[Τέλος] Ο εχθρός που έγινε φίλος

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

Την πήρα λοιπόν και φύγαμε απο εκείνο το νησί. Η αλήθεια είναι οτι φοβόμουν μήπως και δεν χωρέσουμε-για την ακρίβεια φοβόμουν μήπως μας χτυπήσει κανα κύμα και αναποδογυρίσει η βάρκα απο το βάρος και πέσω μέσα. Αλλα όλα ηταν μια χαρά. Και έτσι ξεκινήσαμε.
Μια μέρα ταξιδεύαμε και ήταν λίγο περιέργα τα πράγματα. Και αυτό γιατί απο τη στιγμη που φύγαμε απο το Mirro Ball Island δεν είχαμε πει τίποτα. Εγώ προσπαθούσα να βρω να της πω κάτι, έτσι για να "σπάσει" ο πάγος ενώ αυτή είτε θα έβλεπε τον ορίζοντα είτε θα είχε κατεβασμένο το κεφάλι.
-Εεεε....δεν μου είπες; Είσαι εντάξει; Βολεύτηκες;
-Ναι μια χαρά είμαι ευχαριστώ. Και συγνώμη που σε ξεβόλεψα.
-Μπορεί να είναι ένα απλό raft, αλλα μας χωράει άνετα και τους δύο. Oπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς για κάτι, της είπα χαμογελαστός.
Αφού με κοίταξε, ξαφνικά αλλαξε το προσωπό της. Εγινε πιο σοβαρό και μετά έσκυψε το κεφάλι. Ήταν ξεκάθαρο οτι κάτι την απασχολούσε.
-Alexander......Συγνώμη.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

-Για ποιο πράγμα ζητάς συγνώμη;
-Που θα σε μπλέξω σε όλο αυτό.
-Δεν σε καταλαβαίνω.
-Alexander σε παρακαλώ....ξανασκέψου το. Δεν θέλω να πάμε στο νησί μου. Aς πάμε κάπου αλλού.
-Νομίζω οτι ήμουν ξεκάθαρος. Πρέπει να να πάμε στο νησί σου για να μάθουν οι δικοί σου οτι είσαι καλά.
-Ναι το ξέρω. Αλλα αν έρθεις στο νησί μου......
-Αν έρθω στο νησί σου τι;;;;
-Φοβάμαι οτι θα πάθεις κάτι κακό. Το Tequila Wolf δεν είναι ένα απλό νησί. Είναι ουσιαστικά....
-Μια φυλακή. Σωστα;
Με κοίταξε έκπληκτη.
-Το...το ξέρεις;
-Απο τη στιγμη που μου είπες απο που είσαι, έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ απο που το ξέρω αυτό το νησί. Και τελικά θυμήθηκα. Μου είχε πει ο πατέρας μου για αυτό.
-Ο πατέρας σου;
-Ναι. Ήταν απο τα πρώτα μέρη στα οποία είχε βρεθεί, οταν κατατάχτηκε στο ναυτικό.
-Που;;;!!!!!!!
-Στο ναυτικό.
-Ο πατέρας σου είναι ένας marine;;;
-Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εκπλήσεσαι τόσο πολύ.
-Μιλας σοβαρά;;; Είσαι πειρατής!!!! Πως γίνεται ο πατέρας σου να είναι marine;
-Δεν το κατάλαβα αυτό. Δηλαδή αν ο πατέρας μου ήταν αγρότης, θα έπρεπε να γίνω και εγώ;
-Δεν είναι το ίδιο. Για πες μου. Αν βρεθείτε ποτέ στη θάλασσα τι θα κάνετε; Γιατι θα πρέπει να σε συλλάβει. Σωστα;
-Είναι λίγο δύσκολο να βρεθούμε. Οχι μόνο στη θάλασσα, αλλα οπουδήποτε.
-Γιατί;
-Γιατί ο πατέρας μου δεν ζει πλέον.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

-Τι εννοείς;
-Θα πρέπει να συνεχίσυμε τη κουβέντα αργότερα.
-Γιατί τι έγινε;
-Κοίτα εκεί.
Της έδειξα με το χέρι μου προς τα αριστερα του raft.
-Αυτό είναι....
-Ακριβώς. Είναι ένα νησί.
-Ποιο νησί είναι;
-Που θες να ξέρω;
Με κοίταξε έκπληκτη.
-Τι εννοείς δεν ξέρεις; Δεν έχεις κάποιο χάρτη;
-Οχι.
-Όχι;;;!!!! Και τότε πως ξέρεις πως να πάμε στο Tequila Wolf;
-Σου είπα εγώ οτι ξέρω; Εσύ είσαι απο εκει, εσύ θα μας πας.
-Ποιος σου είπε οτι ξέρω πως να πάμε;;;;!!!!!!!!! Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έφυγα απο το νησί μου
-Και καλά ρε κορίτσι μου, έφυγες. Ένα χάρτη δεν μπορούσες να πάρεις μαζί σου; Ή έστω να ζητήσεις κάποιες οδηγίες για να γυρίσεις πίσω;
-Ξέρεις δεν έφυγα μόνη μου. Αιχμάλωτη ήμουν. Εσύ που υποτίθεται είσαι πειρατής, πως και δεν έχεις κανα χάρτη μαζί σου;
-Τώρα ξεκίνησα. Που να ήξερα οτι θα χρειαστώ χάρτη!
-Τι εννοείς τώρα ξεκίνησες;;
-Δεν είμαι μια ζωη πειρατής. Πριν απο μια βδομάδα ξεκίνησα. Μάλιστα το πρώτο νησί στο οποίο πήγα, ήταν αυτό που σε βρήκα.
-Δε σε πιστεύω!!! Και τώρα τι κάνουμε;
-Απλό. Πηγαίνουμε εδώ στο νησί και μόλις βρούμε κάποιον θα μας δώσει πληροφορίες.
-Και άμα δεν είναι κανείς στο νησί;
-Έλα μωρε τώρα. Θα πάμε στο επόμενο.
-Ποιο επόμενο;;;!!!!!!!!
-Το επόμενο νησί φυσικά.
-Και πως θα πάμε σε αλλο νησί;
-Ολόκληρη θάλασσα, ΈΝΑ νησί δεν θα βρούμε;

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny


Κατευθυνθήκαμε λοιπόν προς το νησί.
-Τι λες να συναντήσουμε στο νησί;
-Σαν τι να συναντήσουμε δηλαδή;
-Ξέρω εγώ....κανα τέρας.
-Τε...τέρας;;;!!!
-Ναι. Δεν έχεις ακούσει για διάφορα νησιά στα οποία ζουν διάφορα τέρατα;
-Να φύγουμε. Να πάμε αλλού!!!!!
-Χαχαχαχα. Μην ανησυχείς. Τα πιο περίεργα πλάσματα ζούν σε νησιά της Grand Line, και όχι σε αυτές τις θάλασσες. Οπότε μην φοβάσαι. Θα είμαστε μια χαρά.
-Είσαι σίγουρος;
-Ναι. Μην ανησυχεις.
Mόλις φτάσαμε στη παραλία βγήκαμε και οι δυο έγω απο το raft το οποίο και έδεσα στο κοντινότερο δέντρο.
Αφού πίστεψε αυτό με τα τέρατα, όσο καιρό θα είμαστε στο νησί θα τη τρελάνω στο πείραγμα.
-Είμαστε μια χαρά;;;
-Ναι δεν έχω κάποιο πρόβλημα.
-Φυσικά. Μη βγάλεις κανα σάκο απο το raft θα κουραστείς.
-Εεεεε.....Δεν το....
-Δεν πειράζει αστο. Θα πάρω εγώ τα πράγματα. Αααα...αυτή "τσιμπάει" πολύ ευκολα. Θα πεθάνω στο γέλιο.
Αφού τα έβγαλα και τα άφησα στην άμμο της λέω:
-Θα πάμε τώρα μέσα στο νησι για να πάρουμε προμήθειες. Γιατί δεν άφησες και τίποτα. Μια μέρα ταξιδεύουμε και τα ρήμαξες όλα.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

Με κοίταξε με ένα παραπονεμένο βλέμμα. Δεν άντεξα και άρχισα να γελάω.
-Χαχαχαχα. Έχεις πολλή πλάκα το ξέρεις;
-Καλα πλάκα κάνεις;;!!!!
Ωχ. Νευρίασε.
-Έλα μωρε μια πλακίτσα σου έκανα. Δεν πιστεύω να παρεξηγήθηκες;
-Οχ....
-Γιατί εγώ....σοβαρά τα λέω.
Μου έριξε ένα αγριο βλέμμα.
-Πάντως η αλήθεια είναι πως πρέπει να βρούμε προμήθειες. και μάλιστα αρκετές. Δεν ξέρω πότε θα φτάσουμε στο νησί σου ή σε κάποιο άλλο νησί, οπότε πρέπει να είμαστε καλυμμένοι. Για εσένα πιο πολύ σκέφτομαι, γιατί εγώ μπορώ να μη φάω για αρκετές μέρες δεν έχω πρόβλημα.
-Οπότε τώρα...
-Τώρα θα πάμε στο δάσος και οτι βρούμε καλό είναι. Κυρίως φρούτα.
-Φρούτα;;;
-Ναι φρούτα. Που είναι το περίεργο;
-Νόμιζα οτι οι πειρατές τρώτε κατα βάση...κρέας.
-Ναι δεν λέω...το κρέας είναι το αγαπημένο μου. Αλλα στα ταξίδια και ειδικά σε αυτά που δεν ξέρεις πότε θα φτάσεις κάπου ή ακόμα και που θα φτάσεις, το καλύτερο "φαγητο" είναι τα φρούτα. Καί δεν χαλάνε καί δεν θα πάθεις κάποια αρρώστια, οπως π.χ σκορβούτο. Και το κυριότερο...δεν είμαι σαν τους αλλους πειρατές.
-Αυτό το ξέρω. Οπότε λοιπόν ψάχνουμε νερό και φρούτα.
-Κάτι ακόμα. Θα είσαι συνέχεια δίπλα μου. Δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε....

Πήγαμε μέσα στο δάσος και αρχίσαμε να ψάχνουμε για προμήθειες. Βρήκαμε πολλά φρούτα. Και νερό. Ήταν λίγο περίεργο στη γεύση, αλλα μπορούσες να το πιεις. Η Bonny εν τω μεταξύ, είχε κολλήσει δίπλα μου. Οταν λέω είχε κολλήσει δεν εννοω οτι περπατούσε δίπλα μου. Κυριολεκτικά είχε κολλήσει. Οση ώρα ψάχναμε με κρατούσε συνέχεια. Είχα πεθάνει στη κούραση. Είχα τα πράγματα, κουβαλούσα και αυτή.
Ας έπαιρνε τουλάχιστον κάτι. Εστω τα παγούρια. Αλλα τι περιμένεις; Γυναίκες. Μόνο τα ψώνια έχουν στο μυαλό τους. Μη βοηθήσουν...θα τους πέσει η μέση
Τελικά αφού μαζέψαμε οτι ήταν να μαζέψουμε, γυρίσαμε πίσω. Μόλις αφήνω τα πράγματα κάνει μια
-Επιτέλους! Κουράστικα τόση ώρα στο δάσος.
Αν αρχίσω να βρίζω εγώ θα φταίω;
Τουλάχιστον βοήθησε στο να φτιάξουμε τα πράγματα. Μαγείρεψε κιόλας. Πήρε το κρέας που μας είχε μείνει και το έψησε με κάποια απο τα φρούτα που βρήκαμε.
Δεν περίμενα ποτέ να φάω κάτι τέτοιο.
Αλλο ήταν το πιο περίεργο. Δεν είδαμε ζώα. Αλλα βασικά, είδα κάτι. Ενα πουλί. Μόνο που δεν έμοιαζε ακριβώς με πουλί......

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

Προσπαθούσα να σκεφτώ. Έσπαγα το κεφάλι μου να σκεφτώ τι μπορεί να ήταν.
Λες να ήταν της φαντασίας μου; Αποκλείεται το είδα κανονινκά. Ενα πουλί με κεφάλι γουρουνιού. Αποκλείεται. Κανω λάθος. Δεν γίνονται αυτά. Εκτος και αν....
-Μπορείς να μου πεις τι σκέφτεσαι τόση ώρα;
-Ε; Εεεεεε.......τίποτα. Τίποτα.
-Σίγουρα;
-Ναι. Δεν ήταν τίποτα.
-Όχι εντάξει. Απλώς το είπα γιατί σε είδα λίγο προβληματισμένο. Είπα μήπως σε απασχολεί κάτι. Μήπως είδες τίποτα περίεργο στο νησί;
-Εεε;;;!!! Οχι...οχι....Τίποτα περίεργο.
-Σίγουρα;;;
-Ναι βρε μην ανησυχεις. Όλα είναι μια χαρά.
Είναι;;;;;;;

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

-Δηλαδη;
-Ο πειρατής είναι το καράβι του.
-Το καράβι του;
-Ακριβώς. Το καράβι του δίνει τη δυνατότητα να πάει όπου θέλει, όποτε θέλει και όπως θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμο σε κανέναν. Δεν γίνεται έτσι υποτακτικός σε κανέναν. Το καράβι δίνει στον πειρατή μια περίεργη αίσθηση και αποφασιστικότητα. Αυτός που θα αποφασίσει να γίνει πειρατής ξέρει οτι απο εκείνη τη στιγμη, ο θάνατος του πλησιάζει. Είτε θα πεθάνει απο τους marines είτε απο τη θάλασσα.
-Και γιατί το κάνει τότε αφού ξέρει οτι αργά ή γρήγορα θα πεθάνει;
-Γιατί θέλει να ζήσει ελεύθερος. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα είναι για 5 λεπτά ή για 50 χρόνια. Ακόμα και ένα λεπτό ελευθερίας να νιώσει, θα είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος. Αλλα όσο είναι στη στεριά δεν πρόκειται να το νιώσει ποτέ. Ακόμα και εκεί οι marines και η παγκόσμια κυβέρνηση εξουσιάζουν τα πάντα. Ακόμα και τους ανθρώπους. Δεν έχουν κανέναν ηθικο ενδοιασμό. Τα θυσιάζουν όλους και όλα, ακόμα και ανθρώπους που τους είναι πιστοί, στον βωμό την Απόλυτης Δικαιοσύνης. Μόνο που αυτή δεν είναι η δικαιοσύνη, αλλα η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ δικαιοσύνη.
Οταν τη κοίταξα, τη είδα να με κοιτάει με προσοχή.
-Θες να μάθεις τι σημαίνει να είσαι πειρατης; Πραγματικός πειρατης;;;
-Ναι. Πες μου...
-Πειρατής σημαίνει.....ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

Ένώ κοιμόμουν μια χαρά ακούω ένα ουρλιαχτό.
Πετάχτηκα αμέσως πάνω.
-Τι έγινε; Είσαι καλά; Έπαθες τίποτα;
Έτρεμε ολόκληρη. Σηκώνει σιγα σιγα το χέρι της και μου δειχνει προς τα εμένα.
-Είναι κάποιος πίσω μου;
Κούνησε το κεφάλι της καταφατικά.
Γυρνάω και τι βλέπω;;; Ένα σκυλί με κεφάλι παπαγάλου.
-Τι στο διάλο είναι πάλι αυτό;;
-Δεν ξέρω....αλλα σκότωσε το. Και γρήγορα.
Τη κοιτάζω.
-Είσαι σοβαρή;; Γιατί να το σκοτώσω;
-Μπορεί να μας σκοτώσει για να μας φάει.
-Αυτό;;; Αυτό ένα μπου να του κάνεις θα αρχίσει να τρέχει.
Τελικά είχα δίκιο. Όντως είδα εκείνο το πουλί.
Τι στο καλό συμβαίνει εδω πέρα;;;;;;

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny

-Λοιπόν. Πάρε τα πράγματα σου και πάμε.
-Ωραία. Πήρες τη καλύτερη απόφαση.
Πηγαίνει παίρνει τα πράγματα και πάει προς το raft.
-Που πας;
-Παω να βάλω τα πράγματα στο raft.
-Γιατί;;;
-Δεν είπες οτι θα φύγυμε;
-Οταν είπα πάμε δεν εννούσα οτι θα φύγουμε απο το νησί.
-Αλλα τι εννούσες Alexander;;;
-Οτι θα πάμε στο δάσος
-Είσαι σοβαρός;;;!!!!
-Καλά. Γιατί αντιδράς έτσι;
-Δηλαδη πως θες να αντιδράσω;;; Να είμαι χαρούμενη που θα πάμε σε ένα δάσος γεμάτο περίεργα ζώα; Γιατί δεν πιστεύω οτι ήταν μόνο αυτό.
-Και ακρβώς αυτός είναι ο λόγος που θα πάμε στο δάσος. Για να δούμε τι αλλα ζώα υπαρχουν.
-Δεν μιλάς σοβαρά;;;
-Μιλάω πολύ σοβαρα. Πάμε.
-Εγώ δεν έρχομαι. Θα κάτσω εδώ να σε περιμένω.
-Πολύ καλά. Κάτσε εδώ. Το πολύ πολύ, να σου βγει καμια αρκούδα με κεφάλι λιονταριού.
Μόλις της το είπα αυτό, το πρόσωπο της άλλαξε 200 χρώματα.
-Καλά καλά. Περίμενε. Θα έρθω.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny
Φωνή

Περιπλανιόμασταν λοιπόν στο δάσος και περίμενα τι ζώο μπορεί να συναντήσουμε.
-Bonny....δεν χρειάζεται να φοβάσαι. Οτι και αν συναντήσουμε θα το αντιμετωπίσω. Δεν θα επιτρέψω να πάθεις κάτι. Αυτό να το ξέρεις.
-Αυτό είναι που φοβάμαι. Μήπως πάνω στη προσπάθεια σου να με προστατέψεις πάθεις κάτι κακό.
-Σου είπα, δεν χρεια....
Εκείνη τη στιγμή ακούμε ένα δυνατό θόρυβο.
-Τι ήταν αυτό;
-Δεν ξέρω αλλα κάτι μου λεει πως θα μάθουμε πολύ σύντομα.
Φτάνουμε λοίπον σε έναν ανοιχτό χώρο. Εμοιαζε σαν ένας δρόμος.
Ξαφνικά βλέπουμε διάφορα περίεργα ζωα να περνούν απο δίπλα μας.
-Είδα καλά ή ήταν τις φαντασίας μου;
-Τότε έχουμε την ίδια φαντασία. Γιατι και εγώ τα ίδια είδα.
Είδαμε μια κότα με κεφάλι γάτας, έναν μυρμηγκοφάγο με σώμα σκύλου και ένα πάντα με κεφάλι ιπποπόταμου.
-Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τετοια ζώα;
-Μάλλον πρόκειται για μεταλλαγμένα είδη ζώων.
-Μεταλλαγμένα;
-Ναι. Δεν ξέρω τι μπορεί να προκάλεσε τη μετάλλαξη αλλα.....
Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση μου και ακούστηκε μια φωνή:
-Μην τολμήσετε να πλησιάσετε αλλο. ΦΥΓΕΤΕ!!!!!!!!!

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny
Φωνή

-Τι ήταν αυτό;
-Είπα να φύγετε. Απαγορεύεται να πατήσουν σε αυτό το νησί πειρατές. Και εσείς είστε πειρατές σωστά;
-Τι του απαντάνε τώρα;......... Εεεε...εσύ ποιος είσαι;
-Ο φύλακας του νησιού.
Σκύβω εκεινη τη στιγμη και παιρνω μια πέτρα. Αυτός κάτι σκοπευει να κάνει. Πρέπει να βρω που κρύβεται
-Αν δεν φύγετε αυτή τη στιγμή θα λάβετε τη τιμωρία μου.
Αχα....πίσω απο τους θάμνους είσαι πουλάκι μου. Τώρα θα δεις. Πέταω λοιπόν τη πέτρα προς το μέρος που άκουσα τη φωνή.
-Αουτσ....
-Ελα γρήγορα, είπα στη Bonny.
Πήγαμε να δούμε ποιος ήταν
-Τι....τι είναι αυτό;
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο.
-Πες μου Alexander οτι το βλέπεις και εσύ;
-Εγω αυτό που βλέπω είναι ένα σεντούκι με μαλλιά

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny
Gaimon

-Καλά. Τι στο διάολο συμβαίνει με αυτό το νησί; Ζώα με σώματα ή κεφάλια απο αλλα ζώα, σεντουκια που έχουν μαλλιά και μιλάνε και απο πάνω;
-Τι να σου πω ρε Bonny; Και εμένα μου φαίνεται παράξενο
-Ρε εσείς τι θα γίνει; Αφήστε τη κουβεντούλα και ελάτε να με σηκώσετε.
Πήγα προς το μέρος του
-Δεν πιστεύω να τον σηκώσεις;
-Γιατί όχι;
-Τι γιατί ρε Alexander; Αυτός θέλει να μας σκοτώσει
-Δεν πρόκειται να κάνει τίποτα. Μην ανησυχείς
Πήγα και τον σήκωσα.
-Λοιπόν; Πως σε λένε;
-Χαχαχα ανόητε. Πιστεύεις πως έχω καμια όρεξη να συζητήσω με έναν πειρατή; Ήρθατε για να κλέψετε τον θησαυρό του νησιού σωστά;
-Οχι.
-Οτι ψέμα και να μου πεις δεν πρόκειται να σε πιστέψω. Είσαι απλός ένας ακόμα πειρατής που ήρθε για να κλέψει τον θησαυρό μου. Για αυτό θα σε σκοτώσω.
-Bonny.....Κάτσε λίγο πιο πίσω. Απο οτι φαίνεται δεν έχω αλλη επιλογή.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny
Gaimon

-Kαλύτερα να το ξανασκεφτείς. Δεν θέλω να σου κάνω κακό. Φαίνεσαι καλό....σεντούκι.
-Τι είπες ρε;;; Τώρα θα δεις.
Παίρνει το πιστόλι του και με σημαδεύει.
-Τώρα θα πεθάνεις βρωμοπειρατή.
-Λυπάμαι....Mane!!!
Η επίθεση τον τίναξε μακρύα και καρφώθηκε σε ένα δέντρο.
-Φιου....για μια στιγμή νόμιζα οτι θα σε πυροβολούσε. Καλά του έκανες.
-Καλά του έκανα; Με δουλεύεις; Ένα απλό ανθρωπάκι είναι.
-Ναι αλλα...
-Δεν έχει αλλα. Απλώς προσπαθούσε να προστατέψει το νησί του. Που είναι το κακό σε αυτό;
Δεν μου απάντησε. Πήγα προς το μέρος του και τον έβγαλα απο το δέντρο.
-Λυπάμαι πραγματικά για αυτό. Αλλα δεν μου άφησες αλλη επιλογή.
-Οτι και να λες δεν σε πιστεύω. Θες απλά να πάρεις τον θησαυρό μου.
-Θα το πω για μια τελευταία φορά, γιατί δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι.
Δεν ήρθα για να σου πάρω τον θησαυρό!!! Δεν ξέρω καν σε ποιο νησί είμαστε. Προσπαθώ να τη γυρίσω στο νησί της στο Tequila Wolf, αλλα μιας και δεν έχω χάρτη φτάσαμε εδω πέρα. To κατάλαβες;
-Λες αλήθεια;
-Ναι. Αλλώστε, αν ήθελα να σου κάνω κακό, θα σε έβγαζα απο το δέντρο;
-Έχεις δίκιο σε αυτό.
-Ωραία. Μιας και το λύσαμε το πρόβλημα, επιτέλους, ας συστηθούμε. Αυτή είναι η Bonny και εγώ ο Alexander.
-Xάρηκα. Εγώ είμαι ο Gaimon
-Και δεν μου λες ρε Gaimon, πως βρέθηκες στο σεντούκι;
-Αυτό είναι μια πολύ παλιά ιστορία.
Και άρχισε να μας τη διηγείται.

Xρώματα ιστορίας

Εγώ
Bonny
Gaimon

-Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.
-Τι γελάς ρε ηλίθιε; Που το βρίσκεις το αστείο;
-Χαχαχαχα. Είναι δυνατόν να έπεσες μέσα στο σεντούκι;;;χαχαχαχαχαχαχα
-Σταμάτα να γελάς γιατί θα σε βαρέσω. Νομίζεις είναι αστείο να είσαι "κολλημένος" επι 20 χρόνια σε ένα σεντούκι;
-Έχεις δίκιο. Με συγχωρείς. .............. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
-Θα σε σκοτώσω!!!!!
-Eλάτε ρε παιδιά, ηρεμήστε. Και εσύ ρε Alexander......δίκιο έχει σταμάτα να γελάς. Δεν είναι αστείο.
-Καλά εντάξει. Έχετε δίκιο. Δεν θα ξαναγελάσω. Αλα θέλω να μου λύσεις μια απορία. Τόσα χρόνια στο νησί, δεν ανέβηκες σε εκείνον το λόφο οπου είδες τον θησαυρό;
-Νομίζεις οτι αν μπορούσα δεν θα ανέβαινα;
-Ξέρεις....απο τη πρώτη στιγμή που σε είδα σε συμπάθησα. Για αυτό έλεγα αν μπορείς να μου δείξεις που είναι;
-Το λες αλήθεια;;
-Ναι.
H Bonny μας κοιτούσε παραξενεμένη.
Ο Gaimon μας πήγε στον λόφο.
-Αυτός είναι.
-Ωραία. Εσείς περιμένετε εδώ.
-Τι θα κάνεις;
-Θα ανέβω πάνω.
Άρχισα λοιπόν την αναρρίχηση και μετά απο λίγη ώρα έφτασα στη κορυφή.
-Αντε Alexander... πέτα τα σεντούκια.
Δεν της απάντησα και κατέβηκα απο τον λόφο.
-Μα καλά; Γιατί δεν τα κατέβασες;
-Άλλαξα γνώμη
Ο Gaimon με κοίταξε γεμάτος δάκρυα.
-Είσαι....είσαι....είσαι ο καλύτερος πειρατής που έχω γνωρίσει. Σε ευχαριστώ.
-Τι...τι έγινε;
-Είσαι πολύ τυχερή που είναι φίλος σου. Η αλήθεια είναι πως συχνά περνούσε απο το μυαλό μου οτι μπορεί τα σεντούκια να είναι.....
Η Bonny γύρισε και με κοίταξε.
Την έγνεψα καταφατικά. Τα σεντούκια ήταν αδεια.
-Λοιπόν.... Gaimon, πραγματικά χάρηκα που σε γνώρισα αλλα πρέπει να φύγουμε. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
-Να τον ξέραμε κιόλας....
-Αμέσως εσύ. Να τον ξέραμε....Παραπονιάρα.
-Νομίζω είπες και πριν οτι έχετε να πάτε σε ένα νησί.
-Ναι. Στο Tequila Wolf. Γιατί;
-Ελάτε μαζί μου.
Έκανα νόημα στη Bonny και αρχίσαμε να τον ακολουθούμε. Μας πήγε σε μια σπηλιά.
-Περιμένετε εδώ, μας είπε και μπήκε στη σπηλιά.
Λίγη ώρα αργότερα βγήκε κρατώντας ένα χαρτί. Μου το έδωσε.
-Τι είναι αυτο;
-Ένας χάρτης της East Blue. Είναι λίγο παλιός, αλλα θα σας βοηθήσει στο ταξίδι σας.
-Σε ευχαριστούμε πολύ Gaimon. Θα είναι πολύ χρήσιμος. Ειδικά....με τον Alexander καπετάνιο.
-Δεν το κατάλαβα αυτό. Δεν σου άρεσε το νησί; Γνωρίσαμε και τον Gaimon
-Και εγώ χαρηκα πολύ που σας γνώρισα. Ελπίζω μια μέρα να σας ξαναδώ.
-Και εμείς το ίδιο Gaimon.
-Αντίο.....φίλε μου.
Και έτσι, ξεκινήσαμε το ταξίδι για το Tequila Wolf.