[Αρχή-Αποστολή]The search for the cursed katana

Στην προηγουμενη ιστορια μου:
Ημουν στο blue island και ήμουν στις φυλακές τους και θα μας είχαν πάει να μας εκτελέσουν.Την επόμενη μέρα οπού ήταν η ώρα της εκτέλεσης όπως μας είχαν στήσει στην πλατφόρμα όλους και πηγαίναν να μας εκτελέσουν ξαφνικά ακούγετε από ένα den den mushi ένας και έλεγε ότι είχαν μπει επαναστάτες μέσα άρχιζαν να πηγαίνουν όλοι εκεί πέρα για ενισχύσεις, εγώ ζήτησα από το λοχαγό να πάω και εγώ σαν χάρη να ξανά αρχίσω την ζωή μου σαν marine και να μπορέσω να δείξω τι αξίζω. Όταν είχαμε φτάσει αρχίσαμε και πολεμάγαμε και εμείς τους επαναστάτες μετά από λίγες ώρες είχαμε καταφέρει να ηρεμήσουμε τα πράγματα. Είχε έρθει και στιγμή μετά οπού θα έπρεπε να φύγω και να αρχίσω ξανά την ζωή μου.

Τώρα:
Θυμόμουν αυτά τα τελευταία λόγια πριν φύγω από το blue μια αποστολή που μου είχε αναθέσει προσωπικά για εμένα ο λοχαγός και αποτι φαινόταν ήταν πολύ καλή για εμένα δεν θα τολμούσα να τον απογοήτευα.

Ταξιδεύω την north και ψάχνω να βρω οπού μου είχε αναθετηθει η αποστολή οπού ήταν το νησί για να μπορέσω να εκπληρώσω την αποστολή που μου είχε βάλει. Ήμουν εγώ ακόμη στο νερό και ακόμη να δω στεριά αλλά ξαφνικά βλέπω μέσα από μια ομίχλη ένα νησί και έκανα γρήγορα κουπί και πήγα σε εκείνο το νησί. Όταν έφτασα δεν ήταν ακριβώς στεριά ήταν ένα λιμάνι και πήγα να δέσω την βάρκα μου σε ένα μέρος εκεί κοντά στο λιμάνι να φύγω να πάω να δω αν είναι το νησί που θέλω και να εκπληρώσω την αποστολή μου με επιτυχία

Ειχα βγει απο την βαρκα και προσαπθουσα να βρω τι εχει αυτο εδω το νησι και να δω μηπως εχεις καμια βαση με marines εδω περα.Ειχε περασει περιπου 30 λεπτα την ωρα που εψαχνα και δεν εβρισκα τιποτα,και ετσι οπως εγω συνεχιζα να ψαχνω σκεφτηκα να ρωτησω κανεναν να μου πει αν υπαρχει εδω γυρω καμια βαση να παω να δω τι γινεαι με την αποστολη μου.Βρηκα ενα γερο εδω μρπροστα μου και πηγα και τον ρωτησα.
-Συγνωμη αλλα μηπως ξερεται αν υπαρχει εδω γυρω καμια βαη με marines??-
-Απο τι ξερω οχι.
-Τι δεν ειναι αληθεια πρεπει να υπαρχει.
-Αλλα παρχει ενα dojo εκει ειναι marines μπορεις να πεις οτι ειναι κατι σαν βαση.
-Αληθεια.
-Ναι και εκει περα υπαρχει ο καπετανιος saga.
-Ευχαριστω για την πληροφορια παω αμεσως εκει περα.
Αφού ειχα ρωτησει μετα εφυγα και πηγαινα προς το dojo.

Εγω εψαχνα το dojo να παω να ρωτησω τι αποστολη εχω γαιτι ο λοχαγος στο blue δεν μου ειχε πει. Εψαχνα εψαχνα αλλα δεν εβρισκα τιποτα αλλα ξαφνικα ετσι οπως ψαχνω επειδη βρισκομουν σε ενα δασος μεσα με λιγα λογια ειχα χαθει σκονταφτω μια και κατρακιλω προς τα κατω επειδη ειχα ανεβει τοσα ψηλα και ετσι οπως κατρακιλω προς τα κατω ειχα προσγιωθει σε ενα τεραστιο σπιτι διπλα .Αναρωτιομουν εγω τι ηταν αυτο και πηγα να δω καλυτερα και ετσι οπως παω να δω απο εδω και εκει τι εχει βλεπω κατι marines και πηγα να τους ρωτησω αν ειναι εδω το dojo αλλα σιγουρα αυτο θα ηταν.
-Ε εσεις εκει περα.
Μου ειχε βαλει το οπλο στο λαιμο μου και με κοιταζε μοχθηρα λες και ημουν κανενας ληστης.
-Ποιος εισαι??Δωσε αναφορα.
-Δεν χριαζεται να εισαι βιαιος ειμαι και εγω marine ειμαι.
Αφου του το ειχα πει αυτο με αφησε ελευθερο μετα.
-Αληθεια τοτε ενταξει. Αλλα τι κανεις εδω περα ομως??
-Ψαχνω το καπετανιο saga μηπως ξερεις που ειναι??
-Τι γιατι ομως??
-Μου εχει αναθετιθει αποστολη και ηρθα σε αυτο εδω το νησι και λεει να συναντησω τον καπετανιο saga.
-Α αμα ειναι για αυτο το λογο θα σε παω εγω.
-Α ευχαριστω.
Ειχαμε φυγει και πηγε να μου δειξει τον δρομο προς τον καπετανιο.

Όταν με πήρε να με πάει στον καπετάνιο saga με είχε πάει μέσα στο dojo και επειδή είναι dojo είχε πολλούς marines να προπονούνται πολύ σκληρά και ήταν πολύ εξαντλημένοι από την κούραση της εκπαίδευσης και σκέφτηκα από μέσα μου ποπο σκληραγώγηση. Μετά ο marine αφού με έβαλε μέσα στο dojo με πήγαινε προς το καπετάνιο τον saga οπού ήταν σε ένα σημείο και δίδασκε κάποιους και πήγε να τον ενοχλήσει να έρθει να μου μιλήσει προς τα εμένα εδώ πέρα.
-Καπετάνιε είναι εκεί πέρα ένας νεαρός marine εκεί πέρα λέει έχει μια αποστολή και δεν ξέρει και ήρθε σε εσάς.
-Αλήθεια φόρτον εδώ πέρα.
-Έλα εδώ θέλει να σου πει κάτι.
Έτσι εγώ πήγα μετά στον καπετάνιο κοντά να μάθω την αποστολή μου και γενικά τι άνθρωπος ήταν.

-Γεια σας κύριε!!!
Είχα παραταχθεί σαν κανονικός στρατιώτης.
-Ωραίο πνεύμα έχεις μικρέ , λοιπόν γιατί είσαι εδώ, άκουσα κάτι για μια αποστολή τι στο καλό τρέχει,αν και υπάρχει μια άλλη δεν ξέρω ποιος την έχει αναλάβει??
-Ε ναι είναι αλήθεια,μου είχε δωθει αυτή η αποστολή σε μένα και ήρθα εδώ πέρα αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς είναι.
-Και ποιος στην είχε δώσει αυτή την αποστολή??
-Ο λοχαγός από το blue island.
-Αυτός ε καλά τότε θα τον πάρω σε ένα den den mushi και θα σου πούμε εντάξει.
-Oi πήγαινε φερε ένα den den mushi του νησιού blue.
-Μάλιστα κύριε.
Πήγε ο marine και έφερε ένα den den mushi για να δουν τι γινόταν, χτύπαγε χτύπαγε και σε λίγο θα είχε σηκώσει ο λοχαγός το σαλιγκάρι.

Το den den mushi συνέχιζε και χτύπαγε ασταμάτητα και δεν το σήκωνε φαίνεται δεν θα ήταν μαζί του η δεν το ακούει ο λοχαγός, αλλά ξαφνικά σε μια στιγμή επιτελούς το είχε σηκώσει.
-Ναι εκεί βάση του blue island??
-Ναι ποιος ομιλεί παρακαλώ, μπορείτε να μου πείτε??
-Είμαι ο καπετάνιος saga από το asuka, θέλω να με δώσετε στον λοχαγό σας.
-Τι μάλιστα κύριε.
Ακουγόταν από το den den mushi να πηγαίνει ο marine το den den mushi στον λοχαγό. Επιτελούς το είχε πάει μετά από λίγο στον λοχαγό.
-Ναι ποιος είναι παρακαλώ??
-Γεια είμαι ο καπετάνιος saga όπως είπα πριν στον marine σου.
-Ναι τι θες??
-Έχει έρθει εδώ πέρα ένας δικός σου και λέει τον έχεις στείλει εδώ πέρα για μια αποστολή είναι αλήθεια??
-Μα και βέβαια ναι, είχα ψάξει σε διαφορά νησιά και βρήκα στο δικό σας , υπάρχει ένα πρόβλημα αν θυμάμαι καλά και τον έβαλα να πάει εκεί πέρα να το φτιάξει.
-Ναι όντως έχουμε.
-Τότε τον αφήνω στα χέρια σου.
Μετά το έκλεισε το den den mushi ο λοχαγός.

Όταν το είχε κλείσει το den den mushi ο λοχαγός πήγε μετά ο καπετάνιος saga να μου πει τι είδους αποστολή είχα επειδή ήξερε ότι υπάρχει μια και ήταν πολύ σημαντική από τι ήξερα.
-Ryota Hachiro όντως έχεις μια αποστολή εδώ πέρα και θα σου πω τώρα αμέσως την αποστολή σου.
Εγώ ήμουν ανυπόμονος να μάθω την πρώτη μου αποστολή.
-Υπάρχει σε αυτό το νησί ένα σπαθί οπού είναι καταραμένο το οποίο έχει κάτι υπερφυσικές δυνάμεις.
Δεν είχα ξανακούσει τέτοιο είδους σπαθί όταν το είχα ακούσει.
-Και θέλω αυτό το σπαθί να το πάρουμε πίσω γιατί οποίος άλλος το έχει στα χέρια του δεν θα μπορεί να το ελέγχει και η ψύχη του θα κυριαρχηθεί σαν αντίτυπο,για αυτό πρέπει να πας μαζί μου να το πάρουμε πίσω.
-Κατάλαβες.
-Ναι κύριε.
Μέσα μου είχα και λίγο φόβο αλλά και έβραζα από την ζωντάνια που είχα επειδή ήταν πολύ καλή για εμένα και μου έμοιαζε κάπως σαν ενδιαφέρον. Το μόνο πράγμα που αναρωτιόμουν ήταν πως θα το πάρουμε αφού δεν ξέρουμε την τοποθεσία του, αλλά σκέφτηκα από μέσα μου ότι είναι ολόκληροι marines εδώ πέρα και θα έχουν βρει σίγουρα.

Αφού είχα αναρωτηθεί από μέσα μου πήγα αμέσως να τον ρωτήσω πως ξέρουν το μέρος και που είναι.
-Καπετάνιε έχω μια ερώτηση για την αποστολή.
-Τι είναι για πες την.
-Πως ξέρουμε που είναι ποιο είναι και αν το πήραν εκείνοι ,έχετε βρει πληροφορίες.
-Για αυτό το πράγμα,ναι.
-Θέλω να της μάθω.
-Λοιπόν είναι στα αρχαία ερείπια με την μεγάλη λίμνη.
-Τι αρχαία ερείπια με την μεγάλη λίμνη?? Που είναι αυτό??
-Είναι στα βόρια προάστια από εδώ πέρα,εκεί θα τον βρούμε και θα πρέπει να το πάρουμε πίσω με πάση θυσία.
-Και ποιος είναι αυτός.
-Από τι είχαμε μάθει ήταν ήταν ένας καπετάνιος από ένα πλήρωμα που ήρθε σε αυτό το νησί εδώ και μίνες αλλά δεν είχαμε πολλές πληροφορίες για να ενεργήσουμε.
-Α καλώς και πότε θα φύγουμε.
-Αύριο το πρωί τα χαράματα.

Αφού μου τα είπε όλα όσα ήθελα να μάθω ησύχασα και επίσης είχα χαρεί που έμαθα την αποστολή μου. Ήρθε μετά ο καπετάνιος και με φώναξε να μου πει κάτι.
-Ryota έλα εδώ πέρα να σου πω κάτι.
-Τι είναι καπετάνιε, έρχομαι.
Εγώ μετά πήγα προς το καπετάνιο επειδή κάτι με ήθελε.
-Λοιπόν θέλω να σου πω για την πρώτη σου αποστολή να ξεκουραστείς σήμερα και μπορείς να κανείς ότι θέλεις αλλά μην χάσεις τα μάτια σου από την αποστολή επειδή είναι πολύ επικίνδυνη.
-Ναι το ξέρω και γιαυτό δεν θα χαλάσω την ενέργεια μου σε ανούσια πράγματα .
-Κάλως αλλά μην το παρακάνεις εντάξει.
-Ναι κύριε.
Και μετά εγώ έφυγα από το καπετάνιο, έτσι όπως έφυγα με ζήτησαν κάτι άλλοι marines από το dojo αυτό.
Τι είναι τι θέλετε.
-Έλα να μας κάνεις λίγη παρέα εδώ πέρα ryota.
-Α οκ αλλά θα φύγω γρήγορα για να πάω να πέσω κάπου για ύπνο γιατί αύριο είναι σημαντική μέρα για μένα.
-Το έχεις πάρει πολύ στα σοβαρά χαλάρωσε λιγάκι.

Εγώ πήγα μετά σε εκείνοι την παρέα και θα πίναμε ,θα τρώγαμε δεν ξέρω ,θα μιλάγαμε δεν είχα καν ιδέα τι θα κάναμε.

Εγώ είχα πάει σε μια παρέα Marine που με είχαν φωνάξει και πήγα για να διασκεδάσω μέχρι να έρθει η στιγμή οπού θα πήγαινα για την αποστολή μου.
-Και δεν μας είπες Ryota γιατί έγινες marine δεν ήσουν πρώτα πειρατής??
Όταν το είπε αυτό όλοι είχαν ησυχάσει, δεν έλεγαν τίποτα.
-Ναι ήμουν αλλά ήθελα να ξανά αρχίσω κανονικά την ζωή μου από την αρχή σαν marine και ο λοχαγός μου είχε δώσει αυτή την ευκαιρία.
-Ακούγεται πολύ συγκινητική ιστορία αυτή.
Δεν περίμενα να τον συγκινήσω τόσο πολύ με τα λόγια μου. Εγώ μετά από λίγο πήγα να δω τι ώρα ήταν και είχα δει να είχε κιόλας νυχτώσει έξω μάλλον από τι πολύ διασκέδαση που είχαμε και μετά ήθελα εγώ να την πέσω για να μπορώ να είμαι φρέσκος το πρωί και να ξεκινήσω για την αποστολή μου.
-Λοιπόν παιδιά τα λέμε εγώ πάω να κοιμηθώ.
-Ε νωρίς είναι, καλά όμως πήγαινε.
Έφυγα εγώ και πήγα να δω που θα κοιμηθώ, αλλά πήγα καλύτερα στο καπετάνιο να τον ρωτήσω.

Εγώ ήμουν στο δρόμο να πάω να ρωτήσω τον καπετάνιο να μου πει που μπορώ να κοιμηθώ. Είχα φτάσει μετά από 5 λεπτά στο καπετάνιο και πήγα και τον ρώτησα.
- Καπετάνιε θέλω να σε ρωτήσω κάτι??
-Τι είναι πες το Ryota??
- Θέλω να πάω κοιμηθώ εγώ τώρα που μπορώ να πάω για να είμαι μια χαρά το πρωί και να έχω πολύ ενέργεια για αν γίνει καμιά μάχη που θα γίνει σίγουρα.
-Ε ναι όντως που θα πέσεις για ύπνο, περίμενε πάω να ρωτήσω που να σε βάλουν.
Ο καπετάνιος πήγε σε κάποιον να ρωτήσει. Όταν είχε πάει να ρωτήσει είχε τελειώσει πολύ γρήγορα και τον έβλεπα να γυρνάει πίσω.
-Ryota μου είπαν που θα κοιμηθείς. Εκεί πέρα πίσω στο σπιτάκι εκει μέσα είναι ένας ξενώνας μπορείς να πας εκεί και να την πέσεις.
-Οκ ευχαριστώ.
Εγώ πήγα σε εκείνο το σπιτάκι μπήκα μέσα και βρήκα ένα κρεβάτι εκεί πέρα όταν το βρήκα αμέσως έπεσα πάνω του και άρχισα και κοιμόμουν πολύ βαθιά.

Εγώ ήδη είχα πέσει για ύπνο και κοιμόμουν πολύ βαθιά επειδή είχα κουραστεί παρά πολύ και εγώ περίμενα να έρθει πρωί να αρχίσει η αποστολή μου.
Το επόμενο πρωί:
Είχε έρθει το πρωί και εγώ ακόμη κοιμόμουν βαθιά δεν μπορούσα να σηκωθώ αμέσως, είχαν έρθει σε λίγο μερικοί marines οπού προσπαθούσαν να με ξυπνήσουν αλλά δεν σηκωνόμουν με τίποτα αλλά ξαφνικά έτσι όπως τα είχα μισό ανοιγμένα τα μάτια μου πήγαν να πάρουν ένα κουβά νερό και πάνε να το ρίξουν πάνω μου εγώ σηκώθηκα αμέσως και κατάφερα να αποφύγω τον κουβά νερό που ερχόταν καταπάνω μου.
-ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ???????!!!!!!!!!
-Δεν φταίμε εμείς εσύ φταις που κοιμάσαι τόσο βαθιά δεν μπορούσαμε να σε ξυπνήσουμε. Άντε εμείς φεύγουμε έλα μετά έξω σε θέλει ο καπετάνιος.
Μέτα αυτοί έφυγαν και εγώ ετοιμάστηκα και πήγα έξω επειδή κάτι με ήθελε ο καπετάνιος.

Εγώ είχα ήδη ετοιμαστεί και πήγαινα έξω να δω το καπετάνιο που με ήθελε κάτι που φαίνονταν επιγοντος και πολύ σημαντικό. Βγήκα έξω και πήγα να τον ρωτήσω.
-Καπετάνιε τι με θέλετε??
-Λοιπόν Ryota ήρθε η στιγμή που θέλω να μάθεις κάποια πράγματα πριν πάμε να πάρουμε πίσω το σπαθί εκείνο.
-Και τι είναι αυτά που πρέπει να μάθω??
-Πρώτον δεν θα πας μόνο σου για αυτή την αποστολή θα έρθω και εγώ μαζί σου γιατί είναι λίγο επικίνδυνη για ένα marine που κάνει τώρα την πρώτη του αποστολή δεύτερον δεν θέλω να τον σκοτώσεις για αν το πάρεις γιατί ξέρω ότι σαν πειρατής ήσουν πολύ βίαιος και δεν μου αρέσει αυτό σε ένα marine.
-Εντάξει καπετάνιε ,και δεν θα φερθώ έτσι αλλά δεν παίρνω όρκο ότι δεν θα σοβαρευτώ αν με τσαντίσει πολύ εκείνος, εντάξει.
-Εντάξει.
Έτσι εμείς ξεκινήσαμε να φεύγουμε προς τα βόρια προάστια του νησιού αυτού για να πάρουμε πίσω το σπαθί.

Έτσι όπως φευγαμε μέσα σε αυτό το dojo υπήρχαν και κάτι κορίτσια οπού είχαν έρθει και μας χαιρετίσαν που θα πηγαίναμε σε μια τόση πολύ επικίνδυνη αποστολή.
-Περίμενε λιγάκι να σας δώσουμε κάτι για το ταξίδι και τίποτα φάρμακα για να αναπουλοσετε τς πληγές που θα κάνετε αν πληγωθείτε άσχημα.
-Α ευχαριστούμε θα τα πάρουμε με ευχαρίστως. Είπε ο καπετάνιος
Είχαν έρθει σε εμάς και μας έδωσαν από ένα βαλιτσάκι φάρμακα τα πήραμε εμείς και μετά φύγαμε κατευθείαν για τα αρχαία ερείπια με την μεγάλη λίμνη οπού ήταν εκείνος ο πειρατής με το πλήρωμα του και εφόσον είχε πλήρωμα εκείνος πήραμε και εμείς κάμποσους ικανούς mrines για να πάρουμε πίσω το σπαθί.

Ήμασταν στο δρόμο μας προς τα ανατολικά προάστια με ένα σωρό marines από το dojo να είναι από πίσω μας γεμάτοι με διαφορά όπλα εφοδιασμένοι. Από τι είχα καταλάβει θα ήταν ένας μεγάλος δρόμος μέχρι εκεί και θα είχαμε βρει ένα σωρό εμπόδια μπροστά μας γιατί έχω ακούσει μέχρι εκεί πέρα έχει ένα σωρό κινδύνους όπως ληστές να περιτριγυρίζουν και λιπα. ξαφνικά ο καπετάνιος σταματάει και σταματάμε όλοι μας.
-Μην κουνιέστε άλλο από εδώ και πέρα.
Όταν μας σταμάτησε δεν ήξερα τον λόγο και είχα μείνει απορημένος και έτσι πήγα να τον ρωτήσω τι συμβαίνει για να μάθω και να μην έχω αυτή την απορία και να μπορέσω να μάθω να λειτουργώ πολύ καλά σαν marine.
-Τι έγινε καπετάνιε γιατί σταματάμε?
Εγώ τον είχα ρωτήσει και περίμενα απάντηση τώρα.

-Ryota από εδώ και πέρα θέλω να περιμένεις εδώ πέρα.
-Γιατί όμως καπετάνιε??
-Τι γιατί ρε δεν το καταλαβαίνεις μπορεί να υπάρχουν τίποτα ληστές και κακοί άνθρωποι εδώ πέρα καλό θα ήταν να περιμένεις.
Όταν το είπε αυτό το ο καπετάνιος ήταν λες και δεν είχε πίστη στην δύναμη μου και ότι ήμουν ένας μικρός και εγώ τα είχα πάρει για αυτό το πράγμα.
-Καπετάνιε δεν ξέρω αν στο έχουν πει η όχι αλλά όταν κάποιος με προσβάλει τα πέρνω στο κρανίο.
-Εντάξει εντάξει δεν χρειάζεσαι να κάνεις έτσι μπορείς να έρθεις και εσύ.
-Οκ έλα έλα πάμε να τους ξεπαστρέψουμε και ερχόμαστε πάλι πίσω να πάμε κει πέρα που θέλουμε.
-Οκ οκ μην βιάζεσαι σου λέω έρχομαι.
Φύγαμε έχεις πήγαμε να δούμε τι ήταν αυτό που μας πλησίαζε.

Πλησιάζαμε να δούμε τι ήταν αυτό που μας πλησίαζε και έτσι όπως περπατάγαμε ξαφνικά πέσαμε πάνω σε κάτι αγνώστους ανθρώπους που δεν ξέραμε ποιοι ήταν απολύτως. Μας κοίταξαν περίεργα όταν όλοι μας σηκωθήκαμε αφού είχαμε πέσει κάτω και μετά από λίγο αφού είχαν ησυχάσει τα λιγάκι τα πράγματα και είχαμε χαλαρώσει εμείς ξαφνικά είδα έναν από αυτούς να βγάζει το σπαθί του εγώ αμέσως κατάλαβα ότι ήταν ληστές η κάτι τέτοιο και να πηγαίνει να επιτεθεί στον καπετάνιο αλλά εγώ τον είχα αντιληφθεί γρήγορα και έφτασα εγκαίρως και τον σταμάτησα στο να απλώσει το σπαθί του πάνω στο καπετάνιο έτσι και οι άλλοι έβγαλαν και εκείνοι τα σπαθί τους και είχαν ετοιμαστεί να έρθουν πάνω μας αλλά δεν κάναμε πίσω και έτσι οι δικοί μας έβγαλαν τα σπαθιά επίσης και τους έκαναν επιθέσεις.
-Καπετάνιε ,Ryota αφήστε τους πάνω μας θα το κανονίσουμε και μετά θα έρθουμε.
-Μην νομίζετε ότι θα φύγετε ζωντανοί hihihihihihhihihi!!!!!!!!
-Να γελάς έτσι σε άλλους!!!!! Όταν το είπε αυτό τον βάρεσε στο κεφάλι του και έπεσε κάτω αυτός μετά. Και εμείς αφού πέρασε λίγη ώρα ώστε να ξεφύγουμε από εκείνους καταφέραμε και φύγαμε από εκεί προχωρώντας πιο πάνω.

Εμείς είχαμε ήδη φύγει από την μάχη που γινόταν πριν λίγο οπού έχουν μείνει πολλοί marines .δεν ήταν σχεδόν κανείς μαζί μας μόνο εμείς οι δυο ήμασταν. Προχωράγαμε λίγο ακόμα εμείς δυο πιο πάνω στο βουνό όπου έπρεπε να το περάσουμε για να πάμε στα αρχαία ερείπια με την μεγάλη λίμνη οπού βρισκόταν οι πειρατές που αναζητούσαμε με το σπαθί και έτσι όπως προχωράμε εγώ νιώθω κάποιος να μας παρακολουθεί ,το αφήνω λίγο και μετά ένοιωσα πάλι το ίδιο έκανα πάλι το ίδιο αλλά το ξανά ένιωσα και έτσι δεν συγκρατήθηκα και πήγα να δω προς σε ένα θάμνο οπού όσο πιο κοντά πήγαινα σε εκείνον τόσο πιο έντονος γινόταν. Έπιασα το σπαθί μου και πήγα να σκουντήξω τον θάμνο για να δω αν είναι κανείς μέσα. Τότε ξαφνικά το σπαθί μου γύρισε πίσω σε μένα με δύναμη λες και κάποιος άλλος συγκρούστηκε με το σπαθί μου τότε από την τσαντίλα που είχα αφού έγινε αυτό έβαλα δύναμη βάζοντας τα δυο μου χέρια μου και είχα πιάσει κάτι οπού κατάλαβα δεν μπορούσε να κάνει κάτι και το τράβηξα αμέσως και το πέταξα στον δρόμο κάτω. Όταν τον είχα πετάξει είχα κοιτάξει και είδα έναν marine οπού πρέπει να ήταν από την ομάδα που ήταν πριν μαζί με τους άλλους.
-Τι γυρεύεις εσύ εδώ πέρα έπρεπε να ήσουν με τους άλλους.
-Έφυγα γιατί θέλω να έρθω να πολεμήσω και εγώ πειρατές δυνατούς σαν και αυτούς , αυτοί οι ληστές δεν με χορτενουν.
-Όχι δεν θα κάτσεις μαζί μας πήγαινε πίσω αμέσως.
-Αστον Ryota δεν πειράζει εξάλλου οι περισσότεροι όσο το καλύτερο έτσι??
-Ναι αφού το λες εσύ τότε ας έρθει μαι μας αλλά μην σταθεί εμπόδιο στο δρόμο μας.
-Μην ανησυχείτε δεν θα σταθώ.
Και έτσι αρχίσαμε πάλι να φεύγουμε με ένα μέλος στην ομάδα μας παραπάνω.

Είχαμε φύγει από το βουνό που ήμασταν και ήταν μαζί μας από εδώ και πέρα ένας άλλος marine . Αφού φύγαμε από το βουνό διασχίσαμε το δρόμο όλο προς τα κάτω και αυτό που είχαμε δει ήταν ένα πέρασμα οπού οδηγούσε προς τα κάτω , σκεφτόμασταν όλοι αν ήταν επικίνδυνα να περάσουμε από εδώ πέρα αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο αφού ήταν η μόνη λύση για να πάμε στα αρχαία ερείπια με την μεγάλη λίμνη . Έτσι μετά αποφασίσαμε να περάσουμε από εκεί πέρα. Ήμουν ο πρώτος που πάτησα το πόδι μου μέσα στην σπηλιά και όταν με το που το πάτησα ξαφνικά ακούγεται ένα "κλικ" , εγώ απόρησα τι ήταν αυτό αλλά έτσι όπως πάω να κουνήσω το κεφάλι μου να δω από εδώ και εκεί μήπως έχει συμβεί τίποτα πετάγεται ένα βέλος με απιστεφτει ταχύτητα προς τα πάνω μου αλλά ευτυχώς ήμουν καλά εκπαιδευμένος και μπόρεσα να το συνειδητοποιήσω γρήγορα και κατάφερα και το ξέφυγα πιάνοντας με το χέρι πριν κάθε έρθει σε μένα πάνω.
-Ryota πρόσεχε πριν μπαίνεις μέσα γιατί υπάρχουν παγίδες εδώ πέρα, μου είπε ο καπετάνιος.
-Ναι όντως είναι πολύ επικίνδυνα εδώ αλλά πρέπει να πάμε μέσα από αυτό εδώ πέρα το μέρος αν θέλουμε το σπαθί πίσω και να μην γίνει κανένα κακό σε αυτό εδώ το νησί, συμφωνήσαμε όλοι μετά και είχαν μπει και οι άλλοι δυο μέσα στην στοά και πηγαίναμε προς τα κάτω.

Ειμασταν ήδη μέσα στην στοά και προχωρούσαμε αλλά έπρεπε να προσέχουμε μην βρούμε καμία παγίδα και χάσουμε την ζωή μας εδώ πέρα και δε έχουμε πάρει καν το σπαθί, έτσι όπως εγώ περπάταγα προσεχτικά μην πέσω σε καμιά παγίδα έρχεται ο άλλος ο οποίος πριν λίγο μπήκε και αυτός στην παρέα για το δρόμο προς τους πειρατές και είχε έρθει να μου μιλήσει.
-Ryota να σε ρωτήσω κάτι?
-Τι είναι ....το όνομα σου δεν μου το έχεις πει ακόμη...
-A συγνώμη ξέχασα.... ονομάζομαι Ryuzaki Kenshi...
-Χαίρω πολύ Ryuzaki Kenshi ...τι θέλεις να μου πεις Kenshi?
-Η αλήθεια είναι ήθελα να σε ρωτήσω αν φοβάσαι να αντιμετωπίσεις τόσους πολλούς αντιπάλους ,ας πούμε τι θα γίνει αν σας αποδυναμώσουν και μετά σας σκοτώσουν.
-Μμμμμ,η αλήθεια είναι δεν έχω σκεφτεί τόσο βαθιά αλλά κάπως θα βολευτούν ταν πράγματα και δεν υπάρχει να χάσουμε από ένα μάτσο άθλιους πειρατές,για αυτό μην ανησυχείς καθόλου.-
-Ναι κύριε.
-Δεν είμαι ο λοχαγός σου η καπετάνιος σταματά το αυτό με κάνεις και κοκκινίζω .

Σταματήσαμε να μιλάμε και πάλι ξεκινήσαμε να προχωράμε με πολύ προσοχή. Έτσι όπως πάω εγώ να ξεκινήσω βλέπω τον Ryuzaki να πάει να βάλει το πόδι του σε ένα σημείο οπού φαινόταν πεντακάθαρα ότι είναι παγίδα και εφόσον τον είχα δει με την μια και πήγα και τον σταμάτησα πριν κάνει την κίνηση.
-Πήγαινε σιγά σιγά και πρόσεχε έτσι.
-Ναι Hachiro.
-Ryota σε λίγο είναι το τέλος της στοάς ετοιμάσου καλά γιατί σε λίγο θα φτασουμε στα αρχαία ερείπια με την μεγάλη λίμνη αλλά θα πρέπει να περάσουμε την λίμνη για να καταφέρουμε να πάμε στα ερείπια να πάρουμε το σπαθί πίσω.
Έτσι όπως πηγαίναμε μέσα άπω την στοά ξαφνικά ακουμε όλοι μας ένα θόρυβο λέγαμε τι είναι αυτό τι είναι αυτό αλλά το αφήσαμε για λιγάκι μιας και δεν είχε ξανά ακουστεί πάλι αυτός ο θόρυβος. Μετά από λίγο πάλι ακούστηκε πάλι ο θόρυβος αλλά αυτή την φορά ήταν διαφορετικός ήταν σαν έτρεμαν σαν να ήταν η στοά έτοιμη για να γίνει κατολίσθηση και να πέσουν οι τοίχοι κάτω και γιαυτό αμέσως το καταλάβαμε και αρχίσαμε να τρέχαμε.

Όταν το είχαμε καταλάβει μετά από λίγο όντως οι τοίχοι άρχισαν και έπεφταν. Ήταν τόσο επικίνδυνα οπού μπορεί να πεθάνουμε εδώ πέρα επιτόπου αλλά τρέχαμε πολύ γρήγορα ώστε να ξεφύγουμε το θάνατο εξάλλου δεν πρέπει να παθαίνουμε εδώ πέρα δεν ήταν δίκαιο γιατί είχαμε μπροστά μας πολύ δρόμο ακόμη. Ακόμη τρέχαμε τρέχαμε και ξαφνικά μέσα σε σε αυτήν την στοά οπού ήταν κάπως σκοτεινή αρχίζαμε και βλέπαμε ένα μικρο φως . Καταλάβαμε εμείς αμέσως ότι βρισκόμασταν στο τέλος της στοάς από αυτό το μικρο το φως και εξακολουθήσαμε να τρέχαμε. Μετά από λίγα λεπτά καταφέραμε και είχαμε βγει απέξω οπού ήταν και ένα ωραίο συναίσθημα επειδή είχαμε περάσει από ένα μέρος οπού είχε όλο παγίδες και ήταν πολύ επικίνδυνο.
-Ryota σε λίγο φτάνουμε.
-Ναι έτσι φαίνεται καπετάνιε.
Ξεκινήσαμε πάλι να πηγαίνουμε προς τα ερείπια αλλά έπρεπε να περάσουμε την λίμνη όπως είχε πει ο καπετάνιος αλλά θα σίγουρα θα ήταν δύσκολο γιατί είναι μεγάλη λίμνη.

Ειμασταν στο δρομο μας προς τα ερηπια και έπρεπε να περασουμε την λιμνη οπου ηταν και μεγαλη . Δεν ξεραμε τι να κανουμε και έρχεται και μας λεει κατι ο kenshi.
-Συγνωμη αφου δεν μπορουμε να περασουμε μονοι μας γιατί δεν παμε να βρούμε καμια βάρκα εδώ γύρω.
-Τι λες kenshi, είπε ο καπετανιος.
-Ναι πως θα βρούμε μια βάρκα σε μια τεραστια λιμνη θα κανουμε ωρες και δεν πρεπει να αργήσουμε, του είπα εγώ
-Καλα τοτε γιατί δεν κανουμε αυτό εδώ.
-Τι πραγμα?Του ξανα είπα.
-Θα κανουμε την δική μας βαρκα φυσικα.
-ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ είπαμε και οι δυο με μια ξαφνιαστη έκφραση.
-Γιατί κανετε ετσι δεν ειναι αδύνατον αφου εδώ περα έχει ένα σωρο δεντρά έτσι τοτε δεν είναι αδύνατον αν δουλέψουμε ολοι μαζι ετσι.
-Ναι τωρα έχει ένα δίκιο.
-Οντως
Μετα ολοι ειχαμε πεσει στην δουλειά φτιαχνοντας μια βάρκα.

Ολοι ήμασταν από ένα τσεκουρι και πετσοκοβαμε δέντρα οστε να κανουμε την βάρκα και αν περασουμε την λιμνη για να παμε στα ερηπεια αλλα φαινοταν καπως δυσκολο να το κανουμε αυτο.
-ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΩΡΑ
Ειχε περασει τουλαχιστον μια ωρα οπου καταφεραμε και τελιωσαμε την βαρκα και μπορεσαμε να περασουμε απέναντι.
-Επιτελους τελιωσαμε ετσι αγορια.
-Ναι κυριε,ειπαμε εγω και ο kenshi
-Τοτε ας γρήγορα μπουμε μεσα και την περασουμε για να παμε στα ερηπια και να παρουμε πισω το σπαθι πριν γεινει τιποτα και είναι πολυ αργά.
Είχαμε παει να την βάλουμε μεσα στο νερο και μετα αμεσως ολοι μπηκαμε μεσα και αρχίσαμε να κοπηλατουμε χωρις να χανουμε χρονο, αν και η αλήθεια είναι άτι είχαμε ήδη χασει μπολικο πολυτιμο χρονο φτιαχνοντας την βάρκα.