[Τέλος] Προδοσία, νίντζα και ένας νέος αντίπαλος

Προειδοποίηση: Η ιστορία αυτή έχει απότομες εναλλαγές παρόντος και παρελθόντος! Όποιος δεν μπορεί να "ακολουθήσει" τέτοιες εναλλαγές, ας διαβάσει την ιστορία με δικό του ρίσκο καταστροφής των εγκεφαλικών κυττάρων του!
Υ.Γ.: Η ιδέα αυτή, της απότομης εναλλαγής παρόντος-παρελθόντος, πάρθηκε από το anime Baccano!

Link προηγούμενης ιστορίας:

Μια μικρή περίληψη των προηγούμενων ιστοριών:

~Παρόν~

Όπως έφτασα στο νησί, πήγα σε έναν απομονωμένο κόλπο και άφησα το καράβι μου. Στο νησί αυτό είχα ξανάρθει. Εδώ πέρα έχουν το χωριό τους οι νίντζα. Το χωριό τους είναι κρυφό και απ' ότι κατάλαβα, σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή του. Εγώ το είχα βρει καταλάθος, ψάχνοντας για φαγητό την τελευταία φορά που είχα βρεθεί εδώ. Είχα βρει ένα κρυφό μονοπάτι μέσα στο δάσος και βρέθηκα στο χωριό τους, όμως δεν υπήρχε περίπτωση να θυμόμουν που ήταν τώρα. Αυτό που θυμάμαι από την προηγούμενη επίσκεψή μου είναι ότι είχα πολεμήσει τον δυνατότερο νίντζα του χωριού, μετά τον αρχηγό τους, και τον νίκησα σχετικά εύκολα. Ο αρχηγός τους προθυμοποιήθηκε να μου δώσει ότι θέλω αλλά πήρα μόνο μερικά τρόφιμα. Δεν ήθελα να ασχοληθώ με τις τεχνικές τους.

Συνέχεια εδώ

Συνέχεια από εδώ

~Περίπου 5 ώρες πριν από το παρόν~

Είχα αφήσει τα πράγματά μου σε μια γωνιά στην καμπίνα μου και ξάπλωσα για να κοιμηθώ και να ξεκουραστώ. Οι πληγές μου από την μάχη μου με την αμαζόνα είχαν αρχίσει να επουλώνουν αλλά χρειαζόμουν έναν καλό ύπνο για να ξεκουραστώ και να επανακτήσω τις δυνάμεις μου. Είχα φάει και για τα καλά, οπότε ήμουν έτοιμος για έναν καλό υπνάκο. Σιγά-σιγά με έπαιρνε ο ύπνος αλλά διαισθανόμουν κάποιον κίνδυνο. Κάτι με πλησίαζε και ήθελε να με βλάψει. Ένιωθα την παρουσία κάποιου, κάπου κοντά μου. Αυτή την διαίσθηση είχα μέχρις ότου άκουσα βήματα και άνοιξα τα μάτια μου...

~Παρόν~

Όπως στεκόμουν πάνω σε ένα δέντρο μέσα στο δάσος, είδα τον Shinobi να φεύγει και έκανα την εμφάνισή μου!
-Zehahahahaha! Commander Greywind, επιτέλους συναντιόμαστε! είπα γελώντας.
Αυτός κατευθείαν γύρισε προς το μέρος μου. Το πρόσωπό του χλόμιασε για λίγο, μάλλον επειδή ήξερα ποιος ήταν, αλλά μόλις με είδε άλλαξε η έκφρασή του. Σοβάρεψε και από αυτό φάνηκε ότι κατάλαβε ποιος ήμουν.
-Για ποιον Commander μιλάς? Και ποιος είσαι του λόγου σου? μου είπε, κάνοντας πως δεν ξέρει ποιος ήμουν.
-Commander Greywind, όχι παιχνίδια σε μένα... Δεν πέφτω σε τόσο φανερές παγίδες που είναι για ηλίθιους...
-Δε νομίζω πως είσαι χαζός, το ξέρω ότι είσαι! Αλλιώς δεν θα ερχόσουν στο ίδιο μέρος που βρίσκομαι εγώ!

~Περίπου 1 ώρα πριν από το παρόν~

Έπλεα στα νερά της West Blue πλέον και κατευθυνόμουν προς το Holger Island. Το νησί που ήταν κρυμμένο το χωριό των νίντζα. Σκεφτόμουν να πήγαινα και να προκαλούσα τον αρχηγό τους σε μονομαχία για να εξασκηθώ λίγο. Όπως έπλεα, εντόπισα στον ορίζοντα ένα αρκετά μεγάλο καράβι των Marine. Τέτοιο πλοίο, τόσο μεγάλο, είχα ξαναδεί μόνο στην Loguetown που βρισκόταν ο Smoker. Σκέφτηκα ότι θα ήταν υπό την διοίκηση κάποιου Marine με αντίστοιχη θέση και δύναμη με τον Smoker. Αυτό ήταν αρκετό για να με κάνει να πάω. Οι πληγές μου είχαν αναρρώσει σχεδόν πλήρως, οπότε ήμουν έτοιμος για μάχη! Η μοίρα όμως θα μου έπαιζε άλλο παιχνίδι.

Κατευθυνόμουν το καράβι των Marine, το οποίο πήγαινε προς την αντίθετη κατεύθυνση (δηλαδή προς τα εκεί από όπου εγώ ήρθα). Αυτό σε κάποια δόση σταμάτησε να κινείται, οπότε εγώ βρήκα ευκαιρία να πλησιάσω και να ρίξω άγκυρα για να πάω στο καράβι τους. Οι Marines δεν με πήραν είδηση, καθώς το καράβι τους είχε σχεδόν διπλάσιο μέγεθος από το δικό μου. Έτσι, μετατράπηκα σε σκοτάδι και ανέβηκα στο καράβι τους. Για αρχή ήθελα να μάθω τι γίνεται εδώ πέρα για να οργανώσω ένα σχέδιο δράσης, οπότε έστισα αυτί. Είχα κάτσει δίπλα από τις σκάλες του καταστρώματος, που οδηγούσαν πάνω στο πηδάλιο, και κρυφάκουγα δύο Marine να μιλάνε. Ο ένας μάλιστα ήταν ψαράνθρωπος! Πρώτη φορά έβλεπα ναυτικό ψαράνθρωπο και μου φάνηκε περίεργο. Αυτό όμως δεν ήταν καθόλου σημαντικό μπροστά σε αυτά που άκουσα. Οι δύο αυτοί τύποι, συζητούσαν για την προαγωγή που πήρε ο διοικητής τους σε Commander και την αποστολή που είχε πάει να κάνει. Αυτό ήταν από την μία κακό, γιατί δεν μπορούσα να τον αντιμετωπίσω άμεσα, και από την άλλη καλό, γιατί θα μπορούσα να ασχοληθώ μόνο μαζί του. Αν είχα καταλάβει σωστά, το πλήρωμά του θα πήγαινε να τον παραλάβει αργότερα. Αυτό σήμαινε ότι θα έπαιζα μαζί τους αφού ξεπάστρευα τον διοικητή τους!

Αφού έμαθα αυτά που ήθελα, μετατράπηκα σε σκοτάδι και έφυγα στο καράβι μου. Ο Commander Greywind βρισκότανε στον προορισμό μου, το Holger Island. Αυτό το έκανε ακόμα καλύτερο καθώς δεν θα παρέκκλινα από την διαδρομή μου. Κατέβηκα στο καράβι μου και συνέχισα κανονικά την πορεία μου. Δεν έβλεπα την ώρα και την στιγμή που θα πολεμούσα με τον Commander Greywind.

~Παρόν~

Εγώ συνέχιζα να γελάω και να του λέω ότι σκότωσα τους συντρόφους του και μερικούς τρόπους που χρησιμοποίησα στους θανάτους τους. Αυτός δεν φαινόταν να καταλάβαινε τι έλεγα. Άκουγε μόνο και όσο πιο πολύ άκουγε τόσο περισσότερο τσαντιζόταν. Σε κάποια δόση άρχισε να στάζει λάβα από το σώμα του.
Είχα ακούσει για την δύναμη του φρούτου του αλλά δεν περίμενα να την δω σε δράση μόνο με μερικά παιχνίδια του μυαλού.

Όπως του μιλούσα και γελούσα, κούνησε το στόμα του σαν κάτι να ήθελε να πει αλλά δεν ακούστηκε τίποτα οπότε δεν έδωσα σημασία και συνέχισα να μιλάω. Μετά ξανά κάτι είπε. Αυτή την φορά ακούστηκε ότι μίλησε αλλά δεν κατάλαβα τι είπε και συνέχισα να μιλάω.
-ΣΚΑΣΕΕΕΕΕΕΕ!!! φώναξε με δύναμη και αμέσως εξαπέλυσε γροθιές λάβας κατά πάνω μου.
Εγώ έκανα προς τα πίσω και άπλωσα σκοτάδι μπροστά μου δημιουργώντας έναν τοίχο που απορρόφησε την λάβα του. Η συζητησούλα είχε τελειώσει. Φαινόταν πως ήθελε να με σκοτώσει και ήταν έτοιμος να το κάνει πράξη.
-Zehahahaha! Αγριέψαμε Greywind? του είπα ειρωνικά και τον εκνεύρισα ακόμα περισσότερο.
Από όλες τις γροθιές λάβας που εξαπέλυσε κατά πάνω μου, δεν ήρθαν όλες προς το μέρος μου. Αυτές οι γροθιές, έπεσαν στο δάσος τριγύρω και άναψαν φωτιά. Όσο περνούσε η ώρα η φωτιά δυνάμωνε όλο και περισσότερο.

~Περίπου 5 ώρες πριν από το παρόν~

Με το άνοιγμα των ματιών μου δεν είδα κάτι διαφορετικό στην καμπίνα αλλά εξακολουθούσα να νιώθω ότι κινδύνευα. Σηκώθηκα και κάθισα στο κρεβάτι. Δεν μπορούσα να ξεκουραστώ όσο ένιωθα τον κίνδυνο. Έπρεπε να βρω το γιατί νιώθω αυτό το πράγμα. Ήμουν έτοιμος να μετατραπώ σε σκοτάδι ανά πάσα στιγμή. Ήδη είχα μετατραπεί ελαφρώς σε σκοτάδι για να αποφύγω τυχόν χτύπημα. Και όντως μετά από λίγο ένιωσα κάτι μυτερό στο σβέρκο μου αλλά πέρασε από μέσα μου καθώς μετατράπηκε το σημείο σε σκοτάδι. Μια τρίαινα φάνηκε και τότε κατάλαβα τι έτρεχε εδώ πέρα. Δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο και το εκμεταλλεύτηκε πολύ έξυπνα ο αντίπαλός μου.

Η τρίαινα ήταν χαρακτηριστικό όπλο ενός μόνο ατόμου που είχα συναντήσει μέχρι τώρα, του Mukuro.
-Μπορείς να εμφανιστείς τώρα Mukuro.
Τράβηξε την τρίαινά του και όπως εμφανίστηκε δίπλα από το κρεβάτι μου είπε γελώντας:
-Kufufu! Το ήξερα ότι θα με καταλάβαινες! Αλλά αυτό δεν θα με σταματήσει από το να σε σκοτώσω!
-Και τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα το πετύχεις? Αφού ξέρεις ότι δεν μπορείς να με βλάψεις.
-Kufufu! Εγώ πιστεύω το αντίθετο!
Με το που το είπε αυτό, ένιωσα έναν πόνο στο δεξί μου χέρι. Ο Fran είχε εμφανιστεί από το πουθενά και με είχε καρφώσει. Είχα ξεχάσει εντελώς αυτό το μικρό νιάνιαρο αλλά δεν μπορούσα να περιμένω κάτι διαφορετικό από τον μαθητευόμενο του Mukuro.
-Έλεγα να σας χαρίσω την ζωή αλλά απ' ότι φαίνεται δεν θέλετε να ζήσετε!
Μετατράπηκα σε σκοτάδι και απλώθηκα στο δωμάτιο. Έπιασα το σπαθί μου από την γωνιά που το είχα αφήσει και το έβγαλα από την θήκη του. Από εκεί και μετά όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Βγήκαμε από την καμπίνα και έγινε μια γρήγορη μάχη πάνω στο κατάστρωμα, η οποία όμως προκάλεσε ζημιές στο καράβι. Το αποτέλεσμα ήταν εμφανές, και οι δύο έπεσαν νεκροί.

~Παρόν~

Ο Greywind είδε ότι οι επιθέσεις του δεν δούλευαν και εκνευρίστηκε ακόμα περισσότερο.
-Αρκετά μ'αυτό το πράμα!!!! φώναξε δυνατά.
Σήκωσε τα χέρια του προς τον ουρανό κι άρχισε να εξαπολύει τεράστιες ποσότητες λάβας σε μορφή λεπίδων!! Οι λεπίδες αυτές ανέβαιναν ψηλά στον ουρανό και έμοιαζαν με πυροτεχνήματα. Όταν όμως έφτασε η ώρα της προσγείωσης τότε ήταν που επικράτησε πραγματική κόλαση!! Οι λεπίδες του, έπεφταν στο έδαφος με απίστευτη ταχύτητα και δύναμη κι έσκαγαν σαν βόμβες προκαλώντας αλλεπάλληλες καταστροφές. Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να προστατεύομαι με την δύναμη του φρούτου μου. Η φωτιά που είχε ανάψει πιο πριν, τώρα είχε εξαπλωθεί σε πολλά μέρη του δάσους και ήταν πλέον ασταμάτητη.
-Θα καταστρέψω όλο το νησί αν χρειαστεί!!! Στο τέλος όμως θα είσαι νεκρός!!! φώναξε ο Greywind.

~Περίπου 3,5 ώρες πριν από το παρόν~

Καθόμουν στο κατάρτι του καραβιού και σκεφτόμουν ότι ήμουν και πάλι μόνος μου. Μόνος κι έρημος... Το κατάστρωμα ήταν γεμάτο αίματα, τα οποία δεν μπήκα στον κόπο να καθαρίσω. Τα πτώματα του Mukuro και του Fran βρίσκονταν και αυτά στο κατάστρωμα, εκεί όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή. Ο Mukuro τελικά είχε σκοπό να με σκοτώσει για να πάρει εκδίκηση για την ήττα του. Ήθελε απλά δύναμη. Δεν άντεχε την ήττα μιας μάχης, όπως δεν άντεχα και εγώ. Τον καταλαβαίνω αλλά δεν είχε ελπίδα απέναντί μου. Είχα δέσει το χέρι μου με επιδέσμους για να κλείσει η πληγή. Σηκώθηκα από το κατάρτι και πήγα να ξαπλώσω στην καμπίνα μου, χρειαζόμουν ξεκούραση...

~Περίπου 1,5 ώρα πριν από το παρόν~

Είχα ξυπνήσει και είχα πάει στην κουζίνα να φάω. Αφού έφαγα, πήρα τον χάρτη και βγήκα έξω στο κατάστρωμα. Άφησα τον χάρτη στο κατάρτι και συμμάζεψα λίγο το μέρος. Μετέφερα στην άκρη κάτι κομμάτια ξύλου που ήταν πεταμένα από εδώ και από εκεί, μετέφερα τα νεκρά σώματα του Mukuro και του Fran σε μια γωνιά και πήγα κάθισα στο κατάρτι. Άνοιξα τον χάρτη και κοιτούσα. Είχα φύγει από το Bliss Kingdom και είχα πει από πριν ότι θα πήγαινα από το Centaurea. Τώρα όμως που ήμουν μόνος μου έπρεπε να το ξανασκεφτώ. Από την άλλη, μάλλον ήταν το κοντινότερο νησί από εκεί που βρισκόμουν, αλλά δεν ήμουν και τόσο σίγουρος. Το σκεφτόμουν για κάμποσα λεπτά αυτό μέχρι που ήρθε η λύση στο πρόβλημά μου. Συνάντησα μια βάρκα ενός ψαρά και τον ρώτησα ποιο ήταν το κοντινότερο νησί. Αυτός μου είπε ότι ήταν ένα ακατοίκητο νησί ονόματι Holger. Με το που άκουσα αυτό το όνομα θυμήθηκα ότι αυτό το νησί ήταν στην West Blue. Ο ψαράς μου επιβεβαίωσε ότι βρισκόμασταν στην West Blue και μου ξαναήρθε στο μυαλό η απορία που είχα πάντα: Πως άλλαξα θάλασσα?! Αυτή η απορία ήταν και θα παραέμενε ένα μυστήριο. Αφού όμως ήμουν κοντά στο Holger αποφάσισα να κάνω μια στάση εκεί να δω τους νίντζα που είχα συναντήσει την προηγούμενη φορά και ίσως να έκανα και λίγη εκπαίδευση.

~Παρόν~

-Επιτέθηκες στο πλοίο μου, σκότωσες τους άντρες μου και τώρα είσαι εδώ μπροστά μου και βεβηλώνεις την μνήμη τους!! Αυτό θα το πληρώσεις!!! συνέχισε να λέει ο Greywind και έβγαλε τα σπαθιά του από τις θήκες τους.
Όρμισε με δύναμη καταπάνω μου, όσο εγώ ήμουν απασχολημένος με την πύρινη λαίλαπα που είχε εξαπολύσει εναντίον μου. Τον είδα να έρχεται καταπάνω μου και άπλωσα το ένα μου χέρι προς το μέρος του για να τον σταματήσω. Αυτός όμως κινήθηκε πολύ γρήγορα και με πλήγωσε σοβαρά. Με το ένα του σπαθί του με χάραξε στο χέρι και με το άλλο με κάρφωσε στο πλευρό μου.
-Αυτό δεν είναι τίποτα!! Μόλις άρχισα μαζί σου!! μου είπε με έναν τόνο ευχαρίστησης στην φωνή του.
Πως είναι δυνατόν να με είχε χτυπήσει?! Ήμουν σίγουρος ότι τα σπαθιά του απλά θα με διαπερνούσαν αλλά κάτι έκανε και με χτύπησε. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Ευτυχώς που εμφανίστηκαν ο Shinobi και άλλοι δύο νίντζα και του επιτέθηκαν. Ο Greywind γύρισε εντελώς μηχανικά, και λόγω αντανακλαστικών, προς το μέρος τους και έτσι εγώ βρήκα ευκαιρία να το σκάσω. Δεν μου άρεσε αυτό που έκανα αλλά ήταν πολύ δυνατός για να τον αντιμετωπίσω στα ίσα τώρα. Ειδικά τώρα που ήθελε τόσο πολύ να με σκοτώσει με όλα αυτά που του είπα.
Όπως απομακρύνθηκα γύρισα το κεφάλι μου προς τα πίσω και είδα τους νίντζα να λιώνουν από την λάβα που εξαπέλυσε ο Greywind πάνω τους. Είχα μετατραπεί σε σκοτάδι και έφυγα μέσα από το δάσος που πλέον καιγόταν ολοκληρωτικά. Έφτασα στο καράβι μου και έλυσα μια βάρκα που είχα για ώρα ανάγκης. Το καράβι είχε υποστεί ζημιές και δεν θα άντεχε για κυνηγητό οπότε θα συνέχιζα την πορεία μου με την βάρκα, προς το παρόν. Πήρα τα απαραίτητα και έφυγα από το νησί. Έδεσα με γάζες τις πληγές μου για να σταματήσουν να τρέχουν αίμα και ξάπλωσα. Πλέον ήμουν στο έλεος του ρεύματος της θάλασσας, μόνος και πληγωμένος...

Όνομα: Raziel
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 7
Beli: 24.000
Bounty/Fame Points: 4.000.000
Παρατηρήσεις: Σαν ιστορία, ήταν καλή, αλλα ήταν και λίγο μπέρδεμα Γράψε τα γεγονότα με την σειρά που έγιναν
Σου κόβω 6.000 επειδή περνούσες μερικά γεγονότα πολύ γρήγορα και επειδή περίμενα καλύτερες περιγραφές ..