Alucard and the big star in my eyes [Τέλος - Κυνήγι Θησαυρού]

αφού είχα πάρει την εγδηκηση μου έπρεπε για μια ακόμη φορά να επιστρέψω στην logtown το τελευταίο νησί πριν την grand line
έπρεπε να σταματήσω να εφοδιαστώ στα μαγαζιά μιας και η logtown είναι το τελευταίο νησί της east πριν πάω στην grand line
όμως βαθιά μέσα μου ήθελα να δω και την αγαπημένη μου "tashigi" που μου είχε λήψη τόσο πόλη ασκετα
που ήταν μια από τους marine του νησιού και δεν μου έδωσε σημασία την πρώτη φορα η μάλλον μου έδωσε με κυνήγησε να με σκοτώσει αλλα δεν της κρατάω κακιά αυτός ο smoker την έβαλε να με κυνηγήσει ξέρω πως και αυτή βαθιά μέσα τις με γούσταρε
περισσότερο πάνω τις μου είχαν λήψη αυτά τα τόσο μεγάλα ματια τις που με είχαν τρελάνει τα έβλεπα κάθε φορα που έκλεινα τα ματια μου

η μύτη μου τότε άρχισε να στάζει αίμα έτσι πήγα τρέχοντας στο δωμάτιο που είχα την βαλίτσα με της πρώτες βοήθειες και άρχισα να την περιποιούμαι μέχρι που σταμάτησε το αίμα να τρέχει
μόλις έκλεισα την μύτη μου πήγα στο τιμόνι του πλοίου και το έστριψα 32 μοίρες δυτικά προς την logtown
"tahigi σου έρχομαι περίμενε με μονο 2 μέρες ταξίδι είναι"
πέρασε το πρώτο το δεύτερο και το τρίτο λεπτό αν και ήταν μικρό χρονικό διάστημα εμενα μου φαινόταν σαν αιώνας
"καταραμένη ώρα προχωρα πιο γρήγορα"
είδα και από είδα στο τιμόνι αλλα βαρέθηκα και έτσι έδεσα το τιμόνι προς την σωστή μεριά και πήγα στην καμπίνα μου για να κοιμηθώ και να περάσει η ώρα πιο γρήγορα

έστριβα από εδώ και από εκεί στο κρεβάτι μου για να με πάρει ο ύπνος αλλα τίποτα από την ανυπομονησία μου δεν με έπιανε σηκώθηκα και άρχισα να κάνω μερικές άσκησις για το σώμα μου μήπως και κουραζόμουν και με έπιανε ο ύπνος αλλα και πάλι τίποτα έτσι έκανα μια τελευταία προσπάθεια βγήκα έξω στην πλώρη του πλοίου μου και έριξα ένα δυνατό κύμα φωτιάς στον ουρανό ύστερα από αυτό αφού είχα χάσει δύναμης έτρεξα στην κουζίνα και έφαγα ότι είδα μπροστά μου
έτσι από αυτήν την τεράστια ικανοποίηση και ευχαρίστηση που ένιωθα έπεσα για ύπνο στην μέση της κουζίνας με όλα τα αποφάγια γύρο μου

το επόμενο πρωί ξύπνησα γιατί μερικές από τις ακτίνες του ηλίου έμπαιναν από το παράθυρο και με χτύπαγαν στα μάτια
όταν σηκώθηκα είδα ότι βρισκόμουν σε άσχημο χάλι είχα λερωθεί παντού από τα αποφάγια που είχα κοιμηθεί πάνω τους
έτσι έτρεξα κατευθείαν στην τουαλέτα του πλοίου μου και μπήκα στην ντουζιέρα για να ξεπλυθώ μόλις το νερό ακούμπησε το δέρμα μου ανατρίχιασα και είπα
"αίσχος πάλι με θαλασσινό νερό θα πλυθώ"
δεν είχα όμως καθαρό νερό και έτσι συνέχισα το μπάνιο μου με λίγο σαπούνι για να κάλυψη αυτήν την μπόχα

αφού πια είχα πλήθη πήγα στην ντουλάπα και έβαλα τα καλά μου ρούχα
ύστερα πήγα στο τιμόνι ελεήτρια αν όλο το βράδυ που κοιμόμουν πήγαν όλα καλά και μετά άραξα στην καρεκλά διπλά από το τιμόνι
όσο το πλοίο πήγαινε εγώ σκεφτόμουν έξυπνες ατάκες για να πω στην "tashigi" όταν την δω
"ε ομορφιά την πιάνεις καλά την λάβει του κατανά...τα όνειρα είναι για πόλους όμως εσύ μονο για έναν και συγκεκριμένα εμενα"
συνέχισα να σκέφτομαι τέτοια μέχρι που είχε σκοτεινιάσει πλήρως το μονο φως που έβλεπα ήταν το καντήλι στην πλώρη του πλοίου μου τίποτα άλλο ούτε καν το φεγγάρι δεν φώτιζε εκείνο το βραδυ γιατί είχε κατη τεράστια σύννεφα που το κάλυπταν

"αυτό το βραδυ δεν θα το ξεχνούσα για την υπόλοιπη ζωή μου"
καθώς συνέχιζα να σκέφτομαι στο απόλυτο σκοτάδι στο βάθος άρχισα να βλέπω στιγμιαία άσπρα φώτα
πήγα πήρα τα κιάλια και μετά έτρεξα στην άκρη του πλοίου να δω τη ήταν αυτά τα φώτα
όταν κατάλαβα τη ήταν έκανα ένα βήμα πίσω και από το ξερή έπεσαν τα κιάλια μου τα οποια έσπασαν
άμεσος μετά έτρεξα στο τιμόνι και έκανα μια στροφή για να γλιτώσω από αυτό που ήταν μπροστά μου
αλλα μάταια ένας δυνατός αέρας φύσηξε τότε και με εμπόδισε να στρίψω το πλοίο

φυσούσε τόσο δυνατά που μερικές φορες νόμιζα ότι το πλοίο μου πετούσε
έβλεπα αυτά τα φώτα να με πλησιάζουν και είχα τρομοκρατηθεί εντελώς δεν μπορούσα να κάνω κάτι για να γυρίσω το πλοίο
τελικά μετά από λίγο βρισκόμουν στην μέση ενός κυκλώνα όμως όχι οποιουδήποτε κυκλώνα βροχή δεν είχε ούτε τίποτα άλλο μονο κεραυνούς
έπεφταν από παντού χτυπούσαν παντού το πλοίο μου είχε σταματήσει να κουνιέται προστά μπρός έκανε μονο μια τρελή σβούρα
ήταν λες και δυο άνεμοι μάλωναν και εγώ ήμουν στην μέση αυτής της μάχης
κεραυνοί χτύπαγαν το πλοίο μου και αυτό έπαιρνε φωτιά αλλα με τις δύναμης μου της απορροφούσα

εκείνη η νύχτα ήταν μια από της χειρότερες νύχτες της ζωής μου όμως είχα καταφέρει να γλιτώσω εγώ γιατί το πλοίο μου είχε πάθη μερικές ζημίες
το επόμενο πρωινό ένα τεράστιο ουράνιο τόξο είχε σηκωθεί και εγώ καθώς επισκεύαζα το πλοίο μου έκατσα και άρχισα να το χαζεύω για λίγα λεπτά μέχρι που πρόσεξα ένα νησί από κάτω του
άργησα μέχρι να το καταλάβω πιο ήταν άλλα όταν κατάλαβα φώναξα από χαρά
"επιτέλους το νησί logtown είναι μπροστά μου"
ευτυχώς τα ρεύματα της θάλασσας με παρέσερναν προς το νησί έτσι εγώ συνέχισα να επισκευάζω το πλοίο μου μέχρι να έφτανα στην πόλη

είχαν περάσει αρκετές ώρες μέχρι που το πλοίο μου μπήκε στο λιμάνι της πόλης
το πήγα άμεσος σε ένα από τα καρνάγια του λιμανιού για να επισκευάσουν μερικές λεπτομέρειες που δεν μπορούσα να της κάνω εγώ και μετά πήγα για μια βόλτα προς την αγορά της πόλης για να αγοράσω προμήθειες για το ταξίδι μου στην grand line
μόλις έφτασα στην αγορά της πόλης άρχισα να μπαίνω σε διαφορα μαγαζιά που είχαν διαφορα μπιχλιμπίδια μέσα
σε οποιο και να πήγαινα αγόραζα και από καθ και στο τέλος τους έλεγα
"να το πάτε στο καρνάγιο του bro.jole εκεί έχω το πλοίο μου"

μπήκα σε πολλά και διάφορα μαγαζιά αγόρασα πολλά διάφορα πράγματα για το ταξίδι μου άλλα πουθενά δεν έβρισκα ένα logpose για την grand line
όση ώρα έψαχνα είχα παρατήρηση ότι είχα δει πολλές φόρες τον smoker να πηγαίνει πάνω και κάτω αλλα πουθενά δεν έβλεπα την "tashigi"
καθώς προχωρούσα και σκεφτόμουν στην αγορά το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα μαγαζί που στην βιτρίνα του είχε ένα logpose άμεσος έτρεξα μέσα και το αγόρασα χωρίς καμια δισκολεια
καθώς ο μαγαζάτορας ετοίμαζε τα ρέστα μου εγώ έβλεπα από έξω τον smoker να συνεχίζει να τρέχει μαζί με marine πάνω κάτω στην πόλη έτσι ρώτησα των μαγαζάτορα
"να σε πω γιατί ο smoker τρέχει σαν τρελός στην πόλη... συμβαίνει κατη"

εκείνος με είδε καλλίτερα και μου είπε
"το μονο που συμβαίνει είναι ότι από τότε που έφυγε διακοπές η "tashigi" ο smoker έμεινε μονος του και αυτήν την περίοδο έχουν πλάκωση και ένα σορό πειρατές στο νησί μας για να πάνε στην grand line...και έτσι από το πρωί μέχρι το βράδυ ο smoker τρέχει"
μόλις άκουσα ότι η "tashigi" δεν είναι πια στο νησί ήταν σαν να έχασα την γι κάτω από τα πόδια μου
πήρα τα ρέστα από τον μαγαζάτορα και άρχισα να προχωρώ προς την πόρτα
ο μαγαζάτορας βλέποντας ότι κάτι έπαθα με φώναζε
"κύριε είστε καλά κύριε"
εγώ όμως δεν απαντούσα τίποτα αισθανόμουν έναν πόνο στην καρδιά

άρχισα να περπατώ στην αγορά με σκυμμένο το κεφαλή μέχρι που μέσα σε ένα μαγαζί άρχισα να ακούω φασαρία σήκωσα το κεφαλή μου και είδα πως ήταν ένα μπαρ
έτσι μπήκα μέσα για να πνίξω τον καημό μου
έπινα για αρκετές ώρες ρούμι σε ένα τραπέζι στην γωνιά μακριά από όλους
μέσα το μπαρ ήταν γεμάτο με διάφορους πειρατές που μάλωναν και έπιναν
εγώ όμως δεν τους έδινα και μεγάλη σημασία γιατί σκεφτόμουν την "tashigi" και πως αυτήν την στιγμή μπορεί κάποιος άλλος να την κουτουπώνει εκεί που έχει πάει
όταν τελικά είχε νυχτώσει και όλοι μας εκεί μέσα είχαμε γίνει ντηρλα ένας γερός μεθυσμένος ανέβηκε πάνω στο τραπέζι του πέταξε στο πάτωμα όλα τα μπουκάλια που είχε πιει για να τραβήξει την προσοχή τον άλλον

όταν τελικά όλοι τον κοιτούσαν αυτός άρχισε να λέει
"πειρατές είστε εσείς μωρέ... εγώ όταν ήμουν στα νιάτα σας μιλούσα με τον καπετάνιο μονο για θησαυρούς.... μάλιστα είχαμε κρύψει και μερικούς θησαυρούς μαζί είναι κριμένη στο...."
μέχρι εκεί είπε και μετά λιποθύμησε από το πιοτό άμεσος όλοι η άλλη άρχισαν να λένε
"τη λέει αυτός ο τρελόγερος"
"αστών να λέει είναι μεθυσμένος"
"εε παιδιά τι λέτε να πάμε να τον κατουρήσουμε όλοι με την σειρά"
"gay πρέπει να είσαι φιλαράκι"
αυτά είπαν και όλοι άρχισαν να ξανά πίνουν μονο εγώ είχα σταματήσει γιατί καθ γνώριμο έβλεπα σε αυτό το πρόσωπο μονο που δεν μπορούσα να θυμηθώ τη????

επειδή μου είχε λήψη μια περιπέτεια για έναν θησαυρό αποφάσισα όταν φύγουν όλοι να πάω να του μιλήσω
.... η ώρες πέρασαν γρήγορα άλλα κανένας τους δεν έφευγε όλοι τους έπεφταν κάτω από το πιοτό έτσι αφού δεν έφευγαν όταν έπεσε και ο τελευταίος πήγα στον γερο τον σήκωσα στον ωμό μου και τον πήρα μαζί μου σε ένα ξενοδοχείο όπου τον ξάπλωσα στο κρεβάτι εγώ έπεσα να κοιμηθώ στο πάτωμα διπλα του
καθώς έβλεπα ένα ωραίο όνειρο με την "tashigi" πως τρέχαμε σε μια παραλια όλο χάρες ξαφνικά το όνειρο αλλάζει η "tashigi" μεταμορφώνεται σε ένα τεράστιο πόδι και με πατάει
την ίδια ώρα ο γερος είχε ξυπνήσει και καθώς σηκώθηκε με πάτησε στο πρόσωπο εγώ άμεσος πετάχτηκα πάνω και ο γερος έκανε πίσω από την τρομάρα του

ο γερος άμεσος άρχισε να μου λέει
"ποιος είσαι εσύ και τη θες από εμενα"
"ήρεμα γερο απλός μου φάνηκες γνώριμος και είπα να σε μαζέψω από το μπαρ"
δεν μιλήσαμε και πόλη στο δωμάτιο το μονο που κάναμε ήταν να γνωριστούμε και αυτό μονο
μετά πήγαμε σε ένα εστιατόριο και αρχίσαμε να τρώμε μέχρι σκασμού
όταν τελικά χορτάσαμε συνεχίσαμε για λίγο την κουβέντα μέχρι που τον ρώτησα στα ισα
"ξέρεις χθες μίλησες για έναν κρυμμένο θησαυρό που είχες κρύψει όταν ήσουν νέος μήπως μπορείς να μου πεις που είναι αφού εσένα δεν σου είναι πια χρήσιμος"

ο γερος άρχισε να το σκέφτεται για λίγο στην άρχει και μετά μου είπε
"ξερής alucard ο καπετάνιος μου πριν πέσει σε μια μάχη με τους marine μου είπε αυτό... "dast φύγε μακριά να σωθείς και να θυμάσαι τον γρίφο που σου είχα πει... θα έρθει κάποτε η μέρα που θα τον χρειαστείς".... αυτό μου είχε πει και μετά ριχτή και σαν λιοντάρι στην μάχη για να σώσει εμάς τους ναύτες του"
"ένας γρίφος λοιπόν τότε θέλω να τον ακούσω είμαι καλός σε αυτά... και θα σε παρακαλούσα να μην μου τον πεις δυο φορες γιατί θέλω να δω ποσο αξίζω"
"πόλη καλά όπως επιθυμείς alucar λοιπόν άκου καθαρά γιατί δεν θα στον ξανά πω"

"λοιπον"
"Ο Νικολάι βρίσκεται για επαγγελματικές υποθέσεις στο Βυσσινί – Volock. Στο ξενοδοχείο όπου διαμένει δεν υπάρχει κουζίνα και ο ίδιος έχει μαζί του ένα μικρό καμινέτο για να φτιάχνει το τσάι του. Το πρωί βράζει νερό, φτιάχνει το τσάι του, προσθέτει τη ζάχαρη και περιμένει να κρυώσει το ρόφημα για να το πιει. Κάποια πρωινά καθυστερεί, και το ρόφημα του αρχίζει να κρυώνει πριν εκείνος προσθέσει τη ζάχαρη. Πότε το τσάι ψύχεται πιο γρήγορα, πριν προστεθεί η ζάχαρη ή αφού προστεθεί αυτή"

έκατσα το σκέφτηκα για λίγη ώρα μπήκα όσο πιο βαθιά γινόταν στο μυαλό μου για να βρω την σωστή απάντηση μέχρι που μου ήρθε κάτι στο μυαλό και το είπα

"Σε κάθε διαδικασία μεταφοράς θερμότητας, η ανταλλαγή θερμότητας μεταξύ δύο σωμάτων θα είναι ταχύτερη όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των δύο σωμάτων είναι μεγαλύτερη. Στην προκειμένη περίπτωση, το δεύτερο σώμα είναι ο αέρας γύρω από το φλιτζάνι. Έτσι η απώλεια θερμότητας από το τσάι θα είναι ταχύτερη όταν αυτό θα είναι θερμότερο. Η προσθήκη της ζάχαρης θα προκαλέσει άμεση πτώση της θερμοκρασίας του ροφήματος, εξαιτίας της ενδόθερμης αντίδρασης και έτσι θα επιβραδύνει την αποβολή θερμότητας. Άρα το τσάι ψύχεται γρηγορότερα χωρίς την ζάχαρη."

έμεινε για λίγο ο γερος μετά σηκώθηκε από το τραπέζι πηγαίνει προς την πόρτα και μου λέει
"έλα εδώ alucard"
πήγα εκεί και άρχισα να προχωρώ προς το λιμάνι μαζί του ύστερα βάζει το ξερή του στην τσέπη του και βγάζει ένα γράμμα και μου το έδωσε
ταυτόχρονα μου είπε
"εδώ είναι όλες η πληροφορίες για τον θησαυρό αλλα είναι γραμμένα σε ένα ειδικό χάρτη που άμα ανοιχτή στην στεριά καίγεται οποτε όταν φυγής από εδώ ανηξετο όχη πριν... αντίο τώρα θα μου λήψης...και να θυμάσαι δεν είναι καθόλου ευχολο ταξίδι"
τον ευχαρίστησα και πήγα τρέχοντας στο καρνάγιο που είχα αφήσει το πλοίο μου το πήρα και άνοιξα πανιά για τα ανοιχτά της east
"η grand line θα περιμένει για μια ακόμη φορα"

Όνομα: Alucard
Haki Points: -
Player of the Week Points: 6
Beli: 18,000
Bounty/Fame Points:-
Post:3600

Περιεχόμενο του γράμματος:

"Χαχαχα, αυτοί οι ανόητοι μαρινς δεν θα σταματήσουν ποτέ να με κυνηγάνε αν δεν πάρουν πίσω αυτά που τους έκλεψα!! Χαχαχαχα!! Εγώ όμως ποτέ δεν θα τα δώσω πίσω!! Αγαπημένο μου πλήρωμα, αφήνω αυτό το γράμμα ως την τελευταία μου εντολή ως καπετάνιος σας. Όποιος είναι αρκετά άξιος μπορεί να πάει στο Blue Island της North Blue Sea και να βρεί τον υπαξιωματικό των μαρίν ονόματι Les!! Αυτός έχει τον χάρτη του θησαυρού μου!!!"

Ο χάρτης λέει που ακριβώς βρίσκεται ο θησαυρός. Σκοπός σου είναι να πάρεις τον χάρτη στο πίσω μέρος του οποίου υπάρχει μια σημείωση.(Αυτή θα την δεις μόλις τελειώσεις την ιστορία σου στο νησί)