(Τέλος) -Η ουλή- [παρελθόν]

Όνομα Χαρακτήρα: Setoshi Kaos
Παράταξη: πολίτης
Bounty:-
Φήμη: 2
Τίτλος Ιστορίας: Η ουλή [παρελθόν]
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7801-topic


  O Setoshi έχασε τον πάτερα του στιν ηλικία τον 12. Η μητερα του ηταν ανίκανη να τον ελέγχει. Ειχε μετατραπεί σε ενα ατίθασο αγόρι, γεμάτο οργή και μισός. Που δεν ήξερε πως να ξεσπάσει τα συναισθήματα του, άρχισε να μπλέκει σε μπελάδες, και καβγάδες. Τοτε αναγκαστικέ να παρέμβει ο θείος Ron, ελπίζοντας οτι θα ηρέμηση λίγο τον Setoshi. Αλλα μάταια, ο Setoshi  δεν άκουγε κανέναν, και έχοντας υπόψη οτι έμεινε τέλειος μονός με την μητέρα του έπρεπε να γίνει δυνατότερος οστε να την προστατεύει. Ετσι άρχισε να γυμνάζεται και να εξασκείται, περνούσε ακόμη και ολόκληρες μέρες μέσα στο δασός, κυνηγώντας και μαθαίνοντας πως να επιβιώνει στην φύση.

Στην αρχή ηταν πολυ δύσκολο για εκείνον καθος δεν ήξερε απολύτως τίποτα, αλλα με την πάροδο του χρόνου άρχισε να προσαρμόζεται, παρακολουθούσε ολα τα ζώα και έντομα και μάθαινε απο αυτα, ώσπου έφτασε σε σημείο να μπαίνει στο μυαλό κάθε θηράματος του. Άρχισε σιγά σιγά να εξελίσσεται σε ενα πραγματικό κυνηγό. Ο Setoshi πίστευε οτι ήρθε η ώρα να κυνηγήσει μεγαλύτερα θηράματα, ώστε να μην χρειάζεται να κυνηγάει καθε μέρα, και να δύνη περισσότερη σημασία στην γυμναστική του. Παίρνοντας αυτήν την απόφαση ζήτησε απο το θείο Ron να προσέχει την μητέρα του. Γιατι ο Setoshi θα έμενε περισσότερο στο δασός, o θειος Ron συμφώνησε άμεσος πιστεύοντας οτι ο Setoshi επιτέλους βρήκε γαλήνη. Εκείνη την στιγμή αποφάσισε να του μίλησε για το θηρίο που ζει στο δάσος. Ο Setoshi άκουσε την ιστορία του Ron, και τοτε μια φλόγα άναψε στα μάτια του, κοίταξε τον θείο Ron και είπε “μόνο ενας μπορεί να υπάρχει στην κορυφή τις τροφικής αλυσίδας” ο Ron γέλασε και χτύπησε δυνατά την παλάμη του στο τραπέζι, και ειπε “ΟΡΕΑ ΜΙΚΡΕ! απόδειξε το μου” και προσφέρθηκε να του δόση ενα δόρυ και ενα μαχαίρι. Πριν προλάβει να του πει που βρίσκονται, ο Setoshi του απάντησε φανερά ενοχλημένος “ειμαι κυνηγός. Δεν χρειάζομαι δανικά όπλα Θα τον κυνηγήσω με οτι εχω” ο Ron χαμογέλασε και τον άφησε να φυγή. Ο Setoshi αποχαιρέτισε την μητέρα του για ακόμα μια φόρα, και εκείνη του είπε να προσεχή. Οταν ο Setoshi έφυγε απο το σπίτι τοτε η Yuria ρώτησε τον Ron, για το αν όντως υπάρχει αυτο το ¨θηρίο¨ στο δάσος. Τοτε ο Ron γελώντας της είπε “φυσικά και οχι! Αλλα θα ηταν ορεο να συγκεντρωθεί σε κάτι αλλο ο Setoshi.” Τοτε η Yuria ξεφύσηξε με ανακούφιση, και ξεκίνησε να κάνει της δουλείες του σπιτιού.

Ο Setoshi μπαίνοντας στο δάσος σκεφτικέ οτι πρέπει να φτιάξη κάποιο όπλο για να κυνηγήσει το θηρίο. Άρχισε να ψάχνει για μερικές πέτρες, οταν της βρήκε ξεκίνησε να τις επεξεργάζεται, να της χτυπάει μεταξύ τους μέχρι να πάρουν το σχήμα που ήθελε. Την μια την έφτιαξε σε σχήμα μαχαιριού, την δοκίμασε πανό στο χέρι του να δει αν κόβει. Δεν ηταν και οτι πιο κοφτερό αλλα μπορούσε να καρφώσει κάτι σκληρό τρεις η τέσσερις φορές πριν σπάσει. Την δεύτερη την έφτιαξε ετσι ώστε να την δέση σε ενα ξύλο και να φτιάξη ενα δόρυ, έπειτα βρήκε το κατάλληλο ξύλο και την έδεσε με σκηνή που έφτιαξε απο φυτά που βρήκε στο δασός. Τώρα ηταν έτοιμος για το κυνήγι!
Άρχισε να προχωράει σιγά σιγά μέσα στο δάσος και να πηγαίνει ολο και πιο μέσα, άρχισε να κατευθύνεται βαθιά μέσα στο δασός, εκεί που δεν έχουν παει άνθρωποι ακόμα για λατομία. Όσο πιο βαθιά έμπαινε στο δάσος, τα δέντρα άρχισαν να γίνονται όλο και περισσότερα και να περικυκλώνουν τον Setoshi. Κάνοντας τον να χάσει ενα μεγάλο μέρος απο το οπτικό του πεδίου και ακόμα πιο δύσκολο το να τρέξει. Εκείνη τιν στιγμή κατάλαβε οτι αμα συμβεί το παραμικρό λάθος θα πεθάνει μέσα στο δασός απο τα σαγόνια του θηρίου, σε αυτήν την σκέψη ο Setoshi χαμογέλασε προκλητικά και σκεφτικέ “η εγω η αυτο. Δεν θα πέσο χωρίς μάχη” και άρχισε να ψαχνή για ίχνη. Στον οριζόταν είδε ένα μεγαλόσωμο ζώο, πάγωσε για λίγο, αλλα αργότερα είδε οτι ηταν μια αρκούδα, εκείνη την στιγμή σκεφτικέ “δεν ειναι αυτο το θηρίο, δεν βγάζει αυτήν την αύρα”. Συνέχισε να ψαχνή οσο έβλεπε ολο και μεγαλύτερα ζώα τριγύρω του, αλλα κανένα απο αυτα δεν ηταν το θηρίο που έψαχνε. Ανίχνευε κάθε πατημασιά ζώου που έβρισκε προσεκτικά, ώσπου ενας βρυχηθμός ακουστικέ σαν κεραυνός μέσα απο το δάσος, τα ζώα άρχισαν να τρέχουν, ο Setoshi ένιωσε φόβο. Ξαφνικά απο κυνηγός αισθάνθηκε οτι ειναι το θήραμα.

Έσφιξε οσο πιο δυνατά μπορούσε την γροθιά του και χτύπησε δυνατά το δεξί πλευρό του, γονάτισε για λίγο απο τον πόνο. Οταν σηκώθηκε, δεν φοβόταν πια. Ειχε ξεπεράσει το σοκ, και ήταν έτοιμος να ξεκινήσει. Αρχισε να τρέχει προς το μέρος απο όπου ακουστικέ ο βρυχηθμός, μετά απο 5 λεπτά, είδε το θηρίο στα μάτια του, τα πόδια του άρχισαν να τρέμουν, πρώτη φόρα έβλεπε τετιο ζώο απο κοντά, ηταν αρκετά μεγαλόσωμο, με πλούσια χετη, τα σαγόνια του μπορούσαν να σπάσουν κόκαλα, και τα νύχια του να ξεσκίσουν ακόμα και σιδερό. Πρώτη φόρα ο Setoshi είδε λιοντάρι, και απόρησε “πως στα κομμάτια βρέθηκε ενα λιοντάρι στο δάσος; ”. Ο Setoshi σκεφτικέ τρομαγμένος “πρέπει να το πολεμήσω;” και εκείνη την στιγμή το μυαλό του ξέθαψε την σκηνή απο μερικά χρόνια πριν, την στιγμή που ο Setoshi διάβασε τον θάνατο του πάτερα του, θυμήθηκε το μισός που είχε μέσα του, παρότι απέναντί του δεν ηταν ενας marine αλλα ενα ζώο, τα μάτια του πέταξαν σπίθες για μια φόρα ακόμα, γέμισαν με οργή και μίσος, η δίψα για αίμα εμφανίστηκε και πάλη, τοτε ο Setoshi φώναξε στο θηρίο, “μονό ένας απο τους δυο μας θα μήνη ζωντανός…..και σκοπεύω να ειμαι εγω.” Εκείνη την στιγμή το λιοντάρι ένιωσε την δίψα για αίμα του Setoshi, και με ενα ρουθούνισμα και βλέμμα που έριξε στον Setoshi του έδειξε οτι τον αναγνωρίζει σαν αντίπαλο. Κοιτάχτηκαν στα μάτια για λίγο. Τοτε ο Setoshi έβαλε στην τσέπη του το πέτρινο μαχαίρι και έπιασε το δόρυ, και άρχισε να τρέχει προς το λιοντάρι, το ζώο άρχισε να τρέχει σαν άνεμος προς τον Setoshi και πριν το καταλάβει ο Setoshi, το λιοντάρι ειχε πηδήξει στον αερα και βρισκόταν μερικά μέτρα στο αέρα πανο απο τον Setoshi. O Setoshi κατάλαβε οτι αν αυτήν η επίθεση τον χτυπήσει θα ειναι θανατηφόρα, έκανε ενα βιαστικό βήμα στα πλάγια, πάτησε γερά σε ενα βράχο και πήδηξε στον αέρα, και πρόταξε το δόρυ ελπίζοντας οτι θα βρει την καρδία ή το κεφάλι του θηρίου, αλλα δεν στόχευσε καλα γιατι τον ένοιαζε να κανί το λιοντάρι να χάση το βήμα του στην πτώση, και να βρει τιν ευκαιρία να χτυπήσει τοτε.

Ο Setoshi επεσε πρώτος στο έδαφος και κλάσματα δευτερόλεπτον αργότερα το λιοντάρι, αλλα δεν έχασε το βήμα του. Ο Setoshi το ειχε γρατζουνίσει λιγο στο πανο μέρος του ποδιού του. τοτε το λιοντάρι όρμηξε στον Setoshi, εκείνος άπλωσε το δόρυ του για να εμποδίσει την επιθέσει και πήδηξε πίσω, το λιοντάρι έσπασε στα δυο το ξύλο. O Setoshi τοτε πήδηξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε προς τα πίσω για να καλυφθεί απο κάποιο δεντρό, ώστε να βρει την ευκαιρία να επιτεθεί, αλλα οταν κοίταξε πίσω δεν υπολόγισε την ταχύτητα του λιονταριού. Όταν κοίταξε μπροστά, το λιοντάρι ηταν ακριβός απο πανό του και ειχε σήκωση το πόδι του για να τον χτυπήσει, τοτε ο Setoshi πέταξε το σπασμένο δόρυ του, και καρφώθηκε στο δεξι μάτι του λιονταριού. αλλα το τίμημα αυτις τι επίθεσις ηταν πολυ μεγάλο για τον Setoshi, πρόλαβε να τραβήξει πισώ το κεφάλι του οσο βρισκόταν και η δυο στον αέρα ώστε να μην του το σύνθλιψη το λιοντάρι. Αλλα τον γρατζούνισε κάτω απο το μάτι και μέχρι την κοιλιά. Ευτυχώς απέφυγε μεγάλη ζημιά στο κεφάλι και στον λαιμο, αλλα στο σόμα η ζημία ηταν τεράστια, το λιοντάρι σχεδόν του πέταξε τα ζωτικά όργανα έξω. Ο Setoshi ηταν έτοιμος να λιποθυμήσει, και ειπε “εδω τελειώνει λοιπόν ε;” Απο το χτύπημα κυλίστηκε πίσω απο ενα δέντρο συνειδητοποίησε οτι ειχε αυτήν την μια και μοναδική ευκαιρία να χτυπήσει το λιοντάρι. Η πιθανότητες να το σκοτώσει ηταν ελάχιστες, κρατιόταν με ολοι του την δύναμη για να μην λιποθυμήσει. Τωρα ήλπιζε μονο στην τύχει του ώστε το λιοντάρι να επιτεθεί απο την αριστερή πλευρά του δέντρου.

Τράβηξε ακαριαία το μαχαίρι από την τσέπη του. Τοτε άκουσε το λιοντάρι να τρέχει, είδε το πόδι του να πετάγεται απο την αριστερή πλευρά του δέντρου και σκεφτικέ “ολα η τίποτα”. Οτι τον κρατούσε στην ζώη ηταν αυτήν η επίθεση. Έκλεισε τα μάτια και όρμισε μπροστά, όταν τα άνοιξε ηταν μερικά εκατοστά απο το να καρφώσει το λιοντάρι, τοτε πήδηξε μπροστά να χτυπήσει την καρδία του. Το μαχαίρι κατάφερε και τρύπησε το λιοντάρι αλλα για κακή του τύχει, ο Setoshi γλίστρησε και με το δεξί του χέρι έριξε την πιο δυνατή μπούνια που μπορούσε στο μαχαίρι. Το μαχαίρι βρήκε τον στόχο του! τρύπησε την καρδία του λιονταριού αλλα έσπασε δυο δάχτυλα του Satoshi, τότε έκανε μερικά βήματα μπροστά και το λιοντάρι έπεσε νεκρό. Ο Setoshi νίκησε!!! Έκανε μερικά βήματα μπροστά απο την ταχύτητα, και χαμογέλασε βλέποντας το λιοντάρι να πέφτει νεκρό. Τοτε ο Setoshi λιποθύμησε, αλλα λιποθύμησε χαμογελώντας ήξερε οτι νίκησε το θηρίο.

Όταν ο Setoshi ξύπνησε βρισκόταν σε ενα άγνωστο μέρος, δεν είδε τον ουρανό και τα δέντρα, αλλα ενα σκοτεινό νταβάνι. Τοτε άκουσε μια φωνή να του λεει “ξυπνησες;” o Setoshi σήκωσε το κεφάλι του να δει ποιος του μίλησε και που βρίσκετε. Είδε ενα σκοτεινό κλουβί, αλλα κουνιόταν δεν ηταν σταθερό, άμεσος υποψιάστηκε οτι βρίσκετε μέσα σε κάποιο πλοίο. Ρώτησε τοτε “ποιος είσαι; που βρίσκομαι;” τοτε ενας ψαράνθρωπος βγήκε μεσα απο της σκιές. Ηταν ψηλός τουλάχιστον 2 μέτρα, και πολυ μεγαλόσωμος σωστό βουνό. Τοτε εξήγησε στον Setoshi την ιστορία και γιατί βρέθηκε στο πλοίο. Οταν λιποθύμησε εμφανίστηκαν η ιδιοκτήτες του λιονταριού. Ηταν δουλέμποροι και έκαναν και εμπορείο σπάνιων ζώον. O Setoshi ειχε σκότωσε ενα απο τα ζώα τους, τώρα έγινε αυτος ενα ακόμα εμπόρευμα! τοτε ο ψαράνθρωπος του συστήθηκε, “ειμαι ο Deepsea Jones. στο πλοίο μου ειμαι γιατρός” άμεσος ο Setoshi κοίταξε την πληγή του. Ηταν καλυμμένη με επιδέσμους και τα δυο του δάχτυλα επίσης. Ο Jones ειχε κοίταξε την πληγή, την καθάρισε και του ειχε κανί ράμματα, και περιποιήθηκε τα δάχτυλα του Setoshi. Κοίταξε τον Setoshi και είπε “αυτο ηταν οτι καλύτερο μπορούσα να κανό, δεν είχα ολο τον εξοπλισμό μαζί μου. Μονο την τσάντα μου με τα ειδή πρώτης ανάγκης εχω μαζί μου” ο Setoshi αποκρίθηκε στον Jones “Σε ευχάριστο, αυτο που έκανες ηταν παραπάνω απο αρκετό για έμενα” και χαμογέλασε στον Jones, τοτε ο Setoshi ειπε “που κατευθύνετε αυτο το πλοίο;”

Πρην προλάβει να ολοκλήρωση την πρόταση του ακουστικέ ένας ήχος σαν να ανοίγει πόρτα και γέμισε ο διάδρομος φως. Τοτε εμφανίστηκε ενα δουλέμπορος, πλησίασε το κλουβί και είπε “εσυ που σκότωσες το λιοντάρι! ελα μπροστά”. Ο Setoshi δεν ειχε κανένα σκοπό να παει μπροστά, αλλα ο Jones του έκανε νόημα να πάει. Ο Setoshi σηκώθηκε και πήγε μπροστά, ο λαθρέμπορος τοτε είπε “σκότωσες το κύριο φορτίο μας, πρέπει να πλήρωσης για αυτο”. “και πως θα πληρώσω;” αποκρίθηκε ο Setoshi. Τοτε ο δουλέμπορος ειπε “με όπιον τρόπο επιθυμεί ο αφέντης που θα σε αγοράσει” τοτε ο Setoshi γέλασε δυνατά και έφτυσε τον δουλέμπορο στα μούτρα και φώναξε “τραβάτε στο διάολο όλοι”. Αλλα ήξερε οτι δεν ειναι στην κατάσταση να πολεμήσει. Γύρισε πισω στο κρεβάτι χωρίς να κοιτάξει καν τον δουλέμπορο, ο Jones κρατιόταν με το ζόρι για να μην βάλει τα γέλια. O δουλέμπορος έφυγε τσαντισμενος και φώναξε “Θα το πλήρωσις αυτο” και έκλεισε με δύναμη την πόρτα, τοτε ο Jones έβαλε τα γέλια και χτυπιοταν κατω, “εχεις θάρρος μικρέ, σε συμπάθησα”

Τοτε ο Setoshi ειπε “πως στο διάολο θα φύγω απο εδω μεσα; δεν μπορώ ουτε να περπατήσω” o jones τοτε ειπε “κανε υπομονή σε λιγο θα έρθη το πλοίο μου, και θα φύγουμε απο εδω”. Ο Setoshi ξεφύσιξε ”δηλαδή τωρα απλα περιμένουμε ε;” είπε, και του απάντησε ο Jones με χαμόγελο, “ακριβός”. Μετα απο μίση ώρα περίπου το στομάχι του Setoshi άρχισε να γουργουρίζει, τοτε ο Jones του έδωσε ενα μήλο και είπε “το χρειάζεσαι περισσότερο απο οτι εγω”. Ξαφνικά ακουστικέ απο το κατάστρωμα φασαρία και κανονιές!! O Jones γέλασε και είπε “ήρθαν, ωρα να φύγουμε” άρπαξε όσο πιο απαλά μπορούσε τον Setoshi και έσπασε τα κάγκελα του κλουβιού και έτρεξε εξω. Οι ψαράνθρωποι ηταν είδη στο πλοίο και πολεμούσαν τους δουλεμπόρους, τοτε ο Jones τραβάει το σπάθη απο το πτώμα ενος δουλέμπορου και άρχισε να ανοίγει δρόμο μέχρι το πλοιο. Ο Setoshi λιποθύμησε μια φόρα ακόμα, δεν άντεξε το έντονο κούνημα και οτι το χέρι του Jones καταλάθος πάτησε έντονα την πληγή του. Oταν ο Setoshi ξύπνησε βρισκόταν στο πειρατικό τον ψαρανθρωπον. Ακουσε φωνές έξω απο την πόρτα “τον άνθρωπο γιατι τον κουβάλησε εδω;” και μια απάντηση ακουστικέ απο τιν φωνή του Jones “και τη ήθελες να κανό; να τον παρατούσα εκει; δεν ειχε ουτε καν την δύναμη να περπατήσει” ενα ξινισμένο “καλά” ακουστικέ και άνοιξε η πόρτα.

Ο Jones μπήκε μεσα και κοίταξε τον Setoshi“ολα καλά! ξεφύγαμε” είπε. Ο Setoshi άρχισε να τον βομβάρδισε με ερώτησης, “πως μας βρήκε το πλοίο;” “Αφου μπορούσες να ξεφύγεις γιατι δεν το έκανες;” “Πως θα γυρίσω σπίτι;” Ο Jones γέλασε και είπε “μια μια της ερώτησις μικρε”. Έπειτα του εξήγησε οτι ειχαν βάλει στόχο αυτο το πλοίο και οτι ήθελαν να το καταστρέψουν, απλά έτυχε σε εκείνον ο κλήρος ώστε να πιαστεί σαν αιχμάλωτος “Δεν έφευγα γιατι αυτο το πλοίο ανήκε σε εναν World noble και θέλαμε να το καταστρέψουμε οσο για το σπίτι σου μην ανήσυχης είμαστε καθόδων για Lyneen” αποκρίθηκε ο Jones “σε 20 λεπτά θα έχουμε φτάσει” έπειτα ο Setoshi του συστήθηκε “ειμαι ο Setoshi Kaos” και του διηγήθηκε την ιστορία του και οτι εχει ζήσει ως τωρα. Παρότι δεν εμπιστεύεται κάποιον εύκολα ο Jones του είχε κερδίσει απόλυτα την εμπιστοσύνη. Πολυ σύντομα έφτασαν στο νησί lyneen. O Setoshi ανέβηκε σε μια βάρκα μαζί με τον Jones και τον πήγε μέχρι την στεριά. Ο Jones τοτε φώναξε “ΑΝΤΙΟ SETOSHI θα τα ξαναπούμε” και ο Setoshi φώναξε “ΕΓΙΝΕ JONES, ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΩ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΧΑΡΗ. ΑΝΤΙΟ!!” και τον χαιρετούσε μέχρι η βάρκα να φτάσει στο πλοίο. Τοτε άρχισε να κατευθύνετε σπίτι, έπιασε ενα ραβδί για να στηρίζετε και σιγά σιγά άρχισε να κατευθύνετε σπίτι. Οταν έφτασε σπίτι η Yuria και ο Ron απόρησαν. “ΤΙ ΣΙΝΕΒΗ;” Φώναξαν και η δυο. Τοτε ο Setoshi έκατσε στο τραπέζι και είπε γελώντας “βάλτε φαγητό, είναι μεγάλη ιστορία!”

Όνομα Χαρακτήρα:Setoshi Kaos
Παράταξη:civilian
Bounty:-
Story of the month:no
Φήμη:+2
Beli:2000
Βαθμολογία:4/10
Παρατηρήσεις:
Κατ' αρχήν καλώς όρισες στο φόρουμ!
Περί της ιστορίας:
γενικά αν και χρειάζεσαι λίγη δουλίτσα (ειναι αρχή ακόμα) γράφεις καλά. μου αρέσουν οι περιγραφές σου, απλά μου φάνηκε πως περνούσες λίγο γρήγορα κάποιες σκηνές. θα ήθελα να δω λίγο πιο αναλυτικές περιγραφούλες. αυτό πιστεύω πως θα ανεβάσει κατά πολύ την ποιότητα των ιστοριών σου. εμμ είδα πως κάνεις και κάποια ορθογραφικά, οπότε έχω να σου προτείνω τον chrome που έχει ορθογράφο, έτσι θα μπορείς να τα αποφεύγεις και παράλληλα να βελτιωθείς^^

περί του χαρακτήρα.
είχα διαβάσει την περιγραφή του χαρακτήρα σου και η όλη ουλή μου τραβήξει την προσοχή οπότε χάρηκα πάρα πολύ όταν τον διάβασα στην ιστορία. θα μου άρεσε να δω την προσωπικότητά του να εξελίσσεται σιγά σιγά.

αυτά καλή συνέχεια σου εύχομαι!!!