[Τέλος] Το πρώτο βήμα

Όνομα Χαρακτήρα: Nikito
Παράταξη: Civilian
Bounty: 0
Φήμη: 1
Τίτλος Ιστορίας: Το πρώτο βήμα
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7254-topic

Προηγούμενη ιστορία

Χαμογελάει και μου απαντάει η αλήθεια είναι πως είσαι καλός και μπορείς να μας είσαι χρήσιμος ,είσαι αρκετά δυνατός για την ηλικία σου.Πέσασε απο την βάση μας να κάνεις αίτηση θα και μελετήσω το θέμα ιδιαιτέρως.



Επόμενη ιστορία

Χάρηκα αρκετά με την συζήτηση που έκανα με τον επικεφαλή και αμέσως του απάντησα.

Θα έρθω σε κανά δυο μέρες μόλις τελειώσει το θέμα. Έχω και εγώ μερικές δουλείες να κάνω.

Έφυγα από εκεί αφού όλοι ήταν εντάξει και ασφαλής για να πάω προς το σπίτι μου να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω.Ήταν τόσο ήρεμα που ήρθαν οι marine και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.Πραγματικά θέλω να γίνω σαν και αυτούς.Ας πάω όμως τώρα σπίτι μου να ηρεμήσω και θα δω τι θα κάνω.

Μετά από πολύ περπάτημα έφτασα στο σπίτι μου. Αντίκρισα τον σκύλο να είναι έξω από την πόρτα και να με περιμένει.Χάρηκα που τον ξαναείδα αφού θα μπορούσα να είχα πεθάνει και εγώ με όλα αυτά τα θύμματα σήμερα.Τον αγκάλιασα , τον χάϊδεψα λίγο και μπήκα μέσα.Όλα ήταν όπως τα είχα αφήσει πριν φύγω. Αμέσως μου πέρασε από το μυαλό οι γονείς μου όταν ήταν εδώ και το πόσο όμορφα περνούσα μαζί τους.Αλλά πέθαναν από πειρατές όταν είχαν κάνει είσοδο στο χωριό μας. Κάτι σαν το σημερινό.Δεν ξέρω τι θα γίνω όταν στο μέλλον, το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να γίνω δυνατός για να προσπατεύσω αυτούς που αγαπάω ώστε να μην τους χάσω.Ένα αίσθημα παράπονου με καταπλάκωσε ότι είμαι αρκετά αδύναμος και ένα αίσθημα μοναξιάς.Εκείνη την στιγμή πετάγεται ο σκύλος πάνω μου και με ρίχνει κάτω αφού είναι αρκετά μεγαλώσομος και δυνατός για σκύλο.Άρχισε να με γλύφει στο πρόσωπο με μανία, λες και ήξερε τι σκεφτόμουν.Γελούσα καθώς με έγλυφε στο πρόσωπο αφου με γαργαλούσε , τον χάϊδα και αρχίσαμε το παιχνίδι.Πραγματικά ήμουν ευτιχισμένος που έμενε μαζί μου.

Αφού σταματήσαμε μετά από μερικά λεπτά παιχνιδιού πάει να φάι και εγώ πάω να κάνω ένα μπάνιο.Έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα μέσα στο μπάνιο.Η μπανίερα είναι μικρή σε μήκος αλλά αρκετά ψηλή για να με χωρέσει. Γενικά το σπίτι είναι μικρό χωρίς μεγάλες ανέσεις αλλά αρκετό για μένα και δίχως να μου λείπει τίποτα. Καθώς έκανα μπάνιο και σκεφτόμουν ότι είχε γίνει τις προηγούμενες ώρες μου ήρθε στο μυαλό η καρφίτσα που είχα βρει στο μαγαζί όταν είχα πάει την πρώτη φορά.Πρέπει να ρωτήσω τον Suga αν ξέρει κάτι ή αλλιώς θα πάω στον Τζιμ που είναι πιο παλιός εδώ.Σκέφτηκα από μέσα μου και συνέχισα το μπάνιο.Τελείωσα με το μπάνιο, στέγνωσα , έβαλα τα ρούχα μου και έκατσα να φάω κάτι.Είναι σχεδόν μεσημέρι όποτε προπαβαίνω να πάω να ρωτήσω για την καρφίτσα.Έτσι αφού έφαγα αποφάσισα μετά το μεσημεριανό να έχω πάντα το σπαθί μου μαζί μου για παν ενδεχόμενω. Μπορεί να φαίνεται κάπως για τους χωρικούς αλλά κανείς δεν μπορεί να φανταστεί αυτό που είχε γίνει στην ταβέρνα-μπαρ.Το πήρα και βγήκα από το σπίτι.

Πηγαίνω προς το σπίτι του Suga αφού λογικά τελείωσε όλο αυτό θα πήγε και αυτός σπίτι του για να προσέξει τις πληγές του.Είναι πραγματικά δυνατός και πάλι καλά που ήταν αυτός αλλιώς δεν θα έβγαινα ζωντανός από εκεί μέσα.Έχω περασεί αρκετά και ξέρω πως είναι να χάνεις σημαντικούς ανθρώπους από την ζωή σου που δεν μπορείς να προστατεύσεις αλλά αυτός μπόρεσε και με προσταύτεσε παρόλο που με άφησε να κάνω την τελευταία μάχη, ήταν πάντα έτοιμος για να ορμήση και να σκοτώσει τον Jef πριν μου κάνει κακό.Θα γίνω και εγώ αρκετά δυνατός για να προστατεύω τους δικούς μου, αν και δεν έμεινε κανείς εδώ παρά μόνο οι χωριανοί μου.Δεν ξέρω μπορεί να φύγω μακριά για λίγο με τους Marine ώστε να γίνω δυνατός.Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά δεν πρόσεχα καθόλου γύρω μου , είχα είδη φτάσει στο σπίτι του Suga.Έχω μάθει τους δρόμους απ' έξω οποτέ είναι λογικό να πηγένω μηχανικά.Πάω προς την πόρτα και χτυπάω.Δεν μου απαντάει κανείς.Μάλλον δεν είναι κανείς μέσα στο σπίτι.

Αφού δεν απαντούσε κανείς μέσα από το σπίτι σκέφτομαι να πάω από τον Τζιμ να τον ρωτήσω μπας και ξέρει ο ίδιος τι είναι αυτή η καρφίτσα.Κατευθήνομαι για το σπίτι του Τζιμ.Στην διαδρομή βλέπω αρκετούς περαστικούς γύρω γύρω να κάνουν βόλτες , άλλοι με τις οικογένεις τους , άλλοι ζευγάρια και άλλοι μόνοι τους.Σε όλους όμως διέρκεινα μια αύρα γαλήνης και ηρεμίας λες και τους προστατεύει κάτι από τον φόβο .Σκέφτηκα τους Marine που όπως και σήμερα ήρθαν αμέσως μόλις έμαθαν για το συμβάν αλλά από που το είχαν μάθει , μπορεί από κάποιον περαστικό να είδε τι γινόνταν εκεί και να τους φώναξε , σημασία έχει που ήρθαν.Έκανα αρκετές σκέψεις μές στο μυαλό μου δίχως να βγάζουν νόημα , να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια . Ώσπου κάποια στιγμή βλέπω τον Τζιμ στην μέση της πλατείας να κάθεται μόνος του σε ένα μπακάκι και να ταϊζει τα πουλιά με σπόρους από σιτάρι.Αμέσως πήγα κοντά του για την καρφίτσα αλλά πριν μιλήσω, αρχίζει και μου λέει

Τι κάνεις αγόρι μου εδώ θα έπρεπε να είσαι σπίτι σου να ξεπεράσεις το σοκ που έζησες πριν, τα έμαθα τι έγινε στο μπαρ για αυτό καλύτερα να πας να ξεκουραστείς , μου είπε συνεχίζοντας να ταϊζει τα πουλιά.

Δεν χρείαζεται κύριε Τζιμ, είμαι μια χαρά έχω πέρασει ξανά τέτοια επεισόδια και είμαι κάπως συνηθησμένος σε αυτά.Άλλο είναι αυτό που με καίει αυτή την στιγμή ,κάνοντας μια κίνηση να βγάλω την καρφίτσα έξω από την τσέπη μου.

Μόλις την βλέπει ξαφνίαζεται και πετάει την τροφή μέσα από τα χέρια του, γυρνάει προς το μέρος μου και με ρωτάει . Που την βρήκες αυτή την καρφίτσα νεαρέ.

Ένα μεγάλος κύριος μέσα στο μπαρ την κρατούσε ενώ ήταν πεσμένος και νεκρός στο πάτωμα, δίνωντας την καρφίτσα στα χέρια του

Την πιάνει στα χέρια του αρχίζοντας να κλαίει σαν μωρό παιδί λέγοντας μου Είναι ενώς πολύ καλού μου φίλου που λογικά τώρα είναι νεκρός.

Ναι συγνώμη για αυτό δεν το ήξερα αλλά είναι όντως νεκρός.

Δεν πειράζει αγόρι μου εσύ δεν φταίες σε κάτι ,έγινε επίθεση από τους πειρατές ,γίνονται αυτά τι να κάνουμε .Το θέμα είναι ότι η ζωή συνεχίζεται.

Εγώ δεν μπορούσα να τον ακούσω είχα σκύψει το κεφάλι κάτω και είχα χαθεί στις σκέψεις.Τότε έρχεται κοντά μου και μου λέει έχοντας τον δείκτη του χεριού όρθιο να κοιτάει ψηλά, Κράτησε το κεφάλι ψηλά, δεν θα βρείς την ελπίδα στο πάτωμα.

Μόλις άκουσα αυτά τα λόγια σήκωσα το κεφάλι και τον είδα να μου χαμογελάει και να με αγκαλιάζει.Άρχισα να κλαίω και τον αγκάλιασα και εγώ. Κατάλαβα ότι πρέπει να φανώ δυνατός και να συνεχίσω την ζωή μου, δεν πρέπει να τα παρατάω ποτέ γιατί πάντα υπάρχει ελπίδα.Αφού καθήσαμε και μιλούσαμε για αρκετή ώρα και έλυσα το μυστήριο με την καρφίτσα κατάλαβα ότι πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάω στην βάση των marine για να μιλήσω με τον αρχήγο της βάσης για το αν θα μπορούσα να μπω και εγω στους marine.

Έτσι σηκώθηκα από το παγκάκι που καθόμουν λέγοντας στον Τζιμ

Ευχαριστώ πολύ για όλα όσα μου είπες σήμερα πραγματικά με βοήθησες να ξεπεράσω το γεγονός και να γίνω δυνατότερος.Σε ευχαριστώ

Τίποτα παιδί μου εγώ σε ευχαριστώ που βρήκες την καρφίτσα και μου την έφερες πίσω.Σημαίνει πολλά για μενα.Άντε καλό δρόμο να έχεις και όπως είπαμε ε . Το κεφάλι ψηλά...

Ναι πάντα ψηλά τα λέμε αργότερα γεια σου και καλή σου μέρα κυριε Τζιμ, του είπα καθώς έφευγα από το μέρος κατευθηνόμενος για την βάση των marine

Η βάση ήταν κοντά στην πλατεία οπότε δεν περπάτησα πολύ για να φτάσω παρόλλα αυτά χάζευα αρκετά το τοπίο και σκεφτόμουν όλα αυτά που έλεγα με τον γερο Τζιμ και τα τελευταια λόγια του.Χάκτηκαν στην μνήμου μου και δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.Με όλες αυτές τις σκέψεις ο χρόνος πέρασε αρκετά γρήγορα και ήμουν ήδη έξω από την βάση .

Έχει φρουρούς από έξω, με πλησιάζουν και με ρωτάνε.

Τι θες εσύ εδώ μικρέ ή είσαι περαστικώς;

Ήρθα να δω τον αρχηγό της βάσης. Θέλω να τον ρωτήσω για να μπω στους marine. Εϊμαι αυτός που με τον Suga πιάσεμε τον Jef των αρχηγώ των πειρατών που σκότωσαν όλους μέσα στην ταβέρνα.

Α εσύ είσαι. Τότε πέρνα μέσα , είναι ευθεία στο βάθος θα το δεις, ανοιγωντάς μου την πόρτα για να μπω μέσα.

Περπατούσα μέσα στην βάση και ήμουν τόσο χαρούμενος που μπορούσα να φωνάξω από την χαρά μου. Έβλεπα marines παντού σε γραφεία, άλλοι να κάνουν δουλείες και αφού περπάτησα αρκετά χτυπάω την πόρτα για να μπω μέσα στο γραφείο του αρχηγού.

Άκουσα από μέσα μια φωνή να λέει Παρακαλώ περάστε.Έτσι ανοίγω την πόρτα και παρουσιάζομαι μέσα

Γεια σας είμαι ο Nikito ,είχαμε μιλήσει το πρωί με αυτό που έγινε στην ταβέρνα.Ήρθε να μιλήσουμε για να δω αν μπορώ να ενταχθώ στην παράταξη των marine.

Γεια σου και σε σένα Nikito , ναι σε θυμαμαί πως να σε ξεχάσω που έβαλες τέλος στην σημερινή τραγωδία.

Δεν έκανα πολλά , σχεδόν όλα τα έκανε ο Suga , αν δεν ήταν αυτός θα είχα πεθάνει και εγώ.

Ναι το ξέρω αλλά ο Suga είναι αρκετά μεγάλος και δεν θέλει να μπει σε μια παράταξη.Εσύ όμως είσαι μικρός, γενναίως και δυνατός. Θα μπορούσες να μπεις στην παρατάξη μας αλλά πρέπει να με αφήσεις να πάρω μια απόφαση . Πάνε λίγο να φας κάτι και θα σε ειδοποιήσω εγώ σε λίγο με την αποφασή μου.Πρέπει να μιλήσω με τους ανωτέρους μου .Γιατί κανονικά περνάς εκπαίδευση για να μπεις δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Όνομα Χαρακτήρα:Nikito
Παράταξη:Πολίτης
Bounty:
Story of the month:-όχι
Φήμη:-
Beli:6.000
Βαθμολογία:6/10
Παρατηρήσεις:Μια απλή μικρή παρενθετική κατ ουσίαν ιστορία θα έλεγα για την ένταξη σου σε παράταξη. Έκανες και πάλι αρκετά ορθογραφικά λάθη, αλλά αυτό που δεν μου άρεσε είναι το ότι βιάστηκες στο γράψιμο, κάτι που φαίνεται ειδικά στα τελευταία δύο πόστ.

Τα βραβεία προστέθηκαν