[ΤΕΛΟΣ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ]World Goverment's Secret Weapon....

Στην προηγουμενη ιστορια:
Μετα την δραπετευση μου απο το Impel Down εφτασα για αλλη μια φορα στο Thriller Bark. Στο μερος αυτο πραγματοποιηθηκε η συγκρουση μου με τον πρωην Shichibukai Gecko Moria.Κατα την διαρκεια της παραμονης μου στο πλοιο-νησι πραγματοποιηθηκαν και αλλες θανατηφορες συγκρουσεις.Ολα ειχαν τελειωσει, αλλα τωρα επρεπε να επικεντρωθω σε αυτο που ειχα να αντιμετωπησω.....


Το ταξιδι στην θαλασσα με εναν συντροφο ηταν κατι το ιδανικο.Το να το αγαπας το ατομο αυτο ηταν ακομα πιο σημαντικο γιατι δεν σε ενοιαζε ποσο μεγαλο θα μπορουσε να ειναι το ταξιδι αυτο, αλλα το ποση περισσοτερη ωρα θα περνουσες μαζι του.Εγω και η Βιολεττα περιπλανιομασταν στα αγρια νερα της Μεγαλης Γραμμης για περιπου μια εβδομαδα διχως να εχουμε καποια συγκεκριμενη πορεια.Η αληθεια ηταν οτι περιμενα καποια απαντηση απο τον Kakumeika-sama και την επομενη μου αποστολη.Η απαντηση στο γραμμα μου αυτο ηταν πολυ σημαντικη για εμενα και θα μου εξηγουσε γιατι πραγματικα εχασα απο τον Destro.Κατα την διαρκεια του ταξιδιου μας γεμιζαμε τις ωρες μας με διαφορες δραστηριοτητες με την Βιολεττα και οτι καναμε ηταν ευχαριστο.Ειχαμε την ευκαιρια να κερδησουμε τον χαμενο χρονο που ειχαμε χασει οσο ημουν στο Impel Down.Προς μεγαλη μου εκπληξη καταφερα να εντωπησω την τοποθεσια του Τεο διαβαζοντας την χθεσινη εφημεριδα την οποια ειχα παραμελησει τοσο πολυ.Ηταν καλο να ενημερωνομαι σχετικα με τις κινησεις της κυβερνησης και αν μπορουσα να παρω θεση θα το εκανα....

Αργα το απογευμα της εβδομης μερας καθομουν μεσα στο γυμνασητριο του πλοιου και εκανα την καθημερινη μου γυμναστικη για να κρατιεμαι σε φορμα.Τοτε ξαφνικα κατεβηκε κατω η Βιολεττα.....
-Ηθρε ενα περιστερι με μια επιστολη...ειναι απο τον Kakumeika-sama....
-Εεεε κιολας απαντησε?Ωραια ερχομαι πανω σε 2 λεπτα...
-Οκ...θα στα ακομπουσω το γραφειο σου...ααα σε λιγο να ερθεις να φαμε και βραδυνο...
-Εγινε...και της χαμογελασα.Ειχαμε καταφερει να ερθουμε ακομα πιο κοντα αυτες τις μερες και πετουσα στα συννεφα.Τελικα η ψυχολογια επαιζε μεγαλο ρολο και ειδικα εκεινη την περιοδο.Ανεβηκα πανω στο γραφειο μου και πηρα και μια πετσετα να σκουπησω το προσωπο μου.Το γραμμα βρισκοταν με ενα ακομα πακετο πανω στο γραφειο μου.Χαρηκα οταν το ειδα γιατι καταλαβα οτι θα περιειχε καποιο ξεχριστο Log Pose για να παω σε καποιο νησι.Ειχα και παλι αποστολη και ευχομουν να ηταν κατι ενδιαφερον και καλο!!

Με το που πηρα στα χερια μου το γραμμα απο τον Kakumeika αρχησα να το διαβαζω με μανια. Παρατηρησα οτι ειχε 2 γραμματα και οχι ενα.Ξεκινησα αρχικα με εκεινο που βρισκοταν πανω πανω και το διαβαζα προσεχτικα.Απαντουσε στα ερωτηματα που ειχα σχετικα με τον Admiral Destro....

Επαναστάτη Black Luster

Το να τα βάλεις με των Admiral Destro σίγουρα δεν ήταν κάτι που περίμενες και που πίστευες ότι θα μπορούσες να καταφέρεις κάτι αλλά μόνο από την προσπάθεια που έκανες για να τον αντιμετωπίσεις έχει κερδίσει τον σεβασμό μου.Για να σου λύσω την απορία οι Admirals των Marine εκτός από χρήστες φρούτων είναι και χρήστες Haki!Η δύναμη haki χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες τις οποίες θα μάθεις στην πορεία του ταξιδιού σου, αλλά θα σου πω για την συγκεκριμένη δύναμη Haki που έχει ο Admiral Destro.Η δύναμη Haki για να προβλέπεις τις επιθέσεις του αντιπάλου σου είναι το Kenbunshoku Haki.Αυτή ήταν και η δύναμη όπου ο Admiral Destro κατάφερε και πρόβλεπε τις επιθέσεις σου.Μπορεί να έχασες την μάχη αλλά θα έρθει η μέρα που θα πάρεις την εκδίκηση σου.Συγχαρητήρια για την νίκη σου ενάντια στον πρώην Shichibukai Gecko Moria,είχα την ευκαιρία να δω την μάχη από κοντά και μπορώ να πω ότι έχεις βελτιωθεί πάρα πολύ αυτό τον καιρό.Η επόμενη σου αποστολή θα έρθει πολύ σύντομα επαναστάτη οπότε ετοιμάσου για μεγάλες μάχες!

Kakumeika
Monkey D. Dragon

Υ.Γ Το μέλλον είναι δικό μας επαναστάτη.....


Διαβαζοντας αυτα τα ομορφα λογια ανεβηκα περισσοτερο ψυχολογικα.Τελικα η ηττα μου στην μεγαλη αυτη μαχη δεν επηρεασε καθολου την εικονα που ειχε για εμενα και μπορουσα να τον κανω ακομα πιο περιφανο. Επιπλεον αναγνωριζε οτι ειχα δυναμωσει πραγμα που σημαινε οτι σιγα σιγα θα με εμπιστευοταν και για περισσοτερα πραγματα και πιο δυσκολα.Μου αρεσε το οτι ειχε απαιτησεις απο εμενα και συντομα θα μπορουσα να αποδειξω αν πραγματικα αξιζα για να ειμαι και πιο πανω απο την θεση που ηδη βρισκομουν. Φυσικα θα ηθελε προσπαθεια αλλα αφου ηταν στο χερι μου, γιατι να μην το προσπαθουσα?Θα εκανα τα παντα αυτο και νομιζω οτι φανηκε και στην μαχη μου με τον Destro. Θα μπορουσα να παραιτηθω και να με πιασει με την μια και να μην κανω καν τον κοπο να τον αντιμετωπησω.Ηθελα ομως να δω την πραγματικη δυναμη ενος Admiral και αν εκανα καλα που φοβομουν τοσο καιρο....

Αφου τελειωσα με την μια επιστολη ανοιξα το μικρο πακετο που ηταν μαζι με το αλλο γραμμα και αφησα το μικρο Log Pose στο γραφειο και αρχησα να διαβαζω την επιστολη.Η αποτολη μου ηταν να παω στο Karakuri Island και συγκεκριμενα μου ζητουσε.....

Στο Karakuri Island υπάρχουν φήμες για έναν τρελό επιστήμονα ο οποίος συνεργάζεται με την παγκόσμια κυβέρνηση για την δημιουργία καταστροφικών όπλων!Στόχος σας είναι να πάτε και να πάρετε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείτε για την συνεργασία αυτή αλλά και για τον επιστήμονα αυτόν....

ΥΓ:κανει λιγο κρυο εκει....

Σκεφτηκα οτι για να υπαρχουν ατομα που συνεργαζονται με την κυβερνηση λογικα θα πρεπει να εχουν και καποια προστασια απο αυτην.Λογικα η κυβερνηση θα εκανε τα παντα για να κρατησει μυστικα καποια πραγματα και ειδικα αν ειχαν καποιο μυστικο οπλο το οποιο δεν επρεπε να μαθουν οι αντιπαλοι της.Θεωρητικα ηταν απλο αυτο που ειχα κανω.Θα εμπαινα μεσα και θα επαιρνα πληροφοριες. Το θεμα ομως να μην με επαιρναν πρεφα ηταν γιατι τοτε θα επρεπε να τα βαλω με ολους και με ολα.Τι να ηταν ομως αυτο που ενδιεφεραι τοσο πολυ την κυβερνηση και να ειχε να κανει με επιστημη.Δυστυχως η επιστολη δεν μου εδινε αρκετες πληροφοριες για το θεμα αυτο.Πλεον ηταν δικο μου θεμα να την φερω εις περας.....

Εχοντας ολες τις πληροφοριες που χρειαζομουν ανεβηκα και παλι πανω για να αλλαξω την πορεια του πλοιου και κατεβηκα τοτε στην κουζινα.Εκει βρηκα την Βιολεττα η οποια ετοιμαζε βραδυνο.Ταυτοχρονα εφτιαξα τραπεζι και καθησαμε και οι 2 για να φαμε...
-Τελικα πηρες τις απαντησεις που ηθελες?
-Ναι...και πλεον εχουμε και πορεια....
-Που παμε αυτη την φορα?
-Karakuri Island απ οτι θυμαμε το ειπε.....κανει λιγο κρυο εκει ειπε....
-Καταλαβα...ενδεχεται να ειναι σαν το Drum Island....οποτε πρεπει να ειμαστε προετοιμασμενοι....
-Ανεφερε οτι υπαρχει καποιο μυστικο οπλο...το οποιο αφορα την κυβερνηση ...θα δειξει.....και τοτε αρχησαμε να τρωμα συζητωντας κατι τελειως ασχετο για να μην χαλασουμε την διαθεση μας.Η αποστολη μπορουσε να περιμενει μεχρι να φτασουμε στο νησι και το μονο που μπορουσα να κανω ηταν απλα γυμναστικη.....

Οι επομενες μερες περασαν ησυχα και στον ελευθερο μου χρονο τον περνουσα στο γυμναστηριο.Υστερα απο 2 μερες στην θαλασσα επιτελους βρισκομασταν κοντα στο νησι και η θερμοκρασια ειχε αλλαξει δραματικα.Η θερμοκρασια ηταν υπο το μηδεν και για αυτο ντυνομασταν εξισου καλα για να μην κρυοσουμε.Στις επομενες ωρες ειχαμε και οπτικη επαφη με το νησι, το οποιο εμοιαζε απο μακρυα να ειναι τεραστιο.Βεβαια και λογο της ομιχλης δεν ειχαμε και το τελειο οπτικο πεδιο.Εγω ειχα αρχησει να ετοιμαζομαι για να αποβιβαστω απο το πλοιο.Δεν ημουν συγουρος αν επρεπε ομως να ερθει η Βιολεττα μαζι μου.Στην τελευταια μας περιπετεια ηταν ευκολος στοχος....
-Παω να ετοιμαστω...εχω ετοιμασει και κατι καινουργιο αυτες τις μερες....
-Τι εννοεις?Οπα εισαι συγουρη οτι θες να ερθεις?
-Το ξερω οτι εκανα βλακεια την τελευταια φορα, αλλα τωρα ειναι καλο να ειμαστε μαζι σε ενα τετοιο μερος....
-Ας ειναι....οκ θα σε περιμενω πανω....και εκεινη πηγε τοτε και παλι στην κρεβατοκαμαρα για να ετοιμαστει....

Εγω ανεβηκα πανω στο καταστρωμα για να κανω καποιες δουλειες και να ετοιμασω το πλοιο.Αφησα το πλοιο πισω απο εναν μεγαλο βουνο για να μην μπορουν να δουν το πλοιο ευκολα.Λιγα λεπτα αργοτερα ανεβηκε η Βιολεττα και οταν την ειδα εμεινα λιγο.Αυτη την φορα ειχε μαζι της και ενα κυνηγετικο τοξο και ετοιμαζοταν να ειναι ετοιμη για μαχη....
-Δεν εισαι ο μονος που εκανε προπονηση ολο αυτο το διαστημα...
-Μα εσυ δεν ησουν στην κρεβατοκαμαρα και επλεκες?ειπα με ενα χαμογελο...
-Μετα την τελευταια μου βλακεια αποφασησα οτι αν ηθελα να ερχομαι μαζι σου θα επρεπε να γινω και καπως δυνατη για να μπορω να σε βοηθαω....καταλαβα οτι μετα απο καποιο διαστημα ημουν βαρρος και δεν βοηθουσα....
-Απλα ανησυχουσα και φοβομουν για εσενα....λοιπον ωρα να ξεκινησουμε...και ευχομαι να μην ειναι δυσκολευτουμε....αν και δεν το βλεπω λογο της ανεμοθυελλας....και τοτε δημιουργησα ενα μικρο ανεμοστροβιλο καπνου για να ανεβασω την Βιολεττα πανω στο βουνο και στην συνεχεια ανεβηκα και εγω πανω με μορφη καπνου....

Το χιονι ηταν ακρετα πυκνο και η χιονοθυελλα δυνατη.Τελικα ηταν χειροτερα απ οτι νομιζα και συγουρα θα δυσκολευομασταν να το βρουμε.Για αρχη θα πηγαιναμε προς το κεντρο του νησιου και θα αρχησαμε να ψαχνουμε.Αν η χιονοθυελλα δυναμωνε απλα θα σταματουσε σε καποιο μερος μεχρι να γινει καλυτερη η κατασταση.Φυσικα δεν περιμενα η αποστολη μου να τελειωσει τοσο ευκολα και γρηγορα, οποτε επρεπε να κανω υπομονη μεχρι να φτασω στον στοχο μου.Εκανε ακρετα κρυο, αλλα ευτυχως ημασταν ντυμενοι καταλληλος για να αντιμετωπησουμε αυτη την κατασταση....
-Ποιος ανωμαλος θα κατοικουσε εδω περα?
-Ειναι καλο μερος για να απομονωθει καποιος....ειδικα οταν εχει να κανει με την κυβερνηση.....καλη ιδεα να ερθουν στο νησι αυτο....
-Δεν μπορουμε να δουμε και πολλα.....ειναι ενα θεμα αυτο....
-Ας συνεχησουμε να περπαταμε και αν δουμε οτι δεν μπορουμε να το βρουμε απλα σταματαμε μηπως κοπασει η θυελλα....και τοτε συνεχησαμε δυναμικα, αν και αυτο το μερος εμοιαζε να ειναι ξεχασμενο απο τον Θεο....

Περπατουσαμε για αρκετη ωρα διχως να εχουμε βρει κατι.Δεν ειχα χασει ακομα τις ελπιδες μου και συνεχησα να περπαταω.Βλεποντας ομως οτι με αυτον τον τροπο σπαταλουσα οχι μονο τις δικες μου δυναμεις αλλα και της Βιολεττας, αποφασησαμε να κανουμε μια σταση για να κανουμε ενα διαλειμμα και να τσιμπησουμε τιποτα. Λογο του εντονου κρυου χρειαζομασταν να τρωμε τακτικα για να διατειρειται η θερμοκρασια των σωματων μας....
-Θα παω να βρω κανενα αγριο ζωο...μπορεις να μαζεψεις ξυλα?
-Εεεε ναι...αλλα αν μπορεις δωσε μου το ενα απο τα 2 σπαθια σου για να μπορεσω να τα κοψω γιατι με το τοξο δεν μπορω να κανω και ιδιαιτερα καλη δουλεια....και τοτε της εδωσα την παλια μου λεπιδα.Το Shusui το κρατουσα σχεδον παντα πανω μου. Σημαινε αρκετα για εμενα, περα του οτι ηταν πολυ καλο σπαθι.Χαθηκα τοτε μεσα στις σκιες του δασους που ηταν διπλα μας και αρχησα να ψαχνω.Ευτυχως η θευλλα μεσα στα δεντρα ηταν πιο ασθενεις και μπορουσα να κινηθω και να δω καλυτερα.Ισως να ηταν καλυτερο να συνεχησουμε να ψαχνουμε μεσα απο το δασος γιατι ετσι θα καλυπταμε και μεγαλυτερη αποσταση και θα μπορουσε να κοπασει στο διαστημα αυτο η χιονοθυελλα....

Μετα απο αρκετο περπατημα ειδσ μια σκια στο βαθος ενος ξεφωτου και με την μορφη καπνου το πλησιασα για να μην το τρομαξω.Οταν καταλαβα τι ηταν μονο τα μαχαιροπυρουνα δεν εβγαλα....
-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΑΙΙΙΙΙΙΙΙ ...ειπα καθως εκανα την εφοδο μου στον αγριοχοιρο που βρισκοταν ακριβως μπροστα μου και εψαχνε κατι στους χιονισμενους θαμνους.Τοτε τον χτυπησα για να τον τραυματησω.Το χτυπημα που του εκανα ηταν αρκετα δυνατο, αλλα δεν εδειξε ουτε να εχει τραυματηστει, αλλα ουτε να εχει φοβηθει.Κατι δεν πηγαινε καλα εδω περα, σκεφτηκα απο μεσα μου. Ετοιμαστηκα να κανω και μια ακομα επιθεση για να συγουρευτω μηπως μεσα στην θυελλα δεν καταφερα να το χτυπησω, αλλα και οταν το χτυπησα για δευτερη δεν φανηκε να εχει καποιο προβλημα....
-Τι συμβαινει εδω?Αντε να προσπαθησω αλλη μια φορα....Final....SEEN.... ειπα ηρεμα καθως εκανα την θανατηφορα περιστροφικη μου κινηση πανω στον αγριοχοιρο....

Ο αγριοχοιρος τοτε κοπηκε στην μεση, αλλα αντι για να πεταχτει μονοαιμα με το κοψιμο αυτο, εμφανηστηκαν και σπιθες.Ηταν λες και ο αγριοχοιρος επαθε βραχυκυλωμα. Οταν πλησιασα για να καταλαβω τι ηταν αυτο που εβλεπα μπροστα μου, καταλαβα οτι δεν ειχα πεσει πολυ εξω.Τελικα το ζωο αυτο ηταν ειναι ρομποτ, αφου αντι για οργανα ειχε ολοκληρα ηλεκτρονικα συστηματα μεσα του.Δεν ειχα δει κατι τετοιο ποτε απο κοντα και εμεινα εκπληκτος.Τοτε γυρησα εντρομος το βλεμμα μου προς το υπολοιπο δασος και ξαφνικα εμφανηστηκαν απο τα πουθενα και αλλα ζωα.Δυστυχως για εμενα και αυτα ειχαν κατι το διαφορετικο και μεσα στο σκοταδι τα ματια τους κιτρινισαν....
-Τι στο....?Κατι δεν παει καλα εδω...ζωα ρομποτ?ειπα γεματος φοβο.Στην παρουσα φαση ομως δεν μπορουσα να τα βαλλω με ολοκληρο στρατο απο αυτα....
-Καπου εδω ειναι που λεμε αντιο...... και τοτε αρχησα να τρεχω, ενω ταυτοχρονα εγινα καπνος για να εξαφανιστω απο τα "ματια" τους...

Δεν μπορουσα να πιστεψω στα ματια μου τι ηταν αυτο που εβλεπα.Θεωρησα ομως οτι μπορει και να υπερβαλα λιγο, μιας και τα ματια των ζωων στο σκοταδι γινονται οντως κιτρινα και απλα να ημουν καντεμης που επεσα πανω σε αυτο τον περιεργο αγριοχοιρο.Οταν γυρησα πισω η Βιολεττα ειχε αναψει και φωτια και καθοταν διπλα της για να ζεσταθει.Εγω εφτασα στην κατασκηνωση λαχανιασμενος και τοτε την κοιταξα καταματα και απο την καταλαβα απο την εκφραση του προσωπου της ειχα ακομα αυτο το περιεργο υφος...
-Μοιαζεις λες και ειδες φαντασμα....εισαι ενταξει?
-Δεν ειδα ακριβως φαντασμα....και δεν ειμαι συγουρος....κατι δεν παει καλα εδω...
-Τι εννοεις?Μιλα καθαρα....
-Εννοω οτι οταν πηγα για κυνηγι επεσα πανω σε ενα περιεργο ζωο....που οταν το εκοψα ειδα οτι υπηρχαν ολοκληρα ηλεκτρονικα συστηματα στο εσωτερικο του....
-Δηλαδη κατι σαν ρομποτ?
-Εμοιαζε αρκετα θα ελεγα....τωρα ο λογος που αρχησα να τρεχω ειναι επειδη μαζευτηκαν πολλα απο αυτα σε ενα μερος....βεβαια ακομα δεν ειμαι 100% συγουρος....αλλα πραγματικα κατι δεν παει καλα εδω περα....αναρωτιεμαι αν εχει να κανει η αποστολη μου με αυτο....ειπα ηρεμα και καθησα διπλα της στην φωτια...

Τελικα αρκεστηκαμε στο φτωχο φαγητο που ειχαμε παρει απο το πλοιο σε περιπτωση αναγκης.Δεν ειχα ορεξη για να φαω, για αυτο εδωσα το περισσοτερο στην Βιολεττα.Καθομουν και σκεφτομουν ολα οσα ειδα και τι θα μπορουσαμε να κανουμε.Ευτυχως η χιονοθυελλα ειχε κοπασει, οποτε θα μας ηταν ευκολο να προχωρησουμε και να συνεχησουμε να ψαχνουμε.Λογικα θα πρεπει να ηταν καποιο μικρο κτηριο και μαλιστα υπογειο.Λογο αυτης της θερμοκρασιας θα τους ηταν αδυνατο να εχουν σπιτια στην επιφανεια.Το μονο που ειχαμε να κανουμε ηταν να ειμαστε παρατηρητικοι για να το βρουμε....
-Τελειωσα με το φαγητο...μπορουμε να συνεχησουμε....
-Εισαι συγουρη οτι δεν θες να ξεκουραστεις λιγο ακομα?
-Οχι ειμαι μια χαρα...μπορω να συνεχησω ανετα....εκτος αν θες εσυ...
-Οχι θελω να φυγουμε απο αυτο το μερος....ας τελειωνουμε με αυτο....και τοτε γνεψαμε και οι 2 καταφατικα.Στην συνεχεια σβησαμε την φωτια και καλυψαμε τα ιχνη μας.Δεν ξεραμε αν ειχαν περιπωλειες σε αυτο το νησι, αλλα θα ηταν καλυτερο να ειμαστε προσεχτικοι.Στην τελικη δεν χαναμε και τιποτα....

Αφου καναμε τα απαραιτητα για να κρυψουμε την παρουσια μας συνεχησαμε τον δρομο μας.Λογο της υπερβολικης ομιχλης και της συνεχομενης χιονοπτωσης, δεν ηταν ευκολο και να μας δουν, αλλα και ταυτοχρονα το χιονι καλυπτε τα ιχνη μας. Οποτε περπατουσαμε διχως αγχος και μαλιστα αρκετα ανετα θα ελεγα.Βεβαια η ομιχλη ηταν ενα προβλημα, αλλα στην παρουσα φαση συνεχησαμε να περπαταμε μεχρι να βρουμε αυτο που θελαμε.Η πεζοπορεια αυτη συνεχηστικε για αρκετες ωρες μεχρι που εξαντληθηκαμε και παλι και αναγκαστηκαμε να σταματησουμε. Αυτη την φορα η Βιολεττα εφτιαξε λιγη ζεστη σοκολατα που ειχε μαζι της.Η ιδεα αυτη ηταν πανεξυπνη και καποιες φορες αναρωτιομουν τι θα εκανα χωρις αυτην. Μου εδωσε μια κουπα και καθησαμε διπλα διπλα για να ζεσταθουμε.Εγω χαζευα το γυρο τοπια, μεχρι που ειδα μια σκια στο βαθος.Επειδη δεν ημουν συγουρος αν ηταν σκια, κοιταξα ακομα πιο εντονα.Τοτε αφου επιβεβαιωθηκα οτι καποιος ερχοταν ή οτι υπηρχε κατι στο βαθος τελως παντων, εκανα νοημα στην Βιολεττα και καλυψαμε παλι τα ιχνη μας.Η δουλεια αυτη εγινε σε λιγοτερο απο 1 λεπτο και τοτε κρυφτηκαμε μεσα στο δασος και πλησιασαμε ακομα περισσοτερο το πραγμα αυτο για να δουμε τι ειναι....

Τελικα τα ματια μου δεν με ειχα ξεγελασει.Μια μικρη περιπολια Marines εκανε την βολτα της στην περιοχη. Ευτυχως ηταν λιγα ατομα, οποτε σε περιπτωση που χρειαζοταν να συγκρουστω μαζι τους, δεν θα ηταν δυσκολη υποθεση...
-Ας τους αφησουμε να συνεχησουν....καποια στιγμη θα γυρησουν πισω στην βαση τους για αλλαγη βαρδιας....οποτε θα μας οδειγησουν και εμας....
-Ειναι σαν να πηγαινουμε προς το στωμα του λυκου, αφου δεν ξερουμε ποσοι ειναι....
-Δεν ειναι για κανεναν ευκολο να πολεμαει σε ενα τετοιο σαν αυτο....επιπλεον δεν νομιζω οτι ειναι προετοισμενοι να αντιμετωπησουν καποιον Logia....
-Πονταρεις αρκετα στο φρουτο σου τωρα τελευταια.....
-Δεν θα ημουν εδω αν δεν ειχα αυτο.....και ειμαι συγουρος οτι ακομα δεν εχω ανακλυψει την πραγματικη δυναμη του καπνου.....και τοτε συνεχησαμε να ακολοθουμε διακριτικα την περιπολια.Λογικα δεν θα αργουσαν να γυρησουν πισω στην βαση τους.....

Τελικα επεσα εξω σοτυς υπολογισμους μου, γιατι η περιπολια συνεχηστηκε περιπου για μια ωρα.Το αποτελεσμα ηταν να ξυλιασουμε απο το κρυο.Τοτε σκεφτηκα να εφαρμοσω το σχεδιο που ειχα κανει και στο Drum Island.Οταν θα φταναμε αρκετα κοντα στην βαση τους, τοτε πολυ απλα θα τους πιαναμε και θα φορουσαμε τις ενδυμασιες τους, για να μπουμε πιο ευκολα μεσα.Πλεον η ομιχλη ειχε πεσει τελειως και χιονοθυελλα επισης.Αν ηταν καποιος αρκετα παρατηρητικος θα μπορουσε πιστευω να μας δει.Οποτε ηταν η ωρα να εφαρμωσω το σχεδιο.Εκανα νοημα σητν Βιολεττα να παραμεινει στην θεση της και εγω εγινα καπνος και πλησιασα τους στρατιωτες....
-Final....SEEN....ειπα ηρεμα, αφου περνουσα πισω απ ολους.Τοτε επεσαν κατω και τα 5 ατομα και για να ειμαι συγουρος οτι δεν θα με δει κανεις εγινα καπνος και θολωσα λιγο το πεδιο.Η βαση ηταν ορατη και μαλιστα σε αποσταση περιπου 200 μετρων.Δεν θα ηταν ευκολο να με δουν.Καθε μου βημα ηταν προσεγμενο και αθορυβο.Μια λαθος κινηση και θα μπροουσα να τα καταστρεψω ολα...

Τοτε μαζεψα τα 5 πτωματα προσπαθοντας παντα να μην φαινομαι.Βγαλαμε τα ρουχα απο τους 2 και στην συνεχεια κρυψαμε τα τα πτωματα μεσα στο χιονι. Αφου τα κρυψαμε μεσα στο δασος για να ειμαστε συγουροι, φορεσαμε τις ενδυμασιες των στρατιωτων και συνεχησαμε να περπαταμαμε φυσιολογικα.Αν μας ρωτουσαν γιατι γυρησαμε πισω θα τους λεγαμε οτι το νησι δεχτηκαμε επιθεση απο περιπου 10 ατομα και γυρησαμε πισω για να ζητησουμε βοηθεια.Λογικα θα ετρεχαν αρκετοι Marines για να μην αφησουν κανεναν ζωντανο,οποτε η βαση θα εμενα σχεδον αδεια και θα μπαιναμε μεσα ανενοχλητοι.Για να ειμαστε και πειστικοι αρχησαμε να τρεχουμε προς την βαση κανοντας νοηματα απο μακρυα.Οταν φτασαμε ακρετοι ηταν αυτοι που μας περιμεναν στην εισοδο....
-Τι συμβαινει?Που ειναι οι υπολοιποι?
-Δεχτηκαμε επιθεση....ειναι περιπου 15-20 ατομα...δεν μπορεσαμε να τα βαλουμε με ολους και γυρησαμε πισω για βοηθεια....
-Ειστε πληγωμενοι βλεπω....δειχνοντας τα κοψιματα και τα αιματα πανω στους χειτονες μας....Πηγαινετε μεσα να σας βοηθησουν...θα αναλαβουμε εμεις....Εκεινος νομιζε οτι το αιμα αυτο ηταν δικο μας.Τελικα η τυχη μας χαμογελασε.....

Ενας απο τους ανωτερους διεταξε να μαζευτουν στην πυλη οσοι περισσοτεροι Marines μπορουσαν να ερθουν μαζι τους και να ξεκινησουν την καταδιωξη τους. Δεν ηταν αρκετοι, οποτε αυτο μας εδινε μεγαλο πλεονεκτιμα.Ευτυχως δεν καταφεραν να καταλαβουν την Βιολεττα λογο της βαρυας ενδυμασιας της.Εμεις τοτε μπηκαμε μεσα, ενω βλεπαμε τους στραιωτες να απομακρυνονται.Ειχαμε ωρα στην διαθεση μας, αλλα επρεπε να τα κανουμε ολα στα γρηγορα....
-Λοιπον ξεκιναμε.....και για αρχη θα χωριστουμε γιατι δεν ξερουμε τι ακριβως ψαχνουμε και που μπορουμε να το βρουμε....
-Οκ...παω να ψαξω πανω στα γραφεια....εσυ πηγαινε κατω....και τοτε χαθηκα απο τα ματια της, εχοντας γινει καπνος και κατευθυνθηκα προς τις σκαλες που λογικα οδειγουσαν στο κατω επιπεδο της βασης.Οταν κατεβηκα κατω ειδα ενα πολυ μεγαλο εργαστηριο και πολλους που φορουσαν ρομπες και ετρεχαν περα δοθε.Ευτυχως δεν υπηρχαν αρκετοι Marines μεσα στην αιθουσα, αλλα το θεμα ηταν να παρω οτι ηταν να παρω διχως να με καταλαβουν....

Σχηματιστηκα λιγο φτασω κατω και προσπαθησα να φαιρομαι φυσιολογικα.Μερικοι στην θεα του αιματος που ειχα πανω στους χειτωνες μου ετρεξαν κοντα μου και προσπαθησα να κανω τον τραυματισμενο....
-Εισαι καλα μεγαλε?Ελα θα σε παμε στο ιατρειο...
-Δεχτηκαμε επιθεση.....εχουν φυγει ολοι....καποιος πρεπει να προσεχει την εισοδο...
-Καλα λεει...ανδρες....ανεβειτε πανω....ελα θα σε παω στο ιατρειο....και τοτε με σηκωσε στους ωμους του και με πηγε στο ιατρειο.Οταν ομως μου εβγαλε τον χειτωνα δεν ειδε πουθενα πληγη....
-Μα τι στο....?
-Καλησπερα.....ειπα ηρεμα εδω τον χτυπησα με ενα μεταλικο αντικειμενο στο κεφαλι.Εκεινος επεσε αμεσως κατω και τοτε εβγαλα τον χειτωνα του και τον αντικατεστησα με τον δικο μου.Αφου καθησα μεσα λιγα λεπτα για να μην καρφωθω, πηγα και παλι στην αιθουσα του εργαστηριου.Οταν μπηκα ηρθαν και με ρωτησαν για την κατασταση του αλλου και τους ειπα οτι ηταν μια χαρα.Για την ακριβεια θα ηταν μια χαρα αν δεν κουνιοτανε απο εκει που τον ειχα αφησει....

Στην συνεχεια εκανα βολτες μεσα στο εργαστηριο και καλα οτι εκανα ελεγχο και οτι προσεχα τους επιστημονες.Ξαφνικα ομως ακουστηκε μια φωνη η οποια αναζητουσε ενα συγκεκριμενο ατομο μεσα στο εργαστηριο
-Κυριε καθηγητα?....ελατε γρηγορα...
Τοτε ειδα εναν τυπα ο οποιος κατευθυνθηκε γρηγορα προς το μερος του νεαρου ανδρα που τον ειχε φωναξει....
-Τελεια!!Επιτελους οι κοποι μας αποδιδουν καρπους....βαλτε το πειραμα....και τοτε σηκωσε μια μεγαλη συσκευη που λογικα ειχε εκεινος φτιαξει και κατευθυνθηκε προς το κεντρο του εργαστηριου.Εκει υπηρχε ενα μεγαλο ρομποτ, αλλα δεν ειχα δωσει σημασια στην αρχη.Με την βοηθεια των υπολοιπων επιστημονων τοποθετησαν την συσκευη μεσα στο μαραφετι και καθησα απλα μπροστα του. Ο καθηγητης τοτε το διεταξε να ερθει προς το μερος του και εκεινο περιεργως ακολουθησε τις οδειγιες του.Εκεινη την στιγμη ολα εγιναν σκετο χαος μεσα στο μυαλο μου.Συνδεσα τα ζωα-ρομποτ με αυτο που μολις εβλεπα μπροστα μου.Θα μπορουσε ο VegaPunk να ειναι υπευθυνος για την παραξενη αυτη αλλαγη τους?

Ολοι αρχησαν να χειροκτροτανε προς στιγμη, αλλα εγω κοιτουσα με δεος αυτο που ειχαν δημιουργησει.Θα μπορουσε αυτο να ειναι ενα οπλο πολεμου?Τι ηταν αυτο που απασχολουσε τοσο την κυβερνηση?Ειχα τοσο πολλα ερωτηματα που σχετιζονταν με την αποστολη μου και χρειαζομουν αμεσες απαντησεις....
-Και τωρα....ας δουμε τι μπορει να κανει....και τοτε το ρομποτ σηκωσε το χερι του και στοχευσαι προς την ακρη του εργαστηριου, οπου δεν υπηρχε σχεδον τιποτα. Τοτε μια φωτεινη ακτινα εφυγε απο το χερι του και κλασματα δευτερολεπτου ακουστηκε μια μεγαλη εκρηξη.Κοιτουσα το θεαμα με ανοιχτο το στωμα.Τοτε ενα κυμμα απο χειροκροτιματα δεν αργησε να ερθει.Εκεινη την στιγμη κατεβηκαν και οι υπολοιποι Marines που καθονταν πανω για να δουν τι ειχε μολις γινει.Εγω παλι δεν μιλουσα και απλα κοιτουσα....
-Αλλη μια μεγαλη επιτυχια....λογικα σε λιγο θα ειναι ετοιμος ο στρατος σας...μπορειτε να ενημερωσετε τους ανωτερους σας...
-Mαλιστα κυριε καθηγητα.....και τοτε εφυγαν οι υπολοιποι Marines για να ανεβουν και παλι πανω....

Ο καθηγητης τοτε αρχησε να βηματιζει προς ενα δωματιο που υπηρχε μεσα στο εργαστηριο.Τοτε γυρησε προς τους υπολοιπους και τους ειπε οτι, οτι χρειαστουν θα ειναι στο γραφειο του.Εγω φυσικα επρεπε να το εκμετελευτω τωρα που ηξερα που ακριβως ηταν το γραφειο του.HΞερα οτι ο χρονος με πιεζε και οτι επρεπε συντομα να παρω τα στιοχεια που ηθελα.Ειχε περασει περιπου 1 ωρα απο την στιγμη που εφυγαν οι αλλοι για να βρουν αυτους που μας επιτεθηκαν.Δεν ηξερα για ποσο ακομα θα μπορουσα να τους ξεγελαω ετσι.Διχως να χασω χρονο αφου επιβεβαιωθηκα οτι κανεις δεν με κοιτουσε, εγινα καπνος και χαθηκα απο τα ματια ολων.Τοτε μπηκα μεσα στο γραφειο του καθηγητη, ο οποιος ηταν αποροφιμενος με κατι που διαβαζε.Με εκρικτικη ταχυτητα βρεθηκα απο πισω του και τον επιασα απο το λαιμο και του εκλεισα το στωμα με το αλλο.Αν τον αφηνα ζωντανο, λογικα θα εφτιαχνε και αλλα οπλα για την κυβερνηση και αυτο δεν ηταν υπερ μας....
-Συγνωμη....αλλα δεν επρεπε να εχεις παρτιδες με την κυρβερνηση....και του γυρησα ατομα τον λαιμο και επεσε κατω.Το μονο που ειχα να κανω τωρα ηταν να παρω τα στοιχεια και τις σημειωσεις που ηθελα....

Ο καθηγητης επεσε νεκρος στο εδαφος και τοτε αρχησα να ψαχνω τα συρταρια του για να βρω στοιχεια που θα μου ηταν χρησιμα.Μεσα στα συρταρια του γραφειου του υπηρχαν γραμματα και διαφορες αλλες σημειωσεις που ειχα πανω διαφορα περιεργα σχηματα.Δεν καθησα να σκεφτω τι μπορουσε να ειναι ολα αυτα και απλα τα τυλιξα ολα μαζι και τα εβαλα μεσα στα ρουχα μου.Αφου πηρα οτι ηταν να παρω κλειδωσα την πορτα του γραφειου και εγω βγηκα με τον ιδιο ακριβως τροπο που ειχα μπει.Ευτυχως κανεις δεν ειχε καταλαβει κατι.Ηταν η ωρα να φυγω απο εδω γιατι ειχα δει και μαθει πολλα.Για αρχη επρεπε να βρω την Βιολεττα.Πριν προλαβω να ανεβω τις σκαλες, ομως την ειδα να κατεβαινει εκεινη....
-Πηρα οσα ηταν να παρω....πρεπει να φυγουμε....
-Μα η πυλη φρουρειται...τι θα κανουμε?
-Αστους αυτους σε εμας....εσυ απλα κοιτα να μην δεχτεις καποιο χτυπημα....και τοτε αρχησαμε να τρεχουμε στις σκαλες.Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα ειχαμε φτασει και παλι στο εισογειο, οπου εκει ηταν μαζεμενοι οι Marines....
-Ευχαριστουμε για την φιλοξενεια σας....moku moku no....SMOKE ....TORRENT... και τοτε ενας χειμαρος καπνου χτυπησε τους Marines και τους εκανε να πεσουν ολους κατω....

Δεν επρεπε να χασουμε με τιποτα χρονο αν θελαμε να φυγουμε ζωντανοι.Συγουρα η κυβερνηση θα μαθαινε για αυτο το συμβαν, αλλα πλεον ηταν ηδη αργα, αφου ειχα ολα τα στοιχεια που ηθελα για τον kakumeika. Βγηκαμε τοτε και παλι στο κρυο και αρχησαμε να πηγαινουμε προς το δασος.Ταυτοχρονα επρεπε να προσεχουμε και για τους αλλους Marines μηπως μας επαιρνε κανενα ματι.Αρχησαμε να βηματιζουμε προσεχτικα και ημασταν κοντα ο ενας στον αλλο.Θυμομασταν στο περιπου που βρισκοταν το πλοιο μας, οποτε δεν θα δυσκολευομασταν ιδιατερα να το βρουμε...
-Ας ειμαστε προσεχτικοι....τωρα πλεον δεν φοβαμαι τους Marines αλλα τα ζωα...
-Αααα ειναι εκεινο που....?
-Ναι αυτο ειναι....δεν εχω ορεξη να δω κανεναν ρακουν που να πεταει πυραβλακια ...ειπα κανοντας μια γκριματσα.Της εκανα νοημα τοτε να συνεχησουμε , ενω ταυτοχρονα κοιτουσαμε δεξια και αριστερα μηπως δουμε κανεναν....

Τελικα η αποσταση ηταν αρκετα μεγαλη και περπατουσαμε για ακρετη ωρα μεσα στο δασος.Η βλακεια ηταν οτι ουσιαστικα ετσι καναμε τον κυκλο του νησιου για να μπορουμε να περπατησουμε ελευθερα μεσα απο αυτο.Στον δρομο ευτυχως δεν ειχαμε συναντησει τιποτα και κανεναν και αυτο απο την μια μας εκανε να ειμαστε ενταξει, αλλα απο την αλλη εγω ανησυχουσα, γιατι πολυ απλα μπορει να μας ειχαν καταλαβει.Μια ανοιχτη μαχη δεν θα ηταν οτι το καλυτερο ειδικα κατω απο αυτες τις συνθηκες, οποτε επρεπε να βιαστουμε. Στον δρομο σκεφτομουν τι θα εγραφα στην αναφορα μου για ολα οσα ειχα δει εδω.Ειχα σκοπο να στειλω ολα οσα ειχα παρει απο το εργαστηριο, αφου πρωτα τα μελετουσα και εγω.Θεωρουσα οτι ηταν αρκετα καλο το ξερω και εγω καποια πραγματα παραπανω.Στην τελικη εγω πολεμουσα τακτικα σε αντιθεση με τους υπολοιπους, που ειχαν μια σταθερη βαση και καθε λιγο και λιγακι εδιναν καποιες απλες αναφορες.Παντως δεν ημουν ο μονος που προσπαθουσε σκληρα. Υπηρχαν και αλλα ατομα τα οποια ανεβαιναν σιγα σιγα στην ιεαρχια των Επαναστατων....