Το Ταξίδι Ενός Bounty Hunter Ξεκινά[Τέλος]

-Hirako! Hirako Shinji! Έλα αμέσως εδώ. Ο καπετάνιος σε θέλει.
Τα λόγια ενός marine από το πλήρωμα αναστατώνουν την ηρεμία μου. Σταματάω να παίζω τον αυλό μου και τον ακουμπάω κάτω. Πρέπει να πάω αμέσως να δω τι με θέλει ο καπετάνιος. Αφού σηκώνομαι και πηγαίνω μπροστά του μου λέει πως σε λίγο φτάνουμε στο νησί Toroa και η αποστολή μας ξεκινάει.
-Λοιπόν Shinji. Τόσο καιρό που έχεις γίνει ένας bounty hunter έχεις προσφέρει μεγάλη βοήθεια στην κυβέρνηση. Οι ικανότητες σου στο σημάδι αλλά και στην μάχη σώμα με σώμα είναι εξαιρετικές. Οι εύκολες μέρες τελειώνουν σήμερα όμως. Στο νησί όπου κατευθυνόμαστε κρύβεται ένας από τους πιο επικινδύνους πειρατές της west blue ο Raijo. Θέλω να είσαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο και προετοιμασμένος για μία από τις πιο δύσκολες μάχες της ζωής σου.
-Μάλιστα Barangan-senjo. Θα βοηθήσω όσο πιο πολύ μπορώ. Να μου έχετε εμπιστοσύνη και να βασιστείτε πάνω μου.
-Χαίρομαι να ακούω τέτοια λόγια από νέους, που να είναι γεμάτα πάθος. Ελεύθερος.
Πάω στο δωμάτιο, ξαπλώνω στο κρεβάτι και παίζοντας τον αυλό μου σκέφτομαι την αποστολή που μας περιμένει. Αν τα καταφέρω θα είμαι ένα βήμα πιο κοντά στο να γίνω marine. Μακάρι να ήμουν ήδη αλλά θα πρέπει να γίνω πιο δυνατός για να μπω. Στο επίπεδο που είμαι τώρα θα είναι απίθανο να φτάσω έναν υψηλόβαθμο καπετάνιο. Για αυτό θα σταματάω τους πειρατές σαν bounty hunter και ύστερα θα μπω στο ναυτικό. Οι πειρατές πρέπει να πεθάνουν. Είναι η χειρότερη φάρα. Ποτέ δεν θα μπορέσω να ξεχάσω αυτά που έκαναν στο νησί μου. Ορκίζομαι πως όποιος πειρατής μπει στο δρόμο μου θα τον εξοντώσω.
-Hirako! Έλα έξω. Βλέπουμε το νησί να είναι πολύ κοντά. Θα αποβιβαστούμε σε λίγο.
Από τα λόγια του marine καταλαβαίνω πως πρέπει να ετοιμαστώ ψυχολογικά αλλά να κάνω και το ίδιο με τον εξοπλισμό μου. Παίρνω το όπλο μου, το σπαθί μου και αφού κρύβω τον αυλό μου κάτω από το κρεβάτι βγαίνω έξω στο κατάστρωμα...

Το Toroa αρχίζει να ξεπροβάλει πίσω από τον ορίζοντα σαν ένα τεράστιο βουνό. Αισθάνομαι την καρδιά μου να χτυπάει πολύ γρήγορα. Έχω πολεμήσει και κερδίσει έναν μεγάλο αριθμό πειρατών αλλά ποτέ κάποιον τόσο γνωστό και δυνατό όπως ο Raijo.
-Μην αγχώνεσαι φίλε μου. Το ξέρω πόσο πολύ θέλεις να νικήσεις για να έρθεις μαζί μας αλλά δεν χρειάζεται να τρέμεις.
-Το ξέρω αυτό και έχεις δίκιο αλλά έχω ακούσει πως ο Raijo έχει bounty 15.000.000 beli. Θα πρέπει να είναι ισχυρός. Δεν έχω ξαναέρθει ποτέ όμως αντιμέτωπος με κάποιον για τον οποίο δίνουν τόσα πολλά λεφτά για το κεφάλι του.
-Και εμένα η πρώτη μου φορά είναι αλλά δεν έχω καθόλου άγχος. Έτσι και αλλιώς κοίτα πόσοι είμαστε γύρω σου. Πιστεύεις να σε αφήσει κάποιος να πάθεις κάτι;
-Όχι! Σε ευχαριστώ. Μου έφτιαξες το ηθικό.
Τα λόγια αυτού του marine με κάνουν να νιώθω πιο σίγουρος για τον εαυτό μου και η τρεμούλα σταματάει. Περνάει λίγη ώρα και φτάνουμε στο νησί. Αποβιβαζόμαστε και κατασκηνώνουμε στην παραλία για να περάσει η νύχτα.
-Λοιπόν άντρες ήρθε η ώρα για ύπνο. Κοιμηθείτε καλά γιατί το πρωί ξεκινάει η αποστολή μας. Δεν θα φύγουμε από εδώ αν δεν πιάσουμε τον Raijo.
-Μάλιστα Barangan-senjo!
Φωνάζουν όλοι οι marine με έναν σεβασμό και μια εκτίμηση να υπάρχει στα λόγια τους. Έχουν κοιμηθεί όλοι και εγώ αφού ο ύπνος λέει να μην μου κάνει παρέα αποφασίζω να πάω μια βόλτα να παίξω με τον αυλό μου. Μου τον έχουν χαρίσει οι γονείς μου και είναι το μόνο που με χαλαρώνει σε έντονες στιγμές. Απορώ τι να κάνουν και αυτοί. Έχω απομακρυνθεί αρκετά από τους υπόλοιπους. Καθώς κάθομαι κάτω να παίξω τη μουσική μου ακούω κάτι βήματα από πίσω μου και βλέπω κάποιον να με πλησιάζει...

-Barangan-senjo;;; Τι κάνεις εσύ εδώ τέτοια ώρα; Δεν θα έπρεπε να κοιμάσαι για να είσαι ξεκούραστος για αύριο;
-Ακριβώς τα ίδια θα σε ρώταγα και εγώ. Ήθελα να δω τι κάνεις και είπα να περάσω να σε δω. Μήπως έκανα λάθος;
-Όχι. Τιμή μου που ήρθατε! Αλλά δεν χρειαζόταν. Είστε ο πιο δυνατός ανάμεσα μας και θα σας χρειαστούμε αύριο. Δεν θα πρέπει να είστε κουρασμένος.
-Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου αλλά όσο έχω και εσάς δεν φοβάμαι τίποτα!Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι αν επιτρέπεται;
-Φυσικά και ναι αν και ξέρω ήδη τι θα μου πείτε!
-Χμμ! Γιατί δεν μπαίνεις στο ναυτικό από τώρα; Τι σε κρατάει και είσαι ακόμα ένας bounty hunter ενώ σου πως είσαι ευπρόσδεκτος σε εμάς;
-Ήμουν σίγουρος για την ερώτηση. Αλλά τα έχουμε πει αυτά. Το όνειρό μου από μικρός ήταν να γίνω γνωστός σε όλο τον κόσμο και να σταματήσω την αδικία και το κακό στον πλανήτη. Αυτό θα το κατάφερνα μόνο αν γινόμουν marine. Αλλά όταν πήγα και έκανα αίτηση με έδιωξαν επειδή ήμουν αδύναμος. Έτσι αποφάσισα να γίνω ένας επικηρυγμένος πειρατών για να δυναμώσω και ύστερα να μπω στο ναυτικό. Κάνοντας έτσι τα πράγματα θα μπω στους marine με πολύ εμπειρία. Αλλά δεν νιώθω ακόμα έτοιμος για αυτήν την στιγμή. Όταν είναι θα σου πω, senjo.
-Μάλιστα. Τι να πω; Εσύ ξέρεις καλύτερα! Εγώ το μόνο που θέλω είναι να μην πάει χαμένος ένας τόσο προικισμένος και χαρισματικός άνθρωπος.
-Σε ευχαριστώ πολύ καπετάνιε. Αλλά έχε μου εμπιστοσύνη. Όσο ζω θα πολεμάω την αδικία και το κακό. Αυτό δεν θα σταματήσω ποτέ να το κάνω.
-Χαίρομαι να ακούω τέτοια λόγια. Λέω να πάμε να κοιμηθούμε γιατί έχουμε μεγάλη μέρα αύριο.
Σηκώνομαι και πάω με τον καπετάνιο στην κατασκήνωση να ξαπλώσουμε. Η νύχτα πέρασε ήρεμα και ο ήλιος φωτίζει το νησί ανακοινώνοντας τον ερχομό της ημέρας...

-Σηκωθείτε παλιοτεμπέληδες!!! Είναι εφτά και μισή το πρωί και ακόμα να σηκωθείτε. Τη ανευθυνότητα είναι αυτή.
Οι φωνές του καπετάνιου ξυπνάνε εμένα και όλο το πλήρωμα είναι στο πόδι πλέον. Αφού τρώμε το πρωινό μας που είναι ψάρια ψητά στη σούβλα, παίρνουμε τον εξοπλισμό μας και ξεκινάμε το ψάξιμο στο νησί για τον Raijo. Δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για το τι πρόκειται να συναντήσουμε. Η περιγραφή αυτού του νησιού είναι άγνωστη. Το μόνο που μπορέσαμε να βρούμε είναι ότι από εδώ κατάγεται ο Byron που έχει πουληθεί στο Sabody από τον Don Flamingo. Μία πληροφορία που δεν μπορεί να μας βοηθήσει στο να φέρουμε εις πέρας την αποστολή μας. Αν μπορέσω και τον κερδίσω εγώ, τότε θα στείλω τα λεφτά στους δικούς μου για να ζήσουν μια πιο πολυτελή και αξιοπρεπή ζωή από εδώ και πέρα. Φοβάμαι λίγο αν και ξέρω πως μπορώ να τα καταφέρω. Έχω νικήσει τόσους. Έχω πολύ καλό σημάδι και οι τεχνικές μου με τα σπαθιά είναι πολύ καλές. Καθώς προχωράμε συναντάμε ένα μικρό χωριό στο δρόμο μας. Φαίνεται να είναι εγκαταλελειμμένο καθώς δεν βλέπουμε κανέναν άνθρωπο. Ξαφνικά ένας ηλικιωμένος άντρας με άσπρα μαλλιά και ένα μούσι μέχρι τα γόνατα βγαίνει από ένα σπίτι. Φοράει ένα καφέ παντελόνι και ένα άσπρο φανελάκι.
-Γεια σου γέρο! Ποιο μέρος είναι αυτό;
-Είστε στο Tini Village. Ένα μικρό χωριουδάκι που βρίσκεται στο νησί Torino. Τι σας φέρνει όμως σε αυτό εδώ το μέρος;
-Ερχόμαστε με ειρηνικούς σκοπούς. Ψάχνουμε έναν επικίνδυνο πειρατή και εγκληματία που ήρθε εδώ για να μας κρυφτεί. Μήπως ξέρεις που μπορεί να βρίσκεται;
-Λυπάμαι αγόρι μου! Αλλά δεν ξέρω καν για ποιον μιλάτε.
-Σας ευχαριστώ πολύ. Λοιπόν άντρες σκορπιστείτε. Η ομάδα ένα θα πάει αριστερά, η δύο δεξιά και η τρία θα μείνει μαζί μου. Εσύ Shinji θα πας ευθεία και θα ψάξεις στο δάσος. Όποιος βρει κάτι πυροβολάει στον αέρα τρεις φορές. Φύγετε!
Με τα λόγια του καπετάνιου ξεκινάει το ψάξιμο για να βρούμε και να πιάσουμε τον Raijo...

Κατευθύνομαι έξω από το χωριό Tini και προς το δάσος που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου έχοντας στο μυαλό μου τα λόγια του γέροντα. Μου φάνηκε σαν κάτι να έκρυβε. Δεν ξέρω αν όντως αυτά που μας είπε ήταν η αλήθεια. Θα το ερευνήσω πιο μετά όμως. Τώρα αυτό που μένει να κάνω είναι να ψάξω όπως μου είπε ο καπετάνιος. Μπαίνω μέσα στο δάσος και πολλά καταπράσινα δέντρα ξεδιπλώνονται στο δρόμο μου. Κοιτάω γύρω μου και κάτω μήπως βρω κανά στοιχείο που μπορεί να μας οδηγήσει στον πειρατή αλλά δυστυχώς τίποτα. Αφού περνάει κάποια ώρα βλέπω ένα ματωμένο μαχαίρι να είναι καρφωμένο στο παρακλάδι ενός δέντρου. Το πιάνω για το δω λίγο μπας και μάθω τίποτα. Το αίμα είναι ακόμα υγρό. Πρέπει να χρησιμοποιήθηκε πριν λίγη ώρα. Τις σκέψεις αυτές σταματάνε τρεις πυροβολισμοί που ακούω. Ο ήχος ήρθε από τα δυτικά. Εκεί βρίσκεται η ομάδα δύο. Πρέπει να πάω αμέσως τώρα γιατί μπορεί να είναι ανάγκη και να με χρειάζονται. Καθώς τρέχω για να βγω από το δάσος κάτι πειρατές με εμποδίζουν να φτάσω στον προορισμό μου. Είναι τρεις και είναι όλοι χοντροί, βρώμικοι και αηδιαστικοί. Η μυρωδιά που έρχεται από τα σώματα τους είναι τόσο έντονη που σχεδόν χάνω τις αισθήσεις μου.
-Για που το έβαλες μικρέ; Πας πουθενά;
-Ναι έχω δουλειά. Πρέπει να φύγω και για αυτό κάντε στην άκρη αν θέλετε το καλό σας.
-Χαχαχα!!! Καλό μικρέ. Αλλά τι μπορείς εσύ που είσαι ένας να κάνεις σε εμάς που είμαστε τρεις; Νομίζω τίποτα!
-Έχει δίκιο. Δεν είσαι σε θέση να απειλείς εσύ εμάς.
-Δεν θα σας προειδοποιήσω ξανά. Μια φορά το είπα. Αν δεν βγείτε από τον δρόμο μου θα το μετανιώσετε πικρά.
-Αυτά που λες είναι αηδίες. Μόλις έγραψες το τέλος σου. Ήρθε η ώρα να πεθάνεις.
Ο ένας από αυτούς μου ορμάει άγρια και οι άλλοι δύο τραβάνε τα σπαθιά τους και ετοιμάζονται για μάχη...

Kαθώς ο ένας από τους τρεις έρχεται κατά πάνω μου αμέσως βγάζω την καραμπίνα μου, τραβάω τη σκανδάλη και τον πετυχαίνω στην κοιλιά. Πέφτει κάτω νεκρός και οι άλλοι γονατίζοντας με παρακαλάνε για τη ζωή τους.
-Όπως το φαντάστηκα είστε πολύ αδύναμοι. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσω το σπαθί μου καν.
-Σε παρακαλούμε μην μας σκοτώσεις! Θα απαντήσουμε σε όλες σου τις ερωτήσεις.
-Ωραία αλλά επειδή βιάζομαι θα σας κάνω μόνο μία. Μήπως ξέρετε που βρίσκεται ο Raijo σε αυτό εδώ το νησί; Γιατί τον ψάχνουμε και από ότι φαίνεται έχει κρυφτεί για τα καλά.
-Όχι δεν έχουμε καν ιδέα ποιος είναι. Εμείς απλοί πειρατές είμαστε και τίποτα παραπάνω.
-Μάλιστα. Μόνο και μόνο που είστε πειρατές είστε σκουλήκια.
Αμέσως τραβάω το σπαθί μου και τους παίρνω τα κεφάλια. Δεν πρόκειται πειρατής να ξεφύγει από μένα ζωντανός εκτός και αν με σκοτώσει. Συνεχίζω γρήγορα το δρόμο μου προς το σημείο από το οποίο ακούστηκαν οι πυροβολισμοί. Καθώς φτάνω βλέπω όλους τους marine της ομάδας να έχουν πέσει κάτω γεμάτοι αίματα και πληγές.
-Μα καλά τι έγινε εδώ; Τι πάθατε; Ποιος σας το έκανε αυτό;
-Ο Raijo. Τον βρήκαμε και για αυτό σας στείλαμε σήμα. Αφού τον πολεμήσαμε καταλάβαμε την πραγματική του δύναμη. Χρειαζόμασταν ενισχύσεις για να τον αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι ένας συνηθισμένος πειρατής.
Λέει με βαριά φωνή και μεγάλη δυσκολία ένας από τους ναύτες.
-Ο Barangan-senjo που είναι; Πέρασε από εδώ καθόλου;
-Ναι πέρασε. Και μόλις του είπαμε τα νέα έφυγε κατευθείαν για να τον κυνηγήσει. Πήγαν από κει. Ακολούθησε τον και θα τον πετύχεις. Δεν πάει πολύ ώρα που έχει φύγει.
Μ' αυτά και μ' αυτά καταλαβαίνω πως ο καπετάνιος θα χρειαστεί τη βοήθειά μου. Ελπίζω να τον προλάβω και να μην του συμβεί κάτι κακό. Τρέχω εδώ και κάποια ώρα και μπροστά μου βλέπω όλους τους ναύτες του πληρώματος να είναι κάτω με πληγές και αίματα. Πηγαίνω δίπλα τους να δω τι έχουν και να μάθω τι έγινε...

Όλοι είναι αναίσθητοι και κανένας δεν μπορεί να μου μιλήσει. Βλέπω όμως έναν ο οποίος κρατιέται ξύπνιος ακόμα. Πηγαίνω κοντά του και με τα χίλια ζόρια προσπαθεί να μου μιλήσει και να που τι συνέβη εδώ.
-Hirako Shinji! Είσαι ο μόνος που μπορεί να μας βοηθήσει πλέον.
-Ναι! Θα βοηθήσω με όποιον τρόπο και αν χρειαστεί. Πες μου τι να κάνω.
-Ξέρεις πολύ καλά. Προχώρα ευθεία για να βρεις τον καπετάνιο μας και να πολεμήσεις στο πλευρό του. Αυτό πρέπει να κάνεις!
Ο marine χάνει τις αισθήσεις του και τα μάτια του κλείνουν. Εγώ τονώνω το ηθικό μου, παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεκινάω γα να βρω τον καπετάνιο. Αφού έχω τρέξει πόσα μέτρα επιτέλους τον συναντάω. Αλλά βλέπω κάτι που δεν το περίμενα με τίποτα. Κάτι που με αφήνει ειλικρινά στήλη άλατος. Ο Barangan-senjo πολεμάει τον γεράκο που συναντήσαμε με το που μπήκαμε σε αυτό το νησί.
-Μα καλά καπετάνιε τι συμβαίνει εδώ; Δεν μπορώ να καταλάβω.
-Shinji ώστε ήρθες; Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω. Είμαι ο μόνος που είχα τις δυνάμεις αλλά και τις αντοχές να ακολουθήσει τον Raijo.
-Και που είναι; Εγώ γιατί δεν τον βλέπω; Και γιατί πολεμάς αυτόν τον ηλικιωμένο;
-Ο Raijo μου ξέφυγε όταν μπήκε στο δρόμο μου αυτός εκεί ο άντρας. Δεν ξέρω το γιατί αλλά δεν με αφήνει να συνεχίσω. Εσύ όμως πήγαινε.
-Έγινε! Κοίτα να κερδίσεις εσύ εδώ και ύστερα να κάνουμε ένα παρτάκι.
-Ναι θα τα κανονίσουμε αυτά αργότερα.
Και έτσι φεύγω εγώ για να βρω τον Raijo και να τον αντιμετωπίσω. Εκεί που δεν το περιμένω πετάγεται ο γέρος με ένα σπαθί και προσπαθεί να με κόψει. Κάνοντας ένα μεγάλο σάλτο προς τα πίσω τον αποφεύγω τελευταία στιγμή. Τώρα θα πρέπει πρώτα να κερδίσω αυτόν αν θέλω να συνεχίσω τον δρόμο μου...

-Γέρο γιατί δεν με αφήνεις να προχωρήσω ήρεμα; Να ξέρεις ότι από τη στιγμή που με εμποδίζεις να πιάσω έναν πειρατή θα σε θεωρώ και σένα εχθρό μου.
-Αναγνωρίζω τις συνέπειες των πράξεών μου. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
-Από την ώρα που μας μίλησες κατάλαβα ότι κάτι μας έκρυβες! Αλλά γιατί το κάνεις αυτό; Και ποιος είσαι τέλος πάντων;
-Το όνομά μου είναι Shuk. Δεν μπορώ να σου πω άλλα.
-Τότε λυπάμαι αλλά δεν θα είμαι υπεύθυνος για ότι σου συμβεί.
Ορμάει κατά πάνω μου και εγώ αποκρούω την επίθεσή του με το σπαθί μου. Κάνω κάποια βήματα πίσω για να βρω τέλεια ισορροπία και ύστερα τον πετάω μακριά. Αυτός σηκώνεται με τη μία και μου λέει πως δεν πρόκειται να τα παρατήσει από τόσο νωρίς. Αν και μου κάνει συνέχεια επιθέσεις το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Να τις σταματάω και αυτός να καταλήγει στο έδαφος.
-Από ότι βλέπεις δεν μπορείς να με κερδίσεις. Οπότε πες μου τι συμβαίνει εδώ!
-Θα σου πω. Αλλά πρώτα θέλω να μάθω το όνομά σου.
-Με λένε Hirako Shinji. Πως και άλλαξες γνώμη;
-Κατάλαβα ότι είσαι πιο δυνατός από εμένα και έτσι μπορώ να σου πω την αλήθεια. Ο πειρατής Raijo ήρθε σε αυτό το νησί και αναστάτωσε την ηρεμία του. Είπε ότι κάποιοι τον κυνήγαγαν αλλά εμείς ξέροντας ποιος είναι του κλείσαμε την πόρτα. Έτσι αυτός τα πήρε άγρια και απήγαγε την εγγονούλα μου και τη γυναίκα μου. Μου είπε να σας σταματήσω αλλιώς θα τις σκότωνε. Έτσι εγώ δεν μπορούσα παρά να σας πολεμήσω. Αν σας κέρδιζα και τον πλησίαζα θα τον σκότωνα επί τόπου για να τις πάρω πίσω. Αλλά τελικά δεν είμαι τόσο δυνατός.
-Και που είναι τώρα;
-Έχουν πάει προς τα εκεί.
-Τότε ένα πράγμα μένει να κάνουμε. Να πάμε και να τους σώσουμε.
Έτσι ο γέρος, ο καπετάνιος και εγώ ξεκινάμε για τη διάσωση των δύο γυναικών...

-Εντάξει όλα αυτά που λες αλλά θέλω να σου κάνω μια ερώτηση! Γιατί στο χωριό δεν υπήρχαν άλλοι παρά μόνο εσύ;
-Όλοι με το που είδαν τον Raijo φοβήθηκαν για τις ζωές τους και έτσι έφυγαν για να μείνουν στο δάσος μέχρι να τελειώσει αυτή η ιστορία. Μόνο εγώ έμεινα πίσω για να κερδίσω αυτόν που κυνήγαγε τον Raijo. Όταν όμως σας είδα τόσους πολλούς κατάλαβα πως έπρεπε να σας πω κάτι για να σας χωρίσω. Επειδή ήσασταν πολλοί δεν υπήρχε τρόπος να σας κερδίσω. Και για αυτό σας είπα ότι δεν ξέρω τίποτα.
-Και το σχέδιό σου στην αρχή πέτυχε!
-Ναι αλλά μετά έχασα από εσένα. Όσο πολέμαγα τον καπετάνιο σου ήταν κάπως καλύτερα.
Ευτυχώς που ο Barangan-senjo δεν ήθελε να πολεμήσει σοβαρά αλλιώς ο γεράκος θα ήταν νεκρός τώρα. Πρέπει να σκεφτώ κάτι γρήγορα που να είναι αποτελεσματικό αν θέλουμε να τον κερδίσουμε.
-Να σε ρωτήσω Shuk, ξέρεις που τις κρατάει φυλακισμένες;
-Ναι! Σε ένα σπιτάκι περίπου δέκα λεπτά από εδώ.
-Τότε πρέπει να βιαστούμε γιατί η εμπειρία που έχω αποκτήσει τόσα χρόνια μου λέει πως ετοιμάζεται να φύγει από το νησί. Και αν είναι έτσι τα πράγματα τότε δεν θα ξαναδείς την εγγονή σου και τη γυναίκα σου ποτέ ξανά.
Τα λόγια του καπετάνιου κάνουν τον Shuk να τρέμει και να ιδρώνει. Στο βλέμμα του διαγράφεται ο φόβος, η αγωνία, το άγχος. Και μπαμ! Μου έρχεται μια ιδέα που ίσως μας βοηθήσει.
-Λοιπόν εγώ έχω ένα σχέδιο. Αν το ακολουθήσουμε πιστεύω να τα καταφέρουμε. Είναι το μόνο που μπόρεσα να σκεφτώ.
-Ήμουν σίγουρος πως θα έβρισκες κάτι. Λοιπόν ακούμε!
Έτσι μειώνοντας ελάχιστα την ταχύτητα μας αρχίζω την επεξήγηση του σχεδίου μου...

-Λοιπόν ακούστε τι θα κάνουμε. Θα πάτε εσείς να τον προκαλέσετε για να βγει έξω και να αρχίσει η μάχη. Αυτός θα σας πολεμάει και θα προσπαθήσει να σας σταματήσει. Έτσι δεν θα έχει το μυαλό του στις γυναίκες. Εκεί είναι που μπαίνω εγώ. Αφού τις σώσω τις αφήνω να φύγουν και ύστερα θα τον πολεμήσουμε όλοι μαζί για να είναι πιο εύκολο να πάρουμε την νίκη.
-Ωραία! Μου αρέσει το σχέδιο σου. Ελπίζω να τα καταφέρουμε!
-Σίγουρα. Το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να μπορέσουμε να απασχολήσουμε τον Raijo αρκετά για να σώσει ο Shinji τους ανθρώπους.
Με αυτά και με αυτά εγώ αλλάζω δρόμο και πηγαίνω μέσα από το δάσος για να κρυφτώ και να βγω πίσω από το σπίτι. Περνάνε τα δέκα λεπτά και φτάνω. Βλέπω το σπίτι και ενώ είμαι κρυμμένος μέσα σε κάτι θάμνους οι άλλοι δύο σκάνε μύτη και φωνάζουν.
-Raijo! Βγες έξω να παλέψεις σαν άντρας. Ήρθαμε να σε αντιμετωπίσουμε.
-Οι γυναίκες τι κάνουν; Δεν πιστεύω να τις πείραξες;
-Καλά είναι και οι δύο. Δεν πρόκειται να βγω έξω. Αν τις θέλετε ζωντανές τότε να μου φέρετε μία βάρκα και να με αφήσετε να φύγω. Αλλιώς μην νομίζετε ότι θα τις δείτε ξανά.
Ακούγεται μία βαριά φωνή από έναν εξαντλημένο άνθρωπο. Μάλλον είναι πληγωμένος και για αυτό δεν μπορεί να μιλήσει καλά. Λέω να περιμένω λίγο ακόμα να δω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.
-Εντάξει! Θα σου φέρουμε ότι θέλεις. Αλλά θα μου υποσχεθείς ότι δεν θα πειράξεις κανέναν.
-Εντάξει. Στο ορκίζομαι αρκεί και εσύ να με αφήσεις να φύγω ήρεμα. Ξέρω πως είσαι ο Barangan και ένας δυνατός marine στην west blue. Για αυτό αν κάνεις καμιά περίεργη κίνηση πες αντίο σε αυτές εδώ.
Το σχέδιο μου απέτυχε, δεν πήγε όπως θέλαμε. Ο καπετάνιος με σκυμμένο το κεφάλι και μια απογοήτευση στην αύρα του φεύγει για να φέρει μία βάρκα. Αφού έχει φύγει κάποια ώρα συμβαίνει κάτι που δεν το περίμενε κανείς...

Ο Raijo πετάγεται έξω από το σπιτάκι και κρατώντας δύο όπλα πυροβολάει τον Shuk στα πόδια. Αίματα κυλάνε παντού και αυτός πέφτει κάτω σκούζοντας από τον πόνο.
-Χαχαχα! Νομίζατε ότι δεν μπορώ να πολεμήσω; Απλώς έπρεπε να ξεφορτωθώ τον Barangan αν ήθελα να την κάνω από εδώ σώος και αβλαβής. Χαχαχα!
-Αχχ... Οι γυναίκες που είναι;
Λέει με μια δυσκολία ο Shuk. Αφού δεν παίρνει την απάντησή του λιποθυμάει καθώς έχει χάσει πολύ αίμα από τους πυροβολισμούς. Ο Raijo ετοιμάζεται να τον πυροβολήσει στο κεφάλι και να τον σκοτώσει αλλά επεμβαίνω εγώ. Βγαίνω από τους θάμνους και του ρίχνω στα χέρια έτσι ώστε τα πιστόλια του να φτάσουν μακριά. Αιφνιδιασμένος από αυτήν μου την κίνηση μένει άγαλμα και δεν κάνει τίποτα. Αφού επανέρχεται στην πραγματικότητα μου απευθύνει τον λόγο.
-Εσύ ποιος είσαι; Τι θέλεις εδώ; Marine αποκλείεται γιατί δεν φοράς τη στολή τους.
-Μπορεί να μην είμαι ένας από αυτούς αλλά συνεργάζομαι μαζί τους. Είμαι ο bounty hunter Hirako Shinji. Και αυτός που θα βάλει τέλος σε αυτήν την ιστορία και στη ζωή σου.
-Χαχαχα! Νομίζεις ότι επειδή κρατάς ένα όπλο θα μπορέσεις να με σκοτώσεις;
-Το πλεονέκτημα είναι καθαρά δικό μου. Τι μπορείς εσύ να κάνεις όταν είσαι άοπλος;
-Κι όμως έχω το πιο ισχυρό όπλο μαζί μου. Ξέρω που βρίσκονται αυτές οι γυναίκες και αν με σκοτώσεις δεν πρόκειται ποτέ να τις βρεις. Χαχαχα!
Έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό. Δεν μπορώ να τον σκοτώσω μέχρι να μάθω που τις έχει κρύψει.
-Ωραία λοιπόν τι προτείνεις να κάνουμε;
-Μια δίκαιη μάχη. Πέτα το όπλο σου και να πολεμήσουμε με τα σπαθιά μας.
Και καθώς λέει αυτά τα λόγια τραβάει το σπαθί του. Φαίνεται αποφασιστικός αλλά και δυνατός. Θα είμαι άραγε ικανός να τον κερδίσω; Αφού πετάω την καραμπίνα μακριά, τραβάω το σπαθί και του ορμάω με όλη μου την καρδιά...

Τα σπαθιά μας συγκρούονται και ένας πολύ μικρός ανεμοστρόβιλος δημιουργείται γύρω μας. Η μάχη συνεχίζεται και κανένας από τους δυο μας δεν έχει ξεπεράσει τον άλλον σε κάτι. Η δύναμή μας, τα ανακλαστικά μας, η ανοχή μας και η ταχύτητά μας όλα είναι το ίδιο. Το βλέμμα του κρύβει μίσος και έχθρα. Ένας ψηλός άντρας, όμορφος να είναι ένας εγκληματίας; Δεν μπορώ να το καταλάβω! Αλλά αφού έτσι έχουν τα πράγματα πρέπει να τον σταματήσω και να τον σκοτώσω. Ποτέ δεν πρόκειται να συγχωρήσω τους πειρατές.
-Ποτέ!!!!!!!!!
Και φωνάζοντας δυνατά του ορμάω με όλες μου τις δυνάμεις. Από τον θυμό μου όμως δεν μπορώ να δω καθαρά και έτσι αυτός ενώ σταματάει την επίθεσή μου με χτυπάει και με τραυματίζει. Έχω ένα μεγάλο σχίσιμο στο πόδι. Πρέπει να ηρεμήσω και να συγκεντρωθώ αν θέλω να κερδίσω αλλά πάνω από όλα αν θέλω να παραμείνω ζωντανός. Καθώς έρχεται κατά πάνω μου κάνω ένα άλμα και ενώ περνάω από πάνω του καταλήγω πίσω του. Βρίσκω ευκαιρία να τον μαχαιρώσω με το σπαθί μου αλλά για κακή μου τύχη με έχει καταλάβει. Έτσι γυρνώντας γρήγορα με σταματάει και όχι μόνο. Με πετάει δέκα μέτρα πίσω και εγώ πέφτω κάτω.
-Σήκω να συνεχίσουμε. Είσαι ωραίος αντίπαλος. Είχα καιρό να παλέψω με κάποιον αντάξιο μου. Για αυτό θα σου κάνω ένα δώρο!
-Και εμένα είναι η πρώτη μου φορά που πολεμάω κάποιον τόσο δυνατό.
Λέω με κουρασμένη φωνή και έναν πόνο που προσπαθώ να συμπιέσω.
-Και τι δώρο είναι αυτό;
-Απλώς δεν πρόκειται να σε σκοτώσω. Αλλά θα σου κόψω τα χέρια για να μην μπορείς να ξαναπολεμήσεις! Χαχαχα!
-Μην είσαι τόσο σίγουρος ότι θα με κερδίσεις. Όποιος γελάει καλύτερα γελάει τελευταίος.
-Θα το δούμε αυτό μικρέ. Έλα. Σε περιμένω.
Ξέρω πως με τα λόγια αυτά θέλει να με προκαλέσει. Αλλά πρέπει να συγκρατηθώ και να μην ορμάω έτσι γιατί αφήνω πολλά ανοίγματα.
-Δεν μπορώ να κάνω άλλο υπομονή.
Και λέγοντας αυτά τα λόγια μου κάνει επίθεση...

Αφού σταματάω την επίθεσή του βγάζει από την τσέπη του ένα μικρό μαχαιράκι και μου το πετάει. Αυτό καρφώνεται στο πόδι και καθώς πονάω πολύ βρίσκει την ευκαιρία να με ρίξει κάτω.
-Όσο καλός και να είσαι δεν πρόκειται να κερδίσεις εσύ εμένα. Με απογοητεύεις αν έχει φτάσει τα όριά σου.
-Δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Όσο ζω θα σε κυνηγάω για να σε σκοτώσω.
-Χαχαχα! ωραίο αστείο μικρέ. Για κακή σου τύχη όμως εδώ τελειώνει η καριέρα σου σαν bounty hunter. Δεν έχεις μέλλον πλέον.
-Μισό λεπτό. Εσύ όμως μου είπες πως δεν θα με σκοτώσεις. Τι σόι άντρας είσαι αν δεν τηρείς τις υποσχέσεις σου;
-Ναι έχεις δίκιο σε αυτό. Αλλά είπα όμως πως θα σου κόψω τα χέρια για να μην παλέψεις ποτέ ξανά. Χαχαχα!
Ξέροντας πως όλα έχουν τελειώσει ξαπλώνω κάτω και περιμένω.
-Τουλάχιστον θα μου πεις που έχεις κρύψει τις γυναίκες; Έτσι και αλλιώς θα καταφέρεις να φύγεις!
-Ίσως! Χαχαχα! Στο δάσος είναι κρυμμένες. Όταν τις είχα πιάσει μου ξέφυγαν αλλά δεν μπορούσα να το πω γιατί αλλιώς τα πράγματα δεν θα πήγαιναν όπως τα είχα σχεδιάσει. Χαχαχα!
Απίστευτο. Ώστε από την αρχή δεν είχε τίποτα στο χέρι του. Τσάμπα όλη αυτή η μάχη και τσάμπα η ήττα.
-Λοιπόν ήρθε η ώρα να φύγω. Πες αντίο στα χέρια σου.
-Είμαι προετοιμασμένος. Αλλά να ξέρεις και χωρίς χέρια θα σε κυνηγήσω όπου και να πας και σε σκοτώσω όπως και να μπορώ.
-Θα το δούμε αυτό μικρέ.
Και καθώς πάει να με κόψει, κλείνω τα μάτια μου και ακούω τη φωνή του Barangan-senjo.
-Raijo! Περίμενε! μην το κάνεις!
-Πολύ αργά!
Ο ήχος από το κάρφωμα του σπαθιού σε ένα σώμα ανοίγει αυτόματα τα μάτια μου. Μπροστά μου ο καπετάνιος μαχαιρωμένος στο στομάχι και πάνω μου παντού αίματα...

-Ba-Ba-Barangan-senjo!!!!!!!!
Φωνάζω με όλη μου τη δύναμη.
-Μην ανησυχείς για μένα. Θα επιβιώσω με κάποιον τρόπο. Εσύ όμως είσαι νέος και δεν πρέπει να πάθεις τίποτα. Απλά μην αφήσεις τον Raijo να ξεφύγει ζωντανός. Κάντο για μένα...
Πέφτει δίπλα μου αναίσθητος, σαν να είναι νεκρός. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Οργή, μίσος και θυμός υπάρχουν σε όλη μου την ψυχή και το σώμα. Δεν μπορώ με τίποτα να κρατήσω τα δάκρυά μου. Αμέσως βρίσκω την δύναμη σαν από μηχανή θεός και ορμάω στον Raijo.
-Μικρέ έπρεπε να ηρεμήσεις πριν μου επιτεθείς. Τώρα είσαι γεμάτος ανοίγματα. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να σε σκοτώσω.
-Θα πεθάνεις παλιοπειρατή. Θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.
Έχοντας νεύρα και θολότητα δεν μπορώ να δω καθαρά και έτσι η επίθεσή μου είναι εύκολο να την αποφύγει. Αφού το κάνει, με κλωτσάει στην κοιλιά με πολύ δύναμη και εγώ πέφτω κάτω σχεδόν αναίσθητος.
-Δεν θα σε πειράξω γιατί βλέπω πως έχεις ισχυρή θέληση. Αλλά εγώ ήρθε η ώρα να την κάνω.
Του πιάνω το πόδι και του το σφίγγω.
-Περίμενε. Δεν έχεις να πας πουθενά. Εδώ θα κάτσεις να συνεχίσουμε τη μάχη.
-Βλέπω δεν τα παρατάς με τίποτα εσύ. Δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή.
Και ενώ ετοιμάζεται να με σκοτώσει ο ήχος από τα βήματα κάποιων ανθρώπων τον σταματάνε.
-Γαμώτο έρχονται οι marine. Και εγώ που νόμιζα πως ο γέρος τους είχε ξεφορτωθεί αλλά μάλλον δεν ήταν τόσο δυνατός για να τους σκοτώσει μια και καλή. Εγώ την κάνω!
Ώστε έρχονται marine. Τι ωραία! Αισθάνομαι μια χαρά που δεν πέθανα αλλά και μια μεγάλη στενοχώρια για τον καπετάνιο. Το μέρος γύρω μου γυρίζει και αφού χάνω τις αισθήσεις μου λιποθυμάω...

-Hirako; Hirako Shinji; Ξύπνα επιτέλους! Έχει περάσει μια βδομάδα από τότε που κοιμάσαι.
-Ε! Τι γίνεται που βρίσκομαι;
-Είμαστε ακόμα στο νησί Toroa. Οι υπόλοιποι marine έχουν αναρρώσει πλήρως. Εσένα περιμένουμε για να φύγουμε για τη βάση μας.
-Και εγώ εντάξει είμαι. Ο καπετάνιος όμως που είναι; Δεν τον βλέπω εδώ γύρω!
-Δυστυχώς πέθανε στη μάχη. Πρέπει να ήσουνα μπροστά όταν έγινε αυτό.
Τώρα θυμάμαι πως έγιναν τα πράγματα. Αν ήμουν όμως πιο δυνατός τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί. Αρχίζω να κλαίω. Η λύπη μαζί με την οργή δεν μου επιτρέπουν να κάνω αλλιώς. Το σώμα μου το αισθάνομαι πολύ βαρύ. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Σκέφτομαι όμως πως υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω. Να κυνηγήσω τον Raijo και να τον σκοτώσω.
-Λοιπόν μόλις λάβαμε μήνυμα πως πρέπει να φύγουμε. Έλα πρέπει να επιβιβαστούμε στο πλοίο.
-Όχι εγώ δεν θα έρθω μαζί σας. Έχω μια δουλειά που πρέπει να κανονίσω πρώτα. Να σκοτώσω τον Raijo.
-Και εμείς νιώθουμε το ίδιο για τον Barangan-senjo αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα τώρα. Πρέπει όμως να πάμε πίσω.
-Γιατί πρέπει; Εγώ είμαι ένας bounty hunter και δεν είμαι υποχρεωμένος να σας ακολουθάω. Τόσο καιρό το έκανα επειδή το ήθελα.
-Ναι αλλά-
-Δεν έχει αλλά. Εγώ μίλησα. Να δώσεις χαιρετίσματα στους άλλους.
-Τουλάχιστον πάρε αυτήν εδώ τη σχεδία για να ταξιδέψεις.
-Σε ευχαριστώ πολύ.
Και έτσι με αυτά να είναι τα τελευταία μου λόγια ξεκινάω το ταξίδι μου για να βρω τον Raijo και να εκδικηθώ.

To Be Continued...

Όνομα: Hirako Shinji
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 24.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Καλή ιστορία με ωραία και μεγάλα ποστς και καλή πλοκή. Μου άρεσαν οι ανατροπές στο τέλος.

» [Τέλος] My first mission as Bounty Hunter
» Αντιμετοπος με μια ομορφη Bounty Hunter[Τελος]
» Το Ταξίδι Της Εκδίκησης Φτάνει Στο Τέλος[Τέλος]
» The first bounty[Τελος]
» Pirate Cruelty ! The bounty hunter vs the notorious pirate [ΤΕΛΟΣ]