[Τέλος] Orders recieved: Eliminate Pirate Buggy

-Organ Island. Εκει θέλω να πας μολις φύγεις απο 'δω. Υπάρχουν αναφορές οτι το νησί αυτο είναι η έδρα του πειρατή Buggy και του πληρώματός του οι οποίοι έδιωξαν όλοις τους κατοίκους του νησιού. Έτσι αποστολή σου είναι να εξουδετερώσεις τον Buggy. Κατανοητό?
-Μάλιστα! Θα ξελινήσω αμέσως για το Organ Island και θα φέρω εις πέρας την αποσστολή μου.
Αυτή ήταν λοιπόν η συνομιλία μου με τον Captain Smoker πρίν φύγω απ την Loguetown. Είχα περάσει αρκετό καιρό στην πόλη και συγκεκριμένα στην βάση των Marines για να προπονήσω τις δυνάμεις μου και έτσι μόλις μου δόθηκαν αυτές οι διαταγές με μεγάλη μου χαρα ξεκίνησα. Έτσι τώρα ήμουν πάνω στη βάρκα μου με προορισμό το Organ Island. Ευτυχώς για 'μενα ο καιρός ήταν πολύ καλός και το ταξίδι μου διεξάγονταν χωρίς προβλήματα.

"Αν και μου πηρε πολύ περισσότερο χρόνο απ' ότι περίμενα η προπόνησή μου πήγε πάρα πολύ καλα. Έχω καταφέρει να εξασκήσω σε πολύ καλό βαθμό τις δυνάμεις του φρούτου μου οπότε ελπίζω ότι δέν θα έχω ιδιαίτερα προβλήματα με τον Buggy και το πλήρωμά του."
Πράγματι αισθανόμουν πιά πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για τις δυνάμεις μου και αδημονούσα να φτάσω στο νησί ωστε να δώ πραγματικά πόσο με είχε ωφελήσει η προπόνηση που έκανα τόσο καιρό. Όπως μου είχε πει κι ο Smoker οι κάτοικοι της πόλης είχαν φύγει απ το νησί απο τη στιγμή που εγκαταστάθηκαν οι Buggy Pirates εκεί οπότε το θετίκό ήταν οτι σε μια μεγάλη μάχη δέν θα υπήρχαν παράπλευρες απώλειες αθώων πολιτών. Το νησί άρχισε να διαγράφεται στον ορίζοντα κι έτσι βιάστηκα να τελειώσω το γεύμα που είχα αρχίσει πριν λίγο.

Πλήσίασα λοιπόν το νησί και έκανα τον κύκλο του προσπαθώντας να βρώ ενα σημείο να αφήσω το πλοίο μου. Προφανώς το νησί είχε λιμάνι αλλα δεν ήθελα να αφήσω εκεί το πλοίο, ωστε να κάνω στον Buggy και το πλήρωμά του μια ευχάριστη έκπληξη. Κάνοντας λοιπόν τον κύκλο του νησιού παρατήρησα ότι σε ένα φυσικό λιμανάκι υπήρχε αφημένο ένα πλοίο.
"Οι πληροφορίες έλεγαν ότι όλοι οι κάτοικοι του νησιού έχουν φύγει.... οπότε ποιανού είναι αυττο το πλοίο Το οπίο δέν έχει και διακριτικάπάνω του?? Οποιος και να είναι θα πρέπει να ξέρει την ύπαρξη του Buggy για να εχει κρύψει τη βάρκα του και να μην την άφησε στο λιμάνι. Καλα θα κάνω λοιπόν να είμαι πολύ προσεκτικός γιατι δεν ξέρω τι θα συναντήσω στο νησί."
Σκέφτηκα καθώς έδενα το πλοίο μου σε ένα σημειο δίπλα απο την βάρκα που είχα παρατηρήσει.

Κατέβηκα λοιπόν απ το πλοίο μου, και προχώρησα προς τα 'κει που πίστευα οτι βρίσκονταν το κέντρο της πόλης. Μετά απο δέκα περίπου λεπτά είχα πάρει πια την απόφασή μου. Είχα και επισήμως πια χαθεί.
"Πωπω... Αυτή η πόλη μου φαίνεται ίδια οπου και να βρίσκομαι. Δεν υπάρχει και κανείς να ρωτήσω προς ρτα πού να πάω.... Οπότε μάλλον θα πρέπει να περιένω τον Buggy και τοα τσιράκια του να εμφανιστούν αντί να τους ψάχνω εγω."
Με τις σκέψεις αυτές κάθησα στο πεζούλι της εξώπορτας ενος σπιτιού έβγαλα ένα τσιγάρο και τα σπίρτα για να το ανάψω.

Καθώς λοιπόν πλησίαζα το αναμμένο σπίστο στο τσιγάρο μου άκουσα μια έκρηξη η οποία φαινόταν να έρχεται μερικά τεράγωνα πιο μακριά απο εκεί που ήμουν. Στην συνέχεια την ακολούθησε άλλη μία και άκουσα και φωνές.
"Εφόσον στο νησί κατοικούν μόνο οι Buggy Pirates αυτοί είναι που προκαλούν τη φασαρία λοιπόν. Ώρα να τους κάνω να υσηχάσουν."
Με τις σκέψεις αυτές σηκώθηκα και κατευθήνθηκα προς το μέρος που πίστευα οτι είχε έρθει ο θότυβος. Πράγματι μετά απο 1-2 λεπτά περπάτημα έφτασα σε μιά μικρή πλατεία όπου βέβαια δεν είδα ακριβώς αυτό που περίμενα.

Στην πλατεία βρίσκονταν πράγματι οι Βuggy Pirates αλλα ακίνιτοι στο έδαφος.
"Απ' οτι φαίνεται κάποιος με πρόλαβε."
Σκέφτηκα και τότε παρατήρησα τον ιδιο τον Βuggy μισολυπόθιμο στο έδαφος και απο πάνω του να κάθεται ένας άντρας που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Μόλις κοίταξα τον άγνωστο καλύτερα αναγνώρισα το πρόσωπό του απο ένα Bounty Poster που είχα δεί στα γραφεία της Loguetown. Ήταν ο Kuran Kaname ένας επαναστάτης με 35.500.000 Bounty. Έτσι εξηγούνταν και το πλοίο που είχα δει νωρίτερα λοιπόν. Αποφάσισα λοιπόν οτι αφού τον είδα μπροστά μου δεν μπορουσα να τον αφήσω ελευθερο και του επιτέθηκα.

Μόλις είχα βγει απ'το ψηλό κτήριο όπου είχε τη βάση του ο Buggy. Ο Marine ερχόταν προς το μέρος μου και ήξερα ότι δεν είχα ελπίδα. Δεν είχα άλλες δυνάμεις. Είχα σκοτώσει όλο το πλήρωμα του κλόουν πειρατή και με είχε εξουθενώσει πολύ. Τράβηξα το πιστόλι μου και το σημάδεψα.
-Όχι Kuran!!! Θα σε σκοτώσει. είπε ταραγμένα ο Yao.
-Όπως υποσχέθηκα, έσωσα τον πατέρα σου! Πάτε να κρυφτείτε κάπου. Δε θέλω να δεις τι θα συμβεί τώρα. του είπα με ένα θερμό χαμόγελο.
Με αυτά τα λόγια γύρισαν την πλάτη τους και έτρεξαν στα στενά της ερημωμένης πόλης, ενώ ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω τον Marine.

-Ώστε ήρθες για μένα ε; Δε νομίζω να έχω τόσο μεγάλο όνομα για να με κυνηγούν οι Marines.
-Δεν είπα ότι έχεις, αλλά είδα το wanted poster σου στη Loguetown και μιας και ήρθα για τον Buggy, δε χάνω τίποτα να σε χώσω μέσα.
-Κρίμα... άργησες λίγο. Όλο το πλήρωμα είναι νεκρό και φυσικά το γεγονός ότι τα βάζεις με έναν πληγωμένο άντρα σε κάνει δειλό και άτιμο.
-Απ'τη στιγμή που είσαι εγκληματίας δεν έχει σημασία. Άτομα σαν εσένα μπορεί να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για τον κόσμο στο μέλλον. Με το να σε σταματήσω τώρα, κάνω καλό στον κόσμο.
-Πολύ καλά. Θα σου αποδείξω ότι ακόμα και κουρασμένος μπορώ να σε διαλύσω. Και τον πυροβόλησα στο κεφάλι.

O αντίπαλός μου φαινόταν κουρασμένος και πληγωμένος. Κρίνοντας απ το τοπίο πρέπει να είχε πολεμήσει τον Buggy και τους υπόλοιπους πειρατές. Τον πλησίασα ευχαριστώντας την τύχη μου που ο αντίπαλός μου ήταν στην κατάσταση αυτή και ετσι δεν θα είχα ιδιαίτερο πρόβλημα να τον νικήσω.
-Μπορείς να παραδωθείς χωρίς μάχη, και στην κατάσταση που είσαι θα στο συνηστούσα. Δεν είσαι σε θέση να με αντιμετωπίσεις με τέτοιες πληγες.
-Δεν πρόκειτε να παραδωθώ σε έναν δειλό Marine που το μόνο που ξέρει είναι να τα βάζει με έναν πληγωμένο άντρα, και θα σου αποδείξω ότι ακοόμα και σ' αυτήν την κατάσταση μπορώ να γίνω ένας πολύ επικύνδηνος αντίπαλος για 'σενα.
Και μ' αυτα τα λόγια σήκωσε το όπλο του για να με πυρόβολήσει.

Πάτησα στο κεφάλι και είδα τη σφαίρα να διαπερνάει το κεφάλι του. Βαριανασαίνοντας θεώρησα ότι τελείωσε. Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα ζούσε μετά από κάτι τέτοιο. Μια γαλάζια φλόγα εμφανίστηκε στο σημείο όπου τον πυροβόλησα και ξαφνικά, η πληγή ήταν εντάξει. Στεκόταν μπροστά μου λες και δεν τον είχα πυροβολήσει ποτέ.
-Αδύνατον!!! Τον πυροβόλησα!!! Το είδα με τα μάτια μου ότι τον πέτυχα. σκέφτηκα ταραγμένα και άρχισα να τον πυροβολώ μανιωδώς.
Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Σαν να μην είχε χτυπηθεί ποτέ.
-Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις. Δε θα με νικήσεις ποτέ έτσι!

Η σφαίρα βρήκε τον στόχο της όμως ευτυχώς για μένα οι ασνναγενητικές ικανότητες του φοίνικα λειτουργησαν άμεσα κι έτσι η πληγή επουλώθηκε αμέσως. Ο αντίπαλός μου φανερά έκπληκτος άρχισαε να πυροβολει μανιωδώς αλλα όλες οι πληγές που διμιουργούντν ρειχαν το ίδιο αποτέλεσμα.
-Θα πρέπει να κάνεις πολλα παραπάνω απο απλους πυροβολισμούς για να με νικήσεις. Το Phoenix Phoenix No Mi, το φρούτο του διαβόλου που έχω φάει, μου δίνει τέτοιες ανναγενητικές ικανότητες που τέτοια πλα χτυπήματα δεν μπορύν να με βλαψουν
Λέγοντας αυτα τα λόγια πήρα πλήρη μορφή φοίνικα και επιτέθηκα στον αντίπαλό μου μερ τα κοφτερά νυχια των ποδιών μου.

Η μορφή του ήταν πραγματικά τρομερή. Ήταν κυριολεκτικά ένας φοίνικας που και μόνο στο αντίκρισμα του, σε έπιανε δέος. Αυτή ήταν μια σκέψη της στιγμής, γιατί την ακριβώς επόμενη πήδηξα προς το πλάι για να αποφύγω την θανατηφόρα επίθεση. Η κατάσταση μου ήταν τραγική. Δεν μπόρεσα να αποφύγω πλήρως το χτύπημα και μου προκάλεσε μερικές βαθιές χαρακιές στο αριστερό μου πόδι. Εκείνος στάθηκε λίγα μέτρα μακριά μου και περιόρισε ως ένα βαθμό τη μορφή του, αφήνοντας έξω μόνο τα φτερά του.
-Στο είπα. Δεν είσαι σε θέση να με πολεμήσεις. Παραδώσου!
-Θα θελες. Destr.. τα πάντα άρχισαν να θολώνουν.
-Να πάρει.. όχι τώρα. είπα από μέσα μου, σφίγγοντας τις γροθιές μου και προσπαθώντας απεγνωσμένα να σηκωθώ για να αντιμετωπίσω τον Marine.

"Είναι αρκετά γρήγορος ακόμα και στην κατάσταση που βρίσκεται! Αν δεν ήταν πληγωμένος αυτή θα ήταν μια δύσκολη μάχη για 'μένα και μάλιστα με μεγάλες πιθανότητες αποτυχίας!"
Πράγματι είχε καταφέρει να αποφύγει μερικώς τη επίθεσή μου και αντί το στήθος στο οποίο σημάδευα τον είχα χτυπήσει στο πόδι. Πήρα την ανθρώπινη μορφή μου αφήνοντας μόνο τα φτερά του φοίνικα για να μπορέσω να ξαναεπιτεθώ με μεγάλη ταχύτητα. Τότε τον είδα να χάνει ελαφρώς την ισορροπία του και να πέφτει στα γόνατα. Καταβάλοντας προφανώς μεγάλη προσπάθεια ξανασηκώθηκε και πηρε σταση μάχης.
-Καταλαβέ το. Δεν μπορείς να με νικήσεις ετσι. Παραδώσου και πήγαινε στη φυλακή αλλιώς θα χάσεις την ζωή σου εδω και τώρα. Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία που σου δίνω.

Ενώ περίμενα την απάντηση του Kaname ξαφνικά τον βλέπω να σωριάζεται λιπόθιμος.
"Τελικά δεν άντεξε... Πάντως πρέπει να παραδεχτώ οτι υπο άλλες συνθήκες θα ήταν ενας άξιος αντίπαλος."
Πήρα την μορφή πλήρους Φοίνικα και τον πήγα πετωντας μέχρι το πλοίο μου όπου και τον έδεσα με σχοινιά. Στη συνέχεια πεταξα ξανα προς την πλατεία που ήμουν προηγουμένως για να δω εαν ο Βuggy και το πλήρωμά του ήταν πράγματι εξουδετερωμένοι. Ευτυχώς μου αποφάσισα να κάνω αυτόν τον έλεγχο γιατί μόλις έφτασα είδα τον Buggy όρθιο να ελέγχει τις πληγές των υπόλοιπων. Είχε έρθει η ώρα λοιπόν να τελειώσω την δουλεια για την οπία ειχα έρθει στο νησί.

Πραγματικά ο Βuggy δεν πρέπει να κατάλαβε απο που του ήρθε. Πέταξα με μεγάλη ταχύτητα και του κατάφερα ένα πολύ σοβαρό χτύπημα στην πλάτη με τα νύχια μου.
-Τι?! Ποιός εισαι εσυ απο πού ξεφυτρωσες και πού πήγε ο αλλος που πάλευα?
-Το όνομά μου είναι Roy Mustang, ειμαι Marine, συνέλαβα τον επαναστάτη που σε πολεμούσε πρίν και τώρα θα συλάβω κι εσένα. Θα παραδωθείς με το καλό η θα πρέπει να σε σπάσω στο ξύλο?

Με το που άκουσε αυτα τα λόγια ο Buggy έβγαλε τα μαχαίρια του και διαχωρίζοντας τα χέρια του απ το υπόλοιπο σώμα του τα έστειλε πάνω μου βσε μια προσπαθεια να μου επιτεθει. Ημουν ετοιμος για την επίθεσή του αυτή, οπότε μετέτρεψα τα χέρια μου σε φτερα και πέταξα ψηλά αποφεύγοντας με ευκολία την επίθεσή του.
-Αυτό το εκλαμβάνω ως θετική απάντηση στην δεύτερη επιλογή που σου έδωσα! Δυστυχώς για σενα βιάζομαι αρκετά οπότε δεν θα είμαι ιδιαίτερα καλός μαζί σου.

Με αυτά τα λόγια του ξανα επιτέθικα απο τον αέρα και καθώς δεν είχε προλάβει να ξαναγυρίσει τα χέρια του στην κανονική τους θέση τον χτύπησα στο στήθως πρίν προλάβει να κάνει τίποτα. Έτσι όπως ήταν πεσμένος στο έδαφος άρχισα να του ρίχνω πολλά απανωτά χτυπήματα με τα νύχια και το ράμφος μου. Μετά απο λίγη ώρα ο Buggy σταμάτησε να κινείται.
"Μαλλον το παράκανα λίγο... Απ' ότι φαινεται είναι νεκρός... Δεν έχει και ιδιέταιρη σημασία, δεν ηταν τιποτε άλλο παρα ένας άθλιος πειρατης. Ωρα λοιπόν να ασχοληθώ με τον επαναστάτη που έχω στο πλοίο μου."

Αφού βεβαιώθηκα λοιπόν ότι και πο Buggy αλλα και το υπόλοιπο πλήρωμά του ήταν νεκροί, πήρα πλήρη μορφή φοίνικα και πέταξα προς το πλοίο μου. Πήγα στο σημείο που είχα δέσει τον επαναστάτη και είδα οτι είχε συνέλθει.
-Ξύπνησες κι όλας? Τώρα θα επικοινωνησω με τα κεντρικα για να έρθει πλοίο να σε παραλάβει και να σε παραδώσει στο Impel Down. Πρέπει να παραδεχτώ πάντως οτι υπο άλλες συνθήκες θα ήσουν ένας άξιος αντίπαλος.

Ο επαναστάτης δεεν απάντησε. Απλά γύρισε το κεφάλι του και έκλεισε τα μάτια του.
"Δεν περιμενα απάντηση απο κάποιον που ξέρει οι σε μερικές μέρες θα βρίκεται στην πιό καλά φυλαγμένη φυλακή του κόσμου... Πάντως το μόνο σίγουρο είναι οτι μόλις απέκτησα έναν ορκισμένο εχθρο"
Στη συνέχια επικοινώνησα μέσω του Den Den Μushi που είχα στο πλοίο με τα κεντρικα των Marines εξηγώντας τους την κατάσταση και κάθησα υππομονετικά να περιμένο το πλοίο που θα παραλάμβανε τον επαναστάτη.