Το νησι των κυνηγων[Αρχη]

(Ειμαι στο Impel Down αλυσοδεμενος σε εναν τοιχο του επιπεδου 5)

Το κρυο ηταν δυσβαστακτο. Μερικα σημεια του σωματος μου ειχαν αρχισει να πιανοουν παγο. Ακουσα βηματα απο μακρυα πανω στο χιονι. Επειτα ακουσα τους λυκους που υπηρχαν στο επιπεδο να ουρλιαζουν και ενα μαστιγιο να χτυπαει καπου. Επειτα απο αυτο δεν ξανακουσα τους λυκους. Τα βηματα συνεχιστηκαν και η πορτα του κελιου μου ανοιξε. Δεν σηκωσα το κεφαλι, μονο ειπα:
- Παλι ηρθε το φαϊ?
Ο φυλακας μου εριξε μια μπουνια στο προσωπο και αιμα ετρεξε απο το στομα μου. Επειτα του το εφτυσα στην μουρη.
- Μην αντιδρας ετσι σκουλικι!! Μου εριξε αλλη μια και επειτα ελυσε τις χειροπεδες απο τον τοιχο.

Ξαφνιαστηκα και χωρις να προλαβω να αντιδρασω μου βαζει κοντα τα χερια και μου περναει ενα 2ο σετ χειροπεδες μονο που αυτες ειχαν ενομενα τα χερια μου. Οταν εκανε αυτη την κινηση πεθανα στον πονο αφου τα χερια μου ειχαν παγωσει και με δυσκολια μπορουσα να τα κουνησω. Μετα μου εβγαλε τις αλλες και με σηκωσε με το ζορι πανω.
- Που με πηγαινεις?? ρωτησα
- Σκασε και προχωρα ειπε και με εσπρωξε εξω απο το κελι.
Κατευθυνθηκαμε στην πορτα που οδηγουσε στο επιπεδο 4. Οταν ανοιξε η πορτα και εκανα 3-4 βηματα προς τα εκει ζεσταθηκα ολοκληρος! Προτειμω την ζεστη απο αυτο το ψοφοκρυο!

Ανεβαιναμε ενα ενα ολα τα επιπεδα μεχρι που φτασαμε στο επιπεδο 1. Κατευθηνθηκαμε στην πορτα της φυλακης που οδηγουσε στην εξοδο. Αυτη ηταν ανοιχτη και με περιμεναν το μεγαλυτερο μερος των δυναμεων του Impel Down.
- Πολυ τιμητικο ειπα ειρωνικα.
- Προσεξε τα λογια σου! Δεν θελω και πολυ να αψηφησω την εντολη που ηρθε απο τα κεντρικα και να σε αφησω να σαπισεις εκει κατω! ειπε ενας πολυ ψηλος αντρας με μια μαυρη καπαρντινα και κερατα.
- Και τωρα τι θα μου κανετε?
- Θα σε στειλουμε στο Barrie Island. Αν καταφερεις και δεν ξαναπιαστεις εκει εισαι ελευθερος να συνεχισεις τις περιπετειες σου! ειπε ο ιδιος αντρας και συμπληρωσε.
- Παρτε τον στο πλοιο!
- Aye Warden Maggelan! ειπαν οι φυλακες και με μετεφεραν στο πλοιο.

Το ταξιδι ηταν ηρεμο. Απο τα πιο ηρεμα ταξιδια που εχω κανει μεχρι τωρα στις περιπετειες μου. Καμια φορα ερχοταν κανας φυλακας και μου εριχνε καμια μπουνια η κλοτσια αλλα συνηθισμενα πραγματα. Μου εφερναν ενα χαλια φαγητο το οποιο αναγκαστικα ετρωγα αφου πεινουσα παρα πολυ.
- Την επομενη φορα να εχετε μπριζολες! τους ελεγα οταν μου εφερναν το φαϊ η οταν ερχονταν να παρουν το πιατο. Μολις το ελεγα ετρωγα και μια κλοτσια στην μουρη και γεμιζα παλι αιματα.
- Φιλοξενεια το λετε εσεις αυτο?? Τς Τς Τς.. Μετα εμεις οι πειρατες ειμαστε οι κακοι... Ετρωγα κι αλλες μετα απο αυτο αλλα μονο αυτο που ελεγα με εκανε να νοιωθω καλυτερα, ασχετως αν πονουσα απο το ξυλο που ετρωγα.

Το μονο που ταραξε το ηρεμο ταξιδι ηταν μια καταιγιδα την 4η μερα του ταξιδιου. Εγω ημουν δεμενος και δεν μπορουσα να κανω τιποτα. Ετσι ολα τα εκαναν οι marines. Το διασκεδαζα που τους εβλεπα να τρεχουν για να μην παθει τιποτα το πλοιο. Ηταν σαν να δουλευουν ολοι για να μην παθω τιποτα. Με ειδε ενας να γελαω και με πλησιασε.
- Γιατι γελας εσυ? ειπε κοιτοντας με με βλοσυρο υφος.
- Ετσι πως σας βλεπω να τρεχετε για να γλυτωσουμε απο την καταιγιδα με πιανουν τα γελια.
- Σηκω πανω να βοηθησεις. ειπε και με σηκωσε πανω λυνοντας οτι χειροπεδες με κρατουσαν στον τοιχο.
- :[m053o]:

Εκανα διαφορες δουλειες, οσες μπορουσα να κανω με δεμενα τα χερια μου με χειροπεδες απο kairoseki, μεχρι που κοπασε η καταιγιδα. Επειτα με ξαναεβαλαν εκει που με ειχαν και πριν. Το υπολοιπο ταξιδι ηταν βαρετο. Ησυχο αλλα βαρετο. Μετα απο μια βδομαδα απο την αναχωρηση μας απο το Impel Down φτασαμε στο νησι.
- Ηρθε η ωρα να σε ξεφορτωθουμε. ειπε ενας marine και με σηκωσε βιαια απο εκει που καθομουν.
- Καιρος ηταν... Ειχα βαρεθει τις φατσες σας. απαντησα.
- Να δω αν θα λες τα ιδια οταν σε αφσουμε στο νησι χωρις να σου βγαλουμε τις χειροπεδες.

Σε αυτη την ειδηση τα εχασα. Πως στο καλο θα χρησιμοποιουσα τις δυναμεις μου φοροντας ακομα τις χειροπεδες? Οσο σκεφτομουν αυτο με κατεβασαν σε ενα ερημικο σημειο του νησιου. Με πεταξαν κατω πανω σε κατι βραχια. Γελασαν για μια στιγμη και ξανανεβηκαν στο πλοιο τους. Επειτα αρχισαν να απομακρυνονται. Ημουν σχεδον ελευθερος. Επρεπε να βρω εναν τροπο να βγαλω αυτες τις χειροπεδες αν ηθελα να ειμαι τελειως ελευθερος. Ετσι μπηκα στο δασος που υπηρχε μπροστα μου προσπαθοντας να βρω εναν τροπο.

Εκανα μονο λιγα βηματα και βρηκα μπροστα μου εναν πολυ κοφτερο βραχο. Αρχισα να χτυπαω τις χειροπεδες πανω αλλα τιποτα. Περπατουσα στο δασος χωρις να μπορω να βρω τιποτα που θα με βοηθουσε. Το μονο που βρηκα ειναι μια πολη.
- Ολο και καποιος θα με βοηθησει. σκεφτηκα. Ετσι κατευθηνθηκα προς τα εκει και ηλπιζα στο καλυτερο. Η πολη ηταν αρκετα μεγαλη και γεματη κοσμο. Ετσι πλησιασα καποιον και τον ρωτησα.
- Μηπως ξερετε που ειναι ενας κλειδαρας? Με ειχαν πιασει καποιοι και μου εβαλαν χειροπεδες. Ξεφυγα αλλα δεν μπορεσα να τις βγαλω μεχρι τωρα.. ειπα αυτα και εκεινος δειχνοντας οτι με πιστευει μου ειπε:
- Θα πας στο επομενο στενο δεξια και εκει υπαρχει ενας.
- Ευχαριστω. ειπα, γυρισα την πλατη μου για να φυγω και εκεινος αρχισε να τρεχει προς την αντιθετη κατευθυνση.

Πηγα στον κλειδαρα και μου εβγαλε τις χειροπεδες πολυ πιο ευκολα απο οτι περιμενα. Τον ευχαριστησα και εβγαλα την μπλουζα του καταδικου που φορουσα. Τιληξα τις χειροπεδες με αυτην και τις πηρα μαζι μου. Πηρα και το κλειδι που ανοιξε τις χειροπεδες και το εβαλα στην τσεπη μου. Επειτα αρχισα να τρεχω αφου δεν ειχα λεφτα να τον πληρωσω. Με κινηγησε ομως, αν και ειχα να προπονηθω πολυ καιρο, ημουν αρκετα πιο γρηγορος απο αυτον. Οταν ξεφυγα σταματησα σε ενα στενο για να ξεκουραστω. Εκει ηρθε ενας μικροσκοπικος τυπος και μου μιλησε φωναζοντας.
- Εισαι πειρατης, ε? Θα σε νικησω πριν πεις "εχασα"! και κανοντας τα χερια του φροθιες μου επιτεθηκε.

Τον λυπομουν ετσι μικροσκοπικος που ηταν και δεν ηθελα να ξεσπασω πανω του ολο το θυμο που ενιωθα. Ετσι αν και προσπαθησε να με πετυχει δεν τα καταφαρε. Επειτα με μια μπουνια τον πεταξα τοσο μακρυα που πεταχτηκε εξω στον κεντρικο δρομο. Επειτα ολοι κοιτουσαν στο στενακι να δουν ποιος τον πεταξε εκει. Καποιοι απο αυτους που κοιταξαν κρατουσαν ενα πακετακι χαρτια. Ειχα ξαναδει τετοια πακετα χαρτια αλλα δεν θυμωμουν που. Οι τυποι κοιταχτηκαν για μια στιγμη και επειτα κοιταξαν τα χαρτια τους. Και οι 2 σταματησαν στο 2ο φυλο και με ξανακοιταξαν.
- Bounty Hunters... Υπεροχα! ειπα και ετοιμαστηκα για μαχη.

Αρχισαν να τρεχουν 4 ατομα καταπανω μου. Αφησα την μπλουζα με τις χειροπεδες στη ακρη και κανοντας τα χερια μου λεπιδες εκανα ενα βαθυ κοψιμο στον ενα απο τους 4. Αλλος ενας επεσε θυμα των δυναμεων μου αφου μου επιτεθηκε με απλο σπαθι. Απεκρουσα την επιθεση του και ετσι οπως παραπατησε με μια βαθια σχισμη στο στηθος επεσε κατω αιμοφυρτος. Απο τους αλλους 2 ο ενας πηγε και πηρε την μπλουζα μου με τις χειροπεδες, οταν πολεμουσα με τους αλλους 2, χωρις να τον παρω ειδηση και ο αλλος μου επιτεθηκε μονος του.

Ηταν πιο δυσκολοι αντιπαλοι απο τους αλλους 2 που νικησα με μια κινηση. Ο ενας κρατουσε ενα ροπαλο και προσπαθουσε να με πετυχει και ο αλλος προσπαθουσε να με δεσει με τις χειροπεδες που πηρε απο την μπλουζα μου. Απεφυγα 2 επιθεσεις του αντιπαλου με το ροπαλο αλλα την επομενη την εφγα στην μουρη. Η μαχη συνεχιζοταν για πολυ ωρα και με κινησεις που δεν περιμενα να κανω τις περισσοτερες φορες απεφευγα τις επιθεσεις τους. Αυτοι ειχαν μερικες γραντζουνιες απο τις δυναμεις μου. Ομως καποια στιγμη ημουν πιο πολυ απροσεκτος απο οτι επρεπε. Ετσι ο ενας μου εδεσε το χερι με τις χειροπεδες. Για μια στιγμη γυρισα να κοιταξω τις χειροπεδες που ηταν στο χεςρι μου και ο αλλος με το ροπαλο με πεταξε στο τοιχο κανοντας με να χασω τις αισθησεις μου.

Οσο ημουν λυποθυμος με μετεφεραν σε ενα κτηριο στις παριφες του δασους. Οταν ξυπνησα ειδα οτι ημουν μεσα σε ενα κελι. Με ειχαν δεσει με τα χερια πισω απο την πλατη. Με λιγη προσπαθεια εφερα τα χερια μου κοντα στην τσεπη του παντελονιου μου. Επιασα το κλειδι που ειχε ανοιξει τις ιδιες κλειδαριες ο κλειδαρας και μετα απο λιγο κοπο καταφερα να τις ανοιξω. Οταν ομως εφτασα στα καγκελα καταλαβα οτι και αυτα απο kairoseki ειναι φτιαγμενα οποτε δεν μπορουσα να φυγω. Ετσι εκατσα στην ακρη του δωματιου με τα χερια πισω απο την πλατη και τις χειροπεδες κρυμενες πισω μου. Ετσι ηρθε η ωρα για φαγητο. Ηρθε μεσα στο κελι ο τυπος που θα μου αφηνε το πιατο τον πλησιασα με τα χερια πισω απο την πλατη και κρατοντας τις χειροπεδες. Τις πεταξα κατω και εκεινος ξαφνιασμενος πεταξε κατω το πιατο που κρατουσε! Τον εκοψα στο στηθος και δεν ξαναμιλησε ποτε απο τοτε (ηταν νεκρος)!

Του εβγαλα την μπλουζα και την τιλυξα στις χειροπεδες. Τις πηρα μαζι μου αλλα αυτη την φορα δεν ειχα σκοπο να τις αφησω πουθενα χωρις να τις κοιταω. Ετσι ανεβηκα τις σκαλες και κοιταξα στους διαδρομους. Δεν υπηρχε ψυχη και ο διαδρομος φωτιζοταν μονο με δαυλους οποτε συμπερανα οτι πρεπει να ημουν στο υπογειο. Ακολουθησα τον διαδρομο και μαλλον ειχα δικιο αφου βρηκα μονο μια σκαλα που οδηγουσε προς τα πανω! Την ακολουθησα και κοιταξα απο το παραθυρακι που ειχε η πορτα πριν την ανοιξω. Δεν φαινοταν κανεις οποτε την ανοιξα και βρεθηκα μεσα σε ενα τεραστιο σπιτι.

Ηταν μια πολυτελης βιλα με πολλες πορτες και δευτερο οροφο με διαδρομο με καγκελα οποτε μπορουσες να δεις τι γινοταν και στον αποπανω οροφο.
- Φιλοχρηματοι bounty hunters... ειπα αηδιασμενος απο την υποκρισια τους και την δηθεν προσφορα τους στην δικαιοσυνη. Ειδα μια τερστια πορτα οποτε υπεθεσα οτι ειναι η πορτα που οδηγει εξω απο το σπιτι. Ετσι βγηκα απο εκει και εξω βρισκοταν μια ομαδα απο bounty hunters.
- Ωστε καταφερες να ξεφυγεις απο κει που σε ειχαμε ε? Αλλο ενα σκουπιδι που προσπαθει να πλουτισει σε βαρος των απλων πολιτων εισαι! μου ειπε ενας απο αυτους!
- Ποιος εισαι εσυ που θα μου μιλησεις ετσι?
- Ο Mayuri Sanrin. Αυτος που θα σε ξαναστειλει φυλακη και παλι! Γι αυτο να θυμασαι καλα το ονομα μου!
- Σιγα μην παω απο καποιον σαν κι εσενα φυλακη. ειπα και το επιτεθηκα.

- Αφηστε τον σε εμενα! Αν δεν τον νικησω τοτε τρεξτε να τον πιασετε! Μην ξεφυγει ενας πειρατης με κανενα κοστος.
- Υποκριτη! Τo bounty στο κεφαλι μου σε νοιαζει, οχι να παει φυλακη αλλος ενας πειρατης! ειπα και του εριξα μια μπουνια.
- Ετσι νομιζεις! Θα σου δειξω την δυναμη των Bounty Hunters. ειπε και με πετυχε μια κλοτσια του, στο γονατο. Λιγυσα αλλα μονο για λιγο αφου σηκωθηκα και προσπαθησα να τον κοψω την στιγμη που πηγε να μου κανει 2η συνεχομενη επιθεση. Εβαλε ενα σπαθι στην μεση και απεφυγε την επιθεση μου. Η μαχη εγερνε υπερβολικα υπερ του αφου σιγα σιγα οι αδυναμιες μου απο την ελλειψη εξασκησης εκαναν την εμφανιση τους. Καποια στιγμη σταματησαμε και οι 2 για να παρουμε ανασες.
- Αντρες!! Ειναι ολος δικος σας. ειπε. Τοτε ολοι αρχισαν να τρεχουν καταπανω μου φωναζοντας.

- Ωστε αυτο ειναι οι Bounty Hunters ε? Υποκριτες και φιλοχρηματα σκουλικια? ΠΑΡΑΔΟΠΙΣΤΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΕΣ?????
- Λυπαμαι αλλα δεν μπορω να σε νικησω! Τα λεφτα ειναι πολλα κι εσυ εισαι πειρατης! Δεν θα την γλυτωσεις απο τους αντρες μου!
- Πως τολμας να βαλεις τα λεφτα πανω απο τα πιστευω σου? Θα σας νικησω ολους και μετα θα ζητας ελεημοσυνη για την ζωη σου! Δεν το πιστευω οτι ενας αρχηγος μιας ομαδας αθετει τα λογια του! ειπα την στιγμη που 15 bounty hunters επεφταν πανω μου.
Αρχισα και εκοβα οποιον εβρισκα μπροστα μου και με 2 κινησεις 2 αντιπαλοι ειχαν ηδη βγει εκτος μαχης. Επειτα ειπα να δοκιμασω τις επιθεσεις μου που ειχα τοσο καιρο να εκτελεσω.
- Ittoryu Nigiri!! ειπα στελνοντας 2 απο αυτους να πεσουν πανω σε εναν αλλο και να βγουν και οι 3 εκτος μαχης.

Προς μεγαλη μου χαρα οι επιθεσεις μου δεν ειχαν χασει σχεδον καθολου απο την δυναμη τους. Ετσι εκανα την πιο δυνατη μου αφου πρωτα απεκρουσα 2 τυπους που προσπαθησαν να με χτυπησουν πισωπλατα.
- Ittoryu.... Tatsumaki!!! ειπα απελευθερωνοντας ολο τον θυμο που κρατουσα μεσα μου απο την στιγμη που ειχα μπει στην φυλακη μεχρι τωρα, πετοντας τους υπολοιπους εχθρους μου μακρυα μου και γεμιζοντας τους κοψιματα.
ο δρομος για τον αρχηγο τους ηταν πλεον ανοιχτος. Η μαχη δεν κρατησε πολυ και επεσε και αυτος νεκρος. Δεν θα επιτρεψω σε κανεναν που προδιδει τα πιστευω του τοσο ευκολα να ζησει ειπα οταν τον καρφωνα για τλευταια φορα για να πεθανει. Επειτα κοιταξα λιγο το πεδιο της μαχης. Ειχε γεμισει πεθαμενους και βαρια τραυματισμενους ανθρωπους. Παρολα αυτα επεσα κατω και κοιμηθηκα απο την κουραση που ενοιωθα.

Ξυπνησα την αλλη μερα και δεν ειχε αλλαξει τιποτα. Μονο οσοι ηταν βαρια τραυματιες ηταν πλεον νεκροι. Μπηκα μεσα στην βιλα τους εκανα ενα μπανιο και πηρα οτι χρειαζομουν για ταξιδι και βρηκα μεσα στο σπιτι! Βρηκα και θηκη για τις χειροπεδες οποτε μπορουσα να τις παρω μαζι μου χωρις φοβο οτι θα με ακουμπησουν. Εκλεψα και ενα μεγαλο χρηματικο ποσο που ειχαν παρε, μαλλον πιανοντας καποιον πειρατη. Ετσι κατευθυνθηκα προς την πολη. Πηγα, εφαγα, αγορασα και αλλα πραγματα που θα χρειαζομουν στο ταξιδι και πηγα στο λιμανι. Κοιτουσα τα διαφορα πλοια που βρισκονταν εκει και προσπαθουσα να αποφασισω ποιο να κλεψω. Τελικα βρηκα ενα ωραιο μεγαλο πλοιο, το οποιο δεν ειχε κανεναν πανω του. Ανεβηκα και σαλπαρησα. Οταν καταλαβαν οτι το εκλεψε καποιος και δεν ηταν ο ιδιοκτητης του που εφυγε μαζι με το πλοιο ηταν πολυ αργα και ειχα φυγει πολυ μακρια.