[Τελος]The pirate,the mercenarie and the greedy marine

"Link προηγούμενης ιστορίας":

"Περίληψη Προηγούμενων":

Xρωματα διαλογων:

Ο γερος πηρε στην αγκαλια του την μικρη και χαμογελασε γαληνια.Η μικρη εμεινε για λιγο χωμενη στα χερια του παππου της και υστερα,οταν με ειδε για πρωτη φορα,πεταχτηκε πισω τρομαγμενη.
-Ιιιι!!!Ποιος ειναι αυτος?Παπου υπαρχει ενας αγνωστος στο σπιτι μας φωναξε.
-Χαχαχα.Το ξερω μικρη μου.Εγω τον εφερα.Ηταν πολυ πεινασμενος και ταλαιπωρημενος και εγω του προσφερα φαϊ και ξεκουραση ειπε ο Bokuden γελωντας και δειχνωντας με.
-Γεια σου.Ειμαι ο Swiftblades Jim.Eσυ ποια εισαι?την ρωτησα,απλωνοντας το χερι μου.Η μικρη με κοιταξε για μερικα δευτερολεπτα με ταμεγαλα καστανα ματια της,σαν να με σκαναρε.
Υστερα με πλησιασε,με προσοχη παντα,και μου τελικα μου εδωσε το μικρο της χερι.
-Εγω ειμαι η Apis.Χαρηκα για την γωνριμια μου ειπε διστακτικα.
-Και εγω χαρηκα πολυ Apis.Ο παππους σου μου ειπε πολλα για σενα και ανυπομονουσα να σε γνωρισω της ειπα προσπαθωντας να την κανω να νιωσει ανετα.Αυτη κοκκινισε και ειπε
-Σας ευχαριστω πολυ κυριε αλλα οπως μπορει να εχετε καταλαβει ηδη,του παππου μου του αρεσει να λεει πολλα. Στο ακουσμα αυτου του σχολιου δεν μπορουσα παρα να γελασω και να συμφωνησω.

O Βοkuden γελασε και αυτος και υστερα σηκωθηκε.Εδειξε στην Apis το πιατο με το ρυζι που βρισκοταν στο τραπεζι και η μικρη,που προφανως ηταν πολυ πεινασμενη,επεσε με τα μουτα πανω του.Στο μεταξυ ο Bokuden χαθηκε ξανα στην κουζινα του και μας αφησε για λιγο μονους.Κοιταξα για λιγο την μικρη που ετρωγε με λαιμαργια και αναπωλησα την δικη μου παιδικη ηλικια τοτε που μαλωνα με την μητερα μου επειδη δεν ηθελα να φαω.Βεβαια τα πραγματα ειχαν αλλαξει αρκετα απο τοτε και πλεον μπορουσα να κατεβασω αρκετα πιατα φαϊ πριν αισθανθω γεματος.Ωστοσο παντα προσπαθουσα να τρωω λιγο λιγοτερο απ'οσο μου χρειαζοταν ετσι ωστε να συνιθισω στις κακουχιες.-Αpis?Ο παππους σου μου ειπε οτι τοσες ωρες που ελειπες ησουν με εναν δρακο.Ειπε οτι τον ταϊζεις και τον φροντιζεις.Αλλα πιστευω οτι ο παππους ισως εξ'αιτιας της μεγαλης ηλικιας του εχει αρχισει να τα χανει λιγο.Ειναι αδυνατο να υπαρχουν οι δρακοι.Ολοι ξερουμε οτι ειναι μυθικα πλασματα.Οποτε μπορεις να μου πεις που ησουν στα αληθεια?ρωτησα την μικρη,ξαφνιαζωντας την.Σταματησε να τρωει και με κοιταξε σοβαρα.

-O παππους μου ειναι μια χαρα στα μυαλα του αλλα σιγουρα μιλαει περισσοτερο απ'οσο πρεπει απ'οτι φαινεται.Παντως λεει την αληθεια.Ειμουν με εναν δρακο.Τον Ryuuji.O κακομοιρης ειναι πολυ γερασμενος και το ενα φτερο του εχει σπασει.Ειναι πολυ ταλαιπωρημενος και νιωθει μεγαλη μοναξια.Κανονικα δεν θα επρεπε να στα λεω αυτα αλλα αφου ο παππους μου εκανε την αρχη και σε εμπιστευτηκε τοτε μπορω να σε εμπιστευτω και εγω.
-Και γιατι δεν θα επρεπε να μου τα λες αυτα?
-Γιατι υπαρχουν πολλοι κακοι ξενοι που ψαχνουν να βρουν εναν δρακο για να σκοτωσουν.
-Μα γιατι να θελει καποιος να σκοτωσει εναν δρακο?την ρωτησα με απορια.
-Γιατι απο τα κοκκαλα των δρακων μπορει να φτιαχτει ενα ειδικο ελιξηριο που χαριζει σε οποιον το πιει αιωνια νεοτητα!!!μου απαντησε ανεβαζωντας τονο στην φωνη της.Την κοιταξα γεματος εκπληξη.Οσα μου ειχε πει στον καθενα θα ακουγοταν απλα παραμυθια.Ειδικα αφου προερχοταν απο το στομα ενος μικρου κοριτσιου.Ομως ο τροπος που τα ελεγε και η ειλικρινια που διεκρινα στα ματια της ηταν αρκετα για να με πεισουν.Ωστοσο η μικρη ηθελε να μου αποδειξει οτι ελεγε την αληθεια ετσι κι'αλλιως.

-Tο βραδυ αν θες μπορω να σε παω στην σπηλια του για να τον δεις μου ειπε.
-Αυτο θα το ηθελα πολυ Apis!!!Το να δω εναν δρακο απο κοντα θα ειναι σιγουρα κατι που θα θυμαμαι για την υπολοιπη ζωη μου της απαντησα και υστερα,πριν προλαβουμε να πουμε οτιδηποτε αλλο,εμφανιστηκε ο Bokuden απο την κουζινα κρατωντας ακομα ενα πιατο ρυζι.Moυ το εδωσε στα χερια και αφου τον ευχαριστησα αρχισα να το καταβροχθισω.Εξω,ο ηλιος εδυε σιγα σιγα και η νυχτα επερνε την θεση της μερας.Καθαρισα γρηγορα το πιατο μου και υστερα ο Bokuden μου εδειξε ενα κρεββατι οπου μπορουσα να κοιμηθω.Τον ευχαριστησα για ακομα μια φορα και επεσα βαρια στο μαλακο στρωμα.Σκεφτηκα για λιγο ολη την ιστορια με τον δρακο και γρηγογορα με πηρε ο υπνος.

Ξαφνικα και ενω κοιμομουν βαθεια,αισθανθηκα ενα σκουντηγμα.Νομιζα οτι ηταν της φαντασιας μου αλλα ενα ακομα ακολουθησε και με αναγκασε να βγω απο τα ονειρα μου.Ανοιξα πολυ αργα τα ματια μου και ειδα την Apis να εχει ανεβει στο κρεβατι που κοιμομουν και να ετοιμαζεται να με σπρωξει αλλη μια φορα.Την κοιταξα λιγο αυστηρα και σταματησε.-Αντε υπναρα.Σηκω επιτελους!!!μου ειπε γελωντας.Ημουν ακομα ζαλισμενος απο τον υπνο και δεν καταλαβαινα τι μπορει να θελει.
-Τι θες και με ξυπνας Apis?την ρωτησα νυσταγμενα.
-Να παμε να σου δειξω τον Ryuuiji φυσικα!!!Αυτο το ειχα ξεχασει.Σηκωθηκα με το ζορι και τεντωθηκα.Πηγα προς την τουαλετα,πλυθηκα και αμεσως ενιωσα αναζωογονημενος.Το νερο ηταν παγωμενο και αυτο βοηθησε πολυ στο να ξυπνησω.Υστερα επεστρεψα στο δωματιο οπου βρηκα την μικρη να με περιμενει.Φορεσα την καπα και το καπελο μου και της εκανα νοημα να οδηγησει τον δρομο.Βγηκαμε στο μικρο σαλονι και εκει ειδα τον Bokuden να κοιμαται και να ροχαλιζει με δυναμη.Η Apis εκανε μια κινηση σαν να μου ελεγε να κανω ησυχια και υστερα ανοιξε την εξωπορτα.

Βγηκαμε στην αυλη και τοτε καταλαβα οτι ειχα κοιμηθει αρκετες ωρες.Η νυχτα ειχε πεσει για τα καλα πλεον και το πηχτο σκοταδι καλυπτε τα παντα.Το μοναδικο φως προερχοταν απο τα ουρανια σωματα τα οποια φαινοταν εντονα χαρις στην καθαρη ατμοσφαιρα του νησιου.Βγηκαμε στον κεντρικο δρομο και αρχισαμε να ανηφοριζουμε.Η Apis εδειχνε πολυ χαρουμενη και τραγουδουσε.Εγω απο την αλλη,ειμουν σιωπηλος και ειχα τον νου μου για καθε πιθανο κινδυνο.Ευτυχως ομως κανενα απροοπτο δεν συνεβη και μετα απο μιση ωρα ευκολης αναβασης βρεθηκαμε να στεκομαστε μπροστα απο μια μεγαλη σπηλια,σχεδον στην κορυφη του βουνου.Η σπηλια εδειχνε αρκετη μεγαλη και το φεγγαροφωτο που επεφτε μεσα της την εκανε να δειχνει ακομα πιο εντυπωσιακη.Η μικρη προχωρησε πρωτη μεσα και εγω την ακολουθησα.Η σπηλια αποδειχτηκε αρκετα μεγαλυτερη απ'οτι εδειχνε και ετσι μας πηρε αρκετη ωρα μεχρι να φτασουμε στο σημειο που θελαμε.Οταν ομως φτασαμε,το θεαμα μας ανταπεδωσε στο επακρο...

Εκει μπροστα μας,στην μεση του τεραστιου πετρινου "δωματιου",βρισκοταν ξαπλωμενος ενας πελωριος καταπρασινος δρακος.Τα φτερα του ηταν διπλωμενα και εμοιαζε σαν μια τεραστια νυχτεριδα ενω ειχε την ουρα του διπλωμενη κατω απο τα μεγαλα ποδια του.Ανεπνεε με δυσκολια και απο τα ρουθουνια του ακουγοταν ενας περιεργος θορυβος.Τα ματια του ηταν μισοκλειστα,σαν του γερου Bokuden,και η ιριδα τους ειχε ενα εντονο κιτρινο χρωμα.To στομα του ηταν τοσο μεγαλο που μπορουσε να καταπιει ενα ζωο ολοκληρο.Οταν μας αντιληφθηκε σηκωσε λιγο το κεφαλι του και ανοιξε καπως τα φτερα του.Τοτε παρατηρησα οτι απο την κατω πλευρα το σωμα του ηταν ασπρο στην κοιλια και γκριζο κατω απο τα φτερα.Στην αρχη εδειξε ανησυχος αλλα μολις ειδε την Apis ηρεμησε αμεσως και κατεβασε ξανα το κεφαλι του.Η μικρη πλησιασε το γιγαντιο πλασμα και το χαιδεψε ενω εγω κοιτουσα μην πιστευωντας στα ματια μου.Οι χιλιαδες θρυλοι που ειχα ακουσει μικρος για αυτα τα μυθικα πλασματα,εβγαιναν αληθινοι.Ο ενθουσιασμος με κατεβαλλε και εβγαλα μια πολυ δυνατη κραυγη χαρας ενω παραλληλα αρχισα να χοροπηδαω.

Στο μεταξυ...
Δεκα πλοια των marines αραζουν στο λιμανι του Warship Island.Η ναυαρχιδα αυτου του μικρου στολου ειναι μια τεραστια φρεγατα που εχει σκαλισμενο με χρυσο στην πλωρη ενα αγριεμενο προσωπο.Στην μεση του καταστρωματος υπαρχει ενας μεγαλος κοκκινος θρονος που πανω του καθεται ο Commodore Nelson Royale και φωναζει.-Βρειτε μου αυτο το κοριτσι που μιλαει στα ζωα.Βρειτε το γρηγορα και καντε το να μας οδηγησει στον δρακο!!!Erik,θελω να το αναλαβεις εσυ προσωπικα!!!Για αυτο σε χρυσοπληρωνω αλλωστε.Ο Erik ειναι ενας ψηλος και αδυνατος αντρας με περιεργη μουτσουνα και ακομα πιο περιεργα μωβ μαλλια.Φοραει ενα ζευγαρι μαυρα γυαλια που αυτη την στιγμη κρυβουν τα βλεμματα μισους και απεχθειας που ριχνει στον Commodore.-Μαλιστα κυριε λεει με προσποιητη ευγενεια και υστερα διαταζει μια ομαδα απο εικοσι marines να τον ακολουθησουν.Θα κανει τα παντα για να βρει αυτο το κοριτσι.Αλλα οχι γιατι ετσι του ειπε ο εργοδοτης του αλλα για τους δικους του σκοτεινους σκοπους.

Πισω στην σπηλια
H Apis εδωσε λιγο φαγητο στον δρακο και μερικα φαρμακα που πιστευε οτι του εκαναν καλο.Η μικρη του μιλουσε σαν να μπορουσε το μεγαλο θηριο να καταλαβει τι του ελεγε ενω εγω ακομα το κοιτουσα με θαυμασμο και σεβασμο.Mετα απο καποια ωρα η Apis τελειωσε με το να φροντιζει τον δρακο και τον αφησε να αποκοιμηθει.Ηταν ωρα να επιστρεψουμε στο χωριο.Η μικρη μπηκε παλι μπροστα και οδηγησε τον δρομο προς την εξοδο.Οση ωρα περπατουσαμε εγω σκεφτομουν την συναντηση με αυτο το μοναδικο πλασμα.Ημουν πολυ ευχαριστημενος που ειχα δει κατι τοσο θαυμαστο και σπανιο ενω ακομα βρισκομουν στις αρχικες θαλασσες.Η σκεψη αυτη εκανε την φαντασια μου να οργιαζει για το τι απιθανους ανθρωπους και πλασματα θα μπορουσα να συναντησω σ'αυτη την θαλασσα που τα παντα μπορουν να συμβουν.Στην Grand Line.Αυτο εκανε την ανυπομονησια μου να μεγαλωνει αλλα γνωριζα οτι επρεπε να δυναμωσω κι'αλλο πριν μπω τελικα στην μεγαλη γραμμη.

Ημουν τοσο απορροφημενος στις σκεψεις μου που δεν καταλαβα οτι ειχαμε βγει απο την σπηλια και πλεον βρισκομασταν κατω απο τον εναστρο ουρανο.Η Apis διπλα μου,ειχε σταματησει να κινειται και κοιτουσε εντρομη προς τα κατω.Ακολουθησα το βλεμμα της και ειδα αυτο που την ειχε κανει να παγωσει.Μεγαλες φωτιες υψωνονταν απο το μερος οπου βρισκοταν το χωριο της ενω αν αφουγκραζοσουν καλα τον ανεμο ακουγες κραυγες αγωνιας.Κοιταξα την μικρη και σχεδον ταυτοχρονα ξεκινησαμε να τρεχουμε προς τα εκει.Φτασαμε πολυ γρηγορα στην ακρη του χωριου και η μικρη θελησε να τρεξει προς το σπιτι του παππου της που καιγοταν.Ομως δεν της το επετρεψα.Της αρπαξα το χερι,την τραβηξα πισω και την εβαλα να κρυφτει διπλα μου πισω απο ενα σπιτι που ηταν ακομα αλωβητο.Ο λογος που το εκανα αυτο ηταν γιατι ειχα δει ποιος ευθυνοταν για τις φωτιες.Ηταν μια ομαδα απο εικοσι marines οι οποιοι ετρεχαν περα θωδε και πετουσαν αναμενους πυρσους.Αυτος που φαινοταν να ειναι ο αρχηγος τους,ενας ψηλολιγνος τυπος με μωβ μαλλι και μαυρα γυαλια,καθοταν σε ενα παγκακι και γελουσε δυνατα.Πολυ ξαφνικα σηκωθηκε και διεταξε τους αντρες του να μαζεψουν ολους τους κατοικους του χωριου σε ενα σημειο.Αυτοι σταματησαν οτι εκαναν και αμεσως καταπιαστηκαν με την εκτελεση της νεας διαταγης.Με την απειλη των οπλων καταφεραν να συγκεντρωσουν ολους τους πολιτες στην πλατεια εν μεσω ενος φλεγομενου κυκλου κτηριων.

-Τα πραγματα ειναι απλα.Θα μου πειτε που ειναι το κοριτσι αλλιως θα σας σκοτωσω ολους φωναξε ο ψηλολιγνος.Ολοι οι χωρικοι τον κοιταξαν εντρομοι.Ολοι εκτος απο τον Bokuden.
-Ξερω γιατι ψαχνεις την εγγονη μου αλλα δεν προκειται ποτε να σου πω που ειναι του ειπε αγερωχα.Ο αντρας τον κοιταξε για λιγο ξαφνιασμενος και υστερα γελασε.-Το τε θα πεθανεις γερο του ειπε και σηκωσε τα χερια του.Εκεινη την στιγμη μια κραυγη ακουστηκε και τον σταματησε.Η κραυγη προερχοταν απο την Apis που στεκοταν διπλα μου και δεν αντεχε αλλο να παρακολουθει.Κοιταξα μια αυτην και μια τους marines που ερχοταν κατα μερος μας.-Οδηγησε τους στον δρακο!!!Εχε μου εμπιστοσυνη!!!της ψιθυρισα και την επομενη στιγμη αρχισα να τρεχω οσο πιο γρηγορα μπορουσα προς την σπηλια.H μικρη εμεινε για λιγο αφωνη μεχρι την στιγμη που δυο χερια την αρπαξαν και την εσυραν μαζι με τους υπολοιπους.Μολις την ειδε ο Bokuden εκλαψε γοερα αλλα ο αρχηγος των marines δεν του εδωσε σημασια.Πλησιασε την μικρη και της ειπε απλα -'Η θα μου δειξεις που ειναι ο δρακος ή ο αγαπημενος σου παππους θα πεθανει.
Η μικρη τον κοιταξε για λιγο και υστερα συμφωνησε.Παρατησαν τους υπολοπους εκει,αναμεσα στα φλεγομενα κτηρια και οι marines,o Erik και η Apis ξεκινησαν για την σπηλια του δρακου.

Στο μεταξυ εγω ειχα φτασει ηδη εξω απο την σπηλια οπου κρυφτηκα πισω απο κατι θαμνους.Περιμενα υπομονετικα και ηλπιζα η Apis να ακολουθησει την συμβουλη μου και να μην κανει καμια βλακεια.Περασε αρκετη ωρα οταν ακουσα βηματα.Κοιταξα προσεκτικα πανω απο τα φυλλα και ειδα την μικρη να οδηγει τους marines στην σπηλια.Ενα χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο μου.Η Apis ειχε αποδειχτει αριστη συνεργατης.Τωρα επρεπε να ανταποδωσω την εμπιστοσυνη που μου ειχε δειξει.Τους αφησα να μπουν πρωτοι στην σπηλια και μετα απο λιγες στιγμες τους ακολουθησα με μεγαλη προσοχη.

Η μικρη τους οδηγησε στο μερος οπου βρισκοταν ο δρακος και εκει οι marines αντιμετωπισαν την ιδια εκπληξη με εμενα.Το μεγαλοπρεπο θηριο βρισκοταν ξαπλωμενο εκει και ολοι εμειναν αφωνοι για λιγο.Υστερα ο αρχηγος τους,εκεινος ο ψηλολιγνος τυπος με τα μωβ μαλλια,τους εδωσε διαταγη να φυγουν και να παρουν και την μικρη μαζι.Εφεραν για λιγο αντιρρησεις αλλα ενα αυστηρο βλεμμα του ηταν αρκετο για να τους πεισει.Εγω παρακολουθουσα ολη την σκηνη κρυμμενος πισω απο εναν μεγαλο βραχο,μερικα μετρα πισω απο το μερος οπου βρισκοταν ο δρακος.Ειδα τους marines να ερχονται προς το μερος μου.Ειδα την ευχαριστηση στο βλεμμα του αρχηγου τους που ειχε μεινει μοος του με τον δρακο.Οταν οι marines εφτασαν αρκετα κοντα,εγκατελειψα την κρυψωνα μου και πεταχτηκα μπροστα τους.Πριν καλα καλα καταλαβουν τι ειχε συμβει εκανα σηκωσα τους δεικτες και των δυο χεριων μου και εκτοξευσα ακτινες φωτος.Ολες βρηκαν στοχο και εικοσι αντρες επεσαν νεκροι κανωντας θορυβο.Η Apis με κοιταξε για λιγο ξαφνιασμενη και υστερα ετρεξε προς το μερος μου.-Σωσε τον Ryuuji μου ειπε με παρακλητικο τονο στην φωνη της και ετρεξε να κρυφτει ενω εγω προχωρουσα προς το "δωματιο" του δρακου.Οταν μπηκα ειδα τον αρχηγο των marines να στεκεται πανω στον δρακο και να ειναι ετοιμος να του καρφωσει ενα μικρο μαχαιρακι.Ομως η εισοδος μου τον σταματησε.Με κοτιαξε για λιγο ξαφνιασμενος.-Καλα ακουσα φασαρια απο εξω ειπε,στον ευατο του πιο πολυ.
-Να υποθεσω οτι αυτοι οι αχρηστοι ειναι νεκροι?ρωτησε με απαθεια.
-Ολοι τους απαντησα εξισου απαθης.Γελασε και πεταξε το μαχαιρακι κατω.
-Και τωρα ηρθες να σκοτωσεις και εμενα?
-Ναι του απαντησα και τραβωντας τα δυο σπαθια μου με τις μαυρες λαβες ορμηξα προς το μερος του.

Πριν προλαβω να φτασω κοντα του αυτος σηκωσε το χερι του και μεγαλωνοντας τα νυχια του μου εστειλε μια ριπη αερα.Κρατησα τα σπαθια μου σε σχημα χ και τελευταια στιγμη καταφερα να αποκρουσω την επιθεση του.'Η τουλαχιστον ετσι νομιζα γιατι μερικες στιγμες αργοτερα αισθανθηκα εναν πονο στο δεξι μου μαγουλο και ειδα μια γραμμη αιματος να κυλαει.Τι συνεβη μολις τωρα αναρωτηθηκα απο μεσα μου αλλα ο αντιπαλος μου,σαν να ειχε ακουσε την απορια μου,απαντησε.-Χαχαχα.Τι εγινε μικρε?Εισαι μπερδεμενος?Μην στεναχωριεσαι.Θα σου εξηγησω εγω τι συνεβη.Εχω φαει ενα φρουτο του διαβολου που μου δινει την δυνατοτητα να μεγαλωνω τα νυχια μου κατα τεσσερα εκατοστα!!!Τα νυχια μου μαλιστα ειναι τοσο κοφτερα που μπορουν να σχιζουν τον ιδιο τον αερα.Για αυτο αλλωστε με φωναζουν Erik the Whirlwind!!!Hahahaha!!!Τελειωνοντας την φραση του σηκωσε και τα δυο χερια του και κουνωντας σε εκπληκτικη ταχυτητα εστειλε δεκαδες κυματα αερα.Θα μου ηταν αδυνατο να τα αποφυγω ολα αν δεν ειχα περασει την σκληρη εκπαιδευση του Harumasa στο Pingtan Island.Εκλεισα τα ματια και συγκεντρωθηκα.

Τα παντα βουβαθηκαν για μερικες στιγμες και μετα το μονο που ακουγα ηταν οι χτυποι της καρδιας μου.Υστερα,σιγα σιγα,αρχισα να ακουω την ανασα ολων οσων βρισκοταν γυρω μου.Πρωτα του χωματος μετα των βραχων και στο τελος του αερα.Ετσι,με εναν ανεξηγητο τροπο,ηξερα που θα καταληξουν ολες οι επιθεσεις και απλως μετακινηθηκα εκει που δεν θα χτυπουσαν.Ολα αυτα εγιναν σε ελαχιστα δευτερολεπτα και ετσι ο Erik δεν ειχε καθολου χρονο να αντιδρασει οταν με ειδε να στεκομαι μπροστα του με τα σπαθια μου γυρω απο τον λαιμο του.Το μονο που τα καταφερε να κανει ηταν να βγαλε μερικες αναρθρες κραυγες τρομου και την επομενη στιγμη το κεφαλι του χωριστηκε απο το υπολοιπο σωμα του με με μια γρηγορη κινηση των σπαθιων μου.Εκρυψα καλα το πτωμα του αντιπαλου μου για να μην το δει η Apis την επομενη φορα που θα επισκεπτοταν τον δρακο και υστερα τιναξα το αιμα απο τα σπαθια μου και βγηκα απο την σπηλια.Ηταν ακομα νυχτα ομως σιγα σιγα στην ανατολη ειχε αρχισε να ξεπροβαλλει ο ηλιος.Εξω με περιμενε η Apis που εδειχνε σκεπτικη.Μολις με ειδε ετρεξε προς το μερος μου
-Ειναι καλα ο Ryuuji?με ρωτησε με αγωνια.
-Ναι της απαντησα καθησυχαστικα.-Τωρα μπορουμε να επιστρεψουμε στο χωριο σου.Ολα τελειωσαν της ειπα και της εδωσα το χερι.Ομως οπως αποδειχτηκε αργοτερα εκανα λαθος.Τιποτα δεν ειχε τελειωσει ακομα...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Όνομα: Swiftblades Jim
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points: 2.000.000
Παρατηρήσεις: Εχασε μερικα γιατι ειχε αρκετα δειγματα βιασυνης και ισως (αν και δεν ειμαι απολυτα σιγουρος) βαρεμαρας! Ωστοσο ηταν μια γενικα καλη ιστορια μπορω να πω!!!