Alucard and the fishman [ΤΕΛΟΣ]

Μια μέρα είχε πέραση από την τελευταία μου περιπέτεια με τον suny και τα πρόβατα του, είχα ανοιχτή στην γαλάζια και επικίνδυνη θάλασσα της grand line, έπρεπε να συνεχίσω την αναζήτηση μου για των καπετάνιο μου. Από την μια στιγμή στην άλλη ο καιρός άλλαξε και έγινε πιο ψυχρός, έτσι για να γλιτώσω από το δυνατό κρύο έδεσα το πηδάλιο και πήγα στην κουζίνα αφήνοντας το πλοίο μου να σαλπάρει, εκεί πέρα άναψα την σόμπα μου και έκατσα στον καναπέ για να χαλαρώσω. Μονο δυο λεπτά πέρασαν από όταν ξάπλωσα και το πλοίο άρχισε να πηγαίνει πάνω κάτω σαν τρελό, έτρεξα γρήγορα έξω στο κατάστρωμα και είδα πως βρισκόμουν στην μέση μιας καταιγίδας

Κοίταξα γύρο μου μήπως έβλεπα κανένα άσπρο σύννεφο για να πάω εκεί και να βγω από την καταιγίδα, αλλα δεν υπήρχε τίποτα απόλυτος ήταν λες και είχα μπει πόλη βαθιά στην καταιγίδα
- μα καλά πως ούτε τρία λεπτά δεν έλειψα
Τρέχοντας πήγα στο πηδάλιο όπου το ξεδεσα και άρχισα να παλεύω με τα κύματα και την δυνατή βροχή. Αυτά τα κύματα δεν είχαν καμια σχέση με τα κύματα των πρώτον θαλασσών, ήταν από τα πιο μεγάλα που είχα δει μέχρι τότε στην ζωή μου, αν ήμουν πρωτάρης στην ναυσιπλοΐα αυτά τα κύματα θα μπορούσαν άνετα να με βουλιάξουν. Αισθανόμουν κάθε στάλα της βροχής να χτυπάει το σώμα μου με τεραστια δύναμη, δεν μπορούσα να δω τίποτα σε ακτίνα μέτρον και έτσι αναρωτιόμουν ποσο ακόμα συνεχιζόταν αυτή η τρομερή καταιγίδα

Αφού πάλεψα για πέντε λεπτά με τα κύματα και την βροχή εξαφανίστηκε το ίδιο γρήγορα όσο και εμφανίστηκε, αλλα την θέση της καταιγίδας πήρε μια χιονοθύελλα. Ο ουρανός είχε τρελαθεί φυσούσε τόσο δυνατά που άμα δεν κρατιόμουν από το πηδάλιο θα με είχε πάρει ο αέρας, τα ρούχα μου είχαν πάρει κρυστάλλινη μορφή από την βροχή και το χιόνι τώρα, όλο το κατάστρωμα στο πλοίο μου είχε γεμίσει με χιόνι, τα παράθυρα από τον δυνατό άνεμο είχαν σπάσει.
Ξαφνικά τότε καθώς πάλευα με την χιονοθύελλα άκουσα ανά βουητό από την θάλασσα, το πλοίο μου άρχισε να τρέμει περισσότερο μέχρι που ένα θαλάσσιο τέρας βγήκε από την θάλασσα, πήδηξε πάνω από το πλοίο μου αφήνοντας μια λεπτή στρώση από θαλασσινό νερό και μετά εξαφανίστηκε και πάλη στην θάλασσα

Όσο ξαφνικά εξαφανίστηκε η βροχή έτσι εξαφανίστηκε και η χιονοθύελλα, Αυτήν την φορα όμως άλλο το μέρος το είχε κάλυψη μια πόλη ρίχνει ομίχλη που δεν με άφηνε να δω σχεδόν τίποτα.
Βρισκόμουν μέσα σε αυτήν την ομίχλη εδώ και ώρες, δεν ήξερα που πήγαινα η που βρισκόμουν, είχα χαθεί εντελώς με αυτήν την ομίχλη. Μια απόλυτη ησυχία σε όλο μου το πλοίο, ήταν τόσο ήσυχα που άκουγα ακόμα και τα ξυλα που έτριζαν.
Ένα φως που αναβόσβηνε άρχισα να βλέπω τότε στον ορίζοντα
- Φάρος πρέπει να είναι
έστριψα τότε το πλοίο μου και άρχισα να κατευθύνομαι προς αυτό το φως

Όσο πιο πόλη κατευθυνόμουν προς αυτό το φως τόσο έβγαινα και από την ομίχλη, τελικά μετά από λίγα λεπτά βγήκα από την ομίχλη και είδα μπροστά μου ένα τεράστιο νησί με τον πιο ψιλό φάρο που είχα δει στην ζωή μου.
Έτρεξα άμεσος και πήρα τα κιάλια μου και μετά είδα αυτό το νησί, είχε μια μεγάλη πόλη και πόλους κάτοικους, πουθενά δεν έβλεπα marine έτσι αποφάσισα να πάω και να αράξω το πλοίο μου στο λιμάνι της πόλης και όχι σε καμια ερημική παραλια. Αφού μπήκα στο λιμάνι και βρήκα μια θέση για το πλοίο μου, έριξα την άγκυρα πήδηξα έξω από το πλοίο μου και ξεκίνησα την εξερεύνηση αυτού του νησιού, λήγω πιο έξω από το λιμάνι βρήκα έναν άνδρα και των ρώτησα
- Πιο είναι αυτό το νησί, μήπως ξέρετε που θα μπορούσα να βρω κανένα μπαρ
Αυτός όμως δεν μου έδωσε καμια σημασία, απλός γύρισε από την άλλη και έφυγε

Ρώτησα και μερικούς άλλους κάτοικους του νησιού άλλα όλοι τους τα ίδια, ήταν λες και δεν με έβλεπαν έτσι άρχισα να ψάχνω μόνος μου για κανένα μπαρ για να πιο. Μετά από λήγω ψάξιμο βρήκα ένα μικρό μπαρ όπου μπήκα και πήγα κατευθείαν στην μπάρα και ζήτησα ένα ποτήρι ρούμι, ο μπάρμαν το έφερε άμεσος και αφού ήπια την πρώτη γουλιά του είπα
- δεν μου λες τη συμβαίνει σε αυτήν την πόλη και κανένας δεν μιλάει
Όμως ούτε ο μπάρμαν δεν μου μίλησε, το μονο που έκανε ήταν να μου δείξει με τα χεριά του ότι το ρούμι κάννη 10 μπέλι, έτσι και εγώ έβγαλα από την τζέπη μου το πορτοφόλι μου και του τα έδωσα, ύστερα γύρισα και είδα το υπόλοιπο μπαρ και τους ανθρώπους που ήταν μέσα σε αυτό, κανένας απόλυτος δεν μιλούσε

Συνέχισα να τους κοιτάω μέχρι που τελειωσα το ποτήρι μου, ύστερα σηκώθηκα και βγήκα έξω, όλη η κάτοικοι φερόντουσαν πόλη περίεργα έτσι αποφάσισα αφού πάρο προμήθειες για το ταξίδι μου να φύγω από εδώ πέρα.
Τότε όμως άκουσα κάποιον να φωνάζει
- e εσύ εκεί δικό σου είναι το πλοίο στο λιμάνι
Όταν γύρισα είδα μερικούς τύπους ηττημένους περίεργα, και ο ένας από αυτούς φορούσε μια στολή ρομπότ
- επιτέλους κάποιος μου μίλησε, ναι δικό μου είναι το πλοίο αλλα πες μου τη συμβαίνει και κανένας δεν μιλάει σε αυτό το νησί
- για να μιλήσεις πρέπει να πλήρωση τους φόρους μας, ας κάνουμε έναν γρήγορο υπολογισμό, έβαλες το πλοίο σου στο λιμάνι 250 μπέλι μίλησες γύρο στους 10 ανθρώπους 590 μπέλι, περπατάς στην πόλη με παπούτσια αντί για σανδάλια 100 μπέλι, a και βρώμας 300 μπέλι, σύνολο 1.240 μπέλι μας χρωστάς, πλήρωσε η θα σε πάμε στην φυλακή

- Τη πρέπει να είσαι τρελός δεν έχω τόσα λεφτά πάνω μου, αλλα και να τα είχα σιγά μην σου τα έντυνα
- εξύβριση της αστυνομίας 500 μπέλι, άρα πάμε στα 1.740 μπέλι, και αφού λες ότι δεν τα έχεις θα σε βάλουμε στην φυλακή για να έκτισης την ποινή σου
- Για ελάτε να με πιάσετε
μια ομάδα έβγαλε τα ντουφεκια της και μια άλλη άρχισε να έρχεται για να με συλλαβή, όταν έφτασαν αρκετά κοντά μου άρχισα να τους χτυπάω με μπάλες φωτιές, η ομάδα που είχε τα ντουφεκια άρχισε να μου ρίχνει αλλα η σφαίρες τους δεν έβρισκαν στόχο, εγώ συνέχισα να τους χτυπάω με διαφορες τεχνικές φωτιάς, όλες η ομάδες τότε μου όρμηξαν εγώ όμως δεν τους άφηνα να με πλησιάσουν και πόλη, δημιούργησα έναν δακτύλιο φωτιάς όπου τους εμπόδιζε να με πλησιάσουν, όσο εγώ βρισκόμουν μέσα σε αυτόν τον δακτύλιο συνέχιζα να τους χτυπάω με κύματα φωτιάς

Τότε καθώς τους χτυπούσα ένα κύμα ηλεκτρισμού με χτύπησε και με πέταξε έξω από τον δακτύλιο φωτιάς, όταν σηκώθηκα είδα πως αυτό το ρομπότ με είχε χτυπήσει, έτσι ετοίμασα ένα ακόμα κύμα φωτιάς και το πέταξα πάνω του, αυτό όμως με της ηλεκτρικές του δύναμης έκοψε την επίθεση μου και με χτύπησε για μια ακόμη φορα, δεν σταμάτησε όμως μέχρι που όλες η ομάδες που είχαν μήνη όρμησαν από πάνω μου και μου πέρασαν χειροπέδες. Δοκίμασα να τους χτυπήσω με της δύναμης μου αλλα δεν μπορούσα έτσι κατάλαβα πως η χειροπέδες που μου είχαν βάλει ήταν φτιαγμένες με "seastone" έτσι είπα
- όχι πάλη αυτό
- επειδή τραυμάτισες τόσους φρουρούς η ποινή σου ανέβηκε στον θάνατο, αύριο την αυγή θα σε εκτελέσουμε

Με σήκωσαν και με πέταξαν μέσα σε ένα κλουβί όπου άρχισαν να το τραβάνε μέχρι που με πήγαν στην φυλακή του νησιού, Εκεί πέρα με οδήγησαν τρις ορόφους κάτω από το έδαφος βάζοντας με σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι, εκεί πέρα μου έβγαλαν της χειροπέδες και έκλεισαν την πόρτα. δοκίμασα και εκεί μέσα να χρησιμοποιήσω της δύναμης μου αλλα και πάλη δεν τα κατάφερνα
- τέλεια και το μπουντρούμι είναι φτιαγμένο με "seaston", την έχω άσχημα τότε
ξαφνικά τότε ακούω μέσα από το μπουντρούμι μου μια φωνή
- τη πρόστιμο έφαγες και σε έχουν εδώ μέσα
- ποιος είναι εκεί, τραυμάτισα μερικούς φρουρούς και θα με εκτελέσουν αύριο
- xaxaaxaxa πόσους στο σύνολο
- έχασα το μέτρημα μου
- πόλη ωραία περίμενα κάποιον σαν εσένα μπορώ να σε βοηθήσω να το σκάσεις από εδώ πέρα αλλα πρώτα πρέπει να μου βγάλεις της χιροπεδες μου γιατι δεν μπορώ να κουνηθώ

Ξεκίνησα το ψάξιμο μέσα στο σκοτεινό μπουντρούμι μέχρι που τον βρήκα, εκεί πέρα έβγαλα την ζώνη μου και με την μεταλλική της άκρη άρχισα να παραβιάζω της χειροπέδες του, αν έβλεπα θα ήταν πιο εύκολο αλλα δυστυχώς δεν έβλεπα και ήταν αρκετά δύσκολο.
Τελικά μετά από αρκετή προσπάθεια τα κατάφερα και των ελευθέρωσα
- ωραία είμαι και πάλη επιτέλους ελεύθερος, ωραία ας σπάσω αυτήν την πόρτα και πάμε να φύγουμε από εδώ μέσα
- όχι περίμενε, ας περιμένουμε λήγω ακόμα σε λήγω πιστεύω θα είναι νύχτα έξω άρα θα έχει λιγότερους φρουρούς και έτσι θα το σκάσουμε πιο εύκολα
- πόλη καλά, όπως θες
Έτσι τότε βρήκαμε την ευχέρεια να γνωριστούμε λήγω καλλίτερα, μου είπε για το πως μπήκε και αυτός μέσα και για αλλα πολλά πράγματα

Μετά από μερικές ώρες συζήτησης είχε φτάσει η ώρα για να φύγουμε έτσι ο wailord(το όνομα του τύπου) πήγε στην πόρτα όπου άρχισε να την σπρώχνει με δύναμη, άμεσος άρχισα να ακούω την πόρτα να τρίζει και αυτό με έκανε χαρούμενο, μετά από λήγω σπρώξιμο ακόμα η πόρτα έσπασε και έπεσε κάτω κάνοντας έναν τρομερά δυνατό ήχο. Όταν το φως μπήκε μέσα στο μπουντρούμι είδα πως ο wailord ήταν καρχαρίας ψαρανθρωπος, δεν έκατσα όμως να το σχολιάσω μιας και δεν είχαμε πόλη χρόνο, έτσι αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα σκαλιά για να ανεβούμε στην επιφάνεια, στον δρόμο μας έμπαιναν φρουροί από την φυλακή αλλα σε συνεργασία με τον wailord τους βγάζαμε γρήγορα από την μέση.
Μετά από πόλη τρέξιμο και συνεχόμενης μάχης με τους φρουρούς βγήκαμε έξω και αρχίσαμε να τρέχουμε στην πόλη

Καθώς τρέχαμε στην πόλη για να γλιτώσουμε ο wailord σταμάτησε και μου είπε
- λοιπόν φίλε μου alucard ήρθε η ώρα να χωρίσουμε, εγώ θα πάω να αναμετρηθώ με τον δήμαρχο του χωριου για να ελευθερώσω τους κατοικους της πόλης
- πόλη καλά όπως νομίζεις αντίο
Η δρόμοι μας τότε χωρίστηκαν, εγώ πήγα προς το λιμάνι για να πάρω το πλοίο μου και ο wailord πήγε στο αρχοντικό του δημαρχου.
Τελικά μετά από λήγω βγήκα στο λιμάνι και έτρεξα άμεσος στο πλοίο μου όπου σήκωσα την άγκυρα άνοιξα τα πανιά και ετοιμάστηκα να φύγω από το νησί, είχα απομακρυνθεί αρκετά αλλα τότε είδα πως σε ένα αρχονικό έβγαιναν κεραυνοί και μετά από λήγω μια πόρτα που οδηγούσε στην βεράντα έσπασε από το σώμα του wailord. Δεν μπορούσα να τον αφήσω έτσι μετά από αυτό που είχε κάννη για εμενα, έτσι γύρισα το πλοίο μου και μπήκα και πάλη στο λιμάνι

Μόλις έδεσα και πάλη το πλοίο μου άρχισα να τρέχω προς το αρχοντικό του δημαρχου.
Εκεί πέρα όταν έφτασα είδα τον δήμαρχο μέσα σε ένα από εκείνα τα ρομπότ και να είχε εξαπόλυση μια ηλεκτρική επίθεση στον wailord, χωρίς να χάσω χρόνο έτρεξα και μπήκα στην μέση ώστε να φάω εγώ την επίθεση και όχι ο wailord, ζαλίστηκα για λήγω αλλα μετά είδα τον wailord και του είπα
- είσαι καλά φιλε μου
- alucard μα τη κάννης εδώ πέρα γιατί δεν έφυγες να σωθείς
- δεν θα άφηνα ποτε έναν φυλώ μου πείσω
Μετά από αυτό γύρισα είδα των δήμαρχο και του είπα
- το τέλος σου είναι κοντά
- ποτε θα ζήσω για πάντα

Εγώ μεταμόρφωσα τα χερια μου σε πυρσούς και αυτός τα κάλυψε με ηλεκτρισμό, μετά ελευθερώσαμε και η δυο από ένα κύμα, και αυτήν την φορα ο ηλεκτρισμός του διαπέρασε την φωτιά μου και πήγε να με χτυπήσει, εγώ όμως ένα ένα γρήγορο άλμα τον απέφυγα και εκεί πέρα άρχισα να ελευθερώνω μπάλες φωτιάς αυτός όμως δημιούργησε έναν ηλεκτρικό τοίχο και απέκρουσε όλες μου της μπάλες φωτιάς μου, τότε χωρίς να περιμένει ελευθερώνει άλλο ένα κύμα ηλεκτρισμού και με χτυπάει χωρίς εγώ να προλάβω να αντιδράσω, μετά από αυτό το χτύπημα έπεσα κάτω και αυτός άρχισε να περηφανεύεται
- ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις πως καταχραζομε την δύναμη της εξουσίας μου
Όσο ήμουν κάτω είδα ένα καλώδιο που τροφοδοτούσε αυτό το ρομπότ έτσι σηκώθηκα σιγά σιγά και του είπα
- ανόητε βρήκα την αδυναμία σου, όλα αυτά θα τελειώσουν αυτήν την στιγμή

Νευριασμένος που τον πρόσβαλα δημιουργεί ένα κύμα ηλεκτρισμού και πήγε να μου το πετάξει, όγκο όμως ακουμπάω το χέρι μου στο πάτωμα και δημιουργό έναν στρόβιλο φωτιάς με επίκεντρο εμενα και τον δήμαρχο
- μονο αυτό μπορείς! τώρα θα δεις την πραγματική μου δυνάμει
Ο δήμαρχος ελευθερώνει τότε ένα κύμα ηλεκτρισμού και το πετάει σε εμενα, αλλα λήγω πριν με χτυπήσει εξαφανίζεται
- τη πως, τη έγινε
Προσπάθησε να δημιουργήσει και αλλα κύματα αλλα δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα για να των τροφοδότηση, έτσι καθώς μεταμόρφωνα τα χερια μου σε πυρσούς του είπα
- μην προσπαθείς άδικα, με τον στρόβιλο φωτιάς μου έλιωσα το καλώδιο όπου σε τροφοδοτούσε με ηλεκτρισμό και έτσι τώρα είσαι ανίκανος, η σειρά μου τώρα

Όρμισα κατά πάνω του και με μια γροθιά σπάω το γυάλινο κέλυφος του ρομπότ και αρχίζω να χτυπάω με μανία των δήμαρχο, καθώς τον χτυπούσα η φρουρά είχε μαζευτεί γύρο του αλλα από τον στρόβιλο φωτιάς μου δεν μπορούσαν να περάσουν μέσα, το μονο που έκανα ήταν να με πυροβολούν με τα όπλα τους αλλα η σφαίρες δεν με πετύχαιναν.
Μετά από αρκετά χτυπήματα στον δήμαρχο είδα πως πονούσε και των λυπήθηκα έτσι πηγαίνω πίσω και τον χτυπάω με ένα μεγάλο κύμα φωτιάς όπου από τα μηχανήματα που είχε πάνω του εκρηγνει, μόλις εκριγνει εγώ έσβησα τον στρόβιλο φωτιάς αφήνοντας τους φρουρούς του να μπούνε και να των δούνε.

Εγώ έτρεξα άμεσος στον wailord να δω πως ήταν, μόλις των έφτασα άκουσα τους φρουρούς του να φωνάζουν
- είναι νεκρός ο δήμαρχος είναι νεκρός!! ζητω είμαστε ελεύθερη!
Σήκωσα των Wailord στους ωμους μου και άρχισα να των κουβαλάω προς το λιμάνι λέγοντας του
- πάμε φιλε μου ας φύγουμε τώρα
- xaxaxa του έδωσες και κατάλαβε αυτού του τύπου
Όταν έφτασα στην πόρτα του αρχοντικού του δημαρχου είδα πόλους κατοικους μαζί με τους φρουρούς, όλη τους μου άνοιξαν δρόμο και εγώ συνέχισα προς το λιμάνι, όταν όμως τους πέρασα όλη τους μου φώναξαν
- σε ευχαριστούμε ξένε
Δεν τους μίλησα γιατί δεν με ενδιέφερε, εγώ για να βοηθήσω τον wailord το έκανα όχι για να βοηθήσω αυτούς

Αφού έφτασα στο λιμάνι άφησα κάτω τον wailord και του είπα
- λοιπόν wailord που θα πας τώρα που είσαι ελεύθερος
- θέλω να συνεχίσω το ταξίδι μου στην grand line και μετά θα επιστρέψω στο νησί μου στο fishman island
- που είναι αυτό το νησί, πρώτη φορα το ακούω
- είναι επειδή είναι κάτω από την θάλασς, είναι ένας επίγειος παράδεισος για τους "ψαρανθροπους" και της γοργόνες, εκεί πέρα πήγαμε αφού την γλιτώσαμε από τους ανθρώπους, ήρθαν στο νησί μας στο Sabaody Archipelago και μας σκλάβωσαν, ευτυχώς όμως εμείς το σκάσαμε και κρυφτήκαμε εκεί πέρα
- ξερής κατη Walord, έλα μαζί μου έλα να συνέχισης μαζί μου το ταξίδι, και εγώ θέλω να πάω σε όλα τα νησιά της grand line και μετά πάμε και στο fishman island
- χαχαχαχαχαχ πόλη καλά alucard θα ταξιδέψω μαζί σου

Δώσαμε τα χερια ο ένας στον άλλον, άνθρωπος και "ψαρανθροπος" ήταν πόλη περίεργο να δεις αυτόν τον συνδυασμό, αλλα εγώ περίεργος είμαι οποτε δεν υπήρξε πρόβλημα.
Ανεβήκαμε και η δυο στο πλοίο ανοίξαμε πανιά σηκώσαμε την άγκυρα και φύγαμε από εκείνο το νησί
- που θα είναι η επομενη περιπέτεια μας alucard
Πήγα μέσα στην κουζή να και έβγαλα μια εργαλειοθήκη, την άφησα στο κατάστρωμα και του είπα
- ορίστε η περιπέτεια μας, ας επισκευάσουμε το πλοίο γιατί είχα πέσει σε μια καταιγίδα πριν έρθω
- xaxaxaxa πόλη καλά alucard ας το ζωντανέψουμε αυτό το πλοίο
ξεκινήσαμε της επισκευές μαζί, και τότε θυμήθηκα καθ που είχα ξεχάσει να ρωτήσω τον wailord
- wailord τη ψαρή είσαι
- καρχαρίας τίγρης alucard