[Τέλος-Αποστολή]The Get Away Failure

Τρεις ωρες στην θαλασσα ειναι πολλες για καποιον πρωταρη σαν εμενα...Ομως να ενα νησι..ανοιξα τον χαρτη και αφου η πορια μου ηταν δυτικη αυτο το νησι πρεπει να ηταν το Gecko Island...μεσα σε δεκα λεπτα ειχα φτασει σε μια παραλια...αδια κανενας δεν ηταν εκει...αρχηκα φοβηθηκα μα δεν το εβαλα κατω...ξαφνικά ακουσα κατι..
-Πουρου..πουρου..πουρου..πουρου..
Τι εκανε ετσι αναρωτηθηκα για ενα λεπτο...ενω ο ηχος συνεχιζε να ακουγετε...δεν ηταν ανθρωπος αυτο ηταν προφανες...
-Το Den Den Mushi...
Tο εβγαλα απο τον σακο μου και απαντησα...
-Παρακαλω;Ποιος ειναι
-Lieutenant Roy Mustang..
-Κυριε...Juria C.Barethorn
-Το ξερω νεαρε μου...εχουμε μεγαλο προβλημα...
-Πειτε μου αν μπορω να βοηθησω
-Νομιζω πως μπορεις..Πρόσφατα κυνηγούσαμε τον Sham ειναι πειρατης..μελος του πληρωματος του Captain Kuro..
-Του γνωστου;
-Nαι..αυτη η γατα και το πληρωμα της παντα μας ξεφευγει...εχουμε λοιπον βάσιμες πληροφορίες οτι...βρίσκεται στο Gecko Island...εκει που βρησκεσαι εσυ...θελω λοιπον να σου αναθεσω την πρωτη σου επισημη αποστολη...
Την πρωτη μου αποστολη τελεια...σκεφτηκα...
-Ναι λοιπον ακου καλα....Θελω να βρείς και να συλλάβεις τον Sham ο οποίος μας ξέφυγε.Θελω επισης οταν τον πιασεις να το μαθω αμεσως...
-Αφήστε το πανω μου θα τα καταφερω..
-Άκουσα τι εγινε με τον Higuma και ο Jikio με διαβεβαίωσε πως εισαι ο κατάλληλος για αυτη την δουλεια..
-Σας ευχαριστω πολυ....αναμένεται νεα μου..
-Αντιο προς το παρον...
-Αντιο
-Μπορου..
Εκλεισε το τηλεφωνο...ηταν η πρωτη μου αποστολη..δεν υπήρχε ωρα για χασιμο...επρεπε να ξεκινησω..

Πηρα παλι τα κουπια στα χερια μου και κατεβαλα μεγαλη προσπαθεια για να φτασω στην αλλη μερια του νησιου οπου ηταν η πολη οπως ειχα πληροφορηθεί...
Μετα λοιπον απο 1 ωρα κουπι...και με δυο μικρα διαλλειμματα τον 5 λεπτων εφτασα στο λιμανι...
Ενας νεαρος ναυτης απλωσε το χερι του οταν με ειδε τοσο κουρασμενο και μεσα στην προσπαθεια μου να ανεβω πανω στο λιμανι..και να δεσω το πλοιο μου μιλησε...
-Εισαι καλα...δωσε μου το χερι σου για να ανέβεις..
Χωρις δευτερη σκεψη απλωσα το χερι μου...με επιασε και με ανεβασε πανω ενω συγχρονως δυο αλλοι εδεναν την βαρκα στο λιμανι...
-Λοιπον...εγω ειμαι ο Jox...δουλευω στο νησι ως ψαρας...εσυ καινουριος μου φαινεσαι στο Gecko...πως σε λενε;
Εβυξα μια δυο φορες,,,και μετα μιλησα..\
-Εμενα με λενε Juria C.Barethorn...ειμαι Marine..
-Ενας Marine..στην πολη μας..και πως εισαι εκτος της βασης σου..
-Βρες μου ενα μερος να κοιμηθω και να αφησω τα πραγματα μου και μπορουμε να μιλησουμε οσο θελεις...απλα καπου να ξαπωστασω..να πιω μια μπυρα
-Μαλιστα...μπορεις να με ακολουθησεις..
-Ευχαριστω...ειμαι καινουριος και δεν ξερω καθολου τα μερη...
-Θα σε ξεναγησω εγω αφου τακτοποιηθείς πρωτα..
-Ενταξει δειξε τον δρομο..
Αυτα ειπαμε και τον ακολουθησα...

Προχορησαμε ευθεια μπορστα και στην πρωτη στροφη στρίψαμε δεξια...Ηταν η εισοδος του λιμανιου...ευθεια μποστα μια τεραστια σιδερενια πορτα ορθάνοικτη..προχωρησαμε μεχρι εκει και βγηκαμε απο το λιμανι...
Στο νησι αυτο το λιμανι ηταν αποκομμενο απο την πολη...δεν εμοιαζε καθολου με το λιμανι στο νησι μου...μετα την πορτα ηταν χωματοδρομος για περιπου πενιντα μετρα και μετα ηταν πλακόστρωτο...
Μετα απο μιση ωρα με σαρραντα λεπτα φτασαμε στην πολη....
-Λοιπον φτασαμε...αυτη ειναι η πολη μας...αυτο ειναι το νησι μας...σου αρεσει;
-Ναι...ειναι μια καλα ρυμοτομημένη πολη...θελω πολυ να με ξεναγησεις...μα ειμαι παρα πολυ κουρασμενος...μπορουμε να παμε στο ξενοδοχειο;
-Ναι ειναι εδω στο τελος του μεγαλου αυτου δρομου...
-Ααα..ωραια
....
-Ποιος δρομος ειναι αυτος;
-Αυτη ειναι η κεντρικη λεωφόρος του νησιου μας..ειναι η πασίγνωστη Lyelb..
-Ειναι πολυ μεγαλος δρομος ε;..δεν τελιωνει
-Ειναι ενας απο τους μεγαλυτερους δρομου στον κοσμο...
-Αυτο φαινεται...
-Λοιπον...μ'αυτα και μ'αυτα να το ξενοδοχειο...ωραιο ε;
Οντως ηταν ενα μεγαλο αρχοντικο το αποιο βρισκοταν ακριβως στην πρωτη στροφη της Lyelb..
-Ναι ειναι τεραστιο και απο οτι φαινεται πολυτελές...
-Ναι ειναι...παμε μεσα...δωσε μου την τσαντα σου...
Του εδωσα την τσαντα και μπηκαμε μεσα....έκλεισα το δωματιο με χρεος στην κυβερνηση...
Μπηκα μετα απο δεκα λεπτα μεσα στο δωματιο του τριτου ορόφου...ηταν ενα πολυ ωραιο δωματιο...θα περνουσα καλα...

Πλησιασα το παραθυρο....απο αυτο γαινοταν ολη η πολη...τα καρα οι άνθρωποι που ετρεχαν περα δοθε...τα παιδια σε μια αλανα πιο κατω επαιξαν...
Η μερα ηταν ηλιολουστη ομως εγω ημουν εξαντλημενος..χτυπησε η πορτα
-Ποιος ειναι;
-Εγω ειμαι Juria...ο Jox..
-Ααα...ελα μεσα ανοιχτα ειναι..
-Λοιπον;...σου αρεσει το δωματιο σου;
-Ναι πάρα πολύ..ειναι αρκετα άνετο και ευρύχωρο
-Λοιπον ξεκουρασου σημερα και αυριο θα σε ξεναγήσω στην πολη..
-Ενταξει...θα περασεις απο εδω το πρωι;
-Ναι αυριο κατα τις εντεκα γιατι εχω κατι δουλειες να προλαβω...
-Ενταξει λοιπον..αντιο προς το παρον
-Αντιο φιλε μου...
Εκλεισε την πορτα πισω του...και εγω σκεφτηκα πριν κοιμηθω να κανω ενα μπανακι..
Μπήκα μεσα στην τουαλετα ανοιξα την μπανιερα και την γεμησα ζεστο νερο...βυθηστηκα μεσα...και μετα απο πεντε δευτερολεπτα με πηρε ο υπνος....
...
ευτυχως μετα απο πεντε λεπτα ξυπνησα παλι και ολοκληρωσα το μπανιο μου...βγηκα απο την τουαλετα...ανοιξα τον σακο μου και φορεσα μια φορμα και ενα μπλουζακι αμανικο...και επεσα στο κρεβατι...πριν με παρει ομως ο υπνος ρυθμησα το ρολοι στις εννεα το πρωι..θα κοιμομουν δεκαεφτά ωρες...επρεπε να κοιμηθω επιτελους μετα απο το κουραστικο μου ταξιδι..

Το ξυπνητήρι χτύπησε...εννέα ακριβώς ήταν η ώρα...το ημερολόγιο έγραφε 29/5/1730...
Σηκωθηκα απο το κρεβατι και αμεσως μου ηρθε η επιθημια να τεντοθω...αφου τεντοθηκα ανοιξα τον σακο με τα ρουχα και ολα τα υπαρχοντα μου..και πηρα ενα μαυρο παντελονι μια λευκη μπλουζα και το κοκκινο ζευγαρι γυαλιων...τα υπολοιπα τα ταχτοποιησα με προσοχη στην ντουλαπα του δωματιου...η ωρα ηταν εντεκα παρα τέταρτο...κατεβηκα κατω στην εισοδο και ειδα τον Jox να περνει τον δρομο μαζι με πολλους αλλους ανθρωπους...τον χαιρέτησα και συντομα εφτασε κοντά μου...
-Λοιπον...κοιμηθηκες καλα ετοιμος για την ξενάγηση;
-Ναι...μα παμε να φαμε πρωτα...
-Η καλή μερα απο το πρωινο φαινεται...ελα ακολούθησε με ξερω ενα πολυ καλο μερος...αν και ειναι Σαββατο και απο οτι βλεπεις ο κοσμος ειναι εξω...θα βρουμε σιγουρα τραπεζι..
-Εσυ ξερεις...παμε..
Περασαμε παλι απενταντι..
-Λοιπον...τωρα θα ειναι λιγο δυσκολο να περασουμε...μεινε κοντα μην χαθουμε...
-Ενταξει...
Μετα απο αρκετη προσπαθεια καταφεραμε να περασουμε τον κοσμο και βρεθηκαμε σε ενα τεραστιο παρκο..
-Τι ειναι αυτο το παρκο Jox;
-Αυτο ειναι το κεντρικο παρκο του νησιου μας...τεραστιο εε;
-Ναι ειναι οντως....
-Εχετε τοσο μεγαλο παρκο στο μερος απο το οποιο ερχεσαι;
-Η αληθεια ειναι πως οχι...εχουμε παρκα αλλα οχι τοσο μεγαλο...αυτο ειναι δασος..
Το πάρκο αυτο ηταν οντως τεράστιο...παρόμοιο με ένα καταπράσινο λιβαδι..γεματο λουλουδια και δέντρα με μεγάλες σκιές στις οποιες προσπαθουσαν να προστατευτουν νεοι και μεγαλοι απο το φως του λαμπερού Ήλιου...

Δεν σταθηκαμε καθολου στο παρκο...στριψαμε δεξια στην στροφη και βρεθηκαμε μετα απο εικοσι λεπτα στην κεντρικη πλατεια της πολης...
-Λοιπον...εδω ειναι να το..
-Ποιο ειναι ;
-Εκεινο εκει...
Μου εδειξε ενα λευκο κτιριο με το αριστερο του χερι..
-Ααα..αυτο ειναι το εστιατοριο;
-Ναι..ωραιο απο εξω..που να δεις και τα φαγητα του..λιγο ακριβο..μα με ξερουν..παμε
Φτασαμε στο κατοφλι του εστιατοριου και μπηκαμε αμεσως μεσα..ο Jox μιλησε με τον μετρ του εστιατοριου και μαλον τον ρωτησε για τραπεζι αυτος φωναξε μια σερβιτορα και της ειπε κατι..
-Ακολουθηστε με κυριε Hiza..
Ηiza μαλλον ηταν το επιθετο του Jox...τους ακολουθησα και εγω μετα απο το νευμα που μου εκανε ο Jox..
-Εδω ειμαστε...καθηστε
-Ευχαριστουμε Lyiza..
-Θα παραγγηλεται τωρα ή οχι ακομα;
-Ναι φερε μας το γνωστο...επετρεψε μου φιλε μου εχω..καλο γουστο στο φαγητο...
-Οτι και να μου δωσεις τωρα εγω το τρωω..
-Ερχονται αμεσως..
Η κοπελα εφυγε...ομως καποια πραγματα δεν μου ταιριαζαν στο ολο σκηνικο...
Πρωτα ο Jox μου ειπε οτι ειναι ψαρας...αρα που βρισκει τα λεφτα για τα ρουχα που φοραει τα οποια φαινονται πανακριβα...Δευτερον..πως ειναι δυνατον να τον ξερουν ακομα και οι σερβιτοροι του πολυτελεστατου αυτου εστιατοριου..και Τριτον και τελευταιο..το ονομα Hiza κατι μου λεει οτι το εχω ξανακουσει..καπου

Δεν προλαβα να σκεφτω πολλα πραγματα και γυρισε με ενα δισκο γεματο φαγητα..θαλασσινα ψητα..και δυο μπουκαλια κρασι..
-Σε ευχαριστουμε Lyiza..αν σε χρειαστουμε θα σου πουμε...
-Καλη σας ορεξη κυριοι..
Πανω στο φαϊ μιλησε ο Jox
-Λοιπον σου αρεσει το φαγητο;
-Ναι ειναι υπεροχο...ειναι αδιο το στομαχι μου..τρωω τα παντα οπως σου ειπα και πριν..
-Αυτο το φαγητο ομως ειναι εξερετικης ποιοτητας..δεν νομιζεις
-Συμφωνώ απολυτα...
Συνεχησαμε να τρωμε..
-Λοιπον..να ανοιξω το κρασι;
-Και το ρωτας;Φυσικα..
Πανω που πηγε να ανοιξει το κρασι ακουγονται φωνες..γυρναω να δω τι συνεβει..Ηταν ενας κακοντυμενος τυπος με μεγαλη καμπουρα καθισμενος και φωναζε για περισσοτερο φαγητο απο οτι φαινεται κανενας δεν του εδεινε..μιλησε ο Jox..
-Παλι αυτος ο ηλιθιος κανει σαματα...
-Τον ξερεις;
-Ναι..λεγεται Sham..οχι προσωπικα μην φανταστεις..ερχετε εδω τις τρεις τελευταιες μερες..και ολο τα ιδια.
-Γιατι δεν του δινει περισσοτερο φαγητο;
-Δεν ξερω..δεν εχω ρωτησει ποτε..
Δεν μιλησαμε για λιγο..αλλα ο τυπος εκανε κατι που κανενας δεν περιμενε..τραβιξε πιστολη και πιροβολησε τον σερβιτορο...μπροστα σε ολο τον κοσμο..σκοτωσε εναν ανθρωπο..του φωναξα
-Συλλαμβανεσαι στο ονομα της διακιοσυνης..
-Μπα...και με ποια κατηγορία..
-Μολις σκοτωσες εναν ανθρωπο...και Sham..ειμαι εδω για να σε συλλαβω και για αποφυγη της δικαιοσυνης επειδη ξεφυγες απο το καραβι το Roy Mustang..
-Αυτος ο αθλιος και οι αλλοι Marines..χαχα τους ξεφυγα σε χρονο ντε τε...
-Απο εμενα δεν ξεφευγεις..
-Για να σε δω...εισαι Marine να υποθεσω..
-Μην το υποθεσεις να εισαι σιγουρος...βρομο πειρατη θα σαπισεις στην φυλακη..
Σήκωσε το πιστολη του και εριξε προς το μερος μου...ευτυχως ειδα την κινηση του και απεφυγα την σφαιρα οριακα..ειχα ηδη φτασει κοντα του και με μια τεχνικη κινηση του πεταξα το οπλο μακρια..
Επρεπε να αποδωθει η δικαοσυνη...

Τον αρπαξα απο τους ομους και τον κολλησα στον τειχο ακριβως δεξια μου..
-Τελιωσες παλιο καμπουρι...ειναι τελεσίδικο
-Δεν το νομιζω..εχω και αλλο οπλο
Απο εκει που δεν το περιμενα με σπρωχνει με δυναμει με αποτελεσμα να με διωξει απο πανω του και εβγαλε γατισια νυχια και με εγδαρε στο στηθος σκιζοντας μου την μπλουζα μου...
-Παλιο μπασταρδε αυτη η μπλουζα ηταν δωρο του μακαριτη του παππου μου θα σε σκοτωσω..Αααα
Του επιτεθηκα με οργη και οι μπουνιες μου με την πρωτη βρικαν τον στοχο τους...του ματωσε ολο το πρόσωπο...τον σήκωσα πανω ξανα και συνεχησα να τον χτυπω...
Μα παλι με καποιο τροπο βρικε την δυναμη και ξεγλυστρισε απο τις κινησεις μου...
Με μαγικο τροπο βρεθικε διπλα στο οπλο του..η κανη άστραψε

Η σφαιρα απο το οπλο του με βρικε στο αριστερο χερι...ποναγε πολυ..ηταν η πρωτη φορα που με ειχε πυροβολησει καποιος...ήθελα πάσα θυσία να τελειώσω την μαχη οσο ποιο γρηγορα γινοταν...Με ολη μου την δυναμη αρχησα να τρεχω προς τα πανω του με κινδυνο να με πετυχει καποια σφαιρα μα ευτυχως αυτος οπως ηταν ξυλοδαρμενος μαλλον δεν εβλεπε καλα και πυροβόλησε δυο φορες στον αέρα...εφτασα κοντα του και κλώτσησα με το δυνατό πόδι το οπλο απο τα χερια του και αυτο εξφεντωνιστικε εξω απο το εστιατόριο
-Όχι...θεε μου..
-Παρακαλα οσο θες τωρα δεν γλυτώνεις με τα τρικ σου...ειμαι ποιο γρηγορος απο εσενα
Του αριξα μια κλοτσια με το δεξι...τον σήκωσα και τον πεταξα πανω σε ενα τραπεζι το οποιο εσπασε..ακουστηκε ενας δυνατος ηχος σαν κατι να εσπασε πλιν του τραπεζιου..
-Αααα...
-Πεθανες ή ακομα...
Πηγα κοντα του αυτη την φορα με ηρεμο τροπο...το χερι του ειχε διπλωσει σαν λαστιχο και το δεηι του ποδι ειχε κοκκινισει απο τα αιματα...επίσης στο δεξι του μπράτσο ειχε καρφωθεί εν μαχαίρι και γενικώς φαινοταν να ποναει πολυ.,..
-Παραδίνεσαι;
-Ναι...ναι δεν μπορω...γυρισε απο την αλλη και ξερασε...
Το θεαμα ηταν αηδιαστικο αιμα μαζι με εμετο...η αποστολη μου ομως ηταν επιτυχεις...τωρα μπορουσα να χαλαρωσω..επρεπε να ενημερωσω τον Roy και να τον οδηγησω στην τοπικη βαση μας...μα πρωτα επρεπε να παω σε καποιο γιατρο..

Με πλησιασε ο Jox...
-Ποπο...τι μαχη ηταν αυτη;
-Σου αρεσε;
Ειπα μεσα στον πονο μου..
-Πλακα κανεις...δεν εχει ξαναμαζευτει ποτε τοσος κοσμος στο μαγαζι...
Πράγματι γύρισα το κεφαλι μου και ειδα πως εξω απο το τζαμι ηταν μαζεμενος πολυς κοσμος..νεοι μεγαλοι και γεροι αψηφώντας τον κίνδυνο μαζεύτηκαν για να δουν την μαχη..Ζητωκραυγάζον..ο πονος ομως στο ποδι μου δεν με αφηνε να χαρω,,
-Jox..πρεπει να παμε σε γιατρο..γρηγορα..το ποδι μου ποναει πολυ
Μιλησε ο μετρ
-Μα κυριε Hiza...δεν ξερει πως ειστε ενας απο τους ποιο φημισμένους γιατρους στον κοσμο;
-Οχι..Juria σου ειπα ψεματα...δεν ειμαι ενας ψαρας του λιμανιου..
-Δεν εισαι;
-Oχι..η αληθεια ειναι πως οντως ειμαι γιατρος...
-Και χθες που σε ειδα στο λιμανι τι εκανες;
-Εχω ερθει στον τοπο μου εδω στο Gecko Island για ενα ετησιο συνεδριο γιατρών..ασε με να δω την πληγη σου
-Μαλιστα μαλιστα...αχχ(αναφωνημα για την πληγη)Ναι...εδω
Του εδειξα την πληγη στο αριστερο μου ποδι..αυτος γυρησε και με ξανακοιταξε
-Ειναι ασχημα...θελει λιγο καιρο για να αναρρωσει μα πρεπει να βγαλουμε την σφαιρα απο την σαρκα σου και να κλεισουμε την πληγη αμεσως αλλιως θα χασεις το ποδι σου...δεν το θελουμε αυτο...
-Lyiza...τα κλειδια για το Ιατρειο μου..
-Ορίστε Jox...
-Μα πως εχει τα κλειδια για το ιατρειο σου η Lyiza..
-Ειναι η αδελφη μου...μα σε απασχολούν αυτα τωρα...πες στον Mari και στον Αshe..να ερθουν αν τον παμε στο ιατρείο ΓΡΗΓΟΡΑ
-Ναι μαλιστα.
Συντομα ηρθαν οι δυο αντρες και φηγαμε για το ιατρείο

Βγηκαμε απο το εστιατοριο...και με τις καθοδιγισεις του Jox φτασαμ μεσα σε πεντε λεπτα σε ενα μεγαλο κτιριο..προλαβα και διαβασα ττην ταμπελα ¨Γραφεια Εργασιας-Γιατρειο"..ανεβηκαμε γρηγορα τις σκαλες και ανοιξε μια πορτα ο Jox..μπηκαμε μεσα σε ενα ασπρο δωματιο με ενα γραφειο δεξια μας και μια τηλεφωνητρια..
-Τι εγινε...;
-Εχει τραυματιστει σοβαρα
Η κοπελα ειδε το τραυμα μου και γυρησε απο την αλλη εαιματα ετρεχαν παντου...κατι συνεβεναι..ο πονος γινοταν ολο και μεγαλυτερος...εννοιωθα τοσο αδυναμος..και στα προθυρα λιποθυμίας..
-Φτανουμε;
-Koντευουμε...κρατησου
Αναιβηκαμε και αλλες σκαλες και εβγαλε τα κλειδια του...τα εβαλε στην κλειδαρια της πορτας και ανοιξε το ιατρειο του μπηκαμε στον χωρο αναμωνης ο οποιος ηταν φυσικα άδειος...
-Στο τραπεζι γρηγορα...χειροτερευει πρεπει αν του βγαλουμε την σφαιρα απο το ποδι
-Μαλιστα Jox...τον ακουσες παμε γρηγορα...κρατησου φιλε
Με εβαζαν στο τραπεζι και εγω παρατηρουσα την πληγη μου..ειχε ανοιξει το δερμα και η σφαιρα ηταν εν μέρη ορατη...εκανα μια κινηση για να την βγαλω μα με σταματησε με μια ενεση ο Jox..
-Αστο σε εμενα...κοιμησου τωρα..
-Ε..ενταξει
Το μονο που προλαβα να ακουσω ηταν..
-Φερτε μου το νερο..κλωστές το νιστερι στο ντουλαπι και δυο ποτηρια...
-Μαλιστα...
-Πρεπει να την βγαλουμε γρηγορα βιαστηται χειροτερευει
Η ναρκωσει βάραινε τα βλέφαρα μου δεν μπόρεσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά...

..Δεν ηξερα ποση ωρα ειχε περασει...ένοιωθα το κεφαλι μου βαρυ...προσπαθησα να σηκωθώ εκανα καποιες κινησεις δεξια και αριστερα..μα δεν μπορουσα να σηκωθω ηταν απλα αδυνατο...Ξαφνηκα ακουσα φωνες εξω απο το δωματιο που βρισκομουν...το δωματιο αυτο δεν ηταν το ιδιο με αυτο που βρισκομουν πριν την ναρκωση...ηταν λιγο ποιο μεγαλο και ειχε αλλα πεντε κρεβατια...Μαλλον βρισκομουν στην αιθουσα αναρωσης τυ ιατρειου του Jox..Ανοιξε η πορτα και εγω εκανα πως κοιμόμουν...
-Λοιπόν...αυτός είναι;
-Ναι...κυρει αυτος
Ανοιξα τα ματια μου..και υποκρίθηκα οτι μολις ειχα ξυπνησει...
-Αααα...ειναι ξυπνιος μισο..εγω παω να ελενξω κατι μιληστε εσεις...
Μπροστα μου στεκοταν ενας Marine...ηταν ψηλος και γεροδεμενος...φαινοταν υψηλοβαθμος και επεπνεε σεβασμο...καταλαβα με την πρωτη πως ειναι Marine καθως φορουσε το λευκο σακακι...
Καθησε στην καρεκλα δεξια απο το κρεβατι μου και έγειρα για να ακουσω τι ειχε να μου πει..
-Λοιπον...χαιρομαι πραγματικα που σε γνωριζω αποι κοντα...ευχομαι να μπορεις να με ακουσεις..
-Ναι..ναι σας ακουω καθαρα..
Προσπάθησα να πω με υφος νυσταγμενου..
-..Εχουμε μιλησει ηδη βασικα..ειμαι ο Roy Mustang..
-Ααα..κυριε η τιμη δικη μου..εχω ακουσει για τα κατορθωματα σας...εχουν ταξιδεψει σε ολες τις θαλασσες ιστοριες για εσας..
-Με τιμα ιδιατερα...επειδη βιαζομαι ομως το μονο που θελω να σου πω..ειναι συγχαρητηρια εκμερους ολης της κοινωτητας των Marine..αλλα και ενα προσωπικο ευχαριστω..διοτι εβγαλες το φιδι απο την τρυπα για εμενα..
-Θα το εκανα οσες φορες και αν μου ειχε ζητηθεί...
-Αυτα ειναι λογια καποιου που θα φτασει ψηλα...Λοιπον εγω ομως πρεπει να φυγω...η αποστολη σου ολοκληρωθηκε στο τελος του μηνα θα λαβεις την αμοιβη σου 5.500Β..
-Σας...ευχαριστω ελπιζω να επιστρεψω στην δραση λίαν συντόμως..
-Και εμεις το ελπιζουμε το σωμα εχει αναγκη μια δυναμη σαν την δικη σου..αντιο προς το παρον
-Εχετε γεια κυριε
Ανοιξε την πορτα και βγηκε μετα απο λιγο μπηκε παλι μεσα ο Jox...με μια εφημεριδα στα χερια..

Κουνούσε την εφιμεριδας με χαρα..εγω προσπαθησα λιγο να σηκοθω ποιο ψηλα στο κρεβατι μα δεν με αφησε
-Μην σηκώνεσαι...κατσε κατω
-Εντάξει εσύ ξέρεις...μα δεν μπορω να καθομαι εδω..
-Λοιπον ακου τι λεει..
-"Σάλος στο Gecko Island"
Marine κατατροπωσε σε τοπικο εστιατοριο τον γνωστο κακοποιο με το ονομα Sham του πληρωματος του Captain Curo...ο επιδεξιος Marine με τεχνικες κινησεις και πολυ θεληση καταφερε να κατατροποσει τον Sham ο οποιος τις προαλλες ειχε ξεφυγει απο τον Lieutenant Roy Mustang..
Πηρε μια ανασα και συνεχησε...
-Ο περιβόητος πειρατης θα οδηγηθει στις φυλακες..η ιστορια τελιωσε...συγχαρητηρια για αλλη μια φορα στους αποδοτικούς Marine...λοιπον πως νοιωθεις φιλε μου;..περιφανος;
-Ναι αρκετα...ομως περα απο τους επαινους ποτε μπορω να φυγω απο εδω πρεπει αν συνεχησω το ταξιδι μου...εχω ονειρα να εκπληρώσω...
-Αυριο κιολας θα μπορεις να φυγεις...σιυ εχουμνε κανει μια ενεση στο ποδι που μουδιαζει ολο το σωμα και για αυτο οπως καταλαβες δεν μπορεις να κουνηθεις...η διαρκεια του φαρμακου κραταει εικοσιτεσσερις ωρες και πρεπει αναγκαστικα να περιμενεις...
-Η εγχείρηση πως πηγε;
-Πετυχε...οπως σου ειπα θα εισαι μια χαρα απο αυριο..τωρα θελω να κατσεις και να χαλαρωσεις..εγω εχω να παω στο συνεδριο που σου ειπα...
Κοιταξε το ρολοι του..
-Ποπο..εχω αργησει πρεπει να φυγω πραγματικα λυπαμε που δεν μπορω να κατσω να συζητησουμε μα πρεπει να πηγαινω...τα λεμε αργοτερα
-Τα λεμε αργοτερα..καλημερα και παλι
Εφυγε κουνοντας το χερι του και εκλεισε την πορτα πισω του...απο αυριο τα ονειρα μου επερναν ξανα ζωη...μα ποιος ηταν ο επομενος μου στοχος...μια καινουρια αποστολη ισως...ή μηπως ελευθερο ταξιδι;

Η ωρα περναγε και εγω εμενα στο κρεβατι...γυρησα και κοιταξα το ρολοι ελεγε..τεσσερις και μιση...
Μπηκε μεσα μια νοσοκομα και μου εφερε το φαγητο μου..
-Οριστε..
-Ευχαριστώ...τι ειναι;
-Ειναι απο το εστιατοριο..δωρο του καταστηματαρχη...ειπε οτι οι ζημιες δεν τον ενοχλησαν καθολου σας ευχαριστει πραγματικα μεσα απο την ψυχη του..
-Ευχαριστώ..
Εκλεισε την πορτα πισω της ομως εγω μπροστα μου ειχα ενα ολοκληρο κοτοπουλο μονο για εμενα..αρχησα να τρωω και δεν τελιωνε σαν να φυτρωνε απο καπου..πεινουσα παραπολυ και δεν καταλαβα οτι ο Jox ειχε μπει ξανα μεσα στο δωματιο
-Λοιπον..απολαμβανεις το φαγητος σου
ειπε γελοντας..και του απαντησα με το φαι στο στωμα..
-...Ναι..πειναω παραπολυ δεν μπορω να σταματησω να τρωω..
-Καλα..και θα σου ελεγα πως πηγε το συνέδριο να μιλουσαμε και λιγο μα εχεις δουλεια απο οτι βλεπω..
-Οχι πες πες...
-Λοιπον...
Ξεκινησε να μου λεει για την μερα του αναφερθηκε σε ενα αστειο συμβαν και σε καποιους ιατρικους ορους που δεν καταλαβαινα μα απο ευγενεια κουνουσα το κεφαλι μου καταφατικα..
-Αυτα...εκανα σημερα και αυτα μου συνεβησαν..ενδιαφερουσα μερα δεν νομιζεις;
-Ενδιαφερουσα οντως...εγω καθομουν και το ποιο συναρπαστικο πραγμα που εκανα ειναι να τρωω..
-Χχχα..δεν πειραζει..δεν τρωει κανεις σφαιρα καθε μερα...να σε ρωτησω ομως κατι;
-Πες μου;
-Ποτε σκοπευεις να φυγεις;
-Σε λιγες μερες...τρεις ισως τεσσερις..γιατι ρωτας;
-Ετσι πληροφοριακά..
-Α..ενταξει..
-Δοκτωρ
Ακουστηκε η φωνη της νοσοκομας απο εξω..
-Επετρεψε μου...
Βγηκε εξω και μετα απο λιγο ηρθε παλι μεσα...
-Εεε.πρεπει να φυγω επιγον περιστατικο..θα γυρησω αργοτερα..τα λεμε
-Τα λεμε..
Εφυγε σαν σίφουνας και εγω βυθηστικα παλι στις σκεψεις μου....

...Η ωρα ειχε περασει και ο Jox.. δεν ειχε φυρησει..δεν μπορουσα ομως να κρατησω αλλο τα ματια μου ανοιχτα..μετα απο δυο λεπτα με πηρε ο υπνος..Κοιμομουν ωσπου μεσα στην νυχτα ακουσα φωνες απο τον δρομο...προσπάθησα να σηκωθώ και γρηγορα καταλαβα πως η επιδραση του φαρμακου ειχε περασει και εγω ημουν σε ενα ξενο σωμα...δυο μερες τελιως ακινητος ειχα σχεδον ξεχασει πως ειναι να κινησαι μα..παλι γρηγορα μπορεσα και κινηθηκα πληρως...πλησιασα το παραθυρο και κοιταξα απο εξω..δεν φαινοταν τιποτα...δεν ηταν τιποτα διακριτο..επιχειρησα να ανοιξω την μπαλκονοπορτα μα ηταν φρακαρισμενη...απομακρυνθηκα απο το παραθυρο και πλησιασα την πορτα..την ανοιξα κα βρεθηκα στον χωρο αναμονης...Πισω απο το γραφειο της νοσοκομας υπηρχε μια ακομα μπαλκονοπορτα...προσπαθησα να την ανοιξω...και τα καταφερα..βγηκα στο μπαλκονι και κοιταξα κατω..αν δεν ημουν παρατηριτικος δεν θα ειχα προσεξει πως στο απεναντι μαγαζι με κοσμιματα γινοταν ληστια...εξω απο το μαγαζι ενας μεγαλοσωμος αντρας κρατουσε τσιλιες..ενω μεσα στο καταστημα υπολογησα σε δυο αντρες..Μπηκα ξανα μεσα..πηγα πισω στο δωματιο και ανοιξα τον σακο μου που ειχε μεταφερθει εδω απο το ξενοδοχειο...Φορεσα γρηγορα καποια ρουχα και κινηθηκα προς της εξώπορτα..ηταν κλειδωμενη..ομως σαν καλος Marine θυμηθηκα τις τεχνικες ξεκλειδώματος..εριξε μια κλοτσια στης πορτα που αν ηταν ζωντανη πριν τωρα ποια θα ειχε πεθανει..εσπασε ο μεντεσες και η πορτα επεσε δεξια..αρχησα να κατεβαίνω τις σκαλες και γρηγορα βρεθηκα στην εισοδο που εγραφε απο πανω
¨Εργασιακοι Χωροι-Ιατρειο"..Πριν ανοιξω την πορτα..σηκωσα το Den Den Mushi μου που χτυπησε
-μιλησα σιωπηλα..απο την αλλη μερια της γραμμης δεν ακουστηκε τιποτα ομως ξαφνηκα μιλησε ενας αντρας..
-Juria C.Barethorn;
-Ο ιδιος εσεις ποιος ειστε;
-Smoker..Captain Smoker..σε χρειαζομαι για μια δουλεια...μπορεις να σταθεις ανταξιος των απαιτησεων:
-Αν μπορω να βοηθησω χαρα μου...
-Θελω να ερθεις στην Loguetown..σε χρειαζομαι για κατι πολυ σοβαρο...περισσοτερες πληροφορες απο κοντα...
Η γραμμη εκλεισε...ποιος ηταν αυτος ο αντρας...ηταν αραγε Marine..απο τον βαθμο αυτο μπορεσα να καταλαβαω...και τι ηταν τοσο σημαντικο...μεσα στην σκεψη μου ομως ξεχασα τους ληστες...ανοιξα την πορτα και κοιταξα απεναντι..πλησιασα το μαγαζι και δεν ηταν κανενας ποια εκει...κοιταξα μεσα απο το παραθυρο και το μαγαζι ηταν αδειο..ειχαν φυγει...χτυπησα το χερι μου στον τοιχο και μετα εφυγα παλι για το ιατρειο..

Η νεα μερα ηρθε και ο Jox..ηταν ακομα αφαντος..ξυπνησα πρωι πρωι και του αφησα ενα μηνυμα πανω στο κρεβατι μου...εφυγα για την αγορα της πολης...μετα απο λιγη ωρα εφτασα στα μαγαζια της κεντρικης πλατιας...εψαχνα για το μαγαζι των οπλων...και να το..η πινακιδα ελεγε ¨Σπαθια και Τσεκουρια¨
Σληροπυρινικος ο ιδοκτητης σκεφτηκα...μπηκα μεσα..πισω απο το ταμειο καθοταν ενας σχετικα νεος αντρας ο οποιος διαβαζε εφημεριδα...χτυπησα το κουδουνακι που ηταν πανω στο γραφιο
¨Ντονγκκ¨
Δεν άφησε της εφημεριδα απο τα χερια του ομως μιλησε
-Καλημέρα σας..μπορω να σας εξυπηρετήσω;
-Ναι...θελω να δω τα σπαθια σας...
Αφησε την εφημεριδα και με κοιταξε καλα καλα...
-Μμμμ....ακολουθήστε με..
-Μαλιστα..
Προχωρησαμε σε ολο το μαγαζι και μου ανοιξε μια μοβ κουρτίνα..
-Περαστε μεσα..
Μπηκαμε μεσα...ηταν απιστευτο ειχα μεινει με το στωμα ανοιχτο...ειχε γυρο στα πεντακοσια διαφορετικα σπαθια...katana..broadsword και αλλων τυπων σπαθια...
-Λοιπον θα αγορασεις;
-Ναι..βλεπετε ειμαι Marine και πρεπει να αγοασω και καποια προστασια..
-Marine..πως σε λενε;
-Juria C.Barethorn
-Juria C.Barethorn;..απο το συμβαν στο εστιατοριο εχω ενα πακετο για εσενα..περιμενε εδω..
Βγηκε απο το δωματιο και ξαναμπηκε μετα απο μεντε λεπτα με ενα χαρτι στο χερι..
-
¨Αποστολη αντικειμενου προς τον συνάδελφο μου¨
Όνομα αποστολέα:Vergil
Αντικείμενα προς μεταφορά:
Sieg's Katana
Hyakkimaru's Katana
Νησί-Θάλασσα αποστολέα: Shell Town / East Blue
Όνομα χαρακτήρα παραλήπτη: Juria C. Barethorn
Νησί-Θάλασσα παραλήπτη/αποθήκης: Gecko Island / East Blue
..Vergil...
-Τι σημαίνει αυτο δηλαδη;
-Θα δεις...ερχομαι..
Πήγε στο βάθος του δωματιου και μετα απο λιγο ηρθε παλι πισω με δυο σπαθια στο χερι...ενα με λευκη λαβη και ενα αλλο με μαυρη...μου εδωσε τα σπαθια..
-Παρτα ειναι δικα σου..περασε σημερα ο αποστολεας Vergil και αφησε αυτα τα οπλα σε περιπτωση που περνουσες...νομιζω οτι τελιωσαμε χαρηκα που σε γνωρησα..μπραβο σου για την σύλληψη...
-Ναι οντως..Αντιος σας...
-Οριστε και μια ζωνη για τα σπαθια σου πριν φυγεις και δυο θηκες...
-Ευχαριστω πολυ...
Πηρα τα πραγματα και βγηκα εξω...ειχα πλεον οπλα για να πολεμω καλητερα...φορεσα την ζωνη και εβαλα πανω τα δυο σπαθια..προχωρησα σε ολη την υποληπη αγορα και αγορασα εφοδια για το ταξιδι μου...Μετα απο λιγο εφτασα στο πλοιο μου εβαλα μεσα τα πραγματα και ημουν ετοιμος να γυγω οταν μου επιασε καποιος το μρατσο..πηγα να τραβιξω το σπαθι αλλα γρηγορα καταλαβα οτι ηταν ο Jox...γυρησα και αγκαλιαστηκαμε..
-Ωστε φευγεις λοιπον...
-Nαι...μου ανέθεσαν νεα αποστολη...πρεπει να φυγω ειναι καθήκον μου.,..χάρηκα που σε γνωρισα..θα τα ξαναπουμε συντομα..
-Συντομα..
Δωσαμε τα χερια και μου ελυσε το καραβι..ανοιξα πανια για νεες περιπετεις...περιπετειςσ στην Loguetown...

Όνομα: Juria C. Barethorn
Haki Points: -
Player of the Month Points:6
Beli: 18.000 + 5.500(Αποστολή) +5 exp
Bounty/Fame Points:+3.000.000
Παρατηρήσεις: Η αποστολή σου ολοκληρώθηκε αλλά δεν με ικανοποίησε έτσι όπως βρήκες τον Sham.

» [Τέλος - Αποστολή] Η 1η μου αποστολή
» [Τέλος-Αποστολή] Uncharted
» [Τέλος-Αποστολή] Another mission!
» [Τέλος-Αποστολή] Strange Box
» [Αρχή]Μια ακόμο αποστολή