[Τέλος-Παρελθόν] The Adventure Begins Part 1

χαρακτήρες στην ιστορία:

Ήταν μια απλή μέρα σαν και τις άλλες. Ήμουν εγώ αυτή την στιγμή κάτω από το πάπλωμα και έπαιρνα έναν ωραίο υπνάκο και ξαφνικά έτσι όπως εξακολουθώ να κοιμάμαι ακούω ένα θόρυβο από κάτω στα σκαλιά και ανέβαινε προς τα πάνω εγώ εξακολουθούσα ακόμη να κοιμάμαι και μετά από ένα λεπτό ακούω μια δυνατή φωνή.
-ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ήταν η μητέρα μου που μου φώναζε λες και έκανα τίποτα σοβαρό απλά πάντα έχει αυτό το συνήθειο να φωνάζει στην γειτονιά την φωνάζουν στρίγκλα της γειτονιάς αλλά δεν την πειράζει καθόλου γιατί πάει και τους δέρνει μετά αυτούς και ζητάνε συγνώμη, τι τρομαχτική μάνα.

-Τι είναι ρε μάνα, άσε με να κοιμηθώ λίγο παραπάνω,της είπα αλλά κάθε μέρα με τραβάει από το κρεβάτι ενώ εγώ θέλω να κοιμηθώ και άλλο.
-Όχι ότι και να πεις και να κάνεις είναι μάταιο θα έρθεις κάτω να φας μαζί μας σήμερα,και αυτό γινεται επειδή μια μέρα δεν είχα πάει να φάω κάτω σαν οικογένεια και νομίζει θα ξαναγίνει.
-Κοίτα μάνα μια φορά έγινε δεν θα ξανά γίνει το έπιασες.
-Για τι πράγμα μιλάς? Όπως πάντα κάνει την ξερόλα για να ξεφύγει αλλά δεν πιάνουν αυτά σε μένα. Μετά είχα φύγει από την μητέρα και πήγα κάτω μιας και είναι μπελάς να πολεμάω μαζί της. Πριν πάω όμως στο τραπέζι κάτω είχα πάει τουαλέτα

Είχα πάει τουαλέτα ήδη εγώ και όταν μπήκα μέσα έκανα την ανάγκη μου και σε 10 λεπτά είχα τελειώσει όταν τελείωσα έπλυνα τα χέρια μου και κατέβηκα κάτω. Κατέβαινα τα σκαλιά και άκουγα τον πατέρα μου να με φωνάζει.
-Oiiiiiii Rikuo, επιτελούς ήρθες κάθισε κάτω να φάμε.
-Εντάξει εντάξει μην κάνεις έτσι θα έρθω.
-Τελικά τι θα κάνεις Rikuo με το μέλλον εσύ έχεις αποφασίσει.
-Δεν ξέρω μάλλον πειρατής, όταν το είπα ο πατέρας έβαλε μέσα του οργή.
-ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ,ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ.
-Ησύχασε πως κάνεις έτσι είπα μάλλον και εξάλλου μπορεί και να μην γίνω οι πιθανότητες είναι λίγες μην σου πω καμία,η αλήθεια είναι ότι ήθελα να γίνω πειρατής να βγω έξω στην θάλασσα να κάνω περιπέτειες αλλά αυτοί εδώ οι άνθρωποι δεν με αφήνουν.

Σε λίγο μετά η μάνα έφερε τα φαγητά και αρχίσαμε να τρώμε.
-Ποπο ωραία αυτή τη φόρα μάνα τα φαγητά, είχα πέσει πάνω στο φαγητό σαν πεινασμένος λύκος.
-Χαίρομε που σου αρέσει,και εσύ πατέρα τρώγε.
-Εεεε γιατί δεν είναι μεσημέρι θέλω πρωινό όχι μεσημεριανό.
-Α ναι το ξέχασα θα σου κάνω ένα γρήγορο και μετά φύγε να πας στην δουλειά εντάξει.
-Hiii!!Ο πατέρας ακούει την μάνα σχεδόν σε ότι λέει. Είχε πάει ήδη στην κουζίνα και άρχισε να μαγειρεύει μετά από 5 λεπτά είχε ξανά έρθει εδώ πέρα.
-Γρήγορα, είπα εγώ έκπληκτος.
-Φαίνεται νόστιμο, έπεσε μετά και ο πατέρας στο φαι μέσα νομίζω ξέρω από που το πείρα αυτό το συνήθειο.

Αφού είχα τελειώσει πήγα πάνω κρυφά κρυφά ώστε να μην με δει η μάνα για να ξανά ξαπλώσω επειδή νύσταζα και άλλο. Ήταν στην κουζίνα η μάνα και έκανε δουλειές και βρήκα την ευκαιρία και ανέβηκα πάνω όταν είχα ανεβεί έκλεισα την πόρτα την κλείδωσα και έπεσα στο κρεβάτι πάνω και είχα βάλει το ξυπνητήρι για 1 ώρα.Τα μάτια μου έκλειναν σιγά σιγά και τότε ξαφνικά ακούω κάτι ήχους . Χτύπαγε την πόρτα η μάνα μου αλλά εγώ δεν άνοιγα επειδή ήθελα να κοιμηθώ λίγο ακόμη και γενικά δεν θέλω να ανοίξω την πόρτα. Μετά με είχε πάρει ο ύπνος εντελώς και κοιμόμουν πολύ βαθιά.

Είχε περάσει περίπου μια ώρα και περίμενα να χτυπήσει το ξυπνητήρι ώστε να ξυπνήσω. Πέρασαν περίπου 10 λεπτά και ξαφνικά ακούγεται ένας θόρυβος , ανοίγω τα μάτια μου σιγά σιγά να κοιτάξω και βλέπω να είναι το ξυπνητήρι εγώ μετά σηκώνομαι από το κρεβάτι και πάω να το κλείσω γιατί έκανε θόρυβο και δεν τον μπορούσα αυτό το θόρυβο.
-Α επιτέλους ησυχία, είπα ανακουφισμένος και ξάπλωσα στο κρεβάτι αλλά μετά ξανά σηκώθηκα και πήγα να πλύνω την μούρη μου για να ξυπνήσω εντελώς επειδή δεν μπορώ να είμαι όλη την μέρα στο κρεβάτι.

Μετά είχα βγει έξω από το σπίτι και πήγα να κάνω καμία βόλτα. Καθώς περπάταγα στο δρόμο οι γείτονες με χαιρέταγαν και τους χαιρέταγα και εγώ και τότε έρχεται ένας μπροστά μου και μου λέει.
-Ε εσύ μπορείς να μου πεις που έχει εστιατόριο να πάω να φάω, μάλλον θα είναι κανένας τουρίστας και δεν ξέρει τα μέρη.
-Δεν είμαι από αυτά τα μέρη και δεν ξέρω που να πάω να φάω, καλά το κατάλαβα.
-Θα πάτε από αυτό εδώ το στενό προς τα εκεί και θα βρείτε ένα εστιατόριο έχει πολύ καλό φαγητό εγκιομαι.
-Οκ ευχαριστώ ,έφυγε μετά αυτός και εγώ πήγα προς το μέρος που αράζω.

Έφτασα μετά από 10 λεπτά εκεί και άραξα ,είχε και σκιά "τι ωραία που είναι" είπα από μέσα μου. Αλλά μετά ξαφνικά έτρεχε κάποιος προς τα μένα κοίταξα και είχα δει ότι ήταν μια γυναίκα να έτρεχε προς τα μένα και όταν έφτασε σε ένα σημείο οπού μπορούσα καλύτερα να δω ποιος είναι είχα δει ότι ήταν η μητέρα μου.
-RIKUOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γιατί φώναζε δεν ήξερα τον λόγο.
-Γιατί φωνάζεις ρε μάνα κανε λίγο ησυχία είναι γείτονες δίπλα.
-Οκ αλλά άμα μου πεις γιατί δεν καθάρισες το δωμάτιο σου πριν φύγεις,η μάνα όταν νευριάζει μπορεί να γίνει και τέρας αλλά εγώ δεν φοβόμουν.
-Ε είναι μεγάλη ιστορία, πάλευα να πω μια δικαιολογία αλλά δεν έβρισκα τίποτα.
-Συγνώμη το ξέχασα.
-Το ξέχασες είπες,με τα με έπιασε από το λαιμό και με πήρε στο σπίτι.

Πήγαμε σπίτι μετά και με έβαλε στο δωμάτιο μου να το καθαρίσω.
-Αν δεν το καθαρίσεις όλο δεν βγαίνεις έξω, πάντα σαν μικρο παιδί με περνάει για αυτό μου λέει όλα αυτά αλλά δεν είμαι πια και πρέπει να τις το αποδείξω. Οπότε και εγώ στρώθηκα στην δουλειά αμέσως. Μετά από 20 λεπτά είχα τελειώσει και έλαμπε το δωμάτιο από την σκληρή δουλειά μου.
-Τελείωσα μάνα!!! Μετά είχε μπει η μάνα μέσα.
-Για να δω για να δω, ποπο τι καλή δουλειά που έχεις κάνει άντε σε αφήνω πήγαινε έξω.
-Επιτέλους, φώναξα δυνατά και αμέσως κατέβηκα κάτω.

Είχα πάει κάτω και βγήκα αμέσως έξω και ξαφνικά μου φωνάζει η μάνα μου.
-Έλα πριν σκοτεινιάσει εντάξει.
Με περνάει σαν μικρο παιδί πολύ όμως και δεν μου αρέσει οπότε το λέει. Περπάταγα εγώ στους δρόμους του νησιού και μετά πήγαινα προς σε ένα εστιατόριο επειδή πείναγα και δεν μου έφτανε το φαγητό της μάνας είχα λεφτά πάνω μου. Είχα αρχίσει μετά και πήγαινα σε ένα εστιατόριο μετά από 10 λεπτά είχα φτάσει και μπήκα μέσα.
-Καλώς ήρθατε,ααα δεν είσαι ο Rikuo καιρός έχεις να έρθει εδώ πέρα, σε αυτό εδώ το εστιατόριο έχω γίνει πελάτης από τόσες φορές που έχω έρθει εδώ πέρα.
-Κάτσε κάτσε, τι θες να σου φέρω?
-Το συνηθισμένο.
-Κατάλαβα,μια ντουζίνα κρέας!!!! Είχε έρθει μετά από μισή ώρα το φαγητό και άρχισα να τρώω

Είχα πέσει πάνω στο φαι και δεν το άφηνα ούτε για ένα λεπτό πεταγόντουσαν κόκαλα από εδώ και εκεί.
-Μπορείς να κάνεις πιο σιγά ενοχλείς τους άλλους.
-Α συγνώμη, μετά έκανα ησυχία και έτρωγα κανονικά.
Τι ωραίο που είναι είπα με μια ευχαρίστηση και είχα τελειώσει 20 πιάτα σε 1 ώρα το είχα ευχαριστηθεί το φαγητό αυτό.
-Έρχεσαι να πληρώσω, του είπα.
-Έρχομαι τώρα!! Είχε έρθει μετά από 20 λεπτά για να πληρώσω.
-Άργησες,τα είχα πάρει λίγο εγώ αυτή την στιγμή.
-Συγνώμη αλλά είχα κάτι δουλειές.
-Α τότε εντάξει σε συχωρώ, αφού πλήρωσα μετά έφυγα από το εστιατόριο και χωρίς να το καταλάβω είχε φτάσει βράδυ.

Ήμουν αυτή την στιγμή στο δρόμο για το σπίτι μιας και είχε πάει βράδυ ήδη αν και φοβάμαι μην μου τα λέει η μάνα επειδή βαριέμαι να ακούω τις γκρίνιες τις. Είχα φτάσει εγώ μετά από 10 λεπτά και σιγά σιγά άνοιξα την πόρτα ώστε να μην με δει. Κοίταξα δεξιά αριστερά τίποτα και αφού κατάλαβα ότι το πεδίο ήταν ελεύθερο μπήκα μέσα και πήγαινα προς τα πάνω.
-Που νομίζεις ότι πας,με είχε βρει η μάνα μου και κράταγε ένα τηγάνι στο χέρι της.
-Γεια μάνα.
-Είσαι έτοιμος για την τιμωρία σου έτσι, μετά είχε έρθει πάνω μου και μου έκανε επίθεση αλλά εγώ την ξέφυγα τις επίθεση της. Και καθώς συνέχιζε να προσπαθεί να με χτυπήσει κατεβαίνει κάτω ο πατέρας,
-Τι φασαρία είναι αυτή? Και δεν τον είχε δει κιόλας και ξαφνικά όταν πάει να με βαρέσει με το τηγάνι το τηγάνι πάει στο κεφάλι του πατέρα και πέφτει κάτω.

-ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΟΥ!!!!!!!!!!Του φώναζε λες και ήταν έτυμος να πεθάνει αλλά δεν ήταν.
-Περίμενε εσύ εδώ θα πάω τον πατέρα σου στο νοσοκομείο και ξανά ερχόμαστε.
-Δεν έπαθε τίποτα χτύπησε το κεφάλι του μόνο.
-Χτύπησε το κεφάλι του μόνο είπες,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ!!!! Όπως πάντα ότι και να γίνει το κάνει μεγάλη φασαρία. Μετά έφυγαν αυτοί και εγώ πήγα πάνω στο δωμάτιο μου να ξεκουραστώ για την μέρα. Ανέβηκα τα σκαλιά και σε 5 λεπτά είχα ανέβει πάνω ήδη όταν ανέβηκα πάνω άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα στο δωμάτιο μου να ξεκουραστώ.

Όταν είχα μπει μέσα στο δωμάτιο είχα ξεχάσει πρώτα να πάω στο μπάνιο να κάνω μπάνιο για να χαλαρώσω πιο πολύ. Οπότε μετά βγήκα από το δωμάτιο μου και πήγα μέσα στην τουαλέτα όταν μπήκα άνοιξα το νερό και άρχισα να κάνω μπάνιο. Περάσαν 20 λεπτά μέχρι να τελειώσω και όταν τελείωσα πήγα μέσα στο δωμάτιο μου και άλλαξα.
-AAAAAAAAAAAhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!! Σιγά σιγά άρχιζε και με έπαιρνε ο ύπνος αλλά μετά ξαφνικά η κύλια άρχιζε να γουργουρίζει και αμέσως πήγα κάτω να πάω να φάω κάτι αλλά δεν έβρισκα τίποτα μόνο κομμάτια ψωμί οπού δεν ήθελα να φάω ψωμί τώρα εγώ.

Φαγητό δεν έβρισκα αλλά είχα κρύψει κάτι γλύκα κάπου ώστε να μην τα δει η μάνα και όταν θα θέλω να φάω κάτι όταν δεν είναι εδώ η μάνα να πάω να τα αρπάξω να τα φάω σε μια κατάσταση όπως τώρα.
Ήταν σε ένα ντουλάπι μέσα στο δωμάτιο μου αλλά πριν πάω στο δωμάτιο μου ξαφνικά ακούω την πόρτα και εγώ πήγα να δω ποιος είναι.
-Ποιος είναι?
-ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ!!!!!!!!! Ξαφνικά έτσι όπως ανοίγω την πόρτα με βαράει κάποιος και μετά είχα δει ότι ήταν οι γονείς μου.
-Γιατί βαράς καλέ,πως είναι ο πατέρας?
-Εντάξει ήταν είπε μόνο ένα καρούμπαλο έχει,της το είχα πει τίποτα δεν έχει αλλά εκεί.
-Στο είχα πει αλλά δεν με άκουγες.
-Καλά εντάξει.
-Όπως και να έχει εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ.
-Εντάξει αλλά αύριο μην σηκωθείς αργά γιατί θα έρθει κάποιος αν δεν το έχεις ξεχάσει, μετά εγώ δεν της έδωσα σημασία και πήγα πάνω να την πέσω.

Είχε έρθει το πρωί και κοιμόμουν πολύ βαθιά αλλά ευτυχώς πριν πάω για ύπνο είχα βάλει ξυπνητήρι για να σηκωθώ νωρίς αύριο.Μετα από λίγο περίπου 20 λεπτά είχε χτυπήσει το ξυπνητήρι και εγώ σηκώθηκα και το σταμάτησα. Όταν είχα σηκωθεί είχα πάει στην τουαλέτα να πλύνω την μούρη μου και μετά πήγα κάτω να δω άμα έχει φαι να φάω. Είχα πάει κάτω μετά και είδα έναν ωραίο μπούφε με φαγητό, έκατσα κάτω και άρχισα να τρώω. Την ώρα που έτρωγα ξαφνικά κοιτάζω από την άλλη μεριά και βλέπω και άλλους ανθρώπους που δεν τους είχα ξανά δει στην ζωή μου μάλλον θα είναι καινούργιοι εδώ πέρα στο νησί αυτό.

-Rikuo μην τρως όλο και χαιρέτα τους καλεσμένους.
-Μην ανησυχείτε δεν μας πειράζει αφήστε τον να φάει το παιδί είναι σε καιρό να μεγαλώσει.
-Δίκιο έχεις αλλά πρέπει να μεγαλώσει στο μυαλό όχι στο ύψος.
-Τι αγενής μάνα που έχω,και κοίταζα τους άλλους ενώ έτρωγα το νόστιμο φαγητό και παρατήρησα ένα άλλο παιδί που φαινόταν στην ηλικία μου.Μετα παράτησα το φαγητό και πήγα δίπλα του.
-Oi εσύ πως σε λένε, ήταν λίγο ντροπαλός όταν τον ρώτησα αλλά μου απάντησε.
-Jhon, περίεργο όνομα σπανία το ακούω αυτό.
-Jhon ε λίγο περίεργο αλλά ωραίο ,τι λες θες να πάμε έξω να παίξουμε, χάρηκε λίγο όταν του το είπα και μετά βγήκαμε έξω

-Τι είναι που θες να πάμε εσύ επιλέγεις, ήταν ακόμη ντροπαλός αλλά σιγά σιγά θα με μάθει και δεν θα είναι πια ντροπαλός.
-Δεν ξέρω που να πάω αφού ήρθα εδώ πέρα πρόσφατα.
-Σωστά δεν βάζω το μυαλό μου να δουλέψει σωστά, τότε έλα μαζί μου κάπου οπού είναι πολύ δροσερά, μετά με ακολουθούσε στο μέρος οπού πάω πάντα και άραζα. Κάναμε περίπου 10 λεπτά να φτάσουμε επειδή δεν είναι και τόσο μακρυά αυτό το μέρος.
-Κάθισε κάθισε, έκατσε κάτω στο πάτωμα το ίδιο και εγώ.
-Δεν είναι πολύ δροσερά εδώ πέρα ε?
-Ναι τι ωραία, μετά κοίταξα το ρολόι και παρατήρησα ότι η ώρα είχε περάσει επειδή χαλαρώναμε πολύ.
-Οοοοοο πρέπει να φύγουμε έχει πάει πολύ αργά.
-ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ αυτό είναι άσχημα νέα τότε.
-Ε γιατί,μου φάνηκε λίγο περίεργο από αυτό που είπε αλλά δεν με ενδιαφέρει και με είχε απορρίψει κιόλας. Σηκωθήκαμε μετά και πήγαμε πίσω

Είχαμε κάνει γύρω στα 10 λεπτά να φτάσουμε πίσω και μετά έφυγαν εκείνοι και εμείς μπήκαμε μέσα.
-Τι καλό παιδί νομίζω μπορώ να γίνω καλός φίλος μαζί του.
-Έχεις πολλά κότσια να αργείς έτσι,και να έχεις ένα παιδί μαι σου το οποίο το συνάντησες για πρώτη φορά.
Ένιωθα μια πρόθεση σκοτωμού πολύ μεγάλη σαν βουνό και έτρεξα αμέσως να σωθώ.
-Περίμενε που πας!!!!!!!!!!!
-Αν κάτσω εδώ πέρα θα πεθάνω ΓΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!
-Ποιον αποκαλείς γρια, μετά αμέσως πήδηξε κατά πάνω μου αλλά την απέφυγα και έτρεξα έξω να σωθώ. Όταν είχα βγει έξω είδα έναν άνθρωπο να κρατάει ένα μεγάφωνο και ήταν έτυμος να πει κάτι με το μεγάφωνο αυτό.

Είχε πάρει μια βαθιά ανάσα και πήγε να βγάλει κάτι από το στόμα του.
-ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Ο ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΩΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΕΠΕΣΕ ΑΡΩΣΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΕΣΕΙ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΘΕΤΕ.
-Τι πράγμα αυτό είναι αλήθεια, όταν το άκουσα αυτό αμέσως έτρεξα προς τα εκεί γιατί εκείνος ο άνθρωπος παλιά μου είχε σώσει την ζωή και πριν φύγω για το σπίτι του είδα τον Jhon να έρχεται πίσω και να έχει ένα χαμόγελο λες και έχει να κάνει με το γεγονός αυτό και μετά μου θύμισε εκείνη την συζήτηση πριν φύγουμε για τα σπίτια μας πίσω. Η οποία ήταν εκείνη η στιγμή που είχα πει ότι είχαμε αργήσει και ξαφνιάστηκε επειδή είχε αργήσει για κάτι ,μάλλον αυτό ήταν.

Είχε φύγει ο Jhon και εγώ πήγαινα στο σπίτι του πλούσιου οπού λεγόταν Lord Enwine είναι ο πιο πλούσιος άνθρωπος σε αυτό το νησί και εχει στην κατοχη του πανω απο το 55% των αμπελωνων του νησιου και και εξαγει το 40% του κρασιού του νησιου μονος του. Έχει και μια κόρη κιόλας που την λένε Leila Enwine οπού έχω ακούσει ότι έχει ένα μικρο μπαρ στην κεντρικη πόλη του νησιού. Είχα φτάσει σχεδόν στο σπίτι του Enwine. Περάσαν 10 λεπτά μετά και ήμουν ήδη στην πόρτα του , χτύπησα την πόρτα και ρώτησε κάποιος ποιος είμαι εγώ απάντησα και επειδή με ήξεραν από παλιά με ήξεραν με άφησαν να μπω μέσα.

Έτρεξα πάνω στα σκαλιά και πήγα στο δωμάτιο του ,απέξω βρισκόταν κάποιο άντρες μάλλον φύλαγαν το δωμάτιο για να μην μπει κανείς μέσα.
-Αφήστε με να μπω μέσα πρέπει να δω πως είναι.
-Απαγορεύεται λέμε.
-Τι είναι αυτή η φασαρία που γίνετε έξω.
-Master συγνώμη είναι ένας άνθρωπος οπού επιμένει να θέλει να σας δει.
-Και ποιος είναι αυτός?
-Ε δεν ξέρουμε ποιος είσαι εσύ?
-Taketoshi D. Rikuo.
-Rikuo? Εσύ είσαι Rikuo αφήστε τον να μπει μέσα, μετά με άφησαν και έτρεξα μέσα ταν μπήκα τον είχα δει σε μια άσχημη κατάσταση λες και ήταν έτυμος να πεθάνει ήταν κιόλας διπλά του και η κόρη του.
-Ποιος σου το έκανε αυτό μου λες, ξέρεις?
-Που να ξέρω βρε Rikuo, εγώ το μόνο που έκανα έτρωγα και μετά κατάντησα έτσι, οπότε μόνο μια λύση μπορώ να σκεφτώ το δηλητηρίασαν στην ώρα φαγητού.

-Enwine δεν ξέρω ποιος σου το έκανε αλλά σίγουρα κάποιος σε είχε δηλητηριάσει την ώρα φαγητού.
-Τι πράγμα κάτι δεν μου φαινόταν σωστό ώστε κάποιος με είχε δηλητηριάσει ε.
-Ναι, αλλά μην ανησυχείς θα τον πιάσω εγώ και θα του μάθω μην παίζει με την φωτιά.
-ΧΑΧΑΧΑΧΑ αν το κάνεις αυτό με βοηθάει, μπορεί να το είπα αυτό εγώ αλλά είναι πολύ δύσκολο και θέλει δουλειά θα πρέπει να μαζέψω το κάθε στοιχείο για να βρω ποιος το έκανε. Μετά έφυγα από το σπίτι του και πήγα έξω να περπατήσω λιγάκι να σκεφτώ ποιος μπορεί να το έκανε . Σκεφτόμουν σκεφτόμουν και πριν το καταλάβω ήμουν στο σπίτι μου αφού έφτασα σπίτι άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα. Είδα την μάνα μου να στέκεται εκεί πέρα σαν μπαστακος και να πάει να με βαρέσει.
-Δεν έχω ώρα για να παίζω με τα παιχνίδια σου μάνα,την κοίταξα με σοβαρό βλέμμα και σταμάτησε. Μετά εγώ πήγα στο δωμάτιο μου να σκεφτώ με ησυχία

Είχα ανεβεί πάνω στο δωμάτιο μου να σκεφτώ με ησυχία μετά. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και άρχισα να σκεφτόμουν ξανά. Μετά από λίγο ενώ σκεφτόμουν μου ήρθε στο μυαλό ο Jhon ο οποίος πριν πάω στο σπίτι του Enwine φερόταν κάπως περίεργα. Λες να έχει να κάνει με το γεγονός αυτό σκέφτηκα από μέσα μου. Μετά σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και πήγα κάτω.
-Που πας Rikuo? Με ρώτησε η μάνα μου
-Πάω στον Jhon, της απάντησα αλλά δεν ήθελα να τις πω ότι ο Jhon έχει να κάνει με τον Enwine.
-Κιόλας καλοί φίλοι γίνατε, μετά της απάντησα με ένα μελαγχολικό τόνο.
-Ναι....
-Γιατί τόσο λυπημένα,την αγνόησα στην τελευταία ερώτηση της και μετά βγήκα έξω από το σπίτι και κατευθυνόμουν προς το σπίτι του Jhon.

Ήμουν έξω τώρα και πήγαινα στο σπίτι του. Είχα φτάσει μετά από κάτι λεπτά όχι πολλά κανα δυο επειδή ήταν ακριβώς διπλά μου. Και του χτύπησα την πόρτα είχα δει την μάνα του από έξω και ρώτησε ποιος είμαι.
Της απάντησα εγώ μετά.
-Είμαι ο Rikuo ήρθα να παίξω με τον Jhon,αν και δεν είναι αυτό γιατί ήρθα στα αλήθεια εδώ πέρα.
-Α εσύ είσαι Rikuo μπες μέσα μπες μέσα, με άφησαν μέσα να μπω και αν ήξεραν ότι ήξερα τι κάνανε μπορεί να ήταν λες και έμπαινα στο λημέρι του λύκου αλλά θα προσέχω.
-Rikuo ήρθες, σε περίμενα.
-Τι πράγμα,μου φάνηκε ύποπτο.
-Μανα μπορείς να μας βάλεις να φάμε.
-Εντάξει, μετά πήγε η μάνα του και άρχισε να μαγειρεύει.
-Δεν ήταν κάπως σκληρό αυτό που έγινε στον άνθρωπο ε?
-Ναι πολύ.... Μπορεί να κατάλαβε τίποτα από την έκφραση μου.