(Τελος)Carnage In Doom Island, Breaking The Revolution.

Μετα απο αρκετες ωρες ταξιδιου,Εφτασα σε ενα νησι που δεν ειχα δει πριν.Ειχε ενα μεγαλο φυσικο λιμανι και εκει φαινονταν μια μεγαλη και ανεπτυγμενη πολη.Λιγα λεπτα αργοτερα, εφτασα στο λιμανι.Εκει μπορουσε κανεις να δει δεκαδες πλοια.Αλλα εμπορικα,Αλλα πειρατικα και αλλα του ναυτικου.Η πολη στην οποια βρισκομουν εμοιαζε σαν να ειναι η πρωτευουσα του West Blue.Αποφασισα να την εξερευνησω,και με λιγη τυχη ισως να εβρισκα λιγη "δραση".
Το πρωτο πραγμα που ηθελα να επισκευτω ηταν ενα μπαρ.Το αλκοολ μου ειχε λειψει αρκετα.Εβαλα την κουκουλα μου και μπηκα μεσα.Καθησα σε μια καρεκλα και εβαλα τα ποδια μου πανω στο τραπεζι.Εβγαλα απο το σακο μου τα λεφτα μου,τα ακουμπησα στο τραπεζι και αρχισα να τα μετρω.
-Θα παρετε κατι?
ακουσα μια φωνη απο πισω μου.Ηταν μια σερβιτορα.
-Ναι φερε μου το πιο δυνατο ποτο που εχεις.
Μετα απο λιγο μου εφερε σε ενα ποτηρι ενα περιεργο πορτοκαλι ποτο.
-Αυτο το ποτο το φτιαχνουμε μονο εδω,στο Doom island, δοκιμαστε το ειναι πολυ καλο.Κανει 15 belli.
Κοιταζω τα λεφτα μου και ειχα μονο 5 Belli πανω μου.
πινω το ποτο με την μια και ενιωσα πως αναπληρωσα αρκετη ενεργεια απο αυτη που εχασα κατα τη διαρκεια του ταξιδιου.
-Μπορω να μιλησω με τον ιδιοκτητη του μαγαζιου?

Ακολουθησα τη κοπελα και με πηγε στο πισω μερος του μαγαζιου.
Ανοιξε μια πορτα και εκει στεκονταν ενας τυπος με κοστουμι σμοκιν,γυαλια ηλιου και καπνιζε ενα πουρο.
-Αυτος ο κυριος ζητησε να σας μιλησει.
Ειπε και βγηκε εξω απο το χωρο κλεινοντας την πορτα πισω της.
-Λοιπον για να μπουμε κατ'ευθειαν στο ψητο..Να πληρωσω το ποτο μου αποκλειεται γιατι δεν εχω λεφτα.
Αναρωτιεμαι αν υπαρχει καποια "δουλεια" για μενα? Χρειαζομαι λεφτα αμμεσα..
-Εχω κατι αλλα δεν ξερω αν εισαι καταληλος...
Βγαζω την κουκουλα και βγαζω και το σπαθι μου απο την θηκη του.Και το ακουμπαω στον λαιμο του ιδιοκτητη.
-Ακου φιλε δεν το εχω σε τιποτα να σε απαλαξω απο το βαρος του κεφαλιου σου αλλα βλεπεις δεν θελω να τραβηξω την προσοχη...Ακομα..
-Καλα! Καλα! ηρεμησε θα σου δωσω την δουλεια!
-Ακου...Αυτη τη στιγμη στο μπαρ βρισκεται ενα μικρο πληρωμα πειρατων...Μικρο αλλα δυνατο θελω να τους εξαφανησεις γιατι με απειλουν και ζητουν χρηματα καθε φορα που ερχονται στο νησι.Αν τα καταφερεις,Αυτα θα γινουν δικα σου.
Και βγαζει ενα πουγκι με περιπου 2.000 Belli και το ακουμπαει στο ξυλινο γραφειο του.
Βαζω το σπαθι στη θηκη του και βαζω την κουκουλα μου.Καθως βγαινω απο το χωρο, λεω στον ιδιοκτητη:
-Α! Ναι! Και το ποτο κερασμενο...

Μπηκα ξανα στο μπαρ και καθισα σε μια καρεκλα κοντα στην πορτα, απο εκει μπορουσα να παρατηρησω οσους βρισκονταν στο μαγαζι.Στο βαθος του μπαρ, κοντα στον παγκο καθονταν κατι τυποι που εμοιαζαν με τους πειρατες που μου ελεγε ο ιδιοκτητης.Παιζαν ποκερ και γελαγαν ασταματητα για καποιο λογο.
Ο ιδιοκτητης μου ειχε πει να μην κανω τιποτα μεσα στο μπαρ για να μην χαλασει η φημη του μαγαζιου του.
Ετσι αναγκαστηκα επρεπε η να τους περιμενω να βγουν εξω η να τους βγαλω εγω εξω με καποιον αλλο τροπο.Ετσι πλησιασα στο τραπεζι τους και εριξα το ποτο του καπετανιου τους κατω.
Με κοιταζει στα ματια με ενα αγριο βλεμα αλλα ξαφνιαστηκε οταν ειδε οτι το ενα μου ματι ηταν μπλε και το αλλο καταμαυρο.
-Φιλε η θα πληρωσεις για το ποτο η θα πληρωσεις με την ζωη σου! Διαλεξε!
Οι υπολοιποι πειρατες με κοιταξαν και αρχισαν να γελουν.
-Λυπαμαι...Δεν εχω λεφτα πανω μου...
-Αυτο θα το δουμε ξενε!
Ειπε νευριασμενος ο πειρατης και πιανωντας με απο τον λαιμο με εσπρωξε εξω απο το μπαρ.
Εβγαλε μια καραμπινα και οι τρεις αντρες απο το πληρωμα του ειχαν μαχαιρια.
Τους διεταξε να μου επιτεθουν και αυτοι αρχισαν να τρεχουν κατα πανω μου.
-Ε! Παιδια! Δειτε τον, ειναι πολυ αδυναμος ενας σας μπορει να τον κανονισει..Χεχεχε
Ετσι οι δυο σταματησαν και ο τριτος συνεχισε να κατευθυνεται προς εμενα...

Ο πειρατης κραταγε στα δυο του χερια απο ενα μαχαιρι.Ενω ετρεχε κατα πανω μου. Εγω κανω στην ακρη και απλωνω το ποδι μου με αποτελεσμα,ο πειρατης να παραπατησει και να πεσει στο πατωμα.Εκεινη τη στιγμη, Ενω στεκονταν ανασκελα,Παταω με ολη μου τη δυναμη το στηθος του με αποτελεσμα να μην μπορει να αναπνευσει και εν'τελη να πεθανει.Οι υπολοιποι εμοιαζαν ξαφνιασμενοι.Οι δυο πειρατες του πληρωματος,Κοιταχτηκαν μεταξυ τους και μου επιτεθηκαν ταυτοχρονα.Απεκρουα τις περισοτερες επιθεσεις τους αλλα καποια στιγμη,Με επιασαν απροετοιμαστο και ταυτοχρονα με καρφωσαν στα δυο ποδια.Τα Μαχαιρια τους εμειναν καρφωμενα στα ποδια μου.Εκαναν λιγα βηματα πισω και προσπαθησαν να βγαλουν τα πιστολια τους.Τοτε κανω ενα αλμα στον αερα και με μια περιστροφη, κοβω τα κεφαλια τους.Κατεςβαζω την κουκουλα μου και κοιταζω τον καπετανιο.
-Αρκετα με διασκεδασαν οι φιλοι σου ωρα να σοβαρεψουμε δεν νομιζεις?
Βγαζω τα ματτωμενα μαχαιρια απο τα ποδια μου και γλυφω τις λεπιδες τους που ειχαν το αιμα μου πανω τους.
Ο καπετανιος εμοιαζε τρομοκρατημενος.Αρχισε οσο ποιο γρηγορα μπορουσε να γεμιζει την καραμπινα του.Ηταν τοσο αφελης που δεν το ειχε κανει οταν ειχε την ευκαιρια....

Χαμογελαω ενω πλησιαζω περπατωντας τον πειρατη που προσπαθουσε να γεμισει την καραμπινα του.
-Δεν ειμαι και τοσο αδυναμος ετσι?Ποτε μην υποτιμας τον αντιπαλο σου ανοητε! Τωρα θα πληρωσεις....
Οταν πλησιασα αρκετα αυτος επεσε στα γονατα και αφησε την καραμπινα του στο εδαφος.
-Σε παρακαλω! Μην με σκοτωσεις! θα σου δοσω οτι θες!
-Ποσα λεφτα εχεις?
-Εχω χιλια Belli! Ελα μαζι μου στο καραβι και θα στα δοσω!
-Λυπαμαι....Το μονο που θελο απο εσενα σε αυτη τη περιπτωση ειναι το κεφαλι σου.
Σηκωνω το σπαθι μου στον αερα και ενα σατανικο χαμογελο χαραξε το προσωπο μου.
Κατεβαζω το σπαθι μου και του κοβω το κεφαλι.Βαζω τα κεφαλια των πειρατων σε ενα σακο και αρχιζω να κατευθυνομαι προς το γραφειο του ιδιοκτητη του μπαρ.
Ανοιξα την πορτα και αυτος με περιμενε εκει.
-Οριστε οι πειρατες σου...
Του λεω και αφηνω τον σακο να πεσει στο πατωμα και τα κεφαλια τους κυλισαν εξω.
-Πολυ καλα...Πολυ καλα.
Μου εδωσε τα Belli και ενω εβγαινα απο το γραφειο του με ρωταει:
-Ε! Φιλε! πως ειπαμε οτι σε λενε?
-Το ονομα μου ειναι ασημαντο...
Του ειπα και εκλεισα την πορτα καθως εβγαινα εξω...

Τωρα πλεον ειχα αρκετα λεφτα για να κανω οτι θελω σε αυτο το νησι.Αλλα το προβλημα ειναι οτι βαριεμαι πολυ ευκολα ετσι συνεχισα να αναζητω λιγη "Διασκεδαση".Ετσι πηγα πισω στο λιμανι για να αφησω στη βαρκα μου ενα μερος απο τα χρηματα που εβγαλα.Ενω πηγαινα, Ειδα κατι περιεργα ντυμενους αντρες με μεταξωτα ενδυματα.Επισης κρατουσαν δορια και ασπιδες.
Ηταν καποιο ειδος φρουρας.Οποιον και να φυλαγε αυτη η φρουρα,ηταν σιγουρα παρα πολυ πλουσιος.
Επρεπε καπως να τους πλησιασω ετσι ωστε να μαθω περισσοτερες πληροφοριες.
Ξαφνικα ακουω δυο πυροβολισμους.Ερχονταν απο ενα δρομακι.Κοιταξα καλυτερα και ηταν κατι περιεργοι τυποι που πυροβολουσαν προς το μερος της φρουρας.
-Επαναστατες! Πιαστε τους!
φωναξαν οι φρουροι και αρχισαν να τρεχουν κατα πανω τους.
-Αυτη ειναι η ευκαιρια που ζητουσα...
Ειπα απο μεσα μου και αρχισα να κανω τον κυκλο ετσι ωστε να βρεθω πισω απο τους επαναστατες.
Πραγματι,Οι επαναστατες που ηταν λιγοτεροι απο τους φρουρους αρχισαν να υποχωρουν και βρεθηκα στο δρομο τους.Αρχισα να πετσοκοβω οποιον περναγε απο διπλα μου.Για καποιο λογο οι υπολοιποι απλα με προσπερασαν και αφησαν τους δικους τους να πεθανουν ετσι απλα.
Οι φρουροι εφτασαν μετα απο λιγο και με ειδαν να στεκομαι μπροστα απο τα πτωματα περιπου 6 επαναστατων.

Οι φρουροι εμοιαζαν εντυπωσιασμενοι απο το θεαμα που εβλεπαν.
-Εσυ το εκανες αυτο!?
-Ναι εγω το εκανα..
Αυτοι ξαφνικα γυρισαν τις πλατες τους σε μενα και αρχισαν να συζητουν ψιθυριστα.
-Αυτο που εκανες μας βοηθησε πολυ ξενε! Αν τους επιανες ζωντανους θα ηταν ακομη καλυτερα.
-Μπααα δεν το συνηθιζω να αφηνω οποιονδηποτε "εχθρο" μου ζωντανο.
-Εισαι πολυ δυνατος ξενε! Εαν θελεις ακολουθα μας.Ο βασιλιας του νησιου θα χρειαζοταν την βοηθεια σου υποθετω...
Ολα πηγαν οπως τα ηθελα.Συντομα θα μιλουσα με τον βασιλια του νησιου...
Ακολουθησα τους φρουρους μεχρι ενα πραγματικα τεραστιο καστρο.Δεν ειχα δει μεγαλυτερο κτιριο στη ζωη μου.Βεβαια δεν γινοταν να το δεις απο την πολη γιατι το εκρυβε ενα πολυ πυκνο δασος.
Οταν μπηκα μεσα παρατηρησα οτι τα παντα ηταν απο χρυσο.Ακομα και τα πομολα των πορτων ηταν απο χρυσο.Οποιος και αν ηταν αυτος ο βασιλιας, ειχε πολλα χρηματα...
Φτασαμε μπροστα απο δυο μεγαλες πορτες.Ο αρχηγος της φρουρας τις ανοιξε και οταν μπηκαμε μεσα ειπε:
-βασιλια μου! Αυτος ο ανθρωπος μας βοηθησε να σκοτωσουμε μερικους απο αυτους τους επαναστατες.

Απεναντι μου,Σε ενα τεραστιο θρονο καθονταν ο βασιλιας του νησιου.Κοιταζοντας τον ποιο προσεκτικα,
Παρατηρησα οτι πρεπει να ηταν πολυ αρρωστος..Εμοιζε πραγματικα με πτωμα.
-Ειναι αληθεια αυτα που λενε οι φρουροι ξενε?
-Ναι..Εγω σκοτωσα αυτους τους επαναστατες.
-Χμμμ φαινεσαι δυνατος.Θα μπορουσες να γινεις πλουσιος ως αρχηγος της φρουρας.
-Δεν σκοπευω να μεινω και πολυ στο νησι...Εχω αλλα σχεδια...
-Ωραια λοιπον.Εχω μια δουλεια για σενα.Ειναι πολυ επικινδυνη και δυσκολη αλλα πιστευω σε σενα.
Στο νησι μας βρισκεται ενας νεαρος που θελει να οργανωσει επανασταση και να με ριξει απο την εξουσια.
Δεν γινεται να επιτρεψω κατι τετοιο.Θελω να βρεις τους επαναστατες και με οποιο τροπο νομιζεις να διαλυσεις την επανασταση που οργανωνουν.Αν τα καταφερεις, σε περιμενει μια πλουσια αμοιβη.Το νησι μας ειναι πλουσιο και πρεπει να μεινει ετσι.
-Ωραια λοιπον...Θα δω τι μπορω να κανω.
Ανοιξα τις δυο τεραστιες πορτες και βγηκα εξω.
Εκει στεκονταν ακομα οι φρουροι.
-Τι εγινε τελικα?
-Να μην σας νοιαζει.
Ειπα και βγηκα απο το παλατι αφηνοντας τους πισω μου.

Επρεπε να βρω που βρισκονταν οι επαναστατες.Αποκλειεται να ηταν στην πολη..
Και τα ματια μου επεσαν κατ'ευθειαν στο πυκνο δασος που καλυπτε το υπολοιπο νησι.
Χωρις καθυστερηση,Αρχισα να κατευθυνομαι προς το δασος.Ενω περπατουσα,Ακουσα εναν περιεργο ηχο να ερχεται απο μπροστα μου.Πηγα αργα στην πηγη του ηχου και παρατηρησα εναν τυπο με κυαλια να παρατησρει την πολη.Ειχε ενα σπαθι στην θηκη του και κοιταζε στην αντιθετη πλευρα απο αυτη που βρισκομουν.Αμμεσως καταλαβε οτι ηταν ενας απο αυτους τους επαναστατες και πηγα απο πισω του.
Τον χτυπαω με δυναμη στο κεφαλι και αυτος πεφτει αναισθητος.
Λιγα λεπτα αργοτερα ανοιγοι τα ματια του.Τον ειχα δεσει σφιχτα σε ενα δεντρο.
-Ποιος εισαι εσυ?
-Ακου επαναστατη,εγω κανω τις ερωτησεις εδω.Πες μου που ειναι η βαση σας...
-Δεν θα σου πω ποτε ανοητε!
-Πολυ καλα...
Βγαζω ενα μαχαιρι απο τον σακο μου και το βαζω ακριβως μπροστα απο το ματι του.
-ΛΕΓΕ!
-Ποτε!
τοτε καρφωνω με δυναμη το μαχαιρι μου στο ματι του και του το βγαζω.
Αυτος ουρλιαζε απο τον πονο.
-Αυτο δεν ηταν τιποτα...Ο πονος που ακολουθει ειναι τεραστιος μπροστα σε αυτο...Λεγε! που ειναι η βαση σας!
-Δεν καταλαβαινεις ανοητε?Προτιμω να πεθανω παρα να σου πω!
-Ωραια λοιπον...Εσυ με αναγκασες να το κανω αυτο...Θα εχει πλακα...
Βγαζω μικρο μπουκαλι και τον αναγκαζω να το πιει.
Το μπουκαλι ειχε παχυρευστο οξυ που εκαιγε τα σωθικα του αργα και βασανιστηκα.
Σχεδον λιποθυμησε απο τον πονο.Τον πιανω απο τον λαιμο.
-Τελευταια σου ευκαιρια...
-Καλα! Καλα! Η βαση ειναι στη νοτιοτερη πλευρα του νησιου!Τωρα κανε τον πονο να σταματησει!
-Χεχεχε λυπαμαι φιλε μου δεν υπαρχει αντιδοτο για αυτο που σου εδωσα...Αντιο....
Τον παρατησα δεμενο στο δεντρο να αργοπεθαινει και εγω συνεχισα να κατευθυνομαι βορεια.

Μετα απο μερικες ωρες περπατιματος,Εφτασα μπροστα απο ενα ξυλινο φρουριο.Αυτη πρεπει να ηταν η βαση των επαναστατων.Ανεβασμενοι στα τοιχη ηταν αμετρητοι επαναστατες που φρουρουσαν την περιοχη.
Χρειαζομουν ενα εξυπνο σχεδιο για να πετυχω τον στοχο μου.Κρυβομαι πισω απο ενα δεντρο που βρισκονταν κοντα στην κεντρικη πυλη της βασης.Επρεπε να μεινω εκει μεχρι καποιος να μπει η να βγει απο τη βαση.περιπου 20 λεπτα αργοτερα ενας τυπος μπηκε στη βαση.Τρεχω και εγω απο πισω του ησυχα και μπαινω μεσα πριν κλεισει η πορτα.Ξαφνικα ο τυπος που μπηκε μεσα,γυρισε το κεφαλι του και με ειδε.
-Ε! Ποιος Ει.....
Δεν προλαβε να τελειωσει αυτο που ηθελε να πει γιατι του πεταξα ενα μαχαιρι που καρφωθηκε στο κεφαλι του.Βαζω το πτωμα του μεσα σε ενα βαρελι για να μην φαινεται και αρχιζω να εξερευνω την βαση.
Καποια στιγμη βλεπω μια πορτα που την φυλαγαν δυο επαναστατες.Κατι σημαντικο βρισκονταν πισω απο αυτη τη πορτα,Ειμουν σιγουρος για αυτο.
Επρεπε με καποιο τροπο να τους καθαρισω χωρις να τραβηξω την προσοχη.
Ετσι παω σε ενα σημειο που δεν φαινομουν και κλοτσαω ενα κιβωτιο.
Ενας απο τους φρουρους τρεχει για να ελεγξει την πηγη του περιεργου θορυβου.Τοτε με μια γρηγορη κινηση βγαινω απο πισω του και του σπαω τον λαιμο.
Ο αλλος φρουρος περιμενε λιγα λεπτα και βλεποντας πως αργουσε να γυρισει πισω, αφησε την θεση του για να ελεγξει τι γινεται.Πριν προλαβει να αντιδρασει τον καρφωνω με το μαχαιρι μου στην καρδια.
Ανοιγω τοτε την πορτα και οταν μπηκα μεσα εβλεπα παντου κανονια,οπλα,καραμπινες,κατανα και σπαθια.Ηταν σιγουρα το οπλοστασιο των επαναστατων.Αλλα πουθενα δεν εβλεπα μπαρουτι.Ετσι πηρα για καλο και για κακο ενα γεμισμενο πιστολι μαζι μου και συνεχισα να ψαχνω την βαση.

Συνεχισα να περπαταω στους διαδρομους του φρουριου.Ευτυχως,Οι περισοτεροι επαναστατες δεν βρισκονταν μεσα στο φρουριο αυτη τη στιγμη εκτος απο μερικους φρουρους σαν και εκεινους που συναντησα ποιο πριν.Το σχεδιο μου ηταν να βρω την αποθηκη με το μπαρουτι που ειχαν οι επαναστατες.
Ενω εψαχνα,Ακουω εναν πολυ σιγανο ηχο απο πισω μου.Αμεσως σκυβω και βλεπω ενα μαχαιρι να καρφωνεται στον τοιχο που βρισκεται μπροστα μου.
-Ε! Εσυ! νομιζεις οτι μπορεις να σταματησεις αυτη την επανασταση?Θα σε λιωσω σαν σκουλικι!
Ηταν ενας τυπος κοντα στην ηλικια μου με ασπρα μαλλια και ρουχα.
Εβγαλε ενα κατανα απο την θηκη του...
-Ειμαι ο Sugi Yakamano...Και ειμαι αυτος που θα σε σκοτωσει!
-Το ονομα σου δεν με ενδιαφερει...Το μονο που με ενδιαφερει ειναι η τεραστια αμοιβη που θα παρω οταν παω το κεφαλι σου στον βασιλια!

Βγαζω το σπαθι μου απο την θηκη του και τον κοιταω με ενα ψυχωτικο βλεμα.
-Τα παντα σε αυτον τον κοσμο ειναι το χρημα και η δυναμη! Νομιζεις οτι οι ανοητες ιδεολογιες σου θα "ελευθερωσουν" το νησι?
-Η επανασταση δεν ειναι ανοητη! Ο κοσμος θα απελευθερωθει απο αυτη την σαπια κυβερνηση!
-Τοσο αφελης....Σαν ενα μικρο παιδακι που προσπαθει να πεισει τους παντες οτι αυτα που φανταζεται ειναι η αληθεια.
Τοτε αυτος κοιταξε το πατωμα και μετα σηκωσε το κεφαλι του.Οι φλεβες στο προσωπο του ειχαν πεταχτει απο το θυμο.Ετρεξε κατα πανω μου και εβγαλε το κατανα του.
Την στιγμη που πηγε να με κοψει στο στηθος, κανω ενα βημα πισω και με μια κλοτσια κολαει το κεφαλι του στον τοιχο του στενου διαδρομου.Συνερχεται αμεσως και αρχιζουμε να ξιφομαχουμε.
Καποια στιγμη με ριχνει κατω και παει να με κοψει για αλλη μια φορα με το κατανα του.
Την στιγμη που το κατεβαζει,Το πιανω με το γυμνο μου χερι.
Αυτος με κοιταξε ξαφνιασμενος.Το χερι μου ειχε αρχισει να αιμοραγει ασχημα.
Κλοτσαω το κατανα του και με μια γρηγορη κινηση κατεβαζω το σπαθι μου για να τον κοψω στο στηθος.
Αυτος προλαβαινει να βαλει το κατανα του μπροστα.Απο την υπερβολικη δυναμη το σπαθι του εσπασε στην μεση.

-Να παρει!
φωναξε θυμωμενος.
-Χμμμμ πολυ βαρετο...Ας κανουμε τα πραγματα πιο δικαια....
Βαζω το σπαθι μου στην θηκη του και βγαζουμε και οι δυο απο ενα dagger.
Αρχιζουμε να ξιφομαχουμε με αυτα.Καποια στιγμη με επιασε απροετοιμαστο και με καρφωσε στον ωμο και τραβηξε το dagger μεχρι το στηθος μου με αποτελεσμα να μου κανει μια πολυ βαθια πληγη.
Πριν προλαβω να αντιδρασω,με ξανακαρφωνει στην κοιλια.
Δεν ενιωθα πονο αλλα η οραση μου αρχισε να θολωνει απο την απωλεια αιματος.Ειμουν ετοιμος να λιποθυμησω.Αυτος πηδηξε στον αερα και με το Dagger του προσπαθησε να με καρφωσει στην καρδια.
Τοτε απο το πουθενα κανω μια ασυναισθητη κινηση και αποφευγω την επιθεση του.
Τοτε γρηγορα τον καρφωνω με δυναμη στο ποδι.Ειμασταν και οι δυο στο εδαφος και προσπαθουσαμε να σηκωθουμε.

Εκεινη την στιγμη,Σηκωνομαι πρωτος,αλλα αυτος κανει μια τουμπα προς τα πισω και σηκωνεται.
Ηταν η στιγμη να περασω σε πιο δραστικα μετρα.Απο τον σακο μου βγαζω ενα φιλτρο και το πινω γρηγορα.Ηταν ενα φιλτρο που εδινε απιστευτη ενεργεια για ενα μικρο χρονικο διαστημα.
Συνεχισαμε να ξιφομαχουμε με τα dagger αλλα εγω ειχα τεραστιο πλεονεκτημα απεναντι του.
Απεφευγα ολες του τις επιθεσεις με ευκολια πλεον.Καποια στγμη βρηκα την ευκαιρια και τον εριξα κατω.
-Εισουν αξιος αντιπαλος....Φαινοσουν αδυναμος στην αρχη..
Εκεινος ομως δεν ειχε πει την τελευταια του λεξη.
Τον ειχα αφησει πισω μου να πεθανει αργα απο την αιμοραγια αλλα ακουσα ενα γελιο.Εκεινη την στιγμη ειχα καταλαβει τι θα εκανε και εβγαλα το πιστολι που πηρα απο το οπλοστασιο και τον πυροβολησα στο κεφαλι.Απο το χερι του επεσε ενα πιστολι ιδιο με το δικο μου.Του κοβω το κεφαλι με το σπαθι μου και το βαζω στο σακο μου.Η δουλεια μου ειχε τελειωσει.Χωρις τον αρχηγο τους, οι επαναστατες δεν ηταν απειλη και μπορουσαν να συλληφθουν ευκολα.Ετσι αφου βρηκα την αποθηκη με το μπαρουτι,Ανατιναξα το φρουριο αφου ειχα βγει εξω πρωτα.

Απο το φρουριο μπορουσα να ακουσω τις κραυγες πονου των επαναστατων.
Γυρω στα 50 ατομα βρισκονταν μεσα στο φρουριο και κανενας τους δεν καταφερε να επιζησει.
Κοιταξα τον σακο μου και εκει βρισκονταν το κεφαλι του αρχηγου των επαναστατων.
Η αποστολη μου ειχε ολοκληρωθει.Χρειαστηκε να πιω ξανα λιγο απο το φαρμακο που επιταχυνει την επουλωση των πληγων.Το σωμα μου ειχε παθει αρκετα μεγαλη ζημια αλλα η αντοχη μου ηταν μεγαλη.
Περπατησα μεχρι το παλατι.Μπηκα μεσα και ολοι εμοιαζαν σαν να μην πιστευουν οτι καταφερα να διαλυσω την επανασταση χωρις καμια απολυτως βοηθεια.
Εφτασα μπροστα στον βασιλια και του εδειξα το κεφαλι του νεκρου επαναστατη.
-Αυτος ειναι?
-Ναι! Απιστευτο! πως τα καταφερες ολομοναχος?Οσοι ειχα στειλει μεχρι τωρα δεν γυρισαν ποτε πισω.
-Που ειναι η αμοιβη μου? Βιαζομαι να φυγω απο το νησι...
Τοτε ο βασιλιας διεταξε και μου εφεραν ενα μεγαλο πουγκι γεματο χρυσα νομισματα.
-Συγχαρητηρια παντως...Εισαι ενας δυνατος υπερασπιστης της δικαιοσυνης...
-Δεν θα το ελεγα...Απλα πηγα με την πλευρα που πληρωνει καλυτερα...Ποιος ξερει? Αν οι επαναστατες μου εδιναν καλυτερη αμοιβη,ισως το δικο σου κεφαλι να μην βρισκονταν στην θεση του....
Αυτος εμεινε αφωνος.Πηρα τα χρηματα και εφυγα απο το παλατι.
Μετα απο λιγο εφτασα στο λιμανι,πηρα την βαρκα μου και εφυγα απο το νησι.


ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Όνομα: Merovech
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Με 2 μαχαίρια στα πόδια και κάνεις άλμα στον αέρα και με περιστροφή. Δεν μου άρεσε αυτό. Μπορούσες να επιλέξεις άλλον τρόπο. Παρόλο που δεν πονάς κάποια πράγματα λόγω τραυμάτων δεν μπορείς να τα κάνεις. Ιστορίες γράφεις αλλά, από τα υπόλοιπα που είδα στην ιστορία σου αυτό ήταν ψεγάδι και μπορούσες να το περιγράψεις πολύ καλύτερα. Κατά τα άλλα η ιστορία σου μου άρεσε. Πλην 3-4 ποστ, προσπάθησε και τα υπόλοιπα να τα κάνεις λίγο μεγαλύτερα (συνολικά 14-15 σειρές για μένα είναι άψογο).