[Παρελθον]You gotta be ... Dead [part2][BV] [Αρχη]

Ηταν, μια αστραφτερη και ηλιολουσστη ημερα πανω στο πλοιο, καναμε ολοι οι ναφτες μαζι διαλημα για φαγητο, ενω ο καπετανιος σχεδιαζε την νεα πορεια του πλοιου στην καμπινα του. Καθομουν στην πλωρη μαζι με τον "Μαβρο" και τον νεο μου φιλο "Ερικ" που ειχα γνωρισει πριν λιγες μερες, οταν με εσωσε οταν πηρα τουμπα απο το Β' Καταρτη του πλοιου. Ολοι ετρωγαν μανιωδος ωστε να προλαβουν δεφτερο πιατο, εκτος απο εμενα. Εγω προτημουσα να απολαβσω καθε γουλια απο το ρουμι και την σουπα μου, ενω εβλεπα την ακρη του πλοιου να σπαει με φορα τα κυματα κανωντας αφρο γυρω του. Πολλες φορες, μεγαλα κυματα εφταναν μεχρι στο σημειο που βρισκομουν και με μπουγελωναν κανοντας οσους με εβλεπαν να γελανε, αλλα δεν με πειραζε διωτι απλος, καταφερα και εκανα ενα απο τα ονειρα μου πραγματικοτητα. Αφου τελειωσα το φαγητο μου, πηγα στην κουζινα για να επιστρεψω το πιατο μου και μετα σταθηκα πανω απο τον σκουπιδοτενεκε και με μια γουλια αδειασα το μπουκαλι με το ρουμι που επεινα και το πεταξα.
Επειτα ανεβηκα ξανα πανω στο καταρτι αλλα αφτην την φορα μου εδωσαν διαταγη να ανεβω πανω στην ειδικη θεση που ειχε για παρατηρητες, ωστε να ανακοινωνουν εαν εβλεπαν στερια η οχι. Το θεωρησα παραξενο που εβαλαν εμενα να κανει τον παρατηρητη και οχι καποιον εμπειρο, επισης το θεωρησα ακομα ποιο παραξενο που με ανεβασαν με μονο λιγες μερες ταξιδιου, που ακομα και εγω, που δεν ειμουν πολυταξιδεμενος, γνωριζα πως χρειαζεσε πανω απο μια βδομαδα στην θαλασσα απο τον Dawn Island μεχρι καποιο αλλο νιση.

Συνεχιζοταν η διαδρομη για μερες χωρις να δουμε καποιο αλλο νιση και εγω καθομουν και κεγομουν απο τον ηλιο στο παραττηρητιριο . Εκει πανω ηταν σκετος εφιαλτης, δεν ειχα παρεα, σκια και δεν επιτρεποταν να κατεβω κατω μεχρι να βρουμε νιση, εμοιαζε σχεδον στιμενο για να με βασανυσουν .. αλλα εγω δεν το εβαζα κατω και συνεχισα να κανω υπομονη και να κοιτω συνεχεια προσεκτικα γυρω μου οπου υπηρχε απεραντη μαβρη θαλασσα μεχρι να βρω ενα υχνος στεριας. Συνιθος δεν ααφηνα τα ματι μου απο την θαλασσα αλλα μερικες φορες καθομουν και εβλεπα τους υπολιπους ναφτες που εκαναν δουλειες και πειραζαν τους μουτσους του πλοιου. Μερικες φορες ανταλαζα μηνηματα με τον "Ερικ" με χειραψιες και δημιουργησαμε μια "δικια" μας γλωσσα ωστε να συνενοουμαστε και να λεμε τα νεα μας, εστω και αν ειμασταν μακρια.
Συνιθος, τον κοροιδεβα με την "γλωσσα" που δημιουργησαμε, διωτι ηταν πολυ ατζαμης και συνεχος επερνε τουμπες και του επεφτε οτι επιανε . Μια μερα ειδικα, προσπαθωντας να πιασει ενα κουτι στην θαλασσα, εριξε ενα κρεμασμενο σκυνη στην ακρη του πλοιου, και επειδη δεν το εδεσε καλα, το σκινη λυθηκε και επεσε ο ατζαμης μεσα στην θαλασσα με το σεντουκι που πηγε να πιασει στην αγκαλια σαν σωσιβιο. Τοτε, μολις τον ειδα, εριξα ενα μακροβουτη πανω απο το καταρτη στην δροσερη βαθια θαλασσα και φωναξα μερικους ναφτες να ερθουν να με βοηθησουν να βγαλουμε παλι πανω στο πλοιο τον Ερικ και το σεντουκι που ψαρεψε.

Ηταν μια συναρπαστικη εμπειρια, εστω και αν βρηκα την πτωση του Ερικ εφκερια για να κανω ενα μικρο διαλειμα και να βουτηξω στην θαλασσα.... Οι ημερες περνουσαν και ο καιρος ξεκινησε σταδιακα να γεινετε πιο κρυος και σκυδροπος. Τελικα μετα απο μερες αναμονης, καταφερα και αντικρυσα στερια, ηταν απλος μια κουκιδα στο γαλαζιο και καταφερα να την δω μεσα σε μαβρο ουρανο, κατι που με εκανε να νιωθω, εστω και χωρις καποιο σημαντικο ρολο, περιφανο για τον εαφτο μου. Αφου περασαν μερικα λεπτα και σιγουρεφτικα πως σιγουρα ηταν νιση, φωναξα με οση δυναμη και αερα ειχα στα πνεβμονια μου "ΣΤΕΡΙΑΑΑ ΕΙΣΙΑ ΕΜΠΡΟΟΟΣΣΣ !!!!" .. Ξαφνικα ολοι ξεκινησαν να με κοιτανε για λιγο αλλα μετα απο μερικα δεφτερα, βγηκε ο καπεταν εξω και φωναξε "Ακουσατε το παιδι, στερια εισια εμπρος !! Σεικοστε τα πανια γρηγορα αχρηστοι !!!" ... Και οπος το ειπε, ξεκινησε ολο το τσουρμο να κανει ετημασιες για να σηκωσουν τα πανια !! ... Αφου τελικα τεντωσαν τα πανια μεσα σε λιγα λεπτα, δυνατος και δροσερος αερας φυσηξε και μας πηγε με ταχυτητα κι ασφαλεια στον προορισμο μας. Αφου φτασαμε και μπηκαμε με ακριβεια μεσα στο μικρο αλλα πολυκοσμικο λυμανι, αραξαμε και πηραμε ολοι αδεια να κανουμε μια βολτα και να ξεκουρασστουμε για την σκληρη δουλεια μας.... Η ποσο μαλλον .. ηταν ενας τροπος του καπεταν να πει , πως καλιτερα να ξεουραστουμε τωρα, διωτι ακομα δεν αρχισαν τα δυσκολα.

Ετσι και εγω, μη-θελωντας να παρακουσω τις διαταγες του καπετανιου, αρπαξα τον Τζεικ απο τον ωμο και τον πηραν μαζι για μια βολτα, ετσι να ξεδωσουμε λιγο. Ο Τζεικ, εχωντας ξαναερθει σε αφτην την πολη, με πηρε μαζι του σε ενα απο τα αγαπημενα του μπαρ και κατσαμε μαζι παρεα πινοντας μπυρα ενω χαζεβαμε τις σερβιτορες. Εστω και αν εκεινες μας κοιτουσαν που τις κοιτουσαμε και πολλες φορες συναντιοντουσαν οι ματιες μας, δεν στρεφαμε αλλου το βλεμα μας διωτι οι ειδιοι ειχαμε αποροφηθει στις περιεργες -περβυ- ( tongue

) σκεψεις μας που ειχαν κατακλισει το μιαλος μας αφτην την στιγμη. Τοτε μια απο αφτες, απο τις πιο κοντες αλλα και απο τις πιο ωρεες για μενα, ηρθε και μας ρωτησε προκλιτικα "θελετε κατι αλλο να πιειτε ?"
-Dead By Nosebleed ο Τζεικ-
Εγω συνεχιζα να κρατω γερα και δυσταχτικα ειπα "Ναι ακομα μια μπυρα" Κλινοντας της το ματι στο τελος της προτασης.

"ερχετε" ειπε με μια cute voice κλινοντας και εκεινη το ματι της ...
Τοτε συνιδιτοποιηαα πως εχανα τον Τζεικ απο την αιμοραγια, τοτε ξεκινησα να τον ταρακουναω μεχρι να ξυπνησει !!! Ταρακουνουσα, ταρακουνουσα,ταρακουνουσα, μεχρι που τ χερια μου και οι τυχοι γεμισαν με το αιμα του τζεικ . "Απισστεφτω για το ποσο αιμα μπορει να βγαλει ενας περβ απο την μυτη .... αμαν πια" ειπα απο μεσα μου. Θα συνεχιζα αφτον τον χαζο μονολογο αλλα τοτε ηρθε παλι η ειδια σερβιτορα με την μπυρα και με διεκοψε. Αφησε την μπυρα πανω στο τραπεζι με ενα μεγαλο ποτηρι, ανοιξε το μπουκαλι και γεμισε το ποτηρι με το περιεχομενου του μπουκαλιου (μπυρας ενωειτε). Σηκωθηκα απο τραπεζι που καθομουν αφου απομακρυνθηκε η σερβιτορα και τοτε σηκωσα τον τζεικ στον ωμο μου, βγηκα απο το μπαρ και πεταξα τον Τζεικ στην θαλασσα που ηταν λιγα μετρα πιο περα.... Αφτος αμεσως συνιρθε και αφου βγηκε παλι στην ακτη πατωντας πανω σε μια πεζουλα, του ειπα να παει στο πλοιο και να με περιμενει εκει και ειρωνικα του ειπα πως δεν ειναι για εξοδους με ενα σπαστικο γελιο στο τελος.

Καθως εκεινος ξεκινησε για το πλοιο, εγω πηγα παλι στο μπαρ για να πληρωσω και για να αποτελειωσω την μπυρα μου, μιας και θα ηταν αμαρτια να την αφησω να χαραμηθει. Μπηκα μεσα, πηγα προς το τραπεζι και σηκωτος, επιασα το ποτηρι και ειπα μονορουφι ολη την μπυρα... Ηταν λιγο αστειο, διωτι πρωτη φορα ειπια μπυρα τοσο γρηγορα οποτε με ζααλισε και αφτος που καθωταν διπλα, επαθε νιλα βλεπωντας με -χαχαχα-. οτε αφου αφησα το ποτηρι πανω στο τραπεζι, παρατηρησα πως κατι ηταν κολιμενο στον πατο του. Τοτε επιτοπου το γυρησα αναποδα και ειδα πως ηταν κολιμενο ενα κομματι χαρτ που εγραφε "Περιμενε με να σχολασω και θα τα πουμε τοτε ... Λιντα " .. Τοτε ενστικτοδος γυρησα το κεφαλι μου προς τον παγκο του μπαρ και ειδα την σερβιτορα που μου αρεσε να χαμογελα και να χερετα προς το σημειο μου. Τοτε, πηγα πληρωσα στα γρηγορα και εκατσα απεξω απο το μαγαζι σε ενα σκαμνι περιμενωντας.

Αφου τελικα περασαν οι ωρες και αδειασε το μπαρ, αφου οι σερβιτορες μαζεψαν και καθαρισαν, βγηκε εξω η μερικως κοντη καστανομαλα με το ασπρο σαν χιονι δερμα και μου ειπε "θα αναρωτιεσε γιαατι σε καλεσα εδω σωστα ?"
Τοτε απαντησα σε στιλ καζανοβα "Γιατι, θα πρεπε ?"
-"χαχαχα εχεις χιουμορ, θα ηθελα να κανεις κατι για εμενα"
-"Εξαρτατε, για πες .... "
-"Θα ηθελα να δειρης τους πειρατες που ζουν εδω, εχουν καταστρεψει τις ειδιοκτισιες χιλιαδων ανθρωπων και συνεχιζουν να λεηλατουν και να καταστρεφουν."
-"Και πως ξερεις πως ειμαι εγω ο καταληλος ?"
-"Εσυ δεν εισαι ο Ανατσου? Ο Γιος του Γριμπα του Μεγα Sensei ? "
-"Ξερεις τον πατερα μου ?"
-"Ναι ... παλεοτερα ζουσα στο Νταουν Ισλαντ .. αλλα τελικα μετ απο μερικα χρονια μετακομισ εδω μαζι με την οικογενεια μου."
-"Οοοοο Τωρα εξηγουντε ολα, εισαι η Λιντα, η γνωστη Λιντα που εκανα παλεοτερα παρεα !!"
-"Ναι ..!! Τελικα δεχεσε την προσφορα μου ?"
- "Θα την δεχομουν αλα δεν γινετε, δεν εχω τα κατανα μου και σιγουρα εινι περισωτεροι .... ειναι αποστολη αφτοκτονιας"
-"Μην ανυσηχης γιαφτο, ακολουθησε με ...."

» [Παρελθον]You gotta be ... Dead [part1] [Τελος]
» [Αρχη]Η εκδικηση Και η αρχη του ταξιδιου μου....(part2)[Τελος]
» [Αρχή-Παρελθόν] A feeling deep inside [Τέλος-Παρελθόν]
» [Αρχή-Παρελθόν]Το ταξιδι προς την λυτρωση του κοσμου - Η Αρχη[Τελος]
» [Αρχή - Παρελθόν] Η αρχή μιας νέας ζωής