Lyneel [Τελος]

Ξημερωνεi στο χωριο Terra σιγα σιγα ακουγονται οι πρωτες φωνες στο δρομο...Μπορω να τις ακουσω αρκετα καθαρα μιας που μενω σχεδον διπλα στο χωριο.Οχι ομως μεσα..Το "σπιτι" δηλαδη η μικρη παραγκουλα που μενω με τον πατερα μου ειναι λιγο πιο πανω απο το χωριο μεσα στο δασος.
Ξαφνικα ακουω μια γνωριμη φωνη σχεδον διπλα μου!Ο πατερας εμφανιζεται αναμεσα απο τα δενδρα φοροντας οπως παντα το ζεστο του χαμογελο στα χειλη.
Καλημερα Roni! μου λεει.
Καλημερα Raikou! του απαντω εγω..
Ο Raikou δεν ειναι ο πραγματικος μου πατερας με μεγαλωσε ομως αυτος και τον θεωρω πατερα μου.
Ηταν παιδικος φιλος των γονιων μου και αποφασισε να με μεγαλωσει οταν η μανα μου σκοτωθηκε..Για τον πατερα μου δεν εμαθα ποτε τι εγινε μιας που ο Raikou αλλαζει την κουβεντα οταν τον ρωταω ετσι και γω σταματησα να ρωτω..
εκοψα ξυλα μου ειπε και επιασα και ενα λαγο... ετοιμασε τον για ψησιμο γρηγορα και ελα πισω απο το σπιτι...ειναι ωρα για προπονηση!
OK φωναξα χαρουμενος!
προπονηση..μαλιστα!προπονηση το ονειρο μου ηταν παντα να γινω ο πιο φημισμενος πειρατης.ετσι ο Raikou με προπονει μιας που υπηρξε και ο ιδιος πειρατης παλια...

O Raikou ειναι δυσκολος αντιπαλος. Αλλωστε παλια ηταν στην Grand Line.
Ελα λοιπον πιτσιρικο.Δειξε μου την δυναμη του αγαπημενου σου Φοινικα!μου φωναξε.
ΑΑΑ!!! ενταξει λοιπον γερο!Ηθελες και τα παθες!
Ηρθε η ωρα να νιωσεις το καψιμο απο τις φλογες μου...Χαζο-Raikou σκεφτηκα καθως μεταμορφονομουν...νομιζεις πως εισαι καποιος επειδη ησουν στη Grand Line...τωρα θα δεις...
Χμμ..που πηγε αυτος ο γεροξεκουτης?? πως κινηθηκε τοσο γρηγορααα...
Ολα ειναι σκοτεινα...ανοιγω τα ματια μου και βλεπω τον Raikou διπλα στη φωτια να πινει Sake.
Τι εγινε? Ο αγωνας μας??
Μικρε.. πρεπει καποια στιγμη να μαθεις πως οι φλογες σου δεν καινε...εχουν ιαματικες ιδιοτητες...ηπιε δυο γουλιες και συνεχισε.
Τοτε ισως και να με νικησεις!!
Αχαχαχαχα.
Με αυτα τα λογια ο Raikou συνεχισε να γελαει και να με κοροιδευει ολο το βραδυ! Μαλλον εχω
ακομα πολλα να μαθω...

Καθως το βραδυ γινοταν ολο και πιο βαρυ ειχαμε ξαπλωσει διπλα στη φωτια και μιλαγαμε.
Raikou πως ειναι ο κοσμος των πειρατων?
Χμμ..καλη ερωτηση μικρε!
Ο κοσμος των πειρατων ειναι κατι που δεν μπορει κανεις να περιγραψει ακριβως.
Δηλαδη?Δυσκολος?Ευκολος?Τι????
Ειναι ενας κοσμος ελευθερος... Οταν ημουν πειρατης ενιωθα πραγματικα ελευθερος..
Μαλιστα...Υποθετω πως σε λιγο καιρο θα τον γνωρισω και γω..το μονο που εχω να κανω ειναι να σε κερδισω στη μαχη!
Αυτο ηταν το ''στοιχημα'' βασικα για τον Raikou ηταν πιο πολυ κατι σαν συμφωνια νομιζω..ηθελε να ειναι σιγουρος για μενα πριν φυγω...αν τον νικουσα θα ημουν αρκετα δυνατος για να ξεκινησω...
Εεε γεροξεκουτι γιατι δεν μιλας...Εχεις τρομαξει με το ποσο γρηγορα δυναμωνω??θα σε νικησω αυριο θα δεις!!
καμια απαντηση...Υστερα βεβαια καταλαβα πως ο Raikou κοιμηθηκε πανω στη κουβεντα.Ηθελα να ξερα πως κοιματε τοσο ευκολα αυτος ο ανθρωπος...

Περιεργο βραδυ. Δεν πολυ κοιμηθηκα, την περισσοτερη ωρα κοιταγα τον μαυρο αλλα γεματο αστερια ουρανο και σκεφτομουν.Σκεφτομουν μαχες με τη θαλασσα σκεφτομουν το "κυνηγητο" με τους βρωμο marines...μαχες μαζι τους καθως και το πρωτο μου bounty.
Ελπιζω να φυγω γρηγορα απο δω!! ειπα ξαφνικα αλλα η μονη μου απαντηση ηταν το ελαφρυ ροχαλητο του Raikou...
ΞΥΠΝΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΟ!!!
καλημερα και σε σενα Raikou τρελογερε σκεφτηκα απο μεσα μου...
Λοιπον γιε μου σημερα δεν εχει προπονηση θελω να πας στην πολη να παρεις τις βασικες προμηθειες και να κανεις καμια μικροδουλεια εκει για να βγαλουμε τους δυο επομενους μηνες!
Χμμ.. καλα λοιπον Raikou παω αλλα να ξερεις αυτο το Bounty σου ειναι πολυ ενοχλητικο!!!
Εκεινος γελασε μου εδωσε μια τσαντα και ξεκινησα...

Η αληθεια ειναι πως δεν με πειραζε το να παω στη πολη...
Αντιθετως ηταν κατι που απολαμβανα ιδιαιτερα!
Περιπλανιομουν στα σοκακια και στις στεγες πηδοντας απο δω και απο κει! θα μπορουσες να πεις πως προπονιομουν μονος μου. Αλλωστε δεν ηταν λιγες οι φορες που η ευελιξια που ειχα απο την συνηθεια μου αυτη με βοηθουσε στις μαχες μου με τον Raikou!
Βγηκα στην αγορα για να παρω προμηθειες. Αφου τις αγορασα πηγα προς το λιμανι καθομουν και αγναντευα ωσπου διεκοψε την σκεψη μου μια φωνη.
Τι σκεφτεσαι γιοκα μου?
Γυρισα και ειδα ενα συμπαθητικο παππουλη να με κοιταει!
Σκεφτομαι την ζωη μολις φυγω και γινω πειρατης παππου.
Δεν φανηκε σαστισμενος με την λεξη πειρατης αλλα βεβαια...στο Terra δεν ειμαι? αφου ολοι εδω μισουν τους marines και την κυβερνηση!
Πιστευω πως θα γινεις σπουδεος πειρατης! μου ειπε εκεινος!
του εριξα ενα χαμογελο και γυρισα χαμενος στις σκεψεις μου...

Δεν βιαζομουν να γυρισω και ετσι μπηκα στο μικρο μπαρακι της Terra μεσα δεν
υπηρχαν και πολλοι ανθρωποι ωστοσο πετυχα ενα φιλο μου τον Zoe.
Επ Zoe τι κανεις φιλε μου? ποσο καιρο εχω να σε δω...?
Καλως το Roni!! ελα κατσε να πιουμε λιγο Sake και να τα πουμε!
εκατσα λοιπον...το ενα μπουκαλι εφερε το αλλο και τελικα καταληξαμε να πινουμε και να
φωναζουμε και να τραγουδαμε... μετα απο κανα δυο ωρες ξυπνησα απο τον ιδιοκτητη ο οποιος νευριασμενος μας φωναζε..
Ξυπνηστε ρεμαλια...εχω και οικογενεια να παω..
καλα γερο μη φωναζεις μας ζαλισες!του ειπε ο Zoe
σηκωθηκαμε και πηγαμε "κουτρουβαλοντας" πιο κατω οπου χαιρετηθηκαμε και πηγε ο καθενας στο δρομο του...

Γυρισα επιτελους πισω στο σπιτι... ο Raikou ηταν ακομα ξυπνιος και σιγοτραγουδουσε
πινωντας διπλα στη φωτια!
Καλως τον!ελα κατσε να πιουμε λιγο
ακουγοντας και μονο τη λεξη "πιουμε" επεσα κατω, μετα απο λιγο και αφου κατι υγρο επεσε στη μουρη μου σηκωθηκα και ειδα τον Raikou να γελαει κρατοντας ενα κουβα στο χερι του!
Θα σε κανω να το μετανιωσεις αυτο αυριο!!
χαχα μπορεις να δοκιμασεις! προς το παρον ομως πηγαινε μεσα να κοιμηθεις!
καληνυχτα μικρε! προσθεσε.
πφφ καλο βραδυ γεροξεκουτι!
πηγαινοντας μεσα τον ακουγα να γελαει με την τελευταια φραση μου...αυριο θα του βγει ξινο το γελιο σκεφτηκα!

Οι μερες περνουσαν η μια μετα την αλλη...μονιμη ασχολια μου ηταν οι δουλειες στη πολη
και οι μαχες με τον Raikou! Στη τελευταια μας μαχη καταφερα και εβγαλα το πρωτο μου χτυπημα
πφφ τι ηταν αυτο? κατι με ακουμπησε! ειπε ολο ειρωνια ο Raikou!
τι λες παλι τρελογερε? αφου σε ειδα που μαζευτηκες!
παρτο αποφαση τα ψωμια σου τελειωνουν σιγα σιγα!!
χαχα ναι καλα... εχεις ακομα καιρο μεχρι να φτασουμε εκει πιτσιρικο!
Η αληθεια ομως ηταν πως ο Raikou φαινοταν διαφορετικος, δεν ειχα καταφερει ποτε μεχρι τωρα να
τον χτυπησω. Ακομα και με ενα τοσο "αδυναμο" οπως ειπε χτυπημα! Ειχε κατι το διαφορετικο το υφος
του...ηταν περηφανια...

Το απογευμα κατεβηκα στη Terra, ειχα κανονισει με εναν ψαρα να μου δειξει
μια παλια βαρκουλα που ειχε! Φτανοντας στο λιμανι τον ειδα να καθετε κοιταζοντας την θαλασσα.
Καλησπερα Odin!
Καλως τον καλως τον!
Ακριβως στην ωρα σου!
χαχα ναι.. λοιπον αυτο ειναι το βαρκακι?
Ναι γιοκα μου! Θελει λιγη δουλεια μιας που δεν το εχω χρησιμοποιησει
πολυ καιρο τωρα... αλλα γενικα ειναι γερο σκαρι!
Μου αρεσει!Ωραια λοιπον ποσα θες για να μου την δωσεις?
Ααα τιποτα τιποτα! Μονο την ευχαριστηση να ξαναδω την Erika να πλεει
στη θαλασσα!
Τον ευχαριστησα την φορτωσα στον ωμο μου και εφυγα...Η περιπετειες μου ειχαν σχεδον ξεκινησει!!!

Το απογευμα περασε γρηγορα μιας που ημουν απασχολημενος με τις επισκευες
της βαρκας. Ηταν μια παλια βαρκουλα με λιγο σαπισμενες σανιδες που ηθελαν αλλαγμα,
ετσι στρωθηκα στη δουλεια. Μετα απο δυο ωρες περιπου οι χαλασμενες σανιδες
ειχαν αλλαχθει. Εμενε πλεον μονο ενα βαψιμο και ενα ονομα καινουργιο για την βαρκα μου
και θα ημουν ετοιμος να σαλπαρω. Ενω το βαψιμο τελειωνε με επιασε ενα περιεργο συνεσθημα
ηταν κατι αναμεσα σε θλιψη, χαρα και ανησυχια.
Θα τα καταφερεις μικρε! Το ξερω πως θα τα καταφερεις!
Ειπε ο Raikou με ενα χαμογελο στα χειλη. Δεν ειχα παρατηρησει πως ηταν εκει κοντα, αλλα μαλλον με παρατηρουσε ωρα τωρα. Μετα απο λιγη ωρα του απαντησα...
Σε ευχαριστω για ολα...πατερα!
Αλλα δεν θα φυγω μεχρι να σε νικησω, μεχρι να ειμαι αρκετα δυνατος, μεχρι να μπορω.
Να πας γιε μου!Κατευθειαν στην κορυφη!! ειπε και ενα δακρυ κυλισε στο πρωσοπο του.

Εκεινο το βραδυ ηταν η πρωτη φορα που ο Raikou μου ειπε κατι σχετικο με τον πατερα μου.
Ηταν μια ιστορια απο παλια που ηταν και οι δυο τους φημισμενοι πειρατες.
Η θαλασσα ηταν πολυ αγρια εκεινο το βραδυ μικρε. Παλευαμε με τα κυματα
σχεδον ολη την νυχτα με μονο συμαχο μας τον μουσικο μας ο οποιος δεν
σταματησε να παιζει ουτε λεπτο δινοντας μας κουραγιο και δυναμη για να παλεψουμε.
Ημουν ενθουσιασμενος με τα λογια του οχι μονο μου ελεγε μια ιστορια απο τοτε που ηταν πειρατης
μου μιλαγε και για τον πατερα μου!
Και τοτε ο πατερας σου πηδηξε στη θαλασσα χωρις δευτερη σκεψη για να σωσει τον Smitz.Ηταν παντοντε γεναιος ο πατερας σου, δεν φοβοταν να πεθανει αρκει να εσωζε ενα συντροφο του. Αλλα μετα απο εκεινο το γεγονος αλλαξε...
Το βλεμα του Raikou εγινε σκοτεινο και σταματησε την ιστορια.
Πιο γεγονος Raikou? θελω να ξερω.
Δεν ειναι ωρα ακομα μικρε. Πιστεψε με θα μαθεις οταν θα εισαι ετοιμος.
Αυτη ηταν και η τελευταια μας κουβεντα εκεινο το βραδυ. Ετσι γυρισα πλευρο και χαθηκα στις σκεψεις μου. Τι ηταν αυτο το γεγονος? Γιατι δεν μπορω να ξερω? Που ειναι τωρα ο πραγματικος μου πατερας?

Το αλλο πρωι περπατουσα στο δασος σκεπτομενος και νευριασμενος με τα λογια
του Raikou! Μεχρι που ενας ξιφομαχος ονοματι Hyakkimaru μου εκλεισε το δρομο.
Φυγε απο τη μεση δεν εχω ορεξη να μιλησω σε κανεναν.
Δεν νομιζω μικρε, ακουσα πως εισαι δυνατος και αποφασισα να το ελεγξω.
Αυτο ηταν η μαχη ξεκινησε πριν καλα καλα το καταλαβω, μετα απο πολυ ωρα μαχης αποφασισα
να αλλαξω σε Φοινικα. Ηταν σωτηριο με την ταχυτητα μου τον κατατροποσα και μετα απο λιγο
βρεθηκα να κραταω το Katana του και τον ακινητοποιησα...
Παραδινομαι...απλα ηθελα να δω αν εισαι αξιος..
Αξιος γιατι πραγμα??
Για να σου μαθω την τεχνη του σπαθιου...λοιπον τι λες? Θα γινεις ο μαθητης μου?
Το σκεφτηκα λιγο και απαντησα...
Ναι... Θα μου χρειαστει για αυτο που θελω να κανω...

Περασα τις επομενες μερες στο βουνο με τον Hyakkimaru μαθαινοντας να χρησιμοποιω το Katana.
Εμαθα τεχνικες και διαφορες κινησεις που σε συνδιασμο με τις ικανοτητες που ειχα αποκτησει
παλευοντας με τον Raikou θα μπορουσα επιτελους να επιτυχω...Ημουν αποφασισμενος να
νικησω τον πρωτο δασκαλο και πατερα μου... O Raikou θα χασει και επιτελους θα ξεκινησω, αυτο σκεφτομουν και εδωσα ολο μου το ειναι στην προπονηση αυτη...Μετα απο δεκα μερες εξουθενοτικης καθημερινης ασκησης ο Hyakkimaru μου ειπε πως πλεον ειμαι ετοιμος και δεν ειχε κατι αλλο να μου διδαξει...Μου εδωσε το Katana του και μου ειπε
παρτο..το αξιζεις αλλωστε το κερδισες στη μαχη και ειναι ατιμοτικο για μενα να το παρω τωρα...
Σε ευχαριστω για ολα δασκαλε...Θα τιμησω το Κatana σου...

Raikou που εισαι τρελογερε?
Ααα καλως τον Roni...που ειχες χαθει γιοκα μου?
Αστα αυτα...Σημερα ειναι η μερα που θα χασεις...
Ηρθε ο καιρος να γινω πραγματικος πειρατης!
Ελα λοιπον μικρε...Ας δουμε ποιος ειναι ο καλυτερος...Σε προιδοπειω δεν θα κρατηθω..
Χαχα το ελπιζω...για το καλο σου...
Και η μαχη ξεκινησε...Για καποιο λογο ο Raikou μου φαινοταν πιο αργος προλαβαινα τις κινησεις του...
Μπορω να τον νικησω σκεφτηκα...Αρκει να τον φερω εκει που θελω...
Και ναι! Ο Raikou εκανε το λαθος που περιμενα... Μονομιας εβγαλα το Katana και το εβαλα στο λαιμο του...
Εχασες...
Ηταν σαστισμενος με το αποτελεσμα...
Πραγματι...εχασα! Συγχαρητηρια γιε μου...
Πλεον εισαι ετοιμος να ξεκινησεις το ταξιδι σου...

Την επομενη μερα κατεβηκα μαζι με τον Raikou στο λιμανι...Ηθελε να με αποχαιρετησει...
Κατσαμε λιγο σε ενα μπαρ να πιουμε λιγο Sake και μετα βγηκαμε απ'εξω...Η θαλασσα ηταν ηρεμη
και καθαρη σα να ηθελε να με βοηθησει να φυγω...
Λοιπον γιε μου! Ηρθε η ωρα...Αντε πηγαινε και κανε με περηφανο!!
Ξερω πως μπορεις...
Raikou... θελω να σου πω ευχαριστω που με προσεχες ολα αυτα τα χρονια...
Χαιρομαι που σε ειχα για πατερα...
Περασαν μερικα λεπτα σιωπης και υστερα ειπε...
Μικρε η χαρα ειναι δικη μου που ειχα ενα τετοιο γιο...!
Λοιπον! Που θα πας τωρα??
Χαχαχα ο προορισμος μου ειναι...το Deathmatch Island!!!
Ειχε ερθει η ωρα...