World goes round....[PART 1][ΤΕΛΟΣ]

Ο καιρος ηταν τελειος και το ταξιδι μου ηταν πιο ανετο απο ποτε.Ειχα καθησει πανω στο καταστρωμα και διαβαζα την εφημεριδα της εβδομαδας και κοιταζα να μαθω νεα για τα υπολοιπα μελη του πληρωματος και τα ασχημα νεα δεν αργησαν να ερθουν αφου εμαθα οτι ο Jack ηταν νεκρος.Στο αρθρο που διαβαζα εγραφε το πως εγινε το συμβαν και λιγο πολυ ηταν και ατυχημα.Τουλαχιστον αντισταθηκε και δεν παραδοθηκε παρ ολα αυτα τιποτα δεν θα τον εφερνε πισω και συγουρα ηταν μια μεγαλη απωλεια γαι το πληρωμα μας.Επρεπε ομως να συνεχησω το ταξιδι μου και οτι απωλειες και να ειχαμε.Στην τελικη αυτο ηταν μεσα στο προγραμμα αφου η ζωη ενος πειρατη δεν ηταν σταθερη και ηξερα οτι ανα πασα ωρα και στιγμη μπορουσα να παθω εγω το ιδιο.Ηταν ενα μαθημα ουσιαστικα για να εκμεταλευτω το γεγονος οτι ημουν ακομα ζωντανος.Αρκετη ωρα αργοτερα κοιταξα τον χαρτη για να ελενξω την πορεια του πλοιου μου.Δεν ειχα βρει ακομα το νησι που μου ειχαν αναφερει στο προηγουμενο νησι και ειχα αρχησει να ανησυχω, αλλα δεν μπορουσα να κανω και τιποτα αλλο απο το να περιμενω....

Λιγη ωρα αργοτερα κατεβηκα κατω στην καμπινα για να φτιαξω μεσημεριανο και στην συνεχεια να ριξω κανενα υπνακο μεχρι να φτασω στο νησι αφου η ωρα δεν περνουσε και ευκολα αφου διαβασα την εφημεριδα.Μου ειχε στοιχησει ο θανατος του Jack και ας μην ηθελα να το παραδεχτω ή να το δειξω.Ηξερα οτι επρεπε να γινω δυνατοτερος και αυτο ηταν στο χερι μου.Αφου αρχησα να ζεστενω το φαγητο πηγα και εφτιαξα τραπεζι και στην συνεχεια ανεβηκα παλι πανω στο καταστρωμα να δω μηπως ειχε φανει το νησι που μου ελεγαν.Το κακο ηταν οτι ειχε αρχησει να βραδυαζει και δεν ηθελα να φτασω στο νησι νυχτα,βεβαια μπορουσα να κοιμηθω και στο πλοιο και το επομενο πρωι να παω να αγορασω τις προμυθιες που τοσο πολυ χρειαζομουν και να ριξω και μια ματια στο νησι μιας και το επισκεφτηκα.Ηξερα οτι καθε νησι ηταν και μια διαφορετικη εμπειρεια και δεν αξιζε να παει χαμενη.Απογοητευμενος που δεν ειχε φανει το νησι ακομα κατεβηκα στην καμπινα και πηγα σχεδον τρεχοντας στην κοτζινα γιατι κατι μυριζε. Ειχα καψει το φαγητο....

Δεν ειχα την πολυτελεια να το πεταξω αφου πεινουσα και οι προμυθιες μου ηταν λιγες.Το εβαλα στο πιατο και αρχησα να τρω με οσο το δυαντον μεγαλυτερη ορεξη που μπορουσε να εχει καποιοςοταν ετρωγε καμμενο φαγητο.Αφου τελειωσα εβαλα το πιατο παλι στην κουζινα και πηγα και επεσα για υπνο αλλα δυστυχως υπνο δεν μου ερχοταν,οποτε για να περασει και καπως ευχαριστα η ωρα πηρα στα χερια μου τον οδηγο της μεγαλης γραμμης και αρχησα να διαβαζω για τα νησια της θαλασσας.Μετα απο κανενα 20λεπτο ανεβηκα παλι πανω στο καταστρωμα και φανηκε στο βαθος επιτελους το νησι.Ευχαριστημενος και ενθουσιασμενος απο το γεγονος αυτο αρχησα να ετοιμαζω τα πραγματα μου αλλα καταλαβα οτι ηταν ανωφελο αφου θα εφτανα βραδυ εκει,οποτε θα εφαρμοζα το σχεδιο που ειχα πριν.Μεχρι να φτασω επλεινα τα ρουχα μου για να τα εχω ετοιμα για αυριο οταν θα κατεβαινα στο νησι και αφου τα απλωσα αφησα λιγο το νερο να ζεσταθει διπλα στην σομπα για να εχω ζεστο νερογια να κανω ενα μπανακι μετα.Στο μεταξυ εγω πηγα παλι στο κατρωμα και εκανα γυμναστικη για να κρατιεμαι σε φορμα οσο μπορουσα....

Αρκετη ωρα αργοτερα εφτασα επιτελους στο νησι αλλα προς μεγαλη μου εκπληξη δεν ηταν αυτο που περιμενα.Αμεσως σκεφτηκα οτι ειχα κανει λαθος αλλα ειχα ακολουθησει πιστα στο Log Pose οποτε λιγο δυσκολο να ειχα κανει λαθος.Κοιταξα το νησι οσο μπορουσα γιατι ειχε σχεδον βραδιασει και δεν μπορουσα να δω και πολλα.Εμοιαζε με δασικο νησι διχως σημαδια ζωης και αν εβλεπα καλα θυμιζεζουγκλα το ολο σκηνικο.Αφου δεν μπορουσα να κανω κατι εριξα την αγκρυρα στην θαλασσα και μαζεψα τα πανια για να μην φυγει το πλοιο.Θα περιμενα να ξεμηρωσει και τοτε θα εβλεπα τι μπορουσα να κανω, αν και ειχα ενα κακο προαισθημα για αυτο που θα αντικριζα οταν θα ξυπνουσα αυριο.Αφου τα ετοιμασα ολα πηγα κατω στην καμπινα για αν φαω βραδυνο και να πεσω για υπνο γιατι δεν μπορουσα να κανω και τιποτα αλλο.Ετοιμασα τα πραγματα μου ομως για να κατεβω στο νησι οπως ειχα σχεδιασει σε περιπτωση που ειχα παει απο την αλλη πλευρα του νηισου η οποια δεν ηταν κατοικησιμη.Οταν τα ετοιμασα επεσα με τα μουτρα στο κρεβατι αφου εβγαλα τα ρουχα μου.Λιγα λεπτα αργοτερα ειχα ηδη αποκοιμηθει για τα καλα....

Το επομενο πρωι οταν ξυπνησα δυστυχως επιβεβαιωθηκαν οι φοβοι μου γιατι οντως ειχα φτασει σε ενα νησι που θυμιζε ζουγκλα και δεν περιμενα να κατοικητε απο καποιον ενα τετοιο νησι.Παρ ολα αυτα πιστευα οτι αξιζε τον κοπο να κανω μια βολτα και να βρω κανενα ζωο για να εχω προμυθιες για το επομενο ταξιδι μου.Οταν εφτασα στην παραλια γυρησα το βλεμμα μου στην ζουγκλα και με επιασε μια ανατριχιλα στην ματια και μονο.Για αλλη φορα επρεπε να ειμαι προσεχτικος αν ηθελα να βγω αρτημελης γιατι τηντελευταια φορα ειχα σχεδον εξαντληθει απο τις απροοπτες μαχες που ειχα δωσει και ταυτοχρονα μου ερχονταν στο μυαλο σκηνες απο τις μαχες αυτες.Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα συνηλθα και χαθηκα αναμεσα στην αγρια και πικνη βλαστηση της ζουγκλας.Περπατουσα αρκετα λεπτα αναμεσα στα δεντρα αλλα δεν ειχα δει και πολλα ζωα να κυκλοφορουν εξω και υπεθεσα οτι ακομα δεν ειχαν βγει απο τις φωλιες τους.Η αληθεια ηταν οτι ειχα ξυπνησει σχετικα νωρις και ηταν λογικο να μην κυκλοφορει τιποτα εξω αλλα δεν ειχα και πολλες επιλογες οποτε
συνεχησα να περπαταω μεχρι να βρω κατι.Ξαφνικα εκει που περπατουσα ενω φυτο μου επιτεθηκε και ενστικτοδος εβγαλα το katana μου και το εκοψα.Ειχα μεινει και το κοιταζα και το πλησιασα λιγο και αμεσως γυρησα το βλεμμα μου στα υπολοιπα φυτα και καταλαβα οτι ειχα μπλεξει ασχημα...

Αρχησαν να κινουνται τα παντα γυρο μου και το θεαμα απο την μια ηταν μαγικο αλλα ταυτοχρονα και τρομακτικο.Κρατουσα και στα 2 μου χερια τα σπαθια μου και ημουν προετοιμασμενος για καθε επιθεση που θα μπορουσα να δεχτω.Εκεινα δεν ειχαν κανει καμια κινηση ενω δεν σταματησα δευτερολεπτο να κοιταζα τα παντα γυρο μου αν ηταν αρκετα κουραστικο.Η επιθεση ομως δεν αργησε να ερθει και με διαφορες περιστροφικες κινησεις εκοψα πολλα απο αυτα αλλα δεν εβλεπα καποιο ουσιαστικο αποτελεσμα γιατι ηταν πολλα. Τοτε αισθανθηκα κατι πολυ μεγαλο γυρο μου και γυρησα αμεσως το βλεμμα μου.Ειχα αρχησει να καταλαβαινω γιατι δεν υπηρχαν ζωα στο νησι, διοτι ηταν γεματο απο σαρκοφαγα φυτα.Εκανα ενα σαλτο προς τα πισω για να παρω καλυτερη θεση μαχης αλλιως θα γινομουν το πρωινο του.Το σαρκοφαγο κτηνος αποδειχτηκε πολυ πιο μεγαλο οταν μπορεσα να το δω καθαρα και δεν μπορουσα να βρω καπου να το βαρεσω γιατι αυτο σερνοταν στο εδασος.Η μονη λυση ηταν να το καψω αφου και να το καρφωνα το ιδιο αποτελεσμα θα ειχε, εκτος αν το εκοβα απο τις ριζες του οποτε λογικα καποια στιγμη θα σταματουσε νααντλει ενεργεια απο το εδαφος και λογικα θα μαρανοταν.Φυσικα αυτο θα ηταν λιγο δυσκολο να γινει γρηγορα αφου κανενα φυτο δεν μαρανοταν τοσο γρηγορα.Οποτε γυρησα στο αρχικο μου σχεδιο στο να το καψω, αλλα ηταν ευκολο στα λογια και δυσκολο στην πραξη αφου δεν ειχα φωτια μαζι μου.....

Επρεπε να χρησιμοποιησω το φρουτο μου αν ηθελα τουλαχιστον να το αποφυγω και να μην το αντιμετωπισω.Εγινα καπνος και το σηκωσα ψηλα στον αερα και το εριξα λιγο πιο περα και αρχησα να τρεχω χωρις να γυρησω το βλεμμα μουαλλου.Τοτε κατι μεγαλο με χτυπησε και με εριξε πισω με μεγαλη δυναμη και επεσα πανω σε ενα δεντρο.Τοτε αρχησα να χανω τις αισθησεις μου ενω καθως ανοιγοκλεινα τα ματια μου ειδα μια σκια που εμοιαζε ανθρωπινη.Παρ ολα αυτα δεν μπορουσα να κανω ουτε μια απλη κινηση και εχασα τελειως τις αισθησεις μου.Οταν ξυπνησα βρισκομουν σε ενα ξεφωτο με μια πετσετα για μαξιλαρι και μια πετσετα αλλα δεν με ενοιαζε τι πολυτελειες ειχα αλλα το οτι ημουν ζωντανος. Γυρησα το βλεμμα μου και κοιταξα γυρο μου αλλα ακομα ολα ηταν θολα.Προσπαθησα να σηκωθω αλλα ματαια και ενοιωθα εξαντλημενος περισσοτερο απο ποτε.Τοτε ακουσα μια φωνη και μαλιστα γυναικεια να μου λεει κατι αλλα δεν μπορουσα ουτε καν να την ακουσω.Λιγο αργοτερα επανηλθα καπως και καταφερα να ακουσω τι λεει...
-Μην κουραζεις τον εαυτο σου...προσπαθησε να ξεκουραστεις...

Και να μπορουσα να ηθελα να κανω κατι αλλο δεν μπορουσα, οποτε ακολουθησα τις οδηγιες της και παρεμεινα ξαπλωμενος αλλα απο υπερενταση και μονο δεν μπορουσα να κοιμηθω. Λιγο αργοτερα μπορουσα να δω πλεον καθαρα και αρχησα να κοιταζω το γυρο περιβαλλον. Μετα απο λιγο ηρθε η κοπελια διπλα μου και παλι και μου εφερε λιγο νερο, η οποια ηταν αρκετα ομορφη και με κυριευσαι με το βλεμμα της, αλλα προσπαθησα να την κανω να μην νοιωσει αβολα.Αυτη την φορα καταφερα να σηκωθω χωρις να ακουσω τις οδηγιες της και καθησα οκλαδον και ιπια το νερο σαν τρελος.Εκεινη με κοιταζε εξεταστηκα και καταλαβα οτι μαλλον δεν εβλεπε τακτικα καποιον αλλο ανθρωπο σε αυτο το νησι.Οτι και να ηταν
της ημουν ευγνομων....
-Εσυ με εσωσες σωστα?Δεν μπορουσα να δω καθαρα εκεινη την στιγμη αλλα νομιζω οτι ειδα την σκια σου....
-Ναι εγω ημουν και σε παρακολουθουσα σχεδον απο την ωρα που μπηκες μεσα στο δασος ...και πιστεψε με δεν ησουν καθολου προσεχτικος....
-Το ξερω αλλα μεσα στο πανικο μου εκανα αρκετες βλακιες...
-Αυτες οι βλακιες σχεδον σου κοστησαν την ζωη ομως...επρεπε να εισαι πιο προσεχτικος....δεν ηξερες για τα σαρκοφαγα φυτα...?

Κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου και συνεχησα να πινω το νερο μου ενω εκεινη μου εριξε ενα ναζιαρικο βλεμμα που σχεδον με εκανε να κοκκινησω.Στην συνεχεια αρχησα να την ρωταω διαφορα για το τι εγινε αφοτου με εσωσε και εκιενη μου τα ειπε με καθε λεπτομερεια και καταλαβα οτι ειχε ορεξη για κουβεντα.Στην κατασταση που ημουν ηταν το λιγοτερο που μπορουσα να της προσφερω και το εκανα με μεγαλη ευχαριστηση.Δεν περιμενα αυτο το νησι να κατοικουταν απο καποιον, οχι οταν καταλαβα τι υπηρχε σε αυτο το νησι...
-Εισαι μονη σου εδω ή υπαρχει και καποιος αλλος?
-Υπαρχει ακομα ενας ανθρωπος εδω και συνεργαζομαστε αρκετες φορες απλα τωρα προσφατα ειχαμε καποιες διαφορες...δεν τον εχω δει εδω και μερες και εχω αρχησει να ανησυχω...
-Ξερει να επιβιωνει σε μερη σαν αυτα?
-Εκεινος με εμαθε...και ξερει καλυτερα φυσικα απο μενα...
-Τοτε δεν χρειαζεται να ανησυχεις τοσο και σου υποσχομαι οτι θα ψαξουμε να τον βρουμε...ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω....
-Εσυ να κατσεις εκει που εισαι και να ξεκουραστεις...μου απαντησε με ενα αγριεμενο υφος...

Δεν προσπαθησα καν να φερω αντιρηση και ξαναπλωσα παλι και κοιταζα τα δεντρα για να περασει η ωρα και στην συνεχεια σκεφτηκα ποτε θα εφευγα απο το νησι.Επρεπε τουλαχιστον να αναρωσω και στην συνεχεια να βρω τον φιλο της κοπελας.Oτι και να ελεγε δεν μπορουσα να κανω κατι διαφορετικο και το θεωρουσα υποχρεωση μου.Στην τελικη δεν θα ημουν εδω χωρις αυτην.Αρκετη ωρα αργοτερα μου εφτιαξε κατι για να φαω και με την πεινα που ειχα δεν με ενοιαζε τι ηταν αυτο που μου ειχε δωσει, αν και δεν ειχα δει κατι παρομιο πιο πριν. Ηταν κατι σαν σουπα απο χορτα αλλα μυριζε πολυ ωραια.Μου εκανε παρεα καθως ετρωγα και συνεχησαμε να μιλαμε για το πως κατεληξε στο νησι και μου ειπε σχεδον τα παντα.Ηταν αρκετα ενδιαφερον ολα οσα μου ελεγε και απολαμβανα την συζητηση αρκετα μπορω να πω.Μετα απο ωρα συζητησης πλεον ημουν αρκετα καλυτερα και καταφερα να σηκωθω στα ποδια μου και εκανα 2 ασκησεις για αν ξεπιαστουν τα ποδια μου και η μεση μου και εκεινη συνεχησε να με παρακολουθει.Πιστευα οτι με κοιταζε εξεταστικα συνεχεια αλλα ηταν αρκετα εντονος ο τροπος που το εκανε.Δεν το εκανε επιτιδες ομως οποτε δεν ενοχληθηκα. Αφου τελειωσα με τις ασκησεις σηκωθηκε και εκεινη και καναμε μια βολτα στο δασος αλλα αυτη την φορα προσεχα πολυ περισσοτερο..
-Ειναι αρκετα κουραστικο να το κανεις αυτο συνεχεια...
-Η αληθεια ειναι πως ναι ειναι κουραστικο...αλλα αυτο του εξασφαλιζει την ασφαλεια σου...
-Δεν αντιλεγω αλλα και παλι...

Περπατουσαμε αρκετη ωρα μεσα στο δασος ωσπου ακουσαμε κατι περιεργους ηχους και τα χερια μου πηγαν αυτοματα στα σπαθια μου αλλα εκεινη μου εκανε νοημα να κανω ησυχια οσο περισσοτερο μπορουσα. Εκεινη με ενα σαλτο πηδηξε και σκαρφαλωσε στο δεντρο για να μπορει να εχει καλυτερο οπτικο πεδιο.Εγω εγινα καπνος και προσωρησα και αλλο για αν δω τι ηταν αυτο που ακουστηκε ετσι, ενω ταυτοχρονα διπλα μου βρεθηκε η κοπελια σχεδον διπλα μου.Εκεινη την στιγμη την τυληξα με τον καπνο και της ειπα αν ηρεμησει και οτι την καλυπτα.Μαλλον δεν ειχε δει κατι παρομιο μεχρι στιγμης αν καταλαβα καλα απο την αντιδραση της αλλα εκεινη συνεχησε να περπαταει.Ξαφνικα πεταχτηκε μια μεγαλη σκια προς το μερος μας και ειχε ως στοχο την κοπελια.Διχως να το πολυ σκεφτω πηρα την κανονικη μου μορφη και τον επιασα πριν πεσει πανω της και τον πεταξα μακρυα.Εκεινος φορουσε πανοπλια αλλα δεν δυσκολευτηκε να σηκωθει και να παριε θεση μαχης...
-Heracles τι νομιζεις οτι κανεις?
-Μικρε φυγε τωρα απο μπροστα μου...το θεμα ειναι δικο μου με την Carnivora...
-Οτι και να ειναι, ειναι κοπελα...μπορεις να ηρεμησεις?
-Μικρε ειπα φυγε και ασε με να την πιασω!!
-Δεν θα την παρεις ποτε!...ειπα με μεγαλη αποφασηστικοτα και εβγαλα και τα 2 μου σπαθια και πηρα θεση μαχης.Δεν θα τον αφηνα να κανει οτι θελει και συγουρα επρεπε να δωσει μερικες εξηγησεις....

Εκεινος εκανε ενα μεγαλο σαλτο προς το μερος μου αλλα καταφερα να το αποκρουσω πολυ ευκολα.Για καποιο λογο ο θυμος μου εκανε τα παντα πολυ πιο ευκολα την ωρα που πολεουσα μαζι του.Ολα τα χτυπηματα που εκανα ηταν ολο και πιο δυνατα με αποτελεσμα να χανει συνεχεια ο Heracles εδαφος στην μαχη.Εκεινος ομως ανταπεδηδε αρκετα χτυπηματα αλλα δεν ειχα και ιδιαιτερο αποτελεσμα πανω μου αλλα το πρωτο καλο χτυπημα δεν αργησε να ερθει και δεν ημουν καν προετοιμασμενος για να το αποφυγω και να γλυτωσω με την δυναμη τουφρουτου μου.Εκανε μια περιστροφη με ενα δυχτη που κρατουσε στα χερια του και με τυληξε και αποσυντονηστικα τελειως.Προσπαθησα να ξεμπλχτω απο τα δυσχτια αλλα ηταν ηδη αργα γιατι με κλωτσησε με μεγαλη δυναμη πανω στο δεστρο που βρισκοταν πισω μου.Δεν ειχα συνελθει τελειως απο το χτυπημα που ειχα δεχτει λιγο πιο πριν και το αποτελεσμα ηταν αναμενομενο γιατι επεσα λυποθημος στο εδαφος διχως να μπορω να αντιδρασω ή να κανω κατι αλλο.Δεν ειχα καταφερει να τον σταματησω και αυτο ηταν με ειχε τσαντησει περισσοτερο απο ολα.Οταν ξυπνησαηταν αργα το απογευμα και δεν βρισκοταν κανεις εκει παραμονο ενα μαντιλι που ειχε δεμενο στο χερι της η Carnivora.Το πηρα και το εσφηξα στο χερι μου με ολη μου δυναμη και φωναξα με ολη μου την δυναμη.... "HERACLES!!" ...αλλα ηταν ηδη αργα.Δεν ηξερα καν τι της ειχε κανει
και που μπορουσε να βρισκοταν αυτη την στιγμη....

Παρ ολα αυτα δεν ειχα σκοπο να την αφησω ετσι απλα αλλα για να κινηθω μεσα στην αγρια νυχτα επρεπε να προετοιμαστω καταλληλα αλλιως κινδυνευα να γινω μεζες.Μπορει να σχεδιο να ηταν καπως ριψοκινδυνο αλλα ημουν αποφασησμενος να την βρω οποιο και να ηταν το κοστος.Πηγα προς το πλοιο μου και καθως πηγαινα εκοψα αρκετα κλαδια απο τα δεντρα και τα συγκεντρωσα ολα μαζι στην παραλια.Πηγα στο πλοιο και πηρα ενα μεγαλο κομματι παλι απο την προηγουμενη μου βαρκα και εδεσα με αυτο τα κλαδια.Στην συνεχεια αναψα μια φωτια και βουτηξα τα κλαδια με τα πανια μεσα σε πετρελαιο που ειχα για τις λαμπες στο πλοιο και στην συνεχεια τα εριξα μεσα τα αναψα μεσα στην φωτια.Στο συνολο κρατουσα 4 κλαδια και δεν με ενοαιζε το βαρος τους, οχι πως μου ηταν δυσκολο να τα μεταφερω.Το σωμα μου ειχε αλλαξει αρκετα απο τοτε που ειχα αρχησει να κανω ασκησεις και αυτο ηταν υπερ μου.Αφου πηγρα και σπαθια μου και τα εδεσα στην ζωνη μου γυρησα το βλεμμα μου προς το αγριο σκοτινο δασος.Ειχε αρχησει και βραδυαζε για καλα και ηξερα τι με περιμενε πανω κατω.Ημουν ομως εξοπλισμενος με αυτα που χρειαζομουν και τελος πριν φυγω πηρα και αρκετο σκηνη και το οποιο το στερεωσα στους ωμους μου.Αρχησα να βαδιζω προς το δασος και με επιασε ανατριχιλα στο θεαμα και μονο το οποιο ειδκα τωρα το βραδυ ηταν αρκετα πιο τρομακτικο.Δεν θα αφηνα ομως τον φοβο μου να με επιρρεασει τοσο πολυ που να με κανει να αλλαξω γνωμη....

Δευτερολεπτα αργοτερα μπηκα παλι μεσα στο δασος κρατωντας και τα 2 μου χερια απο 2 κλαρια αναμενα με φωτια παντα.Ηξερα οτι τιποτα τωρα δεν θα μπορουσε να μου σταθει εναντια μου και προσπαθουσα να ειμαι οσο το δυνατον περισσοτερο αισιοδοξος μπορουσα αν και δεν μπορουσα να κρυψω την ανησυχια μου.Για καποιο λογο νοιαζομουν για την κοπελα αυτη και πιστευα οτι αυτο οφειλοταν οτι λιγοι ηταν αυτοι που μου φερονταν καλα λογο του οτι ημουν πειρατης.Καθως περπατουσα εβλεμα αρκετα μικρα σαρφαγα φυτα να μαζευονται στην θεα της φωτιας και αυτο με ενθαρυνε λιγο γιατι φοβοντουσαν ή με οδειγουσαν εκει που αυτα ηθελαν.Ευτυχως θυμομουν τον δρομο για το ξεφωτο που ημουν με την Carnivora και το μερος που ειχε γινει μαχη.Σκεφτηκα οτι ισως βρω τιποτα πατημασιες, λογω του οτι η πανοπλια εκανε βαρη τον αλλομε αποτελεσμα να αφηνει σημαδι στο χωμα σε καθε του βημα.Τουλαχιστον ετσι ηθελα να ελπιζω οτι θα ειχε γινει γιατι αλλιως επρεπε να γυρησω ολοκληρο το νησι για να τους βρω.Παρ ολα αυτα ανησυχουσα μηπως δεν ηταν κανα στο νησι γιατι βρισκομουν παλι σε ενα συμπλεγμα νησιων.Το σεναριο να βρισκοταν σε καποιο αλλο νησι με φοβηζε αλλα ειχα πεισμωσει τοσο που δεν θα δυσταζα να εξερευνησω ενα ενα.Παρ ολα αυτα σκεφτομουν τι θα γινοταν οταν θα τον εβρησκα και τον τροπο με τον οποιο θα πολεμουσα μαζι του.Σεκφτηκα οτι θα επρεπε να χρησιμοποιησω σχεδον ολες μου τις τεχνικες για να καταφερω να τον νικησω, αλλα τουλαχιστον ηξερα και ποια επιθεση επρεπε να αποφυγω....

Λιγα λεπτα αργοτερα βρισκομουν στο πεδιο της μαχης αλλα μεσα στο σκοταδι δεν μπορουσα να δω και πολλα για αυτο αφιερωσα αρκετη ωρα μεχρι να βρω καποιο στοιχειο που θα μπορουσα να με βοηθησει εστω και λιγο για να βρω την Carnivora.Κοιταζα για αρκετη ωρα και δεν ειχα βρει κατι οποτε αποφασησα να παω στο ξεφωτο που ημουν οταν βρηκα τις αισθησεις μου.Δεν ηξερα τι μπορουσα να βρω εκει αλλα ηλπιζα να βρω κατι σημαντικο ετσι ωστε να με βοηθησει.ΜΕσα στο σκοταδι δεν ηταν ευκολο να το βρω αλλα η τυχη μου χαμογελασε και υστερα απο αρκετο ψαξιμο βρηκα την μικρη καταστασκηνωση που ειχε φτιαξει η Carnivora και αρχησα να κοιταζω.Ελειπαν πραγματα και καταλαβα οτι πρεπει να ειχα περασει απο εδω περα και αρχησα να κοιταζω για ιχνη.Καθως εψαχνα πηρε το ματι μου κατι περιεργο που βρισκοταν στο εδαφος και πλησιασα με την δαδα που ειχα φτιαξει για αν δω καλυτερα.Ηταν μια χαρακτηρισιτκη ανδρικη πατημασια και ο μονος που βρισκοταν στο νησι ηταν ο Heracles.Στην συνεχεια οταν γυρησα το βλεμμα μου βρηκα και αλλες πατημασιες και ολες μαζι εκαναν ενα μονοπατι και ενα χαμογελο εμφανηστηκε στα χειλη μου.Τελικα ειχα βρει τα στοιχεια που ηθελα και μπορουσα να ξεκινησω απο καπου.Ολα πλεον ηταν θεμα χρονου....

Όνομα: Black_Luster
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 9
Beli: 20,000
Bounty: 0