[ΤΕΛΟΣ]CSI: Cytherea

Πανω σε μια μισοκαμμενη κολωνα καθοταν εκει και γυαλιζε αφου ειχε τελειωσει την δουλεια του. Ηταν μια μυτη απο βελος. Αυτο ηταν το πρωτο μας στοιχειο αλλα δεν αργησε να ερθει και το δευτερο. Φυσηξε δυνατος αερας και μια μυρωδια αναδυθηκε απο τα καμμενα ξυλα. Δεν ηταν καρβουνιλα ηταν κατι αλλο. Κατι γνωριμο. Ηταν η ιδια μυρωδια με χτες το βραδυ. Αλλα τι ηταν? Γυρισα και κοιταξα τον Kondou ο οποιος ειχε παρει μια εκφραση λες και ειχε λυσει το μεγαλυτερο μυστηριο του κοσμου.
-Λαδι για λαμπα! Ετσι πηρε φωτια τοσο γρηγορα το μερος... Και το βελος. Ετσι εξηγειται και η φωτια... Αλλα ενα μονο βελος δεν φτανει. Hannah! Βοηθα με αμεσως να ψαξω την σχολη απ'ακρη σ'ακρη. Αμα βρεις και αλλα υπολειμματα απο βελη θελω να μου το πεις αμεσως. Νομιζω οτι βρηκαμε το πως ξεκινησε η τραγωδια.

Μετα απο ενα γρηγορο ψαξιμο καταφεραμε να βρουμε γυρω στα 8 βελη.
-8 εε? Θα υπολογισουμε τοτε γυρω στα 10 ατομα. Λογο του οτι ηταν γυρω γυρω απο ολο το κτηριο φαινεται πως δεν ηθελαν να αφησουν καποια πιθανη εξοδο... Δεν μπορω να το πιστεψω οτι ηταν τοσο οργανωμενη επιθεση.
-Το θεμα ομως ειναι ποιος ηταν... Μοιπως μπορεις να μου πεις αλλες πληροφοριες? Ποιος πιστευεις οτι θα μπορουσε να το κανει?
-Δεν ξερω... Εκτος αν... Μα δεν μπορει...
-Τι ειναι? Υποπτευεσαι καποιον?
-Να... αν και δεν φαινοταν τοσο υπηρχε μια πιο εντονη κοντρα του One με τον Saito. Οχι τοσο των μαθητων τους παρα των ιδιων. Αλλα δεν πιστευω να το εκανε αυτος.
-Δεν θα ξερουμε μεχρι να βρουμε και αλλα στοιχεια...
Για πρωτη φορα το μυαλο μου υπερλειτουργουσε για να βρει μια λυση.
-Λοιπον στειλε τους αντρες σου να ψαξουν γυρω απο την σχολη. Οτι βρουν να το φερουν σε εμενα. Μολις ο Kondou εδωσε τις εντολες μας φωναξε ο Kame-sensei για να μας πει τι βρηκε.

-Για πες μας γιατρε τι εμαθες?
-Μετα την προχειρη εξεταση που εκανα προσδιορισα στο περιπου την ωρα θανατου και την αιτια. Πεθαναν πριν καν καουν απο ασφηξια και γυρω στις 5 το πρωι. δηλαδη πριν 5 ωρες περιπου. Και τωρα τα κακα νεα.
-Α δεν μας εφταναν αυτα εχουμε και αλλα?
-Ναι... Τα προσωπα τους εχουν παραμορφωθει υπερβολικα και σιγουρα οχι μονο απο την φωτια κατι το οποιο καθιστα αδυνατη την αναγνωριση τους με εξερεση τα υπολοιματα απο τα ρουχα τους.
-Με λιγα λογια δεν ξερουμε αν ειναι οντως αυτοι?
-Οχι δεν ειπα κατι τετοιο. Απλα δεν γινεται τελεια αναγνωριση οποτε θα πρεπει να "μαντεψουμε" απο τα ρουχα ποιος μαθητης ειναι ποιος. Ξερετε για την κηδεια.
Η κηδεια... Αυτο το θεαμα δεν πιστευω οτι θα το ξεχασω ποτε.

Οταν τελειωσε ο γιατρος την εξηγηση του αποφασισαμε πως ηταν ωρα να γυρισουμε στην πολη. 3 απο τους φρουρους που κρατησαμε βοηθησαν στην μεταφορα των πτωματων. Δεν μπορουσαμε να τους αφηναμε εκει. Ετσι με αυτοσχεδια φορια τους κουβαλησαμε μεχρι την πλατεια οπου και ηταν μαζεμενοι ολοι οι κατοικοι. Μολις μας ειδαν ακουστηκαν λυγμοι γυναικων και φωνες απελπισμενων πατεραδων που μολις ειχαν χασει τα παιδια τους. Η ατμοσφαιρα ηταν πολυ ηλεκτρισμενη και βαρια καθως μας πλησιασαν οι γονεις και ρωτουσαν. Ο Kondou καταφερε να τους πεισει να κανουν στην ακρη να περασουμε και ετσι γλυτωσαμε τα απροοπτα. Τι να τους λεγαμε δηλαδη? Δεν ξερουμε ποιο σωμα ειναι ποιανου? Θα μας λιντσαραν εκεινη την στιγμη.

Ετσι τι καθυστερησαμε μεχρι να δει ο γιατρος τι μπορουσε να κανει. Μεχρι το επογευμα επρεπε να ειχαν γινει ολα για την κηδεια. Το μεσημερι δεν καταφερα να φαω και πολυ αν και ειμουν ακομα σε αναρρωση γιατι μου ειχε κοπη η ορεξη. Την Ichi δεν την ξαναειδα απο τοτε στην καμμενη σχολη οποτε δεν ηξερα πως ηταν. Καθομουν στο δωματιο και περιμενα ανυπομονα καποιον απο τους 2 φρουρους που ειχαμε στειλει για να μου φερει αναφορα. Κανεις δεν ερχοταν και η ωρα της κηδειας πλησιαζε. Οι υποπτοι ηταν η Ichi και ο One με τον κυριο υποπτο να ειναι ο One. Επρεπε ομως να βρουμε αποδειξεις.

Για αλλη μια φορα η τυχη μου δεν με εγκατελειψε. Μια ωρα πριν την κηδεια εμφανιστηκαν και οι 2 φρουροι εχοντας μου και καλα και κακα μαντατα. Τα καλα ηταν οτι βρηκαν ενα μαντηλι στον τοπο του εγκληματος. Τα κακα ηταν οτι ανηκε στον One. Ηταν πλεον σιγουρο οτι ο δολοφονος ηταν ο One. Ετρεξα αμεσως στον αρχηγο και του ειπα τα νεα. Ολα κολαγαν. Και ο αριθμος των βελων και το οτι βρεθηκε εκει το μαντηλι. Ηταν πλεον σιγουρο. Μετα την κηδεια o Kondou θα διεταζε την φυλακιση του One. Ειχε ερθει η ωρα της κηδειας. Ο γιατρος με οδηγησε μεχρι το νεκροταφειο οπου ολο το χωριο ειχε μαζευτει για να πει αντιο. Ενας οχι πολυ δυνατος, θερμος αερας φυσουσε κανοντας τα χορτα να κυματιζουν κατω απο το φως του ηλιου που εδυε. Υπηρχε απολυτη ησυχια εκτος απο στιγμες που ακουγες καποια γυναικα να μην αντεχει αλλο και να ξεσπα σε κλαματα.

Ειχε στηθει ενα προχειρο μνημειο για τους αδικοχαμενους αντρες και μπροστα του στεκονταν οι 2 αρχηγοι των σχολων και ο Kondou. Εκει ξαναειδα την Ichi η οποια ισα που κρατιωταν να μην ξεσπασει σε κλαματα και αυτη. Αντιθετα ο One ειχε μια ηρεμη εκφραση σχεδον γαληνια. Για καποιο λογο κατι αναψε μεσα μου οταν τον ειδα ετσι. Νομιζε πως ειχε γλυτωσει. Βασικα φαινοταν σχεδον σιγουρος. Απο τις σκεψεις μου με διεκοψε ενα εντονο φως στα ματια. Μια αντανακλαση μεσα απο το δασος.
-Kame-sensei το ειδες?
-Τι να ειδα?
-Το φως!
-Ποιο φως αγορι μου? Μαλλον της φαντασιας σου ηταν.
Ο Kame-sensei ισως να ειχε δικιο. Αν δεν ειχε ομως? Τι μπορει να ηταν αυτο?

Μετα απο λιγη ωρα και με την δυση του ηλιου η κηδεια ειχε τελειωσει. Μιλησαν πολλοι για τους πεθαμενους αλλα οχι ο One. Ειχε ερθει η ωρα. Μολις εφυγε αρκετος κοσμος ο Kondou ειπε στους φρουρους του να συλλαβουν τον One. Εκεινος για αλλη μια φορα παρεμεινε ψυχραιμος.
-Για ποιο λογο? ρωτησε με ηρεμη φωνη.
-Για τον φονο του Hajime Saito και των 4 μαθητων του. Βρηκαμε στον τοπο του εγκληματος το μαντηλι σου. Ειπε ο Kondou και εβγαλε απο την τσεπη του το μαντηλι.
-Καταλαβα.
Και ετσι ηρεμα απλα ακολουθησε τους φρουρους. Η αντιδραση του ηταν κατι που δεν το περιμενα. Ουτε λιγη αντισταση δεν εφερε. Ηταν πολυ υποπτο.
-Με τους μαθητες του τι θα κανουμε?
-Μεχρι να ομολογησει τιποτα. ειπε και εκανε μεταβολη. Τοτε προσεξα οτι η Ichi ηταν λιγο παραπερα και παρακολουθουσε. Αλλα μου φανηκε περιεργο γιατι ειμουν σιγουρος οτι ειχε φυγει.

Ειχε πλεον προχωρησει η νυχτα αλλα δεν μου κολλουσε υπνος. Τα τελευταια γεγονοτα γυριζαν στο κεφαλι μου για να μπουν σε μια σειρα αλλα δεν γινοταν αυτο. Κατι ελειπε ή μαλλον... Καποιος ελειπε... Και αυτος ηταν ο δολοφονος. Με αυτη την σκεψη στο μυαλο αποφασισα να παω να ψαξω την σκηνη του εγκληματος για αλλη μια φορα αλλα μονος μου. Η νυχτα αλλωστε κανει τα πραγματα να φαινονται διαφορετικα. Σηκωθηκα απο το κρεβατι του ιατρειου που με φιλοξενουσε ντυθηκα, εβαλα και το καπελο μου οπως παντα, και κινησα προς την καμενη σχολη. Οι δρομοι του χωριου ηταν αδειοι αλλα σε μερικα σπιτια εβλεπες καποια ανοιχτα φωτα. Προφανως καποιοι δεν ειχαν υπνο και δεν τους αδικουσα.

Οταν εφτασα στην σχολη μηχανικα ανεβηκα τα σκαλια και προχωρησα προς το κεντρο του πατωματος. Δεν ηξερα τι εψαχνα και τοτε το καταλαβα. Η επιθυμια μου να λυσω το μυστηριο ηταν μεγαλη αλλα αν και το ενστικτο μου με οδηγουσε δεν εκανε το ιδιο και το μυαλο μου. Ετσι βρηκα τον εαυτο μου να φερνει βολτες πανω κατω την σχολη. Η λαμπα που ειχα για φως δημιουργουσε σκιες οι οποιες ηταν σαν να χορευαν. Αν καποιος παιρνουσε εκεινη την ωρα απο την σχολη και με εβλεπε θα νομιζε οτι ειμουν καποιος δαιμονας ο οποιος βγηκε στην επιφανεια για να τραφει απο τις ψυχες των πεθαμενων. Αυτη η σκεψη με εκανε να ανατριχιασω ολοκληρος. Επρεπε να βιαστω και να βρω αυτο που ηθελα ακομα και αν δεν ηξερα τι ηταν.

Μετα απο κανα πενταλεπτο ψαξιματος κατω απο τα μπαζα το πηρα αποφαση οτι δεν θα εβρισκα κατι. Ετσι ξεκινησα για να φυγω. Οταν ομως περασα απο ενα σημειο του πατωματος ακουσα ενα δυνατο τριξιμο. Μου φανηκε περιεργο οποτε εκανα ενα βημα πισω και το τριξιμο δεν ακουστηκε. Οταν προχωρησα παλι μπροστα ξανακουστηκε.
Η τυχη μου δεν με ειχε εγκαταληψει. Επεσα στο πατωμα και με την λαμπα αρχισα να ψαχνω για καποια σχισμη που δεν επρεπε να ηταν εκει. Και την βρηκα. Η αδρεναλινη μου απο εκεινη την ανακαλυψη ειχε αρχισει να ανεβαινει. Εβγαλα το σπαθι μου και το εχωσα στην σχισμη προσπαθωντας να ανοιξω την καταπακτη που υπεθεσα θα υπηρχε εκει. Οταν την ανοιξα αυτο που βρηκα ελυσε την υποθεση.

Την επομενη μερα μετα το μεσημεριανο καλεσα στο γραφειο του Kondou τον Kame-sensei και την Ichi. Οταν μαζευτηκαν και οι 3 ηταν η ωρα να ξεκινησω το σχεδιο μου.
-Σας μαζεψα και τους 3 εδω περα για να σας πω κατι σημαντικο.
Οταν ξεκινησα να μιλαω ο Kame-sensei και o Kondou κρεμονταν απο τα χειλη μου σε αντιθεση με την Ichi η οποια φαινοταν ακομα χαμενη.
-Μετα απο καποιες ερευνες που εκανα μονος μου ανακαλυψα κατι πολυ τρομακτικο. Θα ελεγα σχεδον παρανοϊκο. Κατεληξα λοιπον στο συμπερασμα οτι εχουμε πιασει τον λαθος ανθρωπο.
Οταν τελειωσα την προταση μου ο Kame και ο Kondou ειχαν μεινει με ανοιχτο το στομα. Μαλιστα επεσε απο τα χερια του Kondou ενα φτερο γραφης που κρατουσε. Η Ichi απο την αλλη δεν αντεδρασε καθολου. Δεν ηξερα αν με ακουγε καν. Αλλα δεν με πειραζε. Το δευτερο μερος του σχεδιου μου σε λιγο θα αρχιζε.

Οταν οι δυο αντρες αρχισαν να μου κανουν ερωτησεις του σταματησα και τους ειπα πως ολα θα εξηγηθουν σημερα το βραδυ και πως ειχα τελειωσει. Οταν σηκωθηκαν να φυγουν η Ichi και ο Kame εγω εκατσα να πω κατι ακομα στον Kondou. Το κλεισιμο της πορτας σημανε την εναρξη του δευτερου μερους.
-Τι με θελεις λοιπον?
-Απλα ηθελα να κατσω και να μιλησουμε για γενικα πραγματα... καθως του μιλουσα εβγαλα απο την μεσα τσεπη του παλτου μου ενα χαρτακι το οποιο και του εδωσα.
-Τι ειναι... δεν προλαβε να τελειωσει και του εκανα σημα να μην μιλησει και απλα να το διαβασει.
-Ξερεις ειδα οτι εχετε κατι ωραιες κερασιες. Ειναι το αγαπημενο μου δεντρο.
Οταν ο Kondou τελειωσε να διαβαζει εκλεισε το χαρτακι και το εκαψε. Οπως ακριβως επρεπε.
-Ναι εε? Αμα θες να σου δωσουμε μερικους σπορους να τους φυτεψεις στο σπιτι σου.
-Δεν χρειαζεται αλλα ευχαριστω. του ειπα προσχαρα και σηκωθηκα να φυγω.
-Τα λεμε λοιπον το βραδυ. ειπε ολο νοημα ο Kondou. Εγω κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου και εφυγα.

Ειχε ερθει η ωρα να παω στον επομενο. Κατευθυνθηκα προς το σπιτι της Ichi και οταν εφτασα χτυπησα την πορτα. Μου ανοιξε η ιδια με ενα αδιαφορο βλεμα στο προσωπο της. Εγω μπηκα μεσα σχετικα χαρουμενος και προσπαθησα να της φτιαξω λιγο το κεφι χωρις αποτελεσμα.
-Μην ανυσηχεις δεν θα σε ενοχλησω πολυ ηρθα απλα να σου δωσω αυτο και να φυγω. της ειπα και εβγαλα αλλο ενα χαρτακι απο την τσεπη μου και το ακουμπησα πανω στο τραπεζι.
-Το καλο που σου θελω να το διαβασεις! Ισως αλλαξει ολη σου η ζωη χοχοχο~. Και τελειωνοντας εφυγα απο το σπιτι της.

Επιτελους ειχε ερθει η ωρα της συναντησης. Εγω ειχα παει λιγο νωριτερα για να ελεγξω αν η καταπακτη ηταν ακομα εκει και απλα περιμενα. Μετα απο κανα 10λεπτο επιτελους εμφανιστηκε. Απο της σκιες βγηκε μια γυναικεια φιγουρα. Ηταν η Ichi η οποια ειχε πεταξει το "κατεστραμενο" βλεμα της και ειχε παρει το κανονικο της. Αυτο της δολοφονου. Με πλησιασε και αρχισε να μιλαει.
-Ωραιο το μηνυματακι σου πρεπει να το παραδεχτω. "Ξερω τι εκανες εκεινο το βραδυ." Μικρο και περιεκτικο αλλα χτυπαει εκει που θες.
-Ωωω τι τιμη να μου κανει κομπλιμεντα μια τοσο ομορφη γυναικα.
-Και τωρα λοιπον τι θες? Πως και δεν το ειπες ακομα στους αλλους?
-Ας πουμε οτι μου λειπουν καποια στοιχεια ακομα. Και βεβαια ηταν ψεμα. Αυτο που ηθελα ηταν να το παραδεχτει.

-Και τοτε πως το ηξερες οτι το εκανα εγω?
-Και τι ακριβως εκανες εσυ?
-Ελα τωρα. Για τον φονο μιλαω.
-Ωωω θεε μου! Εσυ το εκανες? Δεν θα μου πηγαινε ποτε το μυαλο. της ειπα με εναν τονο ειρωνικο.
Εκεινη φαινοταν εντονα ενοχλημενη και ετοιμη για μαχη.
-Λεγε επιτελους τι θελεις?
-Δικαιοσυνη θα ηταν η απαντηση μου. Αλλα δεν θελω ακριβως αυτο. Βασικα νομιζω οτι θα ηταν ωρα να βγεις απο τις σκιες Hajime Saito-kun...
Μετα απο αυτη την φραση επεσε ησυχια. Η καρδια μου χτυπουσε δυνατα.
Ξαφνικα δυνατα παλαμακια ακουστηκαν πισω απο ενα δεντρο.

-Συγχαρητιρια κυριε Marine. Με καταλαβατε. Πισω απο το δεντρο εμφανιστηκε η σιλουετα του αρχηγου της τριτης σχολης.
-Πραγματικα δεν περιμενα ποτε καποιος να λυσει αυτο το μυστηριο.
-Saito-kuuun! Εισαι ζωντανος!! Γιατι δεν μου το ειπες? κλαιγοταν στην αγκαλια του η Ichi.
-Καλη μου ως γνωστον αν θελεις να εξαπατησεις τους εχθρους σου πρεπει πρωτα να εξαπατησεις τους φιλους σου.
-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΤΡΕΛΑ? ακουστηκε η βροντερη φωνη του Kondou ο οποιος εμφανιστηκε μαζι με τον Kame και τους φρουρους του.
-Πανω στην ωρα! Να σας συστησω! Απο εδω ο Kondou και απο εδω ο πεθαμενος.
-Τι σημαινουν ολα αυτα Saito?
-Αααα μην ρωτας αυτον!! Εγω θα μιλησω τωρα. Λοιπον συμφωνα με την τροπη των γεγονοτων η λυση ειναι απλη. O Saito ευθυνεται για τον θανατο του. Βασικα οχι για τον θανατο του αλλα για τον θανατο καποιον πειρατων ισως. Καλα τα λεω Saito-kun?
Ο Saito εμεινε σιωπηλος. Οποτε συνεχισα.

-Μικρε ανοητε!!! Τα κατεστρεψες ολα! Τωρα θα δεις!!
Ο Saito ηρθε καταπανω μου με τα τρια του σπαθια αλλα καταφερα να τον σταματησω σταματωντας τα 2 του σπαθια με τα kodachi μου και το τριτο με ενα σπαθι που εφτιαξα με το φρουτο μου.
-Εχεις φαει Φρουτο του Διαβολου? φωναξε εκπληκτος ο Saito.
-Nαι και να εισαι σιγουρος οτι θα το χρησιμοποιησω!
Εκανα ενα αλμα πισω και επιτεθηκα εγω αυτη την φορα. Τα σπαθια μας συγκρουονταν με δυναμη και φαινοταν οτι ειχε το πανω χερι. Αλλα οχι για πολυ. Αρχισα να πηγαινω προς τα πισω απορροφοντας τα χτυπηματα του με τα σπαθια μου μεχρι που εφτασα στην καταπακτη. Οταν ανεβηκε ο Saito ακριβως πανω της χρησιμοποιησα το φρουτο μου για να την σπασω και επεσε μεσα. Προλαβε ευτυχως να πιαστει αλλα ειχε ερθει το τελος. Με τα σπαθια του να εχουν πεσει στον πατο και μη εχοντας χρονο να τα παρει η μαχη ειχε τελειωσει. Ο Kondou διεταξε την συλληψη και των δυο και την αμεση απελευθερωση του One.

Το επομενο πρωινο ειχε ερθει η ωρα να φυγω. Οι μικροεπισκευες στο καραβι μου ειχαν τελειωσει και με αρκετες προμηθειες ειμουν ετοιμος για νεο ταξιδι. Ολο το χωριο ειχε ερθει να με αποχαιρετησει και να με ευχαριστησει. Μετα απο την συλληψη των δυο στειλανε ατομα στην κρυφη σχολη και βρηκανε δεμενους τους 4 μαθητες του Saito. Ευτυχως ηταν καλα. Ο One κατεληξε να γινει ο αρχηγος των 2 σχολων και την τριτη την ανελαβε ο ιδιος ο Kondou. Ο εφιαλτης ειχε τελειωσει και ηταν ωρα να αποχωρησω και να παω στο επομενο νησι. Μπορει να κατεληξα να μην κανω προπονηση αλλα σιγουρα εξασκησα τον εγκεφαλο μου ο οποιος θα καιγοταν ακομα για μια-δυο μερες.
Τοση σκεψη σιγουρα δεν μου κανει καλο... σκεφτηκα καθως ανοιγα τα πανια μου. Αφησα πισω μου το νησι των ξιφομαχων και τα προβληματα τους και συνεχισα το ταξιδι μου.

Όνομα: Nozomu
Haki Points: -
Player of the Week Points: 10
Beli: 75.000
Bounty/Fame Points:-

Παρατηρησεις: Πολυ ωραιος λογος καθως και περιγραφες. Τρομερες ιδεες και υποθεση, ακομα και μετα την παρεμβολη μου. Το αξιζεις και με το παραπανω. Μπραβο, παρα πολυ καλη ιστορια!