[ΑΡΧΗ]I Will Fight Until The Day I Die[Tέλος]

Μετά την μάχη μου με τον Higuma , είχα πέσει και για 2η φορά ήττημένος.... Ο Higuma είπε :
Αααααααχαχαχαχα... Θέλω να μάθω κάτι... Αν ζήσεις... Για πόσο ακόμα θα πολεμάς... ?
Θ..Θα...Θ...Θα πολεμάω για ... Για αυτό το νησί... Θα...Θα.. ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩΩΩΩΩΩ!!!
Αααααααχαχαχαχαχα... Τότε σύντομα θα σταματήσεις να πολεμάς αν τα ξαναβάλεις μαζί μου... Τότε είχα νευριάσει.. Σηκώθηκα πάλι πάνω και πήγα προς τον Higuma... Έβγαλε ένα όπλο και με πυροβόλησε στον ώμο... Ξανα σηκώθηκα και πήγα κοντά του ζαλισμένος , φέρνοντας στο μυαλό μου το πρόσωπο του Yoru , και την στιγμή στο μπάρ που τον σκώτοσε...
Είσαι νεκρός.. Καλύτερα να φύγω... Δέν νομίζω πως μπορείς να συνερχίσεις...
Τότε σηκώθηκα πάνω με ένα σκωτεινό βλέμμα... Σηκώνοντας το πρόσωπό μου , κοίταξα τον Higuma με ένα τρομακτικό βλέμα και τότε έπεσε κάτω...
Π..Π.ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ?
Γ..Για ποιό λες!? Τότε άρχισε να τρέχει... Έπεσα κάτω λυπόθημος εκείνη την στιγμή και ένιωθα πως όλα τελείωναν εκεί... Πως δέν θα συνεχίσω... Τότε , το πάτωμα είχε γεμήσει αίμα... Εγώ πολεμόντας με τον εαυτό μου σηκώθηκα , και προχώρησα με κουτσό περπάτιμα και ζαλισμένος προς τον Higuma... Τότε με είδε η Roko απ'το μπάρ ... Ήρθε και με πήρε μαζί της..
Ά..Ά...ΆΣΕΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕ!
Ηρέμισε θα πεθάνεις αν πάς...
Γ..ΓΙΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΣΕΜΕ! ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΩ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ!!! Τότε με τράβηξε και με πήρε μέσα στο μπάρ.. Εγώ ήθελα να πάρω την εκδίκιση , οπου όσο δύσκολη και αν ήταν , θα την έπερνα... Ήθελα να πάω ακόμα και ας πέθενα... Για τον Yoru και μόνο..

Εκείνη την στιγμή έφτασε ο γιατρός... Με έβλαε επιδέσμους και ότι χριαζόμουν... Μου πάτισε μία ένεση που με έκανε να κοιμηθώ... Μετά απο πολλές ώρες , δηλαδή την επόμενη μέρα , ξύπνησα και είδα το πτώμα του Yoru σκεπασμένο.. Σηκώθηκα και άρχισα να σπάω ότι βλέπω μπροστά μου στο μπάρ... Μπουκάλια , ποτήρια , όλα είχαν καταλήξει στο πάτωμα , οπου ήταν γεμάτο γυαλιά και χυμενα ποτά...
Ηρέμησε.. .Γιατί το κάνεις αυτο!? Τότε πετώντας μία στήλη απο μπουκάλια κάτω είπα :
ΓΙΑΑΑΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΣΚΩΤΟΣΩ .. ΤΟΝ HIGUMA!!! Τότε η Roko μου είπε :
Μα είσουν για 2η φορά ετοιμοθάνατος... Θα πέθενες... Εγώ είχα την ευθήνη.. Υποσχέθηκα στον Sunny να σε προσέχω...
Δενν...Δεν.. ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ! ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΘΑΝΩ... ΔΕΝ ΕΙΜΕ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ !!

Στο μεταξύ , ένα πειρατικό πλοίο είχε φτάσει στην πόλη... Έγώ δεν ήξερα τίποτα.. Ο καπετάνιος τους ήταν ο Robby D. Horu ... Μόλις έμαθα τα νέα άρχισα να τρέχω προς το μέρος τους... Είμουν άρρωστος και άρχισα να φτύνω αίμα απο την πίεση...
Ζeeehahahaha... Ήρθα να κλέψω το χωριό σας... Ο Higuma είναι ένα τίποτα μπροστά μου.. Θα κλέψω και τα πλούτι του μαζί... Φτάνοντας εκεί , έσκυψα το κεφάλι και άρχισα να ανασένω πολύ γρήγορα... Κοιτόντας με ένα σατανικό βλέμμα , μόλις σήκωσα το κεφάλι μου είπα :
ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΗΣΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ! ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΟΥ Robby!
Zehahaha... Είσαι αστίος.. Τότε πηδώντας απο το πλοίο του κάτω , στην ακτή , είπε :
Αυτό πιστεύω μπορεί να το κρίνει μία μάχη... Αν νικίσω , το χωριό είναι δικό μου.. Αν χάσω , φεύγω με τους νάκαμά μου αλλού , ή αλλιώς αν πεθάνω , σταματάει εδώ το ταξίδι μου εξαιτίας εσένα... Ανασένοντας γρήγορα , εκείνη την κρίσιμη στιγμή , οπου σκεφτόμουν να βάλω αυτόν τον ρίσκο , δηλαδή σε ρίσκο το χωριό μου , είπα :
ΣΥΜΦΟΝΟΙ!

Τότε έβγαλε ένα πιστόλι και ένα σπαθί.. Ο πυρετός μου , λόγο της πίεσής μου ανέβενε , αλλα όσο και να ανέβενε , για την υπόσχεση που είχα , θα πολεμούσα για το χωριό... Τότε είδε πως δεν είχε σφέρες και έβγαλε ένα κατάνα...
Ωστε κατάνα ε? Εύκολο... είπα απο μέσα μου... Είχα μία τεράστια πληγή γεμάτη επιδέσμους στην κοιλιά.. τότε ετοίμασα τα νύχια μου να σπάσουν στα 2 το κατάνα του...
Yahazu.. Slashhhhh! τότε έφτασε δίπλα μου πολύ γρήγορα και σταμάτησα το κατάνα του οπου είχε πάρει φωτιά απο την φόρα , με τα νύχια μου... Τότε τα γάτζοσα πάνω στο κατάνα και είπε :
Zehahahah ... Τι κάνεις?! Zehaahaha τότε γελόντας με χτύπησε στην πληγή μου στην κοιλιά.. Έπεσα κάτω φτύνοντας αίμα... Βάζοντας το κατάνα πάνω στο λαιμό μου , είπε σηκόνοντάς το για να με κοψει :
Zehahahah ...Εύκολος αντίπαλος... μόλις το κατάνα κόντευε να με κόψει , γύρησα και με τα νύχια μου σταμάτισα το κατάνα...
Δέν... Δεν είμαι χθεσινός... Τότε κοιτώντας με τρομαγμένα είπε :
Μ..Μ..ΜΑ ΠΩΣ!!!?

Τότε σηκώθηκα πάνω κρατόντας το κατάνα του.. Άρχισα να το κάνω τρύπες με τα νύχια μου... Τότε είπε πηγένοντας να με κλοτσήσει :
ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ! ΤΙ ΤΕΡΑΣ ΕΙΣΑΙ!? Αποφεύγοντας την κλοτσιά του είπα :
Αχαχα... Είμαι ένα είδους τέρατος που... Που δέν θα μάθεις ποτέ... Kama Kama No ... Whiiiiiiiiiiiirlwiiiiiiiiiiiiiiiiiiind! Eίπα κάνοντας την επίθεσή μου και σπάζοντας το κατάνα .. Είχε τραβματηστεί και έπεσε κάτω.. Τότε είπε :
MΠ***ΔΕ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΑΔΙΚΙΑ!
Εχεχεεχεχεχε...Δές και αυτό.. Απόλαυσε και πές μου την γεύση... Kama Kama No..... STrrrrrrrrikeeeeeeeee! Τότε πηγένοντας να τον κόψω , ένας νάκαμά του μπήκε μπροστά και τον έσωσε...
ΓΙΑΤΙ Jizuuuu!ΕΣY TΩΡΑ ΘΑ ΔΕΙΣ! ... Βγάζοντας ένα δεύτερο κατάνα είπε :
Yonezu... Tatsumakiii! τότε ένας ανεμοστρόβυλος ερχόταν κατα πάνω μου...
Kama Kama No.. Whirlwinddd! είπα κάνωντας και εγώ έναν ανεμοστρόβυλο , οπου σύγκρουσε του αντίπαλου και τον χτύπησε...
M..MA MA ΠΩΣ!?

Τότε όλοι με κοιτούσαν τρέμοντας.. Ήρθαν δέκα μαρίνς και μας περικύκλοσαν...
Δέν είναι δουλιά σας.. Φυγέτε...
Δεν είναι δικιά σου δουλειά... Εμείς πρέπει να προστατεύουμε το χωριό...
ΧΑχαχαχαχα.. Με κάνεις να γελάω.. Γιαυτό ήρθα ποιο νωρίς απο εσάς και πολεμάω με αυτόν τον πειρατή ... Αυτή είναι η δουλιά σας? Να κάνετε τους κινέζους? Η μήπως να θυσιάζεστε για αυτο που κάνετε!?
Δέν σε ενδιαφέρει!
Α ναι!? Τότε ούτε εσάς σας ενδιαφέρει το τί κάνω εγώ.. Kama Kama No Chaotic Strikeee! τότε έπεσαν όλοι κάτω γεμάτοι αίματα...
Σειρά σου...
Μ..ΜΑ ΤΙ ΤΕΡΑΣ ΕΙΣΑΙ!? Καρφόνοντάς τον με τα νύχια μου στο στήθος , τον σήκοσα και πέρνοντας φόρα με το άλλο χέρι , είπα :
Είσαι έτοιμος να πεθάνεις!?
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!
Η συμφωνία είναι συμφωνία... Kama Kama No Strike! βαρώντας επίτιδες αλλού , είπα :
Πάρε το πλοίο σου και δρόμο...

Τότε , πήγα προς τα παράλια και είδα το πλοίο του Higuma... Κάνοντας μία επίθεση , το έσπασα στα 2 και χάραξα με τα νύχια μου "RyO Will ReVeNgE!" ... Τότε γέλασα και προχώρησα προς το μπάρ... Ήταν το στέκι μου... Τότε είδα κάτι μαρίνς να περιπολούν..
ΝΑ ΤΟΣ! ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΝΝΝΝΝ!
Εε? ΑΑα.. Ωστε θέλετε να παίξουμε αυτό το παιχνίδι ε? Ωραία ... Σίγουρα θα περάσετε στην επόμενη φάση... μαζεύοντας τα χέρια μου , όταν φτάσαν κοντά μου , τα σήκοσα απότομα και κοφτερές λεπίδες του έκοψαν... Τότε χειροκρότησα και είπα :
Συγχαρητίρια.. Περάσατε στην επόμενη φάση... Αμέσως , έφυγα προς το μπάρ γεμάτος νεύρα , γιατί μου είχαν σπάσει τα νεύρα αυτοί οι μαρίνς... Δέν τους άντεχα άλλο.. Συνέχια έλεγαν πιάστε τον και κατέληγαν στο πάτομα σκωτομένοι... Φτάνοντας στο μπάρ , η ρόκο είδε τα χέρια μου αίματα και είπε :
ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙ!?
Τίποτα.. Δώσε ένα σακέ... τότε πήρα το σακέ και το κατέβασα όλο μονορούφι.. Είδα έναν μαρίν δίπλα μου και του πήρα την μπύρα... Μόλις την ήπια όλη σηκώθηκα και πρίν φύγω είπε :
ΠΟΥ ΠΑΣ!? Η ΜΠΥΡΑ ΗΤΑΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ!!!!!

"Ήταν" όπως λες..Τώρα την ήπια εγώ... Αντίο..
ΠΕΡΙΜΕΝΕ! ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΣ Ryo D. Amidamaru! ΘΑ ΣΕ ΠΙΑΣΩ! Τότε σκέφτηκα το συνηθισμένο σλόγκαν τους...
ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!??? τον έπιασα και τον σήκωσα απο τον λαιμό τότε.. Τον κάρφοσα με τα νύχια μου και μου τραβούσε το χέρι...
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!? Ένας μαρίν κρυβόταν και είπε :
Ασ..Αστον σε παρακαλώ..
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!? τότε τον άφησα και είπα :
Μόνο και μόνο επειδή είπες σε παρακαλώ τον άφησα.. Μήν ξανασυμβεί αυτό! Θα σας σκωτόσω όλους τότε! ΤΟ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ!
Σ..ΣΥγνώμη!!~! Τότε άρχισαν να τρέχουν ... Είχαν τόσο πολύ φόβο που τσίριζαν κιόλας...

Μετά απο λίγα λεπτά , έφτασαν μαρίνς που περικύκλοσαν το μπάρ και άρχισαν να φωνάζουν το όνομα μου :
Ryo D. Amidamaru ΠΑΡΑΔΩΣΟΥ! Βγήκα έξω και ήταν γύρω στους 10 μαζί με τα 2 φλοράκια απο το μπάρ ... Με κοιτούσαν και με κορόιδευαν... Είχαν ένα σπαστικό γέλιο και είπα :
Roko .. Πάνε μέσα.. Άστο πάνω μου... Πήγα τα χέρια μου πίσω και με απότομη κίνιση τα σήκωσα μπροστά και 2 κοφτερές λεπίδες τραυμάτισαν τους 2 απο το μπάρ... Τότε είπε ο ένας :
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΕΙΠΑ!
1 Λεπτό.. Θεωρούσατε οτι δέν είμαι δυνατός ε? Τώρα θα δείτε.. Τότε ανέβηκα στην ταράτσα και πηδώντας , πετούσα κοφτερές λεπίδες.. Κάποιοι άντεξαν , κάποιοι πέθαναν και κάποιοι απέκρουσαν τις κοφτερές λεπίδες... Τότε ήρθε ένας μαρίν με ένα καπέλο και μία παράξενη κάπα...
Εχεχε... Αυτό είναι το Ryo D. Amidamaru ? Ο καταζητούμενος που σκώτοσε τον Commander που έλεγχε την ώρα!? (<--------- Αυτός ο Commander είναι στην 2η ιστορία μου..)
Ν..ΝΑΙ ΚΥΡΙΕ!?

Τώρα θα σου πώ εγώ... Το χέρι του έγινε ατσάλι και με βάρεσε λέγοντας :
Steel.. PUNCH!!!! με πέτσαξε στο μπάρ και χτύπησα πάνω στην μπάρα... Με είχε χτυπήσει στην πληγή και έχανα τις αισθήσεις μου... Σηκώθηκα και είμουν ζαλισμένος.. Τότε είπα :
Αυτή είναι η δύναμή σου!?
Ναι.. Όχι όλη όμως... Τότε του όρμηξα αλλα καμιά κοφτερή λεπίδα δεν έκοβε το ατσάλι .. Με ξαναχτύπησε στην πληγή και με πέταξε στο μπάρ.. Ξανα όρμησα και είπε :
Δέν τα παρατάς ε? Τότε δές κάτι απίθανο.. Steel Wheel! Άρχισε να στρυφογυρνα τα χέρια του , κάνοντάς τα ατσάλι... Με έκοψε παραπάνω σε εκείνη την πληγή... Τότε έφτυσα αίμα και έχανα τις αισθήσεις μου... Δέν θα τον νικούσα... Τον έσπροξα και έφυγε προς την πόρτα.. Τότε ένωσα τα 2 χέρια μου και αυτοσυγκεντρόθηκα... Είπα :
Kama Kama No... Chaos!! Τότε τον έκοψα και έπεσε στο πάτωμα γεμάτος αίμα..
Μα.. ΠΩΣ!
Kama Kama No Μi φίλε μου...
Εσύ έχεις το Okama Okama No Mi μου φένετε...

Τότε δέν του έδωσα σημασία και προχώρησα.. Έφυγα απο το μπάρ και είχε πλέον πεθάνει ο ατσάλινος μαριν.. Δέν άργησα να τον σκωτόσω.. Μετά απο λίγη ώρα , ένιωσα μία πολύ δυνατή μπουνιά στην πλάτη μου και άκουσα κάτι λόγια :
Hahaa... ΕΧΑΣΕΣ! Steel Pistol! Τότε ένωθα να μου έσπασε τα κόκαλα.. .Έπεσα κάτω και μετά απο λίγο κατάλαβα οτι δέν τον είχα σκωτόσει... Εκείνη την στιγμή περνούσαν 2 γνωστοί του Sunny... Με βοήθησαν αφού ο ένας πάλευε με τον μαριν για να με σώσει ...
Καλύτερα μήν προχωράς μόνος σου έτσι ... Onki προστάτεψέ τον ακόμα και αν πεθάνεις.. Είναι γνωστός του Sunny... Πολύ γνωστός του... Τότε με πήγαν στον γιατρό και έπρεπε να καθίσω για πολλές ώρες εκεί για να ξεκουραστώ , αλλιώς θα έσπαγαν τα κόκαλά μου... Ήταν προφανές.. Ακόμα και αν τον είχα χτυπίσει , δέν μπορούσα να τον νικήσω ... Ήταν κυριολεκτικά "Ατσάλινος"...

Σηκώθηκα και πήγα στο μπάρ... Με ένα σκωτεινό βλέμμα είπα ;
Roko.. φέρε ένα ρούμι... Τότε με ακολούθησε απο πίσω ο Οnki και φτάνοντας μου είπε :
Δέν πρέπει να προχωράς τόσο πολύ... Θα με ρωτάς πρώτα...
Τίποτα δεν σταματά τον πειρατή απο το ποτό του... Ακόμα και ο ίδιος ο θάνατος ποτέ δέν τον σταματά...
Τίποτα δεν σταματά έναν Bounty Hunter απο το να πιάσει τον πειρατή.. Τίποτα... Τότε πήρα το ρούμι μου , το ήπια και πάλι όλο μονορούφι και είπα :
Έτσι ε? Περίμενε ... Kama Kama No... Strikeeeee...! τότε απέφυγε την επίθεσή μου.. Έξω ήταν μία ηλιόλουστη μέρα , με πολύ καθαρό αέρα και δέν είχα όρεξη για μάχες...
Αστο πάνω μου... τον σκούντηξα και είπα :
Δέν αφήνω τίποτα πάνω σου εκτός απο αυτό το άδειο μπουκάλι.. KAma Kama No... Whirlwind.... τότε τον έκοψα και έπεσε κάτω.. είχε τραυματιστεί και άρχισε να τρέχει... Μετά απο 4 μέρες , η μεση μου ήταν καλά... Δέν χριαζόταν αν μήν είμαι ευκίνητος αλλα ούτε να είμαι λάστιχο...

Καθός πήγα πάλι στο μπάρ , ήταν εκεί τα 2 μαρινο-φλοράκια και πουλούσαν μαγκιά σε όλους για να την πέσουν στην Roko.. Φτάνοντας είπα ...
Roko.. Ένα ρούμι... Με κοίταξαν περίεργα και κατάλαβα οτι σκεφτόντουσταν να μου πουλίσουν μαγκιά , αλλα απο την άλλη θα τις τρόγαν...
Ryo D. Amidamaru.. ΧΑχα... ΤΙ ΑΣΤΕΙΟ ΟΝΟΜΑ..!!! Tότε έπιασα τον ένα απο τον λαιμό χωρίς να τον κοιτάω αλλα να κάθομαι στην καρέκλα μου... Τον σήκωσα και πάλι μου τραβούσε το χέρι για να τον αφήσω... Με το άλλο χέρι , πήρα το ρούμι και το ήπια μονορούφι ώς συνήθος... Γύρησα απο την μεριά του , τον κάρφοσα με τα νύχια μου και είπα :
Σας είχα δώσει μία ευκαρία... Τώρα... Την χάσατε... Τον πέταξα στον τοίχο και είχε γεμήσει αίμα... Έπιασα και τον άλλο και είπε :
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΜΗΝ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ! Όλοι τότε άρχισαν να γελάν μαζί του...
Μου έκανε ο φίλος σου... Αντίο τώρα... τον πέταξα κε αφτόν δίπλα στον άλλο.. Και οι 2 είχαν λυποθιμίσει...

Μετά απο λίγο , είδα τον Robby , που είχαμε κάνει μία μάχη στο λιμάνι, να έρχετε στο μπαρ.. Μόλις εφτασε κοντά μου έπεσε στα γόνατα και είπε :
ΣΥΓΝΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ Ryo-Kun! ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ! ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ! ΟΚ? Δίνοντας τα χέρια είπα :
Σύμφονοι.. δέν πειράζει για εκείνο... Τότε του κέρασα ένα ρούμι και αρχίσαμε να πίνουμε μαζί , λέγοντας ο ένας στον άλλο τις περιπέτιες που είχε ο καθένας ... Τότε ξαφνικά ακούστικε ένας παράξενος ήχος απο έξω.. Πήγε να ελέγξει αλλα τίποτα.. Μετά απο 2 δευτερόλεπτα μία σφέρα πήγε ξυστά του.. Μπήκε στο μπάρ και του είπα :
Περίμενε εδώ.. Θα το λύσω αμέσως.. Καλά που δέν σε πέτυχε.. Τότε βγήκα απο το παράθυρο δίπλα στην πόρτα ωστε να μήν με δεί...Σκαρφάλοσα τότε στην ταράτσα και είδα έναν να σκοπεύει στην πόρτα με ένα όπλο.. Τον κλότσισα στα χέρια , του έπεσε το όπλο και τον έπιασα απο τον λαιμό...
ΠΗΓΕΣ ΝΑ ΣΚΩΤΟΣΕΙΣ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ Ε?! τον έριξα απο την ταράτσα και σκοτώθηκε..

Μετά απο λίγο , ο Robby , μου είπε πως πρέπει να φύγει απο το νησί.. Τότε λίγο πρίν φύγει , πήγα μαζί του στο λιμάνι και ήπιαμε λίγο ρούμι...
Zehhahah.. Δέν φοβάσε τίποτα ε?
Kοίτα να δείς.. Όταν αποφάσισα να γίνω πειρατής , ήξερα οτι θα υπάρξουν φόνοι , ληστίες , μάχες και αναμετρήσεις με τους μαρίν και το World Goverment , αλλα.. Αφού το επέλεξα..
Zehahhaha... Eίσαι πολύ αστείος..
Αποφάσισα να γίνω βασηλιάς των πειρατών.. Και θα γίνω!!!!
Zehahahahahahaahahh! Γελάω περισσότερο! Είσαι πάρα πολύ αστείος... Δέν πρόκειτε όμως να γίνεις... Τό ξέρεις οτι θα πεθάνεις στην διαδικασία αυτήν..
Το ξέρω πως μία μέρα θα πεθάνω.. Μπορεί και σήμερα...Ποτέ δεν ξές.. Αλλα το όνειρό μου θα το πραγματοποιίσω... Θα γίνω βασηλιάς των πειρατών και... Και ακόμα και αν πεθάνω... Θα γίνει επειδή θα έχω βαρεθεί την ζωή.. Θα ξανακρύψω τον One Piece...
Aυ..Αυτο που είπες δέν ήταν αστείο...Και κάτι ακόμα.. Αυτο το κατάνα... Το ποιο σατανικό κατάνα.. Κανένας δεν άντεξε όσο το κρατούσε εκτός απο τον Roger... Πως δεν πέθανες!? Είναι παράξενο!
Βλέπεις είμαι ο "Εκλεκτός " χΑχαχα.... Τότε έφερε στην εικόνα του τον ρόγκερ και με κοιτούσε
Τ..Τον ρόγκερ τον ήξερα απο πολύ παλια!!!! Γνωριστίκαμε για μικρό χρονικό διάστημα...! Μ...Μα πώς !! Αυτό το σπαθί!
ΚΑΠΕΤΑΝΙΕΕΕ! ΦΕΥΓΟΥΜΕ!
Τώρα έρχομαι... Αντίο φίλε μου.. Τα λέμε... Τότε με γέμισε απορίες αλλα δέν με ενδιέφερε.. Θα γινόμουν ο Βασηλιάς τον πειρατών...



TEΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ! ! !