[Αρχή Ιστορίας]Το ταξίδι αρχίζει;{Β'μέρος}

Είχε πια μεσημεριάσει όταν εγώ ξύπνησα.Πονούσε τόσο πολύ το κεφάλι μου από την μπύρα εχτές που με το ζόρι σηκώθηκα από το κρεβάτι.Όταν πια συνήλθα από το πονοκέφαλο πήγα στο δάσος για να βρω τα λεφτά και όταν βεβαιώθηκα ότι όλα ήταν εντάξει πήγα στην παραλία για να δω την βάρκα μου αλλά και την λίστα με τα πράγματα που θα πάρω στο ταξίδι μου.
-Λοιπόν έχουμε και λέμε:
α)ένα κουτί με ψάρια,εντάξει
β)ένα κουτί με φρούτα,εντάξει
γ)τα σπαθιά του Mato,εντάξει
δ)μια κουβέρτα για το κρύο,εντάξει
ε)μια αλλαξιά ακόμα,εντάξει
και στ)ένα καλάμι ψαρέματος για να πιάσω ψάρια.
Όταν βεβαιώθηκα ότι όλα ήταν έτοιμα πήγα για μια τελευταία φορά στο bar για να πω αντίο και να φύγω για να ξεκινήσω το περιπετειώδες ταξίδι μου,στη θάλασσα.

Στο δρόμο προς το bar συναντούσα ανθρώπους στο δρόμο που με χαιρέταγαν και με έλεγαν ήρωα.Εγώ είχα αρχίσει να νοιώθω λίγο άβολα και να νοιώθω ότι ντροπιάζομαι.Λίγο πιο κάτω συνάντησα τον τον δήμαρχο του Windmill,ο κύριος Woop Slap.Τον πλησίασα και του μίλησα.
-Γειά σας κύριε δήμαρχε.Τι κάνετε;Προς τα πού πάτε;
-Γεία σου παιδί μου ήμήπως να πώ ή....
Την ώρα που πήγαινε να πει την λέξη τον σταμάτησα και του είπα:
-Θα σας παρακαλούσα να μην με φωνάξετε όπως πάτε να με φωνάξετε.Καλό είναι και το παιδί.
-Όπως θέλεις.Λοιπόν πάω στο bar να κάτσω μερικές ώρες πριν πάω σπίτι επειδή η γυναίκα μου με περιμένει θυμωμένη γιατί δεν πήγα σπίτι μου εχτές μετά από το γλέντι.Εσύ που πηγαίνεις;
-Και εγώ πηγαίνω στο bar πηγαίνω για να πιω μια μπύρα και να αποχαιρετήσω την Makino για τελευταία φορά πριν φύγω για να γίνω πειρατής
-A!Ωραία,τότε θα μπορούσαμε να πάμε μαζί.
Το θεώρησα πιο συνετό να πάω με κάποιον στο bar παρά να πάω μόνος μου επειδή στο δρόμο θα σκεφτόμουν πράγματα που μπορεί να με έκαναν να αλλάξω γνώμη ως προς το ταξίδι από την τελευταία μάχη που έκανα.Για αυτό και συμφώνησα να πάω μαζί του.
-Ναι πάμε.

Στο δρόμο προς το bar μου μιλούσε για πολλά πράγματα αλλά εγώ δεν άκουγα επειδή το μυαλό μου ήταν στην μάχη που είχα δώσει εχτές με τον αρχηγό των ληστών.Θυμάμαι ακόμα τα λόγια που έλεγε στην μάχη.
-Είσαι πολύ αδύναμος, μικρέ.
Αυτά τα λόγια του μου έρχονται στο μυαλό μου συνέχεια.Μάλλον αυτό το ταξίδι το αποφάσισα πολύ νωρίς.Πιστεύω ότι ήταν μια πολύ βιαστική κίνηση.Αποφάσισα να μείνω και άλλο στο νησί έτσι ώστε να γίνω πιο δυνατός με αποτέλεσμα να μπορώ να νικήσω τους πειρατές που θα σταθούν στο δρόμο μου.Μετά από λίγο φτάνουμε στο bar και μπαίνουμε μέσα.Την ώρα που μπήκαμε μέσα είδαμε να κάθονται μέσα πολλοί πειρατές και να μιλάνε για τις περιπέτειες τους στην θάλασσα.Επειδή βλέπαμε ότι δεν είχε τραπέζι αποφασίσαμε να πάμε πιο μέσα στο bar μήπως βρούμε εκεί.Αρχίσαμε να προχωράμε πιο μέσα όταν ξαφνικά είδα τον καπετάνιο των Dragon Pirates να με κοιτάει αγριεμένα αλλά εγώ δεν του έδωσα και πολύ σημασία.Όταν πια είδαμε ότι δεν είχε καθόλου τραπέζι αποφασίσαμε να πάμε να κάτσουμε στο πάγκο.Όταν φτάσαμε στο πάγκο είδαμε δύο κενές θέσεις και κάτσαμε.Θέλαμε να παραγγείλουμε αλλά δεν μπορούσαμε επειδή βλέπαμε ότι η Makino είχε πολύ δουλειά και δεν θέλαμε να την ενοχλήσουμε.Μετά από λίγο μας είδε και ήρθε προς το μέρος μας.
-Γεια σας παιδιά.Τι κάνετε;Εσυ Sora Δεν έφυγες για να πας στη θάλασσα;
-Αποφάσισα να μείνω λίγο ακόμα και μετά θα φύγω.
-Ωραία.Τι θα θέλατε να σας φέρω;
-Δυο μπύρες θα θέλαμε.
-Σε μερικά λεπτά θα είναι εδώ.
Μετά από λίγο έφερε τις μπύρες και κάθισε μαζί μας επειδή δεν είχε δουλειά και μιλούσαμε.

Κατά την διάρκεια της συζήτησης μπήκε μέσα στο μαγαζί ένας πειρατής πολύ αντιπαθητικός.Ήταν ο αδερφός του καπετάνιου των Dragon Pirates αλλά και καπετάνιος των Bluejam Pirates και το όνομα αυτού,Higumo.
-Γεια σας.Υπάρχει μέσα σε αυτό το άθλιο μαγαζί μια θέση για ανκάτσω;ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
Κανένας δεν του έδωσε σημασία ή μάλλον σχεδόν κανένας.Ο καπετάνιος του Dragon Pirates μονό του μίλησε.
-Εϊ,Hogimo έλα να κάτσεις εδώ μαζί μου.
Εκείνος πηγαίνοντας κοντά στο τραπέζι του λέει:
-Εϊ,Galjitron.Τι κάνεις;Έχω κάποιες ημέρες να σε δω.Πως τα πηγαίνεις με την πειρατική ζωή;Εσύ που κάθεσαι και μιλάς με αυτούς φέρε μου μια μπύρα για να βρέξω το λαρύγγι μου.
-Αμέσως.
Εγώ τον κοιτούσα να μιλάει με τον αδερφό του και τον απεχθανόμουν όλο και περισσότερο.Ύστερα και απο αυτά που είπε όταν μπήκε ήμουνα έτοιμος να σηκωθώ και να τον χτυπήσω.Αλλά δεν το έκανα επειδή σεβόμουν την Makino.Μετά απο λίγο του πήγε την μπύρα.
-Ορίστε.
Αυτός αρχίζει να την πίνει αλλά μετά απο λίγο την έφτυσε γιατί δεν του άρεσε.
-Είναι πολύ ζεστή.Μα τελείος ανίκανη είσαι ούτε μια μπύρα κρύα δεν μπορείς να μου φέρεις.Αναρωτιέμαι πώς κρατάς αυτό το μαγαζί.
-Δίκιο έχει ο αδερφός μου.Πάρε αυτή και φερτού μια άλλη,ανίκανη μικρή.
Τους άκουγα που την βρίζανε και δεν μπορούσα να κρατηθώ και τους είπα με νευριασμένη φωνή:-Σκάστε,δεν έχετε το δικαίωμα να την βρίζετε.
Τότε όλο το μαγαζί γύρισε και με κοίταξε.Τότε είδα αυτούς τους δύο να έρχονται προς το μέρος και ο Hogimo να με ρωτά:
-Ναι;Και ποιός είσαι εσύ;Ο δικηγόρος της;ΕΕΕΕΕΕΕΕΕ,απαντησέ μου.Μήπως σου έφαγε η γάτα την γλώσσα;ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.
-Αδερφέ αυτό είναι το παιδί που σου έλεγα.Αυτό είναι που μου τραυμάτισε το χέρι μου.
-ΧΑΧΑΧΑ.Θα του δείξουμε εμείς τι σημαίνει να τα βάζεις με εμάς,τα αδέρφια Hogimo και Galjitron.
Και με μια κίνηση με πιάνει από το σβέρκο ο Hogimo και με πετάει στην τζαμαρία που την έσπασα.Τότε πήγε ο δήμαρχος να με βοηθήσει αλλά εγώ με μια κίνηση τον έδιωξα απο κοντά μου για να μην τον βαρέσουν.Μετά με πιάνει ο Galjitron και με πετάει σε ένα τραπέζι.Έπειτα έρχεται κοντά μου και μου λέει στο αυτί:
-Σου φτάνει ή θέλεις και άλλο;Εγώ πάντως μπορώ να του πώ να σταματήσει να σε χτυπάει αν πάς και του φιλήσεις τα πόδια.
Εγώ με μια ειρωνική έκφραση του φτύνω το αίμα που έβγαζα από το στόμα και του λέω:
-Εγώ ο βασιλιάς των πειρατών να φιλήσω τα πόδια ενός ανίκανου πειρατή; Ποτέ.
Τότε θα φας και άλλες.
Και αρπάζει ένα μπουκάλι μπύρα και μου το φέρνει στο κεφάλι.
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΥΥΥΥΥΥ.
-Μπράβο αδερφέ μου.Καλά του έκανες.ΧΑΧΑΧΑΧΑ.
Και σηκώνονται και φεύγουν.Εγώ τότε σηκώνομαι και πάω στην Makino και της λέω:
-Συγνώμη για το μαγαζί σου.Να ξέρεις οτι με την πρώτη ευκαιρία τις ζημιές θα στις ξεπληρώσω και σηκώνομαι και φεύγω.

Όταν έφτασα σπίτι μου πήγα να κάνω ένα μπάνιο για να χαλαρώσω από την μάχη.Έπειτα πήρα τα ράμματα και άρχισα να ράβω τις ουλές που μου έκαναν τα δύο αυτά αδέρφια.Μετά πήρα τους επιδέσμους και έδεσα γύρω μου έτσι ώστε να μην μολυνθεί η ουλή.Ύστερα πήγα στο κρεβάτι μου και ξάπλωσα.Προσπαθούσα να κοιμηθώ αλλά δεν μπορούσα γιατί πονούσα σε όλο μου το σώμα.Αφού το προσπάθησα πολύ ώρα κατάφερα να κοιμηθώ.Όταν ξύπνησα είχε κιόλας νυχτώσει.Σηκώθηκα και πήγα να φάω κάτι.Την στιγμή που ήμουνα έτοιμος να φάω,ακούω την πόρτα να χτυπά δυνατά και πολύ τρομαγμένα.Κατάλαβα αμέσως ότι αυτό δεν ήταν για καλό.Πάω και ανοίγω και βλέπω τον δήμαρχο κατάμαυρο και τον ρωτάω:
-Τι έγινε κύριε δήμαρχε;
-Πήρε φωτιά το μαγαζί της Makino.
-Πως έγινε αυτό;Με κοροϊδεύεται έτσι δεν είναι.
-Μακάρι να ήταν ένα αστείο αλλά δεν είναι.
-Ποιος το έκανε αυτό;Αλλά τι ρωτάω αφού ξέρω τα αδέρφια Higuma και Galjitron.Τέλος πάντων που είναι τώρα η Makino.
-Είναι στο bar και προσπαθεί μαζί με τους κατοίκους του Windmill να σβήσουν την φωτιά.
-Ωραία,πάμε να τους βοηθήσουμε και εμείς και μου λες στο δρόμο τι έγινε. Πάμε.
-Πάμε.

Όταν φτάσαμε στο bar είδα τους κατοίκους να προσπαθούν να σβήσουν την φωτιά.Τότε άρπαξα και εγώ έναν κουβά και πήγα να τους βοηθήσω.Η φωτιά όλο και μεγάλωνε λες και το νερό την έτρεφε παρά την έσβησε.Τελικά μετά από πολύ ώρα καταφέραμε και την σβήσαμε.Τότε εγώ πήγα κοντά στην Makino που καθόταν παράμερα και έκλαιγε και της είπα:
-Μου είπε ο δήμαρχος τι συνέβηκε.Λυπάμαι πάρα πολύ.Αν μπορώ να κάνω κάτι για να νοιώσεις καλύτερα θα το κάνω.
-Μου έδωσαν αυτό το γράμμα για σένα και είπαν να τους συναντήσεις πάνω στο βουνό Corvo.
-Έλα κορίτσι μου πρέπει να κουράστηκες πολύ σήμερα.Έλα να σε πάω σπίτι σου για να ξεκουραστείς.
Εκείνη μου δίνει το γράμμα και φεύγει με τον δήμαρχο για να πάει σπίτι της.Εγώ τότε ανοίγω το γράμμα και διαβάζω αυτά που έλεγε:
-Ανόητε άνθρωπε.Σου άρεσε η πλάκα που κάναμε στην ιδιοκτήτρια του bar.Για να ξέρεις άλλη φορά να μην τα βάζεις μαζί μας.Αν θες να πάρεις εκδίκηση θα μας βρεις στο βουνό Corvo.Να μην αργήσεις όμως γιατί δεν θα περιμένουμε και πολύ ώρα.Οι αγαπητοί σου εχθροί Higuma και Galjitron.
Εγώ ήμουν τόσο νευριασμένος που πήγα σπίτι μου τρέχοντας,πήρα τα σπαθιά και άρχισα να πηγαίνω προς το βουνό Corvo.

Καθώς πέρναγα από το δάσος Midway για να πάω στο βουνό Corvo έβλεπα τα ζώα που ήταν εκεί αμέριμνα και σκέφτηκα:
-Κανονικά θα έπρεπε να υπήρχε νόμος να μην πολεμάς όταν η φύση είναι τόση όμορφη γύρω σου.
Κοίταζα και την παραμικρές λεπτομέρειες στα βήματα μου λες και ήταν η τελευταία φορά που θα τα έβλεπα.Πράγματι όμως ένοιωθα σαν να ήταν η τελευταία μου φορά πάνω στην γη.Πέρασα το δάσος και εμφανίστηκα μπροστά στο βουνό Corvo.Τώρα έπρεπε να ανεβώ πάνω για να πάω να πολεμήσω τα αδέρφια.Η ανάβαση ήταν πολύ κουραστική και οι ουλές μου με πονούσαν πάρα πολύ για αυτό σταμάτησα για να πάρω μια ανάσα.Ύστερα ξανάρχισα να ανεβαίνω.Μετά από λίγο βγήκα σε ένα ξέφωτο και τους είδα να κάθονται και να με περιμένουν.
-Άργησες,λίγο ακόμα και θα φεύγα με.Είδα ότι την σβήσατε την φωτιά μπράβο σας.
-Αδερφέ να τον σκοτώσω να τελειώνουμε.
-Όπως νομίζεις.
Τότε ο Galjitron βγάζει το σπαθί του και αρχίζει να τρέχει κατά πάνω μου.Τότε εγώ με μια κίνηση στα πλάγια αποφεύγω την επίθεση του και τον τρυπάω στην κοιλιά και πέφτει κάτω νεκρός.
-Galjitron,όχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.
-Μην στεναχοριέσαι,μέχρι να ανατείλει ο ήλιος θα έχεις πάει να τον συναντήσεις.
-Πως τόλμησες να σκοτώσεις τον αδερφό μου μπροστά τα μάτια μου.Θα σε σκοτώσω.
-Ας μονομαχήσουμε.

-Θα σε σκοτώσω.
Και με μια κίνηση του σπαθιού του πήγε να με σκοτώσει.Εγώ τότε αποφεύγω την επίθεση του και πήγα να ανταποδώσω το χτύπημα.Εκείνος τότε έβαλε το σπαθί του μπροστά από το δικό μου και για μερικά λεπτά συγκρουόμασταν με τα σπαθιά.Οι επιθέσεις δίνανε και παίρνανε και δεν σταματάγανε για κανένα λόγο.Σε κάποια φάση τραβηχτήκαμε πίσω για να πάρουμε μια ανάσα.
-Μικρέ,είσαι πιο δυνατός από ότι φανταζόμουν.Μάλλον θα πρέπει να βάλω όλη μου ητν δύναμη.
-Πριν ξαναρχίσουμε την μάχη θα ήθελα να σε ρωτήσω δύο πράγματα.
-Τι θα μπορούσες να ρωτήσεις μέσα σε αυτή την μάχη;
-Πρώτον θα ήθελα να σε ρωτήσω αν οι πειρατές στη θάλασσα είναι σαν και εσένα και δεύτερον αν πιστεύεις σε κάτι;
Μου είπε αυτά τα λόγια καθώς έτρεχε καταπάνω μου για να με βαρέσει.
-Μα τι ανόητες ερωτήσεις μου κάνεις μέσα στη μάχη μου.
Και αφού έφτασε κοντά μου άρχισε να με χτυπά με μανία.Ήταν πολύ δύσκολο να αποκρούω τα χτυπήματα του και οι πληγές από το πρωί μου το κάνανε ακόμα πιο δύσκολο.Έπρεπε όμως να τον κερδίσω γιατί αλλιώς θα κάνανε και άλλες καταστροφές στο νησί.Σε κάποια φάση τραβήχτηκε πίσω για να πάρει μια ανάσα.Τότε εγώ βρήκα την ευκαιρία και ξεκουράστηκα.Προσπαθούσα να βρω ένα ανοικτό σημείο πάνω του για να τον λαβώσω αλλά δεν μπορούσα να βρω ούτε ένα.Άξαφνα πετάγεται ένας απο το πλήρωμα του Galjitron από πίσω μου για να με σκοτώσει.
-Θα πεθάνεις που σκότωσες τον καπετάνιο μας.

Εγώ τότε γυρνάω και βάζοντας το σπαθί μπροστά μου συγκρούω με το δικό του σπαθί και για λίγη ώρα συγκρουόμασταν με τα σπαθιά.Εκεί που συγκρουόμασταν με τα σπαθιά έρχεται ένας άλλος από πλήρωμα του Galjitron για να με σκοτώσει.Εγώ τότε απομακρύνω τον άλλον με το χέρι μου το ένα και με το άλλο που είχα το σπαθί έκοψα το σώμα του στα δύο.Τότε άρχισαν να έρχονται όλοι από το πλήρωμα του Galjitron αλλά και από το πλήρωμα του Higuma για να με σκοτώσουν.Εγώ ποια είχα φτάσει στην κούραση μου στο ζενίθ της και δεν ήξερα αν θα τα κατάφερνα να νικήσω τόσους μαζεμένους εχθρούς.Αλλά δεν μπορούσα να τα παρατήσω γιατί αν τα παρατούσα θα ήταν σαν να παρατούσα το όνειρο μου.Πολεμούσα λες με τόση μανία και σκότωσα καμιά 10 άτομα αλλά στο τέλος έπεσα κάτω από την κούραση.Τότε έρχεται απο πάνω μου ο Higuma και μου λέει:
-Νόμιζες ότι μπορούσες να τα βάλεις μαζί μου,ανόητε μικρέ.Εδώ δεν μπορείς να σώσεις τον εαυτό σου από το θάνατο θα έσωνες ένα ολόκληρο χωριό από την καταστροφή του;Για να ξέρεις θα σου απαντήσω στις ερωτήσεις που μου έκανες.Α)οι πειρατές στη θάλασσα είναι οι περισσότεροι σαν και εμένα και μπορεί και πιο επικίνδυνοι και Β)πιστεύω στην δύναμη που έχω.Πιστεύω ότι ένας δυνατός άνθρωπος θα μπορούσε να πιο δυνατός από ένα αδύναμο.Να καλή ώρα σαν και εσένα.Δηλαδή εγώ είμαι πιο δυνατός από εσένα.
Μου λέει και γελώντας πάει να φύγει και λέγοντας στους άνδρες του να με σκοτώσουν.
-Μην είσαι τόσο σίγουρος.
Του λέω σηκώνοντας στα πόδια μου.
-Η μάχη δεν τελείωσε ακόμα.

-Και όμως τελείωσε!!Παραδέξουτο δεν μπορείς να με κερδίσεις.Αλλά τέλος πάντων.Θα σου δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία για να μονομαχήσουμε.Ετοιμάσου.Έρχομαιιιιιιιιιιιι.
-Έτοιμος είμαιιιιιι.
Αυτός έτρεξε προς το μέρος μου και βγάζοντας το σπαθί πήγε να με σκοτώσει.Εγώ τότε βγάζω τα σπαθιά που μου είχε δώσει ο Mato και αποκρούω το χτύπημα του.Ήταν τόσο δυνατό που παραλίγο να πέσω κάτω.
Έπειτα φωνάζει το πλήρωμα του και το πλήρωμα του Galjitron για να μου κάνουν επίθεση.Τότε αυτοί έρχονται προς τα πάνω μου.Η κούραση μου ήταν πάρα μα πάρα πολύ μεγάλη και πονούσα σε όλο μου το σώμα επειδή οι πληγές από το bar είχαν ανοίξει.Βάζω τα σπαθιά στη θήκη και περίμενα το θάνατο μου.Βγάζω από την τσέπη το κλειδί που μου είχε στείλει ο πατέρας μου στα γενέθλιά μου και το κοιτάω.Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για σωθώ.Άρχισα να κλαίω.Όταν πια είχαν έρθει πολύ κοντά μου εγώ καθόμουν.