[Τέλος] Marines?

Στην προηγούμενη ιστορία….

Ο Ρομπ βρισκόταν στο Karate Island όπου άρχισε να ονειρεύεται γεγονότα της ζωής του που συνέβησαν στο νησί αυτό. Ενώ έβλεπε ένα όνειρο η Νάντια τον ξύπνησε μ’ έναν σχετικά άκομψο τρόπο. Του έφερε ένα κουβά νερό στο κεφάλι. Έπειτα η Νάντια τον κορόιδευε όλη την υπόλοιπη ημέρα. Ο Ρομπ αποφάσισε να αφήσει πίσω την Νάντια και το πλήρωμα της και να ταξιδέψει για λίγο μόνος του και μόλις ένιωθε έτοιμος να τους συναντούσε ξανά.

Τώρα….

Έχουν περάσει 5 μέρες από τότε που o Rob έφυγε από το Karate Island. Και το μόνο που έχει δει μέχρι τώρα είναι θάλασσα, θάλασσα , θάλασσα. Δεν περίμενε βέβαια να πάει κατευθείαν σε κάποιο νησί. Αλλά ούτε ένα πλοίο δεν είχε δει. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι δεν ευχαριστιόταν το ταξίδι του. Αν και αγαπάει πολύ τη θάλασσα, τις τελευταίες μέρες ένιωθε πως την μισούσε γιατί θυμόταν τη συνάντηση που είχε με τους κυβερνητικούς. Ο Ρομπ προσπάθησε βέβαια να πάρει κάποια μέτρα, αλλά ακόμα γνώριζε αν θα πετύχαιναν. Τόσο καιρό άλλωστε δεν αντιμετώπισε κανένα σοβαρό αντίπαλο. Μόνο τον Arlong. Και εκεί ο Ρομπ είχε ηττηθεί.

-Πρέπει να βρω κάποιον. Δεν έχει σημασία ποιος θα είναι ή πόσοι θα είναι αλλά πρέπει να βρω κάποιον να πολεμήσω. Μόνο έτσι θα μάθω τη πραγματική μου δύναμη και το πόσο βελτιώθηκα.

Ο ήλιος άρχισε σιγά σιγά να πέφτει.
-Ωραία. Άλλη μια νύχτα θα τη περάσω στη θάλασσα. Και επειδή φαίνεται ότι θα φυσάει το βράδυ, ας πάρω καμιά κουβέρτα να σκεπαστώ..

Τότε ο Ρομπ άρχισε να ψάχνει τα πράγματα μου γιατί δεν θυμόταν που την είχε βάλει. Εκεί που έψαχνε άκουσε ένα θόρυβο στη βάρκα. Γυρνάει και τι βλέπει; Ένα πουλί. Πελαργό για την ακρίβεια. Το γλυκοκοιτάζει το πουλί και του λέει.

-Εσύ πρέπει να είσαι καλός μεζές. Αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτιά για να σε ψήσω.
Εκείνη τη στιγμή πετάει και φεύγει. Ο Ρομπ κάθεται και το κοιτάζει που πετάει και όλο και απομακρύνεται από τη βάρκα του. Και τότε του έρχεται η ιδέα.

-Για κάτσε ρε. Για να υπάρχει ένα πουλί εδω πέρα, σίγουρα θα υπάρχει και κάποιο νησί. Ας το ακολουθήσω και όπου με βγάλει.

Ο Ρομπ αλλάζει λοιπόν ρότα και αρχίζει να ακολουθεί το πουλί. Ευτυχώς άρχισε να φυσάει και λίγο πιο δυνατά κάνοντας τη βάρκα του να πηγαίνει γρηγορότερα και έτσι μπορούσε ακόμη να το δει. Όπου πήγαινε το πουλί από πίσω. Στην αρχή πήγαινε ευθεία και μετά τελείως ξαφνικά άρχισε να πηγαίνει στα δεξιά.
-Που πάει ρε πάλι το βρωμοπούλι;
Από ότι κατάλαβε ο Ρομπ και απ’ τις σκιές στη θάλασσα βρήκε το πουλί ενα κοπάδι ψάρια και άρχισε να τα κυνηγάει. Ο Ρομπ λοιπόν παίρνει ένα ποτήρι που είχε στη βάρκα και αφού σημάδεψε το πέταξε στο πουλί. Το πήρε ξυστά αλλά έφτανε για να αλλάξει κατεύθυνση. Πρέπει να είχαν περάσει περίπου 2 ώρες απ’ τη στιγμή που άρχισε να ακολουθεί το πουλί και είχε αρχίσει ήδη να σκοτεινιάζει. Έτσι όπως κοίταζε δεξια-αριστερά ο Ρομπ μπας και βρει κανα νησι βλέπει κάτι σαν μια μεγάλη σκιά.
-Βρε λες;;;;
Αρχίζει λοιπόν ο Ρομπ και κατευθύνεται προς τα εκει. Δεν περνάει λίγη ώρα και βλέπει πως η σκια που ειχε δει πριν απο λίγο ήταν ένα μικρό νησί.
-Εδω είμαστε. Μετά απο τόσες μέρες ταξίδι το βρήκα. Το πρώτο μου νησί μετά τον χωρισμό με τη Νάντια.

Όταν o Rob βγήκε στην ακτή είχε ήδη βραδιάσει.
-Το καλό είναι οτι είχε καλό καιρο σήμερα, οποτε δεν θα βρέξει το βράδυ. Αλλα αύριο θα πρέπει να φτιάξω καμια καλύβα, βασικά κάτι σαν καλύβα, οπότε και αν βρέξει να μην έχω καποιο πρόβλημα.
Πήρε ένα σκοινί και έδεσε τη βάρκα σε ένα δεντρο για να μη φύγει.
-Η βάρκα είναι οκ. Τώρα τι αλλο έχω να κάνω;;;;
Σωστά. Πρώτα να βγάλω τα πράγματα, και μετά να βρω ξύλα για να ανάψω φωτιά. Λες να μου επιτεθεί κανα τέρας όσο θα κοιμάμαι;;;;

Την επόμενη μέραο Ρομπ σηκώθηκε αρκετά νωρίς.

-Απο οτι φαίνεται δεν μου επιτέθηκε τίποτα όσο κοιμόνουν. Καλο αυτο.
Τώρα. Πρέπει να βρω οπωσδήποτε υλικα για να φτιάξω ένα αξιόλογο κατάλυμα. Και το κυριότερο που πρέπει να βρω. Κρεάς και νερό. Γιατι οι προμήθειες μου αρχίζουν να τελειώνουν. Βασικά και κανα φρούτο να πάρω γατί αμα ξανακάνω τόσο καιρό να βρω νησί θα πάθω κανα σκορβούτο και θα ψάχνομαι.

Ο Ρομπ πήγε λοιπον μεσα στο δάσος και άρχισε να ψάχνει τα πράγματα που ήθελε.
Απο όσο είχε δει μέχρι τώρα δεν είχε βρει κατι περίεργο. Η βλάστηση ήταν σχεδόν η ίδια με αυτή στο Bliss Kingdom. Και οτι είχε βρει μέχρι στιγμής απο δέντρα ή φυτά ο Ρομπ τα γνώριζε όλα.

-Καλύτερα. Τουλάχιστον δεν χρειάζεται να φοβάμαι μη βρω κάτι επικίνδυνο.

Μετά απο αρκετή ώρα ο Ρομπ γύρισε στο μέρος οπού είχε αφήσει τα πράγματα.
-Επιτέλους έφτασα. Δεν άντέχω αλλο. Ακόμη δεν έχω καταλάβει πως μπορεσα και τα κουβάλησα όλα αυτά μέχρι εδώ.
Όσο έψαχνε στο νησί ήταν τυχερός και βρήκε αρκετά φρούτα. Μέχρι και πορτοκάλια βρήκε. Πήρε και κάτι μπαμπού που βρήκε μέσα στο νησί. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενε να βρει κάτι τέτοιο αλλα είναι οτι καλύτερο για να φτιάξει το κατάλυμα του. Πιο μέσα στο νησι ακουσε και κάτι νερα να τρεχουν. Κατάλαβε οτι ήταν κάποιος καταράκτης ή κανα ποτάμι. Αλλα δεν πήγε γιατι δεν θα μπορούσε να κουβαλήσει και νερό.
Αφησε τα πράγματα κάτω, βασικά τα πέταξε κάτω και ξάπλωσε στην αμμο. Τα πόδια του τον είχαν πεθένει απο το κουβάλημα.
-Ποιος κάθεται τωρα να φτιάξει τη καλύβα;;;

Τελικά αποφάσισε να σηκωθεί και να φτιάξει τη καλύβα. Πήρε τα μπαμπου και άρχισε να τα καρφώνει στη αμμο το ένα δίπλα στο αλλο. Μόνο μπροστά δεν το έκλεισε. Όταν τελειωσε με τα μπαμπού, το μόνο που του είχε μείνει ήταν αυτό που θα έβαζε σαν σκεπή. Είχε πάρει μερικα φύλλα-βρήκε και κάτι φοινικιές στο δάσος και δεν τους άφησε ούτε κλαδί- αλλα έπρεπε κάπως να τα στηρίξει, δεν μπορούσε να τα βάλει έτσι. "Τι όμως;;;" Όσο και αν σκεφτόταν δεν μπορούσε να βρει κάτι. Ώσπου, του ήρθε μια απίστευτη ιδέα.
-Βρε λες;;; Μπα δεν νομίζω. Αποκλείεται, δεν μπορεί να έκανε κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί;;;; Για όλα την έχω ικανή.
Άρχισε να ψάχνει τα πράγματα μου. Δεν πίστευε οτι μπορεί να έβρισκε κατι τετοιο αλλα για ολα την είχε ικανη τη Νάντια. Εδω μέχρι και κουβέρτα του έδωσε. 20 φορες της το ειπε. "Δεν πάω να μείνω σε ξενοδοχειο. Πειρατή είμαι." Εψαχνε έψαχνε και τελικα το βρήκε. Ένα ωραιότατο σεντόνι.
-Είναι απίστευτη. Πήγε και μου έβαλε σεντονι. Θα το μάθει κανείς και θα γελάνε ακόμα και τα ψάρια μαζί μου. Πλάκα πλάκα όμως, αν δεν το έβαζε, που θα έβαζα τώρα τα φύλλα;
Πήρε το σεντόνι και το έβαλε πάνω απο τα μπαμπού. Μια χαρά κάθισε. Έβαλε μετά και τα φύλλα απο πάνω.
-Τέλεια. Τώρα είναι μια χαρά. Ουτε βροχή θα περνάει ούτε τίποτα. Ας κάτσω να φάω κάτι τώρα , γιατί με έπιασε και μια λιγουρίτσα.

Την επόμενη μέρα που σηκώθηκε ο Ρομπ αποφάσισε να πάει να πάρει νερό. Ήδη είχε κάτσει 2 μέρες στο νησί.

-Νομίζω είναι αρκετές. Θα βρω νερό και σήμερα ή αυριο το πρωι θα τη κάνω απο εδω.
Πήγε προς το μέρος που είχε ακούσει τα νερά. Δεν ήταν καταράκτης οπως ήλπιζε αλλα ένα ποτάμι. Είχε πάρει μαζί του αρκετά παγούρια ωστε να μη έχει καποιο πρόβλημα απο νερό. Αλλωστε τη πείνα μπορει να την αντεξει κάποιος για αρκετο καιρό. Την ανάγκη για νερό όμως μόνο για λίγο διάστημα. Εκεί λοιπον που γέμιζε τα παγούρια ακούει ένα μεγάλο θόρυβο.

-Αυτό το "μπαμ" σίγουρα προερχεται απο κάποιο κανόνι. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό.

Μόλις άκουσε το δεύτερο μπαμ άρχισε να τρέχει προς τη παραλία. Μόλις έφτασε σε ένα λόφο κοντά στη παραλία ξάπλωσε κάτω και άρχισε να σέρνεται προς το χείλος του. Ήθελε να δει ποιος ήταν αυτός που βαρούσε με τα κανόνια. Μόλις σήκωσε λίγο το κεφάλι είδε μερικούς άνδρες να στήνουν ένα καταυλισμό. Ήταν marines. Το πλοίο τους δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, και αν το σύγκρινε κανεις με τα απλά πλοία των marines, θα μπορούσε άνετα να το χαρακτηρίσει ως βάρκα. Και αυτοί δεν ήταν πολλοί. Μόλις 10 άτομα. Ο Ρομπ δεν είχε καταλάβει μέχρι στιγμης τι ακριβως γυρεύουν εκεί πέρα, αλλα δεν τον πείραζε καθόλου.
-Πουλάκια μου. Στο ουρανό σας γύρευα, σε απόμακρο νησάκι σας βρήκα. Τυχερούληδες. Θα έχετε τη τιμή να είστε οι πρώτοι μου αντίπαλοι στο νησί αυτό.

O Rob τους παρακολουθούσε για αρκετή ώρα μπας και μάθει το τι γυρεύουν στο νησί και ποιος είναι ο ακριβής αριθμός τους. Το μόνο που έμαθε ήταν οτι βρισκόμασταν στο Ferum Island και οτι έψαχναν να βρουν κάτι. Δεν κατάλαβε ακριβώς τι. Σε κάποια στιγμη βγαίνει απο το πλοιο ένας marine με μια γυναίκα η οποία φορούσε χειροπέδες. "Αυτός θα είναι ο καπετάνιος τους". . σκέφτηκε ο Ρομπ. Είχε διαφορετικα διακριτικα απο τους υπόλοιπους. Και εκτος αυτού οι υπόλοιποι marines τον χαιρέτησαν και "βάρεσαν" προσοχη. Και απο τη προσφώνηση ο Ρομπ κατάλαβε οτι είχε σημαντικό βαθμό στους marines. Ηταν υποπλοίαρχος. "Η κοπέλα όμως ποια είναι;"

-Προχώρα ρε. Δεν θα φάμε ολη μας τη μέρα εξαιτιας σου, της είπε τραβώντας την στην ακτη. Όταν κατέβηκαν απο το πλοιο την έριξε στην άμμο και ο ίδιος κάθισε σε μια καρέκλα που του είχαν πάει οι ναύτες του.
-Λοιπόν λέγε.
-Δεν έχω να σου πω τίποτα.
-Λέγε γιατί η υπομονή μου αρχίζει να εξαντλείται. Λέγε που τον έχετε κρύψει;
-Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς.
-Ώστε δεν ξέρεις εεε;;;; Λέω για τον θησαυρό του πειρατη Richards. Εκείνου του πειρατή απο το νησί σου που πήγε στη Grand Line. Mιλάω για τον θησαυρό που έφερε οταν γύρισε απο εκεί. Με λίγα λόγια το θησαυρό του παππού σου.
-Στο έχουμε πει χιλιάδες φορές. Αυτό είναι ένα απλό παραμύθι που έβγαλαν οι κάτοικοι του χωριού. Ο παππούς μου δεν ήταν καποιος αξιόλογος πειρατής. Θησαυρό θα είχε;
-Ναι αλλα εγώ ξέρω οτι είναι κρυμμένος κάπου έδω γύρω. Σε αυτό εδώ το νησί.
-Μπορείς να ψάξεις όσο θελεις. Δεν πρόκειται να βρεις τίποτα. Στο ξαναλέω ο θησαυρός...
Εκείνη τη στιγμη σηκώθηκε απο τη καρέκλα του και τη χαστούκισε.
-Λοιπόν παλιοβρώμα. Στο λέω για μια και τελευταία φορά. Αν δεν μου πεις που είναι ο θησαυρός τότε θα πεθάνεις. Αλλα πριν σε σκοτώσω θα φροντίσω να ψοφήσουν όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Και εσένα θα σε στείλω στο Impel Down. Το καλό που σου θέλω λοιπον, μίλα. Και μάλιστα γρήγορα.
Όταν ο Ρομπ είδε όλη αυτη τη σκηνή πλημμύρισε απο οργή. Ήθελε να κατέβει και να τον σκοτώσει επιτόπου.
"Αλλα αυτό δεν θα με βγάλει πουθενα. Πρέπει να βρω ένα σχέδιο. Και γρήγορα."

Ο Ρομπ προσπαθούσε να σκεφτει ενα καλό σχέδιο προκειμένου να ξεφορτωθεί τους marines χωρίς όμως να πάθει τίποτα η κοπέλα.
-'Ει! Εσεις οι 2. Ελάτε αμέσως εδώ.
Ο Ρομπ αμέσως σήκωσε το κεφάλι του για να δει τι γίνεται. Ο υποπλοίαρχος, φώναξε 2 απο τους marines.
-Οι προμήθειες μας έχουν αρχίσει να τελειώνουν. Πηγαίνετε στο δάσος να βρειτε νερο, φρούτα και κανα ζωό για να φάμε.
-Αν συναντήσουμε αντίσταση απο τους κατοίκους του νησιού;
-Δεν θα συναντήσεται κανέναν. Αυτό είναι ένα νησί ξεχασμένο απο το θεό. Αλλά ακόμα και αν βρείτε καποιον θα τον σκοτώσετε αμέσως. Δεν με ενδιαφερει αν θα είναι νέος, γερος ή παιδι. Οποιον βρείτε θα τον σκοτώσετε. Το καταλάβατε;
-Οπως διατάξετε!
Οι 2 ναύτες,αφού "βάρεσαν" προσοχή, άρχισαν να κατευθύνονται προς το δάσος.
-Αυτή είναι η ευκαιρία μου. Θα ξεκινήσω απο αυτούς τους 2 και μετά θα πάρουν σειρά και οι υπόλοιποι. Σκέφτηκε ο Ρομπ.....

Αμέσως ο Ρομπ κατευθύνθηκε προς το δάσος. Προσπαθούσε να μη χάσει επαφή με τους 2 marines. Μετά απο λίγη ώρα εφτασαν στο ποτάμι.
-Ωραία. Μιας και βρήκαμε πρώτα το ποτάμι, ας πάρουμε νερό και μετά πάμε να βρούμε τίποτα να φάμε.
Πήραν τα παγούρια που είχαν μαζί τους και άρχισαν να τα γεμίζουν με νερό.
"Τώρα είναι η ευκαιρία μου." Σκέφτηκε ο Ρομπ και πήρε μια πέτρα και τη πέταξε στο θάμνο που ήταν απο πίσω τους.
-Τι ήταν αυτό;
-Το τέρας που ζει σε αυτό το νησί.
-Τττττ....το τετετε...το τέρας;;;;; Ποιο τέρας;;;!!!
-Πλάκα σου κάνω ρε ηρέμησε. Δεν υπάρχει κανένα τέρας. Αφου ο διοιηκητής μας το είπε ξεκάθαρα δεν υπάρχει τίποτα εδω πέρα.
-Φιου.... τώρα ησύχασα.
Ο Ρομπ πήρε τότε αλλα μια πέτρα και την ξαναέριξε.
-Τι ήταν αυτο πάλι;
-Τι να ήταν ρε συ; κανας λαγός θα είναι. Πως κάνεις ετσι;
-Δεν ξέρω, δεν ξέρω. Εγω έχω αγχωθεί τώρα. Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ.
-Τι περιέργο ρε; Ήθελα να ήξερα γιατί μπήκες στους marine. Τέλοσπάντων. Θες να πάω να ελέξω να δω τι ήταν;
-Δεν φοβάσαι;
-Τι να φοβάμαι ρε; Κάτσε εσύ εδώ να γεμίσεις τα παγούρια και σε 5 λεπτά είμαι πίσω.
"Έτσι πουλάκι μου, έτσι. Μη φοβάσαι. Μπες στο δάσος και θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις."

Ο Ρομπ ήταν κρυμμένος πίσω απο ένα δέντρο και παρακολουθούσε τις κινήσεις του άντρα που πήγε να εξερευνήσει τους θορύβους. Ο Ρομπ ήταν τυχερός γιατί ερχόταν προς το μέρος του. Σε κάποια στιγμη τον βλέπει να περνάει μπροστά του. Δεν τον είχε αντιληφθει. Εκείνη την ώρα κοίταζε προς τα αριστερά του οπότε δεν είδε τον Ρομπ.
Τώρα είναι η ευκαιρία μου. Ο Ρομπ τότε τον πιάνει απο πίσω και έτσι όπως τον κρατάει του σπάει τον λαιμό. Αμέσως έπεσε κάτω νεκρός. Άρχισε να τον ψάχνει μήπως βρει κάτι χρήσιμο πάνω του. Το μόνο που είχε ήταν ένα στιλέτο. Ο Ρομπ το πήρε, όπως ακριβώς και το όπλο του. Μάζεψε μερικά φύλλα δέντρων που ήταν πεσμένα και τον κάλυψε με αυτά για να μη μπορούν να τον βρουν σε περίπτωση που έρθει κάποιος προς τα εδω.
Πάει ο ένας. Και τώρα ο δεύτερος.
Ο Ρομπ κατευθύνθηκε αργά αργά προς το μέρος οπου βρισκόταν. Προσπαθούσε να μη κάνει καθόλουν θόρυβο για να τον πιάσει εξ απίνης. Όταν έφτασε στο μέρος του γέμιζε ακόμα τα παγούρια.
Τώρα εσένα πως να σε σκοτώσω; Προσπαθούσε να βρει ένα τρόπο ωστε να μη πάει κάτι στραβα. Αν τον πυροβολούσα, θα ακουγόταν το "μπαμ". Αν του κάρφωνα το στιλέτο ίσως να ούρλιαζε πριν προλάβω να τον σκοτώσω.
Αυτό είναι. Νομίζω πως περίμενα αρκετό καιρο για αυτό.
Με όσο λιγότερο θόρυβο μπορούσε να κάνει, ο Ρομπ, έφτασε αρκετά κοντά του. Τότε χρησιμοποίησε την ικανότητα του στις σιωπηλές δολοφονίες, με μια γρήγορη κίνηση του σπαθιού του. Αμέσως έπεσε ξερός.
-Μπράβο. Δεν περίμενα να είναι τόσο βαρύς.
Πήγε απο πάνω του και τον γύρισε.
-Ισως να σε άφηνα να ζήσεις. Αλλα και εσύ είσαι μέρος όλου αυτού. Και αυτό που με εξοργίζει περισσοτερο απο όλα είναι όταν κάποιος τα βάζει με τους αδύναμους. Και ειδικά με τις γυναίκες. Ήρθε η ώρα λοιπόν να πεθάνεις.
Ο Ρομπ πήρε το στιλέτο που είχε πάρει απο τον αλλο και του έκοψε το λαιμό.
Έψαξε και αυτόν μπας και βρει τίποτα χρησιμο. Έκτος απο το στιλέτο, μάλλον όλοι οι marines κουβαλάνε απο ένα, βρήκε και το πορτοφόλι του. Βρήκε λίγα χρήματα μέσα και μια φωτογραφία. Ήταν μια γυναίκα και ένα μικρο κοριτσάκι.
-Η οικογενεια σου εε;;; Αμα δεν ήσουν τόσο ηλίθιος θα τους ξαναέβλεπες μια μέρα.
Αφού τον έκρυψε και αυτόν μέσα στο δάσος κατευθύνθηκε προς τη παραλία.
-Οι 2 έφυγαν. Μένουν τώρα άλλοι 8.

Aφού πήρε και τα όπλα του αλλου, ο Ρομπ κατευθύνθηκε προς τη παραλια.
-Τώρα χρειάζεται προσοχή. Μπαίνουμε στη κυριότερη φάση. Πρέπει να τους τελείωσω όλους γρήγορα χωρίς να πάθει κάτι η κοπέλα. Απο που θα τους επιτεθώ όμως; Αν ξαναπάω στο λόφο θα δουν τον καπνό απο το όπλο οταν πυροβολήσω. Αρα πρέπει να είμαι καλά κρυμμένος. Θα χρησιμοποιήσω τα δέντρα ως κάλυψη.
.........Ωραία. Τελείωσα με τη καλυψη. Τώρα. Πως θα τους ξεφορτωθώ;
Κοίταξε τα 2 όπλα για να δει πόσες σφαίρες είχαν. Είχαν 2 σφαίρες και τα δυο.
-4 σφαίρες, 4 marines. Και 2 στιλέτα, συνολο 6 marines.
Mενουν αλλοι 2. Πως θα τους βγάλω απο τη μέση αυτούς;
Όσο σκεφτόταν μια λύση, έφτασε στη παραλία. Κρύφτηκε πίσω απο τα δεντρα και τους παρακολουθούσε. οι δυο ετοίμαζαν το φαγητό. οι τρεις κάθονταν γύρω απο τη φωτιά και τραγουδουσαν. ο ενας φύλαγε τη κοπέλα και ο τελευταίος έκανε αέρα στον καπετάνιο τους.
-Και οι 8 είναι εδώ. Αφού όλοι είμαστε εδώ, ας ξεκινησουμε. Θα αρχίσω με αυτούς που είναι πιο μακρυα.
Ο Ρομπ όπλισε το όπλο και σημαδεψε τον έναν απο αυτους που έστρωναν το τραπέζι.
ΜΠΑΜ!!!!
-Παει ο ένας.
-Τι στο διάλο ήταν αυτό;
Ο Ρομπ ξαναοπλίζει το όπλο και σημαδευει τον δεύτερο.
ΜΠΑΜ!!!!!!!!
-Παει ο δευτερος
-Τι στο διαολο συμβαίνει;;;
Ο Ρομπ πετάει το όπλο και παίρνει το αλλο. Οπλίζει το οπλο.
-Τώρα σειρα έχουν τα παλικαρια της φωτιας.
ΜΠΑΜ!!!!!!!!! Ξαναοπλίζει. ΜΠΑΜ!!!!!
-Δυο κάτω.
-Καποιος μας επιτηθεται!!!!
-Αυτό το κατάλαβα ρε γελοίε. Ποιος στο διαολο όμως μας επιτήθεται και απο που;
Έιχαν πανικοβληθει. Εβλεπαν να πέφτουν ο ένας μετα τον αλλο και δεν ήξεραν ποιος τους χτυπάει.
-Καλά είστε ηλιθιοι;;;;; Μας πυροβολάνε τόσοι ώρα και δεν καλύπτεστε;;;;
-Τώρα θα μιλήσουν τα μαχαίρια.
Βγάζει ο Ρομπ το ένα στιλετο και το ρίχνει στον τρίτο. Του καρφώθηκε στο κεφαλι και αμέσως έπεσε νεκρος.
-Αυτός σκοτώθηκε απο στιλετο. Τι σημαινει αυτό;;;;
-Τι να σημαίνει βρε ζωο;;;;; Πως γίνεται το κέρατο μου μέσα, όλοι οι καραγκιοζηδες να μπαινετε στο ναυτικό. Γελοιοι!!!!! Το οτι τους τελειωσαν τα πυρομαχικα σημαίνει.
-Είσαι έξυπνος. Μονο που αυτό δεν θα σε σώσει.
Ο Ρομπ βγάζει και το αλλο στιλέτο και το ρίχνει σε αυτόν που φύλαγε τη κοπέλα. Του καρφώθηκε στο στήθος.
-Και τώρα μένουν μόνο... ΔΥΟ.

-Νομίζω πως ήρθε η ώρα να εμφανιστώ.
Ο Ρομπ βγήκε τότε απο τη κρυψώνα του και άρχισε να προχωράει στη παραλία.
-Καλή σας ημέρα καλοί μου marines.
-Ποιος στο διάολο είσαι εσύ;
Τότε ο Ρομπ έδειξε τους νεκρούς ναύτες.
-Δεν μπορεί.....Εσύ εισαι υπεύθυνος για αυτό;
-Φυσικά.
-Πως τόλμησες να κάνεις κάτι τετοιο; Ξερεις ποιος είμαι εγώ;;;
-Οχι και ούτε με ενδιαφερει.
-Αυτο που έκανες το ξέρεις οτι είναι έγκλημα;; Κανεις δεν τα βάζει με τους marines.
-Νομίζω οτι μόλις το έκανα. Και όχι απλώς τα έβαλα, αλλα σκότωσα και 8 απο εσας.
-Ο....οχτώ;;;
-Ναι. Τους δυο που έστειλες για προμήθειες τους θυμάσαι; Αυτοί ήταν οι πρώτοι. Ακόμα και τα όπλα με τα οποια σκότωσα τους υπολοιπους απο εσας, δικά τους ήταν.
-Θα το μετανιώσεις αυτό. Να είσαι σίγουρος. Τα έβαλες με τους marines μικρε και τώρα θα το πληρώσεις.
Έκανε ένα νόημα στον ναυτη που είχε δίπλα του.
-Σκότωσε τον.
-Με μεγάλη μου ευχαρίστηση.
Αρχισε να προχωραει προς το μέρος του Ρομπ. Μόλις έφτασε σε απόσταση λίγων μέτρων σήκωσε το όπλο του και τον σημάδεψε.
-Ως εδώ ήταν. Θα πληρώσεις για τα εγκλήματα σου.
-Πω πω πω....Ωστε αυτή είναι η περηφάνεια των marines;;;; Να σημαδεύουν καποιον άοπλο; Εστω και πειρατή. Και εγώ που νόμιζα οτι είχες λίγη αξιοπρέπεια και θα με πολεμούσες σαν άνδρας.
Ο άντρας κοίταξε για λίγη ώρα τον Ρομπ στα μάτια και μετά πέταξε το όπλο του.
-Δεν χρειάζομαι κανένα όπλο. Θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.
"Χαχαχαχα......Καταντάει βαρετό. Ειστε πολύ προβλέψιμοι."

-Eίσαι ηλίθιος;;;;!!!!! Για πιο λόγο το έκανες αυτό;;; Παρε το όπλο και σκότωσε τον κατευθείαν.
-Μην ανησυχείτε. Σε ένα λεπτάκι θα έχούμε τελείωσει.
-Να μη σου πώ και λιγότερο.
Αμέσως όρμησε στον Ρομπ για να τον χτυπήσει. Ο Ρομπ απέφυγε τον χτύπημα του και τον χτύπησε στα πλευρά.
-Έπρεπε να ακούσεις τον διοικητή σου. Αυτή η παρόρμηση σου να πέφτεις σε τετοιες λεκτικες παγίδες ήταν το λάθος που θα σου στερήσει τη ζωή.
-Επειδη απέφυγες το χτύπημα μου μη νομίζεις οτι θα με νικήσεις. Αλλωστε δεν είσαι τίποτα αλλο παρα ένας αθλιος πειρ.....
Πριν τελειώσει τη φράση του ο Ρομπ τον χτύπησε στη κοιλιά. Μόλις διπλώθηκε ο ναύτης, ο Ρομπ έσφιξε τα δυο του χέρια σε μια γροθια, και τον χτύπησα πίσω στον σβέρκο. Αμέσως έπεσε κάτω. Δεν κουνιόταν καθόλου.
-Δεν ξέρω αν είσαι αναισθητος ή νεκρός αλλα θα σιγουρέψω το δεύτερο.
Τότε ο Ρομπ σήκωσε το πόδι του και χτύπησε στον λαιμό του και τον έσπασε.
Γύρισε έπειτα προς το μέρος του υποπλοιάρχου.
-Και τώρα......οι δυο μας

-Ανόητε. Πιστεύεις οτι μπορείς να ξεφύγεις τόσο έυκολα;;
Ο υποπλοίαρχος έβγαλε ένα πιστόλι και σημάδεψε τον Ρομπ.
-Μη νομίζεις οτι εγώ είμαι τόσο ηλίθιος σαν και αυτόν. Εγώ δεν πρόκειται να σου δώσω χρόνο για να αντιδράσεις. Θα σε σκοτώσω επιτόπου.
-Δεν είμαι πολύ σίγουρος για αυτό. Μάλλον θα με αφήσεις να ζήσω
-Χαχαχαχα. Και τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό;
-Νομίζεις πως άρχισα να σας σκοτώνω έτσι χωρίς καμία προετοιμασία;
-Τι εννοείς;
-Εννοώ οτι αν με σκοτώσεις δεν προκειται να φύγεις ποτέ απο αυτό εδω το νησί.
-Και τι σε κάνει να το πιστευεις αυτό;
-Είναι πολύ απλα τα πράγματα. Απο τη πρώτη στιγμη που ήρθες λες στη κοπέλα να σου πει για ένα θησαυρό. Επισης, μαζί σου είχες μόλις 9 άνδρες. Που σημαίνει οτι αυτοί οι 9 ήταν οι πιο εμπιστοι σου. Και πήρες μόνο αυτούς γιατί δεν θέλεις να μάθει καποιος ανώτερος σου για τον θησαυρό. Που σημαίνει οτι δεν τους εχεις πει που θα είσαι.
-Μπράβο είσαι πολύ έξυπνος. Αλλα δεν μου είπες. Γιατί νομίζεις οτι δεν θα σε σκοτώσω;
-Πάμε τώρα στο καλύτερο μέρος. Απο τη στιγμη που δεν είπες σε κανέναν που θα είσαι, αν χάσεις επαφή με τον έξω κόσμο δεν πρόκειται να ερθουν ποτέ για να σε βρουν. Για αυτό διέλυσα το Den Den Mushi που είχατε στο πλοίο σας.
-Τι έκανες;;;;!!!!!!!!!!!
-Και όχι μόνο αυτό. Διέλυσα και το πηδάλιο του πλοίου και έτσι δεν πρόκειται να πάς πουθενά.
-Εισαι πεθαμένος. Με ακούς;;;;!!!!!! Πέθανες!!!!!!!!!!
-Στη θέση σου θα το ξανασκεφτόμουν. Θα σκοτώσεις τον μοναδικό άνθρωπο που υπάρχει στο νησί κι έχει ένα εφεδρικό πηδάλιο;;;
-Εφεδρικό πηδάλιο είπες;;;
-Ναι.
-Και.....και θα το φτιάξεις μ'αυτό τον τρόπο;
-Αν δεν με σκοτώσεις.
-Ωραία. πήγαινε φτιάξτο.
-Εγώ να το φτιάξω. Αλλα πως θα το κάνω αν με σημαδευεις ολη την ώρα; Αντε κατέβασε το.
-Μηπως θες να στο δώσω κιολας;
-Δεν είπα αυτό. Αλλα δεν χρειαζεται να με σημαδευεις. Αλλα όπλα δεν έχω. Το ξέρεις. Έχουμε αρκετή απόσταση διαφορα. Αν πάω να σου επιτεθω μπορείς να με σκοτώσεις εύκολα, άρα δεν χρειαζεται να φοβάσαι κάτι.
Αφου το σκέφτηκε για λίγη ώρα, άρχισε να κατεβάζει το όπλο.
"Ήρθε η ώρα σου. Για να δουμε πόσο ισχυρή είναι η δύναμη των σπαθιών μου.."
Είπε μέσα του ο Ρομπ και μ'ένα γρήγορο πέταγμα πέταξε το σπαθί στο όπλο του υποπλοίαρχου.
Μόλις τον χτύπησε η επίθεση ο υποπλοίαρχος τινάχτηκε 3 μέτρα πίσω. Ο Ρομπ κατευθύνθηκε προς το μέρος του. Πήρε το πιστόλι που του είχε πέσει οταν τινάχτηκε. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκε αλλα ήταν στα "τέσσερα". Αρχισε να φτύνει αίμα. Μόλις ο Ρομπ έφτασε δίπλα του τον κλώτσησε στο πρόσωπο.
-Το έπαιζες τόσο έξυπνος και μεγάλος και τελικα έπεσες στην ιδια παγίδα που έπεσε και ο ναύτης σου. Και μου αρέσει που τον είπες και ηλίθιο.
-Τι στο καλό ήταν αυτό;
-Η δύναμη του ξιφομάχου. Μια αρχαία τεχνική που έμαθε και κάνει το σπαθί να κινείται για λίγο αυτόνομα απ'τον χειριστή.
-Αρχαί....αρχαία τεχνική;;;
-Ακριβώς. Και κάτι ακόμα. Τελικα είσαι πολύ ηλίθιος. Δεν ανέβηκα ποτέ στο πλοίο. Οτι σου έχω πει μέχρι τώρα ηταν ψέμματα. Τα είπα μόνο και μόνο για να κατεβάσεις το όπλο σου.
-Δηλαδη....δηλαδη..;;;;
-Δηλαδη..... είσαι ένας ηλίθιος και τίποτα αλλο. Για την ακρίβεια είσαι ένας πεθαμένος ηλίθιος.
Ο Ρομπ σήκωσε το όπλο και τον σημάδεψε στο κεφάλι.
-Σε παρακαλώ.....σε παρακαλώ.... θα σου δώσω οτι θελήσεις. Οτι μου ζητησεις μπορείς να το έχεις.
-Τη ζωή σου......του είπε και τον πυροβόλησε.

Αμέσως ο Ρομπ άρχισε να τον ψάχνει.
-Μπράβο. Αυτός δεν εχει στιλέτο. Πως και ετσι;
Τελικά λίγο μετά ο Ρομπ βρηκε αυτο που έψαχνε. Τα κλειδια για τις χειροπέδες.
Κατευθύνθηκε προς τη κοπέλα. Χρησιμοποίησε το κλειδί και της έβγαλε τις χειροπέδες.
-Είσαι εντάξει;
-Ναι...μια χαρά. Εσύ ποιος είσαι;
-Ένας περιπλανώμενος.
-Δηλαδή;
-Δηλαδη....ειμαι πειρατής.
-Πειρατής;;;;;!!!!!!
-Ναι.
-Φύγε μακρυά μου. Μη με πλησιάζεις.
-Όπα όπα. Ηρέμησε κοπέλα μου. Δεν θέλω να σου κάνω κακό.
-Ναι είμαι σίγουρη για αυτό. Να φανταστώ ουτε τον θησαυρό θες ετσι;
-Αν δεν κάνω λάθος χτυπιόσουν οτι δεν υπάρχει και οτι ήταν απλώς ένα παραμύθι.
-Και με πιστεύεις;
-Για να πω την αλήθεια....οχι. Αλλα δεν με ενδιαφερει.
-Τι εννοεις δεν σε ενδιαφέρει;
-Ο στόχος μου δεν είναι να βρω κάποιον θησαυρό ή να πλουτίσω. Εχω διαφορετικο στόχο απο τους υπόλοιπους πειρατες. Ισως να είμαι ο μοναδικος πειρατής στο κόσμο που δεν κυνηγάει το one piece.
-Kαι ποιος είναι ο στόχος σου;
-Αυτό είναι δική μου δουλειά. Πάντως κάνεις λάθος.
-Για ποιο πράγμα;
-Για τον θησαυρό.
-Τι εννοείς;
-Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Πως έμαθες για τον θησαύρο;
-Ο παππούς μου, το είπε στο νεκροκρέβατο του.
-Αχα... Και για πες μου. Εχεις δει πολλούς να λένε ψέμματα πριν πεθάνουν;;;
-Τι;;;;;
-Αυτό που άκουσες. Ο παππούς σου σας είπε την αλήθεια. Απλως τόσο καιρό ψάχνατε σε λάθος μέρος.
Η κοπέλα έδειχνε σαν χαμένη.
-Τόση ώρα μιλάμε και δεν συστηθήκαμε. Εγω είμαι ο Rob. Eσυ;
-Έμένα....εμένα με λένε Bonny.
Ήταν ακόμα "χαμένη"
-Να σε ρωτήσω κάτι. Εσυ πώς βρέθηκες με αυτους εδώ;
-Με πήραν απο το νησί μου γιατί νομίζανε οτι ξέρω κατι για τον θησαυρό. Λες και αν ήξερα θα συνεχιζα να μένω σε εκείνη τη κόλαση
-Κόλαση; Ποια κόλαση;
-Στο νησί μου αναφέρομαι.
-Στο νησί σου; Γιατί τι συμβαίνει εκεί;
-Ασε τι να σου εξηγώ τώρα.
-Οχι.....πραγματικα...θέλω να μάθω.
-Ισως να μη το έχεις ακουστά, αν και δεν το φαντάζομαι, αλλα προέρχομαι απο το χειρότερο νησί στο οποίο μπορεί να βρεθεί κάποιος. Το Pingtan Island...

-Pingtan Island...Pingtan Island...που το έχω ξανακούσει αυτό το όνομα;
-Λογικό είναι. Το νησί μου είναι πολύ γνωστό. Δυστυχώς.
-Νομίζω το είχα ακούσει απο τον παππού μου. Εχει να κάνει κάτι ψωμί και με τους marines;
-Περίπου. Βλέπεις το νησί μου είναι ένα απο τα "έργα" της παγκόσμιας κυβέρνησης.
-Τι εννοείς με το "έργα";;;
-Αυτό είναι κατι που δεν θέλω να το συζητάω.
-Οκ κανένα πρόβλημα. Κατι αλλο. Οι δικοί σου ξέρουν οτι είσαι εδώ;
-Ξερουν οτι με πήραν αυτοί οι marines. Aλλα δεν νομίζω να ξέρουν που είμαι. Αλλα και να ήξεραν δεν θα ερχόντουσαν.
-Γιατί;
-Πως θα έφευγαν απο το νησί;
-Δεν έχετε πλοία;
-Δεν είναι αυτό το θέμα.
-Τότε;;;
Δεν του απάντησε. Απλως κατέβασε το κεφάλι.
"Κατι περίεργο συμβαίνει. Και σκοπεύω να το μάθω." Σκέφτηκε ο Ρομπ.
-Έλα μαζί μου.
-Που θα πάμε;
-Λίγο πιο πέρα, σχεδόν στην αλλα πλευρά του νησιού έχω το....πλοίο μου.
-Πλοίο;
-Βασικά....ένα απλό βαρκάκι είναι. Αλλα αμα στριμωχτούμε λίγο δεν θα έχουμε πρόβλημα.
-Και που θα πάμε;
-Στο νησί σου φυσικά.
-Τι πράγμα;;;!!!!Αυτό αποκλείεται. Δεν γυρίζω εκει πίσω
Τελικά όντως κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί.
-Κοίτα. Νομίζω οτι πρέπει οι δικοί σου να μάθουν οτι είσαι καλά για να μην ανησυχούν.
-Το ξέρω αλλά....
-Δεν πρόκειται απλως να σε αφήσω στο νησι και να φύγω. Θα βεβαιωθώ οτι όλα είναι εντάξει και μετά θα φύγω. Και αν δεν θέλεις να μείνεις εκεί θα σε πάω κάπου που θα μπορείς να μείνεις χωρίς να έχεις πρόβλημα.
-Οχι...οχι. Δεν μπορει να γίνει κατι τετοιο. Δεν μπορώ να στο κάνω αυτό.
-Ποιο ακριβώς;
-Να σε ρίξω στη κόλαση. Γιατι μόνο ως κόλαση μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει αυτό το νησί.
-Θα το πω για μια τελευταιά φορά. Το καταλάβεις ή όχι είναι δικό σου πρόβλημα. Θα βεβαιωθώ οτι όλα είναι εντάξει και μετά θα φύγω. Και αν δεν θέλεις να μείνεις εκεί θα σε πάρω μαζί μου. Αυτό το θέμα τελειώνει εδώ. Πάμε τώρα, γιατί νομίζω πως ήρθε η ώρα να φύγουμε απο αυτό το νησί.

Όνομα: Rob Greywind
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 23.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Ωραία ιστορία, καλή περιγραφή, πολύ καλή εμφάνιση ποστ...