Did i realy left east blue?Great adventure at Lyneel island [ΤΕΛΟΣ]

Δεν είχε περάσει ούτε μισή ώρα απο τότε που σάλπαρα απο το νησί του Gaimon και ήδη διέκρινα το επόμενο νησί ! ήξερα πως ήταν κοντά αυτά τα δυο νησιά επειδή τα είδα εχθές το πρωί ! Η μόνη διαφορά ήταν οτι σήμερα το απέναντι νησί δεν περιβαλλόταν απο ομίχλη ! Μάλιστα μπορούσα να διακρίνω και μια μεγάλη πόλη χτισμένη στην άκρη ενός λόφου και εκτεινόταν ως την θάλασσα !Πρέπει να είχα φτάσει στην Loguetown! Αυτό σήμαινε μόνο ένα πράγμα! οτι ήμουν πολύ κοτνά στην είσοδο την Grand Line τo reverse mountain !Όσο περισσότερο πλησίαζα τόσα περισσότερα σπίτια διέκρινα! ''Πω πω δεν την περίμενα τόσο μεγάλη και πυκνοκατοικημένη πόλη! '' είπα με ένα χαμόγελο ! Όμως επειδή είχα ακόμα 15 με 20 λεπτά ταξίδι ως που να φτάσω στο λιμάνι και δεν μπορούσα να μένω σε απραξία , πήρα την χθεσινή εφημερίδα του World Government για να την διαβάσω εφόσον δεν πρόλαβα παρά να κοιτάξω το εξώφυλλο εχθές .

Με το που την άνοιξα είδα την φάτσα του Gecko Moria μέσα ...Ξαφνικά απο εκεί που ήμουν χαρούμενος , τα συναισθήματα θυμού και θλίψης με κατέκλυσαν .''Θα έρθει η ώρα σου Moria '' είπα σκίζοντας την σελίδα .Την έκανα κομματάκια και την πέταξα στην θάλασσα.Στην επόμενη σελίδα έγραφε για 2 νέες βάσεις των Marine . Μια στην East Blue και μια στην North Blue. Στην East Blue έγραφαν οτι δημιούργησαν φυλακές γιατί δεν χωρούσαν πλέων οι παλιές φυλακές τους κρατουμένους . Και ο λόγος ήταν ο Smoker. '' Ο Smoker''?Με έπιασε κρύος ιδρώτας . Αν εγώ έφτανα στην Loguetown τότε σίγουρα θα συναντούσα τον Smoker και αυτό ήταν κακό . Ο Smoker είναι πολύ καλός φίλος του πατέρα μου .Είναι αυτός που μίλησε με τον ίδιο τον Fleet Admiral για να μετατεθεί ο πατέρας μου στην Shell Town τις τελευταίες του χρονιές πριν αποστρατευτεί

Δεν ήταν απλός άνθρωπος , ήταν ο πιο δυνατός άντρας που είχα συναντήσει στην ζωή μου .Μια φορά που είχε έρθει στο νησί μας και έτυχε να επιτεθούν πειρατές έπιασε ολόκληρο το πλήρωμα με μια κίνηση ..''Σίγουρα θα πρέπει να είμαι προσεκτικός '' σκέφτηκα .Η δεύτερη βάση ήταν στην Notrh Blue και ήταν ένα φρούριο νησί που λόγο της θέσης του ήταν σκέτη τρέλα να επιχειρήσει κανείς να του επιτεθεί .. Το αποκαλούσαν ''το καμάρι της North Blue''. Πλέον άκουγα θορύβους που με έκαναν να καταλάβω οτι έφτανα στο λιμάνι.Και έτσι ήταν όντος. Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα οτι έφτασα και ήμουν μέσα στο λιμάνι ! Τελικά είχα δίκιο ! ήταν μια τεράστια πόλη ! Είχε πολλά πλοία και βάρκες εκεί! Άλλα για να ανεφοδιαστούν , άλλα για να ανεφοδιάσουν με ψάρια και άλλα τρόφιμα και ρούχα το νησί .Δεν μπορούσα να βρώ μέρος για να δέσω την βάρκα μου , ως που ένας άντρας γύρω στα 50 με φώναξε

-Εεε ξένε ! είπε κουνώντας το δεξί χέρι του και δείχνοντας με το αριστερό μια κενή θέση μπροστά του
-'Έρχομαι , έρχομαι ! είπα καθώς άρχισα να στρίβω την βάρκα μου προς το μέρος του
Μετά απο δυο λεπτά έφτασα στην θέση που μου είχε υποδείξει , του πέταξα το σκοινί για να δέσει τη βάρκα και την έδεσε .Πήδηξα απο την βάρκα μου στην μαρίνα και άρχισε να μου μιλάει ο τύπος
-Καλώς ήρθες στο Lyneel
-Lyneel?Δηλαδή δεν είμαι στην Loguetown ?
-Όχι φυσικά ! το νησί Lyneel είναι πολύ μακρυά απο το νησί της Loguetown. Τώρα βρίσκεσαι στην North Blue
-Μα πως είναι δυνατόν αυτό ? Πω πω ..
-Τέλος πάντων , η τιμή για να δέσεις εδώ την βάρκα σου είναι 10 Belli .Και πρέπει να μου πεις το όνομά σου
-Τι θα έλεγες αν σου έδινα 20 Belli και ξεχνούσαμε το όνομα ? Είπα καθώς έβγαλα 20 Belli και τα κουνούσα μπροστά του
-Χμμμ... Καλώς ήρθατε στο Lyneel κύριε Yagami.Καλή διαμονή

Άρχισα να προχωράω για να φύγω απο την μαρίνα και στα αριστερά μου είδα ένα τραπεζάκι με ένα πουγκί.Κατευθείαν κοίταξα πίσω μου .Ο τύπος που μου πήρε τα λεφτά για να δέσει την βάρκα κοιτούσε προς την άλλη κατεύθυνση ,έτσι βρήκα την ευκερία και το έκλεψα, το άνοιξα καθώς προχωρούσα και μέσα βρήκα 200 Belli !! ''χεχεχε ! καλή μπάζα έκανα '' είπα στον εαυτό μου . Προχορώντας βρέθηκα μπροστά σε ένα μαγαζί που πουλούσε ανταλλακτικά για πλοία .Έστριψα αριστερά και ξεκίνησα να περπατάω σε έναν μεγάλο δρόμο με πολλά μαγαζιά..Αυτός ο δρόμος ήταν τεράστιος και τουλάχιστον 2-3 χιλιόμετρα μακρύς . Οδηγούσε σε ένα επιβλητικό παλάτι που ήραν χτισμένο σε έναν λόφο Με το που έστριψα είδα ένα μαγαζί με σακίδια ,στην βιτρίνα είδα μια τσάντα που μου άρεσε και ήταν ευρύχωρη και θα χωρούσε μέσα όλα μου τα βιβλία .

Μπήκα μέσα, στο ταμείο ήταν ένας τύπος , κοντόχοντρος και κοντοσγουρογένης , με ένα χαμόγελο με υποδέχτηκε
-Γεια σας! Πως α μπορούσα να σας εξυπηρετήσω?
-Γεια σας , θα ήθελα την μαύρη τσάντα που έχετε στην βιτρίνα σας
-Μάλιστα . περιμένετε μισό λεπτό ,είπε καθώς έφευγε απο το ταμείο και κατευθυνόταν στην βιτρίνα
Μετά απο ένα λεπτό ψαξίματος μου έφερε την τσάντα .Ήταν όντως μεγάλη και ευρύχωρη !
-Θα θέλατε να την αγοράσετε?
-Ναι, πόσο κοστίζει?
-30 Belli παρακαλώ είπε καθώς κατευθυνόταν ξανά προς το ταμείο του
Έβγαλα 30 Belli απο το πουγκί που έκλεψα και του τα έδωσα
-καλή σας μέρα, ευχαριστούμε για την αγορά ! Μου είπε καθώς έφευγα
Βγαίνοντας έβαλα την τσάντα στην πλάτη μου και ξεκίνησα να ξαναπερπατάω στον μεγάλο δρόμο

Καθώς προχωρούσα είδα μία ταμπέλα σε ένα μπαρ που έλεγε ''The Norland´s''
Χμμμ Norland? Norland? , κάπου το είχα ξανακούσει αυτό το όνομα. Ήμουν σίγουρος γι αυτό .Αποφάσισα να μπω μέσα για κανένα ποτό και να πάρω πληροφορίες για το όνομα.Έτσι άνοιξα την πόρτα και μπήκα.Μέσα είχε μαζεμένο πολύ κόσμο παρά το γεγονός οτι ήταν πρωί .όλοι τους μεγάλης ηλικίας (40 -50 ) εκτός απο μια παρέα 5 marine που ήταν στην ηλικία μου.Καθώς προχωρούσα μέσα στο bar για να πάω να κάτσω ένιωθα οτι οι marines με κοιτούσαν αλλά δεν τους έδωσα σημασία .Κάθισα στην μπάρα ετσι ώστε να μπορώ να μιλάω και με τον μπάρμαν .Επειδή είχε δουλειά τον περίμενα για λίγη ώρα παρατηρώντας τους ανθρώπους.Για κάποιο λόγο όλοι τους ήταν επιφυλακτικοί και αυτό το συμπέρανα όταν στην κάθε παρέα ο ένας μιλούσε στο αυτί του άλλου και έτσι φρόντιζαν να μην ακούγονται αυτά που λένε παρα έξω .

-Τι θα πιεις ? με ρώτησε ο μπάρμαν
-Βάλε μου ένα ουίσκι διπλό χωρίς πάγο
Πήγε να μου ετοιμάσει αυτό που ζήτησα .Εν το μεταξύ οι marines έφευγαν απο το μαγαζί
-Ορίστε μου είπε δίνοντάς μου το ποτήρι
-Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι ?
-Ναι φυσικά
-Το όνομα του bar απο πού προέρχεται ?
Με κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας λες και και τον ρώτησα το ποιο περίεργο πράγμα στον κόσμο
-Δεν έχεις ακούσει ποτέ την ιστορία του Montblanc Norland?
-Εεεε...όχι

-Μα πώς είναι δυνατόν??Χμμ.. μήπως δεν είσαι απο την North Blue?
-Ναι. Είμαι απο την Shell Town της East Blue
-Ε γι αυτό ..είπε καθώς πήρε ένα βρεγμένο ποτήρι και άρχισε να το στεγνώνει με μια πετσέτα . Ενδιαφέρεσαι να την ακούσεις ?
-Ναι φυσικά
-Αρχικά θα σου πω μερικές πληροφορίες .Αυτή η ιστορία είναι πολύ παλιά....Περίπου τετρακοσίων ετών και είναι πολύ γνωστή στην North Blue και ειδικότερα σε αυτό το νησί στο οποίο γεννήθηκε ο Norland.,Πριν χρόνια υπήρξε και ένας εμφύλιος σχετικά με την ιστορία αυτή. Και ο λόγος ήταν κατά πόσο αληθεύει η ιστορία. ΟΙ μισοί πιστεύουν οτι είναι αλήθεια και οι μισοί ψέμματα .Οι μάχες τους στην αρχή ήταν φραστικές όμως μετά έγιναν πολλές και αιματηρές συγκρούσεις και τα θύματα ήταν αρκετά .Έτσι ο βασιλιάς τους εξόρισε όλους .Έτσι και αυτοί δημιούργησαν δυο χωρία . Το Reva Village στο οποίο κατοικούν αυτοί που πιστεύουν την ιστορία και το Terra Village στο οποίο κατοικούν αυτοί που δεν πιστεύουν στην ιστορία

-Ο Norland ήταν ένας πολύ δυνατός άντρας όμως το πρωσονύμιο του ήταν ο βασιλιάς των ψευτών .Ταξίδεψε πριν χρόνια στην Grand Line και λέει ότι βρήκε μια πόλη που ήταν φτιαγμένη από χρυσάφι .Γύρισε εδώ και το ανέφερε στον βασιλιά και ο αυτός μαζί με χίλιους άντρες και 30 πλοία και τον Norland ταξίδεψαν ξανά ώστε να βρουν αυτή την πόλη και να πάρουν το χρυσάφι της.Το ταξίδι τους όμως ήταν πολύ δύσκολο και οι απώλειες πολλές .Όταν έφτασαν είχαν απομείνει μόνο εκατό άντρες και τρία πλοία. Έψαξαν ολόκληρο το νησί που τους υπέδειξε ο Norland και όχι απλά δεν βρήκαν την χρυσή πόλη αλλά ούτε ίχνος ανθρώπινου πολιτισμού. Μόνο μια απέραντη ζούγκλα και κάτι περίεργα πουλιά που έδειχναν μόνο τον νότο.

-Έτσι ο βασιλιάς νευρίασε και όταν γύρισαν στο εδώ Lynnel τον καταδίκασε σε φυλάκιση μέχρι θανάτου.Όμως ακόμα και στην φυλακή ο Norland συνέχισε να υποστηρίζει οτι αυτή η χρυσή πόλη υπήρχε και όχι μόνο οτι την είχε επισκεφτεί αλλά στα τελευταία του έλεγε κάτι περίεργα πράγματα
-Δηλαδή?
-Οτι αυτό το νησί πρέπει να είχε πάει στον ουρανό
-Απίστευτο
-Και όμως αυτό υποστήριζε
Μόλις τελείωσε τα λόγια του τελείωσα και εγώ το ποτό μου .
-Πόσο σου χρωστάω?
-10 Belli

Έβγαλα τα λεφτά και του τα έδωσα
-Να σε ρωτήσω. Τα χωριά που μου είχες αναφέρει πού βρίσκονται ?
-Το Reva Village στα ανατολικά και το Terra Village στα δυτικά .Και τα δυο είναι παραλιακά οπότε αν ακολουθήσεις την παραλία θα τα βρεις
-Ευχαριστώ, είπα καθώς έφευγα
Πριν ανοίξω την πόρτα είδα προς τα αριστερά (επειδή η πόρτα ήταν γυάλινη και είχε τζαμαρία αντι για τοίχο ) και είδα 45-50 Marines οπλισμένους να προχωρούν με γρήγορο ρυθμό.Έτσι φόρεσα την κουκούλα μου και βγήκα .Δεν με αναγνώρισαν όμως μπήκαν στο μαγαζί στο οποίο ήμουν .Εγώ συνέχισα να προχωράω προς τη μαρίνα και όταν έφτασα το τέλος του δρόμου και στην αρχή της μαρίνας πήρα τον δρόμο για να φτάσω στο Terra village

Στην διαδρομή που έκανα είδα 2 καράβια με τουλάχιστον 50 Marine το κάθε ένα και απο έναν σε βαθμό Captain σε κάθε πλοίο να αράζουν στο λιμάνι. Αναρωτιόμουν για ποιό λόγο είχαν έρθει τόσο πολλοί . Προχωρούσα αλλά η πόλη δεν έλεγε να τελειώσει .Έτσι είχα χρόνο να σκεφτώ την ιστορία του μπάρμαν .Μια πόλη χρυσή που εξαφανίστηκε στον ουρανό ... Δεν είχα ξανακούσει ποτέ για κάποιο τέτοιο φαινόμενο..Μήπως ήταν κάποιος χρήστης φρούτου του διαβόλου που έκανε κάτι τέτοιο? αν ήταν έτσι τότε εκείνος που το έκανε πρέπει να ήταν πολύ δυνατός.Όσον αφορά όμως την χρυσή πόλη μήπως ήταν αλήθεια ...Είχα διαβάσει για μια χρυσή πόλη στα βιβλία μου..Και τα βιβλία μου τα είχαν γράψει οι '''Δαίμονες της Ohara ''' όπως τους αποκαλούσε τους αρχαιολόγους η World Government οπότε ήταν δύσκολα να αμφισβητήσεις ανθρώπους τόσο ''ψαγμένους'' όσο αυτούς .

Προχωρούσα παραλιακά ενώ είχα φτάσει στο τέλος της πόλης ως που άκουσα
-Εσύ σταμάτα .
γύρισα και είδα 10 marine να τρέχουν προς το μέρος μου με τα σπαθιά τους έξω ...
-Γιατί τέτοια βιασύνη ?
-Σταμάτα
Κοίταξα πίσω μου και μετά ξανακοίταξα τους marine
-Μιλάς σε μένα? του είπα με ειρωνικό ύφος
-Ναι βρωμερέ πειρατή
-Οι Οι μην χρησιμοποιείς τέτοιες εκφράσεις .Δεν είναι πρέπον για έναν καθώς πρέπει marine
-Μην παίζεις μαζί μου
είπε καθώς προσπάθησε να με χτυπήσει με το σπαθί του απο την δεξιά μεριά. Όμως δημιούργησα ένα τοίχο απο κερί και ως τράκαρε πάνω του.

Πέφτοντας κάτω φώναξε
-Άντρες πάνω του!
αφήνοντας κάτω και είπα
-Ώρα για παιχνίδι! Wakushu Kazamazu
Εκτόξευσα εναντίων τους σκληρές μπάλες απο κερί με αποτέλεσμα να πέσουν κάνω και οι 9 marine επειδή τους χτύπησαν στο κεφάλι .Πήγα στον marine που χτύπησε στον τοίχο και του είπα .
-Αυτό που θα δεις να σου μείνει στο μυαλό .Εγώ δεν αστειεύομαι. Πήρα το σπαθί του, που είχε πέσει στα δεξιά του και πήγα προς το μέρος των marine που ήταν κάτω και βογκούσαν απο τον πόνο και τους σκότωσα

Σπόιλερ:

Ο marine άρχισε να τρέχει προς την πόλη όσο πιο γρήγορα μπορούσε ενώ εγώ πήγαινα στο terra village

Ήταν πλέον απόγευμα .Απο τότε που βγήκα απο την πόλη περπατούσα τέσσερις ολόκληρες ώρες μέσα σε ένα δάσος.Ώς που κουράστηκα και είπα να ξεκουραστώ .
Πφφφφφ...πότε θα φτάσω σε αυτό το παλιοχώρι είπα .
ξάπλωσα σε ένα δέντρο και έβλεπα τον ουρανό που σκοτείνιαζε η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσα να κουνηθώ απο την κούραση .Πόσο χαλαρά είναι εδώ ...
Ξαφνικά ένιωσα κάτι να με χτυπάει .Είδα ......Τον Absalom
-Τι δουλειά έχεις εδώ βρωμερό τέρας ? του φώναξα καθώς ορμούσα προς τα πάνω του
-Όχι τόσο γρήγορα
Δεν ήξερα τι με είχε πιάσει . ένιωσα σαν να ήθελα να πεθάνω , σαν να ήμουν εντελώς ασήμαντος. μέχρι και ένα σαλιγκάρι πιο χρήσιμα είναι απο εμένα

-Horo horo horo horo
Μόλις επανήλθε το σθένος μου γύρισα και κοίταξα προς το μέρος απο το οποίο προερχόταν αυτό το γέλιο
-Έπρεπε να το φανταστώ . H ghost princess .Ποιος απαίσιος άνεμος σας φέρνει εδώ ?
-Μάθαμε οτι υπάρχει ακόμα ένας Daniels μετά το ταξίδι μας στην East Blue και το αφεντικό μας διέταξε να σε καθαρίσουμε
-Τ....την East blue . αν πειράξατε τους γονείς μου θα σας λιανίσω
-Πες πως έγινε Horo horo horo horo
-Αααααααααααααααααα
Wakushu Yosonotoryuuuuuuuuu
Πήγα να επιτεθώ όμως δεν πρόλαβα γιατί κάτι με χτύπησε στο κεφάλι
-Hosh Hosh Hosh Hosh , πολύ καλή δουλειά Cindry -chan
Κρατούσα το κεφάλι μου και γύρισα να δω , όμως ήξερα ποιους θα έβλεπα

-Hogback ,long time no see . τι κάνεις ρολό κοτόπουλο ? Cindry βλέπω οσο πας γίνεσαι πιο εξοικειωμένη με τα '''Πιάτα''
Μολις το είπα αυτό άρχισε να μου πετάει πιάτα
-Gyaχαχαχαχαχαχαχαχαχα ! άθλιο zombie είπα καθώς σταματούσα τα πιάτα της στον αέρα με το κερί μου
-Μην ξεχνάς και εμάς
Μολις το άκουσα αυτό πάγωσα. Μια στιγμή με το τελείωσε την κουβέντα του ένιωσα να με χτυπάει να πέφτω κάτω και να χτυπάω στο δεξί μέρος του κεφαλιού μου
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα μια ζούγκλα σκοτεινή ενώ έτριβα το μάγουλό μου .Μα που πήγαν ?

Κοίταξα τριγύρω μου μα δεν υπήρχε τίποτα. Μόνο το απόλυτο σκοτάδι .Σηκώθηκα για να ψάξω ίχνη απο το κερί που πρόλαβα να εκτοξεύσω , όμως πάλι δεν βρήκα κάτι .Και τότε μου ήρθε στο μυαλό ...
-Χαχαχαχαχαχα όνειρο ήταν
Με ένα μεγάλο χαμόγελο πήγα και πήρα τον σάκο μου , τον έβαλα στην πλάτη μου και ξεκίνησα να περπατάω μέσα στο δάσος .Μετά απο μισή ώρα περπατήματος άρχισα να διακρίνω φώτα μέσα στο δάσος ,πρέπει να ήταν ένα χωριό!
Μέσα στην νύχτα συνέχισα τον δρόμο μου μέχρι που έφτασα στο χωριό

Έφτασα στο χωριό.Δεν ήταν κανένας έξω, αλλά όλοι ήταν μέσα στα σπίτια τους με αναμμένα φώτα .Μπροστά μου διέκρινα μία ταβέρνα που είχε μέσα κόσμο, ''πάλι καλά γιατί πεινάω'' είχα να φάω ολόκληρη μέρα .Μπαίνοντας μέσα είδα μόνο δυο παρέες απο τρία άτομα , έναν βαριεστημένο ταβερνιάρη και πολλά άδεια τραπέζια .Πήγα και κάθισα σε ένα τραπέζι που ήταν κοντά στην πόρτα και μακρυά απο τις άλλες παρέες.
Μετά απο πέντε λεπτά ήρθε να πάρει παραγγελία
-Τι θα πάρεις ?
- Βάλε μου ότι φαγητό έχεις της ώρας.
-Εντάξει
είπε φεύγοντας

Μετά απο λίγη ώρα αναμονής μου έφερε δυο πιάτα . Το ένα με κρέας και το άλλο με κάτι χρωματιστά πράγματα
-Συγγνώμη , αλλά τι είναι αυτά ? είπα δείχνοντάς του το περίεργο πιάτο
-Έιναι σπεσιαλιτέ του χωριού . Φρούτα του δάσους με κρέμα καραμέλα
-Ααα οκ. ευχαριστώ
Με το που έφυγε ξεκίνησα να τρώω με πολύ όρεξη ως που εμφανίστηκαν .Με το που μπήκαν όλοι οι άνθρωποι που ήταν στο μαγαζί τους κοίταξαν με μίσος . εγώ συνέχισα να τρώω
-Έχουμε πληροφορίες οτι αυτός ο άντρας θα ερχόταν στο χωριό σας σήμερα. είπε βγάζοντας ένα wanted poster με......την φωτογραφία μου

Είχα επικηρυχτεί για 16.000.000 belli !
-Δεν τον ξέρουμε . και τώρα τσακιστείτε και φύγετε απο το μαγαζί μου
-Ε... μην μιλάς έτσι πολίτη
-Γιατί τι θα τον κάνετε ? είπε ένας μουσάτος άντρας που σηκώθηκε και έβγαλε το σπαθί του
-Το παρατραβάς πολίτη
-Οτι θέλω θα κάνω . Δεν δέχομαι διαταγές απ ένας marine
-Κάτσε φρόνημα
-Άιντε παράτα μας
Λέγοντας αυτό πήγε να επιτεθεί στον marine. Όμως ο marine απέκρουσε την επίθεσή του και τον ακινητοποίησε με μια περίτεχνη κίνηση

Ο δεύτερος marine πήγε να τον καρφώσει με το σπαθί του όμως τον σταμάτησα
Wakushu Yosonotoryu είπα καθώς τέντωνα την μπουνιά μου προς τον marine με το σπαθί

Σπόιλερ:

Οι χωρικοί έμειναν άφωνοι.Τον άλλο marine βρήκε την ευκαιρία ο μουσάτος άντρας και τον πέταξε έξω απο το μαγαζί
-Να ζήσεις αγόρι μου , μου φώναξε ο μπάρμαν με ένα μεγάλο χαμόγελο ! Κατευθείαν πήγε μέσα στην κουζίνα ενώ οι υπόλοιποι χωριάτες ήρθαν στο τραπέζι μου για να με συγχαρούν , όμως στα πρόσωπά τους εκτός απο χαρά και θαυμασμό διέκρινα και φόβο

-Πως το έκανες αυτό ? Ρώτησε ένας χωριάτης
-Έχω φάει φρούτο του διαβόλου , το Doru Dory No Mi
Εν το μεταξύ ο ταβερνιάρης ήρθε απο την κουζίνα κρατώντας 8 ποτήρια γεμάτα με μπύρα και πρόσφερε ένα στον κάθε ένα
-Στην υγεία του μικρού φώναξε ο μουσάτος άντρας
-Kanpai! φωνάξαμε όλοι μαζί
Πίναμε και πίναμε χαρούμενοι ως που αποφάσισα να ρωτήσω για τον norland
-Εεε μπορείτε να μου πείτε για τον Norland ?

Κατευθείαν το κέφι έδωσε την θέση του στην οργή
-Είσαι και εσύ απο αυτούς .... είπε ο μουσάτος
-Ποιους?
-Μην αναφέρεις ξανά αυτό το θέμα
-Μα αφού....
-Είπα σταμάτα
-Οι Οι ... μην μου υψώνεις την φωνή
-Σε παρακαλώ φύγε απο το μαγαζί είπε ο ταβερνιάρης