[Τελος] The Adventure Begins Part 2

"Link προηγούμενης ιστορίας":

"Περίληψη Προηγούμενων":

Είχαν περάσει ενα σορό χρόνια περίπου στα 5 πλέον ειμαι 19 ετων. Εγώ ήμουν ακόμη στα δάση και έκανα εξάσκηση ώστε να γίνω δυνατός για να γίνω πειρατής. Μετα εγώ από μεγάλη εκπαίδευση και για σήμερα είχα πάει στο μέρος οπού είχα φτιάξει μια καλύβα να ξεκουραστώ επειδή πιέζομαι σε σημείο οπού μπορώ να πεθάνω από την σκληρή προπόνηση. Είχα φτάσει μετά από κάτι λεπτά εκεί πέρα γύρω στα 10 με 15 επειδή είναι λίγο μακρυά κιόλας και επίσης καθώς πήγαινα στην καλύβα έχει πολλούς κινδύνους το δάσος αυτό μπορεί να συναντήσω κανένα άγριο ζώο.

Και καθώς είχα φτάσει στην καλύβα ξαφνικά πετάγεται πάνω μου ένα άγριο θηρίο , έχει πολλά τέτοια εδώ πέρα.
-Ώστε ξανά ήρθες ε? Πήγε να μου κάνει επίθεση και ότι και να του έλεγα δεν θα με άκουγε και αυτό εδώ το θηρίο πριν 5 χρόνια είχε ξανά εμφανιστεί μπροστά μου αλλά τότε δεν ήμουν αρκετά δυνατός ώστε να μπορέσω να επιβιώσω αλλά με ένα τρόπο του είχα ξεφύγει και μπόρεσα να κάνω την εκπαίδευση που ήθελα για να γίνω πειρατής. Φαινόταν πολύ πεινασμένος αυτή την φορά αλλά συγνώμη φίλε δεν έχεις ελπίδες με τον τωρινό εμένα οπότε θα μείνεις νηστικός και επίσης πεινάω κάπως και εγώ. Εδώ πέρα το μόνο που έτρωγα ήταν φρούτα δεν είχα φάει καθόλου κρέας και τώρα κάπως το λιγουρεύομαι.

Αφού άρχισε και γουργούριζε και η δίκια μου κύλια μετά πήγα και του έκανα επίθεση εκείνος μου έδινε νυχιές με τα νύχια αλλά τις απέφευγα και την στιγμή που πάει να μου ρίξει μια νυχιά εγώ την αποφεύγω και αμέσως μετά αφού την είχα αποφύγει του δίνω μια δυνατή κλωτσιά στο στήθος.ΜΕτα από λίγο αφού του είχα δώσει δυνατό χτύπημα δεν μπορούσε να κουνηθεί άλλο και έπεσε κάτω. Πήγα να δω αν είναι ακόμη ζωντανό και όταν είδα ότι δεν ήταν πήγα μέσα στην καλύβα πήρα ένα μαχαίρι και τον έκοψα ώστε να το φάω σε χίλια κομμάτια.
-Τι σκληρό δέρμα που έχει, αλλά ήταν πολύ σκληρό το δέρμα του και δεν μπορούσα να τον κόψω και μετά τον πήρα και τον πήγα πάνω στα βράχια για να τον πετάξω από κάτω και μετά εγώ πήγα και πήρα έναν τεράστιο βράχο και τον πέταξα πάνω του. Όταν είχα πάει κάτω να δω τι έγινε είδα να έχει ξεζουμιστεί και να έχει πετάξει από μέσα του ένα σορό κρέας.
-ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΣΑ, είπα δυνατά και πήρα κομμάτια κρέας και άρχισα να τρώω.

Εγώ από το τρόπο που έτρωγα ήταν λες και έτρωγα σαν πεινασμένος λύκος οπού έχει να φάει καιρό κρέας. Μετα από λίγο περίπου στα 20 λεπτά είχα τελειώσει και το μόνο που είχε μείνει ήταν μόνο τα κόκαλου του αγρίου ζώου.
-Τι ωραίο φαγητό, είπα αφού είχα φουσκώσει και μετά αφού είχα κουραστεί από το κυνήγι που έκανα τώρα πήγα μέσα στην καλύβα και την έπεσα επειδή ήμουν πτώμα. Όταν μπήκα μέσα πήγα στο κρεβάτι μου οπου είχα φτιάξει ο ίδιος και την έπεσα ,μετά από λίγο έκλεισα τα μάτια μου και άρχισα και κοιμόμουν αλλά πριν κοιμηθώ σκεφτόμουν το χωριό κάτω που το είχα αφήσει.

Είχαν περάσει 3 ώρες από την στιγμή που είχα κοιμηθεί και τότε μετά από λίγο είχα ξυπνήσει.
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ τι ωραίος ύπνος ώρα για εκπαίδευση πάλι, κάθε φορά που κοιμάμαι μετά αμέσως δεν χάνω καιρό για να προπονηθώ. Έφυγα από την καλύβα και πήγα σε κάτι δέντρα και προπονιομουν το μόνο που έκανα βασικά τώρα ήταν να χτυπάω μπουνιές και κλωτσιές στα δέντρα ώστε να γίνουν πιο δυνατές από τι είναι. Σιγά σιγά και για τώρα θα τελείωνα αφού είχε περάσει κάμποση ώρα από την στιγμή που είχα αρχίσει την προπόνηση.
-Είναι ώρα μου φαίνεται να πάω στην πόλη κάτω, είπα και πήρα ότι πράγμα έπρεπε και έφυγα.

Είχα αρχίσει να φεύγω το δάσος και πήγαινα προς τα κάτω. Και που πήγαινα και πάλι στην πόλη θα είναι λίγο δύσκολο να με γνωρίσουν επειδή έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε αλλά ένα είναι μόνο σίγουρο.
-Ανυπομονώ να δω πως είναι η πόλη τώρα,το είπα αυτό και έτρεξα προς τα κάτω από την έξαψη που είχα επειδή θα πήγαινα και πάλι στην πόλη μου. Περάσαν 3 λεπτά και είχα φτάσει από έξω την πόλη και είδα μια πόρτα την άνοιξα και όταν μπήκα μέσα βρέθηκα στην πόλη αλλά δεν ήταν έτσι όπως την θυμάμαι ήταν κάπως καλύτερη από πριν.

Περιτριγύριζα στην πόλη να δω τι έχει αλλάξει αλλά μπορεί να είναι διαφορετική από πριν αλλά κάποια πράγματα τα έχει ακόμη σαν το μπαρ της κόρη του Enwine. Τώρα που το θυμήθηκα άραγε τι να κάνει εκείνος έχω πολύ καιρό να τον δω. Και έτσι όπως περπατάω στην πόλη έρχεται ένας γέρος δίπλα μου και με ρωτάει κάτι.
-Συγνώμη είσαι καινούργιος εδώ πέρα ,δεν σε έχω ξανά δει, καλύτερα θα ήταν να πω ότι είμαι καινούργιος γιατί θα θέλω να τους κάνω έκπληξη όταν θα πω μετά ποιος είμαι.
-Ναι καινούργιος είμαι δεν ξέρω που να πάω ,δεν ξέρω τα μέρη.
-Α τότε τι θες να κάνεις εδώ πέρα? Ήταν καλή ερώτηση γιατί δεν ήξερα κιόλας έχω σπίτι αλλά αυτά είναι στον Rikuo και ο Rikuo δεν είναι εδώ δηλαδή εγώ επειδή έχω αλλάξει σε αυτά τα 5 χρόνια και μετά αποφάσισα να πάω σε ένα μπαρ.
-Θέλω να πάω σε ένα μπαρ μπορείς να με πας σε ένα?
-Και βέβαια, μετά φύγαμε και με πήγε σε ένα μπαρ.

Όπως πηγαίναμε στο μπαρ ο δρόμος που είχε πάρει φαινόταν κάπως γνωστός και μετά κατάλαβα που με πηγαίνει . Ήταν στο μπαρ της Leila Enwine την κόρη του Enwine , όταν μπήκα μέσα δεν είχε αλλάξει και τόσο το μέρος από τότε το μόνο που άλλαξε που είχα δει ήταν το μενού πιστεύω να έχει πιο νόστιμα φαγητά τώρα.
-Λοιπόν εδώ είναι πολύ καλό μπαρ,αν και το ήξερα αυτό αλλά πιστεύω να έχει γίνει και ακόμη καλύτερο.
-Ναι όντως βλέπω πολύ καλό είναι , εδώ θα κάτσω.
-Εγώ θα φύγω τώρα αφού σε έφερα.
-Οκ, μετά έφυγε αυτός και εγώ πήγα και έκατσα σε να κάθισμα που βρήκα και περίμενα να έρθει κάποιος να πάρει την παραγγελία μου

Εγώ περίμενα να έρθεις κάποιος και ξαφνικά έτσι όπως περιμένω στέκεται ένας από πάνω μου γυρίζω εγώ μετά να δω ποιος είναι και βλέπω ότι είναι η Leila.
-Γεια σας τι θέλετε να πάρετε κύριε? Μάλλον δεν θα με γνωρίζει για να μου μιλάει λες και είμαι ξένος, λογικό είναι κιόλας έχουν περάσει 5 χρόνια μπορεί και να με έχουν ξεχάσει κιόλας.
-Θέλω να πάρω αυτό και αυτό, είχα παραγγείλει κρέας γιατί μου είχε λείψει κιόλας το φτιαχτό στο κάρβουνο κρέας. Μετά είχε πλησιάσει την μούρη της κοντά και με κοίταζε επίμονα.
-Έχω τίποτα στην μούρη μου?
-Όχι αλλά κάπως γνωστός μου φαίνεσαι.
-Η φαντασία σου θα είναι μάλλον.
-Μπορεί κιόλας,παρα λίγο να με βρει ποιος είμαι, μπορεί να ήταν πιο εύκολο άμα με έβρισκε αλλά θέλω να τους κάνω έκπληξη εγώ.Και τότε καθώς εγώ έπαιρνα την παραγγελιά μου ακούστηκαν από έξω κάτι θόρυβοι.

Όταν τους είχα ακούσει εγώ αμέσως μετά είχα λίγο πανικοβληθεί γιατί ήταν τόσοι δυνατοί οι θόρυβοι που ήταν σαν σεισμός και ξαφνικά μπαίνει ένας μέσα στο μπαρ και είπε κάτι.
-Τρέξτε να φύγετε έχει έρθει ένα πλήρωμα με πειρατές σε αυτό το νησί εδώ πέρα και κάνουν όλα άνω κάτω αν δεν φύγετε θα σας σκοτώσουν, αυτός φώναζε και όταν εγώ το άκουσα αυτό σηκώθηκα αμέσως από το τραπέζι και πήγαινα προς τα έξω αλλά πριν πάω με σταματάει η άλλη.
-Που νομίζεις ότι πας θα σε σκοτώσουν, αυτή η κατάσταση έλεγε ότι πρέπει να πω ποιος είμαι.
-Συγνώμη αλλά πρέπει να πάω,και πριν φύγω είχα αφήσει ένα σημείωμα ότι έλεγε ποιος είμαι.

Είχα βγει έξω και έψαχνα τους πειρατές για να τους πλακώσω και να δείξω τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι όπως έψαχνα εγώ τους πειρατές έβλεπα να τρέχουν ένα σορό πολίτες από το νησί αυτό και ξαφνικά βλέπω τους γονείς μου να τρέχουν αλλά είχαν μαζί τους και να μικρο παιδί κιόλας,λες να πήγαν και να έκλεψαν ένα παιδί αν και μου φαίνεται πολύ σίγουρο αυτό αλλά τώρα δεν είχα καιρό να σκέφτομαι τέτοια πράγματα τώρα πρέπει να πάω να τους πλακώσω γρήγορα πριν καταστρέψουν ολόκληρο το νησί.
-Χεχεχεχε τι μικρές μύγες που έχει εδώ πέρα, εύκολο νησί , θα το κυριεύσουμε σε μια ώρα, ξαφνικά άκουγα κάτι φωνές και υπαιθεσα ότι ήταν ο καπετάνιος τους.
-Δίκιο έχεις καπετάνιε , και έτσι όταν κατάλαβα ποιοι είναι οι πειρατές έτρεξα κατά πάνω τους.
-ΔΕΝ ΤΟ ΝΟΜΙΖΩ ΑΥΤΟ ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΕΔΩ ΑΚΟΜΗ!!! Όταν είχα τρέξει κατά πάνω τους είχα δώσει μια μπούνια στην μούρη του καπετάνιου τους.

-Ποιος νομίζεις ότι είσαι και μου δίνεις μπουνιές στα καλά καθούμενα.
-Ξεφτίλισες όλους τους πολίτες, μπαίνεις σε αυτό το νησί έτσι και χτυπάς όποιον βρεις στον δρόμο σου.
-Και το έγινε άμα το κάνω αυτό ε?
-Είναι κάτι που δεν θα σε συχωρέσω, ελπίζω να έχεις προετοιμαστεί ,τον κοίταξα με ένα σοβαρό βλέμμα και μετά πήγε λίγο πίσω και εγώ πήγα να του ρίξω πάλι μπούνια αλλά έβαλε στην μέση τα τσιράκια του.
Ώστε κρύβεσαι πίσω από τα τσιράκια σου ε? Αλλά αυτά σε εμένα δεν πιάνουν!! Του φώναξα και έδωσα 3 μπουνιές στους 3 που είχαν έρθει μπροστά μου μετά πήδηξα προς τα πίσω και ήταν από πίσω μου άλλοι δυο και τους έριξα μια κλωτσιά δεν μπόρεσαν εκείνοι να την αποφύγουν.
-Τι αδύναμα τσιράκια που έχεις, είχε αρχίσει και του την έδινε στα νεύρα.
-Πολύ σε ανέχθηκα, μετά ήρθε κατά πάνω μου.

Όταν είχε έρθει κατά πάνω μου είχε βγάλει ένα μακρύ όπλο και μου έκανε επίθεση εγώ την απέφυγα και του έριξα μια μπουνιά στα πλευρά.
-Μόνο αυτό έχεις, μου έκανε πάλι επίθεση αλλά αυτή την φορά έβαλε πιο πολύ δύναμη και πιο γρήγορα και την απέφυγα αλλά όταν είχε σκάσει στο πάτωμα κάτω είχε κάνει λακκούβα και αν αυτό το έτρωγα θα μπορούσε να μου σπάσει κανένα κόκαλο.
-Πως σου φάνηκε αυτό μου λες.
-Χεχεχε όχι άσχημο αλλά μπορείς να κάνεις αυτό!!!! Του φώναξα και με όλη την δύναμη μου του έριξα μια μπουνιά στο στομάχι. Αυτός δεν την είχε προσέξει και είχε πεταχθεί στο επόμενο σπίτι και το είχε καταστρέψει.
-Μου έκανες καλή ζημιά αυτή την φορά, δεν έλεγε να τα παρατήσει είχε σηκωθεί αλλά φαινόταν σαν να ήταν στα τελευταία του από τις κινήσεις του.
-Δεν νομίζω να αντέχεις άλλο.
-ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ!!! παράτησε το όπλο του κάτω και έτρεξε γρήγορα προς τα μένα και μου έδωσε μια μπουνιά. Είχα καταφέρει να βάλω το χέρι μου για άμυνα αλλά και πάλι κατάφερε να με βαρέσει στέλνοντας με στο επόμενο σπίτι.

Την ώρα που πολεμάγαμε εμείς οι δυο έβλεπα τους γείτονες και γενικά τους ανθρώπους του νησιού να αναρωτιούνται ποιος είμαι και ξαφνικά εμφανίζεται μια γυναίκα που ήταν η Leila και απαντάει σε όλους αυτούς.
-Ποιος είσαι άραγε, εγώ δεν μπορούσα να απαντήσω γιατί τον πολέμαγα.
-Ναι ποιος είναι αυτός, σίγουρα δεν με γνώριζαν επειδή έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από τότε και έχω αλλάξει εντελώς από τότε.
-Παιδεία αυτός εδώ ο άνθρωπος είναι ο σωτήρας μας και επίσης ο Rikuo,το παιδί πριν 5 χρόνια που υπήρχε εδώ πέρα αν θυμάστε.
-Ε ο Rikuo πλάκα κάνεις έτσι, είναι εντελώς διαφορετικός από τότε.
-Αποδείξει εδώ είναι λέει.
-ΦΑΓΗΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΘΕΛΩ ΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!!
-Σίγουρα αυτός είναι ,και έχει μεγαλώσει τόσο πολύ έχει γίνει ολόκληρος άντρας.
-Ναι αλλά θυμάμαι ότι είχε πάει στο δάσος να ζήσει εκεί για να γίνει πειρατής.
-Ναι όντως μάλλον θα τελείωσε.
-Τότε θα φύγει πάλι έτσι?
-Πολυ πιθανών, θα μας λήψεις.
Και έτσι όπως άκουγα τους γείτονες να μιλάνε για μένα ξαφνικά βλέπω μια κηρία να έρχεται προς τα εδώ.
-Rikuo εσύ είσαι Rikuo, όταν είχα προσέξει καλύτερα είχα δει ότι ήταν η μάνα μου.

Καθώς η μάνα ερχόταν προς τα μένα ξαφνικά όταν είχα γυρίσει από την άλλη να προσέχω για να μην με βαρέσει βλέπω να μην είναι πια εκεί και να κατευθύνετε προς την μάνα.
-Μανα πρόσεχε!!!! Αυτός είχε πάει στην μάνα και εγώ δεν είχα προλάβει να τον πιάσω και της είχε επιτεθεί πάλι καλά που η ίδια ήταν τέρας και δεν έπαθε και τίποτα το σοβαρό αλλά....
-Ασυγχώρητο.
-Τι? Είχα για ένα λεπτό καθησυχάσει για να πάρω μια ανάσα και μετά αμέσως είχε έρθει μέσα μου πολύ οργή και πήγα προς τα πάνω του με πολύ φόρα και είχα βάλει πολύ δύναμη στην μπουνιά που πήγα να του ρίξω.
-Νομίζεις θα μπορείς να μου κάνεις κάτι με αυτό ε, είσαι και εσύ μια μικρή μύγα, ότι έλεγε από εδώ και πέρα μου την έδινε και ήθελα να εξαφανιστεί από αυτό τον κόσμο.
-ΟΛΟ ΜΗΛΑΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ!!! Και όταν το είπε αυτό είχα φτάσει ήδη στο μέρος και του έδωσα πάλι μια μπουνιά στην κύλια του και πάλι εκτοξεύτηκε σε ένα σπίτι και το κατάστρεψε αλλά αυτή την φορά δεν σηκώθηκε πάλι.

-Γιατί είσαι τόσο δυνατός?
-Επειδή.... είμαι πειρατής, πραγματικός όμως όχι φτηνιαριδες σαν και εσένα που πάτε και λεατονεται τα χωριά.
Μετά δεν μπορούσε να μιλήσει άλλο και έχασε τις αισθήσεις του,και είδα μετά έναν να έπαιρνε με ένα den den mushi τους marines να έρθουν εδώ πέρα να τον πάρουν αυτόν και το πλήρωμα του.
-Rikuo μου έλειψες, είχε πιαστεί η μάνα μου πάνω μου και εκλεγε παρα πολύ.
-Εντάξει πως κάνεις έτσι,και ξαφνικά είδα ένα κοριτσάκι να είναι πίσω απο τον πατέρα.
-Μανα δεν νομίζω να κλέψατε παιδί αφού δεν ήμουν εγώ εδώ πέρα,και ξαφνικά γύρισε στον παλιό της εαυτό.
-ΒΛΑΚΑ,τι νομίζεις ότι είναι οι γονείς σου.
-Rikuo αυτή εδώ είναι η Suzi η μικρή αδερφή σου.
-εΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ,με είχε ξαφνιάσει το γεγονός ότι είχαν κάνει δεύτερο παιδί.
-Ήταν στην κυλια της μάνα σου την στιγμή που είχες φύγει και μετά από 9 μήνες γεννήθηκε.
-Καλά δεν πειράζει ,γεια σου Suzi, εγώ την χαιρέτησα αλλά εκείνη φοβόταν λογικό κιόλας είμαι ένας άντρας που μπήκε τώρα στην ζωή της.
-Onni-Chan θα φύγεις πάλι?
-Λυπάμαι αλλά ναι θα ακολουθήσω το όνειρο μου ότι και να λένε η άλλοι, θα γίνω πειρατής.

Και μετά αφού το είπα αυτό γύρισα στους άλλους και τους είπα αυτό πριν έρθουν οι marines να τον πάρουν.
-Συγνώμη αλλά θα ξανά φύγω το ξέρω ήταν λίγος ο καιρός που κάτσαμε μαζί αλλά πρέπει να φύγω.
-Δεν πειράζει δεν θέλεις να γίνεις πειρατής? Μου έλεγε ο πατέρας.
-Ναι θέλω πολύ.
-Τότε πήγεναι, μου έλεγαν μετά σχεδόν όλοι από το νησί να ακολουθήσω το όνειρο μου. Εγώ μετά πήγα σε έναν οπού πούλαγε βάρκες να πάρω μια ώστε να φύγω.
-Συγνώμη μπορώ να πάρω μια βάρκα?
-30 beli, εσύ είσαι Rikuo? Όταν με είχε δει καλύτερα και κατάλαβε ποιο είμαι ,μετά μου την έδωσε τσάμπα την βάρκα ώστε να πάω να ζήσω το όνειρο μου.
-Δεν μπορώ να το δεχτώ έτσι αυτό.
-Δεν πειράζει είναι δώρο από μας,δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο παρα να το δεχτώ. Και μετά πήγα στην θάλασσα και έφυγα από το νησί.
-ΓΙΑ ΣΑΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ ΘΑ ΜΟΥ ΛΗΨΕΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ,του φώναζα εγώ αλλά είχα φτάσει σε σημείο οπού δεν με άκουγαν πια και πλέον είχα γίνει ένας πειρατής.

τελος

"Link επόμενης ιστορίας":

Όνομα: Taketoshi D. Rikuo
Haki Points: -
Player of the Month Points: 5
Beli: 17.000
Bounty/Fame Points: 2.000.000
Παρατηρήσεις: Πρώτον, να διαβάσεις τις οδηγίες για τις ιστορίες και να διορθώσεις κυρίως τα του πρώτου ποστ και του τελευταίου, τόσο σε αυτήν την ιστορία όσο και στην προηγούμενη.
Δεύτερον, καλώς ήρθες στους πειρατές.
Τρίτον, φτιάξε το Άρκ σου.
Τέταρτον, ήσουν υπερβολικός στην ιστορία σου. Ολόκληρο πειρατικό πλήρωμα έδειρες στην μόλις δεύτερη ιστορία σου. Να είσαι πιο αληθοφανής και καλό είναι να αφηγηθείς τις δικές σου περιπέτειες και όχι κόπια των περιπετειών του Λούφυ. Ωστόσο η προσπάθεια και ο κόπος σου καλός, για αυτό αμείβεσαι με τόσα λεφτά.