[Τελος] Lion D. Ando vs Cabaji: Η αρχη μολις εγινε!

Στην προηγουμενη ιστορια: Αφου ευχαριστησα την yoko που με πελιεθαλψε και με φροντισε οσο ημουν πληγωμενος, αποφασισα να φυγω απο την shell town. Ειχα μαθει οτι οι marines με εψαχναν να με πιασουν καθως το bounty μου, ειχε ανεβει μετα τα γεγονοτα με τον morgan. Πηγα λοιπον στην ririka και καταστρωσαμε ενα σχεδιο ωστε να περασω απαρατηρητος απο τους marines. Με λιγα λογια το σχεδιο πετυχε και εγω πλεω τωρα στην ανοιχτη θαλασσα.


Ειχαν περασει μονο λιγες ωρες απο την διαφυγη μου, απο την shell town. Δεν ειχε ξυμερωσει ακομη και το φεγγαρι δεσποζε στον εναστρο ουρανο της east blue. Αναλογιζομουν τα γεγονοτα στα οποια ειχα παρει μερος τις τελευταιες μερες, απο τοτε δηλαδη που ειχα αποφασισει να γινω πειρατης. Πρωτα ο higuma, ο οποιος ηταν ουσιατικα η αιτια η οποια εγινα πειτατης, η καλυτερα η αφορμη. Επειτα η αποδραση μου απο το
dawn island. Μετα η μαχη με τον morgan και τελευταια η μαχη με τον hanuki και τα τσιρακια του- Τους marines που παλεψα για να παρω πισω το πλοιο μου, πριν απο καποιες ωρες, δεν τους μετραω καθολου- η οποια αποδιχθηκε παρολιγον μοιραια. Μεχρι εκεινη την στιγμη ειχα αποδιχθει ικανος και καποιες φορες τυχερος. Τελικα ειχαν τοσο δικιο ο μπαμπας μου και ο παππους μου. Η ζωη ενος πειρατη ειναι δυσκολη αλλα εχει και τα θετικα της. Ηδη εχω αποκτησει πολλους φιλους, ririka, roko, rika, yoko...Ενω σκεφτομουν την μικρη μου πορεια εως σημερα, κοιτουσα την αντανακλαση του φεγγαριου στο πανεμορφο θαλασσινο νερο και περιμενα το ξημερωμα.

Δεν αργησε να ερθει και μεσα σε λιγα λεπτα το σκοταδι του <<χθες>>,εδωσε την θεση του στο φως του <<σημερα>>. Επειτα απο λιγο διεκρινα γλαρους να πετανε δεξια και αριστερα οι οποιοι φενονταν τοσο μαγευτικοι καθως αγκαλιαζαν τον ουρανο με τα φτερα τους. Την μαγευτικη αυτη ατμοσφαιρα ηρθε να χαλασει ενα αποτομο γουργουριτο του στομαχι μου. Εκεινη την στιγμη συνειδητοποιησ, το ποσο βιαστηκα ειχα φυγει απο το νησι. Ειχα ξεχασει τις προμυθειες η καλυτερα δεν προλαβαινα να παρω προμηθειες. Βλαστημησα την ηλιθιοτητα μου και κοιταξα τον ουρανο. Θα επρεπε να περασω λιτοδιαιτα, σκαφτηκα. Νερο ειχα ελαχιστο το οποιο το ειχα μαζεψει απο την βροχη, πριν φτασω στην shell town. Ελπιζω να μην εχει εξατμιστει, οχι ολο τουλαχιστον. Πηγα στο δωματιακι του καραβιου μου και αντικρυσα κατι που μου εφτυαξε το κεφι. Πανω στο τραπεζακι μου, υπηρχε ενα μισοτελειωμενο δειπνο. Κοτοπουλο πρεπει να ειναι, σκεφτηκα. Πως ομως βρεθηκε εδω; Μαλλον λιγο πριν ερθω καποιοις απου τους marines θα ετρωγε το βραδινο του, σκεφτηκα και γελασα δυνατα. Να που μπορουν να φανουν χρησιμοι λοιπον. Εφοσον, αυτο το μισοτελειωμενο δειπνο ηταν το μοναδικο φαγητο που ειχα θα επρεπε να το φαω με συνεση. Ετσι τσιμπησα ελαχιστο κοτοπουλο και λιγο απο την σαλατα την οποια υπηρχε στο τραπεζι.

Αφου εφαγα το υπερβολικα χορταστικο για ενα μυρμηγκι γευμα μου, αποφασισα να ανεβω στο καταρτι και να ατενισω για αλλη μια φορα τον οριζοντα. Ειχα ξημερωσει για τα καλα και ο ηλιος ειχε κανει την εμφασινη του μεσα απο ελαχιστα συννεφα που αιωρουνταν στον ουρανο. Ανυπομονουσα να φτασω στον προορισμο μου για να φαω ενα χορταστικο γευμα και για να παρω επιτελους προμηθειες για τα ταξιδια μου στην θαλασσα. Για το επομενο νησι δεν ειχα ακουσει πολλα πραγματα. Οι ιστοριες του παππου μου ηταν συνηθως για νησια οπου ειχαν βασεις οι marines, οπως η shell town. Μου αρεσε η ιδεα του αγνωστου ομως. Μου αρεσαν βεβαια οι ιστοριες του γερο-reino(ο παππους μου), αλλα περοσσοτερο μου αρεσε να εξερευνω μονος μου την γνωση και ταπραγματα που με ενδιαφερουν. Αραγε το νησι να ηταν ομορφο; Οι ανθρωποι θα ηταν καλοι; ευγενικοι; Στην φαντασια μου ειχα πλασει τον προορισμο μου σαν ενα νησι ησυχο με καλους ανθρωπους και ευγενικους, οι οποιοι δεν φοβουνται τους πειρατες και ειναι γενναιοι. Δεν ξερω γιατι....αλλα εγω ετσι φανταζομουν το επομενο νησι. Αν θυμαμαι καλα πρεπει να λεγεται orange...orsan...organ καπως ετσι τελοσπαντων. Ξαφνικα, ενιωσα το κορμι μου, κουρασμενο και τοτε συνειδητοποιησα οτι εχω να κοιμηθω σχεδον 24 ωρες και ετσι αποφασισα να παρω εναν υπνακο μιας και ο καιρος εδιχνε ευοιωνος.

Ξυπνησα επειτα απο ωρες και το απογευμα ειχε ερθει. Τεντωθηκα λιγο και αφου χασμουρηθηκα προσπαθησω να ερθω και παλι σε επικοινωνια με το περιβαλλον. Βγηκα απο την καμπινα μου στην οποια ηταν και το κρεβατι μου, για να ελεγχω τον καιρο. Η ατμοσφαιρα ηταν ζεστη και ο ηλιος εκαιγε το σκληροτραχυλο δερμα μου. Ποσο μου αρεσε ο ηλιος σε συνδιασμο με την θαλασσα. Μπορουσα να καθομαι και να χαζευω ωρες το τοπιο. Ευτυχως δεν φανηκε να ειχα βγει απο τον προορισμο μου γιατι δεν υπηρχε σημαδι στο πλοιο απο βροχες, φουρτουνες και λοιπες συνθηκες που θα μπορουσαν να αλλαξουν την πορεια του πλοιου μου. Ξαφνικα, ενιωσα ενα κυμα αερα να με διαπερναει και αμεσως αυξηθηκε η ταχυτητα του καραβιου μου,. Με αυτη την ταχυτητα δεν θα αργουσα να φτασω αρκει να συνεχιζε αυτος ο ουριος ανεμος. Υστερα απο αρκετη ωρα, ο ανεμος κοπασε και εδωσε την θεση του σε ενα ελαφρο αερακι. Το καραβι επλεε με τον συνηθισμενο του ρυθμο και τα πανια ισα που κουνιουνταν απο το αερακι. Απο εκει που ημουν διεκρινα ευθεια και λιγο αριστερα μου μια μαυρη σκια μακρια στον οριζοντα. Οσο προχωρουσα η σκια μεγαλωνε μεχρι που εδωσε την θεση της σε ενα νησι. Αφου εδεσα το καραβι στο λιμανακι που διεθετε πηδηξα στο εδαφος και αρχισα να γελαω......
- Τελικα εκανα μεγαλη βλακεια που δεν εφαλα ολο το φαγητο που μου ειχαν <<αφησει>>(καταλαθος), οι marines. Δεν ξερω γιατι, αλλα μου ειχε φανει αστειο.

Καθως σηκωσα το κεφαλι μου αντικρυσα ενα λυπηρο θεαμα. Κατεστραμενα κτηρια εκαναν το τοπιο ανατριχιαστικο. Οι δρομοι ηταν διαλυμενοι και υπηρχαν καποιες τρυπες στο εδαφος. Ηταν λες και καποιος ειχε βομβαρδισει το νησι. Το νησι αυτο σιγουρα αρχισε να κινει την περιεργεια μου. Ποια να ηταν η αιτια αυτης της καταστροφης; Προχωρησα πιο βαθυα στην πολη και παρατηρησα οτι δεν ειχα δει ουτε εναν ανθρωπο ως τωρα. Παραξενα πραγματα συμβαινουν σε αυτο το μερος, σκεφτηκα. Προχωρουσα χωρις να ξερω που οδηγουμε, αλλα ηθελα να εξερευνισω αυτο το μερος. Εστιψα σε ενα στενο δεξια και βγηκα μπροστα σε ενα κτηριο το οποιο δεν ηταν κατεστραμενο. Ηταν το πρωτο που ειχα δει!!! Ειχε μια ταμπελα με ενα κοκκαλο που εγραφε pet food shop και υπηρχε ενα μικρο ασπρο σκυλι το οποιο ηταν εκει ακουνητο.
- Τι παραξενη πολη. Πρωτα βλεπω κατεσραμενα κτηρια. Επειτα το μονο κτηριο που ειδα <<σωο>> ειναι ενα μαγαζι με φαγητο για κατοικιδια και επειτα, εξω απο το pet food shop υπαρχει ενας ασπρος σκυλος, ο οποιος ειναι ακουνητος. Ονειρευομαι;

Οταν πλησιασα κοντα στον σκυλο και προσπαθησα να τον αγγιξω, εκεινος αρχισε να γαβγιζει σαν τρελος και ορμηξε να με δαγκωσει, αλλα μαζεψα γρηγορα το χερι μου και πηγα προς τα πισω.
- Καλο σκυλακι! Καλο σκυλακι! Αφου δεν θες, δεν θα σε ακουμπησω. Προσπαθησα να δω μηπως υπαρχει καποιος ανθρωπος στο μαγαζι αλλα και οταν πλησιαζα να δω ο σκυλος γαβγιζε και δεν με αφηνε. Ειχα αρχισει να εκνευριζομαι αλλα δεν συνηθιζω να χτυπαω ζωακια και ετσι καταπια τον θυμο μου. Για μερικα λεπτα κουνιομουν περα δωθε και προσπαθουσα να σκεφτω εναν τροπο ωστε να μπω στο μαγαζι χωρις να γαβγισει αυτος ο δαιμονας. Ξαφνικα, ακουσα απο πισω μου εναν θορυβο και γυρισα να κοιταξω. Ενας γερος με μακρια σγουρα ασπα μαλλια και γυαλια, κρατουσε ενα κονταρι στο χερι του και ερχοταν προς τα πανω μου. Χωρις δευτερη σκεψη επιασα το κονταρι του και με μια ευκολη κινησα τον χτυπησα στο προσωπο και του απεσπασα το αιχμηρο αντικειμενο. Ο γερος επεσε στο εδαφος, αλλα σηκωθηκε επειτα απο λιγο.
- Δεν σε φοβαμαι, ουτε εσενα ουτε τον καπετανιο σου τον buggy. Αυτη η γη δεν σας ανηκει.
- Συμφωνω, αλλα πιος δ****** ειναι αυτος buggy; Και γιατι μου επιτιθεσαι; Τον κοιτουσα με ενα βλεμμα γεματο απορια και μαλλον καταλαβε οτι πραγματικα δεν ηξερα τι μου γινοταν.
- Δεν ανηκεις στους buggy pirates;
- Προφανως οχι, αλλα ποιοι ειναι αυτοι; Και γιατι το νησι σας ειναι κατεστραμενο;

Ο γερος πηρα μια βαρια οψη και εσκιψε το κεφαλι του. Επειτα με κοιταξε με υγρα ματια.
- Το νησι μας πριν απο καποιο καιρο ηταν ενα υπεροχο μερος. Με ωραια κτηρια, ωραιους δρομους, καλους και ευγενικους ανθρωπους, ηταν γενικα, μια ζωντανη πολη. Ολα αυτα τελειωσαν μολις ηρθε ο buggy the clown, ενας αδιστακτος πειρατης. Aρχισε να τρομοκρατει τους κατοικους και διελυσε την πολη μας. Ειναι τοσο αδιστακτος που βομβαρδιζει την πολη, για να δοκιμασει την ισχυ των οπλων του και την ζημια που προκαλουν. Πλεον στην πολη δεν υπαρχει σχεδον κανενας κατοικος, καποιοι σκοτωθηκαν απο τον buggy και καποιοι προλαβαν να φυγουν. Στην περιοχη ζω εγω και ο chouchou.
- Ποιος; ρωτησα με απορια.
- Ο chouchou, το σκυλακι που φυλαει αυτο το pet food shop.
- Οχι και σκυλακι....παραλιγο να μου κοψει το χερι.
- Ειναι πολυ καλος αλλα εχει περασει πολλα, θα στα πω καποια στιγμη, αν θελεις βεβαια.
Σκεφτομουν ολα οσα ειχα μαθει. Το νησι δεν ειχε καμια σχεση με τον τροπο που εγω το ειχα πλασει στην φαντασια μου.
- Εχει πουθενα φαγητο η εστω προμηθεις για το καραβι μου. Βλεπεις ειμαι πειρατης.
- Πειρατης....την μισω αυτη την λεξη.
- Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι ξερεις.
- Ισως να εχεις δικιο. Αλλα ας γυρισουμε σε αυτο που με ρωτησες. Φαγητο υπαρχει μονο στην pub της πολης, αλλα δεν μπορεις να πας εκει.
- Και γιατι αυτο;
- Γιατι ειναι το κρυσφηγετο του buggy. Αυτος ο πειρατης ειναι πολυ επικυνδηνος. Εχει 15.000.000 belli bounty και επειπλεον εχει και τους ακολουθους του. Τους << buggy pirates >>

Με ειχαν βαλει σε σκεψεις ολα αυτα που μου ελεγε ο γερακος. Αυτοι οι ανθρωποι εχουν περασει πολλες δυσκολες καταστασεις και ισως να πρεπει να τους βοηθησω. Επιπλεον η ιδεα να τα εβαζα με εναν πειρατη που ειχε bounty 15.000.000 belli ηταν δελεαστικη. Θα το αφησω στην τυχη, σκεφτηκα. Θα κανω μια βολτα και αν συναντησω τον buggy τοτε θα ισως να τον προκαλεσω.
- Lion D. Ando, ειπα και κοιταξα τον γερο.
- Ωραιο ονομα....Βoodle, ειμαι ο δημαρχος αυτης της πολης. Πραγματικα θαυμασα αυτον τον ανθρωπο που παρα το γεγονος οτι ειναι γερος και αδυναμος δεν φοβαται να αντιμετωπισει τον buggy και την παρεα του.
- Σιγουρα αυτη η πολη εχει φοβερο δημαρχο.
- Εγω θα ελεγα δειλο και απραγο.
- Δεν εισαι δειλος, απλα ισως να μην εχεις την δυναμη να νικησεις τον buggy.
- Aυτο ειναι σιγουρο, δυστυχως. Λενε οτι εχει μια μυστηριωδη δυναμη καθως εχει φαει ενα απο τα φρουτα του διαβολου. Ειχα ξανακουσει κατι παρομοιο για καποιο φρουτο, σε μερικες απο τις ιστοριες του παππου μου και του μπαμπα μου. Ειχα ακουσει, οτι ειναι καποια φρουτα τα οποια, αν τα φας αποκτας καποια μυστηρια δυναμη αλλα δεν μπορεις να κανακολυμπησεις.
- Ο buggy εχει φαει φρουτο του διαβολου; Εισαι σιγουρος;
- Ετσι λεγετε και για να ειμαι ειλικρινης το πιστευω. Ειναι πολυ δυνατος και δεν ειναι τυχαια η επικυρηξη του με τοσα belli. Η ιδεα να παλεψω με καποιον που εχει φαει ενα τετοιο φρουτο ειναι σχεδον ακαταμαχητη. Θα ηθελα να δω την δυναμη την οποια δινει αυτο το σατανικο φρουτο.
- Πριν φυγω θα ηθελα να κουσω την ιστορια του σκυλου, αν δεν σε πειραζει.

- Πριν απο αρκετα χρονια, ο ιδιοκτητης αυτου του μαγαζιου ειχε παρει ενα σκυλακι, τον chouchou. Τοτε ηταν κουταβακι, ζωηρο και παιχνιδιαρικο. Αυτος ο ανθρωπος δεν ειχε οικογενεια παρα μονο το σκυλακι του. Εκαναν τα παντα μαζι. Ειχε απο τοτε αυτο εδω το μαγαζι και εφερνε και τον chouchou εδω οταν εκεινος δουλευε για να μην τον αφησει μονο του. Ο ανθρωπος αυτος ηταν αρκετα μεγαλος σε ηληκια και μετα απο καποια χρονια αρρωστησε βαρια. Ο chouchou του σταθηκε μεχρι και στις τελευταιες του ωρες, πιστος φιλος. Οταν πεθανε ο ιδιοκτητης του μαζαγιου το σκυλακι μαραζωσε και απο τοτε φυλαει το μαγαζι του αφεντικου του ως ενδιξει παντοτινης πιστης, αφοσιωσης και αληθινης αγαπης.
- Και ποιος ταιζει τον chouchou; Εσυ;
- Οχι....ειναι πολυ καλα εκπαιδευμενος και οταν πεινασει πηγαινει μεσα στο μαγαζι και παιρνει μονος του την τροφη που συνηθιζε να του βαζει το αφεντικο του, και την ανοιγει με τα ιδα του τα δοντια. Ειναι πανεξυπνος σκυλος. Η ιστορια αυτη με ειχε συγκινησει πραγματικα. Τελικα ο σκυλος ειναι ο καλυτερος φιλος του ανθρωπου. Ποσο γεναιος και πιστος σκυλος, σκεφτηκα.
- Λοιπον, εγω θα συνεχισω την βολτα μου στο νησι σας, ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες και ελπιζω να σε ξαναδω εδω γυρω.
- Εγω σε ευχαριστω.......υπηρξε καιρος απο την τελευταια φορα που μιλησα σε εναν τοσο ζωντανο ακροατη. Να προσεχεις.

Αφου χαιρετησα τον δημαρχο και τον chouchou συνεχισα τον δρομο μου και την εξερευνιση σε αυτο το παραξενο νησι. Περασα μερικα κατεστραμενα σπιτια και κοιτουσα αριστερα και δεξια μηπως δω καποια σημεια ανθρωπινης ζωης, αλλα τιποτα. Που και που ακουγα εναν γοερο ηχο, σαν εκρηξη, αλλα τον ακουγα αμυδρα και δεν εδινα σημασια. Εστριψα σε ενα σοκακι και βρεθηκα σε ενα ξεφωτο. Απο την αριστερη μου πλευρα ακουσα τον ηχο μιας ροδας που κυλουσε και ενα αντρικο ευθυμο σφυριγμα και αμεσως εστριψα το κεφαλι μου. Αντικρυσα εναν ανδρα πανω σε ενα μονοκυκλο ο οποιος τσουλουσε αμερυμνος. Ηταν ψηλος και λεπτος αλλα με σμηλεμενο σωμα. Ειχα μακρια μαυρα μαλλια με 3 χρυσες λωριδες στο αριστερο μερος του κεφαλιου. Φορουσε μια αμανικη μπλε καμπαρντιναμ, ασπρο παντελονι, μια γαλαζια ζωνη και ενα καρο κασκολ σε ασπρο και μπλε χρωμα. Στο χερι δεξι του χερι κρατουσε ενα σπαθι, το οποιο το στηριζε στον δεξι του ωμο. Δεν με ειχε δει και ετσι αποφασισα να κανω αισθητη την παρουσια μου.
- Oi...oi... Εκεινος αμεσως γυρισε και με κοιταξε με ενα απαξιωτικο βλεμμα.
- Τι θελεις στον δρομο μου; Και γιατι εισαι ζωντανος;
- Μολις ηρθα στο νησι σας και λογικα, ειμαι ζωντανος γιατι κανεις δεν με σκοτωσε....αλλα δεν ειμαι και σιγουρος.
- Νομιζεις πως εισαι εξυπνος; Γιατι εγω δεν το νομιζω....αλλιως δεν θα τολμουσες να μου μιλας. Ειμαι ο cabaji, το δεξι χερι του captain buggy.
- Α ωστε εισαι ενας απο αυτους τους βλακες που κατεστρεψαν το νησι.
- ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΩΣ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ.....Αν θελεις την ζωη σου.
- Το ερωτημα ειναι.......εσυ θελεις την δικη σου;;;;; και αμεσως εβγαλα τα κατανα μου απο την θηκη τους.
- χαχαχαχαχαχαχαα!!!! Μου αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι.....αλλα δεν θα μπορεις να σκεφτεσαι για πολυ ακομη, γιατι θα εισαι νεκρος. χαχαχαχαχαχαχα!

Η μαχη μολις ειχε αρχισει και ο cabaji ορμησε πανω μου με το μονοκυκλο του εχοντας το σπαθι σηκωμενο προς τα εμενα.
- Acrobatics! Old mans flame! Ειχε φτασει κοντα μου και τοτε απο το στομα του βγηκε μια φωτια η οποια θα με τσουρουφλιζε αν δεν πεταγομουν γρηγορα στα δεξια με ενα σαλτο.
- Παιζεις πολυ βρομικα, αλλα αυτο δεν θα σε βοηθησει.
- Και που εισαι ακομα.....Acrobatics! Murder case in the hot springs steam! Ξαφνικα, αρχισε να γυριζει το σπαθι του τοσο γρηγορα και επειτα απο λιγο ενα συννεφο καπνου και σκονης με τυλιξε. Δεν εβλεπα τιποτα και ημουν σιγουρος οτι θα μου επιτεθει.
- Αcrobatics! Murder at the steambath! O Cabaji πεταχτηκε μεσα απο τον καπνο και την σκονη με το ξιφος του παρατεταμενο προς τα εμενα, αλλα τελευταια στιγμη σταυρωσα τα κατανα μου και απεκρουσα την επιθεση του. Με μια γροθια στο προσωπο τον πεταξα προς τα πισω.
- Σιγουρα εισαι καλος αντιπαλος, αλλα τα εχω βαλει και με πιο δυνατους. Μαλλαν αυτο που ειπα τον εκνευρισε γιατι ειχε γινει κατακοκκινος.
- Αcrobatics! Theater of one hundred kamikaze tops! O cabaji κατευθυνοταν προς τα πανω μου και με μια κινηση επιασε και πεταξε απο την καμπαρντινα του κατι μικρα αντικειμενα σαν σβουρες. Με επιδεξιες κινησεις τις απεκρουα με το σπαθι μου, αλλα η τελευταια εκοψε λιγο το χερι μου, στην περιοχη του μπρατσου. Αμεσως τυναχτηκα προς τα πισω πιανονταν το πληγωμενο μου μπρατσο.
- Ηρθε η ωρα να τελειωσουμε αυτη την παροδεια.χαχαχααχααχαχαχαχαχα! Ο αντιπαλος μου με κοιτουσε μοχθηρα με ενα βλεμμα απεχθειας και με μια ανατριχιαστικη σιγουρια. Ομως χωρις να χασω την ψυχραιμια μου σηκωσα τα κατανα μου και τα κρατησα σφιχτα στα χερια μου περιμενοντας την κινηση του.

Ο cabaji πλεον αφησε τα πονηρα και ανανδρα κολπα και ρυχτηκε πανω μου σαν λιοντρι ετοιμος να με κατασπαραξει. Οι λεπιδες μας, συναντουσαν η μια την αλλη αδιακοπα και χωρις ελεος. Ο αντιπαλος μου αποδειχθηκε αξιος αντιπαλος και μαχη ηταν καπως κουραστικη. Επειτα απο λιγο ειδα τον cabaji, να αρχιζει να κουραζετε. Ιδρωτας εσταζε απο το μετωπο του και καθε του επιθεση γινοταν πιο αργη και βαρια. Με το σπαθι ορμησε πανω μου και προσπαθησε να με τρυπησει στα πλευρα, αλλα με μια κινηση απεκρουσα το σπαθι του και σε δευτερο χρονο του καταφερα μια κλοτσια στα πλευρα. Ο cabaji επεσε κατω πιανοντας τα πλευρα του αλλα ξανασηκωθηκε. Εσφυγκε το στομα του, μαλλον για μην νιωθει τον πονο στα πλευρα του και σηκωθηκε ορθιος μεσα στις σκονες.
- Τωρα ειναι η ευκαιρια μου, φωναξα απο μεσα μου. Εχει κουραστει και η αμυνες του εχουν γκρεμιστει. Ο εχθρος αποδειχθηκε ιδιαιτερα γρηγορος και επρεπε να τον κουρασω πρωτα αν ηθελα να εχω καποια τυχη......ετσι οδηγησατην μαχη εκει οπου εγω ηθελα, δηλαδη, στην αντοχη.
Σηκωσα τα δυο μου κατανα και τα κρατησα στα χερια μου ετσι ωστε να σχηματιζουν ενα Λ.....KAΑΑΑΑTSUMAKI.......ΦΩΝΑΞΑ, και επειτα πεταχτηκα προς τον ανιπερασπιστο εχθρο μου. Το τελευταιο πραγμα που ειδα ηταν ton cabaji προσπαθει να αμυνθει βαζωντας μπροστα το σπαθι του. Τωρα ο αντιπαλος μου βρισκονταν πεσμενος στο εδαφος εχοντας μερικα κοψιματα σχεδον σε ολο του σωμα. Δεν ηξερα αν τον ειχα σκοτωσει( αν και νομιζω πως οχι) αλλα δεν με ενδιεφερε και τοσο. Εβαλα τα κατανα μου παλι στην θηκη τους και προχωρησα για την συνεχεια της περιπλανηση μου, σε αυτο το νησι.

Ειχα απομακρυνθει πλεον, απο το ξεφωτο και σκεφτομουν οτι στην πραγματικοτητα δεν ηξερασε ποιο νησο ημουν. Αρχικα, δεν θυμομουν το ονομα του και δευτερον υπηρχε περιπτωση να γινοταν καποιο λαθος στην θαλασσα και να βρισκομουν σε αλλο νησι απο αυτο που ηθελα, καθως δεν ημουν πλοηγος. Οποιαδηποτε ικανοτητα πλοηγησης που ειχα την ειχα μαθει απο τον παππου μου, ο οποιος ειχε ενα καραβι και με πιγαινε βολτες στα ανοιχτα της θαλασσας. Ισως γι αυτο να αγαπαω τοσο στην θαλασσα.
- Επρεπε να ρωτησω τον δημαρχο......μονολογησα.
Συνεχισα το περπατημα στα ερειπια αυτης της πολης και σκεφτομουν αυτο που μολις ειχε γινει. Μολις ειχα νικησει το δεξι χερι του captain buggy και δεν νομιζω ο ιδιος να το επερνε ευχαριστα. Ξαφνικα ενα μιδιασμα σχηματιστηκε στο στομα μου και επειτα, εξελιχθηκε σε ενα σατανικο χαμογελο.
- Χεχεχεχεχεχεχεχε! Τα εχω βαλει με τον buggy!!!!!!...... Ξαφνικα ενιωσα ενα ωραιο συναισθημα, το οποιο δεν ημουν σε θεση να περιγραψω. Το ειχα νιωσει και οταν ειχα δει το ονομα μου στους καταζητουμενους στην shell town. Δεν ξερω γιατι αλλα καθε φορα που εκανα κατι τολμηρο και τρελο ενιωθα αυτο το παραξενο, ευχαριστο συναισθημα. Απο μικρος μου αρεσαν οι προκλησεις και μια προκληση που επρεπε να φερω εις περας, ηταν να κανω τον παππου μου και τον μπαμπα μου περηφανους που εγινα πειρατης. Καθως τα σκεφτομουν ολα αυτα ενιωσα ενα αισθημα κουρασης και καθισα σε μια μεγαλη πετρα που ειδα στα δεξια μου,να ξεκουραστω.

Οτα ανεβηκα πανω στην μεγαλη τετραγωνη πετρα και καθησα, συνειδητοποιησα οτι ημουν περισσοτερο κουρασμενος απ οσο πιστευα. Μαλλον το ταξιδι σε συνδιασμο με τη μαχη με ειχαν φτασει στα ορια μου. Εγυρα λιγο το κεφαλι μου και ξαπλωσα πανω στην τετραγωνη πετρα.
- Τι παραξενο, μια τετραγωνη μεγαλη πετρα......μονολογησα και επειτα απο λιγο με πηρε ο υπνος.

Περπατουσα πανω σε ενα κατασπρο συννεφο αλλα δεν επεφτα. Ολα γυρω μου ηταν ασπρα....σπιτια, δεντρα.... βαδιζα αργα διχως προορισμο. Λες και ημουν καποιο ειδος ρομποτ. Που πηγαινα και κυριως που ημουν; Ξαφνικα ειδα να περπατει καποιος προς το μερος μου. Στην αρχη δεν ξεχωριζα ποιος μπορει να ηταν αλλα καθως με πλησιαζε αρχισα να διακρινω τα χαρακτηριστικα της. Μια γυναικα, ομορφη και γλυκια. Με γαλαζια ματια ματια και μαυρα μαλλια στο χρωμα του κορακιου. Τα χαρακτηριστικα της ηταν τοσο απαλα και η παρουσια της με γεμιζε ευτυχια.
- Μαμα; Τι κανεις εδω;
- Ando.....γλυκε μου, θελεις να κανουμε μαι βολτα μαζι; Προχωρουσαμε μαζι χερι χερι και καθε λιγο γυριζα για να την κοιταξω.
- Που θα παμε;
- Μην ανυσηχεις....σε λιγο θα μαθεις, γιε μου.
Προχωρουσαμε καμποση ωρα, οταν τελικα φτασαμε σε μια κοκκινη γραμμη. Πισω μου ηταν αυτος ο περιεργος ασπρος κοσμος και μπροστα μου ηταν ενας νεος κοσμος πολυχρωμος(ουσιαστικα ο κανονικος κοσμος). Η μαμα μου σταματησε και με κοιταξε.
- Ο πρωτος κοσμος(ασπρος) συμβολιζει την κατασταση την οποια βρισκοσουν μετα τον θανατο του παππου σου. Ο δευτερος κοσμος ειναι αυτος στον οποιο προσπαθεις να μπεις εδω και καμποσες μερες....νομιζω οτι εισαι στον σωστο δρομο γιε μου.

Βγηκα απο το ονειρο καθως δυνατες φωνες με ξυπνησαν.

- Ποιος ειναι αυτος εδω; Τι δουλεια εχει πανω στην πετρα;
- Δεν ξερω... Μηπως ειναι νεκρος;
- Μπα! Πριν απο λιγη ωρα λοχαλιζε σαν μ*****ρι.
- Α! χα..χα..χα..χα..χα! Ποιος να ειναι;
- Δεν ξερω....λες να ειναι αυτος που νικησε τον cabaji;
- Ισως. Εξαλλου ειναι ο μοναδικος που υπαρχει εδω γυρω.
Σταματησαν για λιγο να μιλαν και επικρατησε σιωπη.
- ΩΧ! Κοιτα αυτο.....
- Τι; Που;
- Εχει ενα κοψιμο στο αριστερο του μπρατσο. Μαλλον αυτος ειναι.
- Τοτε να τον παμε στον αρχηγο.
- Ναι!
Οι φωνες τους με ειχαν ξυπνησει αλλα ημουν αρκετα κουρασμενος και δεν ηθελα να ξυπνησω. Σε καποια φαση, ειχα την εντυπωση οτι καποιος με ειχε σηκωσει και οτι κινουμουν, αλλα αποφασισα οτι ηταν η ιδεα μου και ετσι συνεχισα αμεριμνος τον υπνο μου, μην γνωριζοντας οτι 2 κρεμανταλαδες με ειχαν βαλει σε ενα καροτσι και με εσερναν στο κρυσφηγετο του αρχηγου τους.

Όνομα: Lion D. And
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 18.000
Bounty/Fame Points:-
Παρατηρήσεις: Μέτρια ιστορία και πολύ γρήγορη.