[Τέλος]Ένα ήσυχο νησί και ο υπνωτιστής.

Cervantes κοίταξε. αυτή την στιγμή με ψάχνουν όλοι οι μαρινς στην ιστ μπλου...καλό λοιπόν θα ήταν να μην έρθεις μαζί μου αυτή την στιγμή, έτσι δεν θα θέσω σε κίνδυνο την ζωή σου...όμως θα έρθουν οι μέρες που θα ξαναβρεθούμε. στην μεγάλη γραμμή,. εκεί θα βρω όλο το πλήρωμά μου. σε 6 μήνες λοιπόν να είσαι στο Vira Island...

Αυτά τα λόγια μου είχαν μείνει στο μυαλό μετά απο την περιπέτεια που πέρασα μαζί με την Sakura στο νησί της East blue.East blue...Μετά απο τόσο καιρό είμαι ξανά στην θάλασσα στην οποία μεγάλωσα.Σιγά σιγά τα κομμάτια μαζεύονταν και σε λίγο καιρό ήμουν σίγουρος οτι θα έφτανα στο νησί μου την Shell town και θα έβρισκα την αλήθεια για εμένα.Δεν είχαν περάσει πολλές μέρες μέχρι να βρω το επόμενο νησί μου.Η αλήθεια είναι ότι πέρασαν μόνο 2 ημέρες κάτι το οποίο με παρεξένευσε συνήθως στην North blue μου έπερνε πολύ καιρό να φτάσω σε άλλο νησί.Δεν ξέρω αν ήταν τύχη που κατάφερα και βρέθηκα εδώ γρήγορα αλλά ένα ήταν σίγουρο η καινούργια περιπέτεια ανέμενε να ξεκινήσει!

Το νησί αυτό το οποίο βρισκόταν μπροστά μου ήταν αρκετά μεγάλο και φαινόταν να είχε αρκετή βλάστηση αλλα με ελάχιστα δέντρα όπως φαινόταν απο μακριά.Επίσης το νησί αυτό είχε πολλούς λόφους ένα όμως λόφος ξεχώριζε απο εδώ πέρα στην θάλασσα.Αυτός που είχε πάνω του ένα σπίτι.Πέρα απο αυτό το σπίτι δεν φαινόταν τίποτα άλλο εκτός απο ερημιά. Παραξενεύτηκα διότι ένα τέτοιο είδους νησί μπορεί να σημαίνει ένα μόνο πράγμα, μπελάδες, και οι μπελάδες ποτέ δεν ξέρεις που θα σε φέρουν.Αφού έφτασα στο νησί έβγαλα την βάρκα μου απο το νερό και την άφησα στην παραλία όπου και είχα φτάσει.Ο δρόμος απο εκεί οδηγούσε σε μία μεγάλη ανηφόρα η οποία μετά σε έβγαζε σε ένα μεγάλο λιβάδι.Υπήρχε μία λωρίδα δρόμου που σε οδηγούσε μόνο ευθεία την οποία και ακολούθησα.Καθώς περπατούσα κοιτούσα τριγύρω το τοπίο πραγματικά ήταν όμορφο.Το ζεστό αεράκι χτυπούσε το πρόσωπό σου αι μπορούσες να μυρίσεις στον αέρα αυτήν μυρωδιά του γρασιδιού.Ένιωθες σαν να ήσουν στο σπίτι σου...

καθως συνεχιζα τη περιηγηση μου στο νησι καταλαβαινα ολο και περισσοτερο πως κατι δεν παει καλα....περιεργος να ανακαλυψω τα μυστηρια του εξακολουθουσα να οδηγουμε απο το δρομακι ολο και πιο βαθια στο δασος...ηρθα αντιμετωπος με πολλες ανηφορες καθως επισης και πολλα αγρια ζωα του νησιου...και να μαι τελικα εξω απο το σπιτι....αυτο το ερημο και ανατριχιαστικο σπιτι που μονο για στοιχιομενο εμοιαζε....κοιταξα πιο καλα μεσα....ενα ριγος με διαπερασε....και τοτε ειδα τη σκια ενος πλασματος

Μόλις άνοιξα λίγο την πόρτα συνέχισε αυτή να ανοίγει μόνη της βγάζοντας έναν ανατριχιαστικό ήχο.Τότε ήταν που άρχισα να έχω ανησυχίες για αυτό το μέρος και γενικά όλο το νησί.Ξαφνικά εμφανίστηκε μία σκιά ενός πλάσματος, τότε ήταν που με διαπέρασε ένα ρίγος.Άρχισαν να κρυώνουν τα πόδια μου και τα χέρια μου απο το φόβο.Για κάθε ενδεχόμενο είχα τα χέρια μου κοντά στα σπαθιά μου.Η σκιά τότε μετακινήθηκε και άρχισε να ερχόταν προς το μέρος μου.Όταν αποκαλύφθηκε μπροστά μου η σκιά αυτή ήταν ένας άντρας και φορούσε μαύρα ρούχα απο πάνω μέχρι κάτω.Τα μαλλιά του ήταν λίγο φουντωτά και είχε κέρατα κατσίκας? Πραγματικά ακόμα και αυτός ο άνθρωπος σε έκανε να τρομάζεις για αυτό το μέρος...

Τι κάνετε εσείς εδώ!Φύγετε αμέσως απαγορεύεται να βρίσκεστε εδώ!

Γιατί τι είναι εδώ?

Είναι η βίλα της κυρίας Kaya και απαγορεύεται να βρίσκεστε εδώ!Σας παρακαλώ φύγετε!

Η βίλα ποιανού?Είπα καθώς έτρωγα κάτι μήλα που βρίσκονταν σε ένα μπολ λίγο πιο δίπλα..

ΜΗΝ ΤΡΩΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΗΛΑ!Σας είπα πρέπει να φύγετε!!

Τι είναι αυτή η φασαρία εδώ πέρα Merry?Είπε κάποιος καθώς κατέβαινε απο τις σκάλες.

Ααα κύριε Kurahadol!Αυτός ο νεαρός εδώ αρνείται να φύγει σας παρακαλώ κύριε Κurahadol κάντε κάτι.

Μάλιστα,τι έχουμε εδώ...Είπε αυτός ο Kurahadol καθώς κατέβηκε απο τις σκάλες και με το δεξί του χέρι πείραζε την άκρη απο το γάντι που φορούσε στο αριστερό του χέρι.Ήταν ένας ψηλός άντρας με γυαλιά και μαύρα ρούχα μπάτλερ.Μόλις με πλησίασε και με κοίταξε με ένα σατανικό βλέμμα ένιωθα ένα ψύχος να διαπερνά το σώμα μου.Επίσης η παρουσία του δεν με έπειθε...ένιωθα πως κάτι δεν ήταν καλό με αυτόν τον τύπο όμως αποφάσισα να μείνω ήρεμος.Merry μπορείς να πας πάνω στην κυρία Kaya.

Μάλιστα.Μόλις έφυγε αυτός ο Merry, ξαφνικά ο Kurahadol έσφιξε την γροθιά του και μου έδωσε μια γροθιά πετώντας με πάνω σε ένα τραπέζι που έσπασε.Στην συνέχεια πλησίασε κοντά μου και με σήκωσε στον αέρα πιάνοντας με απο την μπλούζα μου.Με πέταξε στην πόρτα η οποία άνοιξε και με άφησε έξω απο το σπίτι αναίσθητο.Ο Kurahadol στην συνέχεια έκλεισε τη πόρτα του σπιτιού σαν να μην συνέβαινε τίποτα και με άφησε παραιτημένο εκεί.

Μετά απο αυτό το συμβάν ξύπνησα έξω απο την βίλα.Δεν θυμόμουν τι έγινε καθαρά...Όμως μετά απο λίγη ώρα θυμήθηκα αυτόν τον Kurahadol που με βάρεσε και με άφησε αναίσθητο.Σκέφτηκα να πάω μέσα και να τον δείρω όμως μετά σκέφτηκα τους αθώους ανθρώπους που υπάρχουν σε αυτήν την βίλα οπότε αποφάσισα να φύγω και να γυρίσω στην βάρκα μου και να φύγω απο αυτό το νησί καθώς δεν ήταν ένα συνηθισμένο νησί.Ακολούθησα τον ίδιο δρόμο απο τον οποίο ήρθα όμως παρατήρησα οτι υπήρχε μία λωρίδα που πήγαινε απο τα δεξιά.Περίεργο..δεν το είχα αντιληφθεί αυτό όταν ερχόμουν εδώ.Αφού σκέφτηκα οτι θα μπορούσε να υπήρχε μια πόλη εκεί αποφάσισα να ακολουθήσω τον δρόμο.

Μετά απο αρκετή ώρα έφτασα σε ένα χωριό.Δεν ήταν πολύ μεγάλο και υπήρχε πάρα πολύ ησυχία.Απο αριθμό σπιτιών ήταν μόνο περίπου 10.Έξω δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος και για ακόμα μία φορά που ήρθε στο μυαλό μία πόλη φάντασμα...Καθώς περπατούσα και περνούσα τα σπίτια ένα ένα είδα ένα κτήριο που ήταν μπαρ έτσι αποφάσισα να μπω μέσα.Μέσα στο μπαρ υπήρχε ένας γέρος που στο τραπέζι του υπήρχαν 5 μπουκάλια ρούμι και αυτός ήταν ξαπλωμένος πάνω στο τραπέζι...Μόλις τον κοίταξα ήμουν σε μια φάση,τι διάολο συμβαίνει εδώ... Πήγα σε ένα τραπέζι και άρπαξα μία καρέκλα και κάθισα και φώναξα την σερβιτόρα να έρθει να πάρει την παραγγελία μου.

Όταν με πλησίασε η σερβιτόρα την κοίταξα απο πάνω ως κάτω.Ήταν μία όμορφη κοπέλα περίπου 1.65 ύψος.Φορούσε φούστα και μία ποδιά.Είχε κοντά μαλλιά χρώμα κόκκινο.Φαινόταν γλυκιά αλλά στο μυαλό μου είχα κάποια άλλη...Ένα κορίτσι απο την παιδική μου ηλικία.Την λέγανε Rikika..Απο μικρός ήμουν τσιμπημένος μαζί της...

Συγνώμη κύριε,θα πάρετε κάτι?

Ε,τι,ποιος?

Είπα, θα πάρετε κάτι?

Ναι, ναι...Θα ήθελα 1 μπουκάλι ρούμι και ένα κοτόπουλο.

Μάλιστα έρχονται αμέσως.Αφού έφυγε η σερβιτόρα συνέχισα να σκέφτομαι τα παιδικά μου χρόνια...

Όταν μου έφερε το φαγητό όρμισα όπως συνήθως.Το φαγητό ήταν τόσο νόστιμο..Μόνο με ένα πιάτο είχα φουσκώσει και δεν μπορούσα να φάω άλλο Το ρούμι το κατέβαζα γρήγορα και παράγγελνα το ένα μπουκάλι μετά το άλλο.Γρήγορα είχα μεθύσει και είχα κοιμηθεί με την σειρά μου πάνω στο τραπέζι όπως και ο γέρος που καθόταν 2 τραπέζια δίπλα μου.Η σερβιτόρα ήταν σε μια φάση:Πως κατέληξα να κάνω μπαρ σε αυτό το νησί...? Πέρασαν αρκετές ώρες όταν ξαφνικά ένιωσα κάτι να με ακουμπάει στην πλάτη μου.Ξύπνησα αμέσως και άρπαξα τα σπαθιά μου και γύρισα στον αντίπαλο μου έχοντας το σπαθί στον λαιμό του.Μόλις κοίταξα τον αντίπαλο μου κατάλαβα πως ήταν η σερβιτόρα, το πρόσωπο της φαινόταν πολύ φοβισμένο εκείνη την στιγμή.

Μην μου κάνεις κακό σε παρακαλώ!Εγώ απλά ήθελα να σε ξυπνήσω.

Α...Συγνώμη..απλά κοιμόμουν και δεν ήξερα ποιος ήσουν.Δεν είχα σκοπό να σε πειράξω.

Δεν...Δεν πειράζει απλά πάρε αυτό το κοφτερό πράγμα απο το λαιμό μου σε παρακαλώ!

Α..ναι συγνώμη! Λοιπόν να πηγαίνω εγώ να μην ενοχλώ...

Δεν σε έχω δει εδώ ποτέ.Μήπως είσαι ξένος?

Ναι, ναι είμαι...Γιατί ρωτάς.

Διότι δεν υπάρχει κανένα πανδοχείο εδώ για να μείνεις...Μήπως θα ήθελες να μείνεις στο σπίτι μου...?Όταν είπε αυτό κοκκίνισε ολόκληρη..

Φυσικά!Ευχαριστώ!

Την επόμενη μέρα ξύπνησα στον καναπέ του σπιτιού.Η σερβιτόρα κοιμόταν του καλού καιρού...Άρπαξα τα πράγματα μου και έκλεψα λίγο φαγητό και λεφτά που είχε σαν πειρατής που είμαι και έφυγα για την παραλία.Έξω δεν ήταν πλήρως μέρα όμως υπήρχε αρκετό φως για να δώ που πηγαίνω.Πήγα απο τον ίδιο δρόμο που ήρθα στο νησί.Το λιβάδι ήταν ακόμα το ίδιο όμορφο όπως και πριν που ερχόμουν.Το αεράκι φυσούσε ακόμη και μπορούσες να μυρίσεις την ίδια μυρωδιά στον αέρα.Λίγο πριν φτάσω στην παραλία πρόσεξα έναν άντρα κάτω στο χώμα λιπόθυμο.Ο άντρας αυτός φορούσε κάτι περίεργα γυαλιά.Είχαν σχήμα καρδιάς.Επίσης η ενδυμασία του ήταν λίγο περίεργη.

Οι εσύ ξύπνα!Του είπα καθώς του έδωσα 2 δυνατές σφαλιάρες.

Τότε είχε αρχίσει να συνέρχεται.Ε?τι έγινε που είμαι!?Κοίταζε δεξιά και αριστερά ταραγμένος.

Ηρέμησε φίλε μου.Σε βρήκα κάτω αναίσθητο ευτυχώς χωρίς καμία ζημιά.Για πες μου τώρα τι συνέβη.Ο τύπας δεν με πρόσεχε καν φλυαρούσε κάτι βλακείες και έτρεχε δεξιά και αριστερά.

Ααα Οχιι, αποκοιμήθηκα!Πως έγινε αυτό!Αααα

Ηρέμησε!!Πες μου σιγά σιγά τι έγινε!Δεν μου έδωσε σημασία...Γκρρ...

Γιατί με βάρεσες!?Ξέρεις ποιος είμαι εγώ!Είμαι ένας απο Black Cats Pirates!

Ποιους?

Α ναι σωστά...υποτίθεται πως αυτό θα ήταν το μεγάλο comeback μας...Τέλος πάντων..

Μα καλά τι λέει αυτός...?Είπα απο μέσα μου.

Έχεις κανένα πλοίο η βάρκα!?Πρέπει να φύγω αμέσως!

Ναι έχω...αλλα δεν πρόκειται να στο δώσω.

Θα μου το δώσεις είτε θέλεις είτε όχι!Δεν ξέρεις με ποιον τα βάζεις γιαυτό καλύτερα παράτα τα!

Ούτε εσύ ξέρεις με ποιον τα βάζεις βλάκα!Έβγαλα τα σπαθιά μου και ετοιμάστηκα για μάχη.Αυτός έβγαλε ένα εκκρεμές.Χαχαχα τι είναι αυτό το πράγμα!?Με αυτό θα με κερδίσεις!?

Βλάκα δεν ξέρεις τι μπορώ να σου κάνω...Κοίτα τώρα...Κοιμήσου...1...2...Jango!ZzzZzzZzz...Ο τύπος αυτός κατέληξε να κοιμάται...

Χαχαχα τι άχρηστος!

Γκρρ...ξέχασα να βγάλω το καπέλο μου και αποκοιμήθηκα πάλι...Αυτήν την φορά όμως δεν θα αποκοιμηθώ!Θα δεις τώρα!

Ο υπνωτιστής ήταν αρκετά δυνατός.Για μια στιγμή νόμιζα πως θα έχανα αλλά δεν θα τα παρατούσα τόσο εύκολα.Άρχισα να τρέχω προς τον υπνωτιστή και να τον χτυπήσω με τα σπαθιά μου.Αυτός δεν κουνήθηκε το μόνο που έκανε ήταν να πει:1...2...3...Jango!Δεν κατάλαβε τι ήταν αυτό αλλα αμέσως αποκοιμήθηκε.

Θα κοιμάσαι η θα πολεμήσεις?

Σκάσε βλάκα...Ακόμα δεν έχεις δει τίποτα.Έβγαλε τότε και ένα δεύτερο εκκρεμές και τα γυρνούσε γύρω στα δάχτυλα του.Τότε μου πέταξε και τα δύο ταυτόχρονα όμως με μία κολοτούμπα προς τα πίσω απέφυγα τα εκκρεμές.Τότε ο υπνωτιστής έριξε ένα χαμόγελο.Δεν κατάλαβα το γιατί όμως τότε το δεξί μου μάγουλο είχε ένα κόψιμο και άρχισε να τρέχει λίγο αίμα.

Χα..Φαίνεται πως τελικά θα μου προσφέρεις μια απολαυστική μάχη

Ετοιμάσου!Είπε καθώς στριφογύριζε τα εκκρεμές στα δάχτυλα του.

Όρμισα ξανά στον αντίπαλο μου και αυτός πέταξε ξανά τα εκκρεμές.Το ίδιο πράγμα δεν θα πιάσει ξανά!Απέφυγα τα εκκρεμές κάνοντας μία βουτιά προς τα δεξιά και συνέχισα προς τον Jango.Τότε αυτός έριξε πάλι ένα χαμόγελο και κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά.Γύρισα να κοιτάξω πίσω μου και είδα τα εκκρεμές να περνάνε ακριβώς ξούρα απο το κεφάλι μου.Αμέσως έκανα ένα άλμα προς τα πίσω.Τελικά θα είναι πιο δύσκολο με αυτά τα εκκρεμές στην μέση,πρέπει να τα ξεφορτωθώ γρήγορα,σκέφτηκα.Αμέσως ο Jango πέταξε ξανά τα εκκρεμές.Τότε έβγαλα και το 2ο σπαθί μου και τα έβαλα και τα δύο μπροστά μου για να αποκρούσω τα εκκρεμές όμως αυτά επέστρεψαν πάλι πίσω χτυπώντας με στα πλευρά.Το χτύπημα αυτό ήταν δυνατό και με έκανε να αρχίσω να φτύνω λίγο αίμα.

Ο αντίπαλος μου ήταν πολύ δυνατός δεν είχα περιθώρια για ήττα.Όχι εδώ.Είχα πολλά πράγματα να κάνω και μία υπόσχεση να τηρήσω.Είχα μια ευκαιρία για να σταματήσω τα εκκρεμές ένα λάθος και θα έχανα την μάχη.Όταν επιτέλους πέταξε τα εκκρεμές ο Jango τα απέφυγα και απευθείας έτρεξα προς το μέρος του.Με μία κίνηση τον έκοψα και στα 2 πόδια κάνοντας τον ανίκανο να κουνηθεί.Τα εκκρεμές τότε άρχισαν να έρχονται πίσω προς το μέρος μου.Άπλωσα και τα 2 σπαθιά μου και απλά τα έπιασα απο την άκρη των σπαθιών μου.Τελείωσαν τα παιχνίδια Jango.Έχασες!Αυτός σπάραζε απο τον πόνο που είχε στα πόδια και έλεγε συνέχεια κάτι βλακείες όπως:Καπετάνιε γιατί με άφησες πίσω!Black Cat pirates γιατί φύγατε χωρίς εμένα!?Τι έγινε εδώ!?Δεν του έδωσα σημασία το χτύπησα με το πίσω μέρος του σπαθιού μου σε ένα σημείο πίσω στην πλάτη του που θα τον έριχνε αναίσθητο και εκεί τον άφησα κάτω στο έδαφος ετοιμοθάνατο.

Μετά αυτήν την δύσκολη μάχη με τον Jango δεν ασχολήθηκα με τίποτα άλλο.Ως έπαθλο πείρα τα όπλα του καθώς θα μου ήταν χρήσιμα.Χωρίς να μου πάρει πολύ ώρα έφτασα στην βάρκα μου στην παραλία που ήταν.Ευτυχώς ήταν άθικτη, διότι με αυτά που συμβαίνουν σε αυτό το νησί ποτέ δεν ξέρεις...Αμέσως φόρτωσα τα πράγματα μου στην βάρκα και την έβαλα στο νερό.Με την σειρά μου ανέβηκα πάνω στην βάρκα και στην συνέχεια την άφησα να πλέει στα κύματα της θάλασσας όπου και θα με οδηγήσουν στο επόμενο νησί.Αυτή η περιπέτεια σε αυτό το νησί ήταν η πρώτη, και τελευταία μου ελπίζω,που δεν μου άρεσε καθόλου.Γενικά το νησί ήταν περίεργο και αυτός ο αντίπαλος το ίδιο.Ελπίζω να μην ξανά έρθω ποτέ εδώ...

Όνομα: Cervantes D. Leon
Haki Points: Yeah...right!!!
Player of the Month Points: 5
Beli: 23.000
Bounty/Fame Points: ---
Παρατηρήσεις: Για μικρή καλούτσικη ήταν. Αλλα ώς εκεί.