[Αρχη] Παλι επαναστατες?

Επειτα απο 3 μερες μετα το συμβαν αναχωρησαμε για το επομενο νησι. Το νησι λεγεται Shell Town. Εκει πηγαμε στο marine base που υπαρχει στην κορυφη του νησιου. Το νησι ειναι πολυ γνωστο αφου εδω παραλιγο να πεθανει ο υπαρχηγος του βασιλια των πειρατων. Στην βαση τωρα πια ομως δεν μενουν πολλοι marines. 10 marines ζουν και μαζι με τον Captain και την γυναικα του ειναι 12. Μας καλοδεχτηκαν οταν φτασαμε γιατι αποτι φανηκε ο αρχηγος ηταν φιλος με τον Captain. Ο αρχηγος με συστησε και ειπε Αυτος ειναι ο Axel. Ειναι ο ποιο νεοσυλλεκτος marine μας και ο ποιο χαζος. Δεν πιστευα οτι με ντροπιασε αλλα γελουσα γιατι δεν με ενοιαζε. Ηξερα οτι το ελεγε για να με πειραξει η να δει αντιδραση. Αφου συστηθηκα εμαθα τα ονοματα του Captain και της γυναικα τους. Karl και Sasa αντιστοιχα. Μετα χερετισα εναν εναν τους marine συστηνοντας τον εαυτο μου σαν χαζος. Εσπασα λιγο το παγο και ολοι χαλαρωσαμε. Ηταν μια πολυ καλη ατμοσφαιρα και ολοι ειμασταν γεματοι χαμογελα.

Οι 10 που μολις ηρθαμε μαζευτηκαμε στο γραφειο του Captain Karl για τις οδηγιες. Ο Karl αρχισε να μας εξηγει πως ειναι τα πραγματα εδω περα και τι πρεπει να προσεχουμε.
Karl : Υπαρχουν πολλα πραγματα που γινονται μετα απο την πτωση της δυναμης των marines. Εξαρχης οι revolutionaries ειναι παντου και παντα δημιουργουν προβλημα. Στο Shell Town οι επαναστατες εχουν αρχηγο τον Giohan ο οποιος ειναι παρα πολυ δυνατος και θα προτεινα να τον αποφευγεται εκτος αν ειστε μαζι με τον αρχηγο. Ο Giohan εχει 3 ατομα που τον βοηθανε ονοματι "Σκιες των πεθαμενων". Μπορει να το θεωρειτε αστειο αλλα εχουν τετοιο ονομα γιατι χτυπανε την νυχτα και δεν ξερουμε ποιοι ειναι. Θα σας προτεινα να αποφευγεται να προχωρατε την νυχτα γιατι ποτε δεν ξερεται ποτε θα επιτεθουν. Αυτα ειναι για τωρα για εσας. Τωρα αν μπορειτε να βγειτε εξω ετσι ωστε να μιλησω με τον Αρχηγο σας θα ηταν πολυ καλα.
Και ετσι καναμε. Βγηκαμε εξω και πηγαμε να βοηθησουμε τους marines μπας και υπηρχε κατι να κανουμε. Η Sara με επιασε στην ακρη και μου ειπε.

Μιας και εισαι ο μικροτερος θα μου κανεις την χαρη και θα πας να αγορασεις κατι υλικα που θελω απο τα μαγαζια. Ειχα ενα βλεμα στεναχωριας μιας και δεν ηθελα να βγω αλλα πηγα διοτι η Sara φαινοταν πολυ καλη κυρια και δεν ηθελα να την στεναχωρησω. Πηρα μια τσαντα και η Sara μου εδωσε τα λεφτα οποτε ειμουν ετοιμος να φυγω. Αρχισα να κατεβαινω και να βγαινω απο την κυρια πορτα βλεπωντας μια απεριγραπτη ομορφια. Η θαλασσα ειναι μεγαλη και δεν εχω δει τιποτα σκεφτηκα. Αρχισα να περπαταω προς την πολη και να βλεπω πολλα μαγαζια. Ταβερνες, μαγαζια με ρουχα και μαγαζια με οπλα ηταν ολα εκει. Την στιγμη που πηγα να μπω στο παντοπωλειο μια κοπελα μου σφυριξε και μου εκανε νοημα να παω κοντα της. Το βρηκα αστειο και αποφασισα να δω τι θελει. Φαινεσαι καλο παιδι. Μηπως θελεις να αγορασεις κατι που θα σου δωσει μια ωθηση και θα περασεις καλα. Απιστευτο. Η κοπελα προσπαθουσε να μου πουλησει ναρκωτικα. Δεν περιμενα να ηταν τοσο ευκολα να τα βρεις. Με λενε Axel, εσενα? Η κοπελα ξαφνιαστηκε στα καλα του καθουμενου που της συστηθηκα. Emilia μου ειπε και χαμογελασε. Ενιωσα τοσο ωραια οταν την ειδα να χαμογελαει και κοκκινισα.

Οποτε τι λες? Θες να παρεις τιποτα? μπορουμε να τα πιουμε και μαζι αμα θελεις. Γιατι το κανεις αυτο? Εισαι πολυ ομορφη κοπελα. Θα σου κανω χαρη και θα σου δωσω 10 δευτερολεπτα να εξαφανιστεις πριν σε πιασω. Κουνησου! Η κοπελα καταλαβε οτι ειμουν marine και αρχισε να τρεχει. Ενω εφευγε μου εδειξε το μεσαιο της δαχτυλο νευριαζοντας με. Τα τυλιξα με ενα πανι και τους εβαλα φωτια με εναν αναπτηρα που ειχα στην τσεπη μου. Πηγα μεσα στο μαγαζι και αρχισα να κανω τα ψωνια μου. Τα ψωνια ηταν παρα πολλα αλλα μετα απο συνεχεις βαρη δεν ειχα καμια δυσκολια στο να τα σηκωνω. Ευτυχως ολοι με βοηθησαν και διαλεξα τα καλυτερα πραγματα. Αρχισα να πηγαινω πισω προς την βαση βλεπωντας δυο αντρες να χτυπανε ενα παιδι. Το αιμα μου αρχισε να βραζει με τους ανικανους που χτυπαγαν ενα μικρο παιδι. Πως μπορουν σκεφτηκα. Γυρισα και με ειδαν. Κουνησου! μου ειπαν και εγω συνεχεισα λιγο. αφησα τα πραγματα κατω και ετρεξα γρηγορα διπλα του χτυπωντας τον εναν στο γονατο με το αριστερο μου ποδι επειτα πατωντας το και στριφογυριζοντας τον χτυπισα με το δεξι στο κεφαλι.

Ο φιλος του μου επιτεθηκε προσπαθωντας να με χτυπησει με μπουνια στο κεφαλι αλλα το αποφυγα πηγαινοντας στα δεξια και προς τα επανω του. Επειτα τον χτυπησα με κουτουλια στελνοντας τρια βηματα πισω δινοντας μου μερος να τον κλωτσησω στα πλευρα σπαζωντας τα. Επεσαν κατω και πηγα κοντα στον δευτερο. Αμα σας ξαναδω να κανετε φασαριες και ακομα περισσοτερο να χτυπατε ενα μικρο παιδι θα σας καρφωσω στο λαρυγγι. Και σαν τις κοτες που ηταν αρχισαν να τρεχουν. Πηρα τα πραγματα και αρχισα να πηγαινω προς την Βαση. Οταν εφτασα αφησα τα πραγματα στην κουζινα με την Sara να με ευχαριστει και να πηγαινω προς τον αρχηγο που ειχε μαζεψει απο τι φαινετε τους marines για μια αποστολη. Λοιπον. Μετα απο μια μεγαλη συζητηση με τον Αρχηγο Karl φτασαμε σε ενα συμπερασμα οτι πρεπει να κανουμε κατι για τους επαναστατες γιατι δεν παει αλλο. Εχουμε χασει το τελευταιο χρονο 3 marines εξαιτιας τους και δεν εχουμε κανει τιποτα. Η ζωες τους δεν θα χαραμιστουν.

Ετσι και αποφασισαμε οτι το ιδιο βραδυ θα βγουμε για να πιασουμε τους επαναστατες. Ολοι ειχαμε ετοιμαστοι και ο αρχηγος ερχετε προς τα εμενα απλα βαζοντας το χερι του στην πλατη μου και κανοντας μου σημα. Ολοι βγηκαμε εξω και αρχισαμε να πηγαινουμε προς τα δαση. Ενω προχωραγαμε οι marines μας ηταν μπροστα ενω η marines του Karl ηταν πισω. Σιγα σιγα ετσι οπως προχωραγαμε ακουμε ενα σναπ και ενα μεγαλο δεντρο καρφωνει ολοι την μπροστα σειρα. Ολα τα αδερφια μου ηταν νεκρα. Δεν προλαβαμε ουτε αντιο να πουμε. Τα δακρυα μου κυλουσαν ενω ο αρχηγος ηταν κοκκινος. Δεν τον ειχα δει ποτε τοσο νευριασμενο. Αρχισε να δακρυζει για τις χαμενες ζωες ενω η δικια μου πεποιηθηση γινοταν ακομα ποιο δυνατη.
Μονο τρεις ειχαμε μεινει. Εγω ο αρχηγος και ενας marine που ηταν τυχερος επειδη ηθελε να μας πει κατι. Η Marines του captain karl και ο karl αποφασισαν να γυρισουμε πισω και συμφωνησαμε. Μετα απο λιγη ωρα πηγαμε στην βαση και θρηνησαμε τα θυματα. Ολοι ειμασταν συντετριμενοι που χασαμε τα αδερφια μας στην μαχη.

Στο δωματιο υπηρχε νεκρικη σιγη και κανενας δεν τολμουσε να μιλησει. Αλλωστε τι να λεγαμε? Μετα απο λιγη ωρα σηκωσα το κεφαλι μου να δω πως ειναι ολοι και παρατηρησα οτι ο αρχηγος λειπει. Πηγα προς τον captain Karl να τον ρωτησω που εξαφανιστηκε ο αρχηγος. Karl! ξερεις που χαθηκε ο αρχηγος. Τον βλακα. Ειμαι σιγουρος οτι πηγε να εκδικηθει. Θα πεσει παλι σε παγιδα. Λοιπον ακουστε. Ο αρχηγος δεν ακουσε τις εντολες και πηγε να σκοτωσει τους επαναστατες. Απογερευεται ο οποιοδηποτε να τον ακολουθησει. Οποιος τυχον και δεν ακουσει θα τον βαλω στην φυλακη για 1 εβδομαδα χωρις φαγητο. Ηθελα να τον ακουσω αλλα πως μπορουσα. Ο αρχηγος, η μονη οικογενεια που ειχα ζωντανη περπαταγε προς το θανατο του. Ενω γυρισε ο karl προς την αλλη μερια ετρεξα προς την πορτα αλλα εκει ηταν ενας απο τους marine του karl. Με χτυπησε στο κεφαλι αφηνοντας με αναισθητο.

Ξυπνησα μετα απο λιγη ωρα στο κελι της βασης. Νευριασμενος πιανω τις μπαρες του κελιου και αρχιζω να φωναζω. ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΕΞΩ! αλλα κανεις δεν με ακουγε. Μετα απο λιγα λεπτα ακουσα βηματα. Προς εκπληξη μου ηταν η Sara. Αν και δεν συμφωνω με αυτο που κανω οταν ερχεται το θεμα στην οικογενεια κανεις οτι περισσοτερο μπορεις για να τους σωσεις. Ποτε δεν γυρνας την πλατη σου στην οικογενεια, ακομα και οταν αυτοι γυρνανε την δικια τους. Ετσι και ανοιξε την πορτα. Με αφησε να βγω εξω και μολις ανοιξε την πορτα εξαφανιστηκα. Αρχισα να τρεχω πολυ γρηγορα. Ενιωθα ελευθερος και ειμουν σιγουρος οτι θα εσωνα τον Αρχηγο. Ετρεχα προς το δασος και μετα απο λιγο ειμουν σιγουρος οτι ακουσα κατι βηματα απο πισω μου. Γυρισα να δω αν ηταν καποιος αλλα τιποτα. Συνεχισα αλλα αυτην την φορα ποιο επιφυλακτικα. Μολις πατησα σε ενα σημειο ενιωσα ενα ριγος. Και πριν το καταλαβο ειδα πολλα τοξα να ερχονται κατα πανω μου. Πηδηξα στα δεξια αλλα δεν περιμενα το τι θα γινοταν.