[ΑΡΧΗ]Lets Dance At Devils Land[TEΛΟΣ]

(Υπάρχουν και στοιχεία απο την πρώτη ιστορία...)

Αφού έφυγα απο τον γέρο που του διηγούμουν , πήγενα προς το μπάρ... Καθός έφτασα εκεί , είδα την Roko...
Γειά σου Roko... Δώσε μου ένα σακέ...
Μπά... Δέν πίνεις άλλο ρούμι?
Οχ... Τελείωνε.. Τότε η Roko με ένα παράξενο ύφος είπε :
Καλύτερα να μήν είσουν εδώ... Ο Yoru τρέχει προς τον Higuma... Θα πεθάνει αυτήν την φορά... Πήγενε σταμάτα τον! Τότε εγώ ξαφνιασμένος και νευριασμένος που δέν μου το είχε πεί , της απάντησα :
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΠΟΙΟ ΠΡΙΝ!? Πέρνοντας το σακέ στο χέρι μου , άρχισα να τρέχω... Έψαχνα ώρες απεγνοσμένα τον Yoru , να δώ που είναι για να τον σταματήσω , αλλα τίποτα... Δέν ήταν πουθενά... Άρχισα να ρωτάω και να ρωτάω τον καθένα.. Κανείς δέν τον είχε δεί... Φεύγοντας απο το μέρος που τον είδα την τελευταία φορα , είδα μία αφίσα που έγραφε "Yoru" και είχε αμοιβή "15.000.000* Beli.. Μόλις την είδα , άρχισα να τρέχω , μήπως τον πιάσαν οι μαρίνς... Μία στιγμή είδα απο μακρυά κάποιον κάτω , που δέν έδωσα και πολύ σημασία ... Όταν πέρασα απο εκεί , τον γύρισα απο την άλλη και τελικά ήταν ο Yoru... Ήταν μές τα αίματα... Τότε φώναξα :
ΥΟΟΟΟΟΟΟΟRUUUUUUUUUUU!

Μόλις το φώναξα αυτό , όλοι οι μαρίνς ήρθαν κοντά μου.. Με τράβηξαν 2-3 μακρυά και οι άλλοι τον χτυπούσαν κλοτσιές... Τότε εγώ φώναξα :
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!! ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ! ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ! Τότε ένας εύσωμος που με κρατούσε , είπε :
Είσε Bounty Hunter ε? Για να τον έπιασες...
Είπαα... STOP! ΚAMA KAMA NO STRIKE!!! Αυθόρμητα , μου ήρθε και χτύπησα τους μαρίν... Τότε γύρισαν και με είδαν αυτοί που τον κλοτσούσαν τον Yoru...
Α...ΑΑ...ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ! Ο..Ο..Ο ΔΙΑΒΟΛΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ "ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ"!!! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΟΛΙΣΑΤΕ ΤΟ ΠΟΣΤΕΡ ΤΟΥ!?
Τ..Τι τι τι τι τι!? ΤΟ ΠΟΣΤΕΡ ΜΟΥ!? TEΛΕΙΑΑΑΑΑΑ! (SugoooooI!) Είπα χαρούμενος εκείνη την στιγμή εγώ
Ε..ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ!! ΤΡΕΞΤΕ!

Σπόιλερ:

Ουααααχαχαχαχαχα! Χααααχαχαχα! Χαααχα! Σπείρω το κακό στους μαρίν! ΑΑΑαααααααχαχαχα! Κατευθείαν , πήρα τον Yoru στην πλάτη μου και άρχισα να τρέχω... Μετά απο λίγα λεπτά έφτασα στο μπάρ , οπου εκεί βρισκόταν ο γιατρός... Του έβαλε τους επιδέσμους και ότι χριαζόταν.. Εγώ τότε άκουγα διάφορους ήχους απο έξω.. Λές και κάποιοι κάναν κάτι...

Μόλις βγήκα έξω είδα εκατοντάδες μαρίν να στοχεύουν την πόρτα... Είχα τρομάξει... Είχαν περικικλώσει το μπάρ...
Τα χέρια ψηλά βρωμοπειρατή... Είσαι ένα απο τα δημιουργήματα του Red Sword - Sunny! Δέν θα ζήσεις! Σήκωσα τότε αργά αργά τα χέρα μου ψηλά...
Αυτό θεωρείτε προσβολή ε?
Ααααααχαχα! Τί ρωτάει! Φυσικά βρωμιάρη πειρατή...
Οκ... Τότε ετοιμαστήτε να χορέψετε...
Τ..Ττ..Τι εννωείς... είπε ένας καθός έτρεμε...
Μήν φοβάσε άθλιε...
Ετοιμαστήτε να χορέψετε στου διαβόλου την χώρα... Την ΚΟΛΑΣΗ!!!! ΑΑαααααααχαχαχαχαχαχα! Είπα ξεκινόντας να περιστρέφομαι 180 μοίρες πετόντας κοφτερές λεπίδες στους μαρίν... Γεμάτο αίμα είχε γεμίσει το τοπίο.. Μέχρι που έφτασε εκεί ο Higuma , δεμμένος με χειροπέδες και δίπλα του κάτι μαρίνς... Ένας μαρίν προχώρησε προς το μέρος μου... Τότε με μία κίνιση των δακτύλων του , οι μαρίνς γύρισαν όπως ήταν πρίν.. Αντί για το πάτωμα , όρθιοι χωρίς καμία πληγή ... Λές και γύρισε τον χρόνο πίσω...

Τότε βγήκε έξω ο Yoru... Παρά το πόσο χτυπημένος ήταν , ήρθε με την γενναιότητά του έξω... Τότε εγώ του έδωσα μία μπουνιά και είπα :
Yoru.. Σέ παρακαλώ... Μήν μπλεχτείς... Προσπάθησε να ζήσεις...
Όσο και αν τον προστατέψεις κανένας δεν θα ζήσει..
Σίγουρος? Kama Kama NOoooooo! CHAOTIC STRIKE! είπα κόβοντάς τον στο στήθος.. Λίγα εκατοστά πριν πέσει ξανακούνισε τα δάχτυλά του και εμφανήστικε όρθιος , χωρίς καμιά πληγή..
Μ..Μ..ΜΑ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΤΕΡΑΣ ΕΙΣΑΙ!?
Αχαχαχα... Paramecia Devil Fruit...Ελέγχω τον χρόνο όποτε θέλω... Καμιά πληγή σου δέν θα με σταματήσει... Τότε εγώ τρομαγμένος , νιώθοντας οτι θα πεθάνω εκείνη την στιγμή , του είπα δίνοντάς του τα χέρια μου
Συλλαμβανέ με... Το παραδέχομαι πως είσαι πολύ καλός αντίπαλος... Δέν θέλω να χυθεί άσκοπο αίμα....
ΧΑααααααααααχααχα! Ααχαχαχα! Περιμένεις να δεχτώ ε? Ποιός είπε οτι ήρθα εδώ για να σε συλλάβω... Το πόστερ έλεγε "Dead OR Alive"... Διαλέγω το Dead... είπε...

Καταπίνοντας τρομαγμένος είπα τότε...
Λοιπόν... Ας προσπαθίσω να προχωρίσω 1 βήμα παραπάνω...Ας προσπαθήσω να σε νικίσω... Είπα τότε βάζοντας όλη την αποφασιστηκότητά μου...
Χαχαχα... Θα σου αλλάξω την πορεία.. Το βήμα θα είναι στην κόλαση... Εσύ θα προχωρήσεις κιάλο... Και ακόμα κιάλλο..Ως που να πεθάνεις... Τότε εγώ νευριασμένος είπα...
Μπ***δεε! ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ! Kama Kama Nooooooo!!! Whirlwind! τότε τον έκοψα και λίγα εκατοστά αποχής απο το έδαφος , έκανε πάλι το ίδιο... Καμιά πληγή... Βγάζοντας το Κatana του , μου όρμησε και είπε :
[color=cyanΕτοιμάσου να ειδοθείς ξανά μαζί μου... Στο σπίτι μου.. Την κόοοολαση! Hanabi... Giriii![/color] είπε πηγένοντας να με κόψει... Εγώ τότε έκλεισα τα μάτια μου γιατί δέν μπορούσα... Μου είχε βγεί αυθόρμητα... Αλλα μετά απο πέντε δευτερόλεπτα δέν ένιωθα να πονάω καθόλου... Έτσι τα άνοιξα... Είδα μπροστά μου τον Yoru , με κυλλάδες απο αίμα να τρέχουν...
Μ..Μ..ΜΑ YORU! ΓΙΑΤΙ!? ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ!? ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΨΙΜΟ ΤΟΣΟ ΑΙΜΑ ΣΕ 5 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ!
Δέν σε ακούει.. Έχει ήδη πεθάνει.. Έλλεγξα τον χρόνο και τον έκανα μια μέρα μεγαλύτερο... Έτσι όλο του το αίμα χύθηκε και πέθανε! Αχαχαχαχα!

ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΝΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΚΩΤΟΣΕ ΕΜΕΝΑ! ΟΧΙ ΑΥΤΟΝ! Ο Yoru , είχε μπεί μπροστά και με έσωσε απο τον θάνατο που θα γνώριζα στο σπαθί του μαριν... Δέν ήξερα ώς τότε οτι υπάρχει τόση δύναμη...
Ααχαχα... Ξέχασα να σου πώ το όνομά μου! Ααααχαχαχα... Ας το μάθεις στην κόλαση!...
Mπ*********ΔΕΕΕΕ!(Τemeeee!) Βάζοντας τα νύχια μου μπροστά απο το σπαθί του , δέν έπαθα τίποτα , απλά πήγα 2 βήματα πίσω γλυστρόντας...
Χαχα... Ανώφελο! Τότε έπιασα με τόσο μεγάλη δύναμη το σπαθί του και κάρφοσα τα νύχια μου μέσα... Το σπαθί είχε τρυπίσει... Βάζοντας όλο και παραπάνω δύναμη , το έσπασα... Τότε είπε :
Τί έκανες στο σπαθί μου! ΤΩΡΑ ΘΑ ΔΕΙΣ! Τότε έπιασε το σπαθί μου , και βγάζοντάς το λίγο απο την θήκη του έπιασα το χέρι και είπα :
Τί θα κάνεις χωρίς το σπαθί ? Ε? Αχαχαχα... Δοκίμασε να πάρεις αυτό το σπαθί... άφησα το χέρι του και μόλις πήρε το σπαθί , πήγε να μου επιτεθεί.. Δέν γνώριζε οτι είναι δεμονισμένο...
HANAB.... Σταμάτισε και έμεινε κόκαλο... Τότε άρπαξα το σπαθί , το έβαλα στην θήκη του και ο μαρίν έγεινε πάγος απο λεπτό σε λεπτό...

Τελικά , όσο δύσκολο και αν ήταν να τον νικήσω , αν και δέν είμουν ξιφομάχος , τον νίκησα με ένα σπαθί.. Για την ακρίβεια το σπαθί μου τον νίκησε... Μετά έβαλα το σπαθί στην θήκη , και καθός προχορούσα προς τους μαρίν , το ακουμπούσα κλείνοντας τα μάτια... Όταν το ακουμπούσα , έβλεπα κάτι σαν σκιά όταν έκλεινα τα μάτια μου... Κάτι σαν φοβισμένη σκιά... Όλοι οι μαρίνς απομακρύνονταν απο κοντά μου φωνάζοντας :
Ε..Ε...ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΕΕΕΡΑΑΑΣ! Τ..Τττ..ΤΡΕΞΤΕΕΕ! Πλέον το Dawn Island με φοβόταν... Πήγα στον Higuma κοντά τότε κρατόντας το σπαθί στα χέρια μου... Εκείνος ήθελε να το παίξει και καλά μάγκας... Μόλις είμουν σε μικρή απόσταση απο αυτόν , ο Higuma , λές και μία σκιά τον έπνιγε , άρχισε να νιώθει άβολα κοντά μου και να ουρλιάζει.. Μόλις άνοιξα τα μάτια μου , έπεσε κάτω..
Αχαχααχ... Θα τα πληρώσεις όλα όσα έκανες...Hig... ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι με έκανε να λυποθημήσω... Όταν ξύπνησα , είμουν σε μία "προσωρινή" όπως λέγαν βάση των μαριν... Είμουν σε ένα κλουβί και το σπαθί μου επείσης , μόνο που ήταν σε διαφορετικό κλουβί με Kairokesi κάγκελα.. Είχα χειροπέδες Kairokesi , και είμουν δίπλα στον Higuma...
Μ..Μα..Μα πού είμαστε?

Στην φυλακή...
Χμμ.. Θα βγώ απο εδώ με το σπαθ.... διακόπηκα καθός κοίταξα καλά και το σπαθί μου έλυπε!
Λίγο αργά αλλα... Το σπαθί είναι δίπλα..
Μην χέρεσε... Εσένα δεν θα σε έσοζα... Εξάλλου έχω τα νύχια ... είπα δείχνοντας τα... Κατέλιξα πάλι να φωνάζω "ΤΙ"... Αφού λόγο του Kairokesi , δέν ήταν μεγάλα ...
Αποτύχατε... Χαχαχαχαχαχαχα!... Δέν είχα όμως μόνο την δύναμη του φρούτου αλλα και την δύναμη της φυσικής κατάστασής μου.. έτσι άρχισα να βαράω μπουνιές τα κάγκελα , αλλα τίποτα και πάλι ... Ήταν τόσο δυνατά.. Ένα όμως μου έμενε να κάνω... Να σπάσω τον τοίχο για να πάρω το σπαθί μου... άρχισα να χτυπάω τον τοίχο τόσο δυνατές μπουνιές που έτρεχαν έμα τα χέρια μου...
Ααααααααααααααααα! Τότε συνέχισα να βαράω , όλο και ποιο γρήγορα και όλο και ποιο δυνατά...
Σπααασε! ΒΡΩΜΟΤΟΙΧΕΕΕΕΕΕΕΕ! το μόνο που πέτυχα ήταν να γεμίσω αίματα και να ραγίσω λίγο τον τοίχο...
Είναι τσιμέντο... Δέν σπάει ποτέ...

Τότε εγώ νευριασένος και αποφασισμένος να βγώ απο την φυλακή , άρχισα να συνεχίζω να βαράω όλο και ποιο δυνατές , και όλο και ποιο γρήγορα μπουνιές... Συνέχιζα και δέν σταματούσα.. Είχα νεύρα εκείνη την στιγμή και τίποτα δεν με σταματούσε.. Ούτε που ένιωθα τον πόνο.. Στο μεταξύ , ο γιατρός είχε πάρει να γιατρέψει τον Yoru , πράγμα απίθανο , που το μόνο πράγμα που πέτυχε , ήταν να τον σώσει αλλα να βρίσκετε σε κόμα... Την στιγμή αυτήν εγώ καθός θυμόμουν τα τελευταία λεπτά πρίν πεθάνει ο Yoru , άρχισα να κλαίω και να γίνομαι ποιο δυνατός.. Τα δάκρυα στάζοντας , έπεφταν και αναμειγνίονταν με το αίμα... Τέλος ο τοίχος ήθελε λίγο ακόμα και θα έσπαγε... Πέρνοντας γρήγορες ανάσες είπα :
Τελικά ... ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΑΑΑΑ!
Μ..Μ..ΜΑ ΠΩΣ!!!!? Πήγε να πάρει τα κλειδιά και να κλέψει το σπαθί μου... Τότε έδωσα την ποιό δυνατή μπουνιά που μπορούσα ποτέ στον τοίχο και τον έσπασα... Πήρα το σπαθί και είπα :
Ήθελες να ανοίξεις ε? Για δοκίμασε... είπα καθός έκοψα τις χειροπέδες..
Μ..Μ..ΜΑ ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΣ !!!! Τότε έσπασα τα Kairokesi κάγκελα με κοφτερές λεπίδες και βγήκα έξω... Άρχισα να τρέχω... Πήγα στο μπάρ , στην Roko... μου έδωσε και φόρεσα τότε ένα σακάκι , γυαλιά και ένα καπέλο ωστε να μήν με καταλάβουν..

Όσο προχωρούσα , έβλεπα μαρίνς να κολάν αφήσες και πήγα να δώ τι γράφουν... Μόλις κοίταξα , είδα κάτι ψηλά γράμματα που έγραφαν : Ο Διαβολικός πειρατής Ryo D. Amidamaru , δραπέτευσε απο την φυλακή , μαζί με τον κλέφτη πειρατή Higuma... Παρακαλούμε με το παραμικρό που θα δείτε , ειδοποιείστε μας... Τότε ένιωσα ένα όπλο στην πλάτη μου να με ακουμπά..
Εχεχεχεχε... Επιτέλους.. Εδώ είσαι Ryo..
Πώς το κατάλαβες?
Στην αρχή ένιωθα κάτι αισθήσεις παράξενες , που ένιωθα άβολα... Όπως όταν επιασα το σπαθί σου για να το φυλακίσω.... Μετά νόμιζα οτι δέν είσαι εσύ.. Αλλα τελικά είδα το σπαθί σου και σε κατάλαβα ... Ryo D. Amidamaru.. Συλλαμβανεσαι! Τότε πετώντας το σακάκι , το καπέλο και τα γυαλιά , άρχισα να τρέχω... Άκουσα τον συνιθισμένο ήχο όπως όταν πυροβολά ένα πιστόλι.. Τότε ένιοσα κάτι να με ξίνει απο τον όμο... Η σφαίρα πήγε ξυστά απο τον όμο μου...
ΟΙ ΕΣΥ! ΠΡΟΣΕΧΕ ΛΙΓΟ!
Αχαχα.. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΠΙΑΣΩ! ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΩ! και συνέχισε να πυροβολά ... Τότε εγώ έστρυψα απο ένα στενό... Έκατσα πίσω απο τον τοίχο του στενού... άκουγα τα σιγανά βήματα του μαρίν... Μόλις πήγε να στρίψει , τον κάρφοσα με τα νύχια μου και έπεσε κάτω... Τότε έφυγα προς το μπάρ..

Πηγένοντας στην πλατεία του χωριού , οι μαριν είχαν συγκεντροθεί και με περίμεναν...
Όχ.... Όχι πάλι! ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΦΥΓΩ!
Ποτέ! Μέχρι να σε συλλάβουμε...
Πάλι τα ίδια ώς συνήθος... Ποτέ δεν θα με συλλάβετε.. Είμαι ακατανίκητος.. Έρχεστε και τρώτε ξύλο! Αν τα μάθει ο Fleet αυτά? Τι θα γίν.... με σταμάτισε ένα κόψιμο που ένιωσα απο τον όμο μου προς το στήθος μου... Έβηξα και έφτησα αίμα... έπεσα κάτω... Αλλα απευθείας ξανασηκώθηκα... Με ένα σκωτεινό βλέμμα είπα : (

Σπόιλερ:

Οι εσείς παιδιά.. Είστε ανόητοι ? Δέν έχετε καταλάβει? Εγώ βγένω απο την όλη υπόθεση με 1 πληγή και εσείς με 50 θανάτους.. Πότε θα σταματήσετε? Ίσως θέλετε να σας σταματίσω εγώ ε? Τότε σήκωσα το κεφάλι μου και το βλέμμα μου φάνηκε..
Ε..Ε..ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΙΕΜΕΝΟΣ! ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ...
Τώρα δέν θα πάτε πουθενά... Πρέπει να σας σκωτόσω... Το ζητίσατε... άρχισα να κουνάω τα χέρια μου κάνωντας κύκλους με αυτά... Τότε κοφτερές λεπίδες έκοψαν τους μαρίν που είχα μπροστά και πίσω μου.. Τότε προχώρησα και είπα :
Εσείς το διαλέξατε... Εγώ πολύ απλά είπα να φύγετε... Είχα σκωτόσει τουλάχιστον 20 μαρίν ή και λιγότερο σύνολο... Είχα σκεφτεί το Bounty μου αλλα δέν με ενδιέφερε... Με ενδιέφερε οτι θα έπερνα εκδίκιση για τον Sunny... Ο Higuma ήταν ο νέος μου στόχος πλέον..

Καθός προχώρησα περίπου 15 μέτρα , βρίσκονταν κιάλλοι μαρίν εκει...
ΤΩΩΩΩΩΩΡΑΑΑΑ!! ΤΗΝ ΒΑΑΨΑΑΑΑΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ! ΝΕΥΡΙΑΣΑ ! ΠΑΝΤΟΥ ΜΟΥ ΣΤΗΝΕΤΕ ΚΑΡΤΕΡΙ Ε!!!!! KAMA KAMA NOOOOOO! CHAOTIC ... STRRRRIIIIIIIIKEEEEE! αυτοί ήταν περίπου 5... Πάνω στα νεύρα μου τους σκώτοσα σχεδόν όλους.. βασικά τους τραυμάτισα... έφυγα τότε προς το μπάρ... Είδα τον γέρο που είχα συναντίσει και του είχα διιγηθεί το παρελθόν μου λίγο ποιο πρίν απο το μπάρ... Εκείνη την στιγμή μου είπε :
Φ...ΦΥΓΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΠΑΡ! Ο Higuma ΠΗΓΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΚΕΙ! ΤΡΕΕΧΑΑΑΑΑΑΑΑ! Τότε άρχισα να τρέχω και πάνω στην βυασίνη μου σκόνταψα και τα χέρια μου ακούμπισαν πάνω σε ένα σκησμένο κομμάτι μπλούζας.. Όταν το αναγνώρισα , ήταν της μπλούζας του Υoru... Στο μεταξύ ο Yoru , έχει πάει να με βρεί και ο Higuma τον πιάνει ώς αιχμάλοτο... Τον παίρνει στο μπαρ και τον πετά στο πάτωμα στοχεύοντάς τον... Η Roko προσπαθεί να του δώσει τα λεφτά του μαγαζιού και ότι άλλο αναψυκτικό έχει αλλα εκείνος επιμενει και ρωτά το πού κρύβομαι εγώ... Τότε η Roko του απαντά πως δέν ξέρει και την χτυπά σφαλιάρα... Η Roko ξεκινά να μετρά ta beli της , αυτά που θα δώσει στον Higuma...

Τότε έφτασα στο μπάρ και είδα τον Yoru κάτω στο πάτωμα στοχευμένο απ'το όπλο του Higuma... Τότε λέω... :
Άσε....Το όπλο....ΚΑΤΩ!
Μουχαχαχα.. Δέν πρόκειτε... Θα σε σκωτόσω.... Και εσένα και τον φιλαράκο σου τον Yoru! Τότε είπα :
Μ..Μ..ΜΑ Ο Yoru ΠΕΘΑΝΕ!
Γιατρέυτικε και ήταν σε κόμα... Ξύπνισε και παρά τις δυσκολίες που είχε πήγενε κουτσά κουτσά να βρεί τον Higuma o βλάκας!
Τι έκανε!? Α ωστε γιαυτό φώναζε Higuma το πουλάκι μου...
Άσε το όπλο κάτω σου είπα!!! Μήν τον πειράξεις! Το λέω 2η φορά ήρεμα... Μήν το πώ 3η χωρίς ηρεμία...
Δέν θα μου βάλετε κανόνες , ούτε εσύ , ούτε οι μαρίν , ούτε το Goverment... Να το διευκρνίσω... Καταλάβατε!? Επειδή τώρα θα μπορούσα με μία σφαίρα να σκωτόσω το φιλαράκι σου τον Yoru... Που θα το κάνω ! Αχαχαχα
ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΙΠΟΤΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Τότε ακούστηκε μία σφαίρα που χτύπισε τον Yoru στην καρδιά!
YOOOOOOOOOOOOORUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU! τότε άρχισα να κλαίω! Βίχοντας τα τελευταία του λόγια ήταν :
TΡΕΧΑ ΝΑ Σ.....ΣΩΘ... Αμέσως το αίμα μου άρχισε να βράζει! Σαν να έπαθα εγκεφαλικό.. Έπεσα στα γόνατα και άρχισα να θυμάμαι τις μνύμες μου με τον Yoru , κοιτόντας κάτω , και πέφτοντας ποτάμια απο δάκρυα... Άρχισα να να βαράω μπουνιές στο πάτωμα...
HIGUMA!!!!!Yoru! ΓΙΑΤΙ!? YORU!!!! ... YORU!!! YOOOOOOOOORUUUUUUUUUU!!!!!!!! τότε βάρεσα μία τόσο πολύ δυνατή , που έσπασε την σανίδα απο το πάτωμα.... Θυμόμουν συνέχια τα λόγια "Τρεχα να σωθ..."... Δεν σταμάτησα δευτερόλεπτο! Είχα πάθει ένα γιγαντιο σόκ εκείνη την στιγμή... Σκεφτόμουν την σκατόφατσα του Higuma και βαρούσα μπουνιές στο πάτωμα... Όλο και ποιο δυνατές όσο περνουσε η ώρα..

Σηκώθηκα τότε πάνω γεμάτος οργή... Κάθε μου βήμα , σάν να έβγενε κάτι απο μέσα μου , όπως την άλλη φορα , έσπαγε απο ένα σανίδι... Μάλλον θα ήταν εξαιτίας του σπαθιού...
H..H..HAKI ΠΑΛΙ!?
Αυτην την φορά... Eίτε θα είνε Haki... Είτε Maki... Είτε Raki... ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ HIGUMA!!!!!!!!!!
Ωραίο το ανέκδοτό σου..
Υποσχέθηκα να μήν σε σκωτόσω ώς την μέρα που θα μεγαλώσω... Κρατιώμουν.. Τώρα όμως μεγάλωσα... Σκώτοσες έναν φίλο μου .. τον Yoru.. Κάνω λάθος!? Είπα με άγριο τρόπο καθός φόβισα τον Higuma...
Ο...ΟΧΙ!
Ο δέυτερος γύρος , ή αλλιώς προσπάθεια θα είναι τώρα που θα πεθάνεις... HIGUMA ΘΑ ΣΕ ΣΚΩΤΟΟΟΟΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!
Σιγά τα αίματα....
Ααααααααα!!!!!!!! Είπα ορμόντας πάνω του και ξεκινόντας την μάχη!
*Η Μάχη θα γίνει στο μπος