[Τελος-Παρελθον] Δραματική αρχή είναι το ήμισυ του παντός

Όνομα Χαρακτήρα: Silver Kenzo
Παράταξη:Civilian
Bounty:0
Story of the month:0
Φήμη:0
Τίτλος Ιστορίας:Δραματική αρχή είναι το ήμισυ του παντός
Προηγούμενη Ιστορία(Link):0

Η ομιχλη ειναι κακο πραγμα. Σε κανει να μην βλεπεις ουτε τη μυτη σου. Ειδικα σε ενα χωριο πανω στο βουνο τα πραγματα γινονται πραγματικα σκουρα... Η υγρασια που περιφερεται στον αερα κουβαλαει παντα λιγη μυρωδια απο καθε θαμνο, βοτανο ή λουλουδι που μπορει να φυτρωνει σε γωνιες του δρομου ή πανω σε γκρεμους. Οταν μαλιστα προκειται για ενα νησι ονοματι Soul island με το μεγαλο νεκροταφειο πειρατων να δεσποζει στην ακρη της μεγαλης πεδιαδας, νοιωθεις οτι αυτη η ομιχλη κρυβει περιτεχνα ψυχες ανθρωπων που ντυνονται με τα ασημο-λευκα ρουχα τους και επισκεπτονται τους ζωντανους - ακομα - ανθρωπους.

Η ομιχλη ομως οσο πυκνη και να'ναι δεν μπορει να εμποδισει τους ηχους. Οχι εκεινους που κανουν τα φυλλα που θροιζουν, ουτε τα ζωηφια που σερνονται στο χωμα ή πηδανε απο κλαρι σε κλαρι. Τους ηχους της μεγαλης πολης, της παραλιακης πολης που ειναι ακομα ζωντανη και ακμαια παροτι μια μεριδα κατοικων την εγκατελειψε και εχτισε το χωριο στο βουνο.
Ηχοι απο μεγαλες καμπανες σημαιναν ενα μονο πραγμα...
---Πειρατες!! ψιθυριζαν οι χωρικοι με φοβο και ικανοποιηση μαζι.
---Τα λεγαμε εμεις οτι η πολη εχει γινει εξαιρετικα επικινδυνη τωρα τελευταια... Οι πειρατες που ερχονται συχνα-πυκνα δεν εχουν παντα ειρηνικες προθεσεις...Και φτανουμε τωρα να βαραμε καμπανες συναγερμου... Καλα να παθουν! φωναξε ενας τυπος φτυνοντας στο εδαφος καθως ξεκιναγε το πρωι για τη δουλεια του.
Τα μονα πραγματικα χαρουμενα ηταν τα παιδια που οι χωρικοι δεν θα αφηναν να πανε στο σχολειο της πολης απο το φοβο των πειρατων...

Δυο μερες μετα, τα παιδια στο σχολειο της πολης  Boultau επαιζαν ξανα χαρουμενα στο προαυλιο κατα τη διαρκεια του διαλειμματος. Ηταν ακομα αρχες της σχολικης χρονιας και ολοι εκαναν καινουργιους φιλους λογω της εντονης και αγνης κοινωνικοτητας που χαρακτηριζει τα μικρα παιδια την οποια συνηθως οι συνθηκες εξατμιζουν οσο μεγαλωνει κανεις .
---Πειναω... ψιθυρισε ενα μικρο παιδι στον καινουργιο του φιλο.
---Και εγω ΠΑΡΑ πολυ...Εε..αναγκαστικα θα περιμενεις... του απαντησε με μια δοση απο μελαγχολια. Ο μικρος ειχε καταξανθα μαλλια, που σε αρκετα σημεια ασπριζαν κιολας.
---Οχι παρα πολυ Kenzo...Τωρα που εχουμε το μεγαλο διαλειμμα θα ερθουν οι γονεις μου απο το χωριο και θα μου κρατανε ψωμι με τυρι ! Τωρα οπου να ναι ερχονται!  Εσενα ποτε ερχονται ?
---Εεε... εγω δεν πειναω καθολου τα πρωινα... Η καρδια του μικρου Κenzo σκοτεινιασε απο στεναχωρια...Εσκυψε το κεφαλι και απομακρυνθηκε βαριεστημενα.

Ο μικρος Kenzo ειχε το συνηθειο να γραφει ημερολογιο. Το ειχε απο μικρος - πιο μικρος τελοσπαντων - . Το ιδιο βραδυ οι σκεψεις του αποτυπωθηκαν στο ημερολογιο...

""Το πρωι ξυπνησα στις 6.30 απο τη φασαρια. Ετσι κι'αλλως γυρω στις 7.00 σηκωνομαι καθε μερα αλλα με ξυπνησαν μιση ωρα νωριτερα οι γονεις μου που επεστρεψαν χαραματα. Στο σχολειο ειχαμε ενα ευκολο διαγωνισμα μαθηματικων και νομιζω οτι τα πηγα καλα. Οταν επεστρεψα το μεσημερι, οι γονεις μου ακομα κοιμοντουσαν οποτε επρεπε να μαγειρεψω με ησυχια. Θυμαμαι τοτε που εκανα φασαρια και τους ξυπνησα. Ειχα πονεσει παρα πολυ απο το ξυλο εφαγα...
Μακαρι και εμενα οι γονεις μου να ερχονταν στο σχολειο να μου φερνουν κολατσιο οπως κανουν οι γονεις του Takis ... Γιατι αυτουνου να φερνουν και εμενα οχι?""

Καθως προχωραγαν οι μερες, οι μηνες και τα χρονια, το ημερολογιο γινοταν ολοενα και πιο στενος φιλος του Kenzo αφου ηταν ο μονος με τον οποιο συμμεριζοταν τις σκεψεις της προεφηβικης και εφηβικης ηλικιας...

""Αυτην την καθηγητρια ιστοριας την μισω... Να πεθανει!! Ειχα διαβασει τοσο καλα για το διαγωνισμα και σημερα που μας εφερε διορθωμενα τα γραπτα, μου ειχε βαλει μονο 18. Οχι μονο αυτο, αλλα εβαλε στην Renia 19μιση! Γιατι αυτη 19μιση και εγω 18 ? Αξιζω λιγοτερο εγω? Αφου εγραψα τα παντα!! Δεν νομιζω να το εκανε επειδη την συμπαθει περισσοτερο. Γιατι την συμπαθει, αυτο ειναι αληθεια. Στο διαλειμμα η Renia πηγαινει και την ρωταει πραγματα επειδη και καλα ενδιαφερεται. Σιγουρα την γλυφει. Και ο Circus το κανει. Τον εχω δει!! ""

Το παιδι αυτο ποτε δεν περασε πραγματικα ''ξεγνοιαστα χρονια". Ηταν καταδικασμενο να 'ωριμασει' αρκετα γρηγοροτερα απο τα υπολοιπα παιδια της ηλικιας του.
""Γαμωτο γαμωτο γαμωτο... Μαααααα γιατιιιι... Μονο εδω μπορω να γραψω τον πονο μου...Μονο εδω...Σε κανεναν στο σχολειο δεν το ειπα. Σε ολους εκανα τον χαρουμενο που βγηκα δευτερος. Μα δευτερος? Γιατι δευτερος... Αφου ολοι στο σχολειο με ξερουν, σε ολους λεω καλημερα το πρωι και καλο μεσημερι οταν σχολαμε. Γιατι να βγω δευτερος στην ψηφοφορια για προεδρος της ταξης?Και ηθελα τοσο πολυ τωρα που ειμαι στην τελευταια ταξη του γυμνασιου...!! Τι παραπανω εκανε ο Milan και βγηκε πρωτος ? Γιατι?? Επειδη παριστανει τον καλο σε ολους. Αυτο ειναι. Σε ολους παριστανει τον καλο αλλα δεν το πιστευει πραγματικα. Τον ειχα ακουσει που μιλαγε στο διαλειμμα μια μερα με τον αδερφο του και κοροιδευανε τον Nick. Τωρα ομως που ηταν ψηφοφορια του εδωσε την μπαλα του να την παρει σπιτι το Σαββατοκυριακο... Τετοιοι ειναι...Μονο εγω δεν εκανα λαμογιες...Μονο εγω ανταγωνιστηκα με την αξια μου. Και παλι δευτερος που βγηκα μου αξιζουν συγχαρητηρια...Αφου δεν μου τα ειπε κανεις με τον τροπο που τα ειπαν σ'αυτον, ας τα πουμε εδω αγαπητο μου ημερολογιο...ΜΠΡΑΒΟ μου!!! ""

Ειχε παει η ωρα 3μιση . Αυτοι συζητουσαν για κατι δικα τους. Μιλουσαν για πειρατες που θαφτηκαν στο μεγαλο νεκροταφειο του  Soul island και για γνωστους πειρατες-θρυλους και τις περιπετειες τους. Νυσταζα παρα πολυ ομως... Νυσταζα τοσο που κοιμομουν σχεδον ορθιος. Καθε μερα κοιμαμαι περιπου στις 10 ! Λογικο ειναι! Δεν φταιω εγω! Ετσι οπως μοιραζα λοιπον τα χαρτια, εκανα μια αδεξια κινηση λογω της νυστας και με το χερι μου εριξα δυο ποτηρια κρασι πανω σε εναν πειρατη καθως και πανω σε χαρτονομισματα. Τοτε ο πειρατης εγινε εξαλλος. Αρχισε να ουρλιαζει και να βαραει το τραπεζι. Ηταν σιγουρα μεθυσμενος. Και οι γονεις μου επισης. Κοιταξε με ενα πλαινό βλεμμα τον πατερα μου και εκεινος του εκλεισε το ματι λεγοντας:
---Ναι ρε κομπλέ... Κανε ο,τι θες...Αλλωστε δικο μας παιδι δεν ειναι...Μπά#$^δο ειναι και σιγουρα οχι δικο μας...Συγγενεις δεν εχει εκτος απο καποιον χαμενο αδερφο καπου σε ολο τον κοσμο...χεχεχε χικ!

Τοτε ειδα τον Θεο φανταρο... Ο πειρατης με την ανοχη των γονιων μου με πεταξε στον καναπε και με χτυπησε αρκετες φορες με το χερι του. Ποιων γονιων μου ομως ? Αυτο με πονεσε πολυ περισσοτερο απο το ξυλο που εφαγα. Ποιων γονιων μου? Αυτοι δεν ειναι γονεις μου. Ειναι τερατα. ΤΕΡΑΤΑ! Ειμαι μονος μου σε αυτον τον κοσμο. Αυτοι που τοσα χρονια νομιζα για γονεις ειναι πειρατες!! Οι γονεις μου μαλλον δεν ζουν...Και εχω καπου εναν αδερφο! Μακαρι να ηταν εδω μαζι μου...να δει τι τραβαω με αυτους τους μ&^%ες!! Να με υποστηριξει!! Εγω ποτε δεν τους πειραξα και αυτοι το ανταμοιβουν ετσι... Λιγα χρονια μεγαλυτερος να ημουν, θα τον εβαζα κατω αυτον τον βρωμοπειρατη!! Αληθεια!Μονο να τον ξαναδω μπροστα μου""...

...""Μου μενει αυτος και αλλος ενας χρονος για να τελειωσω το λυκειο. Εχω δυναμωσει αρκετα, εχω ψηλωσει και τα ασχημα σπυρακια που ειχα, παρατηρησα σημερα στον καθρεπτη οτι εχουν φυγει!! Καθομουν με τις ωρες και κοιταζα τον εαυτο μου στον καθρεπτη. Ειμαι σιγουρα ο πιο ομορφος στο σχολειο...Αυτο φαινεται οτι το βλεπουν και οι γκομενες... Δεν ειμαι ψωνισμενος, αλλα μετα το σχολειο μια συμμαθητρια απο την τριτη, μου ειπε να περασω απο το σπιτι της που ηταν αδειο...Και ναι λοιπον...καναμε ερωτα... Ηταν τοσο ωραιο και εκτονωτικο... Θελω κι'αλλο... Ελπιζω να  θελει και αυριο"...

...""Και να'μαστε στο τελος και της 2ας Λυκειου... Ηταν μια πολυ καλη χρονια για μενα. Καταφερα να γινω ακομα πιο πολυ διασημος στο σχολειο. Κυριως αναμεσα στις γκομενες. Με τις περισσοτερες απο την ταξη μου εχω προχωρησει αλλα αυτες θελουν συνεχως κι'αλλο. Εγω ομως θελω να τις δοκιμασω ολες -τις καλες βεβαια! - οποτε δεν μενω ποτε σε καμμια. Ετσι αυτες με κυνηγανε συνεχως και μπορω να εχω παντα οποια θελω... Ειδικα τωρα που αρχισα το τσιγαρο, πρωτος στο τμημα μου τουλαχιστον, εχω γινει αντρας πλεον. Ολοι με υπολογιζουν. Ειμαι ο πιο ομορφος, ο πιο γυμνασμενος, ο πιο στυλατος και ο πιο αντρας.Δεν χορταινω να με κοιταω στον καθρεπτη... Μεχρι και οι δυο που μενουν στο σπιτι μου πλεον εχουν ηρεμησει καπως. Δεν με αντιμετωπιζουν σαν ζωο... Μια φορα χρειαστηκε να χτυπησω το χερι στο τραπεζι και απο τοτε εγιναν αρνακια... Σιγα μην τους φοβηθω κιολας..."...

...""Σε αυτες τις εκλογες του δεκαπενταμελους θα σαρωσω. Οφειλω να σαρωσω γιατι ειναι οι τελευταιες μου. Τα κοριτσια ειναι ηδη δικα μου. Το μονο που μενει ειναι να πεισω και τα αγορια να με ψηφισουν. Με τους περισσοτερους χρειαζεται να παω στο μπαρακι διπλα στη γειτονια ενα βραδυ και να τους γεμισω το στομαχι με κρασι και μπυρα. Ετσι ανακατεμενα. Θα βρω λεφτα κατω απο το στρωμα του πατερα μου που τα κρυβει ως συνηθως. Δεν εχω ομως πολυ χρονο...Εχω δυο βδομαδες μπροστα μου. Προς στιγμη σκεφτηκα μηπως αυτο που κανω ειναι καπως οφελιμιστικο. Αλλα τα παιδια ειναι φιλοι μου ουτως η αλλως. Δεν τους κερναω γιαυτο...Δεν ειμαι τετοιος εγω. Το σκεφτομουν εδω και καιρο να κερασω μεχρι ντιρλας τους συμμαθητες μου. Για να γιορτασουμε την τελευταια χρονια οχι τιποτα αλλο... Εγω δεν λειτουργω οπως οι υπολοιποι αλλωστε. Βεβαια ειναι και μερικοι συμμαθητες που ειναι σπασικλακια... Σιγα μην βγουν. Μπορω ομως να τους αγορασω μια τσαντα βιβλια να'χουν να διαβαζουν και σιγουρα θα με ψηφισουν. Αλλωστε αν δεν ταξεις, αν δεν γλυψεις τιποτα δεν πετυχαινεις. Με το σταυρο στο χερι κανεις δεν προκοψε...""...

...""Αλλη μια επιτυχημενη χρονια. Τελειωσα το σχολειο!! Το τελειωσα επιτελους! Οχι μονο αυτο, αλλα εφυγα νικητης. Εφυγα ως ο προεδρος του δεκαπενταμελους με τις περισσοτερες κατακτησεις, τους περισσοτερους φιλους και την καλυτερη φημη... Αυτο μου αξιζε απο παντα. Το ηξερα...! Οχι μονο αυτο, αλλα σημερα βγηκαν οι βαθμολογιες των τελικων εξετασεων. Η καθηγητρια μου μου ειπε οτι κατα 99% θα παρω υποτροφια για να σπουδασω στην σχολη που θελω...Εχω γραψει χιλιες φορες οτι θελω να σπουδασω γιατρος... Σιγουρα θα ειμαι πολυ καλος γιατι εχω σταθερο χερι και δεν φοβαμαι τα αιματα. Θα βοηθησω πολυ κοσμο σαν γιατρος και μ'αρεσει γιατι κακα τα ψεμματα, ειμαι αλτρουιστης... Βεβαια ο γιατρος παιρνει πολλα λεφτα απ'οτι λενε ολοι οποτε η ζωη μου θα φτιαξει σιγουρα σιγα σιγα...ΤΕΛΕΙΑ!! Ενα επισης θετικο, ειναι οτι η σχολη Ιατρικης δεν ειναι στο νησι μου, ειναι αλλου οποτε θα φυγω απ'αυτο το κ0%0νήσι! Θα γλυτωσω απολους αυτους! Βεβαια θα εχω την ευκαιρια να συναντησω ισως τον χαμενο αδερφο μου...Ειμαι σιγουρος οτι θα ειναι καλο παιδι σαν και μενα... Τί παιδι δηλαδη, αντρας ειμαι πλεον""...

Δεν περασαν πολλες μερες, και ο Kenzo, αποφασισε οτι δεν ειχε νοημα πλεον να συνεχισει να γραφει στο ημερολογιο του. Εγραψε δυο αποχαιρετιστηρια λογια, το εκλεισε και το φυλαξε σε ενα παλιο σεντουκι σαν να εθαβε καποιον πολυ καλο του φιλο...

Δεν χρειαζοταν πλεον να καταγραφει καπου τις σκεψεις του και κατα καποιον τροπο να συζηταει ανοιχτα. Οχι οτι ο χαρακτηρας του ειχε αλλαξει. Ισα ισα, οδευε προς το χειροτερο. Αλλα ενας τετοιος χαρακτηρας με τοσα συνδρομα και εσωτερικες φοβιες, οταν νοιωσει οτι βρισκεται στο προσκηνιο, ισως νοιωθει ολοκληρωμενος και σταθερος. Σε μια ενδεχομενη επιστροφη στο παθητικο σταδιο, θα μπορουσε να 'ξεθαψει' το ημερολογιο ως διεξοδο φυγης. Κατι τετοιο αποτραπηκε λιγο αργοτερα με την ανακοινωση οτι εν τελει η υποτροφια για τη σχολη Ιατρικης κερδηθηκε. Η μηπως θα συνεβαινε κατι ασημαντο μεν, ικανο ισως να ραγισει την ευθραυστη συμπεριφορα του?

Ενα ωραιο πρωινο του καλοκαιριου, ο Κenzo και η κοπελα του, αποφασισαν να κανουν βολτα στο βουνο. Στην βαση του βουνου λενε οτι βρισκονται σπηλιες που οι πειρατες εχουν τοποθετησει διαφορους θησαυρους προς τιμην των δικων τους ανθρωπων που κειτονται στο νεκροταφειο πειρατων και εγκληματιων.
---Τι θα λεγες να κοιταξουμε σε καποια απ'αυτες? Ισως βρουμε κατι! ειπε ο Kenzo και χωρις να περιμενει απαντηση κινηθηκε προς την εισοδο της σπηλιας κρατωντας απο το χερι την νεαρη.
Η υγρη και σκοτεινη σπηλια ειχε ολα τα χαρακτηριστικα μιας σπηλιας οπως την εχει ο καθενας στο νου του. Σταλαγμιτες, σταλαχτιτες και καπου στο βαθος μια αιωνια σταγονα που λες και σταζει, ανεβαινει και ξανασταζει ασταματητα.
Αφου επαιξαν κορωνα γραμματα για το αν θα στριψουν δεξια ή αριστερα στην διχαλα που συναντησαν τους ετυχε η δεξια. Μαλλον η τυχη τους εκλεινε το ματι γιατι η κοπελα καθως προχωρουσε σκονταψε σε ενα παλιο σεντουκι στην ακρη της σπηλιας...

Αν κανεις επιχειρουσε να μπει στην σπηλια εκεινη τη στιγμη, θα τρομαζε σιγουρα απο την ταχυτητα με την οποια εβγαιναν εξω κρατωντας στα χερια τους (ο Kenzo συγκεκριμενα) ενα σεντουκι γεματο χρυσα νομισματα. Σιγουρα θα τους περνουσε για φαντασμα ή στοιχειό της σπηλιας.
Επειδη ομως εκεινοι ηταν ακομα νεαροι, και αυτος που εμπαινε δεν ηταν στην ηλικια τους, αλλα ενας ψηλος, μεγαλοσωμος και οπλισμενος πειρατης, η κατασταση σοβαρεψε αποτομα.
---Βρε βρε βρε... για να δουμε τι εχουμε εδω... Ενα ζευγαρακι που εκανε τρελιτσες... Τι κραταει ομως στα χερια του με τοση χαρα?
---Να μη σε νοιαζει... βροντηξε ο Kenzo ενω ηταν αρκετα τρομαγμενος.
---Μπορεις να μου το δωσεις με το καλο ή με το ασχημο...Αλλωστε αν επιλεξεις το ασχημο, δεν ξερω αν θα καταφερεις να προστατευσεις και το σεντουκι και το ομορφο κοριτσακι εδω... Χεχεχεχε...

---Nice, παρε το σεντουκι και τρεξε! Εγω θα τον καθυστερησω! Ειπε και εδωσε το σεντουκι γρηγορα στην κοπελα η οποια το εβαλε στα ποδια προσπερνωντας τον πειρατη.
Εκεινος ομως ηθελε και την κοπελα, και το σεντουκι οποτε μαλλον δεν ηταν πολη εξυπνη η κινηση του Kenzo αφου στην ουσια 'εσωνε' το τομαρι του ετσι .
Ο πειρατης εκανε στροφη 180 μοιρων και αρχισε να κυνηγαει την Nice μεχρι την εξοδο της σπηλιας. Ο Kenzo τρομοκρατημενος με την γκαφα του, αρπαξε μια πετρα και τρεχοντας και αυτος ξωπισω του πειρατη, την πεταξε στο κεφαλι του. Ο πειρατης εχοντας πλησιασει αρκετα την Νice, οταν εφαγε την πετρα στο κεφαλι, επεσε κατω αρπαζοντας την κοπελα απο το ποδι ριχνοντας την και εκεινη.
Ο Kenzo ομως ηταν αμεσος.
" Δεν θα αφησω αυτον τον λεχριτη να μου καταστρεψει την ζωη... Δεν θα μου παρει ουτε την τοσο ομορφη κοπελα , ουτε το σεντουκι με τα χρηματα που ΕΓΩ βρηκα..."

Ετσι, ο Kenzo σταθηκε πανω απο τον πειρατη και αρχισε να τον κλωτσαει με ολη του τη δυναμη στα γεννητικα οργανα. Στο σημειο αυτο ο πειρατης κοκκινησε και αφου σηκωθηκε αρπαξε απο τον λαιμο τον νεαρο , τραβωντας το σπαθι του.
---Την εβαψες πιτσιρικο... Ο πειρατης με την ακρη του σπαθιου χαρακωσε ελαφρα το προσωπο του Kenzo αρκετες φορες ωσπου να φτασει να το μπηξει στο πλευρο του αφηνοντας τον αιμοφυρτο και αναισθητο να πεσει με γδουπο στο εδαφος. Τον ιδιο ακριβως θορυβο θα εκανε και ο ιδιος ο πειρατης λιγα δευτερολεπτα αργοτερα, αφου αστραπιαια η Nice ειχε σηκωθει και τραβοντας αθορυβα ενα μαχαιρι απο την ζωνη στο πλαι του πειρατη, τον πετυχε πολλες φορες στον λαιμο...

ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ ΜΕΤΑ....

---Γιατρε, γιατρε...Ανοιξε λιγο τα ματια του!! Γιατρε!!!

ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ
---Kenzo εισαι καλα??? Εμεις ειμαστε!! Οι φιλοι σου!!

Με βαρια καρδια ανοιξε τα ματια του καλα για να αντικρυσει ξεκαθαρα γυρω στους 15 συμμαθητες του μεσα στο δωματιο και την ανημπορη νοσηλευτρια να σκουζει ψιθυριστα επειδη μονο ενα ατομο επιτρεποταν να τον βλεπει τη φορα.
Ο χρονος ειχε μια παραξενη ροη για τον Κenzo αφου εχανε λιγακι την επαφη με το περιβαλλον. Παρ'ολ'αυτα βομβαρδιζοταν για ωρα απο πληροφοριες και σχολια απο τους πρωην πλεον συμμαθητες.
''Τις πρωτες 6-7 μερες οι γιατροι ηταν σχεδον σιγουροι οτι θα πεθαινες!"
"Ομως μετα εκανες το θαυμα και εζησες! Εισαι τοσο cool!!"
"Αντε ετοιμασου να φυγουμε απο δω να παμε παραλια!"
"Εχει λαικη βραδια σημερα!"
"Ειμαι σιγουρος οτι τον εσπασες στο ξυλο αυτον που σου επιτεθηκε!"
---Πειρατης ηταν... πειρατης...
Σε αυτο το σημειο επελεξε να παρεμβει ο Kenzo για να συνεχισει:
---Η Νice που ειναι?? Που ειναι η Nice??
Tα παιδια κοιταζονταν αμηχανα το ενα με το αλλο. Μετα απο αρκετα δευτερολεπτα σιωπης ενας φιλος του πηρε το λογο
---Η Nice ηταν οντως πολυ τρομοκρατημενη και πολυ στεναχωρεμενη που παραλιγο να μας αφησεις...
---ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ?? ουρλιαξε ο ασθενης
---Λενε οτι τα'φτιαξε με τον Andy ... Λενε οτι βρηκαν καποια λεφτα και οτι εφυγαν ηδη διακοπες εκτος νησιου...

Ο κοσμος αρχισε να χανεται κατω απο τα ποδια του και αρχισε να κοιταει δεξια αριστερα. Το ματι του επεσε σε εναν καθρεπτη οπου παρατηρησε με την καρδια του να σπαραζει οτι ειχε αποκτησει μονιμες ουλες στο προσωπο του. Το προσωπο που αλλοτε θαυμαζε με τις ωρες σε εναν παρομοιο γυαλιστερο καθρεπτη.
---ΦΥΓΕΤΕ ΟΛΟΙ ΕΞΩΩΩ!!! Ουρλιαξε τιναζοντας υστερικα το σωμα του.

Ηταν φανερο οτι μεσα απο αυτη την περιπετεια, που εχασε ενα σωρο πλουτο, που η κοπελα του τον εγκατελειψε στο νοσοκομειο παραποιώντας την ιστορια για να διαφυγει με τα χρηματα , που το προσωπο που λατρευε ως αλλος Ναρκισσος πληγωθηκε μονιμα , η ισορροπια μεσα του ειχε χαθει, και το ΕΓΩ του ειχε εξατμιστει...

Όνομα Χαρακτήρα:Silver Kenzo
Παράταξη:Civilian
Bounty:-
Story of the month:-
Φήμη:5
Beli:9700
Τίτλος Ιστορίας:Δραματική αρχή είναι το ήμισυ του παντός
Προηγούμενη Ιστορία(Link):-
Βαθμολογία:8/10

παρατηρήσεις:

πολύ καλή ιστορία. μου άρεσε ο τρόπος που σχεδίασες την χαρακτήρα σου , με όλα του τα πάθη και την τραγικότητα. το γεγονός οτι γράφεις σε τρίτο πρόσωπο χρησιμοποιώντας την τεχνική του παντογνώστη αφηγητή με τράβηξε πολύ και με έκανε να θέλω να διαβάσω ακόμα περισσότερο , επιπλέον η χρήση προλόγου και επιλόγου έκανε την ιστορία σου πιο σωστά δομημένη και ευανάγνωστη . η σύνταξη και η διατύπωση του κειμένου ήταν ικανοποιητικότατη και βοήθησε στο η ιστορία σου να αποφύγει να είναι ανιαρή και κουραστική.  απο το μόνο που έχασες γενικα ειναι η πλοκή -οχι γιατί ειχε κάποια αδυναμία αλλα γιατί κατ' εμέ το 10/10 το παίρνουν μόνο οι ιστορίες που συνδυάζουν τα πάντα στο έπακρο. καταληκτικά να αναφέρω πως η δουλειά σου ήταν ικανοποιητικότατη. μπραβο σου!

Τα βραβεία προστέθηκαν!