Mission Sun No1

AΡΧΗ

Άρχισα να απομακρύνομαι από το Mirror Ball Island και έριξα μια τελευταία ματιά σ'αυτό.
Είχα σκοτώσει κάποιους πειρατές και είχα ανταμοιφθεί γι'αυτό από έναν μύθο που μέχρι τότε πίστευα πως ήταν παιδικό παραμύθι. Διδάχτηκα ένα νέο μάθημα σ'αυτό το νησί. ΠΟΤΕ να μην αμβισβητώ τους μύθους και τις παραδόσεις των νησιών. Δεν ξέρεις ποιο μπορεί να βγει αληθινό. Ήμουν αρκετά κουρασμένος και έτσι αποφάσισα να ξαπλώσω λίγο στη βάρκα και να κοιμηθώ. Όλο και κάπου θα με πάει η θάλασσα.

Ενώ κοιμόμουν μου ήρθαν πολλές αναμνησεις απ'το παρελθόν στο μυαλό. Άρχισα να θυμάμαι όλα όσα είχα περάσει μικρός στον τόπο μου και όλα ακολούθησαν μετά. Τη δολοφονία των γονιών μου από τους πειρατές του Σικι, την ένταξη στο ναυτικό, την εκπαιδευσή μου με τους μαρινς, τη συμπεριφορά του Σμόκερ, τα μαθήματα του Δάσκαλου Λι, το Ame Ame no mi και την ανακάλυψη των νέων μου δυνάμεων. Όλα αυτά τριγυρνούσαν στο μυαλό μου.

Από τη στιγμή που έφυγα από το προηγούμενο νησί και από την διακοπή των αναμνήσεών μου δεν καταλάβαινα τίποτα. Άφησα κυριολεκτικά για τις επόμενες 5 μέρες περίπου (από όσο υπολόγισα) την σχεδία να πηγαίνει μόνη της σε οποιαδήποτε διαδρομή ήθελε. Δεν ήξερα που θα με έβγαζε. Μπορεί και πουθενά. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν καταστροφικό καθώς θα πέθαινα χωρίς τροφή και πόσιμο νερό. Αν δεν έβρισκα σύντομα νησί για να κάνω στάση ήμουν σίγουρος πως όλα θα τελείωναν. Σηκώθηκα από τον ύπνο μου και κοίταξα τριγύρω. Είδα ένα μεγάλο νησί το οποίο είχε μια διαφορετική αύρα από τα υπόλοιπα.

Σιγά-σιγά άρχισα να συνέρχομαι. Κοίταξα πιο προσεκτικά το νησί και είδα πως ήταν κατεστραμένο ολοσχερώς.
-Τι στο καλό συμβαίνει εδώ??
Προσπαθούσα να καταλάβω που βρίσκομαι και να μπορέσω να προσανατολιστώ.
Κοίταξα τη θάλασσα και κατάλαβα πως απομακρύνθηκα αρκετά από την East Sea γιατί τα νερά της δεν είχαν καμία απολύτως σχέση μ'αυτά τα νερά που έβλεπα!!
-Ωχ αδελφάκι μου που έμπλεξα πάλι??

Και ενώ τα έβαζα με την τύχη μου χτυπάει το den den mushi που μου είχαν δώσει από τη βάση και όλοι οι ναυτικοί έχουμε πάντα μαζί μας καθώς είναι ο τρόπος άμεσης επικοινωνίας με την εκάστοτε βάση του ναυτικού και ο τρόπος με τον οποίο μας δίνουν τις εντολές που πρέπει να ακολουθήσουμε. Από τότε που έφυγα απ'την Loguetown δεν είχε χρειαστεί να το χρησιμοποιήσω. Δεν με είχαν καλέσει ποτέ μέχρι τώρα αλλά απ'ότι φαίνεται αυτό τελειώνει εδώ.
-Τι να θέλουν άραγε?

-Τέλεια. Τώρα πρέπει να βγάλω τα κάστανα απ'τη φωτιά και να ερευνήσω ένα ξερονήσι!!
Και πως θα πάω εκεί?? Αυτό βείσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου και πεθαίνω της πείνας!! Δεν πρόκειται να αντέξω τέτοιο ταξίδι. Θέλει τουλάχιστον 5 μέρες για να φτάσω εκεί!!
Και τότε μου έρχεται μια αναλαμπή. Αποκοιμήθηκα και ήμουν για 5 μέρες στην βάρκα αναίσθητος. Έπειτα βρέθηκα σε μια θάλασσα με νερά διαφορετικά απ'αυτά της East Sea.
Το μόνο που έμεινε είναι ένα ξερονήσι, στο οποίο να υπάρχουν πράκτορες της κυβέρνησης!!

Και τότε σηκώνω το κεφάλι μου!!
-Δεν το πιστεύω αυτό!!
Αναφωνώ με δύναμη. Τελικά καλά λένε πως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια. Απ'όλα τα μέρη που μπορούσα να βρεθώ η θάλασσα μ'έφερε εδώ. Μάλλον κάποιος εκεί ψηλά έχει σχέδια για μένα. Μπροστά μου βλέπω το ξερονήσι που δεν είναι αλλό από την Οχαρα.
Το γέρικο δέντρο που φημολογείται πως είναι άνω των 1000 ετών βρίσκεται στο κέντρο του νησιού μισοκαταστραμένο. Εκτός απ'αυτό βλέπω αρκετούς άντρες που φέρουν το σήμα της Παγκοσμιας Κυβέρνησης πάνω σ'αυτό να περιφέρονται δεξιά κ αριστερά!

Με τη βάρκα πλησιάζω το νησί και δένω κοντά στο πολεμικό πλοίο που υπήρχε το νησί.
-Ποιος είσαι εσύ?

εμφανίζεται ένας τύπος που μοιάζει με πράκοτορας κ σημαδεύοντας με το όπλο του πάνω συνεχίζει να με ρωτάει.
-Τι γυρεύεις σ'αυτό το μέρος? Δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται?
-Ηρέμησε....
Τον κοιτάζω μεσ τα μέτια κ ολοκληρώνω τη φράση μου.
-Είμαι ο Apprentice Destro...Έχω εντολές από τα κεντρικά να ελέγχω την κατάσταση στο νησί.

Κατεβάζει το όπλο του και φωνάζει τον ανώτερό του.
-Κύριε ισχυρίζεται πως είναι μαριν κ έχει διαταγές να ελέγξει το νησί.
-Μάλιστα...Μας έχουν ενημερώσει σχετικώς...Καλως ήρθε στο νησί των δαιμόνων Apprentice Destro!
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο μέρος και κοιτάζω τον αξιωματικό.
-Δε μου μοιάζει με νησί δαιμόνων αυτών..Πιο πολύ μου κάνει για νησί φαντασμάτων..χααχαχααχαχαχαχαχ :[m146]:
-Τα φαινόμενα απατούν πολλές φορές!

Αφού άκουσα τις φλυαρίες του πράκτορα, ήρθε η στιγμή για τον έλεγχο που μου ανατέθηκε. Πρώτα αποφάσισα να πάω να κάτσω στην κορυφή του Adam δέντρου και να κοιτάξω λίγο το νησί. Από εκεί εξάλλου φαίνονται τα πάντα.Όσο το κοιτούσα όλο και πιο ωραίο μου φαινόταν αν εξαιρέσεις τις καταστροφές. Ξαφνικά πήρε το μάτι μου μια βαρκούλα που ήταν δεμένη στην ακτή.Δεν ήταν η δική μου και απ'ότι φαίνεται δεν είμαστε μόνοι εδώ.
Δεν μπορούσα να δω κάποιον άνθρωπο να κινείτε ή κάτι τέτοιο. Αν κάτι γίνει θα το δω από εδώ που είμαι. Το οπτικό μου πεδίο είναι αρκετά καθαρό. Κάπως έτσι περνούσε η ώρα ώσπου εντελώς ξαφνικά το μισό νησί άρχισε να βυθίζεται στο σκοτάδι.

Έκανα ελεύθερη πτώση απ'το δέντρο σε μορφή ηλιακτίδας,και ξεκίνησα να πηγαίνω προς το μέρος από όπου ερχόταν το σκοτάδι! Ήξερα οτι θα είχα μεγάλες φασαρίες εδώ.
Γιαυτό κρατούσα την θερμοκρασία του σώματος μου σε τεράστια ποσά,έτσι ώστε να είμαι έτοιμος για μάχη. Στο χέρι είχα το σπαθί μου που ήταν τυλιγμένο από φλόγες και περπατούσα προς το μέρος. Άκουγα συνομιλίες αλλά δεν καταλάβαινα τι έλεγαν.
Όταν πλησίασα κι άλλο κατάλαβα πως πρόκειται για έναν άνδρα και μια γυναίκα.
Το σκοτάδι είχε εξαφανιστεί για κάποιο περίεργο λόγο πεταγόντουσαν χώματα και πέτρες παντού τώρα. Η μόνη εξήγηση που μπορούσα να δώσω είναι πως θα έχω να κάνω με κάποιον Devil Fruit χρήστη. Ξαφνικά σταμάτησαν οι συνομιλίες και κάποιος μου πετούσε μαχαίρια,πριν με χτυπήσουν όμως καιγόντουσαν. Σηκώθηκα στον αέρα ξανά τότε. Μπροστά μου είχα μια γυναίκα περίεργα ντυμένη και πίσω μου έναν αλώκοτο τύπο,ο οποίος κάτι μου θύμιζε...

Τους κοιτούσα καλά μια τον έναν μια την άλλη. Ο άντρας γελούσε χωρίς λόγο ενώ η γυναίκα με κοιτούσε σκεπτικά. Σε κάποια στιγμή όταν γύρισα να δω την γυναίκα είχε εξαφανιστεί και έπεφταν μαχαίρια πάνω μου απ'όλες τις κατευθύνσεις. Όλα γινόντουσαν στάχτη πριν κανμε ακουμπήσουν. Δεν μπορούσα να χάσω χρόνο με ανόητα παιχνίδια. Πήρα την μορφή του ενός φλεγόμενου ανθρώπου κ αυτοί με κοιτούσαν έκπληκτα και σοβαρά πλέον.
Σήκωσα το δάχτυλο μου ψηλά και με ηλιακτίδες τους κυνηγούσα μέχρι να τους πετύχω.
Ενώ η γυναίκα έτρεχε να σωθεί,την κάρφωσα στον ώμο με μια ακτίνα σε μορφή σπαθιού,
μέχρι να περάσει απ'την άλλη μεριά η λεπίδα του σπαθιού και την άφησα καρφωμένη σε ένα δέντρο. Είχε αρχίσει να τσιρίζει και ο άντρας φανερά εκνευρισμένος ετοίμαζε την πρώτη του επίθεση!

Δεν μπορούσα να καταλάβω ακριβώς τι ιδιότητα έχει ούτε καν αν είναι τύπου Logia ή Paramecia. Ξαφνικά δημιούργησε μια μαύρη τρύπα,αυτό με έκανε να νιώθω αδύναμος,η τρύπα με τραβούσε προς το μέρος της. Ξαφνικά με τράβηξε απότομα προς τον εαυτό του.
Εκείνη την στιγμή έβγαλα έναν πύρινο βέλος και τον πέταξα πάνω του, ενώ εκείνος με βάρεσε μπουνιά στο πρόσωπο και άρχισε να ουρλιάζει απ'το κάψιμο.
Κόντεψε να μου σπάσει το κρανίο. Αυτός δεν είναι εύκολος αντίπαλος.
Μετά από λίγη ώρα μόλις συνήλθε άρχισε να μου κάνει επίδειξη στο περιβάλλον τις δυνάμεις του και να επαναλαμβάνει συνεχώς οτι θα γίνει ο βασιλιάς των πειρατών.Τι ανόητος είναι αυτός σκέφτηκα...

Ετοίμαζε μια δυνατή επίθεση αυτή τη φορά. Με τα δύο του χέρια δημιουργούσε μια τεράστια μπάλα σκοταδιού. Ένιωθα τις δυνάμεις μου να εξασθενούν. Ανησυχώ για την εξέλιξη αυτής της μάχης. Έβγαλα γρήγορα το σπαθί μου και άρχισα να δημιουργώ βόμβες με ηλιακή ενέργεια γύρω μου. .Έτσι ώστε αν έχανα τις αισθήσεις μου θα τον έκαναν κάρβουνο αν με πλησίαζε.
Μεταμορφώθηκα σε φωτιά και ετοιμάστηκα για την αντεπίθεση μου.
Εγώ με κύματα φωτιάς απ'τα χέρια μου ενώ αυτός με την μπάλα σκοταδιού.

Τον εκοφανικό θόρυβο της σύγκρουσης τον ρούφηξε το σκοτάδι αμέσως, είχε καεί σε όλο του το σώμα αλλά για κάποιο λόγο αυτό το σκοτάδι ρουφούσε μεγάλο μέρος της επίθεσης μου.
Δεν άντεχε άλλο και έπεσε στο πάτωμα ουρλιάζοντας απ'τα εγκαύματα.
Κατά την σύγκρουση είχαν πεταχτεί παντού τεράστια κομμάτια γης τυλιγμένα στις φλόγες τα οποία δημιούργησαν πυρκαγιές σε πολλά μέρη του νησιού. Εγώ πλέον ένιωθα πως τα πόδια μου θα με εγκατέλειπαν. Έπεσα στα γόνατα μου και έριξα τις ηλιακές βόμβες μου επάνω του. Δεν υπάρχει περίπτωση να ζήσει μετά από κάτι τέτοιο.

Σαν λογκια που είμαι, ξέρω πως κοινές επιθέσεις δεν μπορούν να με αγγίξουν.
Αυτός όμως μπορούσε να με κοντράρει. Δεν ξέρω τους σκοπούς του αλλά προφανώς είναι καθαρόαιμος πειρατής με άθλια προσωπικότητα. Αν δεν του έβαζα φρένο σε αυτό που κάνει ίσως να αποτελούσε τεράστια απειλή για την κυβέρνηση ή ακόμα χειρότερα για τον κόσμο όλο. Τέτοιοι πειρατές αδίστακτοι δεν πρέπει να υπάρχουν.
-Τώρα που το σκέφτομαι δεν έμαθα το όνομα του....
Από όλο μου το σώμα έτρεχαν αίματα. Το στόμα μου είχε γεμίσει και αυτό.
Δεν μπορούσα να συνηδιτοποιήσω σε τι κατάσταση με έφερε με μια επίθεση μόνο.
Όσο το σκέφτομαι τόσο πιο περισσότερο πιστεύω οτι αυτός ο άνθρωπος θα ήταν η μεγαλύτερη απειλή για τον κόσμο!

Είχα χάσει τις αισθήσεις μου.Αυτό που με επανέφερε ήταν κάτι υγρό που έπεφτε στο πρόσωπο μου. Κάτι με έβρεχε...Μόλις άνοιξα τα μάτια μου είδα έναν πράκτορα να με βρέχει μ'ένα πανί.
-Τι κάνεις εκεί ανόητε??? ΜΗΝ μ'αγγίζεις με τα βρωμόχερα σου!!
Ο πράκτορας μένει παγωμένος και με κοιτάζει με απλανές βλέμμα.
-Ωστε ξύπνησες επιτέλους??? Νόμιζα πως ήρθες για έρευνα όχι για ύπνο!!
Λέει ο αξιωματικός που με υποδέχτηκε προηγουμένως.
-Τι έγινε?? Τι μου συνέβει??
-Χαχαχαχα! Απ'ότι φαίνεται λιποθύμησες!! Χαχααχαχαχ!!! Και έβλεπες και εφιάλτη!! Φάε κ ξεκίνα τον έλεγχο. Όχι ότι θα βρεις κάτι σημαντικό εδώ. Γράψε την αναφορά σου κ φύγε απ'τα ποδια μου!!!

Αφού έφαγα καλά, άρχισα τον έλεγχο του νησιού. Το γύρισα σπιθαμι προς σπιθαμί αλλά δεν βρήκα κάτι αξιόλογο για να με ανησυχήσει. Άρχισα λοιπόν να γράφω την αναφορά που θα έστελνα στα κεντρικά. Μόλις την τελείωσα έβγαλα το den-den mushi κ κάλεσα τα κεντρικά για μια σύντομη ενημέρωση.

-Εδώ Destro...Τα πάντα στο νησί Οχάρα είναι φυσιολογικά. Δεν υπάρχει ίχνος απειλής. Οι άντρες μας έχουν τον απόλυτο έλεγχο.
-Η δουλειά σου τελείωσε εκεί μπορείς να φύγεις..οβερ!!

Έτσι πήγα στην βάρκα μου και έφυγα απ'τοπ νησί. Δεν ήθελα να κοιτάξω πίσω. Αυτό το μέρος ήταν πράγματι το νησί των δαιμόνων.

ΤΕΛΟΣ