{Τέλος -ιστορίας}Το ταξίδι αρχίζει;{A' μέρος}

Επιτέλους έφτασε η στιγμή να ανοιχτώ και εγώ όπως και άλλοι μεγάλοι πειρατές στον όμορφο κόσμο που ονομάζουν θάλασσα.Κάθομαι στην ακτή και χαζεύω τον ορίζοντα.Βλέπω την θάλασσα πόσο γαλήνια είναι και σκέφτομαι το ταξίδι μου.Πίστευα ότι η χθεσινή βροχή θα καθυστερούσε το ταξίδι μου αλλά ευτυχώς δεν θα το κάνει.Είναι ακόμα νωρίς για να ανοίξει Makino το bar και έτσι μπορώ να προθερμανθώ για το ταξίδι.Σηκώνομαι και πηγαίνω στο δάσος Midway όπου και έχω κρυμμένα κάτι λεφτά από την δουλειά που κάνω στο bar αλλά και από άλλες δουλειές στο νησί.Προχωράω προς το δάσος αλλά το μυαλό μου είναι στη θάλασσα. Λίγο πριν φτάσω στο δάσος βλέπω τον ήλιο να έχει φτάσει πιά πολύ ψηλά και τα φύλλα του δάσους επειδή έχουν σταγόνες από την βροχή να αντανακλούνται.Θα μπορούσα να κάτσω και να βλέπω αυτό το θέαμα ωσότου πεθάνω αλλά δεν προλάβαινα γιατί θα έπρεπε να πάω στο bar αδελλιώς η Makino θα με σκότωνε.Τρέχω και μπαίνω μέσα στο δάσος.Βγάζω τον χάρτη που είχα φτιάξει για να θυμάμαι το σημείο που έχω τα χρήματα.Κοιτάζω τον χάρτη και πηγαίνω στο σημείο βάζω το χθεσινό μεροκάματο και τα μετράω.Δεν το πίστευα είχα μαζέψει τόσα πολλά.Τα ξαναμετράω μήπως και έκανα κάποιο λάθος αλλά όχι ήταν 5000 beli.Τα κρύβω και πάω να φύγω γιατί μέχρι να τα μετρήσω είχε περάσει η ώρα και το bar θα άνοιγε όπου να είναι.Τα βάζω μέσα στην κρυψώνα και τρέχω προς το bar.Στο δρόμο είδα τον Gyorou ένα πωλητή ψαριών.Φτάνοντας κοντά του σταματάω και τον χαιρετάω.
-Γειά σου,Gyorou!Που πάς;
Ω!Γειά σου,Sora!Πάω στο bar να κάτσω λίγο και να πάω μετά να ψαρεψω κανα ψάρι.Εσύ που πάς;
-Και εγώ στο bar πάω;
-Α!Ωραία τότε ας πάμε μαζί;
-Ευχαρίστως.

Στο δρόμο για το bar μιλάγαμε για διάφορα θέματα.
-Να σου κάνω μια ερώτηση;
-Για πές μου να ακούσω;
-Εχτές άκουσες ένα θόρυβο το βράδυ σαν ένα κρύο γέλιο και σαν μια αστραπή;
-Όχι!
Ήξερα οτι μου έλεγε ψέμματα για φάνηκε απο τον τρόπο που το είπε το όχι και απο τον βλέμμα του αλλά δεν ήθελα να τον πιέσω για να μου πει γι αυτό πήγα να αλλάξω θέμα αλλά με πρόλαβε.
-Ας τα αφήσουμε τα χθεσινά.Για πες μου για αυριο που έχεις τα γενεθλιά σου.Ωστέ γίνεσαι 17 χρονώ ετσί ε;Πόσο μεγάλωσες μέσα σε αυτά τα 17 χρόνια σαν χτές σε θυμάμαι να κάθεσαι στα πόδια μου και να σου λέω παραμύθια και τον πατέρα σου να έρχεται σπίτι και να τρέχεις κατα πάνω του για να τον αγκαλιάσεις και...
Τον διέκοψα πριν συνεχίσει γιατί ήμουνα έτοιμος να κλάψω.Εκείνος το κατάλαβε και σταμάτησε να μιλά για τον πατέρα μου.
-Τέλος πάντων τι θα κάνεις αυριό;
_θα βγω στην θάλασσα όπως έχει κάνει και ο Mato και θα γίνω ένας δυνατός πειρατής.Και γιατί όχι να γίνω και ο βασιλιάς τον πειρατών.
Όσο του έλεγα τα όνειρά μου αυτός γελούσε.Σταμάτησα να του μιλάω και τον κοίταζα ενώ αυτός δεν σταματούσε να γελάει.Μετά από λίγο σταμάτησε να γελάει και τον ρώτησα γιατί γελούσε.Αυτός μου απάντησε ότι γελούσε επειδή φαντάζόταν την έκφραση της Makino όταν θα της έλεγα για το ονειρό μου αλλά και για την παραίτηση που θα έπρεπε να κάνω.

Είχα τόσο πολύ ξεχαστεί με το ταξίδι μου που δεν είχα σκεφτεί τι θα έλεγα στην Makino όταν θα φύγω και πως θα το πάρει.Καθώς σκεφτόμουν κάτι να της πω δεν κατάλαβα ότι ήμασταν και όλλας έξω από το bar.Είδα την Makino να κάθεται έξω από το μαγαζί και να με περιμένει λίγο νευριασμένη.
-Α!Εδώ είσαι Sora,ε;Πού είχες χαθεί;Το ξέρεις ότι ανησύχησα πάρα πολύ αμα σε πιάσω θα σου δείξω εγώ.Α!είναι μαζί σου και ο Gyoru.Καλημέρα,Gyoru.Τι κάνεις;
-Καλημέρα,Makino.Μην φωνάζεις στο Sora απλά είχε έρθει το πρωί να με βοηθήσει με την βάρκα μου.
-Ναι,Makino.Είχα πάει να βοηθήσω τον Gyoru με την βάρκα του.
-Ξέρεις οτι δεν είναι έτσι αλλά τέλος πάντων αφού είσαι σώος τότε εντάξει. Πήγαινε τώρα να σκουπίσεις το μαγαζί πρίν αρχίσουν να έρχονται οι πελάτες μας. Άντε κουνήσου.
-Ναι,Makino.
¨Αρχισα να καθαρίζω το μαγαζι όταν άρχισαν να μπαίνουν μέσα πελάτες αλλά και πειρατές οπως ήταν οι Dragon pirates,Drinker pirates και άλλοι πολύ.Αρχίσανε να συζητάνε για την θάλασσα αλλά και για ένα θησαυρό που έψαχναν να βρούν.Τότε άκουσα έναν πειρατή να λέει οτι θα γίνει ο βασιλιάς τον πειρατών.Τότε εγώ γέλασα και τότε αυτός με ρώτησε γιατί γελάω και του είπα οτι εγώ θα γινω ο βασιλιάς των πειρατών.Τότε αρχίσανε όλοι να γελάνε και να με κοροιδεύουν.
-Εσύ είσαι ένα μόνο παιδί. Δεν θα άντεχες ούτε μια μέρα στην θάλασσα.Μου είπε ο καπετάνιος του Dragon Pirates.
-Συμφωνω,η θάλασσα δεν είναι για παιδιά αλλά για άντρες.Είπε ο καπετάνιος του Drinken Pirates.
-Σκάστε εγώ θα γίνω ο βασιλιάς των πειρατών.Ήμουνα έτοιμος να βαρέσω τον καπετάνιο του Dragon Pirates όταν ακούσαμε απο την πόρτα μια οικεία φωνή.
-Εγώ τον πιστεύω πάντως.

Γυρίσαμε και είδαμε έναν απο τους πιο δυνατούς πειρατές στον κόσμο.Όλοι τον αναγνώρισαν εκτός απο τον αρχηγό του Dragon Pirates.
-Και τι σε κάνει να πιστεύεις οτι θα μπορούσε να γίνει ένας πειρατής αυτό το μυξιάρικο;
-Αν πιστευεις οτι είναι μυξιάρικο γιατί δεν του επιτίθεσαι με τα σπαθιά σου να δουμε τι θα γίνει.
-Αυτό ακριβώς θα έκανα μόλις τώρα.Πάμε μικρέ έξω να παλέψουμε για να δούμε αν αξίζεις να γίεις πειρατής.Και παρεπιπτώντος μετά τον μικρό θα ήθελα να πολεμήσω εσένα που μπήκες τώρα.
-Μα καπετάνιε αυτός είναι ο μεγαλύτερος πειρατής όλων των εποχών ο Mato the Marine fear αν τον πολεμήσετε μπορεί να πεθάνετε.
-Mato,είσαι τρελός κανόνισες μάχη με ένα πειρατή που θα δώσω εγώ;
-Sora, εχε μου εμπιστοσύνη.Θυμάσαι την προπόνηση που κάναμε όταν έιμαστε μικροί στο Grey Terminal με τους κλέφτες;
-όχι όλα αλλά τα περισσότερα τα θυμάμαι.Αλλά αυτό σε τι θα με ωφελήσει;
-Επειδη θα τα χρησιμοποιήσεις εναντίον του.
-Α!κατάλαβα.Μα δεν έχω σπαθιά.
-Μην στεναχωριέσαι θα σου δώσω τα δικά μου.Πήγαινε να του δείξεις τι σημαίνουν τα όνειρα για σένα.
-Εντάξει

Την ώρα που βγαίναμε απο το bar είδα την Makino να μιλάει με τον Gyoru και την κοίταξα.Πιστευω να κατάλαβε οτι πηγαίναμε να πολεμήσουμε.Στο δρόμο προσπαθούσα να θυμηθώ όσα περισσότερα μπορούσα απο τους κλέφτες και την προπόνησή μου με τον Mato.Κάποια στιγμή σταματήσαμε.Εγώ πήγα κοντά στο Mato για να πάρω τα σπαθιά του αλλά και για αν μου δώσει κουράγιο.
-Sora,κοίταξε τον αντίπαλό σου και πες μου τι βλέπεις;
Τον κοίταξα και τον είδα να βγάζει ένα μεγάλο σπαθι μεγαλύτερο και απο τον ίδιο.Γύρισα προς τον Mato και του έδειξα οτι φοβάμαι.Αυτός με ένα μεγάλο χαμόγελο με καθυσήχασε και πήρα κουράγιο.Είχαν μαζευτεί γύρω μας όλο το μαγαζί και σε λίγο φάνηκε και η Makino.Είχε φτάσει και όλας μεσημέρι όταν μου είπε να πολεμήσουμε.Εγώ πήρα τα σπαθιά του Mato πήγα να στο κέντρο.Μείναμε λίγα λεπτά και οι δυο χωρίς να κάνουμε επιθεση.Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι θα έκανε ο άλλος.Μετά από λίγο μου επιτέθηκε πάρα πολύ γρήγορα.Σχεδόν δεν τον κατάλαβα.Ευτηχώς όμως είμαι και εγώ γρήγορος και μπόρεσα και απέκρουσα το χτυπημά του.
-Τελικά είσαι δυνατός για να δούμε όμως αν μπορέσεις να αντέξεις τις επιθέσεις μου.
-Φέρτες.Να ξέρεις οτι όσες επιθέσεις και να κάνεις εγώ στο τέλος θα κερδίσω.
-ΧΑΧΑΧΑΧΑ.Αυτό θα το δούμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.
Και τινάζοντας το σώμα του έρχεται κατά πάνω μου με τόσο πολύ θυμό και είχε γίνει κατακόκκινος.Τώρα με το ζόρι απέκρουα τις επιθέσεις του.Όταν πια σταμάτησε να με χτυπά είχαμε κουραστεί πια και οι δυο.Κοίταξα προς το μέρος του Mato και μου έγνεψε καταφατηκά σαν να ήξερε τι ήθελα να κάνω.Τότε παίρνω θάρρος και πηγαίνω καταπάνω με ότι δύναμη μου είχε απομείνει.Χωρίς να προλάβει να αντιδράσει τον καρφώνω στον χέρι και πέφτει κάτω πονώντας πάρα πολύ.Την ώρα που πήγαινε να πιάσει το σπαθί του,εγώ με ένα γρήγορο βηματισμό φτάνω από επάνω του και του λέω ότι έχασε.Είχε σχεδόν νυχτώσει και εγώ ήμουνα πολύ κουρασμένος,δηλαδή με το ζόρι καθόμουνα όρθιος.Αλλά ήμουνα χαρούμενος που κέρδισα ένα νταή πειρατή που δεν πιστεύει στα όνειρα ενός μικρού αγοριού.

Η μάχη είχε τελειώσει και πηγαίναμε να φύγουμε αλλά την ώρα που φεύγαμε εκείνος σηκώθηκεκαι πήγε να με χτυπήσει.Τότε πετάγεται ο Mato και με μια κίνηση του κόβει το χέρι.
-Senjo-sama.
-Δεν είναι δίκαιο να κάνεις πισώπλατες επιθέσεις στον αντίπαλο σου που δεν έχει καν όπλο.Δεν συμφωνείς.
Φεύγοντας άκουσα τον Καπετάνιο του Dragon Pirates να λέει:
Δεν τελείωσα μαζί σου,μικρέ να το θυμάσαι ότι κάποια μέρα θα σε καταστρέψω και εσένα και τον φίλο σου.
Ναι,φοβηθήκαμε τώρα.Πάμε,Sora.Sora;Sooooooooooorrrrrraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!
Το επόμενο πρωί ξύπνησα σε ένα ξένο χώρο και φοβόμουν για το τί έγινε εχτές.Άκουσα ένα θόρυβο και προσπάθησα να μείνω ψύχραιμος.Ακούω κάποιον να είναι στην πόρτα.Ακούω κάποιον να ανοίγει την πόρτα και βλέπω τον Mato να μπαίνει μέσα.
-Καλημέρα,εορτάζοντα.Πώς κοιμήθηκες;
-Καλημέρα,Mato.Τι έγινε;Πώς βρέθηκα εδώ;
-Λιποθύμησες και σε κουβάλησα μέχρι εδώ.Πρέπει να αδυνατίσεις γιατί με το ζόρι σε κουβάλησα.Τέλοσπάντων άντε ντύσου να πάμε στο bar που σου έχουν ετοιμάσει μια έκπληξη.
-Εντάξει,αλλά θα προτιμούσα να βγείς έξω για αν ντυθώ;
-Εντάξει,ντροπιάρη.
Μετά από λίγη ώρα κατεβήκα και φύγαμε για να πάμε στο bar.

Στο δρόμο για το bar μιλούσαμε για την χθεσινή μάχη που έκανα αλλά και για την απειλή που μας εείπε ο καπετάνιος του πληρώματος Dragon Pirates.
-Χθές έδωσες μια φοβερή μάχη απέναντι σε ένα άθλιο αντίπαλο.Μπράβο σου!
-Σε ευχαριστώ.Αλλά εγώ φοβάμαι μήπως εκπληρώσει τον όρκο που έκανε.
-Μην φοβάσαι όσο έχεις εμένα μαζί σου τότε κανένας δεν θα σε πειράξει.Σου το υπόσχομαι.
-Λές και χρειάζομαι την βοήθεια ενός άχρηστου.
-Θα δούμε ποιός είναι ο άχρηστος.Παραβγαίνουμε μέχρι το bar;Όποιος φτάσει πρώτος θα κεράσει τον άλλο μια μπύρα.
-Εντάξει,αλλά χωρίς κλεψιές αυτή τη φορά,εντάξει;
-Εντάξει.
Πήρε ένα ξύλο και έκανε μια γραμμή και πήραμε θέσεις για να τρέξουμε.
-Θα μετρήσουμε και οι δύο θέλω να πιστεύω.
-Ναι.
3,2,1 Πάμε!
Και αρχίσαμε να τρέχουμε πάρα πολύ γρήγορα μέχρι το bar.

Για μερικά λεπτά πορευόμουνα πρώτος.Αλλά λίγο πριν φτάσουμε στο bar με πέρασε.Σταματήσαμε και ξελαχανιάζαμε.
-Φτάσαμε,ουφ.Στο bar.
-Ααα!τώρα που το θυμήθηκα τι εκπληξη μου έχετε ετοιμάσει μέσα στο bar;
Μπές μέσα στο bar και θα δείς.
Μπαίνοντας μέσα στο bar είδα ένα πανό που έγραφε:
<< Χρόνια πολλά,Sora.Να Τα Εκατοστήσεις>>
Μετά είδα τον Gyoru με την Makino να κάθονταισε ένα τραπέζι και να πίνουν μπύρες μαζι και με κάτι άλλους ανθρώπους του νησιού αλλά και με τους πειρατές.Όταν γύρισαν και με είδαν τότε έτρεξαν προς τ α πάνω μου και άρχισαν να με φιλάνε και να μου λένε χρόνια πολλά.Μετά από λίγο σταμάτησαν γιατί ερχόταν να με χαιρετήσει ο δήμαρχος του νησιού,Woop Slap.
-Χρόνια πολλά παιδί μου ότι επιθυμείς.
-Σας ευχαριστώ αξιότιμε δήμαρχε.Επίσης.
-Και τώρα ας αρχίσει το γλέντι.
Και τότε το συγκρότημα του Windmill να παίζει μουσική και όλοι να χορεύουν.Μετά από λίγη ώρα σταμάτησαν να τραγουδούν γιατί ήταν η ώρα να ανοίξω τα δώρα.Το πρώτο δώρο ήταν του Gyoru.
-To δώρο μου δεν είναι κάτι σοβαρό απλά είναι ένα κουτί με ψάρια.
-Ευχαριστώ πολύ,Gyoru.
Έπειτα ήταν η σειρά της Makino.
-Αυτό είναι ένα δώρο για την βοηθειά σου στα τόσα χρόνια που εργάζεσαι εδώ.Και που πιστεύω οτι θα συνεχίσεις.Για αυτό σου πήρα μία μπλούζα.
Δεν ήξερα τι να πώ.Ήταν μια μπλούζα που μου άρεσε απο μικρός.Το θέμα ήταν όμως οτι δεν την είχα πει για το ταξίδι μου στην πειρατική εξαιτίας αυτών που έγιναν εχτές και ήμουν λυπημένος.Για αυτό αποφάσισα με την πρώτη ευκαιρία να της το πώ.
-Σε ευχαριστώ,Makino.
Μετά ήταν ο πρόεδρος,Woop Slap.
-Eγώ θα σου δώσω ένα μαχαίρι που είχα πάρει στον πόλεμο σαν παράσημο.
-Σας ευχαριστώ πολύ κύριε δήμαρχε.Θα το φυλάω σαν την ζωή μου.
Και τελευταίος ήταν ο Mato.
-Εγώ το μόνο που έχω να σου δωσω είναι τα σπαθιά μου.
-Σε ευχαριστώ ήταν το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ στη ζωή μου.
Και την ώρα που ήμασταν έτοιμοι να ξαναρχίσουμε να γλεντάμε,μπαίνει μέσα στο bar ο ταχυγρόμος απο την τράπεζα.
-Τηλεγράφημα για τον κύριο Sora.Ποιός είναι ο κύριος Sora;
Εγώ με μια δειλή φωνή πηγαίνω προς το μέρος του και του λέω οτι είμαι εγώ ο Sora.Αυτός τότε βγάζει ένα σφραγισμένο γράμμα και μου το δίνει και έπειτα φεύγει.
Την στιγμή που έφυγε ο ταχυδρόμος ήρθανε όλοι γύρω μου και μου είπαν:
-Απο ποιόν είναι το γράμμα;Για να ανοιξέ το{γράμμα}για να δούμε τι λέει;
Ανοίγω το γράμμα και δεν μπορούσα να πιστευώ απο ποιόν ήταν το γράμμα.
-Τελικά θα μας πείς απο ποιόν είναι το γράμμα.
Εγώ δειλά δειλά λέω το όνομα ενός ανθρώπου που είχαμε ξεχασει για πολύ καιρό.
-Είναι απο τον πατέρα μου
-Apo ποιόόόόόόόόόόόόόόόόόόνννννννννννννννννννννν;
-Απο τον πατέρα μου.......

Άρχισα να διαβάζω το γράμμα του πατέρα μου.
<<Γιέ μου!Χρόνια σου πολλά.Να τα εκατοστήσεις.Πιστεύω οτι αυτό το γράμμα θα ήρθε σε εσένα όταν θα είχες φτάσει 17 χρονών και εγώ θα έχω πεθάνει.Μέσα στο γράμμα θα βρείς ένα κλειδί.
Κοιτάω μέσα στο γράμμα και βλέπω ένα κλειδί.Το παι΄ρνω και το βάζω στην τσέπη μου και συνεχίζω να διαβάζω το γράμμα.
<<Αυτό το κλειδί να το φυλάξεις σαν φυλαχτό και να μην το χάσεις ποτέ από τα μάτια σου γιατί αυτό το κλειδί ανοίγει κάτι πολύ σπουδαίο.
Σε εκείνο το σημείο σταμάτησα να διαβάζω και άρχισα να κλαίω.Μετά από λίγο σταμάτησα το κλάμα και με ένα μεγάλο χαμόγελο είπα σε όλους να συνεχίσουμε το γλέντι.Τότε άρχισε πάλι το συγκρότημα να παίζει μουσική και εμείς να χορεύουμε.Όταν πια είχε νυχτώσει για τα καλά αρχίσανε να φεύγουνε οι καλεσμένοι και στο τέλος είχα μείνει μόνο εγώ και Makino.

Είχαμε μόνο εγώ και η Makino στο bar και το καθαρίζαμε.Σε κάποια φάση βλέπω την Makino να σηκώνει το κεφάλι της και να μου λέει:
-Φτάνει για σήμερα.Ας κάνουμε αύριο τα υπόλοιπα.Ε;Τι λες;
Πίστευα οτι ήταν η πιο κατάλληλη στιγμη να της μιλήσω για το ταξίδι μου αλλά και το ονειρό μου να γίνω πειρατής.Την πλησίασα και της είπα:
-Κάθισε σε παρακαλώ.Θα ήθελα να μιλήσουμε για ένα πολύ σοβαρό θέμα.
Εκείνη με ένα βλέμμα φόβου έκατσε σε μια καρέκλα και με δειλή φωνή μου είπε:
-Τι συμβαίνει;Γιατί με κοιτάς έτσι;Τι έγινε;
Παρότι ήμουν αποφασισμένος να της μιλήσω όταν με κοίταξε έτσι τρομαγμένη μου είχε δεθεί η γλώσσα κόμπος και δεν μπορούσα να μιλήσω.Για λίγη ώρα καθόμουν και την κοίταγα και έψαχνα να βρώ τα λόγια για να της το πω αλλά δεν μπορούσα.Τελικά στο τέλος το πήρα απόφαση και της το είπα κατευθείαν:
-Makino θα σταματήσω να δουλεύω στο bar και θα πάω να γινω πειρατής
Εκείνη με κοίταξε ακόμα πιο τρομαγμένη απο πριν και άρχισε να κλαίει.Τότε έγω ήμουνα έτοιμος να καταρρεύσω.Μετά απο λίγο σταμάτησε για μια στιγμή να κλαίει και μου είπε:
-Πές μου οτι είναι ψέμματα αυτό που μου είπες.Οτι είναι ένα αστείο.Πες το μου.
-Θα ήθελα να σου το πω αλλά δεν γίνεται γιατί δεν θα ήταν αλήθεια.Φεύγω αύριο το πρωί.
-Δεν με λυπάσαι.Ξέρεις οτι τον άντρα τον πέθανε σε μια μάχη όταν ήταν πειρατής και οι μόνοι που με βοηθούσατε ήσουνα εσύ και ο πατέρας σου.Όταν μάθαμε οτι έγινε πειρατής και σκοτώθηκε σε μια μάχη δεν ήξερα τι να κάνω πιά γιατί είχανε πεθάνει τα πιο γνωστά μου πρόσωπα και τώρα μου λές οτι θές να γίνεις και εσύ πειρατής;
-Πρέπει να γίνω.Αυτό ήταν το όνειρό μου από μικρό παιδί.Το ξέρεις.
-Πίστευα οτι ήταν μια επιπολαιότητα.Δεν πίστευα ότι σοβαρολογούσες.
-Όμως σοβαρολογούσα.
-Δηλαδή δεν υπάρχει τρόπος να σε πείσω να μην γίνεις πειρατής;
-Όχι
Ε τότε αφού είναι αυτό το όνειρό σου τότε να το πραγματοποιήσεις.
-Αλήθεια!
-Ναι,αλλά με μια προυπόθεση.
Οτι θές.
Όταν φτάνεις σε κάποιο νησί το πρώτο πράγμα που θα κάνεις είναι να μου στέλνεις ένα γράμμα οτι είσαι καλά.
-Φυσικά.
-Ωραία τότε πήγαινε να κοιμηθείς γιατί αυριο θα ξυπνήσεις νωρίς.
Εγώ φεύγω χαρούμενος και ανακουφισμένος επειδη μου έφυγε ένα βάρος απο πάνω μου.Το μόνο που μένει είναι να ετοιμάσω αυριο την βάρκα μου και να ανοιχτώ σε στην απέραντη θάλασσα.Στο δρόμο προς το σπίτι κοιτάω το κλειδί που μου είχε δώσει ο πατέρας μου και το γράμμα.Διαβάζω πάλι την τελευταία πρόταση του πατέρα μου.
-Αυτό που ανοίγει το κλειδί είναι το σεντούκι του one piece.Σε αγαπάμε και εγλω και η μαμά σου και θα σε προστατεύουμε οτι και αν κάνεις.
Με αγάπη ο πατέρας σου και η μητέρα σου.
-Και εγώ σας αγαπάω Μπαμπά και μαμά πάρα πολύ.

Την ώρα που έφτασα σπίτι μου έπεσα κατευθείαν για ύπνο επειδή ήμουν πολύ κουρασμένος.Το επόμενο πρωί ξύπνησα,πήγα να ντυθώ, να νυφτώ και πήγα προς το δάσος για να πάρω τα λεφτά μου και έπειτα θα πήγαινα στην παραλία να πάρω την σχεδία που είχα φτιάξει και θα άρχιζα το ταξίδι μου προς το πεπρωμένο μου να γίνω πειρατής.Στο δρόμο προς το δάσος συνάντησα τους αστυνομικούς του νησιού να τρέχουν προς το δάσος.Σταματάει ένας αστυνομικός μπροστά μου και μου λέει:
-Εi,Εσύ εκεί.Εσυ δεν είσαι ο Sora;
Εγώ με ένα κοίταγμα προς το μέρος του απάντησα:
-Ναι εγώ είμαι.Τί έγινε και τρέχεται σαν αλαφοιασμένοι έτσι όλοι οι αστυνομικοί;
-Οι κλέφτες στο Grey Terminal,κάνανε το βράδυ πόλεμο προς το Goa Kingdom και επειδή σπάσανε την πύλη και έχουνε μπει μέσα στο βασίλειο πάμε να βοηθήσουμε το βασίλειο να τους αντισταθεί.
Απίστευτο δεν μπορούσα να το πιστεύσω ότι η απόρθητη πόρτα που δεν μπορούσε να την σπάσει ποτέ κανένας έπεσε από μερικούς κλέφτες και λωποδύτες.
-Ωραία και απο μένα τώρα τι θέλετε να κάνω;
-Μας έστειλε ένα μήνυμα ο Mato και μας έλεγε ότι ήταν σε πάρα πολύ δύσκολη θέση μες στη μάχη και να φωνάξουμε αμέσως ον So.......
Πριν προλάβει να τελειώσει την πρότασή του εγώ έτρεξα προς το Grey Terminal.Στο δρόμο προς το Grey Terminal συναντούσα ζώα που μόλις ξυπνούσανε ή ακόμα και ζώα που κοιμόντουσαν ακόμα.Αυτές οι εικόνες θα μου μείνουν στο μυαλό ακόμα και αν θα φύγω από το νησί.Ήτανε μια πάρα πολύ όμορφη εικόνα τα ζώα αυτά.Όταν έφτασα πια στο Grey Terminal έβλεπα παντού σώματα καμμένα,τρυπημένα από τις σφαίρες,ακρωτηριασμένα σώματα και φωτιές.Αυτή η απαθλίωση που υπήρχε εκεί πέρα δεν μπορούσε με τίποτα να συγκριθεί με τις εικόνες του δάσους.Δεν έπρεπε όμως να χάνω χρόνο και έτρεχα από εδώ και από εκεί για να βρω τον Mato αλλά τίποτα.Όταν πια είχα χάσει τις ελπίδες μου άκουσα από κάποιον να φωνάζει το όνομά μου.Γυρίζω και τι να δω.Τον Mato να πολεμά με κάτι κλέφτες .

Την ώρα που με βλέπει οτι έχω έρθει και μου χαμογελά πάει ένας ληστής να τον καρφώσει στην πλάτη αλλά εγώ με ένα σάλτο τον καρφώνω στην καρδιά και πέφτει κάτω σκοτωμένος.
-Πρέπει να προσέχεις τα νώτα σου και να μην σου αποσπάται η προσοχή με ανούσια πράγματα αδελλιώς θα πεθάνεις.
-Θα το έχω υπόψιν μου την επόμενη φορά που θα κάνω μια μάχη.Έρχονται και άλλοι.Πρέπει να τους σκοτώσουμε και να πάμε να βοηθήσουμε μέσα τους βασιλικούς φρουρούς γιατί δεν θα αντέξουν για πολύ.
-Ωραία.Εγώ θα πάρω τους δεξιά και εσύ τους αριστερά,εντάξει;
-Εντάξει.
Την ώρα που συμφωνήσαμε ποιους θα έπαιρνε ο καθένας.Με ένα τρέξιμο προς τα πάνω τους αρχίσαμε να τους σκοτώνουμε χωρίς σταματημό.Πρέπει να είχα σκοτώσει πάνω από 300 άνδρες αλλά δεν σταματούσα για κανένα λόγο.Σε κάποια φάση άκουσα τον αρχηγό των κλεφτών να τους λέει:
-Μην τα παρατάτε.Σκοτώστε τους όλους και θα πάρουμε την πόλη τους.
-Ναι αρχηγέ.
Με το <<ναι,αρχηγέ>> που του είπαν οι κλέφτες κατάλαβα οτι αν σκότωνα αυτό τον άνδρα θα σταματούσαν να κάνουν επίθεση.Έπρεπε όμως να το κάνω γρήγορα γιατί αλλιώς θα κουραζόμουν και θα μπορούσε να με σκοτώσει πολύ εύκολα.Το παίρνω απόφαση και τρέχω προς το μέρος με μεγάλη ταχύτητα.Την ώρα που φτάνω κοντά του και είμαι έτοιμος να τον χτυπήσω γυρνάει με το σπαθί του και μου αποκρούει την επίθεση πάρα πολύ εύκολα και έπειτα μου ανταποδίδει το χτύπημα αλλά και εγώ το αποκρούω το χτύπημα του.
-Είσαι πολύ γενναίος ή πολύ μεγάλος βλάκας για να μου κάνεις επίθεση.
-Είμαι πολύ γενναίος.
-ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Για αρκετή ώρα κάναμε επιθέσεις ο ένας στον άλλον και τις απέκρούαμε.Η μάχη ολοένα και δυσκόλευε επειδή η κούραση αυξανόταν.Σε κάποια στιγμή γυρίζει και μου λέει:
[color=lime]-Μικρέ βλέπω πως είσαι πιο δυνατός απο ότι φανταζόμουν.Δεν πίστευα οτι θα έφτανα σε σημείο να χρησιμοποιήσω αυτό το πράγμα.Είσαι ο πρώτος που με κάνει να το χρησιμοποιήσω απο τότε που το έφαγα.
-Μα για τι πράγμα μιλάς;Εδώ αμα βλέπεις πολεμάμε,δεν πίνουμε τον καφέ μας.
-Είσαι αστείος μικρέ.Κρίμα να χαθεί ενα τόσο αστείο άτομο απο τον κόσμο.ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Τον κοίταξα την στιγμή που γέλαγε να αλλάζει μορφή,δηλαδή άρχιζε και έβγαζε δόντια και νύχια και να ουρλιάζει σαν να ήταν λύκος.Μα δεν πίστευα στα μάτια μου.Γινόταν ένα ζώο και αν μπορούσα να διακρίνω καλά γινόταν ένας λύκος.
-Μα τι είναι αυτό;Τι είσαι;
-Αυτό μικρέ είναι ένα φρούτο του διαβόλου που μου δίνει την ικανότητα να γίνομαι λύκος.{Devil Fruit/Zoan/Inu Inu no mi:Model Wolf}Τώρα θα αρχίσει η πραγματική μάχη.Μικρέ ετοιμάσου να πεθάνεις.ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
-Δεν το νομίζω.Αλλά προσπάθησε.
-Έρχομαι.ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑα
Και με ένα γρήγορο τρέξιμο έρχεται καταπάνω μου.Βγάζει τα νύχια του και πάει να σκίσει.Δεν ήξερε όμως ότι είμαι πάρα πολύ γρήγορος και με μία γρήγορη κίνηση βγάζω τα σπαθιά και του αποκρούω τα νύχια.Τότε αυτός έτρεξε προς τα πίσω και ερχόταν πάλι προς το μέρος πιο γρήγορα από πριν αλλά αυτή την φορά με τα δόντια για να με δαγκώσει.Εγώ και πάλι βάζω τα σπαθιά και αποφεύγω την επίθεση του.
Αυτό γινόταν για κάμποσα λεπτά.Σε κάποια στιγμή γυρίζει και μου λέει:
-Μπράβο μικρέ.Μπόρεσες και άντεξες μέχρι τώρα αλλά πόσο πιστεύεις ότι θα αντέξεις ακόμα;.Η κουρασή σου είναι πιά μεγάλη και σχεδόν με δυσκολία αναπνέεις.Οι ενισχύσεις δεν έχουν έρθει ακόμα.Ο φίλος σου είναι έτοιμος να πεθάνει γιατί ούτε αυτός θα αντέξει για πολύ ακόμα.Έχεις μείνει μόνος σου.Είδες ότι δεν μπορούσες να σώσεις κανέναν.Πίστευα οτι ήσουν δυνατός αλλά τελικά ήσουν αδύναμος.Έπρεπε να είχες κάτσει σπίτι σου μικρέ.Για αυτή σου την ανοησία τώρα θα πεθάνεις.
Δεν ήθελα να πιστέψω τα λόγια του αλλά καταβάθος ήξερα οτι ήταν αλήθεια.Ένοιωθα αρκετά κουρασμένος για να σηκώσω τα σπαθιά μου για να προστατευτώ,οι ενισχύσεις δεν είχαν έρθει ακόμα και ο Mato ήταν κουρασμένος για να κερδίσει την μάχη.Αλλά άκουσα κάτι που μου ανέβασε το ηθικό:
-δεν είσαι αδύναμος,Sora.πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου και στο όνειρο σου.Θυμήσου τον πατέρα σου.
Βγάζω το γράμμα απο την τσέπη μου και το κραταω βαθιά στο χέρι μου.
-Μην του δίνεις ψεύτικες ελπίδες.τώρα είναι η ώρα να πεθάνεις.ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Ερχόταν καταπάνω μου με τόση πολύ γρηγοράδα που ίσα-ίσα τον βλέπαμε.Όταν πιά είχε φτάσει κοντά μου,έβγαλε τα νύχια του και πήγε να με σκίσει.
-Ήρθε το τέλος σου,αδύναμε μικρέ.
-Δεν είμαι ούτε ΑΔΥΝΑΜΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ,ούτε και ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
-Τι έγινε;
Δεν ήξερα τι είχε γίνει.Όταν άνοιξα τα μάτια μου έιδα να έχουν πέσει κάτω όλοι οι κλέφτες,οι βασιλικοί στρατιώτες και ο Mato.Μόνο εγώ και ο αρχηγός των κλεφτών είχαμε μείνει όρθιοι.Όταν κοίταξα τον αρχηγό των κλεφτών,τον είδα τρομαγμένο,λές και είχε δεί φάντασμα ήτανε,αλλά και κουρασμένο.Αλλά και εγώ ήμουν πάρα πολύ κουρασμένος.μετά απο λίγο συνήρθε και μου είπε:
-Μικρέ δεν ξέρω τι έκανες αλλά δεν θα σε σώσει πάλι αυτό.
-Σου είπα οτι δεν είμαι ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.
Και με ένα σάλτο φτάνω κοντά του και τον τρυπώ με τα σπαθιά στην καρδιά,στο λαιμό και στην κοιλιά και πεθαίνει.Ύστερα από λίγο ήρθαν και οι ενισχύσεις.Ούτε αυτοί πίστευαν στα μάτια τους.Βλέπανε όλους τους ανθρώπους κάτω αλλά χωρίς να είναι τραυματισμένοι.Εγώ ήμουν τόσο πολύ κουρασμένος που λιποθύμησα.Το μόνο που θυμάμαι ήταν οι φωνές των αστυνομικών να φωνάζουν ότι είχαμε κερδίσει.Είχε πια έρθει το απόγευμα όταν ξύπνησα.Καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν την μάχη μου.Δεν ήθελα να πιστέψω τα λόγια του αλλά ήταν αλήθεια.Έπρεπε να γίνω πιο δυνατός επειδή στη θάλασσα θα βρω πειρατές πολύ πιο δυνατούς από αυτόν που πολέμησα σήμερα.καθώς σκεφτόμουν την μάχη μου ακούω κάποιον να χτυπά επίμονα την πόρτα.

-Ποιός είναι;
-Εγώ ο Mato.
-Πέρασε μέσα.
Μπαίνει μέσα πολύ ανύσηχος και μου λέει:
-Ντύσου γρήγορα και πάρε και τα σπαθιά σου,κάτι έγινε στο Goa Kingdom.
-Τι έγινε;
-Δεν ξέρω.Άντε ακόμα μες τις πυτζάμες είσαι;Ντύσου να φύγουμε.
Μόλις μου το είπε αυτό εγώ σηκώθηκα οσο πιο γρήγορα μπορούσα,φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου και έφυγα τρέχωντας για το Goa Kingdom.Ήμουν τόσο νευριασμένος αλλά και τρομαγμένος για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί που δεν κατάλαβα οτι είχα αφήσει μέτρα τον Mato πίσω που άμυδρά άκουγα τι μου έλεγε.
-Περίμενε με.Περιμεν........,Π.................
Κάποια στιγμή σταμάτησα να τον ακούω αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω.Όταν πια μπήκα στο δάσος Midway σταμάτησα για ένα δευτερόλεπτο για να πάρω μια ανάσα.Μετά άρχισα πάλι να τρέχω.Όταν πια βγήκα απο το δάσος είδα το Grey Terminal γεμάτο με πεθαμάνους και την πόρτα στο τείχος ανοιχτεί.Εγώ τότε μπαίνω μες την πόλη,βγάζω τα σπαθιά μου και παίρνω θέση μάχης αλλά τσάμπα επειδή δεν υπήρχε ψυχή και τα φώτα ήτανε όλα κλειστά,δηλαδή αμυδρά έβλεπες.Σε κάποια φάση ακούω ένα κουβά να πέφτει απο πίσω μου και γυρίζω να δώ ποιός είναι.Δεν ήταν κανένας.Μετά απο λίγο έρχεται και ο Mato.
-Πως έτρεχες έτσι δεν μπορούσα να σε προλάβω.
-Μα τι έχει γίνει εδώ;Αυτή μοιάζει με πόλη-φάντασ......
Δεν κατάφερα να τελειώσω την πρόταση μου και ανοίξανε όλα τα φώτα του βασιλείου και βγαίναν από παντού άνθρωποι και με χειροκροτούσαν.Εγώ δεν ήξερα τι να κάνω.Ήμουνα τόσο ξαφνιασμένος που δεν ήξερα τι να πω.Γυρίζω προς τον Mato και του λέω:
-Για ποιόν είναι όλα αυτά;
-Μα φυσικά για σένα είναι χαζέ.Δεν ακούς που φωνάζουν το όνομα σου;
-Το ακούω που το φωνάζουν αλλά για ποιό λόγο το φωνάζουν;
-Επειδή τους έσωσες από τους κλέφτες και τους λωποδύτες.
Κατα την διάρκεια της κουβέντας μου με τον Mato ήρθαν κάποιοι βασιλικοί φρουροί και με πήραν και με πήγαν στην κεντρική πλατεία του βασιλείου.Πίσω μου να έρχεται ένας όχλος απο ανθρώπους και να με φωνάζουν:<>Και πάλι απο την αρχή τα ίδια.Σε κάποια στιγμή σταμάτησαν και υποκλίθηκαν γιατί έβγαινε ο βασιλιάς του Goa Kingdom.Την ώρα που έφτασε κοντά μου,με αγκάλιασε,με φίλησε και με έδειξε λέγωντας:
-Αυτός είναι o Sora.Αυτός είναι ο ήρωας του βασιλείου μας.Χάρη σε αυτόν τον νέο θα μπορούμε από εδώ και εμπρός να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια.Γιατί άμα δεν υπήρχε αυτός θα μπορούσαμε εμείς τώρα να είμαστε νεκροί.Απο εδώ και εμπρός αυτή την ημέρα θα την γιορτάζουμε εις το όνομα του ήρωα μας,του Sora.Για αυτό θα ήθελα όλοι μαζί να τον χειροκροτήσετεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.
Τότε άρχισαν όλοι να με χειροκροτούν.Έπειτα απο λίγο σταμάτησαν και είπε ο βασιλιάς:
-Ας αρχίσει το γλέντι για τον ήρωα μας Sora.
Και τότε πετάχτηκαν κάτι πυροτεχνήματα και άρχισαν να παίζουν μουσική και να χορεύουν και να πίνουν.Είχε περάσει αρκετή ώρα όταν είδα τον Mato να φεύγει.Τον ακολούθησα μέχρι έξω και τον είδα να πηγαίνει προς το δάσος.Τον σταμάτησα πριν φύγει και τον ρώτησα:
-Που πας;
-Παω να φύγω.Ξέρεις ότι όταν δεν είναι το γλέντι προς τιμήν μου δεν μου αρέσει.Ούτως ή άλλως εγώ ήρθα για τα γενέθλιά και μετά θα έφευγα.
-Μα δεν θα χαιρετήσεις κανέναν;
-Μου είναι λίγο δύσκολο.Για αυτό φεύγω στα κρυφά.Αντε γεία.
Την ώρα που έμπαινε μέσα στο δάσος,σταμάτησε και μου είπε:
-τα πήγες πολύ καλά σήμερα Sora.Μπράβο σου!Αν συνεχίσεις έτσι κάποια στιγμή θα φτάσεις και εμένα.Αν κάποτε ξαναβρεθούμε να κάνουμε μια φιληκή μάχη εντάξει;
-Εντάξει.
Μετά απο ένα λεπτό χάθηκε μέσα στο δάσος και εγώ γύρισα στο γλέντι.Είχε πια νυχτώσει για α καλά όταν πήγα σπίτι μου.Μπορεί το ταξίδι μου να καθυστέρησε αλλά θα γίνει.Πειρατές φυλαχτήτε.Έρχεται ο καλύτερος πειρατής που υπάρχει και το ονoμά του είναι
.

Όνομα: Cervantes D. Sora
Haki Points:-
Player of the Month Points:3
Beli: 8.000
Bounty/Fame Points:-
Παρατηρήσεις:Πάρα πολλές υπερβολές στην ιστορία σου.
Σκότωσες 300 άτομα ? Ο.Ο νίκησες έναν φημισμένο πειρατή,άλλαζες γρήγορα τα γεγονότα,το μόνο καλό ήταν 2-3 πόστ και το ότι ήταν μεγάλα τα πόστ.