα. Εκεινη τοτε γελασε σατανικα και καταλαβα οτι μαλλον οτι δεν η μικρη δεν ηταν το γλυκο και απροστατευτο κοριτσακι που νομιζα...

Πηγε να μου επιτεθει αλλα δεν ειχα σκοπο να δεχτω ενα χτυπημα τοσο απλα.Εγινα καπνος και μπορεσα επιτελους να κουνηθω.Τυλιξα το πεδιο της μαχης και η μικρη τα εχασε.Την παγιδευσα σε ενα κελι καπνου και την σηκωσα ψηλα στον αερα και βρεθηκα αμεσως διπλα της.Εκεινη προσπαθησε να με χτυπησει με το πινελο αλλα ματαια.Δεν μπορουσε να κανω κατι ή να ξεφυγει στην παρουσα φαση αν και ηξερα οτι το κελι καπνου δεν θα κρατουσε και παρα πολυ.Δυστυχως δεν ειχα καταφερει να αναπτυξω αυτη την τεχνικη και να μπορω να κρατησω κατι για πολυ ωρα στον αερα.Ηταν ενα απο τα πραγματα που ηθελα να αναπτυξω αμεσα γιατι ηξερα οτι θα με βοηθουσε κατα στο μελλον.Διχως να χασω αλλο χρονο την εστειλα με δυναμη προς το εδαφος και την κολησα σε ενα δεντρο.Δεν ειχα σκοπο να την σκοτωσω για αυτο προτειμησα να την βγαλω εκτος μαχης και να μεινει αναισθητη. Δημιουργησα μια μπουνια καπνου και την εριξα προς την μικρη και μαλιστα με οχι ολη μου την δυναμη.Δεν μπορουσε να βγαλει μιλια αφου της κρατουσα το στωμα κλειστο με μια μικρη παλαμη καπνου....

Σταματησε να αντιστεκεται και επεσε αναισθητη στο εδαφος.Ηταν κατι που δεν περιμενα αλλα δεν μπορουσα να κανω και κατι.Δεν περιμενα για την ακριβεια να υπαρχει τετοια τεχνικη με πινελα οποτε το αποτελεσμα ηταν αναμενομενο.Παρ ολα αυτα ειχα μια νικη μεχρι στιγμης την οποια επρεπε να εκμεταλευτω γιατο εκρυψα την μικρη καπου μακρυα και την εδεσα.Λογικα οι συντροφοι της θα την αναζητουσαν και ετσι μπορουσα να κερδησω λιγο χρονο μεχρι να βρω τους πειρατες.Δεν ειχα δει καποιο wanted poster τους αλλα λογικα θα τους καταλαβαινα αοφυ δεν υπηρχαν και πολλα ατομα πανω στο νησι.Αφου συγουρετικα οτι ειχα δεσει καλα την μικρη αρχησα να τρεχω προς το κεντρο του νησιου.Λογικα θα εβρησκα εκει καποιον και θα μπορουσα να τους προειδοποιησω για αυτο που ερχοταν.Παρ ολα αυτα ηξερα οτι η μικρη που αντιμετωπησα δεν θα ηταν η μονη μαχη που θα εδινα σε αυτο το νησι οποτε επρεπε να ειμαι ετοιμος για ολα....

Η βλαστηση οσο ετρεχα προς το εσωτερικο του νησιου γινοταν ολο και πιο πυκνη με αποτελεσμα να μην μου ειναι ευκολο να συνεχιζω τον δρομο μου και να αναγκαζομαι να γινω καπνος.Ξαφνικα εκει που ετρεχα πεταχτηκε ενα περιεργη σαυρα προς το μερος μου η οποια ηταν πολυ πιο ανεπτυγμενη σε αντιθεση τις αλλες.Δεν ειχα ξαναδει κατι παρομιο στην ζωη μου και καλου κακου εβγαλα τα σπαθια μου και ετοιμαστηκα να απεκρουσω καποιο χτυπημα του ζωου.Εκεινο ουρλιαξε και αρχησε να τρεχει προς το μερος μου με εκρηκτικη ταχυτητα.Ευτυχως ειχα πολεμησει ξανα στο παρελθον ζωα τετοιου μεγεθους οποτε ηξερα πανω κατω πως να το νικησω.Βρεθηκα μπροστα του και εκανα μια περιστροφικη κινηση με τα σπαθια μου για να κανω καποιο δυνατο χτυπημα.Η σαυρα ηταν πιο κοντα απο ποτε και ανοιξε το μεγαλο στωμα του για να καταβροχθισει ή να με δαγκωσει και τοτε εκανα ενα μεγαλο σαλτο προς το μερος του κρατοντας παντα γερα τα 2 μου σπαθια.....

Όνομα: Black Luster
Haki Points: -
Player of the Week Points: 7
Beli: 18.000
Bounty: -

Παρατηρήσεις: Κάνεις λάθος σε λέξεις και λείπουν λέξεις από τις προτάσεις σου. Μια δεύτερη ματιά με διορθώσεις όταν τελειώνεις και θα είναι πολύ καλές οι ιστορίες σου. Επίσης, τελειώνεις πολύ απότομα, ασχέτως που θα έχει και 2ο μέρος.