[Τελος-Παρελθόν] Αναμνησεις απο τη ζωη μου

Καθως ειμασταν στην ακτη και ειχαμε ξαπλωσει διαφορες αναμνησεις περναγαν απο το μυαλο μου. Αναμνησεις καλες και κακες που θελω ή δε θελω θα υπαρχουν για μια ζωη στο μυαλο μου. Σιγουρα θα θελατε να δειτε στοιχεια της ζωης μου. Οποτε οριστε!:



Ζουσα στο Gecko Island. Οπως καθε συνηθισμενο απογευμα εγω και ο κολλητος μου tony tony θα συναντιομασταν στην μικρη μας πλατεια για να παιξουμε. Ομως η βολτα επεκταθηκε περα απο την πλατεια...

Ο tony tony ηθελε να παμε στην ακτη γιατι ηθελε να ειμαστε μονοι μας. Κατι ηθελε να μου πει.
Μολις φτασαμε και καθισαμε κοντα σε μια σπηλια αρχισε να μιλαει:

Boukou! Κατι παραξενο εγινε στη ζωη μου!

Εγω τον ρωτησα:

Τι εννοεις? Τι εγινε? Αρχιζω να ανησυχω!!

Μου ειπε:

Μην ανυσηχεις. Δεν εχω κατι.Αλλα βλεπεις ειναι οτι εφαγα αυτο εδω το φρουτο (και βγαζει 1 περιεργο φρουτο απο την τσαντα του)...

Εγω ειπα τοτε:

Ποοοοοο! Τι ειναι αυτο τωρα? Και απο ο,τι βλεπω το δαγκωσες κιολας. Αυτο πρεπει να ειναι το προβλημα σου εεε?

Μου ειπε:

Ναι αυτο ειναι το προβλημα εχεις δικιο! Απο τοτε που το δαγκωσε κατι παραξενο συμβαινει με το σωμα μου. Μετατρεπεται σε αιμα οποτε θελει...

Τοτε μια γνωστη προς εμενα φωνη ειπε:

Αυτο σιγουρα ειναι φρουτο διαβολου! Μα ειναι πολυ σπανιο για να το εχει 1 μικρο παιδι!!

Ηταν ο παππους μου που ηρθε και αυτος στην ακτη για καποιον αγνωστο λογο που δεν εμαθα ποτε.

Αλλα εμεις δεν ξεραμε τι το φρουτο διαβολου...

Αφου δεν ξεραμε τι ειναι ρωτησαμε τον παππου μου που σιγουρα ηξερε:

Παππου τι ειναι το φρουτο του διαβολου??

Και αυτος μας ειπε ηρεμος:

Ειναι ενα σπανιο φρουτο που οποιος το φαει του δινει υπερφυσικη δυναμη για ολη του τη ζωη.
Ομως εχει 1 μοναδικο ελατωμα. Αν πεσεις στο νερο τοτε εχεις 1 σιγουρο θανατο γιατι το βαρος σου πανταπλασιαζετε.

ΟΥΑΟΥ!! ειπαμε και οι δυο μαζι.

Ο παππους μου ξαναπε:

Το φρουτο σου μικρε μου ειναι σπανιοτατο! Που το βρηκες?

Τοτε ειπε ο tony tony:

Στην πολη. Ενας ανθρωπος ειχε μια σακουλα με φρουτα αλλα ειχε λιποθυμησει και μερικα φρουτα ειχαν πεσει εξω. Εγω τον πλησιασα και ειδα αυτο το φρουτο. Το πηρα στα χερια μου, το κοιταξα και το δαγκωσα γιατι με ειχε φαει η περιεργια. Και ειδου το αποτελεσμα...

Και εγινε ολο το σωμα του αιμα!

Ο παππους μου εμεινε με το στομα ανοικτο και ειπε:

ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ?!?!?!!?!?!? Αυτο το φρουτο ειναι Logia-type φρουτο διαβολου.
Μικρε μου οχι μονο εχεις τη δυναμη του φρουτου αλλα εχεις την τιμη να εχεις ενα logia-type φρουτο.

Τι ειναι αυτο το logia-type??? ειπε ο tony tony.

Ο παππους μου ειπε:

Τα φρουτα του διαβολου χωριζονται σε 3 μεγαλες κατηγοριες. Τα Logia-type, τα Paramecia-type και τελος τα Zoan-type.
Τα logia-type σου δινουν δυναμη απο 1 στοιχειο της φυσης.
Τα Paramecia-type σου δινει μια υπερανθρωπη δυναμη.
Και τελος τα Zoan-type που σου δινουν τη δυναμη να παιρνεις τη μορφη ενος ζωου. Μπορεις να γινεις μισος ανθρωπος-μισο ζωο ή full ζωο.

Και εμεις ξαναειπαμε:
ΟΥΑΟΥ!!!!!

Πρεπει να παραδεχτω 1 και μονο πραγμα:

Ζηλευα τον tony tony τοσο πολυ που ειχε φρουτο και εγω δεν ειχα...
Απο τοτε που το εμαθα οι πολλες πλακες μαζι του κοπηκαν. Ηταν πολυ αηδειαστικο να τον πειραζεις και να σου μενει το αιμα πανω στο χερι σου.

Τελος παντων. Σκεφτηκα ομως οτι αφου αυτος ειχε την δυναμη του να αναπτυξω και εγω 1 ταλεντο. Αλλα ποιο??

Βρηκα ομως το ειδανικο! Τη μαγειρικη. Οποτε πηγα και γραφτηκα στη σχολη μαγειρικης στην πολη. Με αυτον τον τροπο θα μπορουσα να κανς τον <<μαγκα>> στον τομεα της μαγειρικης.

Και με αυτο να με παρηγορει αρχισα μαθηματα...

Τι κριμα που ο παππους μου δεν ειχε την ιδια αποψη με την δικια μου και οταν εμαθε οτι παω σε μαθηματα εγινε εξαλλος. Μου ειπε:

Αυτα να τα ξεχασεις. Το μονο που σου χρειαζεται ειναι σκληρη προπωνηση.

Δεν μπορουσα να αντιμιλησω στον παππου μου. Αλλα το εκανα. Δυστυχως η Ευτυχως το εκανα και το αποτελεσμα ηταν:

Να τα κανω και τα 2 μαζι παραλληλα...

Ενιωσα και χαρα και λυπη μαζι. Αλλα δεν πειραζει ειπα. θα τα καταφερω. Και ετσι εγινε και μπορω να το δω τωρα αυτο.

Και χωρις πολυ καθυστερηση αρχισα εντατικη προπονηση με τον παππου μου...

Καθως η προπονηση ειναι ετοιμη να αρχισει, ο παππους μου εξηγει καποια πραγματα για την εκπαιδευση μου και τα φρουτα διαβολου. Μου ειπε:

Απο εδω και περα σε αναλαμβανω εγω. Θα σε εκπαιδευσω καλα για να ενταχτεις στους Marines. Μαλιστα μια μερα ειμαι σιγουρος πως θα γινεις ενας Vice-Admiral σαν και μενα.

Ομως το δικο μου ονειρο ηταν να γινω πειρατης! Ομως αν το ελεγα αυτο στον παππου μου δεν θα υπηρχα τωρα. Ετσι απλα εκανα οτι μου ελεγε...

Το μονο που πειραξε για την προπονηση ηταν οτι θα την εκανα για να γινω Marine. Δηλαδη απο κει που θελω να γινω πειρατης θα αναγκαζομουν να πιανω τους πειρατες. Αλλα τελος παντων. Ηξερα πως δεν θα γινω ποτε Marine.

Εχουν περασει πολλες μερες μετα την αρχη των προπονησεων μου. Και ειναι η ωρα να παω για 1 μαθημα μαγειρικης. Ομως καθως προχωραγα κατι απροωπτο με περιμενε....

Καθως πηγαινα στο μαθημα στριβω σε 1 στενο... και βρισκω κατι ανθρωπους να καθονται. Ομως οταν πλησιασα αυτοι σηκωθηκαν και μου επιτεθηκαν. Εγω ψιθυρησα:

Καημενοι...

Και χρησιμοποιησα οτι ειχα μαθει στην εκπαιδευση με τον παππου για να τους χτυπησω. Και το αποτελεσμα ηταν να τους στειλω απο εκει που ηρθαν. Ετσι συνεχισα το δρομο μου για το σχολη μαγειρικης που ηταν η μερα των εξετασεων....

Και τελικα εφτασα στη σχολη. Οι εξετασεις ηταν ετοιμες να αρχισουν. Ειχα πολυ αγχος. Και ηταν λογικο γιατι ηταν η πρωτη μου φορα που ειχα εξετασεις. Επρεπε να μην δειξω το αγχος μου και να παρουσιασω 1 πιατο που θα εντυπωσιαζε τον εξεταστη.
Ειχα πολλες πιθανοτητες να περασω γιατι ηξερα τις μαγειρικες μου ικανοτητες. Αλλα μπορει και να μην περναγα. Αυτες οι σκεψεις βασανιζαν το μυαλο εκεινη την ωρα.
Ομως τελικα εφτιαξα ενα υπεροχο πιατο που αρεσε σον εξεταστη και ετσι αποφοιτησα απο την σχολη. Ομως ποτε δεν σταματησα να μαγειρευω. Μετα απο αυτο το γεγονος επρεπε να ασχοληθω ακομα περισσοτερο με την προπονηση μου...

Και ετσι οταν γυρισα σπιτι με τον παππου μου αφου του ειπα οτι περασα χαρηκε αρκετα αν και το ηξερε πως θα συμβει κατι τετοιο. Ομως μου ειπε:

Δεν ξερω γιατι αρχισες την μαγειρικη αφου σαν Marine θα σου μαγειρευουν αλλοι.

Και εγω του ειπα:

Την αρχισα πρωτον για να δειξω στον tony tony οτι εχω και εγω 1 ταλεντο.
Και δευτερον, παππου θελω να μιλησουμε σοβαρα...

Ετσι πηγαμε μια βολτα στην παραλια... Σε ολο τον δρομο δεν του ειπα τι ηθελε αλλα καποια ασχετα πραγματα.. Μολις φτασαμε στη παραλια μου ειπε:

Boukou ξερω πως δεν θες να γινεις Marine. Το καταλαβα απο την προπονηση που κανεις. Προπονησε με τοση αγαπη και τοση θεληση που κανεις Marine δεν εχει ξαναεκπαιδευτει. Ομως αν δεν θες να γινεις Marine τοτε τι?? Μην μου πεις αυτο που φανταζομαι. Δεν θα το επιτρεψω ποτε!...

Ετσι εγω του ειπα:

ΠΑΠΠΟΥ!!! ΗΡΕΜΗΣΕ! Σε εφερα εδω να σου μιλησω και μιλας μονο εσυ.
Πραγματι δεν θελω να γινω Marine. Αλλα ακομα δεν εχω αποφασισει τι θελω να γινω.. Οποτε δεν υπαρχει λογος να σε πιανει υστερια. Απλα ηρεμησε κα δωσε μου λιγο χρονο το σκεφτω.

Τοτε εκεινος ειπε: Ενταξει Boukou...

Και εφυγε... Για αλλη μια φορα σταθηκα δηλος και δεν του ειπα αυτο που ηθελα...

Ετσι με 1 προσωπο γεματο απογοητευση παω και βρισκω τον tony tony για να του πω τι εγινε.
Αφου του ειπα τι συνεβει μετα τον ρωτησα:

Τελικα τι αποφασισες να γινεις? Πειρατης η Marine?...

Εκεινος μου απαντησε:

Ειναι μια πραγματικα δυσκολη αποφαση. Αλλα με ενα τετοιο φρουτο στη διαθεση μου... δεν θα ταιριαζε να γινω κατι αλλο εκτος απο πειρατης. Εξαλλου ειναι το παιδικο μου ονειρο.

Του ειπα:

Σιγουρα, εχεις απολυτο δικιο. Ομως ξερω τι θα κανω για να μπορεσω να γινω πειρατης...
Και ετσι ο καιρος περασε εγω μεγαλωσα τελειωσα την εκπαιδευση εφαγα το Toge Toge No Mi και ετσι αποφασισα να γινω πειρατης μαζι με τον tony tony κρυφα απο τον παππου ξεροντας την αντιδραση του. Επειτα ελειπε το πληρωμα, το οποιο βρηκαμε και μπηκαμε...

Και καπως ετσι ηταν οι αναμνησεις μου και το παρελθον μου. Και τωρα τα θυμαμαι και ειμαι να κλαψω. Εχω συγκινηθει πολυ. Ομως η ζωη συνεχιζεται και οσο ζω ενας θα ειναι ο στοχος μου...
Να κατακτησω το ONE PIECE!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μετα απο λιγο με ειδαν οι υπολοιποι που ειχαν φυγει καποια δακρυα και με ρωτησαν:

Τι συμβαινει? Τι εχεις παθει?

Εγω απαντησα:

Τιποτα. Απλα θυμηθηκα τα παιδικα μου χρονια. Και τωρα καταλαβα οτι δεν τα ζηλευω καθολου...