[Τέλος]Στάση στο νησί των παράξενων ζώων για ανεφοδιασμό

Είχα φύγει από το Commi Island και έπλεα στην θάλασσα. Είχα κάνει μια καλή προπόνηση με τις μάχες που έδωσα στο νησί εκείνο. Ο Arlong ήταν δυνατός αλλά εγώ ήμουν δυνατότερος! Παρόλα αυτά πάλεψε καλά και χρησιμοποίησε το νερό του πεδίου της μάχης προς το συμφέρον του. Αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να τον θεωρήσω έναν από τους καλούς αντιπάλους που έχει παλέψει μέχρι τώρα στα ταξίδια μου. Έπρεπε να βρω και άλλους δυνατούς αντιπάλους για να πολεμήσω έτσι ώστε να καταφέρω να δυναμώσω ακόμα περισσότερο. Προς το παρόν όμως έπρεπε να πάω για ανεφοδιασμό. Τα τρόφιμα μου τέλειωναν και είχα ξεχάσει να πάρω κάτι από το Commi Island αφού είχα φύγει άρον-άρον.

Πήγα στην τραπεζαρία και πήρα τον χάρτη της East Blue. Τον άπλωσα επάνω στο τραπέζι και κάθισα για να δω σε νησί θα πάω τώρα. Είδα το Organ Island για το οποίο είχα ακούσει ότι είναι υπό την κατοχή ενός πειρατικού πληρώματος με το όνομα Buggy Pirates. Πειρατές, ολόκληρο πλήρωμα, το νησί υπό την κατοχή τους! Αυτά μου τράβηξαν την προσοχή. Για να έχουν ολόκληρο νησί υπό την κατοχή τους θα έπρεπε να ήταν δυνατοί. Έστω και στο επίπεδο του Arlong, γιατί και αυτός είχε υπό την κατοχή του το Commi Island. Ήθελα να πάω εκεί οπωσδήποτε για να αντιμετωπίσω αυτούς τους Buggy Pirates.

Ο ενθουσιασμός μου όμως χάθηκε όταν ξαναήρθε στο μυαλό μου ότι χρειάζομαι προμήθειες φαγητού. Προς το παρόν το Organ Island και η περιπέτειά μου εκεί, θα περίμεναν. Σίγουρα όμως θα ήταν ο επόμενος προορισμός μου αφού ανεφοδιαστώ. Κοίταξα πάλι στον χάρτη και βρήκα στο περίπου το που βρίσκομαι. Κοντά μου ήταν το Island of Rare Animals. Είχα βρεθεί εκεί ξανά στο παρελθόν και ήξερα για το νησί αυτό. Είχε αρκετά καλούς καρπούς, λόγω πυκνής βλάστησης, οπότε ήταν καλό μέρος για να πάρω τις προμήθειες που χρειαζόμουν. Έτσι αποφάσισα να πάω εκεί για να πάρω καρπούς και να καλύψω για τώρα την έλλειψη τροφίμων.

Απ' όσο θυμόμουν το νησί αυτό ήταν όλο καλυμμένο με πρασινάδα. Ήταν ολόκληρο ένα δάσος εκτός από το κέντρο του νησιού. Εκεί υπήρχε ένα ψηλό βουνό για το οποίο υπάρχει ο μύθος ότι υπάρχει ένας θησαυρός στην κορυφή του. Εγώ όμως ήξερα ήδη ότι αυτό ήταν απλά ένας μύθος καθώς στο παρελθόν που είχα πάει δεν είχα βρει τίποτα απολύτως. Ο μόνος "θησαυρός" του νησιού είναι τα παράξενα ζώα που έχει και αυτό λόγω του ότι τα βλέπεις μόνο σε εκείνο το νησί και είναι άξια μελέτης. Αφού σταμάτησε ο συνειρμός αυτός στο μυαλό μου, μάζεψα τον χάρτη και τον έβαλα πάλι στην θέση του. Σηκώθηκα και πήγα στο πηδάλιο. Άλλαξα πορεία και κατευθύνθηκα προς το νησί αυτό.

Η μοίρα όμως μου είχε άλλα σχέδια για μένα. Μετά από λίγη ώρα, και ενώ άρχισε να φαίνεται το νησί, είδα στον ορίζοντα ένα πλοίο των Marine να έρχεται προς το μέρος μου. Δεν νομίζω να με είχαν δει αλλά όταν με πλησίαζαν αρκετά θα με έπαιρναν χαμπάρι. Αυτό μου έλειπε τώρα... Οι ηλίθιοι Marines... Δεν μπορούσα να φανταστώ τι δουλειά είχαν εδώ τριγύρω αλλά ήταν εμπόδιο. Θα χρειαστεί να τους εξολοθρεύσω και να μην αφήσω ίχνη πίσω μου. Δεν θέλω να με πάρουν στο κυνήγι όλοι οι Marines της East Blue. Πήγα να ετοιμαστώ για ρεσάλτο. Γέμισα το όπλο μου, έδεσα το katana μου στην μέση μου και πήγα στο πηδάλιο. Γύρισα το πλοίο τόσο ώστε να πλέει παράλληλα προς το πλοίο των Marine. Πήρα στο χέρι μου έναν γάντζο που είχα στο κατάστρωμα, για να δέσω τα δύο καράβια μαζί, και περίμενα την άφιξη!

Μέχρι τα πλοία μας να φτάσουν δίπλα-δίπλα δεν με είχαν πάρει χαμπάρι. Λίγο η ομίχλη, λίγο η διαφορά μεγέθους των καραβιών. Έκαναν καλά τη δουλειά τους. Πέταξα τον γάντζο στο πλοίο τους και τότε ένας Marine που ήταν εκεί κοντά άκουσε τον θόρυβο και ήρθε να δει τι γίνεται. Όταν είδε πειρατική σημαία στο καράβι μου σήμανε συναγερμό. Μέχρι να γίνει κάτι εγώ είχα ήδη ρίξει και δεύτερο γάντζο και τους έδεσα στο πλοίο μου. Έπειτα όρμισα στο δικό τους. Σκότωσα αυτόν που με είχε δει στα γρήγορα με το katana μου. Είχε ήδη σημάνει συναγερμό όμως και μια ομάδα από 5 Marine ήρθαν. Έβγαλαν τα όπλα και τα σπαθιά τους και παρατάχθηκαν μπροστά μου, λίγα μέτρα μακριά.
-Παραδώσου. μου είπανε.
-Και αν δεν το κάνω?
-Θα σε πιάσουμε είτε με το καλό είτε με χρήση βίας!
-Zehahahaha! Θέλω πολύ να το δω αυτό!
Άρχισα να προχωράω προς το μέρος τους.
-Σταμάτα εκεί που είσαι αλλιώς πυροβολώ! είπε ένας.
-Τι περιμένεις? Κάντο! Δεν θα σταματήσω!
-Μπαμ! ακούστηκε ένας πυροβολισμός και μία σφαίρα έφυγε κατά πάνω μου.

Έβαλα το χέρι μου μπροστά και το μετέτρεψα σε σκοτάδι. Η σφαίρα "μπήκε" στο χέρι μου και χάθηκε!
-Ικανοποιήθηκες τώρα που με πυροβόλησες?!
-Τι... τι έγινε?!
-Αυτό που είδες. Την ρούφηξε το σκοτάδι! Όπως το ίδιο θα κάνει και εσάς!
Όλοι τους είχαν παγώσει από τον φόβο τους και όσο πιο πολύ τους πλησίαζα τόσο πιο πολύ έτρεμαν. Σταμάτησα και έβαλα το χέρι μου στο κατάστρωμα.
-Δεν μπορώ να σας βλέπω έτσι. Δεν είστε άξιοι για τίποτα. Απλά αποχαιρετήστε τον κόσμο αυτό! τους είπα.
Μετέτρεψα το χέρι μου σε σκοτάδι και άπλωσα σκοτάδι κάτω από τους Marines. Άρχισα να τους ρουφάω και αυτοί ούρλιαζαν ενώ ταυτόχρονα μερικοί είχαν βάλει τα κλάματα. Ήταν πραγματικά αξιολύπητοι...

Από τα ουρλιαχτά και τις φωνές, μετά από λίγο, ανέβηκε στο κατάστρωμα όλο το πλήρωμα των Marine. Ήταν αργά όμως για τους συναδέλφους τους καθώς τους είχε ήδη ρουφήξει το σκοτάδι. Αυτοί που ήρθαν τώρα, ανάμεσά τους και ο αρχηγός τους που είχε μερικά γαλόνια στη στολή του, ήταν γύρο στα 5-6 άτομα.
Ένα πλήρωμα των 10-11 ατόμων. Αρκετά καλός αριθμός για πλήρωμα Marine των αρχικών θαλασσών.
-Τι έκανες στους άντρες μου? είπε ο αρχηγός.
-Αυτό που θα κάνω και σε εσάς! Τους αφάνισα!
-Άντρες, ετοιμαστείτε για μάχη! Και προσοχή, αυτός ο τύπος φαίνεται δυνατός.
-Ώρα για διασκέδαση δηλαδή? Μ' αρέσει!
-Επάνω του άντρες! Μην δείξετε κανένα έλεος! είπε ο αρχηγός τους και μου όρμισαν.

-Ανόητα μυρμήγκια! Δεν θα μάθετε ποτέ!
-Black Hole: Liberation!
Σκοτάδι βγήκε από το σώμα μου και απλώθηκε στον ουρανό. Από το σκοτάδι αυτό βγήκαν οι Marines, που είχα ρουφήξει προηγουμένως, και έπεσαν πάνω στο κατάστρωμα νεκροί και γεμάτοι αίματα. Οι υπόλοιποι μόλις το είδαν αυτό σταμάτησαν και κοιτούσαν τους δικούς τους.
-Τι γίνεται εδώ? Τι έκανες? Ποιος είσαι?!
-Κύριε, είναι ο διαβόητος Raziel. Ο φόβος και ο τρόμος της θάλασσας αυτής. Λένε ότι κανείς δεν έχει ελπίδα απέναντί του. είπε ένας από τους Marine που με κοιτούσε με φόβο.
-Ο... ο Raziel?! Ο γνωστός καταζητούμενος Raziel?!
-Ακριβώς! Αυτός είμαι!
-Ώρα να ξεμπερδεύω μαζί σας!
-Επάνω του άντρες! Μην τον φοβάστε! Επιτεθείτε όλοι μαζί!
Τα λόγια αυτά, του αρχηγού τους, τους έκαναν να πάρουν λίγη αυτοπεποίθηση και να βρουν την δύναμη να μου επιτεθούν.

-Για ελάτε μυρμηγκάκια να σας λιώσω!
Άλλοι με πυροβολούσαν από μακριά και άλλοι ερχόντουσαν με τα σπαθιά τους από κοντά. Τίποτα όμως δεν είχε επίδραση πάνω μου. Τα πάντα περνούσαν μέσα από το σώμα μου.
-Δεν έχουμε κάποιο δίχτυ kairoseki να χρησιμοποιήσουμε? ρώτησε ο αρχηγός τους.
-Δυστυχώς όχι κύριε. Δεν πήραμε μαζί μας...
-Τότε δυστυχώς είμαστε καταδικασμένοι αφού δεν μπορούμε καν να τον χτυπήσουμε...
-Εεεεέλα! Το κατάλαβες επιτέλους ότι δεν έχετε ελπίδα απέναντί μου?!
-Φτάνει όμως τόσο. Αρκετά σας άφησα να προσπαθείτε να μου αντισταθείτε. Ώρα να τελειώνω μαζί σας!
-Black Hole!
Άπλωσα σκοτάδι σε όλο το κατάστρωμα και άρχισα να ρουφάω ότι ήταν πάνω του, μαζί με τους Marines, εκτός από τον αρχηγό τους. Για αυτόν είχα άλλα σχέδια!

Αφού ρούφηξα όλα τα "στρατιωτάκια", μάζεψα πάλι το σκοτάδι μέσα μου. Ο αρχηγός τους είχε παγώσει από τον φόβο του. Λογικό φυσικά αφού δεν μπορούσε να μου κάνει τίποτα! Ήταν εντελώς αβοήθητος! Τον πλησίασα, τον έπιασα από τον γιακά και τον κόλλησα στο κατάρτι!
-Και τώρα λοιπόν οι δυο μας! Θα μου πεις ό,τι θέλω να μάθω!
-Θα σου πω τα πάντα αρκεί να με αφήσεις να ζήσω. Δεν θέλω να πεθάνω ακόμα.
-Μίλα εσύ και αν μου πεις ότι θέλω θα το σκεφτώ, άρα έχεις κάποιες ελπίδες.
-Πες μου τι θες να μάθεις και θα στο πω!
-Ωραία λοιπόν, λέγε ότι ξέρεις για τους Buggy Pirates και το Organ Island!
-Γιατί θες να μάθεις για αυτούς?
-Απάντα και άσε τις ερωτήσεις! Δεν έχω πολύ υπομονή ξέρεις!
-Εντάξει εντάξει. Άσε με όμως κάτω για να μπορώ να μιλήσω καλύτερα.
-Πολύ καλά. του είπα και τον άφησα κάτω.
Κάθισε και κάθισα δίπλα του. Ήξερε πως και να προσπαθούσε να ξεφύγει δεν είχε ελπίδα, άρα η μόνη ελπίδα σωτηρίας του ήταν να μου πει αυτά που ήθελα να μάθω.

Τον κοίταξα αγριεμένα και άρχισε να μιλάει για να μην τον σκοτώσω.
-Το Organ Island είναι ένα νησί το οποίο έχει μια μεγάλη πόλη. Πριν από αρκετό καιρό οι Buggy Pirates με αρχηγό τον Buggy the Clown την κατέλαβαν και κάνουν κουμάντο εκεί. Όσους και να στείλαμε για βοήθεια δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτα. Όλοι πέθαναν κατά την προσπάθειά τους να τους αντιμετωπίσουν. Είναι αρκετά δυνατοί τύποι. Ο αρχηγός τους ο Buggy ακούγεται ότι είναι χρήστης φρούτου του διαβόλου αλλά δεν είναι σίγουρο αυτό γιατί κανείς από όσους πήγαν εκεί δεν επέζησε. Πλέον έχουμε αφήσει το νησί και τους ανθρώπους εκεί στην μοίρα τους. Ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή είτε θα φύγουν από εκεί οι πειρατές είτε θα τους νικήσει κάποιος και θα σώσει το νησί.

-Αυτά ήταν όλα όσα ξέρω και στα είπα. Θα με αφήσεις να ζήσω έτσι? Δεν θέλω να πεθάνω ακόμα...
Έβγαλα το πιστόλι μου και τον σημάδεψα στο κεφάλι.
-Τύποι σαν εσένα που παρακαλάνε για την ζωή τους δεν είναι άξιοι να ζούνε! Αν θες την ζωή σου γίνε δυνατός να την υπερασπιστείς! Εσύ ανήκεις σε αυτούς που παρακαλάνε οπότε εδώ τελειώνει η ζωή για σένα! Χαιρετίσματα στους άντρες σου! του είπα και τον πυροβόλησα στο κεφάλι.
Ύστερα έβγαλα πάνω στο κατάστρωμα τους Marines που είχα ρουφήξει προηγουμένως. Ήταν νεκροί πλέον. Είχαν πεθάνει όλοι τους από ασφυξία. Έκανα μια βόλτα στο καράβι τους αλλά δεν είχαν τίποτα το αξιόλογο να πάρω εκτός από κάτι κρασιά που βρήκα. Τα πήρα και πήγα στο καράβι μου. Έβγαλα τους γάντζους και άφησα το καράβι τους να πλέει στην θάλασσα σαν ένα "πλοίο φάντασμα"!

Πήγα τα κρασιά στο κελάρι και τα έβαλα σε μια κάσα για να είναι ασφαλή. Έπειτα ανέβηκα στο κατάστρωμα και πήγα στο πηδάλιο. Συνέχισα την πορεία μου κανονικά για το νησί ίσια μπροστά. Ήμουν πολύ κοντά οπότε έφτασα γρήγορα. Πήγα προς μια παραλία που είχε και έριξα άγκυρα. Πήρα τον σάκο μου, το πιστόλι μου και το katana μου και κατέβηκα στην ακτή. Σκέφτηκα να πάρω κάποιο μεγάλο σάκο ή κάποιο κασόνι για να βάλω τους καρπούς που θα μάζευα αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν χρειαζόταν. Είχα πολύ καλύτερο τρόπο να τα μεταφέρω στο καράβι μου. Κατευθύνθηκα προς το δάσος, το οποίο δεν ήταν πολύ μακριά από την παραλία, και άρχισα να περπατάω μέσα του. Στην αρχή τα δέντρα δεν είχαν ώριμους καρπούς οπότε συνέχισα και άλλο ώσπου τελικά βρήκα ένα σημείο γεμάτο καρπούς για φάγωμα!

Άρχισα να μαζεύω τους καρπούς με έναν όχι τόσο σωστό τρόπο. Κοπανούσα τα δέντρα για να πέφτουν και τους έπιανα όπως έπεφταν. Αφού τους έπιανα τους έβαζα όλους μαζί σε ένα σημείο για να τους πάρω όταν τελειώσω. Μετά από λίγη ώρα άρχισα να κουράζομαι από όλη αυτή την διαδικασία και μου ήρθε μια ιδέα.
-Πως δεν το σκέφτηκα νωρίτερα?... είπα από μέσα μου.
Άπλωσα σκοτάδι στην γύρο περιοχή και ρούφηξα όλα τα δέντρα! Έπειτα τα έβγαλα πάλι αλλά πλέον όλα ήταν ξαπλωμένα στο έδαφος! Έτσι έβγαζα έναν-έναν τους καρπούς από τα δέντρα χωρίς να χρειάζεται να κάνω όλη την προηγούμενη διαδικασία. Αφού μάζεμα ολόκληρη στοίβα, ρούφηξα τους καρπούς στον τεράστιο αποθηκευτικό χώρο μου, μια σκοτεινή δύνη. Πήγα στο καράβι μου ήσυχα και ωραία. Άδειασα τους καρπούς στο κελάρι και πήγα στο κατάστρωμα. Σήκωσα την άγκυρα και γύρισα το πλοίο. Έβαλα πλώρη για το Organ Island. Αν αυτά που μου είπε ο Marine ήταν αλήθεια, τότε θα ήταν μια καλή αναμέτρηση και αυτή με τον Buggy!

Όνομα: Raziel
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 6
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points: +3.000.000
Παρατηρήσεις: Μια απλή αλλα καλογραμμένη ιστορία.