Μια αναπάντεχη στάση [Τέλος]

Με ξύπνησε ο δυνατός ήλιος. Σηκώθηκα και κοίταξα να δω αν είχα παρεκλίνει καθόλου από την πορεία μου κατά την διάρκεια της νύχτας. Δεν μπορούσα να βρω την πυξίδα εκείνη την στιγμή όμως τελικά δεν χρειάστηκε. Μπροστά μου ορθωνόταν μια τεράστια γέφυρα αλλά ήταν μισοτελειωμένη ακόμα. Ωστόσο ήξερα πολύ καλά ότι αυτό ήταν σήμα κατατεθέν για ένα νησί στο East Blue, το Tequila Wolf.
Αποφάσισα να κάνω μια επίσκεψη εκεί για να δω από κοντά πως έχουν τα πράγματα.

Με βάση την εμπειρία μου ήξερα πως δεν απείχα πολύ, σε μια ώρα το πολύ θα ήμουν εκεί. Ήλπιζα να βρω κάποιον αρκετά δυνατό αντίπαλο στο νησί ώστε να τον νικήσω και να μαθευτεί πιο γρήγορα το όνομα καθώς και η δύναμή μου.
Εκείνη την στιγμή ξεπρόβαλε πίσω από τα βράχια ένα πλοίο των marine. Δεν το είχα δει νωρίτερα καθώς τα βράχια μου έκοβαν την θέα. Αλλά τώρα...
Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου.

Απ' ότι φαίνεται όμως με πρόσεξαν κι αυτοί γιατί άλλαξαν την πορεία τους και κατευθύνθηκαν προς τα πάνω μου.
-Πειρατή παραδώσου αν θες την ζωή σου! Αν δεν παραδωθείς δεν θα διστάσουμε να ανοίξουμε πυρ! φώναξε κάποιος μέσω ενός den den mushi - μεγαφώνου.
Μάλλον δεν ήξεραν ποιος ήμουν... Ήταν κρίμα να τους αφήσω στην άγνοιά τους. Άλλωστε μου έκαναν μια χαρά για ένα καλό ζέσταμα πριν πάω στο νησί.

Αγνόησα προς ώρας όσα έλεγα και συνέχισα να τους πλησιάζω.
-Εμείς σε προειδοποιήσαμε πάντως. ΠΥΡ!
Τρία κανόνια ακούστηκαν και αμέσως είδα τις ανάλογες κανονιόμπαλες να έρχονται κατά πάνω μου. Πόσο αδαείς ήταν...
Άνοιξα μια μαύρη τρύπα που απορρόφησε τις κανονόμπαλες και παρέμεινα σταθερός στην πορεία μου. Δεν μπορούσα να δω καθαρά τα πρόσωπά τους αλλά μπορούσα να φανταστώ την έκπληξή τους.

Ξαναέριξαν για ακόμα μια φορά. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε. Δεν θα προλάβαιναν όμως να ρίξουν άλλη ομοβροντία. Είχα φτάσει δίπλα τους.
Έγινα ολόκληρος σκοτάδι και όρμησα προς το πλοίο τους. Μέχρι να καταλάβουν τι είχε γίνει είχα ήδη ξαναπάρει την μορφή μου πίσω από δύο marines που τώρα ήταν νεκροί, ο ένας από το πιστόλι μου και ο άλλος από ένα σπαθί που έβγαλα μέσα από μια μαύρη τρύπα. Αλλά και πάλι απέμεναν καμιά δεκαπενταριά άτομα πάνω στο κατάστρωμα. Ήθελα να δω πόσο θα άντεχαν.

-Εδώ είμαι! τους φώναξα.
-Πιάστε τον! είπε αυτός που φώναζε και νωρίτερα από το den den mushi. Πρέπει να ήταν ο καπετάνιος του πλοίου.
-Ακούστε καλά! Είμαι ο πειρατής Raziel με 52.000.000 εκατομμύρια bounty! Νομίζετε ότι θα με συλλάβετε τόσο εύκολα? Και εσύ, αν θες τόσο πολύ να με πιάσεις γιατί δεν έρχεσαι ο ίδιος? τον προκάλεσα πυροβολώντας ταυτόχρονα έναν από τους άντρες του που ορμούσαν προς το μέρος μου με τα σπαθιά τους ανά χείρας.

Άφησα τους υπόλοιπους να πλησιάσουν λίγο και μετά, χρησιμοποιώντας την δύναμη του φρούτου μου, τράβηξα τον ένα προς το μέρος μου τελείως ξαφνικά. Αυτός σάστησε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει και τίποτα άλλο καθώς τον χρησιμοποίησα για ασπίδα και οι λεπίδες που προοριζόταν για μένα χώθηκαν στην σάρκα του. Καθώς έπεφτε κάτω άψυχος αντέδρασα αστραπιαία και μην αφήνοντας τους υπόλοιπους να συνέλθουν από το σοκ, πήρα το κεφάλι ενός με το σπαθί με το οποίο είχα σκοτώσει έναν νωρίτερα. Ταυτόχρονα κόλλησα το πιστόλι μου στο κούτελο του επόμενου και τράβηξα την σκανδάλη.

Με του που είδαν οι υπόλοιποι τους συντόφους τους νεκρούς τα 'χασαν. Τότε ήταν που ανέλαβε δράση ο καπετάνιος.
-Στην άκρη άντρες θα αναλάβω εγώ τώρα! Θα σας δείξω πως κανένας πειρατής δεν μένει ατιμώριτος!
-Μεγάλα λόγια λες γέρο. Σιγά μην χάσω από ένα χούφταλο σαν κι εσένα.
Τα λόγια μου πέτυχαν το σκοπό τους. Τον είδα να κοκκινίζει ελαφρά και να μου επιτείθεται κρατώντας από ένα σπαθί στο κάθε του χέρι.

Ήταν εκνευρισμένος και αυτό είναι ότι χειρότερο όταν πολεμάς. Απέφυγα εύκολα την επίθεσή του με ένα μικρό σάλτο προς τα πίσω. Ορμούσε σαν μαινόμενος ταύρος χωρίς καμία τακτική γεγονός που έκανε την ζωή μου πολύ εύκολη. Απέφευγα με πλάγια βήματα αλλά δεν τον χτυπούσα. Ήθελα να δω την απόγνωση στα μάτια του πρώτα, καθώς συνειδητοποιούσε ότι έδινε μια χαμένη μάχη.
Μετά από πέντε λεπτά αυτής της διαδικασίας στάματησε για μια στιγμή λαχανιασμένος. Αυτή ήταν και η τελευταία του. Το σπαθί μου ξεπρόβαλε από την πλάτη του καθώς τον διαπέρασε πέρα για πέρα.

Αυτό ήταν και το τελειωτικό χτύπημα στην ψυχολογία των υπολοίπων. Άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι, κάποιοι πηδούσαν ακόμα και στην θάλασσα για να σωθούνε! Τελικά ούτε για προθέρμανση δεν άξιξαν.
Έγινα σκοτάδι και ξαναγύρισα στο πλοίο μου. Καθώς έφευγα άνοιξα μία μαύρη τρύπα πάνω από το πλοίο τους και τους άφησα ως αποχαιρετηστήριο δώρο τις κανονόμπαλες που μου είχαν ρίξει νωρίτερα.
Μετά από λίγο πατούσα το πόδι μου στο νησί.

Ήμουν πλέον στο νησί. Η γέφυρα ήταν όντως μεγάλη. Ήθελα να την δω από κοντά και να δω πως την φτιάχνουν για αυτό είπα να πάω από το νησί μέχρι την άκρη της γέφυρας. Δεν ήξερα όμως αν θα με άφηναν με το καλό ή θα το έκανα με τον τρόπο μου. Για αρχή πήγα σε ένα μπαρ στο νησί για να πάρω πληροφορίες για το νησί και την γέφυρα. Μπήκα μέσα, κάθισα στο μπαρ και παρήγγειλα στον μπάρμαν ένα sake. Αφού μου το φέρνει άρχισα τις ερωτήσεις μου.

Συζητούσαμε για κάμποση ώρα αλλά στο τέλος πήρα τις απαντήσεις που ήθελα. Το νησί είναι ήρεμο και δεν έχει ποτέ μπελάδες. Την γέφυρα την φτιάχνουν σκλάβοι των οποίων οι πρόγονοι ήταν αντίπαλοι της κυβέρνησης και ότι ο διοικητής που επιβλέπει την γέφυρα και οι δικοί του δεν έχουν άμεση σχέση με τους marine. Αφού τα έμαθα όλα αυτά ήπια το sake μου με την υσηχία μου και μετά από λίγο έφυγα για να πάω στην γέφυρα.

Φτάνω στην αρχή της γέφυρας και βλέπω 2 φρουρούς. Με σταματάνε και μου λένε ότι δεν μπορώ να προχωρήσω παραπέρα. Έριξα ένα σατανικό χαμόγελο και ακούμπησα το χέρι μου στο έδαφος. Άπλωσα σκοτάδι στο έδαφος κάτω από τους φύλακες και τους ρούφηξα σε μια μαύρη τρύπα. Τους έβγαλα ανέσθητους στην θάλασσα και συνέχισα τον δρόμο μου στην γέφυρα. Καθώς πήγαινα έβλεπα εργάτες από εδώ και από εκεί. Πρέπει να είχανε διάλειμα γιατί δεν έβλεπα κανένα φρουρό. Εγώ συνέχισα ανενόχλητος την πορεία μου μέχρι που έφτασα στο σημείο το οποίο η γέφυρα σταματούσε. Ήταν το σημείο από το οποίο και μετά έφτιαχναν τώρα. Αφού είδα την γέφυρα είπα να φύγω και όπως κάνω να γυρίσω βλέπω αρκετούς φύλακες να είναι μπροστά μου και να με σημαδεύουν με τα όπλα τους.

-Υπάρχει κάποιο πρόβλημα? λέω εγώ.
-Ναι. Ποιος είσαι και τι θες εδώ?
-Είμαι πειρατής και ήρθα απλά για να δω την γέφυρα. Αυτά είναι αρκετά.
-Είδαμε τι έκανες στους δικούς μας και θα πληρώσεις για αυτό.
Πάλι τα ίδια... Με πυροβόλησαν αλλά ρούφηξα τις σφαίρες τους σε μαύρη τρύπα και τις έστειλα πίσω σε αυτούς. Κάποιοι απλά τραυματίστηκαν και κάποιοι άλλοι πέθαναν. Αυτά παθαίνει όποιος τα βάζει μαζί μου.

Για να μην ταλαιπωρούντε όσοι είχαν επιζήσει τους σκότωσα εγώ μετά με το δικό μου πιστόλι. Τους άφησα νεκρούς εκεί και έφυγα για να πάω προς το νησί να φύγω από την γέφυρα. Καθώς πήγαινα όμως συνέχεια δεχόμουν επίθεση από φρουρούς αλλά μάταια προσπαθούσαν. Πέθαιναν ο ένας μετά τον άλλο. Μέχρι να φτάσω στο νησί σκότωσα πολλούς και έχασα το μέτρημα. Αφού έφτασα στο νησί πήγα κατευθείαν στην βάρκα μου για να φύγω. Δεν με κρατούσε τίποτα σε αυτό το νησί. Έκανα αυτό που ήθελα να κάνω και δεν είχα λόγο να κάτσω. Οπότε μόλις έφτασα στην βάρκα μου, επιβηβάστηκα και έφυγα για τον προορισμό μου.

Όνομα: Raziel
Haki Points: -
Player of the Week Points: 5
Beli: 17.000
Bounty:+6.000.000