[Group C]Ξεκίνημα Ιστορίας[Arc]

Αρχίσαμε λοιπόν όλοι μαζί -όσοι είχαμε απομείνει τουλάχιστον- να αναζητούμε τους Shandians. Η κοπέλα παρά τις απειλές μας αδυνατούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας και να μας αποκαλύψει την τοποθεσία που βρίσκονταν. Ίσως γνώριζε ίσως πάλι όχι. Δεν μπορούσα να διακρίνω εάν έλεγε την αλήθεια μέσα στην σύγχυση μου. Κάτι μέσα μου με έκανε να ανησυχώ επικίνδυνα για το τι έπεται. Προσπάθησα να καθησυχάσω τον εαυτό μου, αποδιώχνοντας τις σκέψεις μου αλλά δεν τα κατάφερα. Οπότε πλησίασα την όμηρο μας και σκέφτηκα να την προσεγγίσω με έναν άλλον τρόπο ελπίζοντας να μου αποκαλύψει κάτι ενδιαφέρον.
-Άφησε την και απομάκρυνε τα δεσμά της. είπα στον Dakeron επιβλητικά. Ο Zeref κούνησε το κεφάλι του νοηματικά με σκοπό να τον αποτρέψει από κάτι τέτοιο. Φυσικά και ήξεραν την επιθυμία μου να ανακαλύψω τις ρίζες μου και ότι είχα μία μικρή συμπάθεια στην κοπέλα λόγω της φυλής της. Οπότε δεν ήταν διατεθειμένοι να με αφήσουν να κάνω ότι θέλω.
-Όχι, Hitomi. Δεν θα την αφήσουμε πρέπει να μας οδηγήσει στους Shandians και μετά ίσως την ελευθερώσουμε. αποκρίθηκε σοβαρός ο Dakeron και έσφιξε και άλλο τα χέρια του, κρατώντας την πιο σταθερά.
-Μα δεν θα την αφήσω να φύγει. Απλά θα την αναλάβω εγώ. αναφώνησα με ένα μνησίκακο χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπό μου. Πλησίασα περισσότερο τον γεμάτο αμφιβολίες Dakeron ο οποίος σιγά σιγά υπέκυπτε.
-Όχι. Όχι. Καλύτερα με αυτόν εδώ. είπε φοβισμένη η κοπέλα και γραπώθηκε πάνω του καθώς αντίκρισε το σκοτεινό βλέμμα μου. Προσπαθούσα να φανώ φιλική. Της χαμογέλασα ξανά. Βέβαια πολύ αμφέβαλλα εάν ο τρόπος μου ήταν επιτυχής. Εκείνη την στιγμή ο Dakeron γέλασε και ύστερα από την έγκριση και του Zeref, την άφησε.
-Μην ανησυχείς, δεν θα σου κάνω τίποτα. είπα χαμογελαστή αν και δεν την καθησύχασε. Κάθισα σκεπτική για λίγο πριν πλησιάσω κι άλλο. "Πόσα άτομα χρειάζονται για κρατήσουν την κοπέλα, ώστε να μην δραπετεύσει; Τρία;" σκέφτηκα αλλά μετά όταν την αντίκρισα για μία άλλη φορά από πάνω έως κάτω, το ξανασκέφτηκα. "Δυο." Τότε λοιπόν δημιούργησα έναν κλώνο χρησιμοποιώντας την δύναμη του φρούτου μου και την περικύκλωσα. Εγώ στάθηκα κρατώντας την από τα δεξιά ενώ ο κλώνος μου από τα αριστερά.
-Τι;;; Μα πώς; αναρωτήθηκε η κοπέλα. Ήταν έκπληκτη και με κοιτούσε τρομαγμένη. Ακολούθησαν λίγα λεπτά σιγής και ύστερα έσπασα την σιωπή με τα λόγια μου.
-Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. της είπα με νόημα.
-Ποιο είναι το όνομά σου; αποκρίθηκε πιο φιλικά ο κλώνος μου, τρομάζοντάς την.
-...Conis. ψέλλισε επιφυλακτικά. Και ύστερα ακολούθησε μία εκτενής συζήτηση. Πολλαπλές ερωτήσεις και αντίστοιχες απαντήσεις, όμως καμία δεν μου αποκάλυπτε περαιτέρω πληροφορίες από ότι ήδη γνώριζα.

-Λοιπόν,βαρέθηκα να περιμένω!ή μιλάς ή σε θάβω επί τόπου!
Ο άγνωστος άνθρωπος δεν φαινόταν πρόθυμος να μιλήσει.
-Τι δύναμη!σκέφτηκε από μέσα του καθώς ένιωθε την δύναμη που είχε ο Zeref καθώς τον κρατούσε από τον λαιμό.
-Πωπω!Άστον!φώναξε η Hitomi καθώς δεν άντεχε να βλέπει τον άγνωστο άνθρωπο να πονάει.
-Καλά...
-Ε! παιδιά!φώναξε ο Rigardo δυνατά σηκώνοντας το δεξί του χέρι για να τους χαιρετήσει.
-Rigardo?
-Ε?τι θέλεις εσύ εδώ?
-Γιατί ρε παιδιά,δεν είμαι μέλος του πληρώματος?
-Καλά,εσύ δεν παράτησες το πλήρωμα για να ζήσεις μια ήσυχη και όμορφη ζωή δίπλα στην πολυαγαπημένη σου Ori?Πως κατέληξες εδώ?!
-Ori?Ωχ όχι!είναι ακόμη στο πλοίο!πφφφ τι βλάκας που είμαι!
(Τίποτα καινούργιο θα μας πεις? σκέφτηκε ο Zeref από μέσα του)
-Στο πλοίο?Μας κοροϊδεύεις?
-Όχι!Την ημέρα που σας ανακοίνωσα την απόφαση μου της ζήτησα να έρθει να με δει στο δωμάτιο που έχω στο πλοίο ε και η συζήτηση επεκτάθηκε λίγο παραπάνω από ότι περίμενα...
-Δηλαδή?
- αα! .... [color]=violet].γκρρρ[/color]
-τσ αυτός ο Rigardo....
-Πες μααααςςςςς
Ο Dakeron ήθελε να μάθει της λεπτομέρειες από την περιπετειώδης ιστορία του Rodrigo παρότι δεν τον άφηνε η Hitomi.
-Ας γυρίσουμε στο πλοίο γρήγορα είπε ο Zeref.
-Α και Rigardo ποιος είναι αυτός?
-Ο νέος μου σκλάβος~είπε γεμάτος χαρά χαρακτηρίζοντας σκλάβο τον skypiean που τον βοήθησε να τους βρει.
Όλοι αρχίζανε και τρέχανε προς το πλοίο ώστε να ελέγξουν αν όλα είναι καλά παρέα με τον Rigardo,τον σκλάβο και τον άγνωστο άνθρωπο τον οποίο τον κουβαλούσε ο Zakeron.
-ΒΟΗΘΕΙΑ!Ακούστηκε μια απελπισμένη γυναικεία φωνή από το πλοίο.
-Αυτή πρέπει να είναι η Ori!είπε δυνατά ο Rigardo καθώς έτρεχε ακόμη πιο γρήγορα.
-Κοιτάξτε!Φώναξε η Hitomi καθώς έδειχνε με το δάχτυλο της κάτι skypieans να κρατάνε την Ori.
-Αφήστε την!Ο Rigardo έτρεξε γρήγορα προς τους guards οι οποίοι κρατούσαν τα όπλα τους μαζί τους.
Με μια πολύ γρήγορη κίνηση δυο από αυτούς πετάχτηκαν μπροστά από τον Rigardo χτυπώντας τον με τα όπλα τους τα οποία είχαν ηλεκτρισμό πάνω τους πετώντας τον αρκετά μέτρα πίσω από το πεδίο της μάχης.
-Εσείς οι είστε οι παράνομοι πειρατές?Ποιος είναι ο καπετάνιος σας?ρώτησε ο αρχηγός των Guard.
-Ο καπετάνιος μας δεν είναι εδώ(Ένας θεός ξέρει που έχει χαθεί από τότε που τον αφήσαμε μόνο στην πόλη -,-)αλλά με βάση του κανόνα που έχουμε στο πλήρωμα μας,κάνατε το λάθος να χτυπήσετε ένα μέλος του πληρώματος,ένα μέλος της οικογένειας μας και για αυτό θα τιμωρηθείτε!
-Αρχηγέ δείτε!Έχουν και ένα Shandian μαζί τους!
-Καλά το είχα καταλά--
Από το πουθενά πετάχτηκε ο Zeref μπροστά από τον αρχηγό των Guard-τα πολλά λόγια είναι φτώχεια ''αρχηγέ''και τον χτύπησε με πολύ δύναμη εκτοξεύοντας τον σε έναν τεράστιο βράχο.
-Επιτέλους λίγη δράση~
-Λίγη εξάσκηση κάνει καλό..
-Θα σε σώσω Ori!
Και όλοι ετοιμάστηκαν για μάχη....


Θα κάνετε ένας ένας πόστ στο τόπικ του Crew Boss-White Berets και έπειτα ξεκινάω εγώ την επίθεση.
Θα δείτε στο τόπικ πως θα πάνε οι σειρές.


Φόρμα Μάχης:

Κώδικας:

Όνομα Χαρακτήρα:

[hide]

Gear/Zoan Mode/Logia Element Skill:

Αμυντικές Δυνάμεις:

Ιδιότητα:

Στατιστικοί πόντοι (του παίχτη σου):

[/hide]

White-Berets